Hebben meer mensen dit? - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoii

Als ik ergens ben dan heb ik altijd het gevoel dat mensen naar me kijken, of nastaren. Dan denk ik of ik iets op mijn gezicht hebt zitten of iets raars heb maar dat is dan helemaal niet zo. Mijn moeder loopt wel eens naast me en zegt dan dat ze dat doen omdat ze me een mooi meisje vinden maar kom op dat zegt elke moeder over haar kind. Ik word er verschrikkelijk nerveus van. Ook op school als er jongens in de buurt van mij staan heb ik zon ongemakkelijk, irritant gevoel en weet ik me geen houding te geven..
Ik heb dan ook nog nooit een vriendje gehad of 'verkering' gevraagd...
Het punt is ik word erg onzeker en nerveus wanneer mensen (vooral jongens) langslopen of in de buurt staan... Hoe kan ik hier mee omgaan?

Ik heb dat gevoel ook wel eens gehad. Nu niet meer, omdat ik denk dat ik er veel te veel achter heb gezocht. Zelf kijk ik ook veel naar mensen zonder meteen iets over de betreffende persoon te denken (natuurlijk zijn er uitzonderingen). Als iemand nu naar me kijkt voel ik me niet meteen onzeker, want ik denk zo: Niet alles draait om mij.
People will always judge people. Maar dat wil nog niet zeggen dat ieder die naar je kijkt nare dingen over je denkt.

You are beautiful, you are love.

Penta schreef:
Dat hebben heel veel mensen, meer dan je denkt. Zoiets heet onzekerheid, en daar kom je moeilijk van af.

I'm a warrior, and you can never hurt me again.

Carmilla schreef:
Ja, maar ik ben gewoon hot.

White is the new black.