• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas lachte even kort om Isa, ''de een heeft het in zich en de ander niet,'' zei hij terwijl hij zijn perfect, licht getinte marshmallow uit het vuur haalde.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    'Dan vind je het vást geen probleem als ik die van jou opeet!' zei Isa, terwijl ze de marshmallow van zijn stokje jatte en hem in haar mond stopte. 'Hmm, je hebt gelijk! Perfect!'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maya keek naar Darius.
    'Ik was verdwaald...' Ze was opzoek gegaan naar Darius, omdat de anderen toch niet opschoten en was toen in het donker de weg kwijt geraakt. 'Ik vond het best een stomme opdracht.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Thomas lachte en duwde haar zachtjes, ''hij was net zo goed gelukt!'' Jammerde hij.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    [Hee mensen, ik kom me weer aanmelden met mijn tweeling Ian en Jelle van Dijck. Ze hebben wel een wat ander karakter, omdat die toch niet helemaal ontwikkeld was in het eerste speeltopic. Ik ga nu meteen wat schrijven!]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Zowel Ian als Jelle kwamen de bossen uit gelopen. Lachend, dat wel. Ze hadden de hele dag door het bos gezworven en hoopten eigenlijk wel dat het niet op was gevallen, maar ze wisten het wel bijna zeker dat het wel zo was. Ze hadden een dood konijn gevonden en hadden het plan om deze in de tent van de meiden te leggen, voor een leuk effect. De twee liepen nonchalant naar de tent van de meiden. Ian pakte de tentdoek vast en trok deze stilletjes omhoog, voor als er iemand binnen zou zijn. Hij wilde natuurlijk niet dat ze het zouden horen. Jelle schoof met een grijns het dode konijn onder het doek door en probeerde deze wat verder de tent in te duwen. Toen ze beiden klaar waren renden ze lachend richting het kampvuur en ploften ze tussen de jongeren in.
    "Zo, dat was nog eens een leuke dag!" riep Jelle uit en hij gaf een knipoog aan zijn broer.

    [ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Waar hebben jullie in vredesnaam uitgehangen?' vroeg Layla verbaasd toen de tweeling ineens bij het kampvuur kwam staan. Ze was bij Ian ingedeeld, maar had hem nog niet eerder gezien. De twee jongens grijnsden van oor tot oor en ze kende hen goed genoeg om te weten dat die wat op hun kerfstok hadden.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ian keek naar Layla.
    "Oh, we hadden totaal geen zin-", "we wilden wat leuks doen." Maakte Jelle Ians zin af. Ian knikte hevig.
    "Toen besloten we maar naar het bos te gaan," zei Ian onschuldig. "Om daar te chillen," Zei Jelle. De twee maakten elkaars zinnen vrijwel altijd af. Ze wisten zowat van elkaar wat ze zouden zeggen en als dat niet zo was kwamen de discussies naar boven.
    "We hebben ook iets nuttigs gedaan," Jelle keek naar Ian. "Oh ja, we hebben een hut gemaakt. Nou ja een hut," begon Ian. "Gewoon een paar takken tegen een boom neerzetten en het dicht maken met andere takjes en bladeren." Maakte Jelle weer af. Door hun ouders werden ze vaak als vervelend gezien, maar zelf vonden ze het alleen maar leuk om te doen.
    "Mag ik ook een marshmallow?" vroegen de jongens gelijk. Ze keken elkaar aan en lachten.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Een hut bouwen, hoor je dat, Thomas?' Met haar schelle stem probeerde Layla Isa te overstemmen, die met de jongen in gesprek was. 'Had je dat spannender gevonden?' Ze liet haar hand in de zak glijden die nog steeds op Jiangs schoot lag en gooide de jongens wat marshmallows toe. Ze keek even om zich heen om te zien waar de rest van haar vrienden waren. Waren Petra, Elin, Bram en Henk soms ergens anders een feestje aan het vieren?


    'Gelukkig waren we terug voordat het donker werd,' antwoordde Mia. Ze voelde zich een beetje schuldig omdat ze niet op Maya had gewacht, waardoor ze nu verdwaald was geraakt. Ze was er echter totaal niet bij geweest met haar gedachten. 'Zullen ze nog meer voor ons in petto hebben?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Isa wisselde veelbetekenende blikken met Ramon en besloot dat hij toch leuker was dan Thomas. Het kon haar vrij weinig schelen dat Layla haar gesprek met Thomas had beëindigd - ten slotte vond ze hem maar vaag en vaak vreselijk bot - maar de manier waarop irriteerde haar.
    Ze stak nog een marshmallow op haar stokje en keek toen weer naar Ramon. 'Jij voetbalt toch? Joris zei dat je in het eerste zat.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ik hoop het niet,' zei Maya die toch wel graag op tijd naar bed wilde. Ze vermoedde datze de volgende ochtend best vroeg weer uit de veren zouden moetenen zehield er niet van om als een zombie rond te wandelen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Phoebe had net haar tanden gepoetst en liep met haar toilettas onder haar arm terug naar de meisjestent. Ze had haar pyjama al aan en haar bril lag al op het nachtkastje. Ze zag daardoor niet goed en stapte zonder erg op iets vlezigs. Ze schrok en slaakte verschrikt een harde gil toen ze zag dat het een dood konijn was.
    'Nee!' jammerde ze met tranen in haar ogen. Wie had dat arme beest de nek om gedraaid? Wat waren dit voor vuile streken?


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Jelle keek op toen hij een luide gil uit de tent van de meiden hoorde komen en lachte, waardoor hij zich bijna in de marshmallow verslikte. Hij kuchte even en gaf zijn broer een boks.
    "Gaat alles goed daar?" Vroeg hij aan Layla en wees naar de meidentent.
    "Ik weet niet wie er zo hard gilde, maar het klonk beangstigend." Zei Ian voor Jelle iets kon zeggen. "Misschien moet je even gaan kijken? Jongens zijn er niet toegestaan." Glimlachte Jelle naar Layla.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Elin klinkt niet zo,' antwoordde Layla. De rest van de meiden kon haar niet schelen. 'Waarschijnlijk heeft iemand een spin gezien.'


    Ramon had Isa net willen antwoorden toen hij de schreeuw hoorde. Hij wist dat Phoebe net naar de tent was gegaan en ze had er niet al te best uitgezien. Er was vast een reden dat ze al zo vroeg ging slapen. 'Ik vraag wel of er wat is,' zei hij, 'ik moet toch pissen.'
    Hij schonk Isa een halve glimlach, die moest impliceren dat hij zo terug zou komen zodat ze hun gesprek konden voortzetten. Hij zag dat Jiang ook op het punt stond om op te staan, maar om de een of andere reden leek het hem beter als die niet direct achter Phoebe aan holde.
    'Hé,' riep hij door het tentdoek heen toen hij daar was aangekomen. Hij wist niet of er nog andere meiden waren en voelde zich eigenlijk een beetje dom dat hij hier stond. Een van haar vriendinnen had beter kunnen gaan. 'Alles oké?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Nee, ik ben niet oké,' zei Phoebe, die tranen in haar ogen had. Ze zag dat het tentdoek open werd getrokken. Het was Ramon.
    'Iemand heeft dit konijn gedood,' zei ze met grote ogen. 'Wie doet nu zoiets? Arm beestje.' Ze keek met een trieste blik naar het konijntje.
    'Welke dierenbeul doet zoiets?' Ze kon er niets aan doen; ze was helemaal van slag. Hoe idioot het ook klonk, ze vergeleek zichzelf heel even met het diertje en hoopte niet dat zij daar ooit zo zou liggen.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?