"Goed," zei hij met een gemeen lachje.
"Probeer maar menselijk te worden en een planeet terug te krijgen zonder mij."
Ik had dat niet moeten doen. Ik had gewoon met hem mee moeten gaan.
Maar ik was koppig en egoïstisch in die tijd. Ik dacht het zelf wel te kunnen.
Ik wist niet hoeveel mensen ik kon verliezen als ik zelf eeuwig leefde.
Ow.. Mijn stukje van mijn verhaal staat er nog op *-*
"I have love in me the likes of which you can scarcely imagine and rage the likes of which you would not believe."