Naam: Alfie 'Bucky' Buchanan
Leeftijd: 24, 30 November, St. Andrews Day
Nationaliteit: Brits, Glasgow, dus eigenlijk Schots, waar hij heel trots op is. Noem hem dus ook nooit Engels, want dan heb je een heel groot probleem.
Uiterlijk: Alfie is een licht gespierde, toch magere, jongen met een bleke huid. Hij is zo'n 1,80 lang en nou niet heel erg intimiderend, meestal niet in elk geval. Hij heeft donkerbruin haar, wat eigenlijk altijd met wat wax omhoog gekamd staat, en ogen die een combinatie zijn van grijs, groen en blauw. De kleur die overheerst in zijn ogen hangt af van het licht. Zijn hele gezicht is heel erg sprekend, maar vooral zijn ogen. De ogen worden wel eens de poorten naar de ziel genoemd, en voor Alfie is dit zeker waar. Ze kunnen zowel je een beeld geven van de 7e hemel als van de diepste krochten van de hel en alles ertussenin. Dit is ook een reden waarom hij mensen nooit erg graag aankijkt, omdat hoe goed zijn pokerface ook is, zijn ogen verraden hem altijd. Meestal loopt Alfie rond met een nonchalant stoppelbaardje, gewoon omdat hij veels te lui is om zichzelf te scheren. Ook in de rest van zijn uiterlijk houd hij van simpel en niet tijdrovend. Hij draagt in zijn vrije tijd bijna altijd dezelfde legerkistjes met erboven een strakke broek en een slobber trui of een wijd t-shirt, wat ervoor zorgt dat hij nog dunner lijkt dan hij al is. Als hij al een bloesje voor je aantrekt over een van zijn t-shirts heen, kan je jezelf al als heel bijzonder rekenen, laat staan als hij echt op net voor je gaat. Alfie spreekt nogsteeds met een zwaar Schots accent en is hier trots op. Als je hem dus ooit vraagt normaal te praten heb je, weer, een probleem.
Innerlijk: Alfie is een jongen met veel verschillende gezichten en uitersten, die een voor een passen bij zijn emoties. Een kant van hem is een vrolijk, opgetogen, lief en druk jochie wat echt in is voor alles en klaarstaat voor iedereen. Het gekste is voor hem nog niet gek genoeg en zijn moed gaat tot ver voorbij wat gezond is voor een mens. Hij is druk, stuitert rond en is echt de clown van het stel die iedereen kan opvrolijken en doen lachen, hoe diep ze ook in de put zitten. Hij is er dan ook altijd als je hem als vriend nodig hebt of een luisterend oor of advies wil hebben, van deze hopeloze optimist. Dit is hij meestal rond zijn vrienden en bekenden. Een andere kant van hem, de kant die niemand graag naar boven ziet komen, is zijn duistere kant. Als deze naar boven komt is hij de schrik van velen. Hij is dan koud, meedogenloos, kil, onbevreesd en heel erg wreed. Als deze kant naar boven komt kan degene die hem heeft doen verschijnen beter vluchten, want hij is echt in staat om je luchtpijp eruit te rijten met zijn blote handen. Hij is dan echt bloed link en je wil hem echt niet tegen je hebben in deze staat van doen. Een staat die naar boven komt als je zijn familie of vrienden iets aan doet, aan probeert te doen of überhaupt negatief geven doet. Ook als je negatief over zijn geboorteland of afkomst praat kan deze kant makkelijk naar boven komen. Als derde heb je de hopeloze romanticus. Deze kant van Alfie komt maar weinig naar buiten. Eigenlijk alleen als hij alleen is en verliefd wordt het duidelijk in zijn schrijven. Zijn verliefdheid echt uiten heeft hij namelijk erg veel problemen en moeite mee. Hij durft het eigenlijk niet zo goed. Hoe moedig hij ook lijkt bij zijn vrienden en hoe stoer en onbevreesd hij ook lijkt als hij ze beschermt, zo bang is hij eigenlijk voor afwijzingen, waardoor hij zijn liefde alleen echt durft te tonen door poëzie en short stories. Als laatste heb je de kant die de meeste mensen het vaakst zien: De neutrale behulpzame dromer. Hij velt eigenlijk geen oordelen over anderen, voor hij hun verhaal heeft gehoord, houd zich vaak ook afzijdig, zeker tegenover vreemden, om eerst hun verhaal te horen en dieper in hun hoofd te kunnen kijken, naar hun motieven, gedachtes en gevoelens, voor hij echt iets zegt of doet. Vaak lijkt hij hierdoor verlegen, maar eigenlijk is hij gewoon stil, omdat hij weinig zinnigs te zeggen heeft en niet zo houd van de kletskous uithangen als hij niets te zeggen heeft over een onderwerp. Vaak zit hij ook gewoon te dromen, dromen over later, dromen over zijn leven, dromen over andere werelden, waar hij dan verder over schrijft in zijn haast onleesbare handschrift in het kleine schrijfblokje wat hij altijd bij zich heeft. Dat is ook echt wat Alfie het liefste doet: schrijven, al is dat soms wat lastig en is dit weer een gevalletje van schijnbare moed, omdat hij nogsteeds niet een van zijn uitgetypte manuscripten naar een uitgever heeft durven sturen uit de angst om compleet de grond in geboord te worden. Onder al deze langen zit namelijk een best onzeker jongetje, wat zijn ware gevoelens grotendeels flink weet te onderdrukken tot hij ze eruit kan laten op de pagina's van zijn schrijfblokje of over de toetsen van zijn laptop. Toch zal hij altijd klaar staan als iemand echt hulp nodig heeft, of hij ze nou kent of niet.
Geschiedenis: Alfie is geboren als oudste in een gezin met 5 kinderen. Hij heeft nog 2 jongere broertje en twee jongere zusjes, over wie hij allemaal erg beschermend is. Als enige uit het gezin heeft hij donker bruin haar, alle anderen hebben rood haar, net als bijna iedereen in de rest van zijn familie. Zijn jeugd was redelijk rustig en zorgeloos. Wel was al van een jonge leeftijd duidelijk dat hij erg beschermend was over zijn jongere broertjes en zusjes. Dit was zo erg, dat ondanks dat hij normaal een stil en rustig kind was, dat eigenlijk alleen druk en maf was rond de enkele vrienden die hij had, hij flinke rellen schopte als iemand ook maar een van zijn jongere broertjes of zusjes dreigde te duwen. Dit is alleen maar erger geworden toen zijn broertjes en zusjes ouder werden, zeker ook toen zijn zusjes begonnen te daten, want geen enkele jongen was in zijn ogen goed genoeg voor ze. Dit heeft in hun tienerjaren nog voor flink wat heibel in huize Buchanan gezorgd. Inmiddels is Alfie de enige nog zonder partner, dus hij hoopt echt dat dit een keer goed loopt. Op school was Alfie altijd een van de minst opvallende kinderen in de klas. Hij leek altijd netjes mee te doen en was erg leergierig en nieuwsgierig, maar droomde ook vaak weg en schreef vaak hele andere dingen op dan eigenlijk de bedoeling waren. Hij had een paar goede vrienden, waarmee hij erg close was en de gekste streken uithaalde, maar dat was eigenlijk altijd buiten school en in de pauzes. Dit groeide verder en ook op de middelbare school waren de 2 jongens en het meisje onafscheidelijk. Inmiddels zijn zijn twee beste vrienden, Steve en Peggy, getrouwd en is hij nog alleen, al spreekt hij ze nog vaak. Beiden zitten ze in het leger en Alfie heeft een opleiding gedaan tot douanier, gewoon omdat hij niets wist. Ja, hij wilde vanaf een jonge leeftijd, en wil nogsteeds, schrijver worden, maar hij wil ook zelfstandig kunnen leven en dat gaat niet als arm schrijvertje wat z'n boeken niet naar uitgevers durft te sturen.
Beroep: Alfie zal na dit programma beginnen als douanier terug in zijn geboorteland Schotland op de luchthaven van Glasgow. Omdat hij in America een tussenjaar heeft genomen tussen zijn opleiding en werken, doet hij nu hier mee aan dit programma, waarvan hij een folder tegenkwam tijdens zijn rondreis door de Staten. Al droomt hij er nogsteeds van een beroemd schrijver te worden.
Thuissituatie: Alfie woont de laatste tijd eigenlijk nergens. Na zijn opleiding heeft hij besloten een jaar door de wereld te zwerven en nieuwe culturen te ontdekken voor hij aan het werk zou gaan. Hij heeft zijn fiets gepakt en is vanuit zijn geboorteplaats Glasgow elke week twee dagen gaan fietsen. Inmiddels is dat jaar overgegaan in twee jaar en heeft hij af en toe ook de trein of boot gepakt, maar het grootste gedeelte heeft hij toch gefietst, door Europa, Azië, Oceanië en Zuid-America, om uiteindelijk de laatste maand of anderhalf in de USA te hebben gefietst. Hij vindt het zwerven heerlijk, maar is toch toe om te gaan settelen en terug te gaan naar zijn thuisland.
Extra: Alfie komt uit een Schotse familie met een hele lange geschiedenis. Hij is deel van een van de oude clans, en draagt ook met trots op bijzondere gelegenheden zijn kilt met de clan's patroon erop. Ook deze heeft hij mee op reis in zijn grote rugzak.
Op zijn reis heeft Alfie niet veel mee, een grote backpacker's rugzak met kleren, toiletspullen, enzo, een fiets en aan de fiets twee fietstassen met erin dingen als kookgerij, een klein brandertje, een tent en slaapspullen voor als er geen hostel in de buurt is en nog wat van dat soort zaken. Heel veel dus niet, maar het lukt hem aardig om te overleven. Overal vind hij wel een plekje, leert mensen kennen, de cultuur doorzien en de taal begrijpen. Hij heeft nog nooit op zijn trip honger of kou geleden en ondanks zijn kleine beurs heeft hij nooit geld te kort gehad.
[ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 22:12 ]
Bowties were never Cooler
