[RPG] [200] On the Road ~ Speeltopic - Speeltopics

Na het studeren komt een oude vriendengroep weer bij elkaar. Ze waren ooit zo close op de middelbare school, maar toen iedereen hun eigen weg ging hield dit verhaal al snel op. Langzaam komen ze allemaal weer in contact met elkaar. Ze zien waar hun vroegere vrienden nu zijn en hoe hun leven eruit ziet zonder de invloeden van de groep. Maar het blijkt dat het bij iedereen praktisch hetzelfde verhaal is. Ze zijn klaar met hun studies. Voor hen is het nu alleen nog maar een kwestie van opstaan, goed voor de dag komen, werken, thuis komen en weer slapen. Dag na dag. Ze zijn het er allemaal over eens dat ze nog één groot avontuur moeten hebben, met zijn allen. Just like the old days. Weken gaan voorbij en dan is het eindelijk zover. Ze zijn allemaal vrij en de road trip door Amerika kan beginnen. Maar is dit wel zo'n goed idee? Zijn de banden tussen hen nog goed genoeg om uren samen in een busje te zitten en wat gebeurt er als het even moeilijk wordt?
Een ding is zeker: deze road trip wordt zeker het grootste avontuur dat ze ooit zullen meemaken...

Rollen:

Vrouwen ~
- Adriana Hayden Stark ~ Barone
- Cassia "Cass" Meia Woods ~ Wiser
- Gracey Jenna Palmer ~ Balloo
- Delaney Clara Lincoln ~ HeaIy
- Elle Gabi Mack ~ MeganKM
- Alison "Ali" Naomi Geisiër ~ AlisonAriaEmily
- Christina Blake Smith ~Blurrierface
- Eliza Moore ~ Heavenlyy

Mannen ~
- Matthew 'Matt' Nikolai Lockwood ~ Barone
- James-Dean Marcus Devraux ~ Wiser
- Luke Damian Lewis ~ XDarkWingsX
- Ezra Issac Cullen ~ GusWaters
- Noah Westerfield ~ coven
- Alexander James Smith ~ Blurrierface

Regels:

• Schrijf stukjes van +- 200 woorden, dan heeft de ander genoeg om op te reageren.
• Geen perfecte personages!
• Een reservering blijft drie dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
• Geen eendagsvliegen!
• 16+ mag maar hou het een beetje netjes.
• No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
• OOC tussen haakjes of in het praattopic!
• Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
• Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.

Extra:

~ De groep komt uit Seattle, dit is dan ook het vertrekpunt.
~ De bus >

The Group:

Women ~

Gracey Jenna Palmer

Cassia Meia Woods

Alison Naomi Geisiër

Elle Gabi Mack

Adriana Hayden Stark

Delaney Clara Lincoln

Eliza Moore

Christina Blake Smith

Men ~

Matthew Nikolai Lockwood

James-Dean Marcus Devraux

Luke Damian Lewis

Ezra Issac Cullen

Noah Westerfield

Alexander James Smith

Begin:

Ze verzamelen allemaal op een plein wat vroeger ook wel een van de plekken was waar ze samen vaak kwamen. Via een vriend van Matthews vader hebben ze een busje kunnen regelen voor zolang hun reis duurt. Als iedereen er is en alles is gecontroleerd kunnen ze vertrekken en hun reis beginnen

[ bericht aangepast op 12 aug 2015 - 11:21 ]

---

El Diablo.

XDarkWingsX schreef:
(...)

(Sorry, dat ik dit zeg maar je had aan het begin van de speeltopic gezegd in het rollentopic dat je een paar dagen niet zou reageren. Dat vond -denk ik- iedereen goed. En dan reageer je opeens wel maar heel kort en je zegt dat je aan het meelezen bent. Terwijl ik in luke post zet dat hij Rowley app dus dat kon je ook in je begin post zetten en had je naar luke kunnen gaan en dan had ik eventueel gereageerd. Of je had kunnen mailen naar iemand die nog niet heeft gereageerd of ook 'open' staat om een gesprek te starten. En nu zit je een beetje te zeuren van dat niemand op Rowley reageert. Je kan zelf ook iets doen. Sommige mensen kijken niet naar het praattopic dan mail je gewoon even. Zo moeilijk is het niet. Ik mail ook naar mensen waarmee ik een gesprek kan/wil starten. Ik snap dat het misschien moeilijk is maar ze bijten niet.)

(Wat val je me aan. Ik zeg gewoon wat ja, hoef je me niet aan te vallen. Ik heb dat van Luke over het hoofd gezien, maar dat is ook al verleden tijd aangezien ik gepost heb. Daar kan ook op gereageerd worden, ja. Hij staat niet tegen Jan lul te praten en zo enthousiast te doen. Zo moeilijk is het niet he. Oh trouwens, wees blij dat ik wat post ook al zei ik dat ik wss een paar dagen niet zou posten. Ik heb geen zin in een discussie, daag.)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Bostick schreef:
(...)

(Wat val je me aan. Ik zeg gewoon wat ja, hoef je me niet aan te vallen. Ik heb dat van Luke over het hoofd gezien, maar dat is ook al verleden tijd aangezien ik gepost heb. Daar kan ook op gereageerd worden, ja. Hij staat niet tegen Jan lul te praten en zo enthousiast te doen. Zo moeilijk is het niet he. Oh trouwens, wees blij dat ik wat post ook al zei ik dat ik wss een paar dagen niet zou posten. Ik heb geen zin in een discussie, daag.)

(Meid, rustig aan.. ik val je totaal niet aan. Ik zeg het alleen maar en wil je als tip meegeven dat je ook kon mailen. En sommige mensen zijn al in gesprek met anderen. Maar goed, tegenwoordig kan je niet eens normaal op Q iets zeggen. :') )

---

One Who Travels A Higher Path.

XDarkWingsX schreef:
(...)

(Meid, rustig aan.. ik val je totaal niet aan. Ik zeg het alleen maar en wil je als tip meegeven dat je ook kon mailen. En sommige mensen zijn al in gesprek met anderen. Maar goed, tegenwoordig kan je niet eens normaal op Q iets zeggen. :') )

(Meid? Tsk. Ik heb er een hekel aan als mensen mij mailen, waarom zou ik hun dan mailen. Dan doe ik iets waar ik een hekel aan heb, dus nee. But well, ik kijk het nog even aan en anders ga ik.)

[ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 16:56 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Bostick schreef:
(...)

(Meid? Tsk. Ik heb er een hekel aan als mensen mij mailen, waarom zou ik hun dan mailen. Dan doe ik iets waar ik een hekel aan heb, dus nee. But well, ik kijk het nog even aan en anders ga ik.)

(Ooh Je bent een jongen Ja, sorry er zitten nogal veel meiden op en dan ga ik ervan uit dat diegene een meid is, haha. :') Ja, maar ik kan niet ruiken dat je een hekel hebt aan mailen. Maar goed, kijk maar wat je doet. Ik zei het alleen maar.)

---

One Who Travels A Higher Path.

OOC: Breng deze discussie alsjeblieft naar het praattopic....

DELANEY CLARA LINCOLN

      Luke staat op van het bankje en neemt me even apart, nou het moet wel iets heel ernstigs zijn.
      "Fijn, dat je even wilde praten," zegt hij zachtjes terwijl we plaatsnemen op een bankje enkele meters van het groepje verwijderd, net buiten gehoorsafstand.
      "Altijd," glimlach ik voordat ik zijn hand vastpak en hem afwachtend aankijk. Hij haalt even zijn hand door zijn bruine haren - een van zijn schattige tics - en kijkt even kort naar Alison die verderop staat.
      "Je weet dat ik graag mensen help, dus dat doe ik dan ook. Ik vroeg wat er was en ze had dus wat dingen uitgelegd. Zou je het niet erg vinden als ik even de 'dingen' factoren want dje factoren heeft ze toch vertrouwelijk tegen mij gezegd," begint hij vaagjes zijn verhaal waardoor ik even frons maar toch knik. "Er zijn namelijk een bepaalde factoren waar ze mee zit, sommige daarvan kan ik haar helpen om dat mooi af te ronde. Maar er is 1 factor waarmee ik niet kan helpen en een andere instantie we." mijn mond zakt open, een instantie? "Dus toen zei ik, als een bezorgde vriend van is het beter als je misschien niet gaat. Ik snap dat ze vakantie wilt en ik zou het ook heel leuk vinden als ze mee gaat, maar die factor is toch een belangrijk punt en ik wil niet dat ze later problemen krijgt en ons met zich mee sleept. Daarna werd ze dus boos en werd ze meteen een dramaqueen. En je weet ook dat ik niet zo snel boos wordt en heb dus gezegd dat wij haar hand niet moeten vasthouden om haar in hier te helpen omdat wij ook rust en vakantie wilde. Ze moet leren om wat harder te worden en zekerder te zijn. Wij kunnen haar alleen advies geven, maar voor de rest moet zij het zelf doen." weer ligt mijn kaak op mijn schoenen en ik ik probeer even de informatie te verwerken.
      "Wow... Wat een drama," zeg ik ademloos en kijk even naar Alison en dan weer naar Luke.
"En toen vroeg ze of ze wel mee mocht van mij. Maar dat bepaal ik niet, dat moet zij bepalen. Het is haar vakantie, maar goed ik zie het wel. Ik laat mijn vakantie niet door haar verpesten." hij zuchf waardoor ik begrijp dat zijn verhaal hierbij is afgesloten en ik knik even terwijl mijn hersenen volle toeren draaien.
"Ik hoop dat je het begrijpt." ik knik beslist en bijt even op mijn lip voordat ik een hand door mijn haar haal en even frons.
      "Maar wat verwacht ze dan van ons? Dat we deze vakantie in een soort behandeling voor haar veranderen waarin zij leert dealen met haar mentale problemeb? Dacht het niet, ik ga echt geen zuster spelen, je weet hoe ik ben," zeg ik en kijk even naar Luke. "Niet flauw bedoelt maar ik ga niet mijn vakantie voor haar opgeven omdat zij wat problemen heeft, wat mij betreft mag ze natuurlijk mee, als ze maar niets raars doet." ik zucht even en frunnik wat aan mijn shirt. "Dat was vast bitchy? Of niet soms?" vraag ik dan en kijk weer naar Luke.

---

I just caught the wave in your eyes

Luke Damian Lewis

'Maar wat verwacht ze dan van ons?' Vroeg Delaney tegen mij. Ik haalde mijn schouders op. ' Geen idee, ze zei dat wij haar dan tot rede toe kunnen brengen, maar zij zelf moet het doen, wij kunnen haar alleen steunen en advies geven meer niet' beantwoorde ik haar vraag. Ze ging verder met praten en ik luisterde verder naar haar zachte stem. Haar hand lag op die van mij en ik streelde met mijn duim over haar rug van haar tedere handje. Ik glimlachte om haar woorden, typisch Delaney. Maar dat mocht ik wel van haar. Ze sprak gewoon oprecht eerlijk. Mensen dachten dat het dan echt bitchy was, maar ik vond het gewoon eerlijk en ze had gelijk. Nadat ze klaar was, frunnikte ze met haar ene hand aan haar shirtje. Wat ik altijd zo schattig vond. 'Dat was vast bitchy of niet soms?' Vroeg ze aan mij en keek me in mijn bruine ogen aan. Ik liet haar hand los en sloeg mijn arm om haar heen en trek haar zachtjes tegen me aan. 'Niets is aan jou bitchy, je hebt gewoon gelijk en je zegt gewoon eerlijk wat er op je hart ligt' beantwoorde ik weer haar vraag en gaf een tedere kus op haar voorhoofd. 'Ik vraag mezelf echt af, waarom ik verliefd vroeger op haar was' zuchte ik tegen mezelf, maar Delaney hoorde dat natuurlijk ook. ' Sommige factoren wil ik heus wel in de vakantie met haar bespreken, maar ikzelf heb ook vakantie verdient. Plus iedereen heeft problemen alleen anderen laten het op een andere manier zien en zij doet het zo, maar ik weet het niet hoor. We moeten maar zien wat er gebeurd' zeg ik vervolgens en kijk Delaney weer aan. '1 ding weet ik zeker, wij tweeen gaan lol maken' zeg ik glimlachend. 'Mijn meisje' zeg ik lief tegen haar. Dat zei ik altijd tegen haar, maar andersom had ze ook altijd een koosnaampje voor mij. Zo close waren we wel. Ik was zo blij dat we zo'n goede band samen hadden en dat we altijd naar elkaar konden luisteren. 'Dankje wel voor het luisteren' zeg ik gemeend en haalde een pluk haar uit haar gezicht.

(Ze zijn zo schattig samen. ^^ )

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 14:27 ]

---

One Who Travels A Higher Path.

Blurrierface schreef:

Christina Blake Smith

•      •      •      •      •      •
Model. • Drieëntwintig. • Outfit
•      •      •      •      •

Ik strijk een pluk haar achter mijn gezicht en verstop mijn handen in de mouwen van mijn spijkerjas. Ik kijk naar mijn schoenen, en ga door mijn knieën om een vuiltje er vanaf te vegen. Als ik weer op sta vallen mijn ogen op Elize. Ik glimlach vrolijk naar het meisje. "Hey," zegt ze, en ik zie hoe ze langzaam rood wordt als ik haar aankijk. Ik trek één wenkbrauw op, maar besluit het te negeren. "Hoe is het? L-lang niet gezien." Stamelt ze. "Hiii!" Zeg ik vrolijk, en ik laat mijn koffer op de grond vallen om naar het meisje toe te lopen. Ik omhels haar kort en leg dan mijn handen op haar schouder om haar beter te kunnen bekijken. "I'm great!" Glimlach ik en kijk haar weer aan. "Je ziet er goed uit! Hoe gaat het met je?" Ik kijk lachend om me heen en focus me dan weer op het meisje. "En, heb ik veel gemist? We zijn een beetje laat..." Ik haal grinnikend mijn schouders op en kijk om me heen.

Ik vraag me af of er veel veranderd is. Ik ben zeker wel veranderd. Hoewel ik vroeger altijd heel open was, vond ik het moeilijk om te vertellen dat ik op meisjes én jongens viel. Ik had het wel aan een paar mensen verteld, en die hadden het vrij positief ontvangen. Maar nu, nu schaamde ik me er niet meer voor. Ik was ook veel veranderd, in de zin dat ik een stuk zelfverzekerder ben geworden. Sinds ik gescout ben door een modellenbureau en mijn carrière heb gestart, ben ik niet meer dat meisje dat zich zelfverzekerd voordoet en allemaal rare dingen doet, ik ben oprecht een stuk zekerder van mezelf, maar weet ook wanneer ik te ver ga. Ik weet nu dat ik trots mag zijn op wie ik ben geworden, en dat durf ik dan ook wel te zijn. Ik glimlach weer naar Elize, en mijn ogen lichten op. "En, in de liefde? Hoe gaat het daar?" Ik knipoog vrolijk naar het meisje voor me, terwijl ik haar antwoord af wacht.

[ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 22:03 ]

---

Spinning around, I'm weightless.

"Hello" zei de jongeman simpel toen ik hem had begroet en naast hem kwam zitten. Zijn glimlach rond zijn lippen was niet te missen en deed mij ook glimlachen. Mijn blik gleed opnieuw over het pleintje toen Matthew zijn blik ook verplaatste, maar dan richting Eliza. Na mijn vraag leek hij zijn aandacht weer op mij te richten en mijn kijkers zochten naar de zijne toen hij begon te praten. ''Mwah.. Rechtenstudie, dus na deze vakantie kan je mij mooi inschakelen als je ooit in de problemen komt.'' Rechtenstudie? Wat was er gebeurt met dat feestbeest van vroeger denk ik meteen en even grinnik ik om het idee. Enkel bij de laatste zin trok de rilling over m'n rug. Het deed me terug denken aan mijn ongeluk en aan de rechtszaak die verschrikkelijk oneerlijk was verlopen, hij kreeg een taakstraf en ik zat voor mijn leven opgescheept met een kunstbeen en littekens. Ik beet op de binnenkant van mijn wang en probeerde de glimlach van eerst vast te plakken op mijn gezicht maar langzaam gleden mijn mondhoeken weer omlaag. "Als je nou eerder zoiets was geworden, had je me misschien kunnen helpen" mompel ik voor me uit, tegen niemand in het bijzonder. Langzaam kantel ik mijn hoofd weer naar zijn gezicht en zie hem knipogen. ''Voor de rest niet echt wat bijzonders... Een feest hier en daar natuurlijk, maar niks dat jullie niet kennen..'' "Dus toch nog wel een beetje een feestbeest gelukkig" zeg ik zo vriendelijk mogelijk, om hem niet in een droevige mood te trekken. ''En hoe gaat het met jou? Nog steeds het lieve meisje van vroeger?'' Mijn wenkbrauw gaat langzaam de lucht in terwijl ik hem met een droge blik aankijk. "Tuurlijk ben ik dat nog" zeg ik zo onschuldig mogelijk en mijn haren vlogen losjes over mijn schouder toen ik mijn handen er even doorheen haalde. "Ach, ik heb gemerkt dat je moet leven van dag tot dag want je weet nooit wat er de volgende dag te wachten staat" zeg ik wijs alsof ik een enorme uitvinding had gedaan. "Ik werk bij een dierenasiel en dat bevalt me enorm goed, studeren is niks voor mij en ga liever gewoon geld verdienen." Opnieuw gaat mijn hand door mijn haar en laat hem rusten op de rugleuning van het bankje achter Matthew. "Ondanks een crappy ongeluk ben ik nog steeds wel een lief meisje dat hard werk voor haar geld" zeg ik en tik met een vinger van mijn andere hand op mijn kunstbeen en laat hem daarna erop rusten. Een grijns vormde op mijn lippen en ik haalde een pakje sigaretten uit mijn achterzak van de broek en peuterde aan het klepje voordat ik deze opende en er een uittrok. "Met enkele slechte gewoontes" voegde ik eraan toe en knipoogde nu zijn kant op voordat ik het pakje naar zijn kant uitreikte. "Ook eentje?' vroeg ik en haalde mijn aansteker uit mijn beha tevoorschijn en stak de mijne aan en zette hem tussen mijn lippen. De zon scheen lichtjes op mijn gezicht wat zorgde voor een verwarmende gloed, ik kon erg genieten van zo'n momenten. Ik sloot even kort mijn ogen en neem een hijs van mijn sigaret voordat ik de rook tussen mijn lippen naar buiten laat glippen.

---

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

DELANEY CLARA LINCOLN

      Ik glimlach even wanneer hij mijn hand loslaat en me zachtjes in een knuffel trekt. Ik leun wat tegen zijn borst aan en luister naar zijn hartslag terwijl ik naar hem opkijk en wat met mijn vinger over zijn huid streel.
      "Niets is aan jou bitchy, je hebt gewoon gelijk en je zegt gewoon eerlijk wat er op je hart ligt," zegt hij waardoor ik even in de lach schiet en mijn hoofd schud.
      "We weten allemaal dat ik wel een beetje een bitch ben," zeg ik terwijl ik wat gebaar met mijn hand en even naar hem knipoog. Ik sluit even mijn ogen wanneer ik zijn zachte lippen op mijn voorhoofd voel en kijk hem even schuin aan.
      "Ik vraag mezelf echt af, waarom ik verliefd vroeger op haar was." mijn mond zakt weer even open en ik kijk hem verbouwereerd aan.
      "Meen je dat?" Ik frons even en kijk richting de groep, daarna naar Alison en dan weer naar hem.
      "Sommige factoren wil ik heus wel in de vakantie met haar bespreken, maar ikzelf heb ook vakantie verdient. Plus iedereen heeft problemen alleen anderen laten het op een andere manier zien en zij doet het zo, maar ik weet het niet hoor. We moeten maar zien wat er gebeurd."
      "Wat een drama allemaal, maar ik denk dat jij je meer moet focussen op jezelf en op je vakantie hoor." ik tuit mijn lippen en haal dan mijn schouders op.
[tab"1 ding weet ik zeker, wij tweëen gaan lol maken." ik lach en knik instemmend, zeker weten. "Mijn meisje" zegt hij liefjes waardoor ik even grinnik en voorover buig om een kus op zijn neus te drukken.
      "Lucky Luke," zeg ik plagend en por hem even plagend in zjjn zij.
      "Dankje wel voor het luisteren."
      "Natuurlijk, graag gedaan," zeg ik en kijk dan even naar hem terwijl hij een pluk haar uit mijn gezicht veegt. "Volgens mij zien we eruit als een stelletje," mompel ik tegen zijn nek aan en sluit mijn ogen terwijl ik nog wat dichter tegen hem aankruip. "Je licht eigenlijk best wel lekker weet je."

[jup :') <3]

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 7:58 ]

---

I just caught the wave in your eyes

Eliza

Ik schrik een beetje als Christina me ineens knuffelt, maar ik glimlach en sluit mijn ogen als ik merk hoe fijn het eigenlijk is. Ik realiseer me hoe lang het geleden is dat iemand me heeft omhelsd en snuif haar parfum op. Als ze me loslaat en mijn schouders vastpakt, kijk ik glimlachend in haar ogen. Ik ben nu niet bang meer, gelukkig.
"Met mij gaat het ook goed. Jij ziet er ook goed uit." En dat is echt zo. Het schuwe meisje van vroeger is nergens meer te bekennen. Ik geef haar een cheeky smile. "Je wenkbrauwen zijn echt on point"

Als ze vraagt of ze veel gemist heeft, schud ik mijn hoofd. "Ik geloof het niet. Maar volgens mij is er wel iets met Allison..." zeg ik. Ik durf niet echt toe te geven dat ik de anderen nog niet echt gesproken heb. Haar handen voelen warm op mijn schouders en ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Dan vraagt ze aan mij hoe het gaat met de liefde. Ik kijk een beetje omlaag, maar kijk haar dan weer recht aan. "Ah je weet wel, hier en daar wat" zeg ik vaag. "Hoe zit dat bij jou? Ik kan niet geloven dat we elkaar zo lang niet gezien hebben" zeg ik terwijl ik naar de groep gebaar.

---

      Ik leg mijn gitaar weg. Ik pak een elastiekje en bind mijn haar in een knot. Onwillekeurig zie ik dat Luke een keer naar mij kijkt. Even later kijkt Delaney naar mij. Wat is er toch? Ben ik werkelijk zo interessant? Ik besluit de gehele groep gedurende vakantie te negeren. Tokkelen op m'n gitaar, zingen. Dat kan me wel vermaken. Misschien eten. Dat zien we nog wel.
      Elle is gearriveerd, maar ik heb geen zin om naar de groep te lopen. "I got my ticket for the long way round, two bottle of whisky for the way. And I sure would like some sweet company and I'm leaving tomorrow what ya say? When i'm gone, when i'm gone, you gonna miss me, when i'm gone. You're gonna miss me by hair you're gonna miss me everywhere, oh you're gonna miss me when i'm gone." Dat is altijd al mijn lievelingslied geweest. Cups - Anna Kendrick (Pitch Perfects When I'm Gone).
      Zal ik? Nee Alison. Je hebt besloten dat ze op jou af moeten komen. Ik zucht, het is nooit goed gegaan. Dan maakt mijn telefoon een geluid. Ik open wat ik heb gekregen.

Heey Alison!
June hier, het spijt me dat ik niets van me heb laten horen.
M'n ouders hadden m'n telefoon in beslag genomen, in de
hoop dat ik m'n werk goed deed. Weet je wat ik doe! Ik werk
in een psychiatrische inrichting! Oké, het is misschien raar
voor iemand die naar een psycholoog is geweest, maar ze
zijn hier echt aardig. Iets voor jou als je terug komt? Mijn
collega's hebben echt veel meiden met eetproblemen
geholpen. Nou ja, ik zie je als je terug komt!
XxX June

      Dus June haar telefoon was afgepakt. Ik antwoord dat de inrichting misschien iets voor mij is, zodat het braken kan stoppen. Nu ben ik al een stuk vrolijker. June wil dus nog vriendinnen zijn, en heel misschien mijn vriendin opnieuw... Een van de 'factoren' is opgelost. Ik hoef dus niet meer over June te praten met Luke. Dat is mooi.
      Ik besluit dichterbij de groep te gaan zitten. Ik ga redelijk dichtbij zitten, zodat ik bij Eliza en Christina zit. Die twee zijn nooit fantastisch bevriend geweest met mij, dus ik kan hier rustig zitten. Ik kijk nog een keer de groep rond. Iedereen ziet er zo vrolijk en levendig uit. Ik zie er nors en dood uit, voor mijn gevoel.

---

all because i liked a girl

Ik merk Alison nu pas op en beslis om naar haar toe te gaan. Ik en Ali zijn al heel lang beste vriendinnen en dat is niet zoveel verandert sinds de middelbare school. Ok, we zagen elkaar wel wat minder dan toen maar we bleven contact houden. Ik wandel naar haar toe."Hey Ali! Ik merk je nu pas op.", zeg ik enthousiast en trek haar in een knuffel."Ik heb je gemist!", zeg ik als ik haar loslaat. Ik ga naast haar zitten en kijk even rond. Sommigen zitten waar ik daarnet zat met elkaar te praten, sommigen zitten er gewoon maar bij volgens mij en anderen praten apart in groepjes. Ik vrees er echt voor dat deze reis awkward wordt. Zeker als we allemaal samen in een klein busje moeten leven de komende dagen. Het zal wel allemaal meevall. Aan de ene kant had ik zin in deze reis en aan de andere kant helemaal niet. Alison is ook wat verandert, en het was nog niet zolang geleden sinds ik haar voor het laatst zag.

[ bericht aangepast op 17 aug 2015 - 12:08 ]

Luke Damian Lewis

Delaney leunde tegen mijn borst aan, wat ik ondanks wel fijn vond. Ze streelde met haar vinger op mijn blote arm, wat mij kippenvel veroorzaakte. Haar warmte van haar lichaam deed mij wel goed. Ik negeerde de kippenvel en kijk haar weer aan en hoorde wat ze zei. "We weten allemaal dat ik wel een beetje een bitch ben," zegt ze, ze maakte een gebaar met haar hand en knipoogde naar me. Ik lachte zacht en schud mijn hoofd vervolgens. 'Oke, je kan af en toe een bitch uithangen' zeg ik dan eerlijk, maar die antwoord had ze wel verwacht. 'Maar je kan geen bitch zijn tegen mij' plaagde ik haar en por haar in haar zij. "Meen je dat?" Zei Delaney fronsend en kijkt richting de groep, daarna naar Alison en dan weer naar mij. 'Je weet toch dat ik drie a vier jaar met haar een relatie heb gehad?' vroeg ik zacht tegen haar. 'Of je bedoelt er iets anders mee?' zeg ik mompelend. Waar bleef die bus?? Ik haalde mijn schouders op doelend dat het nu niets meer uitmaakte of Alison en ik samen waren. Het was verleden tijd. "Wat een drama allemaal, maar ik denk dat jij je meer moet focussen op jezelf en op je vakantie hoor." zei ze weer. Ik stemde meteen in en knik. Ze had gelijk. Ik moest me focussen op mezelf en op de vrienden die ik nu om me heen had.
Ze drukte een kus op mijn neus, waardoor ik even glimlach. Ze bracht me altijd aan het glimlachen. Voordat ik het door had porde ze me in mijn zij en ik schoot een beetje recht. 'Nou' pruilde ik tegen haar en porde weer terug naar haar. Lucky Luke was mijn koosnaampje. Ik moest er wel om lachen. "Volgens mij zien we eruit als een stelletje," mompel ze tegen mijn nek aan. Ik kreeg meteen weer kippenvel en haar warme adem streelde mijn huid. 'Maakt het uit? Wij weten wel beter' beantwoorde ik haar zachtjes. Ik zag dat ze haar ogen sloot terwijl ze nog wat dichter tegen mij aan kroop. Ik zakte wat onderuit op het bankje, zodat ze tenminste goed lag. Ik sloeg mijn arm om haar heen en legde mijn hand braaf op haar heup. "Je ligt eigenlijk best wel lekker weet je." zegt ze. Weer moest ik glimlachen, wat had ik toch. 'Daar ben ik voor' zeg ik zachtjes en legde mijn kin op haar kruin. Even was het stil tussen ons maar het was een fijne stilte. We zaten intussen samen lekker van het zonnetje te genieten. Ik kon altijd mezelf zijn bij haar, alleen had ik nog 1 geheim voor haar verborgen. Maar ik wilde die niet met haar delen. Ik was bang voor haar reactie en ik schaamde me zo erg voor. Ik sloot even mijn ogen om die gedachten te verbannen, waarnaar ik mijn ogen weer open doe. 'Waar blijft die bus?' vroeg ik, niemand in het bijzonder.

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 20:30 ]

---

One Who Travels A Higher Path.

"Jezus Noah" ik open mijn ogen langzaam en draai me om zodat ik Luke kan zien. Het geweld waarmee mijn broer mijn kamer in stormt heeft me wakker gemaakt "wat?" mompel ik nogal geïrriteerd terwijl ik hem fronsend aankijk. Hij zucht overdreven en kijkt verwijtend terug "Ging jij niet weg vandaag? Ik weet het niet hoor maar zover ik weet ben je al veel te laat.." het duurt even voor het tot me doordringt, maar zodra ik me besef waar hij het over heeft kom ik in mezelf vloekend mijn bed uit gesprongen. Luke loopt zonder verder iets te zeggen mijn kamer uit. Ik pak zo snel mogelijk mijn tas en zet deze op de gang neer, daarna loop ik door naar de badkamer. Ik bekijk mezelf in de spiegel en wrijf even over mijn baardje, dan besluit ik toch nog even te douchen voor ik vertrek. Zo'n tien minuten later sta ik aangekleed met mijn tas over mijn schouder in de keuken. Luke zit aan de ontbijttafel met een kop koffie, hij kijkt op van zijn tablet als hij me binnen hoort komen. "Ik dacht dat je gestopt was met blowen Noah" is het eerste wat hij zegt. Waarschijnlijk heeft hij gister iets gevonden op het balkon, ik doe niets stiekem in zijn huis. Luke heeft me in huis genomen maar dat betekende wel dat ik eerlijk tegen hem moet blijven.
"Ik ben er mee bezig, maar hey het is beter dan harddrugs toch?" mompel ik met een schuine glimlach op zijn gezicht. "moet ik je anders even brengen? straks zijn ze al weg voor je er bent" zegt hij dan, mijn opmerking negeert hij en ik zie dat hij het niet kan waarderen. Ik schud echter mijn hoofd "Nee dit moet er voor zorgen dat ik weer zelfstandig ga worden, laat ik daar nu maar mee beginnen" antwoord ik hem. hij knikt naar me en glimlacht.
"Ik kan maar beter gaan dan.." een beetje onwennig sta ik hem aan te kijken. Luke staat op en loopt naar me toe, dan geeft hij me een knuffel. "Ik hoop oprecht dat dit je gaat helpen Westerfield, je verdient het meer dan wie dan ook. Pas op jezelf en hou me op de hoogte oke? We spreken elkaar snel." Ik hou mijn broer even stevig vast, zijn woorden doen me goed. "Zal ik doen Luke, bedankt voor alles" zeg ik zachtjes. we laten elkaar weer los en ik pak mijn tas weer op. Dan loop ik het huis uit, richting het plein waar we hebben afgesproken. Het is zo'n twintig minuten lopen, in principe is het verstandiger om de bus te pakken maar ik loop liever. Ondertussen steek ik een sigaret op.

Als ik uiteindelijk het plein op wandel zie ik dat bijna iedereen er inderdaad al is. Het is apart om ze allemaal weer samen te zien, iedereen is zo veranderd. Bijna automatisch kijk ik de groep rond om te kijken of ik Delaney ook zie. Ja, ze is ook al aanwezig. En daar zit ze, met Luke. Een ongemakkelijk gevoel komt even naar boven maar ik schud het direct van me af. Dan loop ik op de groep af, ik steek een hand in de lucht en begin te zwaaien. "Hee kinders, klaar om op kamp te gaan?" roep ik ze dan toe.

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 17:54 ]