The Hybrid Life • One Direction • 5 Seconds Of Summer • Speeltopic 2 - Speeltopics

In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


• Rollen•
• Niall Horan • Maffia-CEO • C_A_L_M_ •
• Zayn Malik • • •
• Liam Payne • • •
• Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Stywin •
• Louis Tomlinson • Labrador-Hybride • Styson •

• Michael Clifford • Maffia-Computernerd • ZaynJavaddMalik •
• Luke Hemmings • • •
• Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler •
• Ashton Irwin • Walibi-Hybride • C_A_L_M_ •

• Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • ZaynJavaddMalik •


• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 3 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!


• Het Begin •
De ochtend breekt langzaam aan in de villa. Iedereen begint rustig zijn dag en mogelijke taken. De vakanties worden misschien nog wat verder uitgeplant en vriendschappen geheeld, die eerder spanningen hebben ondervonden.

[ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 21:53 ]

---

Bowties were never Cooler

Ace von Monroe
Even helemaal niets. de kalmte was rustgevend, net als Niall zijn hand die door mijn staart ging. Ik vond het ding afgrijslijk en had hem liever niet gehad, maar het gevoel dat het gekroel me er door heen gaf, was heerlijk. Ik had bijna gaan spinnen als ik dat had gekund, maar dat was weer een ander dier. Het was duidelijk dat Niall en ik hier beide enorm aan toe leken te zijn. Helemaal omdat we elkaar normaliteit nooit echt opzochten. En ondanks dat het allemaal heel nieuw was, voelde het ook enorm vertrouwd. Iets wat heel raar was, omdat we het nog altijd over Niall hadden. Voorzichtig haalde ik een plukje har uit zijn gezicht en besefte pas te laat, dat, dat waarschijnlijk nogal raar moest overkomen. Gelukkig deed Niall gezellig mee met vreemd doen en drukte hij een kusje op mijn hand, die ik daarna weer strak om zijn middel sloeg. Mijn hoofd leunde op zijn schouder en langzaam sloot ik mijn ogen. Een glimlach vormde op mijn lippen en het rood stond al snel op mijn wangen, waardoor ik mijn gezicht in zijn nek verstopten. Nog voor ik goed en wel kon reageren, stond Calum opeens in de deuropening, die iets van me bleek te moeten hebben. Iets geïrriteerd keek ik naar de jongen op die langzaam zijn excuus begon te stamelen. Ik zuchten liet mijn hoofd weer vallen. Ik wist dat hij het goed bedoelde, maar ik kon gewoon heel weinig van hem hebben. Het deed me dan ook vrij weinig toen hij ook nog begon te huilen. 'Calum, alsjeblieft.' Mompelde ik, proberend om iets fatsoenlijks te verzinnen, zonder dat hij nog harder zou gaan huilen. 'Het spijt mij ook, oke? Het was niet terecht om van je te verwachten dat je snapt wat er buiten speelt.' Ik meende het wel. Ook al vond ik nog altijd dat hij ook gewoon een beetje normaal kon nadenken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Ashton Irwin
Harry was duidelijk niet de enige die morgen wakker zou worden met semi-permanente markeringen van de ander op zijn lichaam. Ik voelde zijn nagels namelijk diepe krassen maken in mijn rug, die me nu toch echt aanzette tot gericht stoten, wat hem eigenlijk over de rand hielp. Toch was het niet genoeg voor mij. Ik stootte dus maar meedogenloos door, recht door zijn orgasme heen. Dit ging hij morgen voelen, dat zoizo, want zijn spieren spanden enorm aan, terwijl ik gewoon op hetzelfde tempo en met dezelfde kracht doorging. Hij bleef slap hangen als een lappenpop, terwijl ik het levenslicht uit zijn ogen neukte. Het duurde gelukkig niet lang meer voor ik luid vloekend klaarkwam en nog even mijn orgasme uitreed, voor ik compleet trillend en slap me achterover liet klappen op mijn bed. Mijn ogen sloot ik en mijn borstkas ging ongecontroleerd op en neer, in de hoop het zuurstoftekort van net aan te vullen. De adrenaline en dopamine gierden door mijn lichaam en zorgde dat ik nu niets anders voelde dan een geweldig euforisch gevoel. Harry lag echt levenloos op mijn borst, waardoor ik haast bang was dat ik echt zijn levenslicht had uitgedoofd, als ik zijn oppervlakkige ademhaling niet tegen mijn nek voelde slaan. Heel voorzichtig liet ik me uit hem glijden en pakte met wat moeite, zeker met mijn slappe armen, de handdoek onder ons vandaan. Zo goed en zo kwaad als het ging maakte ik ons schoon. Staan kon ik eigenlijk niet meer, en Harry leek in een soort vreemd coma te zijn gezakt, maar dit lag verre van lekker, daarbij maakte ik me toch wel wat zorgen om de schijnbaar zo kleine en fragiele jongen in mijn armen. Hopelijk deed een beetje frisse lucht hem goed. Het kostte wat tijd om bij te komen, maar toen verzamelde ik toch al mijn kracht en kreeg mezelf ermee met enorm veel moeite van het bedje, zonder Harry te laten vallen. Ik was nu echt aan het springen, omdat mijn lichaam niets anders meer aan kon en ik zo toch nog iets op mijn nu bijna waardeloze staart kon leunen. Via het koude balkon bracht ik ons naar Harry's slaapkamer. De kou friste me iets op, net genoeg om het te halen tot het bed en daar met de krullenbol in mijn armen onder de dekens te kruipen. De extase was nogsteeds verre van uit mijn systeem en het enige wat ik nu nog wilde was een kus en dan lekker slapen met mijn lichaam rond dit mannetje, mijn mannetje, gekruld. Ik boog me dan ook voorover en drukte kort mijn lippen op die van Harry. Ik verwachtte niets terug, want hij zag er nogsteeds uit als een lappenpop versie van een Deense Dog. Toch was het fijn om nog even zijn lippen te voelen, voor ik me dan toch om hem heen krulde, zowel beschermend als liefdevol. "Je hebt het geweldig gedaan, Curly baby. Echt geweldig." kwam er nog even zacht en liefkozend uit mijn lippen. Mijn ogen sloten zich langzaam van de slaap en met mijn vingers aaide ik zacht door zijn krullen terwijl ik wegzakte in dromenland met een grote glimlach op mijn gezicht. Dit hoorde niet en dit mocht niet, maar het maakte me niets uit. Hij was van mij, fysiek en mentaal gezien, en ik van hem, en niemand ging daar nog verandering in brengen.

---

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Ik vond het heerlijk om zo Met Ace te kunnen liggen. Ik hield enorm van het gevoel wat het gaf, warm en veilig. Het voelde gewoon alsof het hoorde. Jammer genoeg leek het over toen Calum in de deuropening verscheen en semi-samenhangende woorden begon uit te brengen. Kijk, hij bedoelde het goed, maar een gevoel voor timing had hij niet. Uiteindelijk begon hij te huilen, wat me aan de ene kant niet helemaal lekker zat, maar aan de andere kant kon ik er weinig mee. Hij kon veel huilen, maar wat hij ermee wilde berijken was verre van duidelijk. Ik hield me stil en luisterde naar Ace die hem probeerde te kalmeren. Ik bleef zacht door Ace zijn staart aaien. "Kom er maar bij liggen. Niemand gaat je iets aan doen en dit bed is meer dan groot genoeg voor drie." zei ik zacht en hopelijk kalmerend. Het kon weinig kwaad en ik kon allebei de jongens aaien. Ik hoopte dat Ace het niet zag als een vermindering van de liefde en aandacht voor hem, want dat was zeker niet zo. Het was eerder twee mensen en een hondje erbij, dat was het qua instincten volgens mij ook. Ik verstopte mijn gezicht wat in Ace zijn haren. "Gewoon even een rustig avondje samen." mompelde ik nog zachtjes. De geluiden uit de andere kamer waren langzaam weer harder geworden, maar net toen ik uit Ace zijn armen wilde klimmen om er weer wat van te gaan zeggen, toen het eindelijk echt stil werd. Gelukkig zeg. Het werd weer eens tijd. Ace had gelijk, we hadden allemaal onze uitlaatklep, maar dat mocht iets minder luidruchtig. Anders zou ik nog wel eens vragen of hij hun kamers niet wilde isoleren, zoals de kelder, dat we er geen last van hadden en zij hun gang konden gaan. Voor nu liet ik het maar, want dat zouden ze vast niet waarderen. Daarbij lag ik net iets te prettig in Ace zijn armen.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Heel vaag merkte ik nog hoe mijn lichaam protesteerde uit overgevoeligheid en een zachte piep over mijn lippen rolde omdat het pijn begon te doen, maar veel meer ook niet. Ik kreeg alles wel mee, het was gewoon dat ik er niet op kon reageren. Dat deed ik ook niet, zelfs toen Ashton zich uiteindelijk achterover liet vallen, ik hield me alleen nog steeds net zo krampachtig aan hem vast. Met het geweldige gevoel dat hopelijk niet snel verdween heeg ik uit tegen zijn nek. Gelukkig leek hij niet bezorgd omdat ik verder niet bewoog, want in deze staat kon ik hem dat echt niet uitleggen. Ik liet hem ons schoonmaken en deed mijn best om mee te werken, maar dat ging niet helemaal. Wat ik wel voor elkaar kreeg om met handen die als een gek trilde zwak omhoog te gaan om mezelf te bevrijden van de bandana en de gag, die ik achteloos op de grond liet vallen. Niemand kon van me verwachten om dat gelijk op te ruimen. De halsband liet ik om, omdat ik dat fijn vond en ik merkte het wel als Ashton dat niet wilde hebben. Gelijk daarna begaf mijn lijf het weer en klapte ik terug op zijn borst, mijn ademhaling raspend en onregelmatig. Ik voelde me heel erg leeg zonder hem in me maar zijn aanwezigheid maakte het weer deels goed. Zwakjes hield ik me aan hem vast toen hij met duidelijke moeite opstond, al vertrouwde ik hem erop om me niet te laten vallen. Ik rilde door de kou zodra hij met me over het balkon liep, de koele lucht en mijn oververhitte huid waren een heel groot verschil in temperatuur en dat was alles behalve prettig, al werd ik er wel wat wakkerder van. Daarom was ik erg blij dat Ashton me snel al onder de deken legde en ik lekker dicht tegen hem aan kon kruipen. Heel langzaam kreeg ik weer controle over mijn lichaam en krulde ik me tegen zijn borst aan. Met veel moeite wist ik hem zacht terug te zoenen en verstopte toen veilig mijn gezicht in zijn nek. Ik voelde me echt heel erg geliefd zoals hij zich om me heen krulde. Een klein, blij geluidje rolde over mijn lippen door zijn woorden. Dat had hij in ieder geval goed door, altijd belonen, want als ik het gevoel kreeg dat ik iets fout had gedaan durfde ik steeds minder met hem te doen. Ik drukte mijn lippen kort in zijn nek en keek toen naar hem op. Hij leek al in slaap te zijn, maar zeker weten deed ik het niet. "Ash?" probeerde ik zachtjes, mijn stem klonk helemaal niet als mezelf door de onmenselijke geluiden die ik had gemaakt. Daarbij voelde ik me nog wat zweverig en klopte al mijn beweging nog niet helemaal. Ik zuchtte diep en nestelde me wat beter tegen hem aan. Ik was doodop maar voelde me heerlijk, en voor mij was dat de beste manier om in slaap te komen. Omdat ik morgen toch kon uitslapen hoopte ik dat ik dit keer wel wakker mocht worden in zijn armen. Niet dat ik het ontbijt op bed niet ontzettend waardeerde, maar het was toch anders en het was zo lang geleden dat ik in iemands armen wakker had mogen worden. Meestal was ik de ochtend erop weer alleen, terwijl het een onbeschrijflijk gevoel was om je zo beschermd te voelen de eerste keer dat je je ogen weer open deed.

---

Because I love him, do I need another reason?

Calum Hood.

Ik blijf stilletjes weg staren terwijl de tranen blijven druppen.' Calum, alsjeblieft.' Mompeld hij en ik zag dat hij wat probeerde te verzinnen. 'Het spijt mij ook, oke? Het was niet terecht om van je te verwachten dat je snapt wat er buiten speelt.' Ik kijk hem even aan en ik knik. Ik was blij dat hij het accepteerde maar het zat me allemaal nog niet lekker."Kom er maar bij liggen. Niemand gaat je iets aan doen en dit bed is meer dan groot genoeg voor drie." zegt Niall en ik knik en doe zacht de deur dicht. Ik kreeg alleen maar het gevoel dat ze me als hond zagen en dat deed me pijn. Ze wisten beide niet wat ze met me aan moesten en ik kruip stilletjes op het grote zachte bed.'Gewoon even een rustig avondje samen." Zegt Niall en onzeker kruip ik een beetje tegen hem aan. Ik zucht even zacht. Normaal zou ik niet zo rustig kunnen liggen maar door mijn gespeel buiten wel. " het was fijn buiten" mompel ik zacht en houd daarna mijn mond. Ace en Niall hadden vast mij niet erbij gewild en dan moest ik niet ook eens zeuren erbii

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Ace von Monroe
Ik had hier totaal geen behoefte aan nu. Ik had gewoon helemaal niets met de jonge hybride en vod het alleen maar irritant dat hij dit moment verpast had. Want ik wist niet hoe snel ik dit weer zou doen. Het was echt heelfijn geweest, maar we hadden allebei nogal vol emoties gezeten. Ik bood mijn excuus maar aan in de hoop dat hij daarna weer zou vertrekken, maar dat gebeurde niet. Ik keek Niall even met samengeknepen ogen aan en mijn deuren sloten zich met een klap. Dat ik zo met Niall lag was al een enorme stap voor me geweest, maar met Calum erbij, kon ik niet zo goed aan. Zodra Calum tegen Niall aankroop en hij hierbij mijn staart raakte, trok ik me terug. Het was niets persoonlijks. Ik vond het gewoon niet fijn om zo met zijn drieën te liggen. Ik draaide me op mijn rug en vouwde mijn handen over mijn lichaam. Ik staarde naar het plafon, me afvragend waarom ik niet gewoon wegging. Maar ik was bang dat ik dan degene was die alles weer verpesten. Al deed ik dat nu al. Maar kon ik er wat aan doen. Niall kon niet van me verwachten dat ik meteen alles maar goed vond en dit was op dit moment mijn grens geweest. Niet omdat ik Niall opens moest delen of wat dan ook. Maar ik vond het al moeilijk op te afpersten dat ik het fijn vond om zo met Niall te liggen. Maar ook nog met Calum ging er bij mij echt even niet in. Ik vouwde mijn oren plat tegen mijn hoofd, toen de geluiden uit de andere kamer opeens weer enorm luid werden, in de hoop het te dempen. Serieus, die twee hielden echt nooit op. En je zou toch denken dat hun zaad een keer op zou zijn.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Het was wel duidelijk dat Calum het fijn vond om ook op het bed te mogen liggen, terwijl ik het gevoel kreeg dat Ace dit inderdaad niet prettig vond. Ik aaide even door Calum's haar en liet Ace gaan. Als hij wilde gaan op dit moment, zou ik hem niet tegenhouden. Het was heel fijn geweest om zo samen te liggen, maar drie was wel veel voor een bed, zelfs al was het zo groot als het mijne. Toen hij toch bleef liggen, veranderde ik mijn positie iets, waardoor ik met mijn hoofd op zijn borst lag, maar zelf naar het plafond keek en mijn benen wat buiten de rand van het bed uit staken. Zacht begon ik weer over zijn staart te aaien, terwijl Calum wat brabbelde over hoe fijn hij het buiten vond. Wat een kindje was het toch eigenlijk ook. Ik kriebelde nog even achter een van Calum zijn pluizige oren, voor ik rustig verder ging met het aaien van Ace zijn staart. Nu pas besefte ik me hoe moe ik werkelijk was. Zeker nu het eindelijk stil was geworden, eindelijk. Het leek wel of Harry en Ashton nooit moe werden hiervan, wat ik me toch echt niet kon voorstellen. Ik geeuwde zachtjes en krulde me haast instrinctief iets meer tegen Ace op, terwijl ik langzaam in slaap begon te sukkelen. Het was misschien heel vreemd dat ik me nu veilig voelde, zeker aangezien beide hybrides nooit echt positief tegenover me hadden gestaan. Toch voelde ik me zo lekker warm tegen Ace aangekruld en met Calum tegen mijn benen aan veilig en comfortabel. Ik hoopte echt dat zij het in elk geval een beetje fijn vonden om ook zo te liggen en gewoon in stilte samen te zijn, zelfs als ze elkaar niet helemaal goed lagen. "Ik ben echt heel erg bevoorrecht met jullie. Het heeft me alleen een tijd gekost om dat in te zien." mompelde ik zachtjes, voor ik met nog een geeuw toch mijn ogen sloot. Ik wilde nog niet slapen, maar ik was zeker wel moe en toe aan rust.

---

Bowties were never Cooler

Calum hood

ik zucht even toen ik voelde dat Ace me weg wilde maar zowel hij als ik bleef liggen. Mijn oren wiebelen tevreden heen en weer door het gekriebel".Ik ben echt heel erg bevoorrecht met jullie. Het heeft me alleen een tijd gekost om dat in te zien." mompelt Niall moe. Ik glimlach tevreden en ik brom zachtjes van genot. Ik realiseer me dat ze dat niet fijn zouden vinden. Terwijl mijn staart wat zwiept en mijn ogen half dicht gaan genietend van de warmte. Het was fijn op het grote en zachte bed te liggen. Ik verleg me wat en kruip tegen Niall aan en ik laat mijn staart op zijn benen rusten en slaak weer een zucht. "Ga maar slapen" mompel ik moe naar Niall. Mijn ogen vallen dichter en langzaam val.ik.in slaap en zachte brommen verlaten mijn mond en ik woel weer wat. Ik wilde zo graag dat ace en ik als een soort vrienden met elkaar overweg konden en relatie als Harry en Ashot nee dat hoefde niet aangezien de kreunen gewoon ranzig waren. Het was wel een verbetering dat Niall echt voor verandering wilde gaan. Langzaam word alles echt donker En val ik in een diepe slaap

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Ace bon Monroe
Dit was niets voor mij. Ik had het enorm fijn gevonden met Niall. Fijner dan het hoorde na alles. Maar met Calum erbij werd het me echt veelte veel. de reden dat ik me van ze af draaide en Niall losliet. Ik had eigenlijk de neiging om gewoon op te staan en we te lopen. I zuchten en op het moment dat ik wilde opstaan, legde Niall zijn hoofd op mijn borst. Ik zuchten en liet me weer geheel ontspannen. Ik staarde zwijgend naar het plafon, terwijl ik heel zachtjes met mijn hand door Niall zijn haar ging. Mijn ander arm gleed rond zijn lichaam toen hij dichter tegen me aankroop. Stevig hield ik en vaat, als teken dat het goed was. Mijn vingers bleven zachtjes door zijn haar kammen en langzaam vielen mijn ogen dicht. Ik glimlachte licht bij zijn worden, maar zei er niets op. Mijn lichaam verstrakten iets, toen ik voeld hoe Calum ook tegen ons aankroop. Die jongen snapte het ook echt niet. Ik grinnikte zachtjes, toen Calum Niall opgedrong om te gaan slapen. Ik wurmde mijn arm tussen hun lichamen uit en zuchten. Het gaf gewoon teveel druk op me. Met een iemand gijn knuffelen en kroelen kon. Maar dat was niet iets wat je met zijn drieën deed. Maar dat zal wel aan mij liggen m, want de advertentiereclame leken er geen problemen mee te hebben Ik probeerde het allemaal te negeren, naar toen Niall uiteindelijk begon te brommen en absoluut niet stil kon liggen, was ik er al snel klaar mee. Zo zou ik absoluut niet kunnen slapen. Niet met dit nare gevoel en me ieman die mijn trommelvliezen opblies en het bed zo deed bewegen. Ik rolde voorzichtig onder Niall uit en legde mijn hoofd voorzichtig op een kussen. 'Slaap lekker.' Fluisterde ik zacht, waarna ik stilletjes naar de deur liep.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Zullen we naar een nieuwe dag gaan? Dan kan de nieuwe Louis ook inspringen]

---

Bowties were never Cooler

[voor mij prima!]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Prima)

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

De ochtend breekt langzaam aan in de villa. Iedereen begint rustig zijn dag en mogelijke taken.

---

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Ik werd s ochtends vroeg wakker, heel erg vroeg, doordat het door de nacht heen langzaam was afgekoeld, had ik het nu echt steenkoud. Ik merkte dat ik alleen maar met Calum hier lag en Ace was verdwenen. Het was ook veel te mooi om waard te zijn. Stilletjes kroop ik uit mijn bed en sloop naar beneden. Ik had het erg koud, maar zo in de stilte van de vroege ochtend voelde het vreemd goed. Ik trippelde naar de keuken en pakte daar twee dienbladjes. Het was misschien iets vreemds, en morgen zou iedereen weer gewoon zijn eigen ontbijt maken als het aan mij lag, ja ook ikzelf, maar na tijden mijn ontbijt te hebben gemaakt kon ik het wel eens terugdoen, gewoon als teken van waardering en goede wil. Ik maakte voor elke hybride een paar boterhammen met spek, en voor Ace een erbij met gebakken ei en het stukje bloedworst wat hij gister niet wilde hebben. Ik zette ook op elk blad een glas melk en een glas sap, want ik wist niet precies wat ze wilden hebben. Toch wist ik dit in een verrassend korte tijd in elkaar te flanzen. Na een kwartiertje of wat was ik klaar en redelijk tevreden met wat ik had gemaakt. Ik was geen keukenprinses, dat was zeker, maar ik had het voor elkaar gekregen ontbijt te maken voor de twee. Rustig bracht ik een voor een de dienbladen naar de juiste kamers en vertrok toen weer om zelf op de bank een kommetje cornflakes te gaan eten. Ondanks dat ik flinke ontbijtjes voor de jongens had gemaakt, had ik zelf geen behoefte aan meer dan een karig ontbijtje en straks een glaasje sinasappelsap of thee. Meer had ik vast niet nodig en anders was het jammer, want meer kreeg ik van mezelf niet. Ik was dan geen spierbonk, maar van al dat burozitten hoefde ik ook niet dik te worden van te veel eten. Nu was ik misschien iets aan de magere kant, maar liever te mager dan te vet, toch? Ik was altijd een mollig kind geweest en nu ik dat niet was, zag ik er weinig voordeel in, behalve dat ik een pak paste waarvan alles precies paste, ook qua lengte. Ik zuchtte even met de gedachte aan vroeger en at rustig door, wachtend tot iemand wakker zou worden die een interactie aan wilde gaan met mij. Zo niet, dan kon ik altijd straks mijn gitaar nog halen.

---

Bowties were never Cooler

Ashton Irwin
Gister avond, na ik bijna was ingestort door mijn orgasme, was ik nog wel eens flink vergeetachtig geworden. Het was dan maar goed dat hij zelf de bandana en gag had verwijdert, anders had hij daarmee de hele nacht gelegen. Het was fijn om met hem in mijn armen te slapen en zijn warmte dicht tegen me aan te voelen. Nu werd ik langzaam wakker met de jongen nogsteeds stevig in mijn armen. Eigenlijk direct kreeg ik een sceve grijns op mijn gezicht van het kleine bolletje sexwrak wat ik in mijn armen gekrult zag liggen. Overal zag ik mijn markeringen zitten, die hij zoizo moest voelen en nog veel meer, terwijl ik alleen zijn krassen op mijn rug voelde. Ik aaide zacht door zijn krullen en voelde uiteindelijk mijn vingers achter wat leer blijven hangen. Dat was het moment dat ik me bedacht dat hij mijn halsband nog om had. Het bedekte de meeste zuigzoenen wel mooi, maar het maakte hele andere dingen ook duidelijk, die ik graag privé hield. Heel voorzichtig maakte ik het ding los en legde die op zijn nachtkastje. Als hij die weer om wilde, of het handig was, tijdens onze privé momenten, vond ik het prima, maar absoluut niet in het openbaar. Nu wist ik ook dat de jongen het waarschijnlijk zou vergeten als ik het niet had afgedaan. Ik drukte zacht nog een kusje op zijn kruin en hield hem dicht tegen me aan. Het voelde zo fijn, zelfs al was ik wel een beetje bezorgd over zijn staat van zijn. Ik keek nog even hoe hij sliep, en wilde echt niet opstaan, maar toch begon ik zin te krijgen om iets te doen terwijl ik wachtte tot hij wakker werd. Ik grabbelde met een arm wat onder zijn matras en trok er een van zijn vunzige blaadjes van onderuit. Ja, ik wist waar al zijn spullen lagen, inclusief de dingen die hij waarschijnlijk geheim wilde houden. Ik hield een arm om het kleine bolletje heen, terwijl ik met de ander het blaadje vasthield en met wat moeite het doorlas. Er stonden een paar dingen in waar ik best van schrok. Dat kon je toch niet prettig vinden?! Ik was door de jaren heen veel gemarteld, maar dit vond ik zelfs veel te ver gaan, zelfs voor martelen, laat staan voor genot. Kijk, hem plagen, zelfs tot in het gemene aan toe, was een ding, maar dit was echt niet normaal meer. Harry had dan wel gezegd dat hij alles al wel eens had gedaan, maar ik kon me dit zelfs niet voorstellen dat hij dit zou toestaan, zelfs niet zijn onderdanige zelf. Ik bladerde dus snel voorbij die artikelen en vond ertussen ook wat dingetjes die ik ging onthouden. Toch ging echt veel ervan me nog een stuk te ver. Ik drukte een zacht kusje op Harry's kruin en las verder in een interesant stukje over een soort vreemd spelletje. We zouden het zo rustig of zo extreem konden maken als we zelf wilden. Zeker als we over een tijdje het huis voor ons alleen hadden, of een ander plekje, zou dit voor mij een mooi leermoment kunnen worden, op veel verschillende vlakken, en voor hem een mogelijkheid toch nog wat dingen uit te proberen. Toch was het nu voor mij niet meer dan ideetjes opdoen, want ik was nu niet in de mood en vond het veel te fijn om hier rustig met Harry te liggen.

[ bericht aangepast op 11 dec 2014 - 19:51 ]

---

Bowties were never Cooler