• "All was well..."
    "Or not?"


    Na vijfenveertig jaar in vrede geleefd te hebben ontstaan er opnieuw spanningen tussen de tovenaars en heksen. De volgelingen van Voldemort zijn maar op één ding uit, wraak. Mensen zijn bang en weten niet wat ze te wachten staat, gezinnen worden wederom verscheurt en opgekropte gevoelens van de vorige tovenaarsoorlogen komen naar boven. Een nieuw jaar op Hogwarts begint maar daar begint de oorlog ook door te dringen. Er is veel verdeeldheid onder de leerlingen en er zijn al vele verliezen geleden.

    Wie kan je vertrouwen in tijden van oorlog?
    Maar nog belangrijker, wie niet?



    Personages:
    Vrouwen:
    X Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum 1.3
    X Gereserveerd • Camille Elizabeth Hamilton • Heffron 1.1
    X Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l 1.3
    X Gereserveerd • Nina Chanel Matthews • Eleutheromania 1.8
    X Gereserveerd • Alastor
    X Ailey Amira Malfoy • Iniminicum 1.4
    X Lordaine Raven Garroway • Sabaism 1.3
    X Ophelia Florence Henderson • McGonnagall 1.5
    X Victoria Scarlett Adams • CaptainKush 1.6
    X Delia Violet Malfoy • Ameliorate 1.9
    X Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter 1.6
    X Juliette Gracelynn Thatcher • Teater 1.9

    Mannen:
    X Remus Bill Lupin • Cave 1.8
    X Alfred Lucas Woodford • Nimble 1.3
    X Gereserveerd • Alastor
    X Jasper Ollivander • McGonnagall 1.5
    X Dominic Alexander Gray • Shadowhunter 1.4
    X David James Adams • CaptainKush 1.4
    X Isaac Carrow • Nimble 1.8
    X Gereserveerd • Edward Theodore Lupin • Trohman 1.11
    X Lukah Mitchell Nathaniel Montgomery • Dumbledore 1.6


    Prefects en Head Boy/Girl:
    Head Boy: Alfred Lucas Woodford • Nimble
    Head Girl: Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l
    Gryffindor Prefect:
    Gryffindor Prefect: Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter
    Hufflepuf Prefect:
    Hufflepuf Prefect:
    Ravenclaw Prefect:
    Ravenclaw Prefect: Ailey Amira Malfoy • Iniminicum
    Slytherin Prefect:
    Slytherin Prefect: Ophelia Florence Henderson



    Quidditch teams:
    Gryffindor:
    Captain: Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum
    Chaser: Fleur Nymphadora Lupin • Iniminicum
    Chaser: Nina Chanel Matthews • Eleutheromania
    Chaser: Camille Elizabeth Hamilton • Heffron
    Beater: Anastasiya Evgeniya Kruml • Shadowhunter
    Beater:
    Keeper: Edward Theodore Lupin • Trohman
    Seeker: Remus Bill Lupin • Cave

    Hufflepuf:
    Captain: Dominic Alexander Gray • Shadowhunter
    Chaser:
    Chaser:
    Chaser:
    Beater:
    Beater:
    Keeper: Dominic Alexander Gray • Shadowhunter
    Seeker:

    Ravenclaw:
    Captain: Alfred Lucas Woodford • Nimble
    Chaser: Alfred Lucas Woodford • Nimble
    Chaser:
    Chaser: Lordaine Raven Garroway • Sabaism
    Beater: Delia Violet Malfoy • Ameliorate
    Beater: Ailey Amira Malfoy • Iniminicum
    Keeper: Juliette Gracelynn Thatcher • Teater
    Seeker: Jasper Ollivander • McGonnagall

    Slytherin:
    Captain: Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l
    Chaser: David James Adams • CaptainKush
    Chaser: Victoria Scarlett Adams • CaptainKush
    Chaser:
    Beater: Isaac Carrow • Nimble
    Beater:
    Keeper:
    Seeker: Fenicia Adelinde Malfoy • DarkAng3l



    Regels:
    - Er is geen woordenminimum per post maar houd het redelijk
    - Houd jongens, meisjes en afdelingen een beetje gelijk
    - Ik wil dat je rol uit minimaal achthonderd worden bestaat, dit moet haalbaar zijn
    - Je kan de kinderen van de Next Generation bespelen
    - Iedereen zit in het zevende jaar. Dit is om onbewust buitensluiten te voorkomen
    - Zonder toestemming niet de personages van anderen besturen
    - Geen perfecte personages, iedereen heeft zijn goede en slechte kanten
    - Houd het gezellig
    - 16+ mag, maar zet er een waarschuwing bij of zet het onder een spoiler voor degenen die het liever niet lezen.
    - Reservaties blijven vier dagen staan
    - Alleen ik maak de topics aan, tenzij anders aangegeven
    - Er is een maximum van drie personages per persoon



    Het begin:
    Iedereen komt aan op perron negen driekwart voor een nieuw jaar op Hogwarts. Er heerst echter een gespannen sfeer. De oorlog is in volle gang en iedereen is bang om hun vrienden en klasgenoten niet meer terug te zien.


    Het nieuws van 01/09
    - De muggle born tovenaar Jack Ellis is al twee weken vermist.
    - Er zijn lijken van een tovenaar en een heks gevonden, mogelijk een getrouwd stel.


    -


    David James Adams
    Slytherin • Chaser • Bad Boy

    Met een barstende koppijn werd ik wakker. De kleding van gisteravond had ik nog aan en op mijn nachtkastje stond een lege fles Vodka. Het was een wilde avond geweest dat zeker. Ik stapte uit bed en liep richting de douche. Douchen maakte de kater altijd minder erg. Onder het douchen vond ik nog een telefoon nummer op mijn buik. Van wie het nummer is zou ik me niet kunnen herinneren. Vandaag gingen we terug naar Hogwarts en ik had er gemixte gevoelens bij. Ik was blij dat ik mijn andere vrienden weer zou zien maar ik had geen zin in het vastzitten op school. Na de douche besloot ik mijn koffer vast in te pakken. Alles ging mee, drank, drugs, vijf sloffen sigaretten. Alles om te overleven op school. Ik maakte Victoria wakker en aan het eind van de middag stapte we in de auto naar het station. De hoofdpijn van eerder die dag was nog steeds niet over. Ik parkeerde de auto en liep samen met mijn zusje het station in. Wanneer Anastasya zou aankomen wist ik niet. Alleen dat ik wel moest toegeven dat ik haar gemist had dit jaar. We kwamen aan bij het station en ik besloot om gelijk een coupé te gaan zoeken. Met mijn tas liep ik door de trein tot ik de coupé waar Isaac inzat vond. 'Hey, Carrow', zei ik terwijl ik mijn beste vriend een knuffel gaf. Sommige mannen gaven elkaar geen knuffels maar wij kende elkaar al zo lang dat het voor mij niet uitmaakte. Ik borg mijn koffer op en nam plaatst tegenover Isaac. Uit de zak van mijn lerenjasje pakte ik mijn sigaretten en ik bood de jongen er één aan nadat ik mijn eigen sigaret had aangestoken. Ik nam een diepe hijs en keek mijn beste vriend daarna aan. 'Dus hoe gaat het met de meiden?'

    [ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 18:02 ]


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead


    Victoria Scarlett Adams
    Slytherin • Chaser • Trouble Maker

    Ik werd wakker en glimlachte. Vandaag zouden we weer naar Hogwarts gaan en deels had ik er veel zin in. Aan de andere kant zag ik nu al op tegen al die uren nablijven. Mensen noemden me vaak een Trouble Maker en dat kan ik eigenlijk ook niet van mezelf ontkennen. Ik sta op en kijk even in de spiegel. Voor iemand die maar drie uur geslapen heeft zie ik er nog helemaal niet zo slecht uit. Nadat David klaar was met douchen ging ik snel douchen en pakte daarna mijn spullen. Vandaag zou ik iedereen weer zien. Dit ging een geweldig jaar worden, dat had ik al voor mezelf besloten. David riep en ik rende snel de trap af. Onze koffers zetten we achterin David zijn auto en zo reden we naar het station. Ik was benieuwd wie er al allemaal waren. We kwamen op het perron aan en David ging gelijk opzoek naar Isaac. Eerst wilde ik bij hun gaan zitten maar toch bedacht ik me. Ten eerste omdat ik ook andere vrienden heb dan mijn broer en zijn beste vriend en ten tweede omdat ik bang ben dat David iets gaat merken. Isaac en ik waren friends with benefits maar dat was wel iets wat geheim moest blijven. David zou flippen als hij het wist. We waren ook vaak bijna betrapt maar misschien maakte dat het ook wel spannend. Ik stond op het perron en keek rond of ik een bekende zag.

    [ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 18:02 ]


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Fleur Nymphadora Lupin
    Gryffindor • Chaser • Captain


    Een kleine glimlach speelt om mijn lippen wanneer de muur tussen perron negen en tien in zicht komt. Ik heb de hele zomer doorgebracht in hetgeen geweest wat men mijn huis noemt maar als ik aan Hogwarts denk kan ik dat toch mijn thuis noemen. De wind waait door mijn haar terwijl ik mijn karretje met mijn hutkoffer, bezem en Shizzle's kooi erop vooruit duw. Mijn uil is nergens te bekennen maar ik heb in verloop van tijd geleerd dat ze liever zelf naar Hogwarts vliegt. Ik kijk even om me heen of er niet uitermate oplettende Muggles in de omgeving zijn en neem dan een kleine aanloop richting de muur die naar perron negen driekwart moet leiden. Op het moment waarop Muggles een klap zouden verwachten gaat mijn karretje door de muur, gevolgd door mijzelf. Ik kom langzaam tot stilstand en draai me dan om en zie ook dat Edward, Remus en mijn ouders inmiddels op het perron gekomen zijn.
          "Wees voorzichtig" zijn de eerste woorden die mijn vader als afscheid uitspreekt tegen Edward, Remus en mij. Het verontrust me dat die woorden niet zeggen dat we veel plezier moeten hebben of dat we moeten zorgen dat onze cijfers hoog zijn, zoals het in de voorgaande jaren altijd was geweest. Het is duidelijk dat het geen normaal schooljaar zal gaan worden en dat merk ik niet alleen op uit mijn vaders woorden. Er hangt een gespannen sfeer op het perron. Mensen willen hier eigenlijk niet zijn. Ze zijn bang, wanhopig. Ze vrezen dat zij de volgende zullen zijn bij wie het duistere teken boven hun huis zal hangen.
          "Als jullie dat ook doen" zegt Remus tegen mijn ouders. Ik ben niet bang voor mijn veiligheid of die van Remus en Edward maar ik weet niet of mijn ouders veilig zijn. Ze strijden tegen het duistere, net zoals hun ouders hebben gedaan. Ik kijk naar Remus die eerst mijn vader en daarna mijn moeder een knuffel geeft. Ik ben nooit een persoon geweest wat mensen knuffels geeft. Knuffels horen geruststellend te zijn en ik kan me momenteel geen geruststellende gedachte voor ogen halen.
          "En veel plezier" voegt mijn moeder er aan toe alsof ze mijn gedachtes van net heeft kunnen lezen. Dat is zo'n raar ding aan moeders. Ze lijken altijd te weten waar je over na denkt.
          "We schrijven zo vaak mogelijk - jullie ook, hè?" vraagt ze vervolgens. Het is een zin die ze de afgelopen dagen al vaak heeft uitgesproken, net zoals 'Weet je zeker dat je alles bij je hebt?'. Ik weet dat ze dit alleen maar goed bedoeld en dat dit misschien haar manier is om te uiten dat ze zich zorgen maakt.
          "Ja, we zullen schrijven" vertel ik mijn moeder. Ik kijk mijn beide ouders even kort aan.
          "Ik ga jullie missen" zeg ik in mijn eigen vorm van afscheid. Geen knuffels, geen zoenen, gewoon vier simpele woorden die meer dan dat alles lijken te zeggen.
          "Ik ga Nina zoeken" zeg ik nu tot Edward en Remus gericht waarna ik me omdraai en wegloop, mijn karretje nog steeds voor me uitduwend. Ik keek even rond op het perron en na een tijdje zag ik Nina's blauwe haar tussen de mensenmassa. Het is wel grappig dat Nina haar haar heeft geverfd en dat ik mijn haar vaak verschillende kleuren laat zijn waardoor we erg opvallen als we door de gangen lopen. Vroeger vond Nina mijn gekleurde haar altijd al heel leuk en toen we een keer samen mijn slaapkamer muur aan het verven waren viel de verfpot over haar haar heen. Eerst kwamen we niet meer bij van het lachen maar toen beseften we dat het heel leuk stond en sindsdien is Nina haar haar permanent in dezelfde pastelblauwe kleur gaan verven. Dat maakt het alleen maar leuker omdat ik elke keer dat ik naar mijn slaapkamermuur kijk weer aan Nina denk.
          "Nina!" roep ik terwijl ik in grote passen op haar afloop terwijl ik nog probeer mijn karretje goed te manoeuvreren. Ik kijk haar met een glimlach aan en zie dat ze met een aantal andere jaargenoten aan het praten was. Eenmaal bij haar aangekomen pak ik haar vast en geef ik haar een stevige knuffel. Ik heb haar deze vakantie vaak gezien maar dat is naar mijn part nog steeds te weinig.
          "Hoe was jouw vakantie?" vraag ik enthousiast. Ik heb ondanks alle gebeurtenissen die momenteel in de tovenaarswereld voorkomen heel veel zin in dit jaar. Ik ga al mijn vrienden weer zien en ik ga eindelijk weer na Hogwarts. Het leek me altijd heel vanzelfsprekend om naar Hogwarts te gaan maar ik weet dat veel mensen zich dit jaar niet zullen melden, omdat ze of dood, of thuis gehouden zijn.
          "Ik heb je gemist" zeg ik waarna ik haar nog een keer in een knuffel trek.


    -

    Nina Chanel Matthews
    Chaser • Gryffindor

    “You wanna fly, you gotta give up the shit that weighs you down."


          "Dus. Laatste jaar." Zegt Lukah ongemakkelijk. Ik zie dat hij even naar me kijkt, en ik schenk hem een glimlach. Ik hoop dat onze goede vriendschap dit jaar kan veranderen in iets wat meer is dan vriendschap. Tot nu toe is het enige wat ik kan doen fantaseren. Maar voordat ik op hem kan reageren spot ik Fleur tussen de mensenmassa. "Nina!" Roept et meisje uit, waarna ze met grote passen naar me toe loopt. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en mijn blik, die ik nog op Lukah gevestigd had, haal ik van hem los. Niet veel later is Fleur bij ons aangekomen, en ik kijk nog even achter haar of ik Remus nog zie, maar die zie ik niet. "Hoe was je vakantie? Ik heb je gemist!" De woorden verlaten haar mond snel en trekt ze me in een stevige knuffel. Tussen de twee zinnensoor laat ze me even los, om me vervolgens weer opnieuw in een knuffel te trekken. Ik glimlach, en verlos me uit haar knuffel. "Well, je weet hoe mn vakantie was; gezellig met jullie en thuis nogal alleen." Reageerde ik op het meisje wat ik al bijna zeventien jaar mijn beste vriendin koemde


    take me back to the basics and the simple life

    Fleur Nymphadora Lupin
    Gryffindor • Chaser • Captain


          "Well, je weet hoe mijn vakantie was; gezellig met jullie en thuis nogal alleen" zegt Nina nadat ze zichzelf uit mijn omhelzing heeft losgemaakt. Ik knik even begrijpelijk. Op dit vlak ben ik heel blij met mijn ouders omdat ik weet dat ze me altijd onvoorwaardelijk zullen steunen en me zullen accepteren zoals ik ben. Toch heb ik geen medelijden met Nina, deels omdat ze geen medelijden wil en deels omdat ze ondanks haar afkomst toch tot een prachtige jonge vrouw is uitgegroeid. Onze ouders waren vroeger vrienden. Vroeger, nu niet meer. Ik kijk even naar de twee mensen, Lukah en Juliette, waarmee Nina stond te praten en dan besef ik dat ik misschien iets onderbroken heb.
          "Hey" zeg ik maar vrolijk tegen de twee.
          "En, hoe was jullie vakantie?


    -

    × • × • ×      Remus Bill Lupin      × • × • ×
    Gryffindor • Seeker


    All God does is watch us and kill us when we get boring. We must never, ever be boring.

    'Ja, we zullen schrijven. Ik ga jullie missen,' zegt Fleur. 'Ik ga Nina zoeken,' voegt ze er dan aan toe, waarna ze weg loopt.
    'Ja, ik ga mee,' zeg ik vooral tegen Edward. 'See you later Eddie,' grinnik ik, wetend dat hij haat heeft aan mijn bijnaam voor hem. Fleur is al verdwenen, dus het duurt even voor ik haar weer vindt. Ze staat bij Nina, Lukah en Juliette, elk van de drie zijn vrienden van ons. Alleen Camille, mijn vriendin, ontbreekt nog.
    'Hee,' zeg ik ter begroeting tegen mijn vrienden. De eerste die een knuffel krijgt is Nina. Het grappige is dat ze de beste vriendin is van zowel Fleur als mij. Na Nina geef ik Lukah een klap tegen zijn schouder. Lukah is één van mijn beste vrienden. Daarna geef ik Juliette ook een knuffel. Ondanks dat ze in Ravenclaw zit is ze toch goed bevriend met ons.
    'Hoe was jullie vakantie?' vraag ik erachteraan.


    “A queen will always turn pain into power.”

    Nina Chanel Matthews
    Chaser • Gryffindor

    “You wanna fly, you gotta give up the shit that weighs you down."


          Niet feel later begroet het meisje Lukah en Juliette ook. En weer niet veel later daarna spot ik Remus, die naar ons toe komt gelopen. "Hee" zegt hij in het algemeen, tegen ons allemaal. Vervolgens loopt hij naar me toe en geeft hij me een stevige knuffel. Ik glimlach tegen zijn schouder aan, en laat hem daarna weer los.
    "Hoe was jullie vakantie?" vraagt hij vervolgens, waarop ik lichtelijk zucht. Dit is de derde keer dat het gevraagd wordt, en om eerlijk te zijn heb ik geen zin om weer hetzelfde te herhalen. Met een grijns kijk ik de jongen dan ook aan. "Tja, als je een minuut eerder was geweest, dan had je het nog kunnen horen. Maar nu.. tja, ik ga dat niet nog een keer zeggen hoor. Het is zo'n lang verhaal." ik grijns bij mijn woorden, en weet dat niemand ze serieus op zal vatten, wat dan ook mijn bedoeling is.
    "Zullen we zo alvast een coupe gaan zoeken? Ik denk niet dat we nog op heel veel mensen wachten." zeg ik. Er zijn nog een paar mensen waar we op wachten, maar als we alvast een coupe zoeken, zijn we er van verzekerd dat we onze eigen coupe hebben, en niet bij anderen hoeven te zitten.


    take me back to the basics and the simple life



    LORDAINE RAVEN GARROWAY
    Ravenclaw • Chaser


    Het voelde zo vertrouwt toen Alfred z'n armen wederzijds om m'n middel drukte en me daarbij lichtelijk optilde. "Inderdaad," antwoordde Alfie en liet me weer zakken, waardoor ik weer een stuk kleiner als hem, op de grond terecht kwam. "Fenicia ken je wel, toch? Ze is samen met mij Hoofdmonitor." M'n blik gleed even over het witharige meisje, ze kwam me deels niet bekend voor, maar dat kon ook liggen omdat ik haar misschien ergens vaag van kende. "LORDE! IK BEN HOOFDMONITOR!" Net begon het belletje te rinkelen, voordat ik m'n armen weer om z'n nek sloeg en een vriendschappelijke kus op z'n wang drukte, de omarming werd weer gauw gestopt door mij waardoor ik hem met een waterige lach aankeek.
          Het betekende dat ik alleen in het coupé moest zitten, zonder Alfie en na, na de dood van m'n ouders, had ik zowat alle vrienden verjaagd. Iedereen behalve Alfred. "Dat is erg goed, en leuk voor je," wist ik met een halve glimlach te zeggen. Het was zijn ding en hij was er blij mee, dan kon ik me niet ertussen bemoeien en zeggen dat het stom was. Een zucht rolde over m'n lippen, nadat ik weer even op het witharige meisje keek. "Hey Lordaine. Beetje leuke vakantie gehad?" De hand van haar schudde ik even, maar haar vraag beantwoorde ik niet. Het was zeker onbeleefd, maar dat ik aan elke vakantie dacht aan diezelfde dag voor kerstmis, maakte de vraag niet om te antwoorden. Met een zucht keek ik naar een voorwerp waar ik naar kon staren, waardoor m'n blik op de hutkoffer van Alfie viel en daarnaast zat Merlijn. Snel liet ik m'n hand over het zachte kopje glijden en keek even naar Alfred. "Ik, moet de.. koffer zoeken," mompelde ik. Door al die drukte was ik m'n koffer en Alfie vergeten. Shit. Hoe chaotisch kon je zijn? Een lichte kreun verliet m'n lippen, waardoor ik me tussen de mensen doorslungelde.
          M'n koffer moet in de buurt bij een pilaar liggen, op een open stuk. Uiteindelijk viel m'n blik op een tas met allerlei verschillende kleuren stof, kralen en schelpen eraan en dat was mijn tas. Een schoudertas die overal herkenbaar was. Een opgeluchte zucht rolde over m'n lippen, nadat ik Alfie op m'n armen pakte, de tas over m'n schouder sloeg en de hutkoffer achter me aansleepte. In een mum van tijd stond ik weer bij Alfie. "Gevonden," zei ik ietwat vrolijk, alhoewel ik niet al te vrolijk was. "Nu heb je je eigen badkamer toch?" Vroeg ik uiteindelijk in de hoop niet al te zeer op te vallen bij hem, maar ik wist het niet. Hij kende me erg lang.

    [ bericht aangepast op 24 feb 2015 - 22:15 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."



    Lukah Mitchell Nathaniel Montgomery
    "I am not a badboy. I am a troublemaker"


    Voor ik het weet, is onze groep bijna verdubbeld. Fleur knuffelt me vrolijk en Remus begroet me met een harde stomp tegen mijn schouder. Ik kan een glimlach niet bedwingen en haal mijn vuist even over zijn hoofd heen.
          'Lupin,' grijns ik als ik hem los laat. Ik gun Fleur een lieve glimlach, omdat ik haar knuffel nogal sullig had beantwoord. Nina stelde voor om een coupe te gaan zoeken. Ik kon het niet laten om even naar haar te kijken. Kort zuchtte ik - in de hoop dat niemand het hoorde. Nina zou eerder oog hebben voor Remus dan voor mij - wat ik niet gek vond. Ik stemde ermee in om een plek in de trein te gaan zoeken. Het liefste wilde ik zo snel mogelijk weg van de dreuzelwereld. Daar had ik wel weer genoeg van gehad in de zomervakantie. Ik duwde mijn vinger tussen de kooi van Wiz en kriebelde hem even. Wiz was een welbekend fenomeen op Hogwarts. Hij leverde vaak mijn brieven bij de verkeerde afdeling af. Het was een lief beestje, maar zo verstrooid als wat.

    [ bericht aangepast op 24 feb 2015 - 17:26 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking



    Isaac Carrow
    Zwadderich • Drijver


    Het duurde niet lang voor Davids idiote kop al in het deurgat verscheen. Hij zag er niet te fris uit, merkte ik. Zeker ook een zware nacht gehad. Ik was nog zo slim geweest om wat pijnstillers te slikken voor ik in de taxi stapte. "Hey, Carrow," zei Dave en we gaven elkaar een bro hug. Ik deed niet echt aan knuffels (of aan fysiek contact) met andere gasten in het algemeen, maar Dave kende ik al lang. We waren dit gewoon.
          "Hey, man. Zware nacht gehad?" voegde ik er grinnikend aan toe. David borg zijn koffer naast die van mij op en ging tegenover me zitten. Ik wierp een korte blik op Deimos, maar die was al aan het spinnen. Stom beest. Dave haalde een pakje sigaretten uit zijn leren jas en nog voor ik erom moest vragen had hij er mij al een aangeboden. "Fuck," mompelde ik en haalde mijn halflege gepersonaliseerde aansteker uit mijn zak. "Ik ben mijn sigaretten en een nieuwe aansteker vergeten." Ik kon mezelf wel op de kop staan. Ah ja, dan zou ik die dan eens tijdens een bezoekje aan Zweinsveld (waarbij ik telkens stiekem naar een naburig Dreuzeldorpje Verschijnselde) opnieuw moeten aanschaffen. Tot die tijd kon ik Davids spullen wel gebruiken, of die van iemand anders. Toen pas viel het me op dat Victoria er niet was. Normaal kwam ze altijd bij ons zitten, of me op z'n minst een dag zeggen, maar dit jaar was ze verdwenen. Vast weer bij die Dominic uit Huffelpuf. Ik begreep heus niet waarom ze met hem optrok. Wat een loser.
    Ik stak de sigaret aan en fumbelde aan het raam om het een beetje open te zetten tegen de rook. Enkele ouders keken kwaad de coupé in bij het zien van de sigaret tussen mijn vingers, maar ik negeerde hen en inhaleerde de rook.
          "Dus hoe gaat het met de meiden?" vroeg Dave en nam een trek van zijn sigaret.
          "Er zijn twee nieuwe Dreuzelmeisjes - rond de twintig, schat ik - in mijn gebouw getrokken en op de eerste avond hielden ze een feestje en natuurlijk werd ik ook uitgenodigd. Ooit al een threesome gehad?" vroeg ik en keek hem grijnzend aan. Ik nam nog een trek van mijn sigaret en blies de rook op zijn Frans er weer uit. "Ze nodigende me daarna nog een aantal keer uit en waren heartbroken toen ik zei dat ik er doorheen het jaar niet meer zou zijn. Ik denk dat hun namen Kira en Megan waren. Of was het Melanie? En jij? Enkele meisjesharten gebroken deze zomer?"


    kindness is never a burden.


    David James Adams
    Slytherin • Chaser • Bad Boy

    Isaac zag er even brak uit als ik, iets wat me niet verbaasde. 'Hey man, zware nacht gehad?', vroeg mijn beste vriend aan mij en ik lachte even. 'Ja ik heb denk ik twee uur geslapen en ben voor mijn gevoel nog steeds niet helemaal nuchter.', zei ik lachend. Deze zomer was ik bijna nooit helemaal nuchter. Isaac was zijn sigaretten vergeten. 'Komt goed, je mag wel van mij lenen.', ik nam een hijs van mijn sigaret. Hij vertelde over de twee nieuwe dreuzelmeisjes uit zijn appartementen complex. 'Ooit al een threesome gehad?', vroeg hij en ik knikte even. 'Trio is leuk maar kwartet met vier blondines is beter.', zei ik met een grijns op mijn gezicht. Het is regelmatig voorgekomen en deze zomer heb ik misschien met wel heel veel vrouwen het bed gedeeld. Ik maakte rondjes toen ik de rood uitblies. 'Maar goed gedaan hoor player.', zei ik tegen mijn beste vriend. 'Ja wel een paar, van een paar kan ik hun naam niet eens meer herinneren.', zei ik lachend. Het was een geweldige zomer. 'Victoria is met James gegaan.', zei ik. James was een goede vriend van mij, maar de vriendschap ging is toen ik ze de volgende ochtend samen in bed betrapte. Victoria verdiende een goede jongen, niet een jongen zoals ik. Nee ik zou mezelf geen goede jongen noemen. Ik nam weer een hijsje van mijn sigaret. 'Beetje zin in dit jaar?'


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead



    Alfred Lucas Woodford
    Ravenklauw • Hoofdmonitor • Kapitein en Jager


    Lorde vloog alweer mijn nek om toen ik haar het nieuws meldde. Ze drukte zelfs een kus op mijn wang en voor ik het kon tegenhouden werden mijn wangen een beetje rood. Ze liet me los en glimlachte waterig, maar ik merkte het amper. Subtiel legde ik mijn hand op mijn wang. Lorde had me wel vaker op de wang gekust - vriendschappelijk bedoelt wel - maar misschien kwam het door ons laatste jaar in Zweinstein, maar nu voelde ik me er plots gegeneerd door.
          "Dat is erg goed, en leuk voor je," zei ze. Ik glimlachte breed. "Ik weet het! Nu kan ik allemaal mensen rondbazuinen en door de gangen stromen na bedtijd." Hoewel ik niet het rebelse type was die zulke dingen zou doen, was het toch leuk om te weten dat ik ze nu kón doen. Ik zou nooit misbruik maken van mijn positie als Hoofdmonitor. Enkel misschien om Lorde en Jasper de Klassenoudstebadkamer in te smokkelen, maar ik denk dat iedereen minstens één vriend de badkamer binnensmokkelt wanneer hij of zij daartoe de kans krijgt.
          Fenicia (ik was even vergeten dat ze hier ook nog stond, om eerlijk te zijn) stak haar hand naar Lorde op. "Hey Lordaine." Ik was eigenlijk een beetje verrast dat ze haar naam wist. "Beetje leuke vakantie gehad?" Oh oh. Een snelle blik op Lordes gezicht en ik wist dat Fenicia de verkeerde vraag gesteld had. Ik wist dat elke vakantie haar terug deed denken aan de dood van haar ouders en broertje. Ik keek subtiel naar Fenicia en met een kleine schudding van mijn hoofd liet ik haar weten dat ze het niet kwalijk moest nemen dat Lorde geen antwoord gaf.
          "Hoe was jouw vakantie, Fenicia?" vroeg ik dan maar, om de situatie minder vervelend te maken. Ik glimlachte zo gemeend mogelijk. Vanuit mijn ooghoek zag ik Lorde Merlijn aaien en toen hoorde ik haar vaag wat zeggen, maar wist niet precies wat want ik was naar Fenicia's antwoord aan het luisteren. Kort daarna verdween Lorde in de mensenmassa's. Wat was ze toch aan het uitsteken? Soms kon dat meisje toch chaotisch zijn. Ik glimlachte in mezelf.
          Kort daarna kwam Lorde terug. "Gevonden," zei ze. Ik moest even denken wat ze nou net gevonden had en merkte toen haar kleurrijk versierde tas op en de zwarte kater in haar armen. "Oh!" riep ik luid en aaide het beestje over zijn kop. "Het is mini ik! Hoe gaat het, Alfie?"
          "Nu heb je je eigen badkamer toch?" vroeg Lorde. Ik knikte enthousiast. "Uhu, natuurlijk niet voor mij alleen, maar voor alle Klassenoudsten en Fenicia en ik. Ik ga je totally meesmokkelen voor een sneaky bad, samen met Jasper," vertelde ik en keek glunderend op naar Lorde. Toen pas merkte ik de blik in haar ogen op. Dit was niet dezelfde blik als toen Fenicia vroeg naar haar vakantie, al leek hij er erg op. "Gaat het wel?" vroeg ik toen, plots heel erg bezorgd.


    kindness is never a burden.

    Nina Chanel Matthews
    Chaser • Gryffindor

    “You wanna fly, you gotta give up the shit that weighs you down."


          Ik merkte dat Lukah nog een keer naar me keek, nadat ik had voorgesteld een coupe te gaan zoeken. Een glimlach verscheen op mijn gezicht, en ik keek hem ook even. Hij keek al snel weg, waardoor ik even moest grijnzen. Hij stemde niet veel later in om een coupe te gaan zoeken. Het duurde ook niet lang voordat het perron voller liep, en in de ogen van vele mensen zag je hun angst, en ik rolde met mijn ogen. Oorlog was niet meer te vermijden, en velen waren bang. Maar ik zou vechten voor wat ik ben, en voor mijn vrienden. Ik zal vechten tot het einde, ookal zal dat misschien betekenen dat ik tegen mijn ouders moest vechten. Dat maakte me niks uit. Ik zou vechten voor alles wat ik lief had, en voor wat ik was. Voor wie ik was. Voor wie ik ben. Ik haalde b=mijn blik los van de mensen die nog steeds het perron op kwamen, en pakte mijn hutkoffer vast in mijn rechterhand. Mijn bezem slingerde ik nonchalant over mijn linkerschouder, en ik kek even naar de rest, duidelijk makend dat ik in ieder geval een coupe ging zoeken.


    take me back to the basics and the simple life

    × • × • ×      Remus Bill Lupin      × • × • ×
    Gryffindor • Seeker


    All God does is watch us and kill us when we get boring. We must never, ever be boring.

    'Lupin,' grijnst Lukah. Het voelt goed om weer terug te zijn bij iedereen. Even laat ik mijn ogen over het perron glijden, op zoek naar Camille. Ik heb haar deze vakantie bijna niet gezien, en ik heb wel behoefte aan haar.
    'Tja, als je een minuut eerder was geweest, dan had je het nog kunnen horen. Maar nu.. tja, ik ga dat niet nog een keer zeggen hoor. Het is zo'n lang verhaal,' meldt Nina. Ze grijnst, maar ik ken haar wel langer dan vandaag. Maar voordat ik tijd heb op haar te reageren stelt ze al voor een coupé te gaan zoeken. Ze staat al klaar met bezem en al, en met een grijns pak ik ook mijn spullen bij elkaar. Nina trek ik alvast mee om vooruit te lopen. Ik sla een arm om haar heen, wat ik gewoon kan doen bij Nina. Ze is mijn beste vriendin, en het is fijn om te weten dat je dat soort dingen gewoon kan doen bij haar. Camille is gelukkig ook niet jaloers, want ze weet dat ik erg veel van haar houd. En daarnaast, Nina heeft een crush op Lukah.
    'En, hoe gaat het met Operatie L?' vraag ik haar, zo subtiel als ik nou eenmaal ben.


    “A queen will always turn pain into power.”

    Nina Chanel Matthews
    Chaser • Gryffindor

    “You wanna fly, you gotta give up the shit that weighs you down."


          Met ten grins op mijn gezicht kijk ik toe naar Remus, die ook zijn spullen bij elkaar pakt. Hij trekt me vooruit en ik kan nog net even glimlachen naar Fleur en Lukah. Ik merk dat hij een arm om me heen slaat en glimlach. Hij is een goede vriend. Al jarenlang, en ik zou die vriendschap voor niks op willen geven. Zelfs niet voor een relatie met Lukah. Ik zou zelfs voor Lukah mijn vriendschap met Remus en Fleur niet opgeven. Het mag dan wel iets zijn wat ik heel graag wil, maar als dat betekend dat mijn vriendschap met Remus en Fleur er niet meer zou zijn, dan ben ik liever vrienden met de jongen. Alsof Remus mijn gedachten in kan kijken, stelt hij me een vraag.
    "En, hoe gaat het met Operatie L?" vraagt hij. Ik kijk even achterom, kijkend of we ver genoeg voor de anderen lopen, zodat zij het niet verstaan. Als ik merk dat dat inderdaad zo is, laat ik een diepe zucht over mijn lippen rollen. Ondertussen ga ik Remus voor de trein in, en lopen we nog steeds naast elkaar door de gang, ditmaal ook kijkend naar een lege coupe, die ik nog niet zie.
    "Well, niet anders dan voor de vakantie." zucht ik. De situatie is niet verbeterd, wat ik zelf erg jammer vindt, maar waar helaas niks aan te doen valt. Ik mag dan wel met iedereen die ik tegenkom flirten, en op jongens afstappen. Bij Lukah is het anders. Bij je crush doe je dat niet. Waarom weet ik niet, maar het is gewoon iets wat ik niet kan. Ik kan het niet, en hoop dat ik niet degene hoef te zijn die de eerste stap moet maken, al zal ik die persoon waarschijnlijk wel worden. Ondertussen heb ik een lege coupe gevonden, aan mijn rechterhand. Omdat beide handen vol zijn, trap ik het deurtje opzij met mijn voet, om eenmaal in de coupe mijn spullen neer te zetten en het deurtje helemaal open te schuiven, zodat Remus er ook door heen kan. Mijn hutkoffer en bezem leg ik op het rek, en ik ga naast het raam zitten. Naar mijn gevoel zitten we redelijk ver naar voren in de trein, en vanaf hier kan ik het perron nog zien, en zie ik nog steeds de vele gezichten van mensen die straks te bang zullen zijn om te vechten. Ik rol even met mijn ogen. De vraag is niet of de oorlog uitbreekt, maar wanneer. En ik denk dat ik voor iedereen spreek door te hopen dat het uitbreken nog niet gebeurt. Ookal weet ik eigenlijk wel beter. De oorlog staat op het punt om uit te breken, en de situatie is al een tijd lang aan het verslechteren. Mijn benen schuif ik in de kleermakers zit, en ik haal nog even een hand door mijn haar.


    take me back to the basics and the simple life