Dat zei iemand in de stad tegen mij. Afgelopen week was ik vanuit school door gegaan naar de stad om nieuwe schoenen te halen. In de stad werd ik aangesproken met de vrraag: 'Wat maakt jou gelukkig?' Mijn antwoord hierop was vrij snel en duidelijk: 'Als iederee van wie ik hou gezond is, ben ik denk ik al aardig op weg.' Dit antwoord had de man niet verwacht en vroeg verbaasd naar oud ik was. Daarna begon hij vragen te stellen of ik in het lot geloofde. Hierop was mijn antwoord ja en toen begon hij over goddienst. Over dat hij geloofde en dat iedereen zou moeten geloven. Ik ben niet een persoon die andere mensen snel afkapt en ik ben oprecht geinteresseerd in mensen die geloven aangezien ik niet gelovig ben. Maar dit was de derde keer dit jaar dat ik aangesproken werd door mensen die graag hun goddienst op iemand anders willen afdwingen. Ik heb heel eerlijk gezegd dat ik het mooi vind dat mensen geloven maar dat ik dat niet deed en ik het mezelf voorlopig ook nog niet zie doen.
Toen begon de man vragen te stellen als: 'Heb jij nooit gelogen?' Het enige wat ik dacht was: natuurlijk wel, iedereen heeft een keer gelogen al is het alleen maar of hij/zij het laatste koekje op heeft gegeten. Daarna kwam hij met de vraag: 'Heb jij ooit naar een jongen gekeken met lust gevoelens?' En ik dacht bij mezelf: ik ben achttien en ik heb een vriend. Dat is in mijn ogen dus heel normaal. Toen ik op alle twee de vragen ja had beantwoord en op de vraag of ik iets gestolen had nee (de man geloofde mij niet toen ik zei dat ik ook nog nooit een snoepje heb gestolen bij de kruidvat), zei de man: 'Dan ben je een leugenaar en een vreemdganger!' Op dat moment was ik eigenlijk al klaar mee met het gesprek en heb ik vriendelijk tegen de man gezegd dat ik mezelf een redelijk goed persoon vind en dat ik niet van mening ben dat als je gelooft dat je een beter persoon bent dan andere. Het ligt aan de daden die je doet en niet aan de dingen waarin je gelooft.
Na ongeveer een half uur met mij in gesprek te zijn geweest, besefte de man dat het allemaal geen zin had. Bood mij een gratis bijbel aan, die ik vriendelijk heb afgewezen, en bedankt mij voor mijn tijd en liep weg.
Ik heb een gevoel dat ik altijd zulke mensen aantrek. Als ze in de stad zijn en ik loop er langs ben ik degene die aangesproken wordt. Nooit mijn vriendinnen of andere mensen om mij heen. Nee, altijd ben ik het.
"Ignite, my love. Ignite."
Wat een ongelooflijke eikel zeg dat hij dat zomaar tegen iemand gaat zeggen
dus dat vragenlijstje is niet zo goed voor mij beschikt!