[MSV] A Bloody Hell (16+): Speeltopic 1 - Speeltopics

Milo merkte pas dat Bethany de club was ingelopen toen Alyx hem daarop duidde. Zijn hoofd schoot omhoog en zijn ogen scanden haar van top tot teen, om dan tot de conclusie te komen dat ze nog in één stuk was en hij zich niet al te veel zorgen hoefde te maken. Echter verdiepte de frons en de bezorgde uitdrukking weer toen Alyx hem liet weten dat het duo met wie Beth ondertussen aan het praten was, in feite, wel degelijk vampieren waren. Ook de vrouw aan de bar met de korte rok was een vampier. Milo kreeg er hoofdpijn van. Drie jagers tegen op zijn minst drie vampiers. Dat moest kunnen. Dat dacht hij tenminste, tot één van de mannelijke vampieren — de blonde — naar Milo en Alyx keek en vervolgens iets zei tegen Beth en zijn vampiervriend. Milo kon vanaf de bar niet horen wat het juist was, maar het klonk niet goed.
      "Plan?" mompelde Milo. "Fuck het plan. We zijn net ontdekt door blondie daar." Hij wierp een blik op de vrouwelijke vampier aan de bar, vervolgens weer op het duo bij Beth en daarna naar de jongen en het meisje die Alyx niet had kunnen checken. Milo's hersenen draaiden op volle toeren en hij merkte de jongeman die hem indringend aankeek pas op, toen deze alweer verdwenen was. Het was de non-geïdentificeerde jongen geweest. "Nieuw plan: zoek uit wie dat zijn en als het jagers zijn overtuig je ze om bij ons te komen." Milo haalde zijn mobiele telefoon uit zijn jaszak en stuurde hetzelfde bericht naar drie jagers.
      TO: JOHN, MELINDA, DAISY // Seven Oakes, at 3 vamps
      Wat 'codetaal' was voor 'at least 3 vampires at Seven Oakes'. En door het feit dat hij dit bericht moest sturen, zouden de drie jagers weten dat ze moesten inspringen. Milo wilde net zijn telefoon wegsteken toen hij een nieuw bericht kreeg.
      FROM JASON // Newbie @ Mad. Av, Mistbane. 2 alphas. Assistance asked + permission to kill?
      Milo sms'te snel terug: Permission denied. Assistance is coming. Hij keerde zich vervolgens naar Alyx toe. "Ik moet even naar huis. De buurvrouw heeft haar tv weer gebroken," glimlachte Milo naar Alyx. "Blijf maar hier, ik ben zo terug." Hij drukte een kus op haar wang, nam zijn jasje en verliet de club. "En pas op B!" riep hij haar nog na. Hij wist dat Alyx zijn codetaal wel zou begrijpen. Hoewel ze nu ontdekt waren door de blonde vampier, wilde dat niet zeggen dat ze al hun geheimen op tafel konden gooien.
      Het bleek dat Mad. Av., de afkortingen die Jason gestuurd had, gewoon de laan was waar de drie clubs zich bevonden. Niet wetend of het de moeite was om zijn rifle te gaan halen, besloot Milo dat hij wel genoeg zou hebben aan zijn handgun en zijn dolken. Hij hoorde Jason al voor hij hem zag, iets verder van de mensenmassa met een stuk of vijf anderen jagers die zijn hulpkreet ook ontvangen hadden, rondom hem. De jonge jager was met drukke handgebaren iets aan het uitleggen aan Melinda, een vrouwelijke, zwarte jager in de veertig, en aan haar dochter Daisy.
      "Mel, Daisy. Drie vampiers in Seven Oakes. Ik neem het hier wel over," beval Milo met dwingende stem. Ze knikten beiden en liepen naar de club. Milo draaide zich vervolgens naar de vier overige jagers. "Shoot."
      Jason wees naar een steegje naast de Seven Oakes, die Milo daarnet wel had opgemerkt, maar erg veel aandacht had hij er niet aan besteed. "Twee alfa's en een newbie. Zo te zien zitten ze er al een tijdje. De man is al een lange tijd in wolvenvorm, de vrouw was verandert en is nu weer mens." Milo knikte en zijn ogen verdonkerden een beetje toen hij zich iets herinnerde. Een vreselijk irritante alfa... "Had één van de monsters toevallig een oorring?" Hij klemde zijn kaken op elkaar. Jason en de andere keken hem vragend aan en de jongeman fronste lichtjes. "Het was moeilijk te zien... maar ik denk het wel, ja." Daarna voegde hij er iets zelfverzekerder aan toe: "De mannelijke weerwolf had inderdaad een ringetje in zijn rechteroor." Milo's handen balden zich tot vuisten en hij haalde even diep adem. "Kill them. Kill them all."
      De jagers knikten en liepen naar de ingang van het steegje. Eenmaal daar plaatsten ze allemaal een demper op hun wapens, hoewel Milo het betwijfelde of het geluid van de wapens tot in de clubs of de straat te horen zou zijn. (Veel mensen plus luide muziek was gelijk aan massa's lawaai) Toen liepen ze met z'n vijven door het steegje, waar Milo al snel de jonge weerwolf en de twee alfa's zag.
      "We kunnen dit gemakkelijk doen," zei Milo met luide stem. "Jullie laten ons het gevaarlijke jonkie doden en dan komen jullie er levend vanaf." Milo wachtte even en een grijns verspreidde zich over zich lippen. "Voor nu dan toch." Hij keek de vrouwelijke weerwolf indringend aan. Milo wees met zijn handwapen naar de mannelijke weerwolf. "Hoewel hij er niet zonder schrammen vanaf zal komen." Oh, the sweet feeling of revenge.