• Kan de liefde overleven in een gespleten wereld? De wereld is gespleten in een rijke perfecte wereld, met prachtige gebouwen, nette parken, en de mooiste huizen, het paradijs, en een arme verwaarloosde wereld, met verkoolde velden, trieste bomen zonder vruchten, en krakkemikkige hutjes, de hel. Toch is in het paradijs niet alles perfect, en in de hel die alles slecht. Wat als je de liefde niet kan vinden in het paradijs, is het dan wel zo mooi? Wat als de liefde warm straalt in je hart in de hel, is het dan wel zo slecht? Maar liefde tussen deze twee werelden hoort niet te bestaan. De uitgemergelde jongeren in hobbezakken, horen niet in contact te komen met de goed doorvoede jongeren in prachtige kleren, laat staan dat er liefde tussen hen opbloeit. Maar wat als het wel gebeurt? De jongeren uit de hel kunnen niet naar het paradijs komen, behalve als ze eens per maand de belastingen van hun familie moeten betalen. De jongeren uit het paradijs mogen wel op een dagpas naar de hel, maar wie wil in godsnaam vrijwillig naar dat dodenmansland gaan? Daarbij mag je niet langer dan een dag blijven op je dagpas, want anders mag je nooit meer terugkomen. Hoe kan een illegale liefde ooit overleven in deze gespleten wereld?


    Rollen:
    ~ [R] Louis William Tomlinson: Ludovici
    ~ [R] Harry Edward Styles: Skajem
    ~ Niall James Horan:
    ~ [R] Zayn Javadd Malik: Bain
    ~[R] Liam James Payne: Vociferor

    ~ Bewaker Hell:
    ~ Bewaker Paradijs:

    ~ Overige rollen, denk hierbij aan ouders, vrienden, broers en zussen.
    ~ [R] Broer Louis: Murray
    ~ [R] Verpleegkundige Amelia 'Amy' Katherine Donnolly: Ludovici

    Regels:
    Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    Houd het graag REALISTISCH!
    Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    Naamsveranderingen doorgeven.
    Geen personages van anderen besturen.
    16+ mag.
    Alleen Ludovici maakt nieuwe topics aan.
    Op het overtreden van al deze regels zal na twee waarschuwingen je personage verwijderd worden.


    Veel plezier!

    Het is het einde van de maand en het is het begin van de middag rond een uur of half twee. De mensen uit de Hell hebben de mogelijkheid om hun salaris op te halen, bij wat de kloof word genoemd, wat een scheiding maakt tussen het Paradijs en de Hell. Natuurlijk is het eerste wat je ziet de weelde van het Paradijs, om te laten zien wat zij wel hebben en wat de Hellenaren niet hebben. De mensen uit het Paradijs krijgen de keuze of ze een dagpas willen voor de Hell en zo ja, deze op te halen bij het passenkantoor, in het midden van het winkelcentrum in het dorp. De waarschuwing word meegegeven, zoals iedere keer, dat als je niet op tijd terug bent, je nooit meer terug mag gaan.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 19:06 ]


    'Darling, just hold on'

    Louis Tomlinson.
    Ik waardeerde het dat Harry voor me zorgde en daar bedankte ik hem ook voor, want als ik de soep op zou eten, dan zou hij me pastilles geven en dat zou mijn keel ook weer iets verzachten. Toen Harry me had gevraagd of er nog mensen zouden komen op mijn verjaardag of dat ik het rustig zou houden, antwoordde ik dat mijn moeder nog zeer waarschijnlijk zou komen en ik zag dat z'n ademhaling even voor een moment stopte, maar dat hij daarna weer door ging met ademen. Mijn moeder en hij konden gewoon niet door een deur en dat vond ik ontzettend jammer. 'Daar kan ze niet omheen, want over een tijdje zal mijn naam ook op mijn lichaam staan' vertelde ik hem zachtjes, 'Weet je een leuke plek waar ik hem zal laten zetten'? was daarna mijn vraag en ik wilde graag dat hij daar ook inspraak over zou hebben. Er ging een koude rilling door m'n lijf en ik trok de dekens toch weer wat verder omhoog, want de warmte was weer aan het verdwijnen en Harry merkte op dat hij het wel warmer had en vroeg of ik zijn trui wilde lenen, iets wat ik natuurlijk wel wilde. 'Jou truien zitten altijd lekker cherie' vertelde ik hem, 'Dus als je het niet erg vind dat ik hem zo van je inpik' zei ik met een giechel. Snel nam ik nog een paar happen soep en dat laatste beetje warmte verwarmde me toch nog wel een beetje van binnen, al kon het niet verhinderen dat ik het koud bleef hebben en ik rilde nog eens. 'Ga je zo de kachel aan maken'? vroeg ik hem stilletjes, 'Het hout ligt er naast, ik heb het naar binnen gehaald, want anders is het te nat om te laten branden' verklaarde ik erbij en misschien dat als de kachel straks zou branden, dat ik misschien naast hem op de bank kon zitten en dat we de hele avond konden zoenen en knuffelen, mits ik me goed genoeg voelde, want als het aan Harry zou liggen, zou ik de hele avond nog in bed blijven liggen. Snel werkte ik de laatste happen soep nog naar binnen en zette de kom toen terug op het nachtkastje. 'Zo, dat is op. Het was lekker chef' giechelde ik zachtjes en drukte een kus op z'n kaak.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Louis was het met me eens dat zijn moeder niet om de tatoeage heen zou kunnen, net als om degene die hij nog moest zetten. Ik dacht na bij de vraag die hij stelde. Net als ik had hij veel inkt op zijn huid staan en het duurde even voor ik me herinnerde waar wat stond en waar hij nog plek had voor meer. "Hm, misschien bij je sleutelbeen? Daar heb je nog wel plaats, maar het is jouw keuze schat," zei ik tegen hem en zijn rillingen zeiden me dat hij het weer koud. Ik daarintegen had nergens last van, dus bood ik aan mijn warme trui aan hem te geven. Louis had er meer aan dan ik. Zijn gegiechel deed me glimlachen en ik knikte. "Tuurlijk vind ik het niet erg, gek. Ik zou niet willen dat jij het koud hebt," zei ik en drukte zijn tengere lijf dichter me aan om hem in de tussentijd warm te houden. Als hij alles op had kon ik me losmaken en de nodige dingen voor hem doen. "Dat doe ik zo, Lou. Dan kijk ik gelijk wel of alles goed dicht zit en het niet ergens tocht," zei ik en knikte toen hij aan me uitlegde waar het hout lag. Ik sloot mijn ogen even en genoot van het gevoel van zijn lichaam tegen het mijne aan, maar opende ze weer toen ik hem de kom hoorde neerzetten. Vertederd om zijn lieve woorden drukte ik hem nogmaals tegen me aan en liet daarna los. "Mooi, dan kan ik nu opruimen en de kachel voor je opstoken," zei ik met een glimlach en schoof van hem weg. Ik trok mijn trui over mijn hoofd en legde het op zijn schoot, waarna ik een kus op zijn voorhoofd drukte en de slaapkamer uitliep. Mijn tas stond nog in de keuken, dus ging ik daar eerst heen om een nieuwe trui aan te trekken. Daarna pakte ik de aansteker van het aanrecht en liep naar de kachel. Ik voelde even voor de zekereid aan het hout of het nog vochtig was en legde het er daarna in, zodat ik het hout aan kon steken. Zo, dan kon de warmte zich door het huis heen verspreiden. Ik hield mijn handen er even bij in de buurt om eraan te warmen en sloot toen het deurtje voor de veiligheid. Na een vlugge maar grondige check op tocht bij de ramen en deuren liep ik terug naar Louis en kroop weer bij hem onder de deken. "Zo, dan zal het nu snel warmer moeten worden," vertelde ik hem en kuste hem zacht, hopend dat de warmte hem vlug beter deed voelen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Ik vroeg aan Harry of hij een leuke plek wist waar ik zijn naam kon laten tatoeëren en hij moest er even over nadenken, maar zei toen dat mijn sleutelbeen misschien nog een optie was en stiekem wilde ik gewoon zijn naam op mijn voorhoofd laten zetten, maar dat was misschien toch niet zo'n slim idee en ik moest even grinniken om mijn binnenpretje. 'Dat is wel een mooie plaats, voor een mooie naam' zei ik toen met een grote glimlach. Harry trok z'n trui uit en gaf die aan mij, onder het mom dat hij niet wilde dat ik het koud had, want zo was Harry nu eenmaal, altijd zorgen om mij maken. Toen hij was opgestaan om de kachel op te gaan stoken en voor eventuele kieren in het huis, was alle warmte ineens weer verdwenen en het hoesten dat zich even koest had gehouden, wakkerde weer aan en al hoesten trok ik de trui van Harry aan en trok hem helemaal over me heen. Ik rook even aan de kraag en ik rook het typische geurtje van Harry, die ik ontzettend lekker vond. Ik hoorde Harry wat rommelen in de woonkamer en daarna verscheen hij weer in de slaapkamer en kwam weer bij me op bed liggen en ik beantwoorde z'n kus en trok hem nog wat dichter tegen me aan. 'Dat hoop ik ook, maar vast wel, want jij bent warm en als het straks eenmaal op goeie temperatuur is, dan komt het vast wel goed' vertelde ik hem zachtjes. Ik voelde m'n neus kriebelen en ik draaide van hem weg en moest een paar keer achter elkaar niezen. 'Nou, morgen word het mooi weer' zei ik droog toen ik klaar was met niezen, al had ik daar een hard hoofd in. Ik snoof even met mijn neus toen het bleef lopen, maar het vocht bleef eruit druppen en ik draaide me om naar het nachtkastje en hoopte dat daar nog zakdoekjes in lagen. 'Hm condooms, die heb ik op dit moment even niet nodig' Ik rommelde wat tussen de spullen, waaronder het doosje condooms en vond toen nog een pakje zakdoekjes en snel haalde ik er een uit het pakje en snoot daar m'n neus in. 'Getver' mompelde ik toen ik even naar het zakdoekje keek en snel verfrommelde ik het ding.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Terwijl ik bezig was met de temperatuur in het appartement opschroeven hoorde ik Louis vanavond de slaapkamer weer hoesten en ik beet even op mijn lip. Het klonk echt niet goed en ik was bang dat dit wel meer was, of ging worden, dan alleen een griep. Daarom schoot ik redelijk op met de kachel en mijn inspectie voor ik weer bij hem in bed kwam liggen. Daar kuste ik hem zacht en kroop gewillig dichter tegen hem aan, dat was fijn en warmte delen was gewoon erg belangrijk op dit moment. Ik zei dat het nu wel snel warmer moest worden in de kamer, want zelfs met dikke kleding aan was het niet prettig hier. Ik pakte zijn hand vast en gaf daar een klein kneepje in toen hij begon te niezen, waarna ik kort in de lach schoot om zijn droge woorden. "Dat mocht je willen," zei ik gniffelend, hoewel het eigenlijk helemaal niet zo grappig was dat dit weer aan bleef houden. Mensen gingen sterven, dat stond vast. En ik ging helpen ook, maar voor nu zorgde ik ervoor dat Louis dit ging overleven. Hij draaide zich naar het nachtkastje en rommelde wat tussen de spullen en ik kon kon niet anders dan als een of andere tiener giechelen en rood worden om wat hij zei. Ik verstopte daarom mijn gezicht maar gauw bij zijn schouder en hoopte dat hij het niet gezien had. Dat hij zijn neus snoot deed me ergens aan denken en ik viste in mijn achterzak waar ik het pakje met de strips keelpastilles in had zitten. "Hier. Zuigen, niet bijten. Anders werkt het niet zo goed," mompelde ik en reikte Louis het pak aan, waarna ik fronste toen ik besefte hoe fout dat eigenlijk klonk. Ik besloot het me niet aan te trekken en ik legde mijn hoofd op zijn borst neer, een arm om zijn middel gedrapeerd. Zo kon ik mooi lekker dicht bij hem zijn en tegelijkertijd zijn hartslag en ademhaling in de gaten houden. Ik sloot mijn ogen en slaakte een tevreden zucht, ik voelde me al een stuk zekerder over de situatie dan toen we net binnenkwamen, al ging ik hem absoluut niet het bed laten verlaten. "Ik hou van je, Louis," mompelde ik met een glimlach en krulde me tegen zijn flank op. Ook al was ik langer, het ging prima. "Waarom denk je dat ze me niet mag? Wat doe ik fout?" vroeg ik hem toen, hij wist heus wel wie ik daarmee bedoelde. Het bleef iets waar ik meer dan eens over piekerde. Ik wilde geaccepteerd worden door haar, want het leek me weer zo rot als ze me haar leven lang niet mocht, zeker als ik ooit officieel familie van haar werd.


    Because I love him, do I need another reason?

    Zayn Malik
    Toen mijn kleren waren gestopt met druipen had ik ze allemaal uitgetrokken, op mijn boxer na, en was ik voor de kachel gaan zitten. Als ik namelijk ook een longontsteking zou krijgen zou de rest het waarschijnlijk ook niet overleven door een tekort aan inkomsten. Kleine meisjes kregen weinig betaald in de fabriek en het land leverde in de winter niets op. Hevig trillend voor de kachel keek ik toe hoe mijn moeder mijn t-shirt vulde met sneeuw en tot een strook vouwde, waarna ze die op Safaa's voorhoofd legde. Intussen gaf Amy haar tabletten, die waarschijnlijk voor een stripje evenveel kostten als ons hele maandsalaris. Het kleine meisje leek de pillen niet lekker te vinden, maar slikte ze toch door en niet veel later leek ze toch net iets minder parelend van het zweet in het bed te liggen. Zelf klappertandde ik en probeerde ik wat kleur te krijgen in mijn blauwe voeten. Het was een geluk dat ze niet zwart waren, maar als Amy niet met schoenen was gekomen, hadden ze waarschijnlijk de winter niet gehaald. Mijn moeder gaf me een mok thee, wat eigenlijk heet water was met twee gedroogde muntblaadjes. Het was niet veel, maar het zorgde wel dat in elk geval mijn romp met elke slok wat opwarmde. Mijn haren en baard dropen nog van de sneeuw en mijn lichaam droogde maar langzaam. Toch voelde ik me iets beter nu ik langzaam warm werd en Safaa niet meer compleet hulpeloos in dat bed lag te sterven. Ik maakte me echt grote zorgen om haar, zeker omdat ze net als ik nog best drastisch was afgevallen. Nu wist ik uit ervaring dat ik het waarschijnlijk overleefde, zoland het bij drie maanden sneeuw en ijs bleef. Meer had ik nooit meegemaakt en dat maakte me onzeker over het feit of ik dat nog zou overleven, en de rest van het gezin ook. Ik gleed even over mijn uitstekende ribben en zuchtte. Ik kon niet staken, niet klagen, niet protesteren, maar binnen een paar jaar zouden we hier allemaal zijn overleden, net als velen anderen, als het zo door bleef gaan. De lonen bleven elk jaar gelijk, maar de prijzen van water en voedsel gingen elk jaar weer omhoog. Ik werd er boos van en zou er eigenlijk iets tegen willen doen, maar dat ging gewoon niet. Een doof jongetje uit een gezin met een alleenstaande moeder en nog drie meisjes kon niets. Zoizo kon je niets, want je werd gewoon neergeschoten of de gevangenis in gegooit als je geluk had. Ooit zou alles misschien beter worden, maar niet voor ons, nooit voor ons. Wij waren gewoon waardeloze ezeltjes die hun werk trouw deden, zichzelf letterlijk dood werkten, maar er niets van de hoge heren voor terug kregen. Een ezeltje mocht misschien af en toe bokken of stijgeren, maar dat zou echt geen verandering brengen in de situatie. Dan moest er verandering komen vanuit de hoge heren zelf, want naar de ezeltjes gingen ze nooit luisteren.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson.
    Harry verliet het bed en gelijk verdween de warmte met hem. Ik moest even hoesten en ik trok gelijkertijd zijn lekkere warme trui aan, die niet alleen maar lekker naar Harry rook, maar ook nog warm was, van zijn lichaam en ik sloeg mijn armen mijn lichaam heen, om die warmte vast te houden. Hij kwam terug en ik kreeg een niesbui, waarna ik droog opmerkte dat het vast een mooie dag werd morgen en Harry moest daar een beetje om lachen, al was het helemaal niet om te lachen, want het enige leuke aan de winter was mijn verjaardag en dat was soms ook niet altijd even leuk. Het bleef niet onopgemerkt toen ik in mijn nachtkastje rommelde en daar een pakje condooms vond en zei dat ik die niet nodig had, want ik hoorde hem giechelen en hij verstopt snel z'n hoofd tegen mijn schouder aan in de hoop dat ik het niet had gehoord, maar dat was dus wel het geval en snel gaf ik hem een kus op z'n mond. 'Het is maar een pakje condooms' zei ik met een giechel terug en ik moest nog harder lachen, wat eigenlijk niet zo'n goed idee was, toen hij over de keelpastilles begon en dat ik daarop moest zuigen en niet bijten. 'Ik bijt nooit' zei ik dubbelzinnig en ik schoot in de lach, wat me weer op een hoestbui kwam te staan en al hoestend peuterde ik een pastille uit het pakje en stopte die in m'n mond en begon daar op te zuigen. Harry vertelde dat hij van me hield en kroop dicht tegen me aan en legde zijn hoofd op mijn borst en zachtjes streelde ik door z'n haren. 'Ik hou ook van jou, mijn liefste' fluisterde ik schor in z'n oor en ik trok even plagend aan z'n oorlel. 'Ze is bang dat je me ooit laat vallen, dat je me zat word' fluisterde ik toen wat somber, toen Harry aan me vroeg wat hij nu eigenlijk verkeerd dat en waarom mijn moeder hem niet mocht. 'Ze vertrouwt je niet en het heeft misschien ook te maken dat je blind bent en dat ik later voor je moet gaan zorgen en dat ik dat niet aan kan' Ik zuchtte en streek voorzichtig door z'n krullen. 'Ze lijkt alleen niet te begrijpen dat jij prima voor jezelf kan zorgen, met hier en daar een beetje hulp en dat ik ongelooflijk veel van je houdt en ze is gewoon bang dat mijn hart gebroken word, net zoals dat met haar gebeurde toen mijn vader haar verliet, die bastard' Onbewust streek ik wat harder door Harry's haar toen ik het over die man had, want ik had gewoon geen goed woord voor hem over.


    'Darling, just hold on'

    Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
    Nadat ik Zayn was tegengekomen bij de kloof, was hij naar huis gegaan en was ik met hem mee gegaan en bij hem thuis was de kleine Safaa ziek en snel was ik naar het meisje toe gegaan en had ik haar wat koorts verlagende medicijnen in laten nemen. Ze smaakte niet zo lekker, maar het was de enige manier om de koorts te doen verlagen en ik knikte Patricia, Zayn's moeder, opgelucht toe, toen ze met een doek met koud water kwam en die op het hoofd van het meisje neer legde. Al na een paar minuten begonnen de pillen te werken en zag je al dat de koorts iets begon te zakken bij Safaa en daar was ik ontzettend blij mee. Ik keek naar Zayn, die er als een magere sneeuwpop uit zag en ik zuchtte even, voordat ik mijn tas weer pakte. 'Ik heb nog wat vlees en bouillon mee genomen' vertelde ik Tricia en ik glimlachte naar haar toen ik haar een pak vlees gaf en daarna nog een doos met bouillon. 'Het is niet veel, je kan tegenwoordig niet zo veel dingen meer mee smokkelen, maar ik heb mijn best gedaan' Ik keek nog even naar Safaa en stond toen op om naar Zayn te lopen en ik ging voor hem zitten. 'Je schrijfblok was de laatste keer dat ik bij je was, bijna leeg, ik heb een nieuwe meegenomen' vertelde ik hem met een rode blos op m'n gezicht en haalde een groot blok uit mijn tas en ook een tasje met pennen en potloden en zelfs een puntenslijper. 'Ik denk dat je hier wel mee vooruit kan, de komende tijd' zei ik hem langzaam en een verlegen glimlach. Ik keek even in m'n tas, of ik nog dingen was vergeten en ik vond nog wat kleren die ik aan hem gaf en ik had ook nog wat andere kleding voor de meisjes en voor Tricia zelf mee genomen. Het was niet zo dat ik een iemand van de familie vergat, want ze waren allemaal belangrijk voor me. Ik zuchtte en keek even door het raam naar buiten. Het sneeuwde nog steeds en het leek alsof het nu zelfs nog harder was gaan sneeuwen. Ze kon nu niet meer naar buiten om even bij Louis en Harry langs te gaan, morgen zou ze langsgaan. Ze hoopte maar dat hij niet al te erg ziek was, want ze kende Harry. Hij zou niet weten wat hij zonder zijn wederhelft moest doen. 'Vind je het erg als ik blijf'? vroeg ze Zayn toen en beet op haar lip, 'Buiten moet je nu niet wezen, met dit weer'


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Dat ik nog flink kinderachtig was werd duidelijk toen Louis langs een pakje condooms in zijn nachtkastje kwam en ik al giechelend mijn gezicht in zijn schouder verstopte. Je zou toch denken dat ik op mijn leeftijd wel kon zonder erop reageren als een tiener dat deed als hij voorlichting kreeg. Nou ja, Louis reageerde ongeveer hetzelfde en ik pruilde en gaf hem een duwtje tegen zijn schouder om zijn woorden. "Hou op hoor," zei ik gniffelend. Dat hij zocht naar zakdoekjes deed me denken aan zijn pastilles, die ik uit mijn broekzak haalde en aan hem gaf. Ik zei erbij dat hij niet mocht bijten, alleen zuigen en ik besefte me kort erna hoe dat eigenlijk klonk. Door zijn gelach schoot ik ook weer in de lach, vooral omdat hij zei dat hij nooit beet. Met mijn hoofd tegen zijn borst en de stof van zijn trui in mijn hand geklemd grijnsde ik breed, waarna ik content zuchtte. "Je weet ook altijd hoe je me aan het lachen moet krijgen," zei ik tegen hem en nestelde me beter tegen hem aan zodat ik gerust mijn ogen kon sluiten. Ik mompelde dat ik van hem hield en humde genietend toen hij hetzelfde zei en door mijn haar aaide. Al keek ik heel even verwijtend naar hem op omdat hij aan mijn oorlel trok. Ik vroeg aan hem hoe het nou precies zat met zijn moeder, want als ik iets fout deed zou ik dat erg graag recht zetten. Ik plukte zacht aan de trui terwijl ik naar hem luisterde en hufte even, hij was mijn jongen, hoe kon ik hem nou ooit zat worden? "Maar ik ben hem niet en ja, dan ben ik misschien blind, er zijn zoveel mensen die er slechter aan toe zijn dan ik die zich prima redden zonder hulp. Ik ben hier nu toch ook om je te helpen? Iemand die je alleen gebruikte was nu echt niet gekomen. Is het zo moeilijk om te zien dat ik echt van je hou?" zei ik met een diepe zucht en reikte omhoog om een kusje op zijn kaak te kunnen drukken. Voor zover ik me kon herinneren had ik nooit iets gedaan om Louis te kwetsen en ik was met elke stap in onze relatie geduldig met hem geweest, ik zou een slecht persoon zijn als ik hem dwong tot dingen waar hij nog niet klaar voor was. "Kun je haar anders morgen vragen wat ik kan doen om te bewijzen dat ik goed voor je zal zorgen? Misschien helpt dat en tegen mij praat ze toch niet," stelde ik toen voor. Verder zag ik geen opties, zeker niet als ze de tatoeage op mijn pols nog als iets negatiefs wist af te schilderen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Zayn Malik
    Amy's tas was van binnen duidelijk groter dan van buiten, want ze haalde er echt van alles uit. Ze had eten bij zich, kleren, en uiteindelijk bleek ze ook nog teken en schrijfspullen bij zich. Ik nam ze dankbaar aan. "Dank je" zei ik zacht en onzeker. Ik sloeg het blok open en begon snel een heel verhaaltje te schrijven. Heel erg bedankt. Ook dat je Safaa hebt geholpen. We waren eigenlijk haar laatste dagen zo comfortabel mogelijk aan het maken, maar jij hebt haar nog een kans gegeven. Je geeft ons gezin zoizo elke keer als je komt een extra kans. Ik ben je daar voor eeuwig dankbaar voor en kan je er nooit voor terugbetalen. Ik draaide het naar haar om en trok toen de warme trui aan die ze had meegenomen voor me. Dat hielp wel een stuk tegen de kou, ent als het feit dat ik inmiddels best wel fijn aan het opwarmen was. Ik dronk mijn laatste slok uit de mok en keek haar toen aan. Amy wilde blijven, waardoor ik naar mijn moeder keek. Ze stond achter het fornuis te koken, waarschijnlijk koolsoep, waar nu in elk geval een beetje smaak aan zou zitten door wat van de bouillon uit de grote pot die Amy had meegebracht. "Natuurlijk mag je blijven, Amy. Maar vergeet je niet op tijd terug te gaan naar de kloof? We zouden niet willen dat je niet meer naar huis kan." zei mijn moeder, terwijl ze wat extra water in de soeppan deed. Zo zouden we voor 6 genoeg hebben. Ik aaide het hondje over haar kopje, war ze op mijn schoot had gelegd. Morgen zou ik met de schaapjes opzoek gaan naar wat te eten voor ze, maar er was eigenlijk niets meer. Soms nog een paar sprietjes, maar meer niet. Ik hoopte gewoon dat er geen ziek werd, dan haalden de meesten hopelijk de winter, en wij dus ook. Ik boog naar haar toe en drukte zacht een kus op haar wang. "Je bent lief." zei ik zacht, waarna ik mijn hoofd op haar schouder deed rustig. Ik was moe en het was morgen weer een gewone dag van verkleumen in de sneeuw, in de hoop dat de schaapjes wat eten konden vinden. Nu kon ik wat affectie en warmte vinden bij Amy. Het was voor mij toch iets vreemds om, zoals Louis bij Harry, aandacht te krijgen van leeftijdsgenootjes. Vooral omdat ik nooit echt vrienden had kunnen maken op school, al heel vroeg van school was gegaan, en niemand ook maar de moeite nam. Louis was daarop een uitzondering, net als Amy, en ik was hen dan ook eeuwig dankbaar daarvoor.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson.
    We moesten allebei lachen, toen we ons als twee verliefde pubers gedroegen, en dat allemaal vanwege een pakje condooms. 'Jou laten lachen is het mooiste van de wereld' fluisterde ik in z'n oor toen hij zei dat ik altijd wist hoe ik hem aan het lachen moest krijgen. 'Zonder jou lach, is er niks aan in deze grote boze wereld' Ik sloeg mijn armen om hem heen en we vertelde elkaar dat we van elkaar hielden en ik zuchtte even toen Harry aan me vroeg wat hij verkeerd deed bij mijn moeder en ik vertelde hem dat ze waarschijnlijk bang was dat hij me ooit zou verlaten en dat hij me alleen maar zou kwetsen. De keelpastille waar ik op zoog, leek z'n werk te doen, want het middel verzachte de pijn in mijn keel en daar was ik blij mee en ik was er blij mee hoe Harry zo voor me zorgde. 'Mon bien-aimé, niks op deze wereld kan ons uit elkaar halen' fluisterde ik zachtjes in zijn oor en ik streelde zacht door z'n krullen, 'Zelfs mijn maman niet, en als ze jou echt niet kan accepteren, dan is dat haar keuze, maar wij horen bij elkaar en daar kan niemand tussen komen' Ik kuste z'n wang en legde toen twee vingers onder z'n kin en trok z'n hoofd wat op, zodat ik hem zacht en teder kon kussen. 'Maar ik zal het haar vragen' beloofde ik hem, met nog een kus en ik trok z'n arm wat omhoog en kuste de mooie tatoeage. 'Hij is mooi, jij bent mooi, jij bent mijn mooie lieve schat' Ik trok hem nog wat dichter in mijn armen en merkte op dat hij al warmer was dan mij. Ik had de ene keer kou aanvallen en dan de andere keer weer warmte aanvallen, maar ik weigerde om morgen de hele dag in bed te blijven liggen, dat was voor Harry ook niet leuk. 'Hazza' vroeg ik toen met een flirtende ondertoon in mijn stem en ik kuste zijn nek. 'Weet je dat je van seks ook warm word'? vroeg ik hem toen met een grijns en ik schoot in de lach, want ik was echt vreemd op sommige momenten en dat ik nu ook aan seks dacht, bewees dat ook nog eens.


    'Darling, just hold on'

    Amelia 'Amy' Katherine Donnolly.
    Ik haalde van alles uit mijn tas en ik zag dat het Zayn verbaasde, want van de buitenkant leek het alsof er maar heel weinig in kon en dat was misschien ook wel zo met opzet gedaan, zodat ze me bij de grens minder snel zouden fouilleren. En natuurlijk zaten er ook verboden dingen in, zoals het vlees, maar dankzij Harry's haast, had ik veilig met alles nog in mijn tas, de kloof over kunnen steken. Zayn gebruikte het schrijfblok om gelijk wat op te schrijven en geamuseerd keek ik naar hem en toen hij klaar was, liet hij het me lezen. 'Geen dank Zayn' vertelde ik hem met een glimlachje. 'Daar zijn vrienden voor en ik ben blij dat ik jou en jou familie kan helpen' Op mijn vraag of ik mocht blijven vanwege het weer buiten, keek Zayn even naar zijn moeder en Tricia gaf aan dat het prima was, maar dat ik wel weer op tijd bij de kloof moest zijn, want anders kon ik niet meer terug naar huis. 'Dat komt wel goed, ik hou het in de gaten' vertelde ik haar met een glimlach. Ik verstijfde even toen Zayn heel plotseling een kus op mijn wang drukte en daarna zijn hoofd op mijn schouders legde. Hij had dat nog nooit gedaan en ik voelde me vreemd warm worden bij dat gebaar. wat toch best intiem was. Aarzelend sloeg ik mijn armen om de jongen heen en ik kon zijn botten voelen, maar ik negeerde het en ik trok hem wat dichter tegen mij aan, zodat hij ook nog een beetje warmte van mij kreeg en drukte ook bij hem een kus op z'n wang. Ik zag Tricia kijken en ik kon niet helemaal er op uit maken wat ze nu dacht. Ze had een bepaalde blik in haar ogen en ik sloeg mijn ogen neer en ik streelde voorzichtig over Zayn's rug. Dit was vreemd, maar het voelde wel fijn en ik wist niet zeker of ik dat kriebelende gevoel in mijn buik ook fijn vond. Het was prettig, dat wel, maar ik had het nooit eerder gevoeld.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Het was belachelijk, iedereen met een beetje observatievermogen had door dat ik van Louis hield, dat ik nooit iets zou doen om hem te pijnigen. Er moest iets zijn dat ik kon doen om zijn moeder's acceptatie te krijgen, ik wilde alleen als deel van de familie gezien worden. Het zat me oprecht dwars dat ze zo tegen me was en ik vroeg de jongen in wiens armen ik lag of hij aan haar wilde vragen of er iets was waarmee ik mijn goede bedoelingen kon bewijzen. Mij negeerde ze toch wel, of sprak in het Frans waardoor ik er niks van verstond. Ik glimlachte om zijn bemoedigende worden en humde wat, het was fijn dat hij er zo zeker van was, dat gaf mij er ook weer vertrouwen in. "Ik wil niet dat je -je familie opzij schuift voor mij, Lou. Familie is voor altijd," zei ik zacht tegen hem, al bleef het zijn keus, net als het inderdaad zijn moeder's keus was hoe ze met mij omging. Ik kuste hem net zo lieflijk terug en legde een hand op zijn wang, het bleef vreemd hoe ook onze lippen als puzzelstukjes leken te passen, maar ik klaagde zeker niet. Ik knikte tevreden toen hij zei dat hij het ging vragen en kuste me nogmaals. Gewillig liet ik Louis mijn arm pakken en mijn pols kussen, waarna ik diep bloosde om zijn woorden. "Zegt mijn mooie jongen," mompelde ik en kroop dichter tegen hem aan toen hij me verder tegen zich aan trok, zo ver tot ik niet verder kon tenzij ik in hem kroop. Hij voelde zo lekker warm en zacht aan dat ik zo heel lang kon blijven liggen als dat moest, zelfs zonder dat het moest bleef ik graag zo liggen. Vragend keek ik naar hem op toen hij mijn naam zei en maakte een tevreden geluidje omdat hij mijn nek kuste, maar ik schoot daarna in de lach om wat hij zei. Typisch Louis, dan was hij doodziek, dacht hij nog aan seks. "Hm, ik heb je al gezoend, maar ik word toch liever niet ziek," zei ik met een onschuldige grijns en kuste zijn kaak, maar mijn hand gleed van zijn borst onder zijn te grote trui door zodat ik mijn palm op zijn boxer kon leggen. "Maar ik kan wel andere dingen voor je doen," fluisterde ik in zijn oor en wreef zacht met mijn hand over zijn boxer, ik kon zijn lengte duidelijk voelen onder de stof. Ik ging dan geen seks met hem hebben om het risico te verminderen, ik kon ook heel veel met mijn handen waar hij het warm van kreeg.


    Because I love him, do I need another reason?

    Liam James Payne.

    Nadat ik vanochtend wakker werd met een enorme kater (het zal je verassen, maar ik heb het feestje gisteren overgeslagen, in plaats daarvan heb ik zelf in de flessenkast zitten graaien en ze eigenhandig geopend. De ochtend is zowaar niet begonnen met een partij woo hoo, maar ik besloot een stuk te gaan wandelen in de Hel, ongeacht het weer. Dus hier ben ik, chagrijnig om mijn tergende hoofdpijn, stampend door de sneeuw, handen diep in mijn zakken gestoken. Het word hier steeds erger en dat zie ik ook, maar toch doe ik nog steeds niks, niks dan die paar kleren en spullen die ik voor Amy heb meegenomen en die zij vervolgens aan Zayn's familie en anderen heeft gegeven. Soms voel ik me er schuldig over, maar me schuldig voelen heeft geen zin, ik kan er niks aan doen, dus loop ik enkel rond en probeer zoveel mogelijk over de verschrikkingen heen te kijken en maar van de stilte te genieten. De rust, daarvoor ben ik hier vandaag. Mijn hand woel ik door mijn haar, wat ik vanochtend alle kanten op heb laten pieken, ik had geen trek om er ook maar enigszins iets van werk in te steken, dus heb ik dat gewoon niet gedaan. Ach, ik weet dat ik zelfs op deze manier aantrekkelijk ben, mijn haar is leuk, maar mijn pronkstuk niet. En eigenlijk interesseert het me niet heel veel hoe ik de deur uitga, wetend dat ik er toch wel enigszins goed uitzie. Dat is waarschijnlijk het enige goede wat mijn ouders me mee hebben gegeven, en mijn goede spraakvermogen dan, niet te vergeten.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson.
    Harry en ik hadden het over mijn moeder en dat hij niet begreep wat hij nu verkeerd bij haar deed en waarom ze hem niet mocht. Ik probeerde het uit te leggen waarom ik dacht dat mijn moeder zo tegen hem deed en Harry vond het maar niks en stond er op dat ik aan haar vroeg waarom ze nou zo tegen hem deed en ik beloofde dat mijn mooie jongen. 'Dat weet ik Harry' zei ik zacht, 'Maar jij word ook familie, hopelijk' Ik glimlachte blozend, 'En dan zal ze toch met je moeten leven, want ik ga je nooit of te nimmer aan de kant zetten voor mijn moeder' Ik pakte zijn arm en kuste de tatoeage en vertelde hem dat ik hem nog steeds mooi vond en dat ik hemook mooi vond, mijn mooie schat en ik zag hem roder worden bij mijn woorden en ik moest zelf nu ook harder blozen dan ik al eerder had gedaan toen hij mij ook weer mooi noemde. Harry kroop nog wat dichter tegen me aan en ik kuste zijn nek en kreeg toen wel een heel erg fout idee eigenlijk. Maar zo was ik nu eenmaal, dat was typisch Louis zou Harry dan zeggen, want ik kende mijn vriendje door en door. Ik zei Harry's naam op een flirtende manier en ik vertelde hem met een grijns dat je van seks ook warm kon worden en hij schoot in de lach. Hij zei dat hij me al had gezoend en dat hij toch liever niet ziek werd en dat kon ik ook wel begrijpen. Hij had dan wel een betere weerstand dan mij, maar iedereen zou in dit weer ziek worden. Ik voelde zijn hand onder die veel te grote trui door glijden en ik beet op m'n lip toen hij ene hand op mijn boxer legde en ik keek hem aan. 'Wat had je dan in gedachten cherie'? fluisterde ik schor, toen hij zijn hand over mijn boxer bewoog en zei dat hij nog veel meer met zijn handen kon doen.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    We konden eigenlijk niet veel meer dan hopen dat ik ooit deel van de familie werd, want zoals het er nu uit zag ging het nog een hele tijd duren voor het huwelijk tussen iemand uit het Paradijs en de Hell legaal werd. Of überhaupt een relatie tussen die twee. Ik genoot echt van de complimenten die hij me gaf, al vond ik het weer minder dat mijn wangen er zo rood van werden. Nou ja, Louis zei dat hij dat vooral schattig vond dus had ik in principe niks om me over te schamen. Het deed me sowieso goed dat ik meer warmte van hem af voelde komen toen ik zei dat hij mijn mooie jongen was. Ik kroop onmogelijk dicht tegen hem aan en krulde me verder op, om een tevreden geluid te maken om de strelingen door mijn haar en de kus in mijn nek. Nieuwsgierig naar wat hij te zeggen had keek ik op, om niet veel later in lachen uit te barsten om zijn zeer suggestieve woorden. Typisch gewoon. Jammer voor Louis had ik geen zin om ook ziek te worden en ging hem dus niet nemen of me laten nemen. Wel had ik een ander idee voor hem. Mijn hand gleed onder de deken en zijn trui door, zodat ik die op zijn kruis kon leggen. "Relax en geniet gewoon, love," fluisterde ik in zijn oor en kuste zijn kaak. Zacht bleef ik over zijn kruis wrijven en drukte telkens een kus in zijn nek. Ik gaf er een klein kneepje in en humde tegen zijn huid aan, waarna mijn tergend langzaam onder de stof van zijn boxer door gingen. Lichtjes sloot ik mijn hand om zijn lengte heen en ging met mijn duim kort over zijn eikel heen om een reactie van hem uit te lokken. Ik ging niet de moeite doen hem zijn kleren uit te laten trekken, dan had hij het alsnog koud en het juist het doel hem warm te krijgen. "Wat heb je liever, baby? Mijn handen of mijn mond?" fluisterde ik hees tegen zijn kaak aan. Mij was het om het even en ik zou sowieso mijn mond moeten gebruiken voor als Louis kwam want ik had geen zin om het hier schoon te moeten maken en ik had liever niet dat hij het bed verliet. Hij mocht gewoon lekker blijven liggen en het enige wat hij hoefde te doen was ervan genieten.


    Because I love him, do I need another reason?