[RPG] The Third Wizarding War • Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 21 feb 2015 - 16:45   deIeted is offline
    deIeted
    deIeted 7288

    "All was well..."
    "Or not?"

    Na vijfenveertig jaar in vrede geleefd te hebben ontstaan er opnieuw spanningen tussen de tovenaars en heksen. De volgelingen van Voldemort zijn maar op één ding uit, wraak. Mensen zijn bang en weten niet wat ze te wachten staat, gezinnen worden wederom verscheurt en opgekropte gevoelens van de vorige tovenaarsoorlogen komen naar boven. Een nieuw jaar op Hogwarts begint maar daar begint de oorlog ook door te dringen. Er is veel verdeeldheid onder de leerlingen en er zijn al vele verliezen geleden.

    Wie kan je vertrouwen in tijden van oorlog?
    Maar nog belangrijker, wie niet?



    Personages:
    Vrouwen:
    X Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum 1.3
    X Gereserveerd • Camille Elizabeth Hamilton • Heffron 1.1
    X Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l 1.3
    X Gereserveerd • Nina Chanel Matthews • Eleutheromania 1.8
    X Gereserveerd • Alastor
    X Ailey Amira Malfoy • Iniminicum 1.4
    X Lordaine Raven Garroway • Sabaism 1.3
    X Ophelia Florence Henderson • McGonnagall 1.5
    X Victoria Scarlett Adams • CaptainKush 1.6
    X Delia Violet Malfoy • Ameliorate 1.9
    X Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter 1.6
    X Juliette Gracelynn Thatcher • Teater 1.9

    Mannen:
    X Remus Bill Lupin • Cave 1.8
    X Alfred Lucas Woodford • Nimble 1.3
    X Gereserveerd • Alastor
    X Jasper Ollivander • McGonnagall 1.5
    X Dominic Alexander Gray • Shadowhunter 1.4
    X David James Adams • CaptainKush 1.4
    X Isaac Carrow • Nimble 1.8
    X Gereserveerd • Edward Theodore Lupin • Trohman 1.11
    X Lukah Mitchell Nathaniel Montgomery • Dumbledore 1.6


    Prefects en Head Boy/Girl:
    Head Boy: Alfred Lucas Woodford • Nimble
    Head Girl: Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l
    Gryffindor Prefect:
    Gryffindor Prefect: Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter
    Hufflepuf Prefect:
    Hufflepuf Prefect:
    Ravenclaw Prefect:
    Ravenclaw Prefect: Ailey Amira Malfoy • Iniminicum
    Slytherin Prefect:
    Slytherin Prefect: Ophelia Florence Henderson



    Quidditch teams:
    Gryffindor:
    Captain: Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum
    Chaser: Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum
    Chaser: Nina Chanel Matthews • Eleutheromania
    Chaser: Camille Elizabeth Hamilton • Heffron
    Beater: Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter
    Beater:
    Keeper: Edward Theodore Lupin • Trohman
    Seeker: Remus Bill Lupin • Cave

    Hufflepuf:
    Captain: Dominic Alexander Gray • Shadowhunter
    Chaser:
    Chaser:
    Chaser:
    Beater:
    Beater:
    Keeper: Dominic Alexander Gray • Shadowhunter
    Seeker:

    Ravenclaw:
    Captain: Alfred Lucas Woodford • Nimble
    Chaser: Alfred Lucas Woodford • Nimble
    Chaser:
    Chaser: Lordaine Raven Garroway • Sabaism
    Beater: Delia Violet Malfoy • Ameliorate
    Beater: Ailey Amira Malfoy • Iniminicum
    Keeper: Juliette Gracelynn Thatcher • Teater
    Seeker: Jasper Ollivander • McGonnagall

    Slytherin:
    Captain: Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l
    Chaser: David James Adams • CaptainKush
    Chaser: Victoria Scarlett Adams • CaptainKush
    Chaser:
    Beater: Isaac Carrow • Nimble
    Beater:
    Keeper:
    Seeker: Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l



    Regels:
    - Er is geen woordenminimum per post maar houd het redelijk
    - Houd jongens, meisjes en afdelingen een beetje gelijk
    - Ik wil dat je rol uit minimaal achthonderd worden bestaat, dit moet haalbaar zijn
    - Je kan de kinderen van de Next Generation bespelen
    - Iedereen zit in het zevende jaar. Dit is om onbewust buitensluiten te voorkomen
    - Zonder toestemming niet de personages van anderen besturen
    - Geen perfecte personages, iedereen heeft zijn goede en slechte kanten
    - Houd het gezellig
    - 16+ mag, maar zet er een waarschuwing bij of zet het onder een spoiler voor degenen die het liever niet lezen.
    - Reservaties blijven vier dagen staan
    - Alleen ik maak de topics aan, tenzij anders aangegeven
    - Er is een maximum van drie personages per persoon



    Het begin:
    Iedereen komt aan op perron negen driekwart voor een nieuw jaar op Hogwarts. Er heerst echter een gespannen sfeer. De oorlog is in volle gang en iedereen is bang om hun vrienden en klasgenoten niet meer terug te zien.


    Het nieuws van 01/09
    - De muggle born tovenaar Jack Ellis is al twee weken vermist.
    - Er zijn lijken van een tovenaar en een heks gevonden, mogelijk een getrouwd stel.

    -

    2 maart 2015 - 17:51   Vanparys is offline
    Vanparys
    Vanparys 27627


    Ophelia Florence Henderson

    Zwadderich • Klassenoudste


    Ophelia was pas laat uit haar bed gerold vandaag, verrassend genoeg. Toen ze er toekwam, was ze maar al te ongeduldig geweest om haar kleine appartement weer te ontsnappen. Het had er die twee maanden even armzalig als altijd uitgezien. Maar nu was ze eindelijk bijna bij King's Cross, waarvan de weg naar Zweinstein niet al te moeilijk was.
    Met haar knalrode haren over één schouder gezwierd liep ze elegant het station binnen en haar hakken maakten een koud geluid op de vloer. Ze staarde even rond naar het - volgens haar - veel te moderne gebouw en bedacht hoe blij ze zou zijn moest ze eindelijk weg zijn van al dat en ze op haar gemak boeken kon gaan lezen en zich kon gaan afzonderen van de mensen. Of, in het geval dat niet mogelijk was, ze het leven zuur maakte.
    Een jongeman bleef vlak voor Ophelia's neus stilstaan en ze duwde hem ongeduldig aan de kant, haar koffer achter zich aan slepend en de kooi waar haar kat in zat, in haar andere hand. Onder haar koffer stonden wieltjes, maar hij was nog steeds zwaar.
    "Hé, wil je wel eens o-" De rest ging verloren want ze staarde de jongen geërgerd aan en die bleef even met zijn mond een stukje open staan. Even hield ze haar hoofd stilzwijgend schuin, en toen liep ze verder, richting Perron 9¾. Niet veel later kwam de saaie muur in zicht. Discreet keek Ophelia om zich heen en toen ze zeker wist dat er niemand keek, liep ze de muur door.
    Aangekomen op het perron, keek ze even vluchtig op de klok. Ze was laat, later dan gewoonlijk en dat ergerde haar. Nu ja, ze had sowieso al een plek om te zitten bij de andere Klassenoudsten, maar ze had helemaal geen zin om bij die idioot van een Fenicia en een Alfred te blijven, laat staan die andere Klassenoudsten die God weet waar hun titel vandaan kregen.
    Dus zat er niets anders op dan zielig te gaan zoeken waar haar vrienden heen waren gevlogen. Gelukkig was dit niet zo moeilijk, want ze kon Isaac haar zien wenken door één van de raampjes. Nadat ze een eerstejaars had geholpen met zijn koffer de trein op te krijgen door even snel met haar toverstok te zwaaien - hij stond namelijk heel erg in de weg - en een humorloze glimlach aan de kleine jongen had geschonken, bereikte ze eindelijk de coupé.
    "- kunnen zijn een aantal van hun knappe vriendinnen uitnodigen," hoorde ze het einde van Isaacs stem, nadat ze de deur had opengegooid en geërgerd had gezucht. Ze hield haar hoofd schuin bij die woorden en liet haar koffer tot een halt komen vlak voor de voeten van David. De kat liet ze vrij en haar armen sloeg ze over elkaar en wanneer ze de halflege fles drank zag staan, rolde ze met haar ogen.
    "Het is één september," zei ze monotoom en streng. Ze keek beide jongens doordringend aan en fronste, half geïrriteerd en half boos. "Hoelang hebben jullie zelfs geslapen vannacht?" Ze wachte niet op een antwoord en ging verder. "Ik moet me gaan melden bij de rest, ben zo terug." Ze draaide zich om op haar hielen en liet de koffer staan waar hij stond - nadat ze er haar kleren had uitgehaald. Haar haren zwiepten weer over haar schouder en ze liep de coupé uit. Haar ontmoeting met de andere klassenoudsten duurde drie seconden, waarna ze zich snel ging omkleden en terug naar de twee jongens ging. Het was namelijk verschrikkelijk om je op het allerlaatste moment te moeten gaan omkleden vlak voordat je alle eerstejaars moest helpen de weg wijzen naar de opzichter die ze zou meenemen over het meer. En zo arriveren in het station was ook geen optie. (Ophelia had weliswaar een uniform dat op maat gemaakt was en dus als gegoten zat, maar heel erg stijlvol was het nog steeds niet, maakte niet uit welke hakken ze eronder droeg of hoeveel huid van haar lange benen ze toonde.) Ze ging tegenover Isaac zitten, sloeg haar benen over elkaar, streek haar rok plat en toen, eindelijk, VERTROK DE TREIN.

    [Subtiel genoeg? (:]

    [ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 20:50 ]

    help

    2 maart 2015 - 18:57   Ziegler is offline
    Ziegler
    Ziegler 20534


    Lukah Mitchell Nathaniel Montgomery
    "I am not a badboy. I am a troublemaker"

    Het was de stem van Camille die me op deed kijken. Ze begroette ons, maar besteedde extra veel aandacht aan Remus. Ze gaf hem een knuffel en vroeg ons hoe het was. Ana leek er niet veel van aan te trekken dat Camille alleen aandacht had voor Remus. Ze zorgde er juist voor dat we eindelijk gingen spelen. Ik grijnsde toen ze voorstelde om te gaan spelen en knikte instemmend. Ik ontving mijn kaarten en bekeek deze nauwkeurig. Hopelijjk was er niet aan mijn gezicht af te lezen dat mijn kaarten ronduit waardeloos waren. Ik zorgde ervoor dat mijn gezicht neutraal bleef. Ik deed hard mijn best om me te focussen op het spel maar mijn ogen gleden steeds weer af naar Nina. Ze keek geconcentreerd naar haar kaarten, wat ervoor zorgde dat ik zacht grinnikte.
          'Dus hoe zit het met jullie?' vroeg ik aan Camille en Remus. Ondertussen stond ik op, graaide in mijn hutkoffer en haalde hier een doosje Smekkies uit. Deze deelde ik uit zodat iedereen een handje kon pakken. De eerste die ik in mijn mond stopte, spuugde ik dramatisch weer uit.
          'Spruitjes,' verklaarde ik.

    [ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 17:37 ]

    Big girls cry when their hearts are breaking

    2 maart 2015 - 19:19   Ameliorate is offline
    Ameliorate
    Ameliorate 6255

    Delia Violet Malfoy
    En ik wachtte, ik wachtte en ik wachtte. Hoeveel ik ook wacht, ik zie geen Ailey. Met een betreurd gezicht kijk ik een aantal maal even de andere kant op en uiteindelijk moet ik tot de conclusie komen dat ik gewoon niet keek toen zij door de muur verscheen. Nou, fijn dan. In dat geval heb ik niet veel geluk vandaag. Toch weet ik dat het hoe dan ook niet veel uitmaakt, aangezien Ailey in tegenstelling tot mij prefect is. Een gedachte die naar mening veel te vaak door mijn hoofd zweeft. Als ik uiteindelijk, veel te lang, heb gewacht wordt ik toch wel lichtelijk nerveus wanneer ik het perron al leeg zie stromen. Op dat moment merk ik ineens dat ik alleen ben. Ik voel me half afhankelijk van Ailey, maar zonder haar heb ik maar weinig vrienden. Ik heb echt geen idee waar dat door komt, maar het is wel zo. Ik zou er een heleboel voor hebben gegeven als ik gewoonweg een lieve vriendin had die er voor mij is, iemand die met mij mee naar de trein wilt lopen. Degene die daar nog het dichts bij in de buurt komt op het moment is de wind. Eigenlijk ook Kora, maar de uil zit in een hokje opgesloten en heeft dus geen keuze of ze wel of niet bij mij wilt zijn. Vol met zelfmedelijden loop als één van de laatste richting de trein, waar ik al binnenkom in alle drukte van de opgewonden leerlingen. Ik vindt het allemaal prima, zolang ik maar een coupé kan vinden. Terwijl ik door de gangen loop, voel ik ineens een schok onder mijn voeten. Ik kan me nog snel beethouden aan een paal voordat ik omval wanneer de trein begint te rijden. Ondertussen zijn zelfs de gangen al nagenoeg verlaten en mijn humeur wordt er niet beter op. Als ik dan ook echt geen coupé kan vinden klop ik maar aan bij de eerste de beste die er te zien is. Als ik de deur opendoe, zie ik een aantal mensen van mijn jaar en de coupé zelf lijkt al overvol zonder mij. Het zijn voornamelijk Gryffindors, voor zover ik dat kan zien met een eerste blik.
    "Zou ik hier mogen zitten? Ik kon geen coupé meer vinden." Vraag ik.

    She was always looking for more..

    2 maart 2015 - 20:24   Hephaestus is offline
    Hephaestus
    Hephaestus 5882

    × • × • ×      Remus Bill Lupin      × • × • ×
    Gryffindor • Seeker

    All God does is watch us and kill us when we get boring. We must never, ever be boring.
    Op dat moment wordt de coupé deur open gegooid en komt Camille binnenstormen. Opgelucht haal ik adem, ik was al bijna bang dat ze de trein gemist had. Maar hier is ze, godzijdank. Ze ploft meteen naast me neer en knuffelt me plat. Ik voel mijn wangen een beetje rood worden, maar hopelijk valt het niet al te op.
    'Hoe gaat het?' vraagt ze aan iedereen in het algemeen. Op hetzelfde moment zegt Ana: 'Let's play.'
    Lukah kijkt zelfverzekerd naar zijn kaarten, waarna hij vervolgens opstaat.
    'Dus, hoe zit het met jullie?' vraagt hij dan, met een blik op Camille en mij. Hij haalt een doosje Smekkies uit zijn tas en gooit een groen kleurige in zijn mond. Nog geen seconde later ligt hij al op de grond.
    'Spruitjes,' verklaard Lukah. Ik grinnik, waarna ik de hand die niet om Camille's schouder ligt uitsteek voor een Smekkie. Dan besef ik me dat ik het Lukah nog helemaal niet verteld heb; Camille en ik hebben sinds het eind van vorig jaar, maar ik ben het helemaal vergeten te vertellen. Fleur en Nina zijn volgens mij de enige die het weten.
    Als antwoordt op Lukah's vraag geef ik Camille simpelweg een kus. 'Zegt dit genoeg?' grinnik ik. 'Sinds eind vorig jaar,' antwoordt ik alvast op de vraag die anders toch wel komen zal. Ik voel me slecht dat ik het mijn beste vriend nooit verteld heb, maar hij weet het nu toch?
    Dan schuift de coupé deur weer open.
    'Zou ik hier mogen zitten? Ik kon geen coupé meer vinden,' vraagt een meisje uit Ravenclaw. Ze zit in ons jaar, volgens mij heet ze Delia als ik het goed heb.
    'Sure,' zeg ik, waarna ik Camille wat dichter tegen me aan trek.

    - eigenlijk hadden Camille en Remus al langer, maar aangezien niemand het blijkbaar wist heb ik het maar zo gemaakt ^^ -

    [ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 20:24 ]

    “A queen will always turn pain into power.”

    2 maart 2015 - 20:45   Vanparys is offline
    Vanparys
    Vanparys 27627


    JASPER OLLIVANDER

    RAVENKLAUW • ZOEKER

    Alfred had Jasper waarschuwend aangekeken. Hij keek halfboos terug. Dat hij Fenicia mocht, betekende niet dat Jasper haar ook graag moest hebben.
    "Het spijt me voor Jasper. Ik probeer hem in toom te houden, maar het is net een puppie: heel enthousiast, waardoor hij ook hard kan bijten."
    "Alfred, bek dicht," commandeerde Jasper luid, waarna ze alle drie de trein in gingen. Lorde zei nog wat tegen Alfred, maar Jasper lette niet echt op. Eerlijk gezegd ging hij enkel bij Lorde zitten om Alfred een plezier te doen. Moest hij niet diens beste vriend zijn geweest, zat hij al lang knalpoker te spelen met Anastasiya en Lukah.
    "Kom je niet bij ons zitten? Ik zorg er wel voor dat Jas zijn manieren houdt," hoorde Jasper vaag. Hij draaide zich met een ruk om en wierp Alfred een moordlustige blik tegemoet, die hem duidelijk maakte dat hij zo hun vriendschap zou beëindigen. De pretlichtjes in Alfreds ogen maakten er Jaspers temperament niet beter op en hij propte zijn toverstok diep weg in zijn achterzak, waardoor er bijna een gat ontstond.
    Eindelijk zaten ze dan toch in een coupé en al snel begon de trein te bewegen.
    "Hoe was je vakantie, Jas?" Jas staarde Alfred zwaar gechoqueerd aan en gebaarde toen subtiel met zijn hoofd naar Lorde. Hij schraapte zijn keel.
    "Ah, altijd hetzelfde. Helemaal geweldig, eigenlijk." Hij glimlachte, ook al was wat hij nu zei een leugen. Zijn moeder had het hen verbazend moeilijk gemaakt, deze zomer. Daarbij waren Jas' visioenen en nachtmerries erger geworden en had zijn zus hem twee keer gemeld dat hij met een zware stem wartaal stond uit te slaan terwijl het leek alsof hij met zijn ogen stond te slapen. Jas hoopte heel erg dat het doorheen het schooljaar niet zou gebeuren. "Ik vertel je er ooit wel het hele verhaal over. Er was een meisje in Frankrijk, weet je, compleet gestoord, maar je weet wat ze zeggen..." Een scheve glimlach verscheen op zijn gezicht en hij zakte onderuit, terugdenkend aan de herinnering. Die was wel degelijk erg geweest. Hoe was jouw vakantie, dan, Alfie?" Lorde had dat vreemde ding weer teboven gehaald en Jas hoorde in de verte muziek. Hij wist dat het iets van Dreuzels was en dat het muziek speelde. Hij vond het nog steeds vreemd, dus hij vroeg er niet naar - mede omdat hij niet dom wilde overkomen tegenover Lorde. Zo makkelijk zou hij het haar niet maken. Ze zat naast hem, dus hij nam er gebruik van om haar in haar ribben te ellebogen.
    "Hé, madame asociaal. Hoe was je vakantie?"

    (Sorry, het is vast zwaar nutteloos. :'))

    help

    2 maart 2015 - 21:07   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    [Weetje, jou kleuren van de naam enzo verwarren me echt @Hylla :')]

    take me back to the basics and the simple life

    2 maart 2015 - 21:08   Vanparys is offline
    Vanparys
    Vanparys 27627

    (I know, maar die passen het best bij de layout. :'D)

    [ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 21:08 ]

    help

    2 maart 2015 - 23:09   Bughead is offline
    Bughead
    Bughead 3661


    Victoria Scarlett Adams
    Slytherin • Chaser • Trouble Maker
    Dominic glimlachte lief en gaf me ook een knuffel. Hij had een verschrikkelijk lieve glimlach die me af en toe liet smelten. Op mijn gezicht verscheen ook een lieve glimlach toen Dominic zei dat hij haar waarschijnlijk nog meer gemist had. Bites begon uit het niets te krassen en hij stopte onze knuffel. 'Hij is waarschijnlijk gewoon jaloers.', zei ik zacht lachend. Sommige dieren kunnen zo gehecht aan je raken dat ze helemaal gek worden als hun baasje zijn aandacht aan iemand anders geeft. 'Dus vertel, hoe was je vakantie?', vroeg Dominic met dezelfde lieve glimlach. 'Was wel oke, niet heel veel gedaan. Je had langs moeten komen.', zei ik glimlachend. Dominic was heel anders dan ik. Helemaal geen drugs of drank type maar toch klikte het goed. Mijn hoofd legde ik op zijn schouder. Vannacht had ik niet goed geslapen mede omdat in het huis tegenover ons een inval was gepleegd. Een hele Muggle familie werd meegenomen. Ik werd wakker van het geschreeuw en keek snel naar buiten. Nog nooit had ik een dooddoener gezien, ten minste nooit in het echt. Toch keek ik hem recht in zijn duistere ogen aan. Ik was bang om ook maar iets te doen. Wat als hij terug zou komen voor mij en David. De trein kwam in beweging en een glimlach sierde mijn lippen. 'Daar gaan we dan.' Het landschap ging steeds sneller voorbij en ik keek Dominic even aan. Het beeld van die nacht was nog niet uit mijn hoofd verdwenen. Zachtjes tikte ik met mijn hand tegen Dominic zijn hand. Ik wilde dat hij hem pakte mede omdat het veilig voelde maar ook omdat het goed voelde.

    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    2 maart 2015 - 23:37   Bughead is offline
    Bughead
    Bughead 3661


    David James Adams
    Slytherin • Chaser • Bad Boy
    'Maak je geen zorgen. Ze is mijn type niet.', zei Isaac. Deels geloofde ik hem, hoewel het me wel eens op is gevallen dat hij soms haar wel heel goed bekijkt. Ik haal mijn hand even door mijn haar en neem nog een grote slok. 'We kunnen Ophelia en Vic uitnodigen en Ana.', bij de laatste naam ontstond er een kleine glimlach op mijn lippen. Niet dat ik wilde toegeven dat ik haar wel interessant vond maar bij Hogwarts moest ik wel gelijk aan haar denken. 'Klinkt prima, vraag jij Vic, dan vraag ik Ophelia en Ana.', Vicky wilde me niet spreken. Mede door wat ik bij James deed maar ook omdat ik lachte toen ze zei dat ze met Dominic had gezoend. Ik was wel blij voor haar maar als je het mij vroeg paste ze totaal niet bij elkaar. 'En natuurlijk kunnen zij een aantal van hun knappe vriendinnen uitnodigen.', een grijns sierde mijn lippen. Knappe meiden konden nooit kwaad. Op dat moment schoot de coupé deur open. Ophelia zette haar koffer voor mijn voeten neer. Gelijk begon de preek over dat we overdag op de eerste schooldag aan het drinken waren. 'Ja nou morgen is het twee september, wil je ook.', vroeg ik lachend aan de klassenoudste. Of het heel slim was wist ik niet maar dat maakte me ook niet uit. 'Hoelang hebben jullie zelfs geslapen vannacht?', vroeg ze zuchtend. Ik haalde mijn schouders op, 'Uurtje of twee misschien.' Ophelia was een heel anders soort persoon dan Isaac en ik. Nog voordat ze iets zei verdween ze weer de gang op. Ik nam een grote slok van de fles. 'Hoe gaat het met je familie bij de tovenaarsoorlog?', vroeg ik aan mijn beste vriend terwijl ik hem aankeek.

    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    3 maart 2015 - 16:25   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    CAMILLE ELIZABETH HAMILTON
    Voordat iemand mijn vraag kon beantwoorden, besloot Anastasiya te begonnen met spelen. In het korte opzicht dat ik gehad had, had ik al opgemerkt dat ze knalpoker speelden. Ik kreeg geen kaarten, maar dat maakte me niet zoveel uit. Ik keek gewoon met Remus mee.
    "Dus, hoe zit het met jullie?" Vroeg Lukah toen, terwijl hij opstond om iets uit zijn tas te halen. Remus en ik hadden sinds het einde van vorig jaar, maar eigenlijk verbaasde het me dat hij nog het nog niet wist. Ik had het inmiddels wel aan de meesten van mijn vriendinnen verteld. Bij mijn familie was ik er een beetje vaag over geweest. Stel je voor dat mijn moeder hem wilde ontmoeten en er dan iets zou gebeuren wat ik niet zou kunnen verklaren. Dat zou haar echt psychische problemen opleveren en dat is wel het laatste wat ik zou willen. Ook aan mijn vader had ik er niets over laten weten. Ik vond mijn vader niet echt het juiste persoon om mee over mijn liefdesleven te praten.
    Lukah had inmiddels zijn smekkie; hetgene wat hij uit zijn tas had gepakt, uitgespuugd. "Spruitjes" Legde hij uit, waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen. Ik kende de snoepjes nog niet zolang, maar in de tijd dat ik ze kende en had geproefd, had ik maar zelden echt een lekkere gegeten. Meestal was mijn reacties bij de smekkies hetzelfde als de zijne. Remus reikte zijn hand uit om er één te ontvangen en ook ik pakte er één aan.
    Voordat ik het in mijn mond kon stoppen, voelde ik Remus lippen op de mijne. "Zegt dit genoeg?" Zei hij grinnikend, nadat zijn lippen ook weer veel te snel naar mijn mening waren verdwenen. Ik voelde een lichtelijke blos op mijn wangen verschijnen, maar ook een grote grijns op mijn gezicht. "Sinds eind vorig jaar," Zei hij toen. Ik begreep dat hij een antwoord gaf op een vraag die niet gesteld was, maar ook ik verwachtte die vraag als volgende van Lukah.
    Dan steek ik mijn smekkie in mijn mond. Tijdens het proeven van de bijzondere smaak die de smekkie kon bevatten, kwam er een meisje binnen. Ik zag gelijk dat ze niet van Gryffindor, maar van Ravenclaw was. "Zou ik hier mogen zitten? Ik kon geen coupé meer vinden," Vroeg ze. Ik vond het allemaal best. Als het iemand van Slytherin geweest was, had ik wel iets anders gevonden, maar met Ravenclaw had ik niet zoveel problemen.
    Voordat er iemand antwoordde, spuwde ik mijn smekkie uit naar de grond, waarna ik snel wat drinken pakte om de smaak weg te spoelen.
    "Sure" Antwoordde Remus echter wel en ik voelde hem mij dichter naar hem toe trekken. Ik werkte niet tegen. Natuurlijk niet, ik vond het heerlijk zo dichtbij hem te zijn.
    "Sorry van het smekkie. Dat was niet tegen jou bedoeld ofzo. Maar kom op, het was aardbei." Verontschuldigde ik me naar hem meisje. Bij het woord aarbei trok ik een walgend gezicht. Sommige mensen vonden ze echt heerlijk, maar ik vond ze gewoon afschuwelijk en niet te eten.

    [ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 16:27 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    3 maart 2015 - 17:36   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Nina Chanel Matthews
    Chaser • Gryffindor
    “You wanna fly, you gotta give up the shit that weighs you down."

          Lukah stond niet veel later nadat het potje was begonnen was op, en gaf ons allemaal een smekkie. Echt waar, ik houd van die dingen. Op een of andere manier had ik altijd geluk. In de jaren dat i de dingen at had ik nog maar drie keer een abnormale, gore smaak gekregen. Ik had altijd de goede. Lukah spuugde de zijne al snel weer uit, net als Camille, die overigens net samen met Remus verteld had dat ze sinds eind vorig jaar iets hadden. Het is iets wat ik al wel wist, maar blijkbaar niet iedereen. De deur van de coupe schoof niet veel later open, en mij hoofd schoot omhoog, kijkend naar wie de deur open had gedaan. Het was Delia. Aan haar houding alleen al was te zien dat het meisje een ravenclaw was, en niet een Gryffindor. Ze hielp me soms met mijn huiswerk, als ik voor de zoveelste keer iets echt totaal niet snapte. Zelf stopte ik het smeekte in mijn mond, en het blauwe ding smaakte naar kersen, tot mijn genoegen at ik het snoepje op, om vervolgens naar Lukah te kijken. Ik haatte deze situatie. Ik wou dat et gewoon over was, dat hij iets zou doen. Die krullen in zijn haar waren zo schattig, maar niets wees er op dat hij ook maar een beetje dezelfde gevoelens had als ik voor hem. Iedereen schikte wat in, zodat Delia er ook bij zou kunnen zitten. Iedereen die hierna nog erbij zou willen zetten, zou helaas pech hebben, aangezien het nu eigenlijk al veel te krap was.

    take me back to the basics and the simple life

    4 maart 2015 - 16:22   Nazyalensky is offline
    Nazyalensky
    Nazyalensky 414

    Anastasiya Evgeniya Krum


    Het was ongelofelijk makkelijk voor Anastasiya om vals te spelen en dit potje te winnen, iedereen was namelijk veel te druk bezig met naar elkaar staren dan dat ze op haar letten. Het was bijna komisch hoe simpel dit voor haar was, en dat kwam van iemand die niet de meest intelligente was van het stel. Tuurlijk, ze was niet dom, maar ze kon beter haar problemen oplossen met haar handen dan met haar brein. Lukah pakte een doosje Smekkies uit zijn hutkoffer en Ana nam gretig een handje vol. Snoep was altijd haar favoriete voedsel als ze een kater had, en aangezien ze zelf was vergeten iets mee te nemen was ze hem zeer dankbaar. Op dat moment kwam Delia Malfoy de coupé binnen en vroeg of ze er bij mocht zitten. Ana haalde haar schouders op, ze had niet bepaald een band met het meisje maar zou haar ook niet wegsturen. Ze stopte een Smekkie in haar mond, hopend dat het geen vieze smaak zou zijn. Kennelijk waren haar gebeden beantwoord want het was de bekende smaak van spaghetti. De coupé begon aardig vol te worden en Ana zat gevangen in alle seksuele spanning die speelde tussen Remus en Camille en Nina en Lukah, van de laatste wist ze nog steeds niet wat er precies aan de hand was, maar wat ze wel wist was dat zodra ze een van de twee alleen wist te krijgen, ze daar heel snel achter zou komen. Ze schraapte haar keel en stond op, waarna ze haar gewaad uit haar koffer trok. "Dames en heren, ik voel me lichtelijk ongemakkelijk tussen al de klefheid die in de lucht hangt in deze coupé, dus ik ga heel even lucht happen en mijn gewaad aantrekken voor de kleedhokjes geblokkeerd zijn door alle eerste jaars. See you later." Zei ze, en stapte voorzichtig de coupé uit. Ana was meestal redelijk eerlijk over hoe ze zich voelde, en om eerlijk te zijn, het moest gezegd worden. Ze hoopte alleen dat ze niemand beledigd had. Onderweg keek ze naar binnen in de meeste coupés, vooral om wat van de jongere leerlingen te laten schrikken, tot ze een bekend gezicht zag. Een grote grijns kroop over haar lippen en ze gooide de deur open. Ze zwaaide vriendelijk naar de andere mensen in de coupé voor ze haar aandacht op de jongen vestigde. "Jasper Ollivander, wat ben ik blij om jou te zien." Zei ze, en ze trok hem naar haar toe in een knuffel, klaar om hem te bombarderen met vragen over wat ze zag gebeuren in de coupé tussen hun gedeelde vriend Lukah en Nina.


    (Ik post vanavond met Dominic!)

    [ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 16:23 ]

    4 maart 2015 - 17:29   Greenfeld is offline
    Greenfeld
    Greenfeld 11465



    Alfred Lucas Woodford
    Ravenklauw • Hoofdmonitor • Kapitein en Jager


    Ik zuchtte lang en zacht na Lorde's opmerking over Jasper tegen Fenicia. Hoewel hij heel erg veel van zijn vrienden hield konden ze soms nogal oppervlakkig overkomen. Jasper en Lorde kibbelden nog wat lekker verder over Amerika. Ik hield onschuldig mijn handen omhoog toen Jas me een moordlustige blik toewierp. Oh boy, met het verkeerde been uit bed gestapt?
          Ze gingen snel zitten en niet lang daarna begon de trein te bewegen. Daar gingen we dan, eerste dag van ons laatste jaar op Zweinstein. Ik had geen enkel idee wat ik hierna wilde doen. In elk geval niet net als Noelle in St. Mungo's gaan werken. Hoewel ik best wel goed was met mensen zou ik het nooit over mijn hart krijgen om iemand te vertellen dat hij ging sterven of weet ik veel wat.
          Ik vroeg Jas naar zijn vakantie en krijg een gechoqueerde blik terug. Hij gebaarde naar Lorde en ik haalde subtiel mijn schouders op en mimede: "Ze hoort je toch niet." Want Lorde had al een toestel - een iPod, dacht ik - uitgehaald en luisterde nu met gesloten ogen naar luide Dreuzelmuziek die ik niet kende. Enkele jaren geleden had ze me eens een aantal bekende zangers laten horen, maar ik vond er maar weinig aan. In het algemeen interesseerde muziek me maar weinig, ik las liever een boek.
          "Ah, altijd hetzelfde. Helemaal geweldig, eigenlijk." Ik geloofde er geen barst van. Ik wist dat hij problemen had met zijn moeder thuis en blijkbaar wilde hij deze niet delen met mij terwijl Lorde nog steeds in de coupé zat. Wat ik natuurlijk wel kon begrijpen. Ik zou ook niet graag mijn vuile was buiten hangen zodat iedereen het zag. "Ik vertel je er ooit wel het hele verhaal over. Er was een meisje in Frankrijk, weet je, compleet gestoord, maar je weet wat ze zeggen..."
          Ik knikte begrijpend en voor een seconde keek ik Jas met een medelevende blik toe. Ik wist dat hij mijn medeleven niet zou willen, dus toen hij me weer aankeek, glimlachte ik vaagjes en was de blik verdwenen. "Hoe was jouw vakantie, dan, Alfie?" vroeg Jas.
          Ik haalde mijn schouder op. "Je kent mijn moeder; ze wilde niet dat Sander afsprak met vrienden in Wegisweg dus moest ik met hem meegaan en toen werd Noelle ziek en waren ze bang dat ze één of andere infectie had opgelopen in St. Mungo's en mijn moeder moest veel overwerken door de oorlog, evenals Noelle en mijn vader moest dan op mij en Sander letten. Het was nogal chaotisch, eigenlijk. Maar gelukkig zijn we toen twee weken naar Griekenland gegaan en daar merkten we amper iets van de oorlog," ratelde ik enthousiast. Ik merkte van mezelf dat ik veel eerlijker was bij Jas dan ik bij Lorde was geweest. Toen zij me naar mijn vakantie had gevraagd, had ik enkel kort geantwoord dat we naar Griekenland waren gegaan. Nu, met Jasper, vertelde ik ook de nare dingen. Ik vertelde mezelf dat dat kwam omdat Jasper mijn ouders ook kent, maar stiekem wist ik dat het onderwerp van de oorlog er bij Lorde iets gevoeliger bij lag. Haar ouders waren Dreuzels, evenals de tante waar ze bij woont. Lorde is een Dreuzelgeborene wat inhield dat deze oorlog gevaarlijk was voor haar. Ik was van plan om haar ten alle tijde te beschermen, evenals ik mijn broertje Sander zou beschermen.
          Jasper porde in Lordes zij en sprak: "Hé, madame asociaal. Hoe was je.." en net op de moment wierp iemand de coupédeur open en sprong binnen. Het bleek Anastasiya te zijn, de vrouwelijke Klassenoudste van Griffoendor. Ze zwaaide even vrolijk naar ons en ik begroette haar met een brede glimlach, waarna ze Jasper haast attaqueerde met een knuffel. "Jasper Ollivander, wat ben ik blij om jou te zien," zei ze.
          Ik grinnikte en gebaarde naar Lorde dat ze naast me kon komen zitten, zodat Ana naast Jasper kon gaan zitten. Mini Alfie en Merlijn waren toch al wakker geschrokken door de luidruchtige entree van Ana (de twee waren blijkbaar samen in slaap gesukkeld). Ik zette eerst Alfie op de grond en daarna Merlijn, zodat de zitplaats naast mij vrij was voor Lorde. Toen ze eindelijk naast me zat gebaarde ik naar één van de oortjes.
          "Geef me ook eens eentje. Ik wil meeluisteren," zei ik glimlachend.

    kindness is never a burden.

    4 maart 2015 - 17:42   Ziegler is offline
    Ziegler
    Ziegler 20534


    Lukah Mitchell Nathaniel Montgomery
    "I am not a badboy. I am a troublemaker"


    Vertederd kijk ik naar Remus en Camille. Eigenlijk bedoel ik dat meer op een overdreven manier dan echt gemeend. Natuurlijk ben ik blij voor hen, maar ik hield niet zo van het kleffe gedoe. Natuurlijk zag ik een toekomst met mezelf met een leuke vrouw - Nina het liefste - maar dat hoefde ik niet per se als ik zeventien was. Ik had heel mijn leven nog voor me en voor nu was de oorlog iets belangrijker dan knuffelen in de trein. Daarbij kwam dat ik een afwijzing niet kon hebben dus mijn liefde voor Nina hield ik voor mezelf. Ik hoefde niet voorschut te staan als ze me afwees, nee bedankt.
          Ik keek naar de deur van de coupé toen deze open ging. Delia Malfoy stond in de opening van de deur. Uiteraard maakten we plaats voor haar. Veel zou ik niet tegen haar te vertellen hebben, maar de Ravenclawer was welkom.
          'Dames en heren, ik voel me lichtelijk ongemakkelijk tussen al de klefheid die in de lucht hangt in deze coupé, dus ik ga heel even lucht happen en mijn gewaad aantrekken voor de kleedhokjes geblokkeerd zijn door alle eerste jaars. See you later' zei Ana plots en met dat gezegd te hebben, verliet ze de coupé. Ik voelde mijn wangen rood kleuren. Viel het zo erg op dat ik Nina zag zitten? Ik was toch niet aan het staren? Wat als ik wel aan het staren was? Zou Nina dat gezien hebben? Ik maalde flink en beet op mijn onderlip - als teken dat ik me niet op mijn gemak voelde.

    [ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 17:43 ]

    Big girls cry when their hearts are breaking

    4 maart 2015 - 17:55   Phylaca is offline
    Phylaca
    Phylaca 2673


    LORDAINE 'LORDE' RAVEN GARROWAY
    Ravenclaw • Chaser



    Terwijl de muziek van Jason Derulo door m'n oren dreunde, keek ik even naar Alfie en Jasper - ik zag hun lippen bewegen, maar wat ze zeiden hoorde ik niet. Een zucht rolde over m'n lippen, nadat ik van Jason oversloeg naar Metallica, totaal andere muziek. Voor een kort moment sloot ik m'n ogen en leunde m'n hoofd tegen de leuning, de trein was begonnen te rijden en zodra ik in een voertuig zat, werd ik slaperig - alhoewel ik niet mocht slapen, want tijdens het slapen was m'n mond altijd licht geopend, erg schamend voor mij.
          Na een elleboog in m'n zij hebben te gevoeld, trok ik de oordopjes uit m'n oren en keek geïrriteerd naar Jasper. Kon hij niet één keer vriendelijk doen, of tenminste niet slaan? "Hé Madame Ascociaal. Hoe was je.." en voordat Jas verder kon spreken, vloog de deur open, waardoor er bij mij een verschrikt piepje uit m'n keel kwam. Het was Anastasiya, volgens mij zat ze in Griffoendor - ze leek me eigenlijk best aardig, alhoewel ik haar nauwelijks kende. "Jasper Ollivander, wat ben ik blij jouw te zien," zei ze na een knuffel, waardoor ik met een grijns m'n muziek even op pauze zette - alhoewel de oordopjes nog telkens in m'n oren zaten.
          Alfred wenkte naar me, waardoor ik even naar Ana en Jas keek - en me uiteindelijk met een glimlach rondom m'n lippen naast hem verplaatste. "Geef me ook eens eentje. Ik wil meeluisteren," zei hij glimlachend - waardoor ik terug glimlachte. "Natuurlijk, Mr. Alfred Alfiepoo Lucas Woodford," opperde ik met een brede grijns, nadat ik even de muziek weer aanzette. Met m'n vingers schoof ik de lichtblonde lokken aan de kant en duwde een oordopje in z'n oor, wat er best schattig uitzag omdat ze knalroze waren. Uiteindelijk luisterde ik mee en drukte snel Metallica weg voor Whitney Houston, alhoewel dit meer overging naar 'love songs', maar de luide muziek van Metallica leek me niets voor Alfie. "En, zin in school? Daar is gelukkig geen oorlog," zei ik met een zwakke glimlach. Oorlog was één van de ergste dingen, en zeker deze oorlog waren dreuzels zoals ik niet erg 'gewenst.' "Als je wil dat ik andere muziek doe, zeg je het maar," mompelde ik nadat ik m'n hoofd tegen de schouder van Alfie leunde.

    "Satan's friendship reaches to the prison door."




Index RPG Actieve Topics Zoek