[RPG] The Third Wizarding War • Speeltopic - Speeltopics

Personages:
Vrouwen:
X Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum 1.3
X Gereserveerd • Camille Elizabeth Hamilton • Heffron 1.1
X Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l 1.3
X Gereserveerd • Nina Chanel Matthews • Eleutheromania 1.8
X Gereserveerd • Alastor
X Ailey Amira Malfoy • Iniminicum 1.4
X Lordaine Raven Garroway • Sabaism 1.3
X Ophelia Florence Henderson • McGonnagall 1.5
X Victoria Scarlett Adams • CaptainKush 1.6
X Delia Violet Malfoy • Ameliorate 1.9
X Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter 1.6
X Juliette Gracelynn Thatcher • Teater 1.9

Mannen:
X Remus Bill Lupin • Cave 1.8
X Alfred Lucas Woodford • Nimble 1.3
X Gereserveerd • Alastor
X Jasper Ollivander • McGonnagall 1.5
X Dominic Alexander Gray • Shadowhunter 1.4
X David James Adams • CaptainKush 1.4
X Isaac Carrow • Nimble 1.8
X Gereserveerd • Edward Theodore Lupin • Trohman 1.11
X Lukah Mitchell Nathaniel Montgomery • Dumbledore 1.6


Prefects en Head Boy/Girl:



Quidditch teams:



Regels:
- Er is geen woordenminimum per post maar houd het redelijk
- Houd jongens, meisjes en afdelingen een beetje gelijk
- Ik wil dat je rol uit minimaal achthonderd worden bestaat, dit moet haalbaar zijn
- Je kan de kinderen van de Next Generation bespelen
- Iedereen zit in het zevende jaar. Dit is om onbewust buitensluiten te voorkomen
- Zonder toestemming niet de personages van anderen besturen
- Geen perfecte personages, iedereen heeft zijn goede en slechte kanten
- Houd het gezellig
- 16+ mag, maar zet er een waarschuwing bij of zet het onder een spoiler voor degenen die het liever niet lezen.
- Reservaties blijven vier dagen staan
- Alleen ik maak de topics aan, tenzij anders aangegeven
- Er is een maximum van drie personages per persoon

---

-

---

'Nee,' zei de Gryffindor bijna direct. Nee, natuurlijk zou niet iedereen terugkomen. Een meisje dat een jaar lager zat dan mij, maar ook in Ravenklauw, was al sinds midden juli vermist en het beterde er niet op. 'Ik denk wel dat bijna heel Gryffindor er gaat zijn.' Natuurlijk gaat heel Gryffindor er zijn. Drie kwart heeft de moed om terug te keren en het overige kwart durft niet toe te geven dat hij of zij de moed niet heeft, en komt dus toch maar terug. Op dat moment valt Nina haar naam van rechts. Ik herken hem bijna onmiddellijk, het is Lukah, een andere Gryffindor. Ik ken ook hem niet heel goed, maar ik ken de namen van bijna iedereen en ik mag hem wel. Ik ben dan ook heel blij als ze niet gewoon met hun tweetjes verder gaan, want dat had ik al meermaals meegemaakt. Ik was altijd als één van de eersten van mijn afdeling op het perron, en dan is het niet aangenaam als je met niemand kunt praten. 'Mijn ouders,' verklaarde Lukah. 'Mijn vakantie was goed. We zijn naar Spanje geweest, naar de zon. Je kent het - dreuzelouders,' antwoordde hij op Nina's vraag.
'Zelfs dat is beter dan heel de zomer in Cardiff doorbrengen waar niemand een deftig accent heeft,' lachte ik, gedeeltelijk in mezelf.
'Hoe was jullie vakantie?' vroeg hij dan. 'Mochten jullie überhaupt wel terug komen of zijn jullie stiekem gegaan?' Ik had mijn vader bewusteloos in slaap moeten laten vallen door middel van een toverdrank en dan mijn moeder praktisch moeten dwingen me naar hier te voeren, maar ik besloot het maar niet te zeggen. Dat zou niet bepaald goed overkomen, en ik had er zo mijn vragen bij of het wel mocht.

---

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

-muggles kunnen niet op perron 9 3/4 komen hea en Nina stond daar in iedergeval-

---

take me back to the basics and the simple life

Eleutheromania schreef:
-muggles kunnen niet op perron 9 3/4 komen hea en Nina stond daar in iedergeval-

[Ik dacht van wel, in het boek werd gezegd hoe Lily Evans ouders haar uitzwaaiden van op het perron. Ze weten er enkel niet vanaf.]

---

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

Eleutheromania schreef:
-muggles kunnen niet op perron 9 3/4 komen hea en Nina stond daar in iedergeval-

[Oh sorry, ik heb er overheen gelezen dat ze daar was. Zal ik het veranderen of negeren we het gewoon?]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Teater schreef:
(...)

[Ik dacht van wel, in het boek werd gezegd hoe Lily Evans ouders haar uitzwaaiden van op het perron. Ze weten er enkel niet vanaf.]

Ooh. Zal wel tho

&Dumbledore: ignore hehe

---

take me back to the basics and the simple life

---

---

take me back to the basics and the simple life

---

kindness is never a burden.

Ik dwaalde vijf minuten doelloos rond op het perron. Veel meer kon mijn geduld blijkbaar niet verdagen momenteel. Er hing meer dan de gebruikelijke spanning van de eerste schooldag. Er leek een schaduw over het perron te hangen vanwege de strijd die overal behalve hier leek te woelen. Sommige van de leerlingen die ik zag waren opgelaten, andere hadden het wat moeilijker om afscheid te nemen van hun ouders vandaag. Voornamelijk eerste jaars waarschijnlijk die voor het eerst zo lang van huis zouden zijn. Om half elf hield ik het niet meer en liep de trein terug in om van kleren te wisselen. Dan had ik dat alvast gehad voor we vertrokken.
Zodra ik m'n gewaad om m'n schouders had gegooid, stak ik gelijk m'n toverstok terug bij me. Het voelde meteen een stuk veiliger. Wees voorzichtig, maar doe geen domme dingen. Ik hoorde de woorden van m'n moeder nog door m'n hoofd galmen. Gedraag je zodat we trots op je kunnen zijn. Vader was praktischer ingesteld, ook al was z'n gezicht bedrukt geweest toen hij ze zei. Ik snapte heus wel dat ik me moest gedragen. Ik was geen klein kind meer. Of was hij eerder bang dat ik de verkeerde keuzes zou maken? Zachtjes zuchtte ik even. Ik had misschien dezelfde naam, dezelfde bleke haren en ogen, maar ik was m'n vader niet en nog minder m'n grootvader. Even controleerde ik nog of ik alles weggestoken had toen ik thuis vertrok voor ik m'n badge uithaalde en terug naar buiten liep.
Onhandig prutsen probeerde ik het ding op te spelden terwijl ik het trapje afliep. Makkelijk was anders, maar ik had er soms een handje van weg om niet meteen de makkelijkste oplossing te kiezen. Waarom zou ik ook, als het moeilijk ook kon? Niet bepaald de beste redenering soms, maar dat was dan ook een deel van de hele filosofie van moeilijk doen. Ontwikkeld en geperfectioneerd door mezelf. Al was ik er niet altijd even trots op omdat het me vaak of in de problemen bracht of me hoofdpijn bezorgde.
Door het gepruts met de badge keek ik natuurlijk niet waar ik liep, waardoor ik in geen tijd tegen iemand aan liep. "Sorry." Een beetje verontschuldigend keek ik omhoog en merkte een bekende krullenbol op. "Ow, hey Alfred." Even glimlachte ik zwakjes. "Sorry, dat was mijn schuld. Aan het prutsen en niet kijken waar ik loop enzo." Ik kende de jongen. Zeven jaar geleden waren we beide gesorteerd geweest, hij in Ravenklauw, ik in het niet meer zo heel traditionele huis van m'n familie, Zwadderich. Maar andere afdelingen betekende niet dat we elkaar nooit meer tegen kwamen, integendeel. "Heb je een beetje een goeie vakantie gehad ondanks al dat gedoe?" Een lichte frons vormde zich op m'n voorhoofd. Ja, Zwadderich of niet, ik was echt niet van de slechtste, al leken veel mensen dat niet te beseffen.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

LORDAINE RAVEN GARROWAY

Ravenclaw • Chaser

Een zucht borrelde in me op, nadat ik uit de taxi kwam en mezelf binnenwerkte naar King's Cross. Het was er erg druk en zometeen zou ik ook op perron 9¾ zijn, ik had helaas een tante die ik niet mee wou en zij wilde ook niet mee, en de rest van m'n familie was dood. Het bezorgde me alweer een bibberend gevoel, waardoor ik me tussen de mensen doorslungelde. Echter leken velen mensen teveel in haast, waardoor ik telkens overnieuw aan de kant geduwd werd. Een zucht rolde over m'n lippen, nadat ik de plek had gevonden waar ik naar het perron voor Hogwarts kon verdwijnen.
      Uiteindelijk was ik tussen perron 9 en 10 verdwenen, wat me een glimlach bezorgde. Ik keek om me heen en keek naar de blonde lokken, die ik al jaren kende. Een ietwat vrolijk kreetje rolde over m'n lippen, toen ik Alfie zag, naast hem stond nog een meisje, maar ik liet m'n allerbeste vriend niet staan. De hutkoffer liet ik even zakken, zowel de tas waar Alfie in zat (m'n kat.) Ik wurmde me tussen de mensen door, en sprong zoals ik altijd deed na de vakanties, haast tegen hem aan. M'n armen sloten zich rondom z'n nek, nadat ik me aan hem drukte. In zulke vakanties bij m'n vreselijke tante, miste ik hem. "Lang niet gezien," murmelde ik grijnzend in z'n trui.

[ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 16:54 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

---

kindness is never a burden.

---

---

Ik glimlachte breed toen Juliette vertelde dat ze in Cardiff was geweest in de vakantie. Toen ik nog een kleine jongen was, hebben mijn ouders me ook weleens meegenomen naar Cardiff. Precies zoals Juliette zei - niemand had er een verstaanbaar accent. Ze antwoordde niet toen ik haar vroeg of ze daadwerkelijk terug mocht keren naar Hogwarts. Ik liet mijn eigen interpretatie daar op los en kwam tot de conclusie dat ze misschien niet geheel de toestemming had gehad om terug te komen.
      'Mijn vakantie heb ik lekker thuis gespendeerd,' zei Nina. Ook vertelde ze dat ze Fleur, Edward en Remus had opgezocht. Ik keek naar Nina. Ik moest altijd lachen als ik haar groenblauwe haren zag - de meeste meisjes hadden een nettere naam voor haar haarkleur, maar ik hield het op groenblauw. Ik had een oogje op haar, maar dat mocht niemand weten. Daarom deed ik ook hard mijn best om alles over te laten komen alsof ik Nina gewoon als een vriendin zag. Daarnaast was het zo dat ze mij als een vriend zag, niet als iets meer dan dat.
      'Dus,' begon ik ongemakkelijk. 'Ons laatste jaar, hè?'

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 17:47 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Delia Violet Malfoy

---

---

She was always looking for more..

[ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 13:35 ]

---

kindness is never a burden.

Het duurde een halve tel voor ik weer het gevoel had om met beide voeten op de grond te staan. Goed bezig Nicia, loop vooral tegen je klasgenoten aan voor je al op school bent. Hoe start je het schooljaar op een goeie manier. Dit was niet bepaald de beste manier om alles te starten. Lompe ik soms ook. Van wie had ik dat eigenlijk? Vast weer een van die rare dingen van mezelf.
"Ik ben het wel gewoon." Hij haalde een beetje nonchalant z'n schouders op. "Toch, je zou het niet gewoon moeten zijn." Niemand moest een abonnement als stootkussen voor anderen hebben. "Zal ik 'm goed voor je opspelden?" Even knipperde ik verbaasd met m'n ogen. Waar had hij het over? In de commotie was ik het ding helemaal vergeten eigenlijk en voor ik goed en wel antwoord kon geven was het al gebeurd. "Eum, dank je." De glimlach die ik hem nu gaf was een stuk duidelijk dan zijn waterige voorganger van een paar minuten eerder. "Ziet er in ieder geval een stuk beter uit." Hmm, blijkbaar dacht niet iedereen dat ik hun neus ging afbijten ofzo.
Ik merkte de lichte frons op m'n vraag. Was die zo raar dan? Was dat niet een beetje normaal als je je vrienden terug tegen kwam op het perron op de eerste schooldag, of waren de regels door de strijd helemaal door elkaar geslagen? "Het viel wel mee. Mijn tante was niet op haar gemak en eiste dat we in Bristol bleven bij haar, maar mijn ouders weigerden onze vakantie naar Griekenland af te zeggen. Ik denk niet -" Halfweg z'n laatste zin werd hij ruw onderbroken door iemand die blijkbaar een vliegende poging ondernam om hem te wurgen blijkbaar. Uit zijn woorden had ik in ieder geval opgemaakt dat hij toch een leuke vakantie had gehad, ondanks alles.
Terwijl ze elkaar gedag zeiden op hun manier probeerde ik om haar te plaatsen. Vast dat het iemand was van zijn afdeling, maar zo goed kende ik de Ravenklauwers eigenlijk niet. Tenzij ze in het Zwerkbalteam zaten. Die kende ik natuurlijk wat beter van op het veld. En toen ik dat bedacht ging er een lichtje bij me op. Ik kende haar wel, toch tot op zekere hoogte.
"Fenicia ken je wel, toch? Ze is samen met mij Hoofdmonitor." Even keek ik naar Alfred. Dus hij was de andere Hoofdmonitor geworden dit daar. Nou, een slechte keuze kon ik het niet noemen, al vond ik de verrassende afwezigheid van Griffoendors een beetje verrassend. En toen hij het nieuws zowat voor het hele perron tegen haar herhaalde al roepend, viel het laatste stukje over haar identiteit op z'n plek en wist ik zeker dat ik haar kende. Even stak ik m'n hand naar haar op. "Hey Lordaine. Beetje leuke vakantie gehad?" Het was wel het minste beetje van beleefdheid dat ik aan de dag kon leggen.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

---

---

All God does is watch us and kill us when we get boring. We must never, ever be boring.

---

'Wees voorzichtig' zijn de eerste woorden die mijn vader tegen Fleur en mij zegt als afscheid. Geen 'veel plezier' of 'doe je best.' Het eerste teken dat het geen normaal rustig schooljaar zal worden. Ondanks dat de derde oorlog bezig is, ondanks dat het allemaal zo slecht gaat en mijn beide ouders meevechten glimlach ik naar mijn ouders.
'Als jullie dat ook doen,' vertel ik ze, waarna ik eerst mijn vader en daarna mijn moeder een knuffel geef.
'En veel plezier,' voegt mijn moeder er gelukkig nog aan toe. 'We schrijven zo vaak mogelijk - jullie ook, hè?'

[ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 16:34 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”