MSV • The Orphanage | Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 29 okt 2015 - 23:34 ]

16 - 09 - '17

Finley schonk Grace een klein glimlachje als bedankje en pakte de emmer met het water en de dweil en liep naar de plek waar hij zijn ontbijt had laten vallen. Hij dweilde het op en probeerde het zo droog mogelijk achter te laten. In stilte ging hij te werk en toen hij klaar was, zette hij de emmer terug in de schoonmaakkast. Hij voelde zich iets kalmer, maar nog altijd erg opgefokt, dus besloot hij naar zijn kamer te gaan, waar hij op zijn bed ging liggen en naar het plafond staarde. Hij dacht aan zijn echte ouders die hij eigenlijk niet gekend heeft. Hij vroeg zich af hoe het zou zijn als zijn ouders nog leefden en hij bij hen zou wonen. Zouden ze een gezellig gezin zijn? Leuke dingen doen zoals veel gezinnen doen. Naar een pretpark, spelletjes doen, uiteten...
Finley sloot zijn ogen en zag het allemaal voor zich. Zijn moeder was prachtig, had lange donkere lokken die rond haar gezicht hingen en zijn vader, zijn vader was een stoere brede man die heel veel om zijn moeder gaf. En daar zat hij zelf, tussen zijn ouders in met een grote brede glimlach op zijn gezicht. Een gelukkig gezin die in pure harmonie samenleefden, dat is waar Finley van droomde. Echter bleef het alleen bij dromen, want zijn ouders zijn dood en hij is opgegroeid in een pleeggezin waarvan de vader hem mishandelde. Geschrokken opende hij zijn ogen toen hij het gezicht van zijn pleegvader in beeld zag komen en hij schoot overeind.
"Klootzak!" riep hij luid en hij gooide een knuffel, het enige binnen handbereik, in de richting waar de man in zijn verbeelding stond. "Je hebt mijn hele leven verkloot!" Hij zette zijn handen in zijn haar en ademde tussen zijn tanden door, om tot rust te komen. Hij had niet weer zin om zo'n paniekaanval te krijgen, die had hij de laatste tijd al genoeg gehad.


[Zo, lang en zo :W]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[@tubbietoost, was het niet Bo ipv Lucie?]

Oliver had naar Bo gekeken, terwijl hij rustig door at. Hij merkte op dat ze wat onzeker was, door haar manier van doen en hoe ze hem uiteindelijk aansprak alsof hij oooooliver noemde, in plaats van Oliver. Het was best grappig, maar Oliver was niet het type jongen dat mensen snel zou uitlachen, hoe grappig het soms ook was. Hij had respect voor zijn medemens en vooral voor de jongeren hier dan.
      Hij werd om hulp gevraagd, daar had hij geen problemen mee. "Ja, geen probleem hoor, Bo," glimlachte hij, "Ik help je graag!"

16 - 09 - '17

Delfino schreef:
[@tubbietoost, was het niet Bo ipv Lucie?]

The thing you do mean something to people -Ncis

Grace
Een kleine glimlach en hij was zo weer weg. Grace bleef achter met de rode handdoek in haar handen, en bleef eventjes staren naar de plek waar Finn zojuist nog stond. Ze schudde zichzelf uit haar gedachten en wandelde de keuken uit, richting de tafels. Daar boende ze alles totdat het blonk en vervolgde haar weg terug naar de keukens om haar rode handdoek daar achter te laten. Vervolgens ging Grace terug naar haar kamer, waar ze haar tekenblok had laten liggen, en hield ze zich ijverig bezig met haar schetsen van een half-hert half-jongen af te maken.

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

[Gebeurt hier nog wat?]

16 - 09 - '17

(Nja ik wacht tot mensen binnen komen..)

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Ik kan mijn personage de jouwe nog laten bedanken, maar weet verder niet wat ik ermee moet als ik eerlijk ben. Op het moment zie ik geen reden dat mijn personage spontaan naar boven zou gaan..als iemand ideeën heeft, sta ik ervoor open]

Bo
Bo keek Oliver dankbaar aan. "Dankjewel. De laatste keer dat ik met een computer gewerkt heb is misschien wel 10 jaar geleden." Ze kauwde op haar laatste stukje brood terwijl ze nadacht over hoe het er hier in de lessen aan toe ging.

The thing you do mean something to people -Ncis

[Ik zal Oliver wel naar Finley laten gaan.]

Oliver lachte om Bo. "Komt wel allemaal goed." Hij schoof vervolgens zijn plateau van hem weg en stond op. "Ik ga dit even weg doen en dan ga ik bij Finley kijken, om te zien hoe het met hem gaat." Hij sprak niet echt persoonlijk tegen iemand, hij zei het in het algemeen aan tafel.
      Oliver nam zijn plateau vast, gooide het laatste beetje afval dat er op lag weg en zette dan alles bij de afwas. Daarna liep hij de kantine uit en zocht de slaapkamers op. Al snel was hij bij de kamer van Finley. Hij klopte op de deur en ging gewoon naar binnen.
      "Hey... hoe gaat het met je?"

16 - 09 - '17