• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas had na een halfuur gedraaid te hebben het opgegeven en het feit geaccepteerd dat hij niet in slaap kon vallen. Daarom had hij zich vlug weer bij het kampvuur gemengd die blijkbaar truth or dare aan het spelen waren, hij wurmde zich in een warme trui en hield zijn handen voor het kampvuur terwijl zijn blik richting Layla ging die aan de beurt was.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    "Nou, small truth. Wat is het meest gemene dat je ooit gedaan hebt?" vroeg Jelle aan Layla en keek haar aan. Dit soort spellen begonnen altijd onschuldig, maar later kwamen de meest rare vragen naar boven.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Het meest gemene?' herhaalde Layla. 'Pfoe, zo'n schatje als ik doet toch nooit iets gemeens?'
    Ze dacht even na. Tja, wat was gemeen? Ze had zat dingen gedaan waar ze niet trots op was of die anderen niet leuk vonden.
    'Ik ben vreemdgegaan met de broer van mijn ex toen hij het meest domme cadeau ever had gegeven?'

    [ bericht aangepast op 28 dec 2015 - 13:40 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jiang fronste en vond dat een hele lage streek. Zoiets deed je toch niet?


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Jelle fronste.
    "Dat is echt heel gemeen," mompelde hij en keek rond en zag aan Jiang zijn gezicht dat hij het er ook niet mee eens was.
    "Waarom deed je dat dan? Kon je het niet gewoon tegen hem zeggen" vroeg hij door.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Mijn beurt zit erop, hoor. Ik ben er absoluut niet trots op, maar zijn broer was gewoon moker lekker.' Ze haalde haar schouders op. 'We lieten ons gaan.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    "Ja oké, sorry. Je beurt is over ja." Jelle keek Layla even aan. "Nou, wie is jouw slachtoffer?" vroeg hij toen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Layla keek de groep rond. Ze wist dat ze niet echt een goede indruk op Jiang had gemaakt, dat zag wel aan zijn gezicht. Ze besloot maar niet al te gekke vragen te stellen. 'Joris.'

    [ bericht aangepast op 4 jan 2016 - 22:34 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Layla is toch? Niet Mia :p ]

    'Oh!' Hij keek Layla aan. 'Nou, doe mij ook maar een truth.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Foutje

    'Met hoeveel meiden heb je gezoend?' vroeg Layla oprecht nieuwsgierig. Ze kende Joris wel een beetje, maar zag hem op feestjes eigenlijk nooit met iemand gaan.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Eentje,' was zijn antwoord. Hij schaamde zich er niet voor en voelde zich ook niet opgelaten omdat ze die vraag stelde. Het was een jaar geleden, het meisje in kwestie had gezegd dat ze hem leuk vond en hij vond haar ook een leuk meisje. Ze had hem gevraagd op een date en hij was daar op in gegaan, ze hadden een leuke avond en na een tweede date hadden ze gezoend. Er volgde nog één date tot ze hem graag haar vriendje wilde noemen en hij besefte dat hij dat eigenlijk niet wilde. Toen hij dat eerlijk tegen haar had gezegd, was ze in eerste instantie boos en teleurgesteld, maar uiteindelijk kregen ze toch weer een vriendschappelijke band met elkaar, tot zij naar de andere kant van Nederland verhuisde. Sindsdien waren ze enkel Facebook-vrienden.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Eentje maar?' reageerde Layla verwonderd. Dat kon niet aan Joris liggen, want ze wist dat er genoeg meiden waren die hem wel zagen zitten. Het was niet echt haar type, maar die blauwe ogen van hem zouden haar zo kunnen overhalen. 'Nou, dat moet dan een bijzondere chick geweest zijn.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Joris grinnikte. 'Mijn beurt, toch?' Hij keek om zich heen. 'Thomas. Truth or dare.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Elin had Layla willen vertellen waar ze was, maar kreeg daar de kans niet voor. Het gaf ook niet, want ze had wel wat anders te doen dan zeuren over het kamp.
    'Laat het alsjeblieft niet te saai worden, jongens,' zei ze quasi-smekend, maar ze meende het wel. Ze zaten niet meer in groep acht.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Thomas kon niet geloven dat Joris maar een meisje had gezoend en grinnikte. Toen Joris aan hem de beurt gaf keek hij even kort rond voordat hij zijn definitieve antwoord gaf, ''dare, omdat niemand anders dat durft.''


    Everything is illuminated by the light of our past.