[RPG] High School • Speeltopic - Speeltopics

ROLLEN VOL VOL VOL!
Naam | Faceclaim | Status | User | Pagina
Mannen
• Finn Lesley Montgomery | Austin Butler | Quarterback | Ziegler | 1.01
• Lachlan Hudson Gregory | ? | Buitenbeentje | Larkin | 1.01
• Cristiano Ignazio Barone | Zayn Malik | Badboy/criminal | Boschetto | 1.01
• Ryder Lincoln Barnes | Grant Gustin | Badass | Jukebox | 1.07
• Benjamin George O'Donnel | Paddy Mitchell | Manslut | Raccoon | 1.04
• Lucas Isaac Hughes | Francisco Lachowski | Badboy | Gaskarths | 1.06
• ? | Connor Paolo | Musicallover | Conoway | ?
• Kyros Raith | Jake Cooper | ? | Lizor | 1.07
• Ethan Hunt | Dylan O'brien | Footballer | Mignon | 1.07
• ? | Adrien Sahores | ? | Avgeropoulos | ?
• Jason Ryan Grimes | Ryan Kelly | Rich asshole | Sociopaths | 1.08
• Tobias "Toby" Cameron Hades | ? | ? | Balloo | 1.08
• Ira Keano Venson | ? | Footballer | Collier | 1.09
• Owen Damien Devine | ? | Nerd | Raccoon | 1.09
• Nathan Cole Parker | ? | Jock | Solitaire | 1.10

Vrouwen
• Cara Jessica Smith | Leda Muir | Girl next door | Complexes | 1.01
• Victoria Marie Juliet Maverick | ? | ? | Balloo | 1.06
• Abigail Monroe | Willa Holland | Newbie | Mignon | 1.04
• Syden Ara Emerson | Eva Pepaj | Weirdo | Timlin | 1.09
• Jessica Mia Crawford | Lily Collins | Cheerleader/fashion geek | Gaskarths | 1.03
• Vanx Royce Barnes | Anna-Christine Speckhart | Badass | Vydas | 1.07
• Jacelyn Viona Kennedy | Nina Dobrev | Cheerleader | Sociopaths | 1.04
• Hadley Ayden Galloway | ? | Social butterfly | Xemerius | 1.05
• Michella Jaci L'Amour | Jessica Jung | Slutty | RousseauOrion | 1.06
• Cassandra 'Cass' Jordan West | Holland Roden | Popular | Boschetto | 1.08
• Charlotte Kate Green | Cara Delevingne | Alternative | Gaskarths | 1.08
• ? | ? | ? | Phoeni | ?
• ? | ? | ? | Raccoon | ?


INVULLIJSTJE

Naam:
Leeftijd:
Geslacht:
Status: Wat is hij/zij op school? Cheerleader, Jock, nerd etc? Vernoem hier ook bij hoe hij/zij aan deze status is gekomen
Innerlijk:
Uiterlijk:
Relaties: Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk iedereen een lijstje invult met relaties met alle andere karakters. Dit kan wat veel worden, maar als iedereen voor de helft een lijstje invult, worden er mensen buitengesloten!
Extra:

OVER DE SCHOOL

• De school ligt in San Francisco, California
• De kleuren van de school zijn rood en wit, de mascotte en symbool is een eagles. Het sportteam heet ook The Eagles
• Er zijn verschillende naschoolse activiteiten zoals de boekclub, de naaiclub, de theatergroep, verschillende sportteams waarvan het footballteam het belangrijkste is.

REGELS
• Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
• Er is een woordenminimum van 250 woorden
• Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
• Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
• Houd de types en geslachten gelijk
• Geen ruzie OOC
• Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
• Relaties bespreken in het praattopic
• Voor vragen staan mijn GB en PB open
• Have fun!

TOPICS
Rollentopic 1
Praattopic 1


HET BEGIN
We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

[ bericht aangepast op 4 juli 2015 - 22:37 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

      Quasi-verontwaardigd sla ik hem even op zijn borst als hij me bedenkelijk aankijkt en schud lachend mijn hoofd.
"Ik denk het wel, mag ik nog eens van je lippen proeven voor ik mijn definitieve antwoord heef?" hij kijkt me met een plagende grijns aan waardoor ik ook speels moet grijnzen en een verrukt kreegje verlaat mijn lippen wanneer hij me gretig terugzoent. Ik giechelde even tegen zijn lippen aan toen zijn handen, die eerst op mijn heupen rustten, over mijn rug zachtjes omhoog streelden. Het kriebelde een beetje gezien mijn huid ontbloot was door mijn korte cheerleader topje en tegelijkertijd begon mijn huid onder zijn aanraking te tintelen.
"Ja ik ben het zeker, ik heb je gemist Jess," prevelde hij tegen mijn lippen aan met een grinnik en ik giechelde weer even en keek hem speels aan.
"Hmm," zeg ik dan tevreden tegen zijn lippen aan en voel hij me dan ruwer begint te zoenen en met zijn tong mijn lippen streelt voor toestemming. Plagend pers ik mijn lippen juist even op elkaar voordat ik ze dan toch open en hem toestemming geef. Wanneer ik voel dat hij iets dichter tegen mij aan komt staan trek ik hem met zijn shirt nog dichter tegen mij aan waardoor ik tussen de kluisjes en hem geperst sta. Mijn handen verplaats ik van zijn borst naar zijn nek en ik sla mijn armen om hem heen en druk mijn lippen nog wat vuriger op die van hem. Dan klinkt de bel opeens op de achtergrond en een protesterende kreun verlaat mijn lippen en langzaam haal ik mijn lippen van de zijne.
"En de bel verpest het weer eens," mompel ik tegen zijn lippen aan terwijl ik blij staan en wat blijf spelen met zijn t-shirt.

---

I just caught the wave in your eyes

---

Wat verveeld keek ik om me heen hoe verschillende mensen de school binnen dropten. "Naja, ik ben gewoon blij je terug te zien, het was meer een saai wekend geweest." Ik knikte enkele malen heen en weer met mijn hoofd — als teken dat ik hem begrepen had.
      Medelevend keek ik naar Owen die zuchtte en duidelijk pijnlijk keek, waardoor ik wat boos werd. "Owen Damien Devine. Kan je die gasten niet één enkele keer terug slaan? Ik bedoel, kijk jezelf eens aan, je hebt spieren! Je moet niet alles over je laten lopen," zei ik ietwat gefrustreerd voordat ik mijn handen in mijn heupen stemde.
Het duurde ook niet lang voor ik Owen vroeg hoe het ging, al zei hij enkel dat het wel goed gaat. Ik wierp hem een veelzeggende blik toe, voordat ik uiteindelijk weer zwak probeerde te glimlachen — natuurlijk ging hij het niet terug doen, gezien het al sinds zijn kindertijd gebeurde. Al vond ik het nogal zielig van die personen die dat deden, ze zouden zelf eens het slachtoffer moeten zijn.
      "Niet veel echt, meer het gewoonlijke weekend, gaan joggen met de honden, studeren en games spelen." Het duurde niet lang voor ik hem wat beteuterd aankeek, al keek hij me nieuwsgierig terug aan waardoor ik wel kon raden wat hij ging vragen. "En jij?" Ik glimlachte eventjes. "Vrijdag na school ben ik gaan shoppen, zaterdag was ik gewoon thuis met m'n oom en keken we televisie en gister was ik bij een vriendin," vertelde ik weer enigszins enthousiast. "Owen, kom gewoon eens over het weekend naar mij toe - mijn familie bijt je niet. Dat is veel leuker als alleen thuis zitten," zei ik haast dwingend, waardoor het voor mij vast stond dat Owen dit weekend zou komen.
      Mijn blik viel op Ira, waardoor ik hem wou groeten — echter liep hij pal langs me heen. Sinds gisteren had ik hem niet meer gesproken, en nu liep hij pal langs me heen.
      "Owen? Ik ben even naar Ira, ik ben zo terug oké?" En voordat een antwoord kwam, volgde ik hem al en merkte dat hij bij Nathan stond. Ik zuchtte even en stapte toen roekeloos op hem af. "Ook hallo, Ira." Nathan gunde ik geen enkele blik, echter schonk ik Ira een blik waarop hij zou moeten uitmaken dat ik een uitleg verlangde. En aangezien ik hem als broer zag, kon ik hem zo'n blik geven.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Maandagen.

Het heldere licht dat deze dag had uitgevonden, zou levend gevild moeten worden, of openbaar op de brandstapel geëxecuteerd worden. Of beter nog: allebei. Was dat eigenlijk überhaupt mogelijk? Het was te vroeg om mezelf over deze lastige kwestie te buigen en ik besloot in al mijn wijsheid de uitvinder van de snooze-functie op mijn wekker te eren. Tot wel vijf keer toe.
      Uiteindelijk kwam ik volledig op eigen kracht mijn bed uitgerold. Mijn ouders waren de echte experts op het gebied van wakker worden en vertrokken elke ochtend om om zeven uur in de ochtend al naar hun tamme kantoorbaan te rijden. Hoe vroeg ze precies opstonden wist ik niet, maar om eerlijk te zijn liet me dat ook koud: 'te vroeg' dekte de lading. Desalniettemin vond ik dat ik al best goed op weg was. Vijf keer snoozen moest mijn absolute persoonlijk record zijn.
      Het moest mijn geluksdag zijn, want één lukrake blik in de spiegel leerde me dat mijn haar er best wel mee door kon - op de ergste dagen moest ik met een bad hair day zowaar gel gebruiken. Een hand erdoor en ik was klaar voor vertrek, na vlot de bovenste kleren van de plank te hebben gevist en een tandenborstel in mijn mond te hebben gestoken. Ochtendvoer scoorde ik op school wel, waar broodjes in de kantine kant en klaar op me lagen te wachten - nee: riepen om door me opgegeten te worden - en ik niet meer de moeite hoefde te doen om zoiets arbeidsintensief te doen als brood smeren op de goede ochtend. Ik was met stipt de modelleerling van het Melrose High: economiebewust. Ze mochten in hun handjes klappen met zo iemand als ik.
      Eenmaal op school zette ik dus routinegericht koers naar de mooiste plek binnen de school. Ik rammelde. Het was niet erg lastig om door de menigte van mensen heen te komen. Ik was niet bepaald klein en ik leek sowieso al het effect te hebben dat mensen plaats voor me maakten. Verstandige keuze, want als footballer was ik er nu eenmaal niet vies van om mezelf her en der er doorheen te beuken. Niet persoonlijk bedoeld, ik kon er per slot van rekening ook niets aan doen. Het was footballer eigen. Of zo.
      Halverwege de gang hield ik mijn pas bij wijze van hoge uitzondering in. "Raith." Het was voor het eerst dat ik mijn stem deze dag gebruikte en de heesheid was dan ook nog hoorbaar. De begroeting ging gepaard met een mijn hand die even kort in de lucht ging, waarna ik deze weer nonchalant tegen mijn lichaam liet bungelen.
      "Wat dacht je ervan om onze maandag goed te beginnen in de kantine?" De vraag hoe zijn weekend was kwam later wel. Mijn honger was mijn eerste prioriteit, voordat ik een vroegtijdige dood zou sterven. Daarna kwamen de andere triviale formaliteiten wel weer.

---

She's imperfect but she tries

Ik schrok van Ira die met zijn rode helm plotseling naast mij stond, mijn ogen haakte in die van hem en ik keek kort toe hoe hij de helm in zijn kluisje prutste. 'Nath, fris mijn geheugen even op, wat hebben we vandaag voor vakken?'
      Kort staarde ik hem aan voordat ik grijnsde, ''wat heb jij gisteren gedaan zeg? Ik dacht dat je feestjes op zondag het liefst oversloeg?'' Plaagde ik hem en sloot mijn kluisje om er vervolgens tegen aan te leunen. ''Maar goed, sinds wanneer moet ik onze vakken onthouden? Ik rekende eigenlijk op jou.'' Ik keek langs hem heen richting het stelletje dat elkaar zat te betasten tegen de kluisjes aan en schudde kort mijn hoofd. ''Ik heb geen idee Ira,'' antwoordde ik nu duidelijk en stond weer rechtop toen ik zag dat Hale er aan kwam.
      ''Ook hallo, Ira.'' Aangezien ze mij geen blik waardig schond rolde ik met mijn ogen en rolde de mouwen van mijn vest op waarna ik haar van top tot teen bekeek. ''En Nathan,'' voegde ik er aan toe en hoestte overduidelijk. De bel ging Ik klopte even op de schouder van Ira en glimlachte zwakjes en sarcastisch voordat ik mijn mond opende. ''Luister, het was maar een grapje Hale,'' sprak ik en keek kort naar Ira. ''Anders dan zie ik je wel bij de training goed?'' Sprak ik en haalde een hand door mijn haren voordat ik kort glimlachte naar de twee. ''Maar het was heerlijk om jullie twee weer te spreken,'' zei ik met een sarcastische achtertoon en liep richting de gang om naar mijn les te gaan – al had ik geen idee welke les ik had.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Crap.

Toen ik vanochtend bij mijn huis wegreed, had ik nooit voor mogelijk gehouden dat mijn nieuwe school daadwerkelijk zo groot kon zijn. Ik voelde een korte golf van paniek opwellen, maar in plaats van volledig te zenuwpezen, wist ik mijn waardigheid te houden door slechts hoorbaar te slikken. Een blik op mijn mobiel leerde me dat het acht uur was. Zou een half uur om mijn lokaal te vinden voldoende zijn? Lokaal 3.02A, vak Russisch, docent Nikolavi-nog wat. De naam was lastig uit te spreken en tot nog toe was ik er nog niet in geslaagd hem volledig over mijn lippen te laten rollen, maar buiten dat was ik goed voorbereid. Het riedeltje van hiervoor had ik uit mijn hoofd geleerd, vooral het lokaal en ik had braaf het huiswerk gemaakt dat de school eerder aan me had doorgegeven. Door markeerstiften en fleurige tabjes zag mijn boek er nu al meer uit als een kleurboek dan als een lesboek, maar voor mij zat er - warempel - een structuur in.
      Waar ik nog geen structuur in had was dit gebouw. Mijn god, het liefst maakte ik per direct een rechtsomkeert. Het wemelde er van de mensen die er allemaal even slaperig uitzagen - of chagrijnig - maar het waren in ieder geval mensen die wisten waar ze heen moesten. Gewapend met vrienden, klas- of teamgenoten en dan ... ik. Gewapend met mijn plattegrond van de school en een rooster - waarbij ik dat laatste al feilloos uit mijn hoofd kon opdreunen. Een nieuwe blik op mijn mobiel leerde me dat ik alweer vijf minuten had verspild met het panikeren en opgelaten wierp ik een blik op de plattegrond. Ik kon dit heus wel. Scholen hoorden die dingen oriëntatie leken-proof te maken.
      Even schraapte ik gegeneerd mijn keel toen ik er na een minuut of wat achterkwam dat ik het papier ondersteboven had bestudeerd. Misschien was ik het absolute dieptepunt als het op oriëntatie aankwam. Nerveus richtte ik mijn blik op om in de druk bevolkte hal voor me te turen, op zoek naar iemand aan wie ik het kon vragen. Of beter: op zoek naar het lef om iemand te durven vragen, want mensen waren er per slot van rekening genoeg. Uiteindelijk viel mijn blik op een rossig meisje, dat in tegenstelling tot de meesten nog niet omgeven werd door haar vrienden of wie-dan-ook.
      "Sorry," luidde mijn zwakke poging om haar aandacht te trekken. Hoopvol perste ik er een nerveus glimlachje uit. "Zou ik iets mogen vragen? Ik ben op zoek naar lokaal 3.02A. Russisch, welteverstaan. Het wordt gegeven door Niko.. - iemand met een veel te lastig uitspreekbare naam. Dit is mijn eerste dag hier en dit lijkt eerder op een labyrint dan een High School en..." Misschien moest ik stoppen met ratelen. "Hoi, trouwens."
      Als dit niet socially awkward was dan wist ik het ook niet meer.

---

She's imperfect but she tries

Part of a twin - Badass - 18 - 12th grade - Clothes

Met een zucht staarde Vanx naar het witte plafond terwijl ze overwoog om een hele dag in haar bed te spenderen. Misschien kon ze dan mooi nog die bak popcorn van gisteren naar binnen werken. Maandagen waren namelijk nooit haar ding geweest, waardoor het al lang voor iedereen duidelijk was geworden dat ze deze het liefst van de tijd gewoon volledig skipte. Echter had ze gisteren aan haar beste vriendin een lift naar school beloofd waardoor het erop leek dat ze niet anders kon doen dan haar belofte na te komen. Syden’s kennende zou ze haar namelijk wel levend kunnen villen. Bovendien hadden Sandor, haar vader, en de directrice haar al enkele waarschuwingen gegeven waardoor ze het vandaag niet kon veroorloven om thuis te blijven. Niet dat ze zich er iets van aantrok, allesbehalve zelfs.
“Volgende keer moet je toch echt wel twee keer nadenken vooraleer je iets beloofd.” mopperde ze tegen zichzelf waarna ze zich voor de vijfde keer omdraaide en bijna de neiging had om het kussen over haar hoofd te trekken en een diepe winterslaap te houden. Na een kwartiertje wist het meisje zich uiteindelijk dan toch uit bed te werken, waarna ze vliegensvlug een douche nam en de eerste de beste kleren van de grond van haar slaapkamer plukte en zich omkleedde. Vervolgens wipte ze eventjes binnen in Ryder’s kamer, die zich lijnrecht over de hare bevond, en zag hoe haar wederhelft nog diep in slaap was. Haar mondhoeken kropen zachtjes omhoog waarna ze een aanloop nam en zonder enige twijfel op haar lieftallige broer sprong.
“What’s the story, morning glory?” Ze haalde een hand door zijn bruine haren terwijl ze hem breed glimlachend aankeek. Vervolgens stond ze snel op, zodat hij haar niets meer kon aandoen, en liep ze zijn kamer uit.
“Ik ben eventjes Syd ophalen. Ik verwacht je op school.” riep ze snel waarna ze de trap afdonderde en haar autosleutels van het tafeltje nam. De oude truck had ze een jaartje geleden van haar vader gekregen. Het was een oud ding dat regelmatig in panne viel – maar toch had het Vanx hart weten te veroveren.

Ongeduldig tikte haar wijsvinger op het stuur terwijl haar handpalm nogmaals voor de derde keer op de claxon duwde. Dit was zo typisch Syden. Als je dan eens op tijd was dan was zij het wel die weer te laat was. Deze keer lag het dus niet aan haar en dat zou ze maar al te graag in Syd's gezicht wrijven.
“Als je nu niet naar buiten komt, dan sleur ik je in de auto, dork.” Haar hoofd had ze naar buiten gestoken terwijl ze nogmaals op de claxon duwde en naar het lachende gezicht van Syden keek, die er niets beters op had gevonden om haar hoofd door het raam te steken. “Typisch.”
Vanx kon het echter niet laten om haar beste vriendin nog wat meer op stang te jagen en besloot om nog een paar keer op de claxon te duwen totdat Syden plaats had genomen in de passagiersstoel om haar vervolgens met een brede glimlach aan te kijken.
“Ben er al, stuk ongeduld dat je bent. Ook goedemorgen voor jou.”
“Maandagochtenden zijn nou niet bepaald geweldige ochtenden. Zeker niet als je moet wachten op je beste vriendin die er uren over doet om naar buiten te komen.” antwoordde Vanx terwijl ze haar beste vriendin eventjes grijnzend aankeek waarna ze de truck startte en vervolgens van de oprijlaan reed. Vanaf Syden's huis was de rit naar school niet zo heel lang, hoogstens tien minuutjes.
“Dus, besloten om voor een keer wel op te komen dagen op een maandagochtend?” Syden’s gegrinnik vulde de auto terwijl Vanx een bocht naar links nam en vervolgens weer naar rechts.
“Ik kon moeilijk mijn allerbeste vriendinnetje in de steek laten, toch?” Ze keek even Syden zo onschuldig mogelijk aan waarna ze eventjes kort zelf moest lachen. “Trouwens, wie zou je anders beschermen tegen al die pestkoppen?” Een plagende ondertoon was in haar stem te onderscheiden terwijl ze deze keer de bocht naar rechts nam en vervolgens op de schoolparking reed.

[ bericht aangepast op 5 juli 2015 - 20:32 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Kyros Raith
Ky • Muziekkant • 17 • Early

      Ik wil net weer mijn koptelefoon opzetten als ik plotseling mijn naar hoor.
      'Raith!' Ik draai me om en Ik steek mijn hand kort in de lucht, Ethan's begroeting kopiërend.
      ''morning, Ethan.'
      'Wat dacht je ervan om onze maandag goed te beginnen in de kantine?' Ik ben blij dat hij geen vragen stelt over hoe mijn weekend was. Iedereen weet dat dat alleen maar beleefdheids vragen zijn en dat niemand daar werkelijk in geïnteresseerd is en daarnaast ben ik niet bepaald in de mood om vrolijke chit chat met Ethan te doen.
      'Prima,' reageer ik kort. Ik zet me af vanaf de kluisjes waar ik eerst nog tegenaan leunde en loop met Ethan mee naar de kantine. Aangezien ik alleen maar een cracker op heb, heb ik behoorlijk wat honger gekregen. Ik erger me alleen aan de hoeveelheid junkfood in de kantine. Hopelijk is er vandaag wat fruit, want ik vertik het om rond dit uur al iets vets naar binnen te douwen.
      'Heb jij Finn al gezien?' vraag ik terwijl ik samen met hem aansluit in de korte rij bij de kantine. Met mijn vingers tik ik op de toonbank terwijl ik wacht op mijn beurt. Finn - mijn beste vriend - komt meestal samen met zijn vriendin naar school. Jacelyn. Iemand waar ik het liefste bij uit de buurt blijf, maar wat nogal lastig is, gezien ze al vier jaar een relatie heeft me Finn. Ik haal een hand door mijn rommelige haar en kijk naar Ethan. Ik doe mijn mond open om een gesprek aan te gaan, maar op dat moment wordt ik onderbroken door het kantine dametje. Ik pak een appel uit de fruitschaal die bij de kassa staat en haal mijn portemonnee tevoorschijn om te betalen.

[Ik heb Ethan en Kyros naar de kantine laten lopen, hopelijk vind je dat niet erg c;]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ik vond het nog opvallend stil, zelfs voor een maandagochtend. Meestal had ik rond deze tijd toch wel al wat interessante mensen gevonden, maar vandaag begon dus gewoon al vrij slecht. Finn en Jace gingen natuurlijk samen, die waren er nog niet. Jess en Benjamin hadden het te druk met elkaar, dus dat leek me ook geen goed idee. Jason was er ook nog niet.. Het gebeurde niet vaak dat ik alleen door de gangen liep, maar vandaag was gewoon weer zo'n dag. Ik schrok op uit mijn gedachtes door de bel en knikte licht. Russisch, was het toch? Ik knikte weer bevestigend en liep verder.

''Sorry,'' hoorde ik opeens naast me en ik kijk op. Ik kijk naar het, voor mij onbekende, meisje en haal even een wenkbrauw op. Toen ik haar nerveuze glimlachje zag wist ik genoeg. Bijna zeker een new girl. "Zou ik iets mogen vragen? Ik ben op zoek naar lokaal 3.02A. Russisch, welteverstaan. Het wordt gegeven door Niko.. - iemand met een veel te lastig uitspreekbare naam. Dit is mijn eerste dag hier en dit lijkt eerder op een labyrint dan een High School en..." ratelde ze en ik laat een kort lachje horen. "Hoi, trouwens." zei ze vervolgens en ik kijk haar met een kleine glimlach aan. ''De grootte van deze school is zeker een bitch als je nieuw bent,'' begon ik en ik liep weer langzaam verder. Zeker ervan dat ze me wel zou volgen. ''Volg mij maar, we hebben dezelfde les. Het lokaal is niet heel ver hiervandaan." vervolgde ik al snel en ik kijk haar weer aan. Met mijn losse hand steek ik ondertussen mijn hand uit. ''Cassandra.'' stelde ik mezelf voor. "En jij bent?''

[ bericht aangepast op 5 juli 2015 - 20:54 ]

---

El Diablo.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Hey," zei Lucas met een grijns op zijn gezicht, terwijl zijn ogen gericht waren op mijn haar. "Ligt het nou aan mij, of heb jij jouw haren geverfd?" vroeg hij toen, "Het was toch blauw?" Luke haalde plagend zijn hand door mijn haar terwijl ik trots glimlachte. Ik was er stiekem toch wel blij mee. "Het staat je wel hoor, je ziet er leuk uit." Ik lachte vrolijk. "Ja? Ja ik had ruzie met mama, en als er één ding is wat ze haat is het wel roze haar. Dus ik kon eigenlijk niet anders." Grinnik ik dan vrolijk, en begin dan te springen, "Oh oh oh oh," zeg ik dan terwijl ik naar de jongen voor me kijk. "Moet je zien wat ik ook nog gedaan heb gister!" Trots laat ik eerst mijn rechter duim zien, en vervolgens mijn arm. "Ik had deze eigenlijk helemaal niet gepland," vertel ik, terwijl ik op de boom op mijn arm wijs, "maar Ben kwam ermee en toen kon ik het eigenlijk niet laten..." Ik grinnik. Ik had inmiddels al zo veel tattoo's, en het zouden er steeds meer worden. Mijn vrienden zouden ondertussen waarschijnlijk wel gek worden van mijn verf/tattoo streken, maar het werkt een soort van verslavend; als je er één hebt, wil je er meer.

---

Spinning around, I'm weightless.

---

---

Big girls cry when their hearts are breaking

''Not all cheerleader are brainless.''
• Senior • Cheerleader • Head Bitch •

---

      Met mijn mond in één rechte streep, keek ik naar de huizen die in een snelle vaart uit mijn zicht vagen. Het begon steeds gefrustreerder te worden dat Finn vaker geïrriteerd was, maar het punt was dat ik niet zonder hem kon –– zelfs al maakte ik het zelf uit, ik wist dat ik dan weken huilend in mijn kamer zat.
      Ik voelde zijn hand op mijn been en een kleine glimlach sierde mijn lippen, voordat ik mijn hoofd naar hem toe draaide. Een zucht verliet opnieuw mijn lippen en keerde me weer terug naar de weg. De school kwam al in zicht, iets wat mij een vrij zuur gezicht leverde en beet daarna op mijn lip. De plek waar mensen me zagen als de bitch van de school –– dat waren de mensen die ik absoluut niet kende, maar om hun beeld waar te maken, gedroeg ik me ook als een arrogant wijf die niet om anderen dacht. Tegen vrienden kon ik anders zijn, maar dat wist driekwart van de school niet.
      Ik stapte uit en pakte mijn tassen uit de kofferbak, waarna ik weer naar Finn beende. Zijn hand pakte de mijne vast en we liepen naar binnen. Vandaag had ik mijn stiletto's niet aan, maar had die verruild voor een paar witte All Stars, waardoor ik een ruime dertig centimeter met hem verschilde. Alhoewel mijn hakken in mijn tas zaten, had het geen zin om ze nu aan te doen –– een cheerleaderuniform met Louboutins? Over mijn lijk.
      Snel dacht ik na welke les ik had en beet weer op mijn lip. Russisch. De taal die ik al vrij goed beheerste, maar nog beter wilde beheersen. Ik stopte met lopen en draaide me naar Finn toe, glimlachte en ging op mijn tenen staan. ''Hey, glimlach 's. Staat je namelijk veel beter.'' Ook al stonden we in de midden van de gang en versperden we de weg voor vele mensen, ik wikkelde mijn armen om zijn nek en keek hem recht in zijn ogen aan. ''Welke les heb je?''

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[ bericht aangepast op 5 juli 2015 - 22:04 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

      Benjamin opent zijn ogen en kijkt me schuin aan waardoor ik even naar hem glimlach.
“Of we negeren de bel en doen gewoon verder,” stelt hij dan grijnzend voor waardoor ik weer even moet giechelen en ik kijk hem een beetje ondeugend aan. Wanneer hij zachte kusjes in mijn hals begint te drukken verlaten enkele tevreden kreuntjes mijn lippen en ik begin spontaan te glimlachen. Mijn borst gaat wilt op en neer, het is ook zwaar. bemind worden, net een fulltime job.
“Dat kan inderdaad ook, ik denk niet dat ze ons zullen missen,” zeg ik dan speels en bijt even op mijn onderlip. Benjamin verplaatst zijn lippen weer van mijn hals richting mijn lippen en hij zoent me weer even kort. Ik zoen hem gauw terug en trek me dan terug en kijk hem glimlachend aan.
“Hoe was je weekend trouwens?” vraagt hij dan uit het niets en ik schud even lachend mijn hoofd, wat een timing.
“Nah een beetje saai, vooral zonder jou,” bij dat laatste schenk ik hem een vlugge, speelse knipoog, ik vertel hem maar niet dat ik mijn weekend deels met Ira heb doorgebracht, of ik moet dit moment willen verpesten.
“Oh en ik hoop dat je dit weekend vrij bent, mijn ouders zijn dan weg.” grijnsde hij dan en hij speelde wat met een verdwaalde bruine lok. Ik bijt even nadenkend op mijn lip en giechel dan even.
“Hmm ik denk dat ik dan wel vrij ben, of ik maak tijd voor je vrij.” ik druk een kusje op zijn linker mondhoek. “Wat was je dan van plan om te doen, eventueel met mij?” vraag ik vervolgens nieuwsgierig en druk plagend een kusje op zijn rechtermondhoek. Ik kijk hem voor een tel nieuwsgierig aan maar besluit dan dat zijn lippen veel te zacht en zoet zijn om ze niet te zoenen dus druk ik mijn lippen alweer vurig op de zijne.

[ bericht aangepast op 5 juli 2015 - 22:41 ]

---

I just caught the wave in your eyes

      Een trotse glimlach siert haar gezicht waardoor ik even moet grijnzen en ik kijk haar geamuseerd aan.
"Ja? Ja ik had ruzie met mama, en als er één ding is wat ze haat is het wel roze haar. Dus ik kon eigenlijk niet anders." Ik trek een wenkbrauw naar haar op en schud dan lachend mijn hoofd.
"Ja het saat je heel leuk," bevestigde hij. "Je even afzetten tegen je moeder eh? Rebels hoor," zeg ik plagend en zie dan hoe ze opeens enthousiast op en neer stuitert en mijn ogen volgen haar wilde bewegingen, dit maakt Cara nou zo leuk als gezelschap, met haar vallen er nooit awkward stiltes.
"Oh oh oh oh," zegt ze dan terwijl ze me aankijkt en ik kijk haar afwachtend terug aan. "Moet je zien wat ik ook nog gedaan heb gister!" ze toonde haar arm en duim en ik keek even onder de indruk naar haar nieuwe tatoeages.
"Nice, vooral die play en pause button, vanwege je Youtube kanaal zeker?" constateer ik.
"Ik had deze eigenlijk helemaal niet gepland," vertelt ze dan terwijl ze naar haar nieuwe tatoeage van een boom wijst "maar Ben kwam ermee en toen kon ik het eigenlijk niet laten..." ik grinnik en schud mijn hoofd weer even.
"De spontane tatoeages zijn meestal de leukste," zeg ik dan schouderophalend en bedenk me dan opeens iets.
"Oh ik heb ook een nieuwe tatoeage trouwens," zonder schaamte dropte hij zijn tas en trok zijn shirt wat uit waardoor zijn zij bloot kwam te liggen. Hij had er Romaanse cijfers met ranken er om heen laten tatoeëren. "Die cijfers staan trouwens niet echt ergens voor, ik vond ze gewoon fancy." ik trek mijn shirt weer goed en mijn oog valt op een meisje, Hadley. Ze komt net voorbij lopen en nieuwsgierig kijk ik haar na. Al een tijdje geleden heb ik mijn oog op haar laten vallen en ik vind haar wel een interessant meisje. Stiekem kijk ik ook nog even naar haar achterwerk, sorry maar ik ben en blijf een jongen dus ik mag ook even genieten van het uitzicht.

---

I just caught the wave in your eyes