• Once you are in, you never get out.
    Een groepje jongeren hebben de film Grave Encounters gezien en zijn benieuwd of het waar is.
    Met zijn allen gaan ze op zoek naar een verlaten oude psychiatrische inrichting en besluiten om daar een nacht te blijven.
    De volgende dag zou de bewaker de deuren weer open doen om hun er uit te laten.
    Zodra zij de deuren van de inrichting achter zich sluiten gebeuren de gekste dingen.
    Deuren die verplaatsen, nieuwe gangen die ontstaan.
    Al met al klopt er niks meer van de plattegrond die zij mee hebben gekregen van de bewaker.
    Als zij de volgende morgen bij de deur staan om naar buiten te gaan, blijkt deze op slot te zitten.
    Ze proberen er door heen te breken, met enkele gereedschappen lukt het hun, maar ook achter deze deur schuilt weer één van de vele gangen.


    Blijf jij bij je gezonde verstand? of word je gek?



    • Alexander 'Alex' Clay /•\ schuld
    • Chayim Reeves /•\ WingsOfFreedom
    • Stephano Burghen /•\ BoterBabbelaar
    • Nathan James Reagan /•\ CrazyM0f0x
    • Dominic Wolfstone /•\ Winniedekoe
    • Riley Liv Norlington /•\ AsshiexIrwin
    • Tess Audrey willows /•\ Snowfallx
    • Sunset Dyani Greenleaf /•\ CrushOnLuke
    • Alison Felicia Crawford /•\ CaptainKush
    • Grace Riverside /•\ Squirrelflight
    • Anthony Ivan Ridley /•\ AsshiexIrwin
    • Delly Houstons /•\ Nuevo
    • Catharina Maria Easley /•\ CavalierYouth
    • Morgan Annabelle Schneider /•\ Thaluke
    • James Heat /•\ Winniedekoe
    Info en foto's rollen,


    Regels
    •Jongens en meisjes gelijk houden
    •Minimaal 150 woorden
    •Geen rollen van anderen bespelen
    •Alleen ik maak topics aan
    •Reserveringen binnen 4 dagen invullen
    •Maximaal 2 personages per persoon




    Een wit busje stopt voor het grote griezelige ziekenhuis waarna er nog een busje stopt.
    Iedereen stapt uit en ze pakken hun tas met spullen.
    'Weten jullie dit zeker?' vraagt de bewaker waarna iedereen knikt of met een ja antwoord.
    De bewaker maakt het slot van de kettingen open die de deuren jaren lang op hun plaats heeft gehouden.
    Al snel stapt iemand naar binnen en volgt de rest.
    'Morgen vroeg om 8.00 sta ik hier en laat ik jullie er weer uit.' zegt de man waarna hij de deuren sluit en het slot er weer op doet.
    Het is 21.00 en verschrikkelijk donker....

    Dominic Wolfstone

    'Dankje' zei ik terwijl ik de sigaret van haar aannam en haar een knipoog gaf. 'Ik heb mijn spullen bij de ingang gedumpt' en ik knikte die kant uit.
    Voorzichtig liet ik me op het bed zakken die behoorlijk begon te piepen toen ik dit had gedaan.
    'Damn, wat een rotzooi hier.' grinnikte ik waarna ik wat "verhaaltjes" op de muur begon te lezen.
    'Deze mensen hadden geen vrolijke gedachten, wat ook niet zo gek is ze zaten niet voor niets opgesloten in een inrichting voor gekken.' een brede grijns sierde mijn gezicht terwijl ik weer op stond. Deze plek trok me wel aan en ik was benieuwd dat deze mensen allemaal meegemaakt hadden toen ze hier zaten.
    Ik wil dan ook snel meer van het gebouw bekijken om meer te weten te komen over deze plek.
    Natuurlijk had ik wel wat research gedaan voor dat ik hier naar toe ging en wist dat de meesten een mentale stoornis hadden waar ze gek van werden, en hier vrijwillig of gedwongen heen waren gegaan om "beter" te worden ondanks dat je toch niet beter zou worden. Hooguit konden ze er mee dealen.

    Alison Felicia Crawford
    Ik pakte een tippy uit het borstzakje van mijn leren jasje en begon hem te rollen. Sinds een aantal jaar was ik begonnen met blowen en sinds een jaar rolde ik zelf. Mijn grinder en flue pakte ik uit mijn tasje en ik ging op de rand van het krakende bed zitten. Snel had ik hem gerold en ik keek rond. 'Blowt er verder nog iemand?', vroeg ik in het algemeen. Misschien blowde Dominic wel, damn wat wilde ik hem graag zonder shirt zien. Ik keek even naar de bedbodem waar ik opzat. Misschien was er wel iemand in doodgegaan. Ik zocht in mijn zakken naar mijn aansteker waarom raak ik toch altijd alles kwijt. De joint stopte ik in mijn mond en ik nam een diepe hijs. 'Wilt er nog iemand anders?'


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Dominic Wolfstone

    Ik grinnikte bij de vraag of nog iemand blowde, en zeker bij de vraag of nog iemand wou.
    Dat aanbod sloeg ik natuurlijk niet af, ik had expres niks mee genomen omdat de meeste mensen tegen drugs waren en ik het niet voor de anderen wou verpesten. 'Ik wil wel.' zei ik, niet al te enthousiast maar ook niet zonder emoties.
    Ik dacht na over hoe het gebouw zou zijn als ik stoned ben en begin al weer te grijnzen.
    Mijn sigaret was al weer op en die mieterde ik ergens op de gang neer.
    Eerlijk gezegd was ik wel benieuwd wat de rest aan het doen was en leek het me eigenlijk veel leuker om dit alles stoned mee te maken.
    Aan de andere kant leek het me ook wel zonde aangezien je niet elke dag zomaar in een mentaal ziekenhuis gedropt mag worden.
    Nog een keer keek ik de kamer rond die ik nu wel genoeg geïnspecteerd had.
    'Zullen we zo verder kijken, deze kamer is niet leuk genoeg. Ik wil wel wat meer uitdaging.'

    [Mijn topics]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephano Burghen

    Ik was wat achtergebleven en uiteindelijk bedacht ik maar eens verder te gaan. Ik keek rond en zag van alles op de muren gekrast staan. Ik zag Dominic er even naar kijken en ik zag zijn ogen even blijven hangen op de rode tekst. Ik liep er heen en liet mijn hand er langs gaan. Het gaf af, maar was heel erg korrelig. Was het... bloed! ik deinsde achteruit en veegde mijn hand af aan mijn broek.
    "Getver..." zei ik zachtjes en ik keek even rond. Ik hoorde iemand vragen of er nog iemand blowde en ik keek die kant uit, rolde met mijn ogen en liep toen rustig verder. Wat was het hier donker. De wind suisde door de gangen en liet een koud briesje over mijn gezicht gaan. Ik rilde even en keek rond. Waarom was ik hier ook alweer heen gegaan? Ohja, omdat ik wilde zien of het waar was. Nou, tot nu toe is er nog niet echt iets gebeurd of zo, dus het zal wel nep zijn. Pff, ik ben ook echt gestoord om het echt te geloven.
    "Sukkel," mompelde ik zachtjes en grinnikte.

    [Als er iemand naar Stephano wil, kom dan alsjeblieft gewoon.]

    [ bericht aangepast op 15 sep 2014 - 19:05 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alison Felicia Crawford
    'Ik wil wel.', zei Dominic en ik grijnsde. Ik gaf de joint aan hem en keek de kamer rond. 'Heb jij eigenlijk een vriendin?', vroeg ik terwijl ik door de gang liep. Hij zag er zo knap uit dat hij wel een vriendin moest hebben. Waarschijnlijk waren de meeste niet blij met het feit dat ik drugs mee had genomen maar who cares zonder drugs had ik dit niet eens gekunt. Drugs maakte me rustig in mijn hoofd. 'Ik wil ook iets spannenders.', grijnsde ik naar Dominic. Ik haalde mijn hand door mijn haar en keek even in een spiegel die in de kamer hing. Me make-up zat nog goed en ik glimlachte even. Ik stapte dichterbij de spiegel, stond er nou iemand achter me? Nee vast niet dat kan haast niet. Ik richtte me weer op Dominic en keek naar hem. 'Vind je hem lekker?'


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Sunset Dyani Greenleaf

    Sunset merkte, toen ze om haar heen keek, dat iedereen wel een beetje zenuwachtig was. Iedereen kende de verhalen wel. Het zou hier spoken, als ze het moesten geloven. Sunset grinnikte in zich zelf en zette haar tas neer bij de ingang. Die zou ze zo wel ophalen. Ze liep achter een groepje aan het gebouw verder binnen. Echter hoorde ze het meisje voor haar al snel flirten met de jongen. Oke, ze moest maar eens iemand anders zoeken. Ze wilde geen derde wiel worden. Ze draaide zich om van de twee en zag een andere jongen in de gangen nog staan, verbaast van het bloed op de muur. "Je weet dat het in scene gezet is he." grinnikte ze, maar wel op vriendelijke toon, terwijl ze naar hem toe liep.

    -Sunset komt naar Stephano-


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Dominic Wolfstone

    Ik nam een paar diepe hijsen en grijnsde om haar vraag.
    'Nee ik heb geen vriendin, ze kon er niet mee dealen dat ik smook en vond me onverantwoordelijk' ik kon mijn lach nauwelijks onderdrukken en liep de lange hal weer in. Alle kamers leken op elkaar tot dat ik aan de rechter kant een soort operatiekamer vond.
    'Hé jongens! moeten jullie dit eens zien.' schreeuwde ik door de hal heen waarna ik een stap naar binnen deed en naar de enorme stoel liep.
    Het had wel iets weg van een tandarts stoel alleen aan het gereedschap wat door de kamer heen lag kon je zien dat het voor hele andere doeleinden was gebruikt. Bloedspetters zaten aan de muren en op de één of andere manier kon ik mijn lach niet meer inhouden.
    Snel haastte ik me weer terug naar de gang om de anderen op te wachten.

    Alison Felicia Crawford

    Dominic zei dat hij geen vriendin had. Ik glimlachte even sexy naar hem en rookte de joint op. Ik hoorde iemand roepen en liep erheen. 'Wat heb je gezien?', ik lachte even. Waarom geen idee waarschijnlijk door de wiet. Ik liep langs Dominic en streelde even zijn arm toen ik langs hem liep. Ik keek hem daarna aan. 'Jouw ogen zijn echt duivelsrood.', lachte ik even naar hem. Ik liep door en hoorde de vloer kraken. 'Wat wilde je laten zien?', ik liep zijn richting in maar zag niet dat er een vloerpin uitstak en viel bijna op de grond.


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Stephano Burghen

    Ik was even in gedachten verzonken. Natuurlijk gebeurde dat weer.
    "Je weet dat het in scene gezet is he." Ik schrok en maakte een klein, maar beheerst sprongetje waardoor het gewoon leek alsof ik de hik heb. Ik grinnikte toen en knikte.
    "Echt hé. Ik geloof er geen ene reet van. Hoewel, dat bloed is wel goed nagemaakt, want ik schrok er wel even van." Ik lachte even en keek het meisje aan. Ik stak mijn hand naar haar uit. "Stephano," vertelde ik haar toen. Ik keek nog even naar de muur en grinnikte weer. Oh wat leuk gedaan. Ik weet zeker dat die bewaker hier iets mee te maken heeft. "Alles is in scene gezet. Let op, straks horen we van alles en gebeuren er vreemde dingen. Niet bang van worden hé." ik gaf haar een zacht duwtje en leunde tegen de muur aan. Ik ben wel benieuwd hoe alles is hier, hoe goed de specialeffects zijn.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Het minimum was toch 150.]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Sunset Dyani Greenleaf

    Sunset moest lachen toen de jongen een kleine sprong maken toen ze ineens bij hem stond. Toch herpakte hij zichzelf snel weer. "Echt hé. Ik geloof er geen ene reet van. Hoewel, dat bloed is wel goed nagemaakt, want ik schrok er wel even van." Sunset grinnikte opnieuw, en liet haar vingertoppen over de muur gaan. Ze keek naar haar toppen en trok even haar wenkbrauwen op. "Krijg nou wat, het geeft nog af ook." zei ze. Ja, het was goed gemaakt. Ze veegde haar vingers af aan de muur - no way dat ze dat aan haar shirt zou doen - en keek de jongen weer aan. "Stephano," stelde hij zich voor. Verlegen pakte ze zijn hand vast. "Sunset," antwoordde ze. "Alles is in scene gezet. Let op, straks horen we van alles en gebeuren er vreemde dingen. Niet bang van worden hé." Sunset keek hem uitdagend aan. "Ik, bang? Nooit." zei ze uitdagend. Toen hoorde ze een jongen roepen. "Kom" en ze trok Stephano mee. De jongen die had geroepen had een kamer ontdekt, met een soort tandarts stoel. Overal zaten bloedspetters. Sunset kon er niets aan doen, maar het zag er best eng uit eigenlijk. Ze had nog steeds Stephano's pols vast. Toen ze dat merkte liet ze snel los.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Dominic Wolfstone

    Ik begon te lachen toen ze me vertelde dat mijn ogen zo rood waren, dat wou ik wel even zien.
    Toen ze bijna viel deed ik een poging om haar op te vangen, hoewel ik mijn lach deze keer ook niet kon onderdrukken.
    'Damn, die wiet van jou is echt goed spul. Ik heb ik tijden niet meer zo gelachen als nu.' het kwam er op een gekke manier uit waardoor hij nog harder begon te lachen.
    'Moet je dat zien, het is net een één of andere creepy operatiekamer.' hij wees naar de stoel die midden in de kamer stond en alle gereedschappen er omheen.


    James Heat in zijn James personage.
    In mijn slaapkamer stonden twee mensen, zoals gewoonlijk konden zij mij niet zien.
    Tenminste dat hoopte ik, als geest kon ik me natuurlijk ook openbaar maken maar ik wou ze de stuipen niet op het lijf jagen.
    Een onbekende zou natuurlijk eng zijn voor ze.
    In mijn achterhoofd klonk het stemmetje van Kyle, dat het alleen maar leuk was om ze even bang te maken.
    Met zo veel mogelijk kracht probeerde ik die stem te negeren maar al snel nam hij het over van James en gaf zijn geest zich even bloot aan de mensenwereld.
    Ook snel liet hij zich niet meer zien omdat James het weer won van Kyle.
    De stemmen in zijn hoofd gingen in gevecht, Thomas wou de kinderen die in zijn slaapkamer stonden maar al te graag van kant maken. Kyle wou met ze dollen, en Harry wou ze waarschuwen tegen alle andere geesten die in het ziekenhuis rond zwierven. James was neutraal en wou ze eerst beter observeren voor hij kennis zou maken.


    ps. sorry als er soms een R mist. de toetsenbord van mijn laptop loopt aardig te kloten en ik heb mijn R weer vast moeten lijmen :X

    BoterBabbelaar schreef:
    [Het minimum was toch 150.]


    Jup

    Stephano Burghen

    "Sunset," stelde ze zichzelf voor. Ze liet haar hand langs gaan en had ernaar gekeken. Ja, het was erg goed nagemaakt. "Ik, bang? Nooit." zei Sunset uitdagend en ik grinnikte. We zullen zien, dacht ik toen en grijnsde even kort.
    "Hé jongens! moeten jullie dit eens zien!" riep een stem, waarschijnlijk Dominic.
    "Kom." Sunset pakte mijn hand beet en sleurde me achter zich aan. Ik keek rond toen ik een soort stoel zag met allemaal bloedspetters.
    "Vet!" ik keek even naar de hand van Sunset die die van mij nog vast had. Ze had het al snel door en liet me los. Ik fronste even en keek toen weer naar de stoel. "Werd tijd, mijn benen werden al wat moe." ik liep op de stoel af en ging erop zitten. "Relaxt," mompelde ik en ik legde mijn handen achter mijn hoofd. De stoel kraakte flink toen ik wat bewoog, maar verder leek het niet echt verkeerd te zijn. "Nog iemand even zitten?" vroeg ik terwijl ik opstond, niet wetend dat er bloed door de zitting door was gegaan en mijn broek rood had gemaakt bij mijn kont en bovenbenen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.