MSV - We're going home! - Speeltopic - Speeltopics

Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...

Jongeren;
- Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
- Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
- Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
- Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
- Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
- Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
- Meisje - Estera - ? - AsamiSato
- Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
- Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
- Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
- Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
- Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
- Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit


Regels
- Maximaal 3 personages
- Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
-We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
- Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
- Respect voor elkaar
- Ruzies mogen alleen in het speeltopic
- Plezier hebben!

Topics;
Rollentopic 1
Speeltopic 2

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 20:27 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Gonplei schreef:
(...)

[Ja pff, weet ik toch niet? En als ik het wist had ik hem er heus bij betrokken]

Every villain is a hero in his own mind.

Lang leve tussenuren. Not.

Bird.
Ze deed haar best om haar kaken op elkaar te klemmen op het moment dat Rune de stof tegen haar hand bond. Ze had niet het idee dat het iets hielp, maar aangezien het een goede bedoeling was besloot ze er niets over te zeggen. ''Het komt wel goed,'' mompelde ze, doelend op haar hand, waarna ze opkeek naar Spike-E. Hij was duidelijk niet van plan om er gras over te laten groeien.
''Dus jij wilt volledig uitgeput op vreemd terrein gaan lopen? Ik pas. We hebben drinkwater nodig en een plan als we verder willen. Althans, dat is wat ik ga doen. Ik ga namelijk geen leidertje spelen.'' Ze begon te lopen, in de richting waar de planten het groenst waren.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Lorem_Ipsum > Hohenheim


Silver keek naar Keagan. Ze vond hem maar een pompeuze kerel en dacht niet dat hij lang zou overleven. To h leek hij over overredingskracht te beschikken en er waren wel wat mensen die naar hem luisterden. Een deel niet, maar Silver ging er maar van uit dat zij voor het vallen van de avond zouden omkomen.
Democratie had de vorige wereld immers uitgeroeid. Het kiezen van een leider was dus onzin en ze zou geduldig wachten tot zij de kans kreeg het leiderschap op te eisen. Dat was het beste voor iedereen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Spike-E rolde met zijn ogen. Drinkwater zoeken was zo vanzelfsprekend dat hij het niet eens nodig had gevonden om dat te noemen. Ze kwamen vanzelf wel een beekje tegen.
'Ik ben niet uitgeput,' bromde hij, 'en als jullie dat wel zijn, hadden jullie net zo goed bij de anderen kunnen blijven.'
Hij voelde er niks voor om honderd meter bij de rest vandaan een kamp op te zetten.
Hij knikte even naar de jongen. 'We zijn hier in ieder geval op vijandelijk terrein, dus dat laat ik liever zo ver mogelijk achter me voordat ik ga pitten.'

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
''Ik anders wel.'' Sprak ze schaamteloos tegen Spike-E. Ergens herinnerde ze zich dat hij Marshall heette. ''De verdomde eigenaren van die vallen hebben met dat touw gekloot, dus het kan me niet schelen wat jij wil. Ik ga tijd nemen om te kijken wat er verdomme zoveel zeer doet.'' Ze balde haar hand onbewust tot een vuist. Het kon nooit goed zijn als het uitstraalde naar haar hele arm. Zou het dodelijk zijn? Ilusie opwekkend? Ergens hoopte ze alles behalve dat ze het bewustzijn zou verliezen. Ze slikte moeizaam terwijl ze over haar roodgloeiende wangen wreef. ''Kom op. Een kwartier, hooguit.''

Feel the fire, but do not succumb to it.

"We moeten aan elkaar denken. Even rusten kan geen kwaad. Als we bij het water zijn dan kunnen we ons even opfrissen, daar wordt je ook fitter van." Zei Rune en keek naar Spike-E. Hij keek naar Bird. "Ze is doodop," zei hij en zuchtte. Hij zag het zelf ook wel zitten om even te rusten. Vooral bij water. Hij had gezien dat Birds wangen rood waren en vroeg zich af wat er nou precies met het touw was, aangezien ze er weer op terugkwam. Hij besloot er straks, bij het water, naar te vragen. Eerst er maar komen.

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 10:19 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Een kwartier is best,' antwoordde Spike-E. Hij had nooit gezegd dat hij geen rustpauzes wilde inlassen, hij wilde vannacht alleen liever doorlopen dan dat ze hier ergens zouden gaan slapen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
Ze knikte waarna ze zo goed en kwaad als dat lukte begon door te lopen. Het hoefde maar een klein meer te zijn, of op z'n minst een beekje. Uiteindelijk struikelde ze tweemaal over een uitstrekkende wortel, waardoor ze haar ogen toe moest knijpen om het pad te blijven zien. ''Daar,'' wees ze. Tussen de struiken door stak zich een waterbron af. Een plek waar ze kon rusten. Ze slikte om het droge gevoel uit haar keel te verbannen waarna ze zich op haar knieën bij het water liet zakken.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Rune liep vlak bij Bird omdat hij zich er toch niet heel goed bij voelde. Toen ze bijna twee keer struikelde wist hij dat er echt iets mis was. Hij knielde naast haar neer bij het beekje en bekeek haar. Hij maakte zijn handen nat en wreef het water over zijn onderarmen.
"Bird, gaat het?" Hij keek naar haar en zag haar wangen nog erger gloeien dan eerder. Hij bracht zijn natte hand naar haar wang en legde hem erop. De warmte straalde door het koude water heen en hij fronste. "Bird, je bent gloeiend heet." Hij legde zijn andere hand op zijn eigen wang en voelde het verschil. "Benadrukt op gloeiend." Hij keek even naar Spike-E en Pearl.

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 10:29 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Spike-E slaakte een zucht, maar zweeg verder. Ieder ander had hij met een gerust hart achter gelaten, maar Bird was eigenlijk de enige die hij stiekem wel mocht.
'Maak je shirt nat en hang die om je nek,' opperde hij.

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
Ze wist dat het niet goed was als je alles trager begon te verwerken. Maar ze brak haar hoofd over alle mogelijkheden. Er waren zoveel dingen die de symptomen koorts en traagheid veroorzaakten. . .
''Als je met me probeert te flirten. . .'' Ze schudde haar hoofd enkel met een lome glimlach waarna ze haar shirt over haar hoofd begon te trekken om hem in het water te dopen en vervolgens tegen haar inderdaad gloeiende gezicht te drukken. Ze wierp een blik op haar hand, waar ze de stof ietwat ruw vanaf trok en asgrauw werd van wat ze aantrof: haar aderen waren zo duidelijk zichtbaar dat ze er misselijk van werd. Twee keer zo blauw als normaal ook.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Hij keek naar haar hand en schrok.
"Bird, wat was er met dat touw?" hij bleef naar haar hand kijken. "We blijven nog even wat langer zitten, je ziet er slecht uit." Zei hij eerlijk tegen haar. Ze konden niet verder als een van hun er zo slecht uit zag. Ze kon haast niet op haar benen staan, laat staan dat ik haar verder laat lopen. Als de nadere verder wilde best, maar Bird gaat het niet redden op deze manier.

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 10:41 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Spike-E ijsbeerde wat heen en weer. Hij vond deze plotselinge verandering helemaal niets en nietsdoen maakte de boel er niet beter op. Hij schepte bij het beekje ook wat water naar binnen, al behield hij de angst dat hij daardoor ook rare dingen zou oplopen.

Every villain is a hero in his own mind.

Bird.
''Ik gok gif. Om de prooi te. . . Verlammen, doden, martelen. Wie zal het zeggen?'' Met haar vrije hand bracht ze wat water naar haar lippen. Haar keel voelde kurkdroog. ''Luister, jullie kunnen best verder gaan. Ik volg jullie wel als ik weer beter ben.'' Ze haatte medelijden, en zou absoluut niet degene zijn die anderen ophield. Dat vond ze nog erger dan de pijn in haar hand en arm.
''Het spreid uit, maar ik weet niet wat het is. Het zou honderd soorten kunnen zijn. . . '' Gaf ze ietwat moedeloos toe, waarna ze haar shirt opnieuw in het water duwde en vervolgens nog druipend tegen haar gezicht hield.

Feel the fire, but do not succumb to it.

"Ik laatje niet achter," zei Rune en keek naar de rest. "Spike-E, als jij verder wilt mag je van mij gaan. Wanneer Bird zich beter voelt komen we achter je aan." zei hij en keek naar de jongen. Rune had zijn houding wat veranderd. Hij wilde niet alleen maar ruzie met mensen, dus hij probeerde het anders over te brengen.
"Misschien vind je wel een plek waar we kunnen blijven voor een aantal dagen, tot Bird beter is?" Het idee om Bird achter te laten was bijna angstaanjagend voor hem. Straks stierf ze door het gif of raakte ze verlamd. Nee, dan bleef hij liever bij haar.

[ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 10:49 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.