Rust zacht mijn lieve Noa-chan. Na drie jaar ben ik je nog steeds niet vergeten. Gaat ook lastig met je foto's op mijn nachtkastje en je halsbandje aan de poot van mijn bed. Ik hoop niet dat je het erg vind dat de kat van mijn vriend er ook bij staat. Ze ziet er net zo uit als jij. Waarschijnlijk leken jullie als twee druppels water op elkaar als je wat ouder was geweest. Helaas was je nog geen jaar oud toen je ons verliet. Elke keer weer zie ik je daar in de sneeuw liggen, je oogje uit de kas en de andere gesloten. Je vacht zat je ook niet zo mee, wit met oranje en zwarte vlekken. Na al die jaren mis ik je nog steeds. Daisy heeft je nu "vervangen". Al val je natuurlijk niet te vervangen, want jij was de lieve, leuke schat die maar al te graag aandacht kreeg en je moeder plaagde. En wat heb je Bo en Zoey altijd geplaagd met je gekke streken. Met plezier kijk ik de filmpjes terug die ik toen gemaakt had. Nog een manier om je niet te vergeten. Ik hoop echt dat er een dierenhemel is. Want daar verdien je wel een plekje.
Hopelijk is dit ook goed, want ik kon geen tekst meer kwijt op de achterkant van de foto die ik heb van toen je nog maar acht weken oud was.
Doei lieve Noa.
[ bericht aangepast op 7 feb 2015 - 1:21 ]
