MSV - Op een middelbare school (4) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Alain Thomassen - Margot
Darius Visser - Jeffrey
Doris Barnes - Margot
Drew Chase - Linde
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
Isa de Vries - Marjanne
Jamie Chase - Linde
Jiang Chen - Rosanne
Joris Franksen - Marjanne
Kaylee van Driel - Hannah
Layla Caspers - Natas
Kyra van Bakkum - Lisa
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Petronella "Petra" D'Auxy
Phoebe van Longen - Rosanne
Raegan Verhoeven -
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Andere personages:
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Taco Boersma - Alicia

Speeltopics: 1, 2
Praattopics: 1
Rollentopic


Indeling groepjes sportweek
Groep 1
Maya van Leemhuizen – Alicia
Jamie Chase – Linde
Thomas van Hof – Anouk
Kyra van Bakkum – Lisa
Ramon Scheepsma - Natas
Isa de Vries – Marjanne

Groep 2
Jiang Chen – Rosanne
Drew Chase – Linde
Darius Visser – Jeffrey
Joris Franksen - Marjanne
Mia den Hertogh - Natas
Doris Barnes - Margot
Elin van Haspengouw Hesbaye

Groep 3
Tyler Michigan – Lisa
Qaasim Braam – Alicia
Alain Thomassen – Margot
Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
Layla Caspers – Natas
Phoebe van Longen – Rosanne

[ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 11:45 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Agree met Rosanne!

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nou ja. Ga de mensen maar mobiliseren om te schrijven dan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ik ga wel gewoon verder.


Phoebe en Jiang stapten een paar uur later als eerste uit de bus. 'Gelukkig valt het weer mee. Regen is ook niet alles op zo'n kamp,' zei Phoebe. Jiang knikte en pakte de tas van Phoebe en hemzelf uit de bus.
Phoebe bedankte hem en tilde haar tas op. 'Pff, hij is zwaar. Je mag mijne wel dragen naar de kampeerplek? Vijf euro,' grijnsde ze.
'Ha, ik dacht het niet,' gniffelde Jiang.
Phoebe klaagde nogmaals toen ze haar tas met haar andere hand vastpakte en keek naar Jiangs tas. 'Jij hebt het maar makkelijk, de jouwe heeft wieltjes eronder!'
'Slim inkopen heet dat,' zei Jiang. 'Geef je tas maar, dan kun jij mijne meetrekken,' bood hij aan.
'Nee joh, ik kan het wel zelf,' zei Phoebe vlug, die zich toch niet wilde laten kennen. Ze ritste haar vest open en bond die om haar middel.
'Wow, wat heb je gedaan?' vroeg Jiang met grote ogen.
'Niks,' zei Phoebe geschrokken. Ze voelde zich betrapt en trok vlug haar vest weer aan. 'Ik heb me gisteren gestoten tegen de kast.'
'Je arm is helemaal.. zwart! Niet eens blauw meer, maar zwart! Hoe heb je je gestoten dan?' vroeg hij bezorgd.
'Gewoon, het was een ongelukje. Niks aan de hand,' zei Phoebe kortaf. 'Wil je mijn tas nog dragen, of niet?'
Jiang knikte zwijgend en staarde nog steeds naar Phoebes arm. Die pakte Jiangs tas beet en trok die achter zich aan. Ze wilde dat hij dat niet had gezien, en dat hij er over op zou houden.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Thomas stapte moe de bus in en kwam er net zo brak weer uit, z'n nacht als gister kon hem altijd goed uit zijn slaapritme rukken. Toen hij de bus was ingestapt had hij kort geslapen en was precies op tijd weer wakker geworden en volgde de rest de bus uit. Zijn tas was niet vreselijk zwaar want zoveel had hij niet nodig.
Thomas keek even kort om zich heen en zette toen zijn cap op zijn donkerblonde haren.

Everything is illuminated by the light of our past.

Mia was blij toen ze op de plaats van bestemming waren aangekomen. Ze hield niet zoveel van reizen met de bus. Vaak werd ze misselijk, hoewel het nooit zo ernstig was dat ze over moest geven. Maar helemaal fit voelde ze zich in ieder geval niet.
Toen ze de bus uit was, keek ze uit over een groot veld waarop twee tenten waren neergezet. Hopelijk één voor de jongens en één voor de meiden. Dat stelde haar toch wel ietsje gerust. De meeste meiden kende ze wel een beetje en dat maakte dat ze zich wel iets meer op haar gemak voelde.
Ze liep om het voertuig heen, waar de klep van het bagagevak openstond en de chauffeur en hun docent aardrijkskunde de tassen eruit tilden. Ze vond die van haar al snel en sleepte hem een eindje bij de anderen vandaan, terwijl ze overwoog of ze zou blijven staan of alvast naar de tenten liep, waarnaar Phoebe en Jiang al op weg waren. Uiteindelijk besloot ze om toch ook maar naar de tenten te gaan, zodat ze een plaatsje kon uitzoeken in de buurt van de tentopening.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hé daar,' zei Phoebe, die Jiang gedag had gezegd en vlug haar vest weer had aangetrokken zodra ze daar de kans voor had gekregen.
'Je ziet nogal witjes,' zei ze tegen Mia. 'Misselijk van de bus?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Mia liet haar koffer los en slaakte een zucht. 'Ja, het is niet bepaald mijn hobby om via de bus te reizen.'
Ze wierp een blik op de tent.
'Hopelijk wordt het niet koud vannacht.'

Every villain is a hero in his own mind.

Isa's tas lag vanzelfsprekend onderaan en dus wachtte ze ongeduldig tot iedereen zijn of haar koffer had gepakt. Ze keek even steels naar Tyler en haalde toen haar schouders op. Hij was knap, maar hij deed haar nu maar weinig.
De tent begon al vol te stromen met lege luchtbedden en Isa kon gelukkig een plekje achterin veroveren. 'Dit gaat heel koud worden,' zei ze tegen niemand in het bijzonder. Ze had maar een dunne slaapzak mee omdat ze geen dikkere had kunnen vinden. 'Mia! Als ik het koud krijg, zullen we dan slaapzakken delen?' riep ze met een brede grijns.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia schoot in de lach. 'Je bent toch wel zo nobel om hem mij uit te lenen?'

-

Ramon had een luchtbed die zichzelf opblies.Hij wierp hem ergens bij de uitgang neer zodat hij niet over twintig benen hoefde te struikelen als hij vannacht moest pissen en dropte zijn tas en kussen naast zijn luchtbed. Hij vond het nu al benauwd en hij hoopte maar dat geen van zijn klasgenoten snurkte, al achtte hij die kans klein. Vlakbij de tent lag een bal en hij was blij dat een van zijn vrienden die had meegenomen, want hij was het zelf vergeten. Hij begon een beetje te hooghouden terwijl hij wachtte totdat iemand hen bij elkaar riep en hen vertelde wat ze verder moesten gaan doen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, ik wil wel ruilen?' stelde Isa voor.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia schudde haar hoofd. 'Ik ben zwaar gehecht aan mijn slaapzak. Ik heb hem al zolang ik me kan herinneren.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, nou, sentimenteel, hoor,' verzuchtte Isa lachend. 'Dan hoop ik maar voor je dat iemand hem niet jat vannacht, als die iemand het heel erg koud heeft en die iemand vindt dat jij je slaapzak zou moeten delen.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia stak haar tong uit. 'Je kunt beter een leuke jongen uitzoeken om je slaapzak met de delen.' Ze trok even een gezicht. 'Maar niet Tyler.'

Every villain is a hero in his own mind.

Isa schoot in de lach. 'En wie voldoet er dan wel aan jouw eisen voor mij?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia dacht na. 'Nu komt het hoor. Ik vind... Jiang wel een leuke jongen voor je.'
Het was eigenlijk de enige die ze vertrouwde, samen met Darius.

Every villain is a hero in his own mind.