• HELL ON EARTH


    De vete tussen de Demonen en de Engelen is al eeuwenoud. Nooit is er een winnaar gebleken, en altijd kwam de Flits op tijd, maar deze periode lijkt anders te worden. De Demonen zijn met meer dan ooit, de mensheid is goed op weg om zichzelf te vernietigen en de volgende Flits is nog een kleine duizend jaar verwijderd. Is dit het moment waarop er eindelijk een winnaar uitkomt? Of kunnen de Engelen zich lang genoeg verdedigen?

    GELIEVE DE VOLGENDE INFO TE LEZEN:
    Geschiedenis
    Engelen
    Demonen

    Blackthorn is een klein stadje in Groot-Brittannië, omring door weidse bossen en velden. Al voor zo lang men kan herinneren is het slaperige plaatsje de bron van allerlei bovennatuurlijke gebeurtenissen. Wat wil je ook, als er én een poort naar de Hemel én een poort naar de Hel aanwezig is. DAt zorgt toch enkel voor problemen?
    Doel Engelen: Overleven & eventueel Demonen vernietigen.
    Doel Demonen: Engelen vernietigen en/of mensheid (zichzelf laten) vernietigen.



    Rollentopic
    Praattopic
    ROLLEN
    Engelen
    + Kirigaya • Lene • Ariël (Hollis) • Luca Hollestelle • Aartsengel • 19 à 20 / Onbekend | 4
    + Allirian • Amber • Caitlyn • Faceclaim • "God" • 18 / Onbekend | 4
    + Eavan • Jennifer • Character • Faceclaim • Aartsengel • Leeftijd | Pagina
    + Sanjit • Ellen • Zacharis • Chris Zylka • Aartsengel • ca. 25 / Onbekend | 4
    Mensen
    + Whelve • Yo • Aurora Marlee Young • Laura De Wit • Halfbloed • 20 | 2
    + Aincrad • Marthe • Gereserveerd • Faceclaim • Halfbloed • Leeftijd | Pagina
    + Maddox • Mirte • Uriël Bright • Mikkel Jensen • Halfbloed • 25 | 4
    + Hashtag • Sterre • Character • Faceclaim • Halfbloed • Leeftijd | Pagina
    Demonen
    + Sonder • Liesje • Shax Phenex Marchosias • Stephen James • Aartsdemon • 26 / Onbekend | Pagina
    + Whelve • Yo • Vine Louie Blackwood • Frederik Ruegger • Aartsdemon • 21 / Onbekend | 4
    + Krueger • Marie • Lucifer • Henry Cavill • "De duivel" •? / Onbekend| 4
    + xLenox • Lenox • Character • Faceclaim • Aartsdemon • Leeftijd | Pagina
    + Feyre • Cheryl • Kali (Carrillo) • Mila Kunis • Oorspronkelijke Geboren • 22 / Onbekend | 4


    REGELS
    • Naamsveranderingen doorgeven
    • Reserveringen blijven 2 dagen staan. Alle rollen moeten afgewerkt worden tegen 28 november.
    • Maximum drie rollen per persoon, max 2 van hetzelfde geslacht/soort.
    • Liefst dagelijks kunnen posten. Na 5 dagen stilte lig je eruit.
    • Herhaling is toegestaan, maar schrijf niet 10 keer dezelfde post.
    • 16+ is toegestaan, maar hou rekening met anderen.
    • Minstens 200 woorden per post.
    • Goede rollen: Schrijf ze uit en maak ze niet te perfect of cliché. Zie dat we geen 2000 dezelfde rollen hebben.


    Een week voor vandaag - 29 november, why not - is er een conflict geweest tussen enkele minder belangrijke Engelen en Demonen. AAn beide kanten zijn er gesneuvelden, en er zijn ook enkele onschuldige mensen het slachtoffer geworden. Dit gebeurde in Blackthorn, waardoor de lokale bevolking ook op scherp staat, al weten ze niets van het bovennatuurlijke. Voor hen lijkt dit op een criminele actie.
    Door de constante gevechten en onnoodzakelijke verliezen, zijn er pogingen gedaan om te onderhandelen over een eventuele vrede. Die vinden morgen plaats in het stadje, in één van de cafés. Dit zodat niemand zijn trucjes boven haalt en alles soepeler verloopt, zonder ongevallen.
    Nu is het avond en de meesten zijn al aanwezig in het stadje om zich een avondje te ontspannen voor de grote en ongetwijfeld lange dag.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2015 - 22:16 ]


    Mhm?



    Cordelia
    Aartsengel.


    “The privilege of a lifetime is being who you are.”



          Met een kleine glimlach op mijn lippen keek ik toe hoe de roodharige, iemand die tevens bestempelt was als mijn zus ondanks onze verschillen, in een snelle handeling haar tas op de tafel zetten en een blik op de kaart wierp. Ze zag er zo als altijd weer netjes uit en ik moest toegeven het kanten jurkje erg mooi te vinden, ware het niet dat ik wit bij mezelf niet denderend vond passen - bij haar paste het perfect.
          ”Doe mij maar een Cola, alsjeblieft,” bracht ze glimlachend naar de ober uit, waarna deze verdween om de opgeschreven drankjes te gaan halen achter de bar. Ondertussen liet Ariel zich langs me op een stoel neer komen en drukte ter begroeting twee kussen op mijn wangen, die ik al glimlachend beantwoordde. “Hoi, Cor. Ik hoop dat je niet lang op me hebt hoeven wachten? Hoe gaat het?”
          Lichtjes schudde ik met mijn hoofd, waardoor enkele donkere plukken langs mijn wangen streken - die ik als vanzelf aan de kant veegde door met mijn vingers een keer door mijn hangen heen te gaan. “Nee hoor,” beantwoordde ik haar eerste vraag. “Ik ben er zelf ook pas net.” Over haar tweede vraag dacht ik enkele seconden langer na. Het was niet zozeer dat het slecht ging met me, maar de recente gebeurtenissen hadden me wel weten te raken waardoor ik niet kon zeggen dat het op en top met me ging. De opkomende zorgen voor wat er morgen te gebeuren stond stroomde dan ook even door mijn binnenste heen waardoor er een vertwijfelende trek over mijn gezicht heen gleed.
          Ik kon alleen maar hopen dat wat er morgen ook ging gebeuren, we in ieder geval geen verliezen meer zouden maken. Tenslotte hadden we al enkele goed Engelen verloren - evenals dat de Demonen enkele van hun soorten waren kwijtgeraakt - en zat ik niet te wachten op nog meer verliezen. Echter durfde ik niet alles uit te spreken, met name omdat ik ook vrienden bij de Demonen had zitten en niet iedereen dit leek te appreciëren. Mijn bezorgdheid was dan ook niet gericht op één van ons, goed of kwaad, maar meer over het verloop van de zaken en wat de uitkomst zou worden.
          ”Over het algemeen wel goed. Ik was zeer toe aan een avondje uit en even wat afleiding,” besloot ik dan ook uiteindelijk te antwoorden. “En met jou?” kaatste ik de vraag vriendelijk terug.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'


    EDEN BETHANY ARRINGTON
    HUMAN || EIGHTTEEN || OUTFIT

    In the lands of Gods and monsters
    I was an angel
    Living in the garden of evil

          Eden schaamde zich dood en wilde dat ze door de grond kon zakken. Waarom moest ze dat nou vragen? Op dit soort momenten had ze altijd het idee dat haarzelf voor schut zetten haar enige talent was. Stiekem moest ze echter toegeven dat ze wel nieuwsgierig was naar wat er precies gebeurd was. 'Ik ben blij om te horen dat het nu beter gaat,' zei ze met rode wangen. 'Maar misschien maar goed dat je er niet was. Nu heb je die criminele actie van vorige week niet meegemaakt.' Toen ze vorige week op het nieuws hoorde wat er aan de hand was, wilde ze eigenlijk gaan kijken, maar dat mocht niet van Jace.
          'Maar vergeef me dat ik het vraag, zeker op een avond van ontspanning; Het boek geeft een uitgebreide beschrijving van Lucifer. Wat is je visie over hem? Walgelijk monster of onbegrepen ziel?' vroeg James haar toen.
          'Oh, eh, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Ik heb hem ook nooit ontmoet dus ik kan er eigenlijk ook lastig iets over zeggen...' ze beet op haar onderlip en wiebelde heen en weer op de barkruk. 'Maar ik denk ik elk geval niet dat hij rood is en hoorntjes en een staart heeft. Ik denk dat hij heel mooi kan zijn. Hij was ooit God's favoriet, dus zo erg kan hij sowieso niet zijn. Als ik persé voor één van beide moet kiezen, dan ga ik voor onbegrepen ziel. En hoe denk jij er over?


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    VINE LOUIE BLACKWOOD

    AARTSDEMOON || KRING II || OUTFIT



          Eindelijk heb ik een gaatje kunnen vrijmaken in mijn veel te drukke agenda. Mijn verplichtingen wegduwend en op iemands anders schouders leggend, trek ik mijn outfit aan die ik gewoonlijk draag om uit te gaan. In een simpele donkere broek, een maagdelijk wit T-shirt (op een zakje aan de borst en een grijs boordje aan de nek na) en een jeansvestje gekleed, baan ik uiteindelijk een weg door mijn woning. In deze hyper-technologische kring (waar ik over regeer) vind ik mijn weg naar de wereld via welgeteld twee liften en drie luchttreinen.
          "Hey," zeg ik een beetje verward wanneer Kali haar deur openrukt (deels omdat ik geschrokken ben van Kali's losse outfit en ik mezelf wel voor de kop kon slaan, omdat ik haar niet had gebeld) en ik trek in één handbeweging mijn muts van mijn hoofd.
          "Je hebt echt de meest slechte timing ooit," meldt ze me, maar ze laat me wel binnen.
          "Heb je zin om mee te gaan dansen, ofziets?" probeer ik charmant en leun half tegen een muurtje.
          "Allright, ik ga mee, maar ik weet niet of ik de hele avond blijf of niet. Ik heb geen zin in mensen," zegt ze terwijl ze haar slaapkamer induikt en ik haar gedwee volg. Mijn ogen glijden snel even over haar lichaam. Geleund tegen de deurpost loopt ze langs me heen naar de badkamer om de finishing touch toe te brengen; haar make-up. Ik besluit alvast naar beneden te gaan, waar ik haar opwacht.
          "Jij betaalt de drankjes," deelt ze mee en wandelt elegant naar de voordeur. Ik moet even sarcastisch lachen, maar uiteindelijk weet ze het toch altijd zo te draaien dat ik de rekening voorgeschoteld krijg.
          "Goed, let's go." Hierbij trek ik de deur van Kali achter me dicht.

          De muziek van onze dancing waar we altijd naartoe gaan, staat luid (zoals altijd). De warmte overspoeld ons (deels door de transpiratie van de reeds dansende feestbeesten) en daarom is de bar onze eerste bestemming. Ik vraag aan Kali wat ze moet hebben en bestel onze drankjes. Per toeval valt mijn blik op Lucifer die met een meisje aan het praten is.
          "Hier," zeg ik en overhandig haar haar drankje. Meteen dwalen mijn ogen door de ruimte en zoeken mogelijk meisjes. Hij herkende ook ergens Cordelia en Ariel, wat hem op het volgende bracht.
    "Zie daar, de vijand," lacht hij cynisch, hoofdknikkend naar de twee meiden.


    I DON'T KNOW THE QUESTION, BUT SEX IS DEFINITELY THE ANSWER.

    [ bericht aangepast op 13 dec 2015 - 21:09 ]


    she believed she could & so she did

    LUCIFER


          Ik tik even met mijn vinger tegen het ijskoude glas, terwijl ik mijn blik in een halve grijns op de jonge Eden gericht hou. “Ik ben blij om te horen dat het nu beter gaat,” spreekt ze met haar roodgloeiende wangen duidelijk ietwat beschaamd – nerveus – uit, waardoor ik niet anders kan dan lichtelijk grijnzen. “Maar misschien maar goed dat je er niet was. Nu heb je die criminele actie van vorige week niet meegemaakt.”
          Onbewust glijdt er een zucht over mijn lippen, wanneer ik pijnlijk herinnerd word aan de stupiditeit van enkele engelen en helaas ook van een stel van mijn demonen – doch het me op onverklaarbare wijze geruststelt. De jongedame kent geen gevaar, is niet op de hoogte van de ‘bovenaardse’ activiteiten die menselijke hersenen compleet zouden kunnen laten doordraaien. Hoewel. . . een deel van me gelooft intens dat Eden daar een uitzondering op zal vormen, enkel al door haar simpele fascinatie voor het onderwerp. Wat een mooie ironie, werkelijk. Deze ruimte is beladen met zowel demonen als engelen en ze heeft geen idee.
          ”Hmn, inderdaad beter,” zeg ik dan kalm. “Ik hoop dat jij er niet te veel last van onder vonden hebt. . .” Uiteindelijk spreken we echter verder over het boek wat onze eerste ontmoeten representeert.
          ”Oh eh, ik weet het eigenlijk niet zo goed. Ik heb hem nog nooit ontmoet dus ik kan er eigenlijk ook lastig iets over zegen. . .” spreekt ze stamelend uit. Nogmaals wat een mooie ironie, lieve Eden – denk ik bij mezelf. “Maar ik denk dat hij in elk geval niet dat hij rood is en hoorntjes en een staart heeft. Ik denk dat hij heel mooi kan zijn. Hij was ooit God’s favoriet, dus zo erg kan hij sowieso niet zijn. Als ik persé voor één van beide moet kiezen, dan ga ik voor onbegrepen ziel. En hoe denk jij erover?”
          Ik glimlach om haar mooie woorden, bijna vergetend wat er de voorbije week allemaal gebeurd is. “Ik ben er nog niet helemaal over uit,” geef ik grinnikend toe. “Al ben ik er ook relatief zeker van dat hij niet dat roze wezen met hoorns is. Eerder een verschijning die zich zo onder de mensen kan mengen.” Ik trek een mondhoek omhoog en zoek haar ogen weer op.
          ”Kan ik je een drankje trakteren, Eden? Om ons weerzien te vieren,” spreek ik half-lachend uit, waarna ik een blik rondom de ruimte werp. Meteen wordt mijn aandacht getrokken door Vine, wie een ik erkennende knik toewerp. Hij is immers één van de weinigen welke ik oprecht zou durven vertrouwen, samen met Kali wie hem vergezelt. Een jongedame wie ik maar al te graag verlang nog eens persoonlijk uit te nodigen. . . Nu focus ik mijn blik echter weer op Eden, afwachtend op haar antwoord.

    [ bericht aangepast op 16 dec 2015 - 0:10 ]


    A girl who wonders.