MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 3] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 17 okt 2014 - 10:54 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Stacey knikte. Ze had inderdaad leren lezen door één van de mensen die bij haar pleegouders werkte.
''Ik mocht nauwelijks naar buiten, had dus ook geen vrienden, mocht niet spelen als kind en had ook niet veel te zeggen. Het verandert niet echt van het leven dat ik nu heb'', zei ze. Ze was het nu inmiddels gewoon om zo te leven.

[ bericht aangepast op 28 aug 2014 - 20:13 ]

~ I have found that if you love life, life will love you back.

'Mooi, in de tijd dat je niks te doen hebt ga je maar jezelf vermaken, je mag niet de leerlingenkamer uit,' zei Glenn tegen haar.

That is a perfect copy of reality.

Asalour staarde even over haar schouder naar de tafel van Zwadderich, maar zag dat Juvenalis nog nergens te bekennen was. Beter ook.
De uilen kwamen al aanvliegen, maar Asalour verwachtte geen nieuws van thuis. Ze was hier immers pas een dag en dacht niet dat er al veel bijzonders was gebeurd in haar afwezigheid. Haar vader zou zich wel redden.
Haar rooster werd uitgedeeld door Professor Roselier en Asalour legde hem weg. Ze wilde eigenlijk helemaal niet weten wat haar lesprogramma zou zijn, maar toen ze Juanita en Neveah zag kijken, werd ook zij nieuwsgierig.
'En? Hoe zijn die van jullie?' vroeg ze nadat ze het hare even vlug had doorgenomen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat snap ik maar mag ik wel in de leerlingenkamer komen?' Vroeg Zoë

[ bericht aangepast op 28 aug 2014 - 20:24 ]

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

'Ja, anders zou ik dat ook wel gezegd hebben,' zei Glenn geërgerd.

That is a perfect copy of reality.

Bryan keek naar zijn slaaf.
'Hoe heet je en wat kan je?' vroeg hij. Hij bracht haar mee naar de leerlingenkamer van Zwadderich.

Vampire + Servant = Servamp

'Oke, het spijt me!' Zei Zoë.

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

'Dat is je geraden,' zei Glenn en hij besteedde haar aandacht niet meer aan haar.

That is a perfect copy of reality.

Zoë richtte haar blik op de grond, ze had het verpest nu al! Ze besloot maar om haar taken te gaan doen en gewoon te wachten op andre opdrachten.

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

Celestino werd wakker doordat de lichtstralen zijn gezicht beroerden. Hij vond het altijd fijn om natuurlijk wakker te worden en hij had een hekel aan wekkergeluiden. Zijn slavin leek nog in slaap te zijn, dus schudde hij voorzichtig aan haar schouder.
'Je kunt nu eerst gaan ontbijten, daarna wil ik dat je mijn kamer schoonmaakt en mijn kledingkast netjes maakt. Verder zorg je ervoor dat ik nieuw perkament en verse inkt op mijn tafel heb liggen als ik klaar ben met mijn lessen. Verder moet je zelf maar uitvogelen wat je de rest van de dag doet,' instructeerde hij haar.
Hij liep opgewekt naar de Grote Zaal toe, blij dat hij weer op Zweinstein was.
'Goedemorgen dames,' zei hij, terwijl hij naast Asalour ging zitten.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Celestino verscheen zo plotseling aan haar zijde dat Asalour van schrik bijna de kan met pompoensap liet vallen die ze net van Juanita aangereikt had gekregen.
Ze morste gelukkig maar weinig over het witte damast. Met een snel tikje van haar toverstok was het tafelpapier weer droog en pas toen ze zichzelf van pompoensap had voorzien, durfde ze Celestino aan te kijken.
'Goedemorgen.'
Ze beet direct op haar wang, omdat ze bang was toch rood te worden. Gelukkig gebeurde dit niet.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

"Nou" begon Hannah "Ik ben geboren in Amerika een paar maanden na mijn geboorte wouden mijn ouders naar Engeland verhuizen daar woonde mijn Oma van mijn moeders kant ongeveer een jaar later kwam je weet wel wie aan de macht mijn ouders waren op vakantie naar Amerika ik was toen bij mijn oma mijn ouders zijn nooit meer terug gekomen. Een paar jaar later werd mijn opa vermoord een weer een paar jaar later mijn oma, mijn oma en ik kookten vaak Amerikaanse of Engelse gerechten uit zelfgemaakte kookboeken en dat is alles wat ik nog van mijn ouders, oma en opa heb." Hannah keek even naar haar thee en toen weer naar Suzuka "En heb je ook nog wat te vertellen over jezelf" vroeg ze daarna.

A horse of course

Robin zuchtte en stond op. Ze moest even opzoek naar gaby. Niet dat ze wist waar gaby was maar vinden deed ze vast wel.

'Ikzelf ben gewoon in Japan geboren en opgegroeid. Mijn ouders waren beide tovenaars en ook beide Japans. Toen mijn vader de uitnodiging van deze school kreeg was hij zijn andere verleden vergeten, wat bleek was dat hij lid was van een oude nu nog bestaande Samurai orde. Op de dag dat ik die brief kreeg werd vader meegenomen door de orde, en wegens de reden van vergeten van zijn orde en plaats werd hij gedwongen de harakiri te plegen, zelfmoord. Ik heb het samen met mijn moeder en zus aan moeten zien. Ik heb ook nog 2 nichtjes die bij mijn moeder wonen, beide hebben niks met toveren te maken en weten ook niet dat wij dat ook kunnen, ik hoop ter mate dat ze er ook nooit achter komen.'
Suzuka stond op en liet een foto zien van haar nichtjes;

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

DelanoDKM schreef:
'Ikzelf ben gewoon in Japan geboren en opgegroeid. Mijn ouders waren beide tovenaars en ook beide Japans. Toen mijn vader de uitnodiging van deze school kreeg was hij zijn andere verleden vergeten, wat bleek was dat hij lid was van een oude nu nog bestaande Samurai orde. Op de dag dat ik die brief kreeg werd vader meegenomen door de orde, en wegens de reden van vergeten van zijn orde en plaats werd hij gedwongen de harakiri te plegen, zelfmoord. Ik heb het samen met mijn moeder en zus aan moeten zien. Ik heb ook nog 2 nichtjes die bij mijn moeder wonen, beide hebben niks met toveren te maken en weten ook niet dat wij dat ook kunnen, ik hoop ter mate dat ze er ook nooit achter komen.'
Suzuka stond op en liet een foto zien van haar nichtjes;

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.