• Kan de liefde overleven in een gespleten wereld? De wereld is gespleten in een rijke perfecte wereld, met prachtige gebouwen, nette parken, en de mooiste huizen, het paradijs, en een arme verwaarloosde wereld, met verkoolde velden, trieste bomen zonder vruchten, en krakkemikkige hutjes, de hel. Toch is in het paradijs niet alles perfect, en in de hel die alles slecht. Wat als je de liefde niet kan vinden in het paradijs, is het dan wel zo mooi? Wat als de liefde warm straalt in je hart in de hel, is het dan wel zo slecht? Maar liefde tussen deze twee werelden hoort niet te bestaan. De uitgemergelde jongeren in hobbezakken, horen niet in contact te komen met de goed doorvoede jongeren in prachtige kleren, laat staan dat er liefde tussen hen opbloeit. Maar wat als het wel gebeurt? De jongeren uit de hel kunnen niet naar het paradijs komen, behalve als ze eens per maand de belastingen van hun familie moeten betalen. De jongeren uit het paradijs mogen wel op een dagpas naar de hel, maar wie wil in godsnaam vrijwillig naar dat dodenmansland gaan? Daarbij mag je niet langer dan een dag blijven op je dagpas, want anders mag je nooit meer terugkomen. Hoe kan een illegale liefde ooit overleven in deze gespleten wereld?


    Rollen:
    ~ [R] Louis William Tomlinson: Ludovici
    ~ [R] Harry Edward Styles: Skajem
    ~ Niall James Horan:
    ~ [R] Zayn Javadd Malik: Bain
    ~[R] Liam James Payne: Vociferor

    ~ Bewaker Hell:
    ~ Bewaker Paradijs:

    ~ Overige rollen, denk hierbij aan ouders, vrienden, broers en zussen.
    ~ [R] Broer Louis: Murray
    ~ [R] Verpleegkundige Amelia 'Amy' Katherine Donnolly: Ludovici

    Regels:
    Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    Houd het graag REALISTISCH!
    Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    Naamsveranderingen doorgeven.
    Geen personages van anderen besturen.
    16+ mag.
    Alleen Ludovici maakt nieuwe topics aan.
    Op het overtreden van al deze regels zal na twee waarschuwingen je personage verwijderd worden.


    Veel plezier!

    Het is het einde van de maand en het is het begin van de middag rond een uur of half twee. De mensen uit de Hell hebben de mogelijkheid om hun salaris op te halen, bij wat de kloof word genoemd, wat een scheiding maakt tussen het Paradijs en de Hell. Natuurlijk is het eerste wat je ziet de weelde van het Paradijs, om te laten zien wat zij wel hebben en wat de Hellenaren niet hebben. De mensen uit het Paradijs krijgen de keuze of ze een dagpas willen voor de Hell en zo ja, deze op te halen bij het passenkantoor, in het midden van het winkelcentrum in het dorp. De waarschuwing word meegegeven, zoals iedere keer, dat als je niet op tijd terug bent, je nooit meer terug mag gaan.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2015 - 19:06 ]


    'Darling, just hold on'

    Louis Tomlinson.
    Ik kon het niet helpen dat ik even in de lach schoot toen hij zei dat hij z'n stok ook voor andere doeleinde kon gebruiken, en niet alleen maar om de weg mee af te tasten. 'Als je het maar laar bad boy' fluisterde ik even in z'n oor en nam hem toen mee naar de thee afdeling. 'Hm, Yorkshire, Yorkshire' Mijn ogen vlogen over de pakjes thee en toen ik eindelijk vond wat ik zocht, liet ik even Harry's hand los en bukte me om de pakjes te pakken. 'Hupsakee' zei ik met een grote glimlach en ik gooide de twee pakjes in het karretje. 'Nu de brownies nog en we zijn klaar' deelde ik hem mee en ik hoorde hem zeggen dat we dan nog wel wat extra's voor Phil moeten meenemen. 'Ja, wacht even' Ik pakte nog een pakje thee en gooide dat er ook bij, nu had ik er drie. 'Brownies nog, lekker ding' fluisterde ik het laatste in z'n oor en ik nam hem snel mee naar de koekafdeling, waar ik even goed moest zoeken voordat ik drie pakken met brownies mee kon pakken en ze in het karretje gooide. 'Op naar de kassa, het is nu wel genoeg' Ik keek nog even naar alle spulletjes die in het karretje lagen en ik knikte goedkeurend. Voordat we bij de kassa aankwamen, kwamen we nog een keer langs de zuivel en ik zag de slagroom staan en onopvallend keek ik met twinkelende ogen naar Harry. 'Wat nou als ik nog een bus slagroom mee neem en die op je spuit'? vroeg ik hem zacht met een lichte grijns. Bij de kassa aangekomen, negeerde ik de starende blikken en zette alle producten op de bank. 'Hazza, mag ik je pinpas alvast'? vroeg ik toch nog een beetje lichtelijk bezwaard. Hij vond het niet erg als ik zijn pinpas gebruikte, maar om het te vragen, daar schaamde ik me nog wel eens voor en ik wilde gewoon niet dat andere mensen wisten dat ik van hem profiteerde en vroeg ik zacht, in plaats van hardop. Ik keek naar de scanner en het bedrag werd steeds groter. 'Tachtig pond zevenenzestig' Ik keek naar de scanner en toen terug naar het meisje. 'Weet je dat zeker'? vroeg ik haar voor de zekerheid en ze knikte stellig. 'Tachtig pond zevenenzestig' herhaalde ze en ik knikte en ik treuzelde even, zodat Harry zijn pinpas aan me kon geven.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Ik wist dat ik er goed aan deed om Louis eraan te herinneren dat zijn jongere broer ook vast nog wat wilde hebben en ik glimlachte tevreden toen hij nog een extra pakje thee pakte. Gniffelend gaf ik hem een duwtje om zijn woorden en liep mee naar de volgende afdeling, waar alle lekkere dingen stonden. Blijkbaar was het even zoeken naar de brownies die hij zo heerlijk vond, want het duurde wel even voor ik geritsel hoorde en de pakken in het karretje vielen. Ik maakte een instemmend geluidje toen hij zei dat we wel genoeg hadden en naar de kassa konden. Hummend volgde ik hem dicht naast zijn zijde maar ergens halverwege zei hij nog iets waardoor ik in de lach schoot. Hij was echt ongelofelijk. "Dan mag je het zelf af gaan likken," antwoordde ik hem stilletjes, waarna ik weer rustig doorliep naar de kassa alsof er nooit iets gebeurd was. Hem kennende deed hij dat ook nog, en mezelf kennende vond ik dat absoluut niet erg. Bij de kassa ging ik naast hem staan en knikte lichtjes zodra hij vroeg of hij mijn pinpas alvast mocht. Ik wist maar al te goed wat hij ervan vond om dat zo te moeten vragen. Ik viste naar mijn portemonnee in een van mijn zakken en haalde die eruit, waarna ik mijn pas uit een van de gleuven aan de binnenkant pakte. Tussen mijn vingers in hield ik het ding naar hem uit en hoorde op de achtergrond de caissière zeggen hoeveel het kostte. Het was een stuk meer dan dat ik in het Paradijs voor hetzelfde betaalde, maar dat maakte niet uit. Voor mij niet dan, het was belachelijk dat je bijna honderd pond moest betalen waar je misschien net drie dagen mee kon doen. Misschien, dat als hij bij mij was, dat ik hem wat eten kon geven om te smokkelen want dit was niet normaal. Vanbinnen borrelde er woede om dat onrecht omhoog, maar vanbuiten wachtte ik heel rustig af tot hij afrekende en we weg konden uit deze veel te dure supermarkt. Dit irriteerde me alleen maar en ik wilde gewoon rustig op de bank met Louis zitten, knuffelen en thee drinken. Hopelijk was dat niet teveel gevraagd en werd het niet verstoord, want zo vaak hadden we niet de kans om echt alleen te zijn en te doen wat we wilden.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Zijn reactie op mijn opmerking dat ik misschien wel slagroom op hem kon spuiten, zag ik al helemaal voor me en ik moest gauw ergens anders aan denken, voordat ik een ongewenste bobbel midden in de winkel zou krijgen. Harry kon het dan niet zien en andere mensen wel. Ik grinnikte en liep snel met hem naar de kassa en laadde daar de spullen op de rolbank en het meisje rekende alles af en vertelde hem daarna dat het tachtig pond zevenenzestig was en dat was eigenlijk belachelijk duur, maar hij zou er maar geen stennis over maken, denkende aan de uitbarsting van Harry net. Snel pakte hij de pinpas van zijn vriendje aan en stak hem in de gleuf en hij wachtte even tot hij de pincode in kon tikken. Dat Harry hem zijn pinpas en de code daarvan had gegeven was omdat hij mij compleet vertrouwde en ik zou nooit misbruik van hem maken. Dat deed je gewoon niet, ook al was iemand nog zo rijk. Nadat ik de pincode had ingetikt maakte hij een geluidje dat de transactie betaald was en snel haalde ik de pinpas eruit en stopte die in terug in Harry's hand. 'Dank je wel' fluisterde ik hem dankbaar toe en snel begon ik de boodschappen in een tasje te laden. 'Laten we gaan Harry' Ik pakte zijn arm vast en ik liep met hem naar de deur en ik zette me schrap tegen de kou en toen ik de deur open deed, leek het nog kouder dan een half uur geleden. 'Koning winter is ook in aantocht' mompelde ik, ik liet Harry's arm even los en trok de kraag van mijn jas hoog op en pakte Harry's arm weer vast. 'Op naar huis, lekker op de bank, met z'n tweeën' zei ik met een glimlach. We liepen dezelfde weg terug en ik zag Phil nog staan die met een jongen stond te praten en ik zwaaide nog even naar hem. Geen idee of hij het had gezien, maar hij leek druk in gesprek, dus dat zal wel niet. Eindelijk bij het huis aangekomen diepte ik de sleutel uit mijn zak en opende ik de deur. 'Hup naar binnen' Ik gaf Harry een klapje op z'n achterste, 'Dan kan ik je tenminste normaal zoenen' zei ik giechelend.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Veel mensen zouden me gestoord noemen om iemand buiten mijn naaste familie de code van mijn pinpas te geven, maar ik had geen reden om Louis niet net zoveel te vertrouwen als hen, daarbij had hij het een stuk harder nodig. Ik wachtte op mijn gemak terwijl hij bezig was te betalen en luisterde naar de vertrouwde geluiden dat het apparaat maakte. Dat was tenminste niet verschillend tussen hier en de plek aan de andere kant van de kloof, net zoals dat mijn liefde voor hem geen enkel verschil had hier en daar. Niet dat ik dat wilde vergelijken met dat ding, maar het principe bleef hetzelfde. "Geen dank, schat. Ik doe het graag," zei ik met een brede glimlach en stopte de pas terug in mijn portemonnee. Gewillig om deze plek te verlaten maakte ik grote passen zover de omzekerheid waar ik liep het toestond met Louis aan mijn arm richting buiten. Het liefst had ik de tas van hem overgenomen, maar hij hield mijn ene arm bezet en ik moest toch echt mijn stok blijven vasthouden. Zonder dat ding ging ik niet de straat op, daar moest een hele goede reden voor zijn als ik het wel deed. Eenmaal buiten rilde ik door de kou, voor mijn gevoel was het zo'n min vijftig ondertussen. Ik dook verder weg in de sweater en liet mijn mouwen mijn handen beschermen tegen de kou, met een mouw om mijn hand kon ik nog prima mijn stok vasthouden. Als ik met dit weer buiten bleef met alleen die sweater had ik het idee dat ik dood zou vriezen, hoe al die mensen hier dat overleefden begreep ik niet, maar ik had ook nooit voor langere tijd hiermee om moeten gaan. Tegen de tijd dat we bij zijn appartement waren stond ik aan een stuk door te trillen en was maar al te gretig om naar binnen te gaan, al keek ik hem verontwaardigd aan over mijn schouder toen hij een klap op mijn kont gaf. "Nou, kom hier dan," zei ik simpel en zette mijn stok tegen de muur aan, waarna ik hem tegen me aan trok en een hand in zijn nek legde, de ander op zijn middel en mijn lippen op de zijne drukte. Waarschijnlijk waren zijn lippen koud door het weer, maar ik merkte er niets van gezien we wel op dezelfde temperatuur zouden zitten. Na even trok ik terug en gaf hem nog een korte kus voor ik in mijn handen wreef. Ik schopte mijn schoenen uit en liep naar de kleine bank, waar ik me tegen een van de armleuningen aan opkrulde om op te warmen, al zou het veel beter zijn als hij bij me kwam zitten. Als hij hulp nodig had met de boodschappen hoorde ik het wel, maar nu had ik het even te druk om ervoor te zorgen dat ik ooit nog gevoel in mijn handen en wangen kreeg.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Nadat we eenmaal betaald hadden, nou ja, ik met Harry's pinpas, had ik de spullen in een tasje gepropt en Harry's arm gepakt en waren we de winkel uitgelopen, terug in de snijdende kou en waren we langzaam naar huis gelopen. Eenmaal thuis had ik een klap op z'n kont gegeven en gezegd dat hij naar binnen moest gaan, zodat ik hem nu eens fatsoenlijk kon zoenen zonder dat er pottenkijkers waren. Hij reageerde verontwaardigd vanwege de klap op z'n kont, iets waar ik alleen maar om kon giechelen en ik kreeg wat ik wilde toen hij een hand in mijn nek legde, en de ander op mijn middel en mij een kus op mijn lippen drukte. Hij had koude lippen, maar dat had ik ook en dat was niet zo gek, omdat we net buiten waren geweest. Ik kuste hem terug en veel te snel voor mijn gevoel daarna trok hij zich terug, maar drukte daarna nog een kus op mijn lippen, die ik weer gretig beantwoordde. Snel sloot ik de deur toen hij me los liet en ik deed mijn schoenen uit en ik bewoog even mijn tenen om ze een beetje te doen opwarmen. Harry liep rechtstreeks naar de bank en ik nam het tasje mee naar de keuken. 'Wil je thee lieverd'? vroeg ik hem vanuit de keuken. Ik haalde eerst alles uit het tasje en zette dat op de tafel en deed toen pas alle spullen die vers waren of tenminste gekoeld moesten blijven in het kleine koelkastje. Het paste ook allemaal maar net. Ik pakte een doosje met de thee en daarna de fluitketel. Ik had nog steeds geen waterkoker kunnen kopen toen de vorige kapot was gegaan. Ik vulde het ding met water en neuriënd zette ik de fluitketel op het gasfornuis en pakte ik de aansteker die ik van Harry had gekregen en deed het gas aan. Een blauwe gloed kwam tevoorschijn en ik knikte goedkeurend. 'Dan worden we tenminste weer een beetje warm' zei ik tegen Harry en ik legde de rest van het eten in de kast, dat hoefde niet gekoeld te worden. Het duurde nog een poosje voordat het water opgewarmd zou zijn, dus liep ik naar Harry toe en ging naast hem op de bank zitten en kroop dicht tegen hem aan, zodat we samen warm konden worden. 'Hm, lekker zo' mompelde ik in z'n nek.


    'Darling, just hold on'

    Zayn Malik
    Ik hield iedereen goed in de gaten, gewoon om niets te missen. Ik was nogsteeds best wantrouwig naar Amy toe, maar voelde me een stuk veiliger hier zo in mijn eigen huis. Ik aaide Tilda zacht over haar koppie, terwijl Amy wat sprak tegen mijn moeder en zusjes. "Dat is heel lief van je, maar er zijn zoveel anderen die de hulp zoveel harder nodig hebben dan wij. We zijn verre van rijk, maar we hebben nog kleren aan onze lijven en het grootste deel van de dagen tweemaal per dag eten op tafel." zei mijn moeder. Ik haalde een hand door mijn haren en kreeg nog een lik over mijn stoppelige nek. Ik grinnikte zacht en keek naar mijn zusjes. "Een extra broek of shirt zou fijn zijn, als het mogelijk is." zei een van mijn zusjes tegen haar. Ik keek haar aan en gebaarde op onze eigen manier wat we gingen eten vanavond. "Koolsoep met wat worteltjes." zei ze. Nu aten we zeker in de winter eigenlijk altijd kool, of koolsoep als het wat aan de dure kant was en de kolen uit onze tuin nog niet groot genoeg waren om te oogsten. Nu was het ook zo en was het dus wat koolsoep met een paar van de laatste worteltjes uit de tuin. Het rook inderdaad naar gekookte kool in het huisje. Het zorgde ervoor dat ik best wel trek kreeg, maar wil wist dat het nog wel een uurtje zou duren voor het klaar zou zijn, misschien wel twee. "Zayn, mag ik ook jou trui en broek hebben voor de was?" vroeg mijn moeder aan me. Ik knikte en trok ze met wat moeite uit, om ze naar haar te gooien. Zo had ik morgen schone droge kleren. Nu had ik het alleen wel wat koud. Ondanks dat de kachel brandde, kwam de wind zo nu en dan nog vrij scherp door de muren heen. Gelukkig was Tilda lekker warm en had ik mijn t-shirt nog aan. Daar hadden we er allemaal 2 van, dus dat scheelde. Daardoor kon ik morgen een schoon t-shirt aan en kon deze met de volgende was mee. Misschien zou ik van de week mijn baard eens afscheren, maar ook die hield me lekker warm, dus ik twijfelde er nog erg over, maar dat ding kriebelde als een gek. Dit zag er voor Amy waarschijnlijk erg armoedig uit, maar het was nu eenmaal zo.

    [ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 11:51 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Wie was ik om hem te onthouden om me te kunnen zoenen zoals hij wilde nu dat eindelijk kon. Ondanks de kou was het net zo fijn als anders waren zijn lippen ijzig koud, maar dat was ook weer eens iets anders. Ik trok terug toen ik last begon te krijgen van zuurstofgebrek en sloog af met nog een kleine kus, waarna ik snel mijn schoenen uitdeed en naar de bank liep. Daar kon ik me opkrullen tegen de leuning om zo mijn lichaamswarmte bij mezelf te houden en op te warmen. "Ja, graag," antwoordde ik netjes toen hij vroeg of ik thee wilde. Dat zou een goede manier zijn om het weer warm te krijgen, helemaal als ik Louis had als mijn persoonlijke kruikje. Met mijn ledematen dicht tegen me aan focuste ik me op de geluiden uit de keuken, het geritsel van het tasje en de fluitketel die hij op het fornuis zette. Ik humde instemmend bij zijn woorden en wachtte af tot hij of klaar was met de thee of bij me kwam zitten zodat we de warmte konden delen. Ik was blij dat het tweede het geval bleek te zijn toen ik hem hierheen hoorde lopen en ik sloeg mijn armen stevig om zijn lichaam heen om de jongen tegen me aan te houden. "Hm-mh, als je niet zo lekker warm en zacht was -was ik opgestaan om nog een deken te pakken," mompelde ik en liet mijn vingers over zijn rug naar beneden glijden. Ik merkte dat hij niet een, maar twee truien aanhad. Dat vond ik nog niet zo erg, maar mijn koude vingers vonden de warme huid van zijn zij en ik kon het niet laten om mijn vingertoppen daarin te drukken om ze aan hem te warmen. "Jij bent ook overal goed voor," zei ik met een zachte gniffel en drukte mijn lippen kort tegen het puntje van zijn neus, wat ook koud was. Ik kon alles met hem doen en alles tegen hem zeggen, we vochten voor elkaar en volgens mij was dat de definitie van een zielsverwant. "Denk je dat je broertje vanavond mee eet? Dan weet ik hoeveel ik van alles moet gebruiken voor de pasta," vroeg ik hem. Het zou zonde zijn als er teveel overbleef en het weggegooid moest worden, al zou ik het dan eerder aan iemand anders geven die het eten nodig had.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Nadat ik het water in de fluitketel had gegoten en het gas fornuis had aangezet, was ik naar Harry terug gelopen en was ik naast hem en dicht tegen hem aan gaan zitten, zodat we ons allebei aan elkaar konden verwarmen. Ik mompelde dat het zo lekker was en hij zei dat hij anders was opgestaan om een deken te pakken, zodat we het nog warmer kregen. 'Die neem ik zo wel mee, als ik terug kom van de thee' fluisterde ik zachtjes en ik huiverde even toen ik zijn koude vingers tegen mijn warme zij aangedrukt voelde krijgen en ik sloeg hem speels op z'n achterhoofd. 'Ik ben gewoon een lekkere warme knuffel en jij bent mijn knuffelbeer' giechelde ik zachtjes en ik sloeg mijn armen nog wat steviger om hem heen. We waren soms klef, maar we konden ook heel serieus zijn en daarom paste we misschien ook wel zo goed bij elkaar, soulmates. 'Ik weet niet of hij mee eet' beantwoorde ik zijn vraag, 'Maar je kan wel een portie voor hem maken en als dan toch blijkt dat hij niet mee eet, dan kunnen we iemand anders en blij mee maken' gaf ik aan en ik glimlachte in zijn warme nek. Mijn tong ging zachtjes over de huid heen die al een beetje aan het opwarmen was. Een hoog gefluit kwam vanuit de keuken en ik trok een pruillip. 'Hoor je dat? De ketel schreeuwt moord en brand, ik moet je weer los laten' Ik zuchtte even en met tegenzin liet ik hem los en drukte nog een kus op zijn mond en snel liep ik toen naar de keuken en haalde de ketel van het vuur, draaide het gas uit en schonk het warme vocht in twee bekers en zette daarna de ketel weer op het fornuis. Ik haalde een theezakje uit een van de doosjes en doopte die in allebei de bekers. 'Hm, dat ruikt lekker' Ik snoof even en pakte allebei de bekers en liep terug naar Harry. 'Kijk uit, dat is heet' Ik duwde de beker iets tegen zijn hand, zodat hij wist dat hij hem moest vast pakken en ik kroop weer naast hem op de bank, nu ook met een beker warme thee. 'Zo is het goed' verzuchtte ik, 'Een kop thee en de jongen waarvan ik houd' zei ik met een glimlach.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Ik kon niet anders dan grijnzen toen ik hem voelde rillen onder mijn aanraking, het geluid dat hij maakte was gewoon schattig. Die lach veranderde in een pruillip niet snel daarna omdat Louis me een tik had gegeven tegen mijn achterhoofd. Dat mijn vingers koud waren wist ik, maar dan hoefde hij me nog niet te slaan. Hoe dan ook kon ik het zuivere geluid van zijn gegiechel niet weerstaan en drukte ik een kus tegen zijn kruin aan. Zijn geluk en blijdschap waren mijn ultieme zwakte en zouden dat altijd blijven, zolang hij gelukkig was -was ik dat ook. Dat we wat klef konden zijn was algemeen bekend, maar wel meer stellen waren zo, we waren heus niet de enigen. Ik vroeg Louis of hij wist of zijn broer mee at, dat was handig als ik wilde weten hoeveel eten ik moest maken. Ik knikte om zijn antwoord, dat was precies wat ik ook al dacht. Soms was het best eng hoe we op een lijn zaten. Een gesmoord geluidje van achterin mijn keel rolde over mijn lippen toen ik zijn tong ergens voelde en net voordat ik in die aanraking wilde leunen maakte de fluitketel een irritant hoog gefluit en was dit kleine momentje voorbij. Teleurgesteld keek ik naar hem toen hij opstond, maar kuste hem alsnog gretig terug voor hij wegliep. Gelukkig duurde het niet lang en kreeg ik al snel de waarschuwing dat het heet was en kreeg de kop in mijn handen gedrukt. "Dan zet ik het maar even neer voor ik een van ons derdegraads brandwonden geef," zei ik met een grijns en leunde naar voren om de kop op het tafeltje te zetten. "Ik hou van je, Louis," fluisterde ik met mijn lippen dicht tegen zijn oorschelp aan bij zijn lieve woorden. Ik kon hem gewoon warmer voelen worden onder mijn handen door de thee, dat was goed. "Moet je morgen eigenlijk werken? Anders kun je nog meelopen naar de kloof morgenmiddag," vroeg ik aan hem. Als hij vroeg op moest om te gaan werken moest ik ook eerder naar huis, want het was ook weer zo wat om in iemands anders huis rond te hangen als hij er zelf niet was. Ik ging nergens op hopen, uit ervaring wist ik dat wat zijn werk beteof het nogal veel teleurstellingen op kon leveren als ik enige vorm van verwachtingen had.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Een hoog gefluit verstoorde even het intieme momentje tussen mij en Harry en met tegenzin moest ik hem los laten, maar ik drukte nog wel snel een kus op zijn lippen, iets wat hij gretig terug beantwoordde en ik liep snel naar de keuken om het ding uit te zetten, het warme vocht in twee bekers te doen en even het zakje er door heen te halen. Ik liep terug met de hete thee en met de mededeling dat het warm was, gaf ik de beker aan hem, en snel zette hij de beker toch weer terug op de tafel, met de mededeling dat we zo geen brandwonden op konden lopen. Ik deed hetzelfde en ik kroop dicht tegen hem aan. 'Ik hou ook van jou Harry' fluisterde ik terug en ik voelde mezelf al weer een beetje warmer worden bij zijn woorden en gewoon omdat hij in de buurt was. Ik kuste hem opnieuw zacht in z'n nek en ik moest even nadenken over zijn vraag, maar ik schudde al gauw m'n hoofd. 'Ik moet morgen vroeg op lieverd' fluisterde ik zacht in z'n oor, 'Maar ik kan de dag daarop me wel ziek melden en dan naar jou toekomen de hele dag'? vroeg ik hem toen. Dat zou hij vast leuk vinden om te horen dat ik dat wilde doen voor hem. Dat we een hele dag, zonder dat we door iets of iemand werden gestoord, met elkaar samen konden zijn. Ik was wel vaker bij hem geweest, maar dat was nooit midden op de dag en eigenlijk alleen maar s'nachts en dan s'ochtends heel vroeg weer weg, zodat ik amper wist hoe z'n huis eruit zag. 'Ik wil wel eens goed bekijken hoe mijn baby nu eigenlijk woont' fluisterde ik wat hees in z'n oor. Ik drukte nog een kus in z'n nek, maar ik maakte er geen zuigzoen van, omdat het bij hem nog wel eens problemen zouden kunnen opleveren. 'Hm, ik word al weer wat warmer, dankzij jou' Ik kroop bijna in hem en liet mijn hoofd rusten in zijn nek. Dat was het voordeel van klein zijn, dat je bij grote mensen zo lekker kon knuffelen.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Omdat ik mezelf nou eenmaal kende zette ik het kopje eerst op tafel om de thee wat af te laten koelen voor ik ons beide voor het leven verminkte. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik per ongeluk een kop uit mijn handen had laten glijden en brandwonden had veroorzaakt. Ik fluisterde in zijn oor dat ik van hem hield en ik kon niet anders dan glimlachen om zijn antwoord. Het maakte niet uit hoe vaak Louis zei dat hij van me hield, ik kon er nooit genoeg van krijgen. Een zucht ontsnapte aan mijn lippen toen hij mijn gedachten bevestigde dat hij morgenochtend vroeg op moest, onbewust was ik toch gaan hopen op het tegendeel. Enigszins verbaasd keek ik hem aan toen hij zei dat hij de dag erna wel vrij wilde nemen, ik wist dat we hadden gezegd over een paar dagen, maar zo snel had ik niet verwacht. "Dat klinkt geweldig, Lou. Gelukkig heb ik laatst nog een grote schoonmaak gehouden," zei ik, gevolgd door een korte gniffel. Rommel deerde me niet zo, maar het moment dat ik iets niet meer kon vinden was het moment dat ik de bezem door alles haalde, met een beetje hulp van mijn zus omdat ik lang niet alles in mijn eentje kon doen. Ik giechelde nerveus om de hese toon in zijn stem en de kus die hij in mijn nek drukte, maar ik wist mezelf al weer snel te herpakken. "Verwacht er niet teveel van, ik hoor altijd dat het een beetje apart is ingericht, maar dat is voor mij gewoon makkelijker," waarschuwde ik hem alvast, voordat ik morgen vragen kreeg in wat voor doolhof ik nou weer woonde. Ik kon er zonder moeite heen en weer lopen en dat was wat belangrijk was. Liefdevol hield ik Louis tegen mijn borst aan en liet hem zich aan me warmen. "Als je vriendje een tastbare versie is van de zon krijg je het vanzelf warm, niet?" In mijn hoofd vergeleek ik hem altijd met mijn beeld van de zon, hij liet me warm voelen en bracht als het ware licht in mijn leven, verdreef de donkere dagen en ik moest altijd wachten nadat ik hem had gezien om dat weer te kunnen. Het toppunt van alle cliché dingen in de wereld, maar je dacht toch niet dat ik daar ene fuck om gaf.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Harry keek me toch wel een beetje verbaasd aan toen ik zei dat ik over twee dagen al naar hem toe wilde en ik was bang dat ik misschien toch te snel was gegaan en dat hij had gedacht dat het pas over een week zou plaats vinden. 'Hoe kan het bij jou nou rommelig zijn, schatje? Ben je echt zo'n rommelkont'? vroeg ik hem met een lach, 'Ik weet wel zeker dat ik erger ben dan jij' Hij giechelde wat toen ik hem hees in zijn oor vertelde dat ik nu wel eens echt wilde weten hoe hij woonde en na die opmerking drukte ik een kus in z'n nek. 'Het maakt mij niet uit hoe je woont lieverd, je woont al ieder geval beter dan mij' vertelde ik hem toen zachtjes en het was nog waar ook. Hij hoefde niet iedere dag te vechten voor zijn leven en hij kon gewoon alles betalen wat zijn hartje hem maar begeerde. Ik probeerde niet jaloers te klinken, maar soms was ik dat wel en daar haatte ik mezelf om. Harry had er niet voor gekozen om daar geboren te worden, net zomin als ik dat had gekozen. Ik verstopte mijn hoofd in zijn nek en een korte giechel klonk uit mijn mond, toen hij me vergelijk met de zon. 'Je maakt me verlegen' mompelde ik tegen z'n nek aan en ik voelde dat ik rood begon te worden, 'Maar bedankt voor dat complimentje, dat verwarmt me niet alleen van buiten, maar ook van binnen' zei ik stilletjes tegen hem. Mijn hand legde ik op z'n borst en mijn vingers begonnen cirkeltjes over zijn shirt te maken en ik staarde even naar mijn hand. Hij was zo klein en hij zou wel twee keer in Harry's hand passen. Gefascineerd door mijn hand, pakte ik Harry's hand en hield die zo tegen die van mij aan. Ik wist heus wel dat ik kleine handen had, maar het viel me eigenlijk nu pas echt goed op. 'Je hebt echt grote handen Haz' zei ik met een grinnik. Snel trok ik zijn hand naar me toe en drukte kleine kusjes op al z'n vingers, z'n wijsvinger stopte ik even in mijn mond en zoog er even op en duwde hem daarna met een lach weg. 'Je bent zo lief voor me Hazza' fluisterde ik tegen hem en ik verstrengelde mijn hand met de zijne. 'Ik wil je niet kwijt, nu niet, morgen niet, nooit niet' Ik streek even met mijn andere hand door zijn krullen, zijn mooie krullen, waar ik nooit genoeg van kon krijgen en van hem al helemaal niet.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Een zucht rolde over mijn lippen toen hij zei dat ik sowieso toch beter woonde en drukte hem dichter tegen me aan. Misschien was het waar, maar ik wilde niet dat Louis zich op enkele manier minderwaardig voelde. Ja, hij had minder dan ik, maar hij was geweldig in ieder opzicht en dat kon je van veel mensen die veel geld hadden niet zeggen. Ik vergelijk de jongen met een menselijke versie van de zon, warm en hij bracht licht overal waar hij kwam. Zacht drukte ik mijn lippen tegen zijn haar toen hij zijn gezicht in mijn hals verstopt en giechelde. Iedere keer verbaasde ik me er weer over hoe snel hij was geraakt door complimenten. "Maar het is waar, jij bent mijn zon," mompelde ik tegen zijn haren aan en aaide zacht met een hand over zijn rug. Tevreden leunde ik tegen hem aan en humde wat terwijl hij met zijn vingers cirkel maakte over mijn borst. Het was een fijn gevoel en liet me geliefd door hem voelen. Heel even sloot ik mijn ogen en genoot van het moment dat we hadden, maar keek alweer snel nieuwsgierig zijn kant op toen hij mijn hand pakte en die tegen de zijne drukte. Ik wist dat hij kleine handen had, zoals bijna alles aan hem klein was, maar dit benadrukte dat weer. "Of mijn handen zijn normaal en die van jou zijn gewoon absurd klein," zei ik plagend en beet op mijn lip toen hij kusjes op elk van mijn vingers drukte. Hij was gewoon een zwakte van me, dus moest ik een zachte kreun onderdrukken omdat hij aan mijn wijsvinger zoog en ik keek hem daarna beschuldigend aan. "Dat verdien je ook, lieverd. Jij verdient alles wat je maar wil," antwoordde ik hem en drukte een kus op zijn lippen. "Hey, Lou. Als dit alles voorbij is hè, waar zou je dan heen willen?" vroeg ik hem en gaf een kneepje in zijn hand. Ik wilde hem alles laten zien, zelfs al merkte ik het niet. Het maakte me niet uit waar, of hij nou gewoon lekker thuis wilde blijven of de wereld rondtrekken, ik zou hem daar tot de kans willen geven. Zelf was reizen van jongs af een passie voor me geweest, maar nu had ik niet echt iemand die ik mee kon nemen om me te helpen en begeleiden, wat anders kon worden als ik Louis bij me had.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson.
    Toen hij mij vergeleek met de zon, moest ik even blozen en ik vertelde hem dat mij dat verlegen maakte en ik verstopte mijn hoofd in zijn nek en de opmerking dat het waar was, dat ik zijn zon was, deed me allee nog maar meer blozen. Ik pakte zijn hand en keek even naar onze beide handen en maakte de opmerking dat zijn handen best groot waren en hij zei plagend dat mijn handen gewoon absurd klein waren. 'Klein maar fijn' fluisterde ik in z'n oor en ik beet zachtjes in z'n oorlel en toen ik daarna z'n vingers kuste en zijn middelvinger in mijn mond stak, kreunde hij zachtjes en ik grijnsde een beetje vanwege die actie. 'Oh, dat vind je lekker' zei ik met een zwoele en onschuldige stem in z'n oor, ook al wist ik dat heus wel dat hij dat lekker vond. Hij vond dat ik het verdiende, dat hij zo lief tegen me deed en ik glimlachte weer en ik beantwoorde zijn kus en streelde door zijn haren heen en trok er zachtjes aan, waar hij waarschijnlijk wel een reactie zou van krijgen. Ik kroop nog wat dichter tegen hem aan en ik kon nu echt niet verder, want dan zouden we samen van de bank afrollen, al zou ik dat niet erg vinden, want dan zou ik op Harry vallen en zou hij het wel erg vinden als hij op de grond kwam te vallen en nog zo'n kleine opdonder die ook nog op hem zou vallen. Ik luisterde naar z'n vraag en streelde over z'n arm en dacht even na. 'Stel dat het allemaal goed komt' zei ik stilletjes. 'Dan zou ik de wereld in gaan, alle mooie plekken ontdekken en dan zou ik jou mee willen nemen' fluisterde ik zachtjes in z'n oor, 'Misschien dat je dan nog niet kan zien, of misschien dan wel, maar ik wil gewoon met jou de wereld rond, ik wil het niet alleen en ik hou van Phil, echt waar, maar ik wil alleen met jou, ik weet niet waarom, ik kan het je niet uitleggen en misschien is dat wel iets wat stelletjes doen, maar het enige wat ik gewoon wil, is met jou de wereld rond' Ik beet op mijn lip en ik kuste zijn kaak. Misschien wilde hij dat wel helemaal niet, omdat hij niet kon zien was het voor hem natuurlijk moeilijker. 'Jij bent mijn wereld Hazza' fluisterde ik teder in zijn oor en drukte opnieuw een kus op zijn kaak.


    'Darling, just hold on'

    Harry Styles
    Ik rolde met mijn ogen om zijn woorden en beet even op mijn lip toen hij daarna zijn tanden in mijn oorlel zette. Louis drukte zijn lippen tegen mijn vingers aan en ik kon een kleine kreun niet binnenhouden omdat hij aan een van mijn vingers zoog. Dat was, net zoals als hij aan mijn haar trok, een zwakke plek die hij heel goed kende. Ik knikte gretig om wat hij zei, al was dat onderhand wel logisch. Hij zei dat ik lief voor hem was en hij zei het alsof het hem verbaasde, maar hij verdiende het. De jongen deed geen vlieg kwaad en was een ontzettende schat, tot je aan zijn dierbaren kwam. Dat kon alleen maar beloond worden. Ik kuste hem zacht en maakte een geluidje tegen zijn lippen aan toen hij aan mijn haar trok. Louis kroop nog dichter tegen me aan tot hij onmogelijk dicht tegen me aan zat, maar mij hoorde je niet klagen. Ik vroeg hem, dat als de kloof werd opgeheven en er gelijkheid kwam, waar hij heen zou willen, want dat maakte ik al te graag werkelijkheid voor hem. Stil luisterde ik naar zijn antwoord en glimlachte toen hij zei dat hij met mij de wereld rond zou willen. Hij had groot gelijk, hij had nooit buiten de grenzen van de Hel kunnen komen en dan was het begrijpelijk dat hij alle mooie plekken wilde zien. "Dan zou ik heel graag met je mee gaan, blind of niet blind. Als jij erbij bent kan me toch niks gebeuren en als ik dan nog niet kan zien kun je het wel voor me beschrijven," mompelde ik en glimlachte om de kus op mijn kaak. Het was dan niet de eerste keer dat ik hem vroeg iets uitvoerig te beschrijven, dat ik zijn visie erop wilde horen, zeker als je bedacht waar we allemaal heen konden gaan. Ik bloosde een beetje om zijn lieve woorden en mompelde wat onverstaanbaars. "En jij mijn zon, dus we passen goed bij elkaar," antwoordde ik Louis met een kleine grijns en liet hem met een arm los om de kop thee van het tafeltje te pakken. Ik blies even om het nog af te laten koelen en nam toen een klein slokje om te kijken of het drinkbaar was. Het was warm, maar niet te heet en ook niet lauw, precies goed, waarna ik de beker stevig vasthield om mijn nog wat koude handen eraan te warmen.


    Because I love him, do I need another reason?