MSV - Askroth [4] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Topic 3
Nieuwe Topic!

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 11 nov 2014 - 15:37 ]

'Je weet dat het niet zo is, Quinn. Als er weinig eten is dan..dan moeten we het gaan zoeken.'

'Nee, jij blijft hier. Alice gaat het wel zoeken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat als haar iets overkomt?'

Moon kon niet wennen aan de situatie. Ze had het gevoel dat iedereen maar wat aan het doen was. Als ze hier wilden overleven, zouden ze de handen ineen moeten steken om de omgeving zo leefbaar mogelijk te maken.
'Laten we iedereen bij elkaar roepen,' stelde ze aan Li voor. 'Zodat we hier wat van kunnen maken, als we hier toch niet weg kunnen. Iedereen doet maar wat hem goeddunkt en voor je het weet is de chaos nog groter.'

Every villain is a hero in his own mind.

Quinn keek hem gepikeerd aan.
'Dus het is wel goed als mij wat overkomt? Of jou?'
Ze draaide zich boos naar Alice.
'Dit is allemaal jou schuld!' Het meisje keek haar verbaasd aan, maar Quinn was te kwaad om zich daar iets van aan te trekken. 'Je wil gewoon dat wij uit elkaar groeien, maar dat lukt je toch niet! Hermes en ik zijn veel langer bij elkaar dan jij denkt!'Ze smeet boos de karaf op de grond, zodat hij uit elkaar spatte en het water over de vloer liep.
Toen Quinn boos op Alice af wilde stappen, gleed ze uit en trok haar mee in haar val.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Li knikte. 'Je hebt gelijk.'
Bovendien waren er nog meer vrienden en bekenden buiten die ook voedsel konden gebruiken. Hij richtte zijn toverstok op zijn hals en zei: 'Sonorus'
Zijn stem schalde door het dorp terwijl hij sprak en iedereen opdroeg naar dit huisje te komen, zodat ze konden overleggen wat ze gingen doen en om hen te helpen voedsel te bereiden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Alice!' riep Hermes uit toen hij een plas rood bloed bij haar zag verschijnen. Hij snelde meteen naar haar toe en drukte zijn hand op de wond in haar nek.
'Quinn!' riep hij toen.
'Quinn, Quinn! Ga hulp halen! Snel!'

'We kunnen ze niet zomaar achterlaten,' vond Hanna. 'Alaine is nog maar een kind, Iggy.'
Ignatius leek op het punt te staan om te protesteren, toen ze werden onderbroken door de stem van Li, die luidkeels door het dorpje schalde. Wat het huisje was dat hij bedoelde wist Hanna niet, maar het leek haar verstandig om naar Li te luisten. 'Laten we naar dat huisje gaan,' stelde ze voor. 'Dan nemen we Sam en Alaine gewoon mee. De mensen moeten ook weten dat die vampier hier los loopt.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Ignatius fronste even, maar besloot er nog maar niet tegenin te gaan.
'Goed,' zei hij toen met tegenzin.

Sam voelde een warme hand op haar schouder, ze keek in het gezicht van Hanna. Het stond vriendelijk.
'Ik help je wel overeind,' Sam wou de hand negeren maar ze wist dat ze hem moest aannemen.

Quinn keek geschokt naar het bewegingsloze lichaam
Van Alice. Er liep bloed uit haar hals en haar hoofd en ze wist niet we er nu kon helpen. De tranen liepen over haar wangen toen Hermes zijn woorden herhaalde en liet zich een eindje verder op op de grond zakken, waar ze snikkend haar armen om haar knieën sloeg.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes draaide zijn hoofd en keek in ongeloof naar Quinn.
'Ga iemand halen!' riep hij, 'haal Li!'
Hij durfde niet naar haar toe te gaan om haar door elkaar te schudden. Hij durfde niet op te staan en zelf naar Li te gaan, want hij wist dat Alice's laatste kans op leven verspild zou zijn zodra hij zijn vingers uit haar nek haalde.
De plas bloed werd alsmaar groter en door de hoeveelheid bloed begonnen zijn vingers weg te blijven.
'Alsjeblieft, Quinn, alsjeblieft..'

Quinn schudde angstig haar hoofd.
'Nee,' fluisterde ze. 'Nee, jij moet gaan...'
Ze kroop door het glas terug naar Alice en Hermes en legde haar handen op die van hem, zodat ze de druk op de wond kon overnemen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes haalde zijn handen van Alice's nek af toen hij zeker wist dat Quinn het over kon nemen. Zonder verder nog iets te zeggen rende hij het huis uit. Hij probeerde het huis te vinden waar Li over sprak. Al snel had hij het gevonden en rende naar binnen.
'Li!' riep hij.
'Li, je moet helpen! Vlug! Alsjeblieft!'

Li keek naar Hermes' bebloede handen en toen naar Moon. Hij kwam uit de richting van hun huisje, wat Li nogal beangstigend vond. Ze liepen achter hem aan en zagen een ravage die binnen was aangericht.
Quinn zat op de grond geknield bij het lichaam van Alice en huilde. Ze drukte har handen tegen de hals van het meisje, dat niet bewoog.
Li knielde naast haar neer, maar Quinn schudde haar hoofd.
'Sorry...' fluisterde ze haast onhoorbaar door haar tranen heen. 'Sorry...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes