• Hoi iedereen.
    Ik zit in het laatste jaar van het vwo en dus ga ik (als ik slaag) volgend jaar studeren.
    Omdat ik niet echt centraal woon moet ik op kamers, thuis blijven wonen is eigenlijk geen optie.
    Aan de ene kant lijkt mij dat heel leuk, maar aan de andere kant ook heel moeilijk. Ik heb namelijk het syndroom van Asperger, een vorm van autisme.
    Nu heb met mijn ouders zitten kijken naar organisaties die mij daarbij kunnen helpen, zo zijn er bijvoorbeeld verschillende organisaties die studentenhuizen hebben speciaal voor mensen met een autisme spectrum stoornis. Over 2 weken heb ik een gesprek bij één van die organisaties.

    Nu vroeg ik me af of er hier mensen zijn die in zo'n huis wonen en/of mensen die studeren en van zo'n huis afweten. Kijken jullie bv anders naar mensen als je weet dat ze in zo'n huis wonen? Zijn er veel (voor)oordelen over?


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Ik ken ook iemand die ook begeleid wonen doet, die heeft alleen geen autisme maar wat anders. Varieert een beetje van 'strenge' begeleiding en wat minder strenge begeleiding. So yea, ik weet ook niet precies hoe dat bij jou zal gaan. Of je zelf zal aangeven dat een bepaalde soort begeleiding voor jou werkt en een andere soort begeleiding weer niet, of dat je daar hulp in krijgt. Niet iedereen kan dat namelijk even goed van zichzelf aangeven.
    Ik weet eigenlijk niet of daar vooroordelen tegenover bestaan. Ikzelf kijk niet anders tegenover mensen die begeleid wonen. Ik zie het een beetje als hulp in een fase waar je hulp nodig hebt, en zulke fases daar komen we allemaal wel eens in.
    Als ik bijvoorbeeld een baan krijg, iets dat voor mij helemaal nieuw is en zo veel dingen waar ik rekening mee moet houden, vraag ik ook begeleiding en hulp van collega's. Dat is dan niet begeleid wonen maar begeleid werken. Of zo zie ik het x].
    Als jij aangeeft; alright ik heb hier behoefte aan om reden x, dan zie ik dat alleen maar als positief omdat je kán en dúrft aan te geven dat je ergens hulp bij nodig hebt. Het is ellendig (en dat heb ik op de harde manier mogen leren) als je denkt dat je iets wel lukt maar dat vervolgens niet waar blijkt te zijn. Dan is het naar mijn inziens beter om grote stappen kleiner te maken door ze in stukken te hakken en ze samen te doen. Trust me.


    No growth of the heart is ever a waste