Let The Music Play! | Speeltopic 1 - Speeltopics

Ladies and gentlemen, let the music play!

Londen. Iedereen kent het wel als de hoofdstad van Groot Brittannië, als de stad waar de Big Ben en de Londen Eye staan, de plaats waar het museum met de wassen beelden van bekende mensen staan. Maar in deze stad zijn er ook veel scholen en academies.
In deze rpg zoemen we in op een iets meer speciale school dan de meeste, namelijk de Miss Bedfordshire Music Academy, gelegen in Chelsea. De naam klinkt erg streng, maar in feite is het de meest losse, en vrije muziek academie in heel Engeland. De leerlingen daar zijn erg creatief en leven voor muziek, net zoals hun leerkrachten.

In deze rpg volgen we het drukke leven een groepje leerlingen op de academie. Naast hun gewone lessen-want ja, ook zij hebben Wiskunde, Geschiedenis, Aardrijkskunde, Biologie, etc.- hebben ze ook zang- en instrument les.
Elke leerling bespeelt een instrument, het maakt niet uit welk, je kan van de klassieke gitaar naar een drumstel of zelfs de accordeon is een optie.
Dan heb je ook nog de zang, het is niet verplicht om te kunnen zingen-niet iedereen heeft een geweldige stem gekregen- maar de meeste leerlingen volgen wel de zanglessen om het wat te verbeteren of zelfs te perfectioneren. Dit alles is om hen klaar te stomen voor de grote artiesten wereld. Want wie een goede opleiding heeft gehad, heeft vaker meer kans om bekend te worden dan dag een simpele straatartiest heeft.

Maar ook hebben ze op het einde van het schooljaar een groot optreden waar iedereen zijn of haar talenten kan laten zien. Bij dit optreden worden er naast familie en vrienden, ook scouts uitgenodigd. Zo worden er elk jaar weer nieuwe talenten ontdekt en krijgen ze een plaatsje in de wereld van de muziek. Natuurlijk wilt elke leerling graag één van die talenten zijn en doen ze er alles voor om dat de bereiken. Dit kan dan ook zorgen voor vijandigheid, ruzies en zelfs sabotage.



Rollen
Meisjes:
Charlotte Rémy |16 | Gaudere | Piano en zang P. 1
Penelope Magdalena Rochester | 17 | Kaiho | Gitaar en zang | p. 1
Rebecca Ann Ravens | 16 | Yisha | Viool p. 2
Lauren Jenna Griffin | 17 | Cicatrix | Zang en piano p. 3
Jenna Freya Liv Forests | 17 | PaperTownsMargo | Zang en gitaar

Jongens:
Isaac Russel Parks | 18 | GusWaters | Cello p. 4
Seth Ivan Griffin | 17 | Penoza | Zang | p. 4
PaperTownsMargo | Zang en piano
Stephen Shamans | 16 | Itsuki | Dwarsfluit en piano/vleugel p. 4
Tyler Anton Williams | 17 | Hexagon | Ukulele en zang p. 4

Regels
-Geen ruzie!
-Minimaal 150 woorden per post, eens wat minder Is niet meteen een drama maar zorg ervoor dat het zo weinig mogelijk gebeurd.
-Reserveringen blijven vier dagen staan(tenzij je om uitstel vraagt)
-Het zou fijn zijn als je zeker 1 keer per week reageert, maar ik snap het wel als dat eens niet lukt
-Naamveranderingen aangeven graag
-Geen perfecte personages
-Dubbelrol mag

Topics
Rollentopic 1

Begin:
Het is de eerste dag na de vakantie en iedereen ziet elkaar weer terug. Het is bijna tijd voor de eerste les.

[ bericht aangepast op 19 okt 2015 - 20:54 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Charlotte Rémy

"Every champion was once a contender that refused to give up."

Ik keek naar mijn vingers die op de tafel een ritme tokkelde van een lied waar ik al zeker vijf dagen mee in mijn hoofd zat. Mijn blik schoot omhoog toen ik voetstappen bij het lokaal hoorde in de verwachting dat er zo een leraar binnenkwam. In plaats daarvan kwam er een meisje binnen die ik nog herkende van vorig schooljaar. Kelly, heette ze, als ik het me goed herinnerde. Ze zag er wel een aardig meisje uit, misschien een beetje vreemd maar hé, dat zegt de gene met het paarse haar. En toch was ik er trots op, op mijn paarse haar.
"Goedemorgen, "begroette ik haar en ging rechtop zitten in mijn stoel. "Leuke vakantie gehad? "vroeg ik. De les begon toch nog niet dus dan kon ik beter wat sociaal zijn en proberen een gesprek aan te knopen. Dan kon ik misschien ook eens wat vrienden maken, aangezien ik er op deze school nog niet zo veel had ookal is het mijn tweede jaar hier. Ik trok mijn paardenstaart wat aan, omdat die wat uit gezakt was en dat dus redelijk vervelend zat.

---

I promise you I will learn from my mistakes.

Ik zie dat Ashley de kantine binnenkomt. Haar lichtblauwe haar is me altijd al opgevallen, het is zo opvallend. Ash loopt naar Jenna, als dat maar goed gaat op de vroege morgen. Zoals ik al had verwacht, Jenna geeft een snauw aan Ashley. Verontwaardigd loopt Ashley bij Jenna weg. Ik zie dat Seth bezorgd vraagt of alles goed met haar gaat. Nee, tuurlijk niet. Denk ik bij mezelf. "Raad eens wie?" kirt een meisjesstem. Vervolgens klinkt er een knal. "Godverdomme,' rolt er over haar lippen.
"Ook hallo Ashley," grijns ik. Ik trek haar tussen mij en Rebecca in. "Hoe is het met mijn blauwe aliën?" vraag ik. Ik begroet Abigail, beter bekend als Abby, die ook bij het groepje is gekomen.

---

all because i liked a girl

Cicatrix -> TalkMeDown

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Stephen Shaman

Ik haastte me met tas en al naar de academie. Het duurde daarom zo lang, voordat de stoplichten op groen sprongen en ik me gehaast over het zebrapad voortbewoog.
Horloge's waren toch handig geweest en de oude koelkast Nokia van mijn vader was leeg en kon niet gebruikt worden. Ik voelde mijn lichaam branden doordat ik buitenadem was, maar rende toch door.
Twee uur les zo. Ik keek op de grote metroklok en schrok van de tijd.
Nog een half uur en het was redelijk ver van het park shit,' vloekte ik in mijzelf. Ik kwam te laat dat wist ik nu al. Met een bonkend hart stopte ik met rennen om op adem te komen. Mijn keel voelde droog aan, veels te droog.
Ik liep met blubberbenen verder de straat uit. Misschien iets vragen voor je verjaardag wat lopen gemakkelijk maakt, nieuwe schoenen bijvoorbeeld. Ik had deze al twee jaar.
Geld was er gewoon niet voor nieuwe.
Eerste schooldag en dan al te laat komen in de les het voelde al als straf.
Ik wist niet hoelang het duurde, maar eindelijk bereikte ik de grens van de school en liep op het enorme gebouw af, waar ik de deur voorzichtig opende en opzoek ging naar mijn lokaal.
Het was rustig in de gangen en waarschijnlijk waren de meeste er al. Ik begon het warm te krijgen als ik langzaam het lokaal in stapte en een plekje zocht aan tafel.

Alleen ik besefte pas onder het zitten dat de leraar er nog niet was, zelfs de helft van de klas.

[ bericht aangepast op 25 okt 2015 - 17:29 ]

---

Vampire + Servant = Servamp

Kelly Marchall
"Ik heb een geweldige vakantie gehad. Ik heb een concert bijgewoond van mijn favoriete harpduo en ik ben 10 dagen naar Spanje geweest met mijn ouders." vroeg ik terwijl ik naar de achterkant van het lokaal liep en mijn met wolken bedekte eastpak tas op het tafeltje dat tegen de muur stond legde.
Ik ging schuin op mijn stoel zitten, met mijn benen in kleermakerszit en mijn rug tegen de muur zodat ik het meisje aan kon kijken. "Heb jij een leuke vakantie gehad? Iets bijzonders gedaan?" ik probeerde me te herinneren hoe het meisje heette. Ik wist zeker dat ze vorig jaar voor me had gezeten bij wiskunde. Een heel jaar had ik haar paarse haar kunnen bekijken. Ik vond haar haar prachtig maar zou het zelf nooit durven. Opeens wist ze het weer. Het meisje heette Charlotte. Stiekem was ik blij dat ik een keer een gesprekspartner had.

[ bericht aangepast op 25 okt 2015 - 20:00 ]

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Charlotte Rémy

"Every champion was once a contender that refused to give up. "

"Dat klinkt echt geweldig!" zei ik vrolijk, blij dat ze een leuke vakantie had gehad. Ik dacht even na toen ze vroeg of ik nog iets bijzonders had gedaan en haalde mijn schouders op. "Ik heb niet echt veel gedaan deze vakantie, vooral tijd doorgebracht met mijn familie,"zei ik nadenkend." Of toch wel iets, ik kan eindelijk Drown vanbuiten spelen op mijn piano, daar ben ik wel trots op, "zei ik vrolijk. Het was een van mijn lievelings liedjes en zeker de tekst vond ik geweldig mooi en inspirerend.
Ik keek op toen de deur openging en zag Stephen binnenkomen, helemaal buiten adem." Het, Stephen! Hoe gaat het met je? Ben je achtervolgd door een hond ofzo, je ziet er redelijk uitgeput uit? "vroeg ik lichtelijk bezorgd en keek hem vragend aan terwijl ik met mijn haren speelde.

[ bericht aangepast op 25 okt 2015 - 19:57 ]

---

I promise you I will learn from my mistakes.

Stephen Shaman
Ik keek op bij de stem van Charlotte. Ik had mijn hoofd op tafel gelegd, waardoor mijn bruine haren alle kanten op vielen.
Ik glimlach kort toen ik mijn hoofd wat opgetild had. 'Het, Stephen! Hoe gaat het met je? Ben je achtervolgd door een hond ofzo, je ziet er redelijk uitgeput uit?' Vroeg ze met een wat lichtelijke bezorgdheid.
Ik had nog steeds dezelfde glimlach op mijn gezicht om te laten zien dat het goed ging. Ik liet me weer op tafel vallen. 'Hoi Charlotte, ja het gaat wel. Dacht dat ik de les zou missen,' sprak ik met een dempende toon door mijn hoofd die op tafel lag.
Ik had dorst, alleen ze verkochten hier producten waar dieren aan te pas kwamen. Hulpmiddelen, afkomsten of zelfs het dier zelf. Het enige wat ik kan drinken is Sojamelk of andere dingen van Soja. Ik liet me achterover vallen en keek met één oog naar het andere meisje.
Wat was haar naam ook alweer? Ik heb haar naam wel vaker voorbij zien komen, maar nu was ik te moe om te denken. Ik bleef naar haar blonde haren kijken en glimlach dan.
'Hoe was jullie vakantie?' vroeg ik vriendelijk.

---

Vampire + Servant = Servamp

Kelly Marchall
Ik kreeg de kans niet om vragen of ze een voorbeeld had van het liedje, want toen kwam er iemand anders binnen. Zoals gewoonlijk wist ik weer geen naam, alleen dat n meisje wat ik vaag kende hem 'pretty eyes' noemde, maar zo kon ik hem natuurlijk niet noemen. Hij zag eruit alsof hij een orkaan had doorkruist. Gelukkig nam Charlotte het woord, want zoals gewoonlijk wist ik niks uit te brengen. De jongen had blijkbaar gerend om optijd te komen, iets wat ik niet begreep, wie wilde nu bewust optijd komen voor geschiedenis? Opeens keek hij me aan, zijn ogen waren prachtig blauw. Hij vroeg hoe onze vakantie was terwijl hij me aan bleef kijke. Ik werd er zenuwachtig van en begon in mijn tas te rommelen. Ik hoopte dat Charlotte het woord zou nemen als ze zag dat ik bezig was. Ik viste mijn snicker en het flesje water uit mijn tas zo langzaam als ik kon en legde alles op tafel. "Ik heb een leuke vakantie gehad, jij ook?" vroeg ik toen ik geen andere optie meer zag. Praten met een vreemde was al moeilijk, maar met twee, waarvan een me aankeek was zenuwslopend.

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Charlotte Rémy

"Every champion was once a contender that refused to give up."

"Hoi Charlotte, ja het gaat wel. Dacht dat ik de les zou missen, "antwoordde Stephen wat gedempt doordat zijn hoofd op tafel lag. Ik keek van hem naar Kelly, die opeens erg stil en een tikkeltje zenuwachtig was. Ik lachte zacht in mezelf. Het kon natuurlijk ook gewoon niets betekenen, maar ik zag graag het romantische. Ik keek toe hoe ze een flesje water een eerste Snicker uit haar tas pakte, waarna ze eindelijk het woord nam. Na even nadenken besloot ik om hen gezellig wat tijd te gunnen samen en dus haalde ik mijn ipod weer uit mijn tas. Ik stopte de oortjes in mijn oren, er niet op lettend dat ik misschien wat asociaal kon overkomen, en zette Broken Home van 5 Seconds of Summer op. Hun nieuwe album was nog maar net uit en ik was nu al verliefd op het lied. Prachtig hoe ze zoiets mooi en emotioneel konden maken. Dat verdiende gewoon een applaus. Ik hoopte dat ik later ook zo bekend kon worden, en mensen kon inspireren door behulp van mijn liedjes. Één ding stond vast: ik zou nooit liedjes schrijven over dat ik geld heb ik chice auto's, maar wel over dingen die er echt toe deden.

---

I promise you I will learn from my mistakes.

Ik glimlachte toen Lauren een vluchtige kus op mijn lippen gaf. Ze was geweldig.
Steeds meer mensen begaven zich naar onze tafel en ik was blij dat zo veel mensen me leuk leken te vinden. Ik lachte even in mezelf met mijn eigen grapje. Natuurlijk kwamen al deze mensen hier niet speciaal voor mij. De meerderheid kwam zelfs niet voor mij.
Lauren legde haar hand op mijn hand en leunde even tegen mijn borstkas aan. 'iemand hier is precies nog moe', lachte ik zachtjes en ik wreef met mijn hand door haar haren heen.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Thomas Chamberlain

"Remove the stereotype, let them see you for who you are."

[ bericht aangepast op 28 okt 2015 - 14:31 ]

---

I promise you I will learn from my mistakes.

Seth Ivan Griffin

Jenna zuchtte. Ik had haar eigenlijk nog niets anders horen doen dan zuchten. Ze zat er duidelijk echt mee.
"Het is al vijf jaar geleden, maar het zit nog steeds glashelder in mijn hoofd. Ik was 12, had een vriendje en dacht dat ik een fantastisch leven had. Het schoolfeest van groep 8 is echter anders verlopen dan ik wilde. Hij maakte het uit tijdens een van de laatste dansen. Een liedje later, ben ik naar huis gegaan. Daar is de ramp gebeurd en ik doe het, na een slechte dag, nog steeds," vertelde ze en ik dacht even na. Wat zou het zijn geweest wat ze nu nog altijd doet dan? Ik zag haar ogen vol tranen staan en ik keek even rond.
"Hé," zeg ik en ik pak haar hand vast. "Als je wilt kunnen we straks wel praten. Dan gaan we even naar mijn kamer." In mijn ooghoek zie ik een bekende gedaante binnenkomen. Tyler. Ik herkende zijn loopje uit duizenden. Voor Jenna antwoord kon geven op mijn vraag, wat eigenlijk geen vraag was, stond ik op, gaf Isaac een duwtje omdat hij een beetje in de weg stond, en liep richting Tyler toe.
"Hai, zullen we hier weggaan?" vroeg ik terwijl ik mijn armen om zijn hals liet glijden. Ik kijk hem aan met een glimlachje. "Die mensen irriteren me, vooral omdat er veel zijn die ik niet echt mag." Ik keek even richting de mensen die ik bedoelde en keek toen weer naar Tyler.

[ bericht aangepast op 28 okt 2015 - 15:19 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Stephen Shaman
De twee meiden waren stil. Ik bleef het blonde meisje aanstaren, zag hoe ze een snicker en een flesje water uit de tas haalde. Zelf had ik nooit chocolade geprobeerd, omdat ik niet wist of het met dierlijke producten werd gemaakt.
Veganist zijn was wat ik koos, niet omdat mijn ouders het wouden. Mijn ouders aten veel vlees en andere producten waar dier aan te pas kwamen."Ik heb een leuke vakantie gehad, jij ook?" vroeg het blondharige meisje, waar me de naam kelly omhoog sprong.
'Een erg rustige vakantie waar we weer eens thuis bleven,' zei ik en keek vervolgens weg. Wat was er met me?
Ik voelde me rood worden door de opkomende gedachten. Hoofdschuddend, pakte ik mijn geschiedenisboek uit de tas waardoor ik afgeleid was. Ik zocht naar mijn aantekeningen schrift, alleen die had ik niet in de tas gestopt. Het enige waar het nog kon liggen was in mijn kamer.
Ik stond op. 'Mijn schrift ligt nog op mijn kamer, ben zo terug,' sprak ik en liep het lokaal uit richting mijn kamer.

---

Vampire + Servant = Servamp

Kelly Marshall De jongen, waarvan ik me opeens herinnerde dat Charlotte hem Stephen genoemd had, vertelde dat hij zijn vakantie thuis had doorgebracht. Vervolgens draaide hij zijn gezicht weg en begon in zijn tas te rommelen en zijn hoofd te schudden. Ik was er wel aan gewend geraakt, de meeste mensen hier waren aardig, maar hadden weinig behoefte om met me om te gaan. Het verbaasde me dus ook niet toen hij een excuus had gevonden om het lokaal te verlaten. Terwijl hij wegliep keek ik naar Charlotte, die haar muziek weer ingedaan had. Op dat moment voelde ik me eenzaam, en niet thuis horend op deze school. Meestal had ze dit gevoel tijdens de pauze, waardoor ze haar lunch vaak buiten of op haar kamer opat. Over een half uurtje, wanneer de les weer echt bezig was en ik me moest concentreren, dan was ik het wel weer vergeten. Ik nam een hap van mijn snicker en pakte mijn geschiedenisboek, werkschrift en etui op tafel.

[ bericht aangepast op 29 okt 2015 - 17:26 ]

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Charlotte Rémy

"Every champion was once a contender that refused to give up."

Door de muziek heen hoorde ik nog net wat Stephen zei. "Mijn schrift ligt nog op mijn kamer, ben zo terug," Zei hij waarna hij het lokaal weer uitliep. Ik luisterde mijn liedje nog af waarna ik mijn oortjes uitdeed en naar Kelly keek. "Is er wat? Je kijkt zo triest," vroeg ik en glimlachte ietwat bezorgd naar haar. Ik was best snel bezorgd om mensen, natuurlijk kon ze ook gewoon een stil persoon zijn maar ze zag er toch maar triestig uit vond ik. Ik was op dit moment best blij dat ik iemand had om mee te praten. Er waren niet veel mensen waarbij ik me echt op mijn gemak voelde, maar bij Kelly op dit moment wel. Ze was niet populair, aanstellerig of bitchy. Dat was Kelly gelukkig niet en ik apprecieerde dat erg. Terwijl ik op antwoord wachtte haalde ik mijn geschiedenisboek en kladschrift uit mijn tas die ik ook samen met mijn etui voor me op tafel legde.

[ bericht aangepast op 29 okt 2015 - 18:24 ]

---

I promise you I will learn from my mistakes.