Once Upon A Time (speeltopic)~5 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
Link naar 4:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

[ bericht aangepast op 28 mei 2016 - 20:17 ]

MT alvast

---

obsessive rage

MT

---

When you believe your dreams come true

MT

---

Do I look like Mother Teresa?

Mt

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Ruby

Regina nam plaats op de bank. "Ik zou ze hiernaartoe kunnen krijgen als," ze stopte even en keek mij aan. "Als de wolven en ik ons in The Enchanted Forest bevonden, maar dat is niet het geval." Ik knikte teleurgesteld. "En wat Graham betreft. Op een dag had ik Charming gevangen genomen. Het zou een ultieme val zijn voor Snow. Ik was niet goed gefocust die dag en mijn waakzaamheid liet me in de steek. Graham had op mijn bed het kistje met zijn hart gevonden. Hij had een mogelijkheid om te vluchten, maar kwam Charming, die ook ontsnapt was, tegen op zijn pad. Graham offerde zich op voor Snow en Charming en bleef in het paleis. Toen hij Charming liet vluchten kwamen er twee bewakers. Deze twee bewakers versloeg hij, maar het paleis was al gealarmeerd. In de tijd dat hij de twee bewakers versloeg was ik met meerdere bewakers achter hem verschenen." Regina sloeg haar ogen neer. Ze schaamde zich er voor? Ik sloeg mijn arm om haar heen. 'Oke, wat er in het verleden gebeurt is kunnen we niet meer veranderen. Dus laten we dat vergeten en vanaf nu eerlijk tegen elkaar zijn.' Ik keek haar glimlachend aan. Ik besefte mij dat het geen zin meer had om boos te zijn, daar bereikten we niets mee.

---

When you believe your dreams come true

Regina

'Oke, wat er in het verleden gebeurt is kunnen we niet meer veranderen. Dus laten we dat vergeten en vanaf nu eerlijk tegen elkaar zijn.' Ruby keek me glimlachend aan waardoor er ook een glimlach op mijn gezicht verscheen. Ze moest eens weten wat ik kon regelen voor haar. Ons happy end kwam steeds dichterbij. "Maar Graham en ik zullen het echt niet gelijk met elkaar kunnen bijleggen, maar." zei ik er snel achteraan voor Ruby me kon onderbreken. "Ik ga natuurlijk mijn best proberen te doen." Nu was het nog een kwestie om Henry weer aan mijn kant te krijgen en de vloek kon bijna in werking. Ik vroeg me af of Gold wist waar ik mee bezig was.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Regina glimlachte terug. "Maar Graham en ik zullen het echt niet gelijk met elkaar kunnen bijleggen, maar." Ik wilde reageren, maar Regina praatte alweer verder. "Ik ga natuurlijk mijn best proberen te doen." Ik knikte instemmend. Ik gaf haar een knuffel. 'Ik ben trots op je Regina,' zei ik blij. 'Mag ik dan nu Graham's hart?' Ik wilde het moment niet verpesten, maar als ik Regina nu kon vertrouwen zou ze mij het hart geven. Ik keek Regina vragend aan en was nieuwsgierig hoe ze zou reageren. Het nep hart was ik nog niet vergeten, dus ik hoopte dat ze nu het juiste zou doen.

---

When you believe your dreams come true

Regina

Ruby gaf me een knuffel, die ik niet zag aankomen. 'Ik ben trots op je Regina,' zei ze blij. 'Mag ik dan nu Graham's hart?' Dit mooie moment onderbrak Ruby opeens. Ze keek me vragend aan, terwijl ik zachtjes knikte. Ik had Grahams hart eigenlijk nog heel even nodig. Het waren kwesties van minuten. "Tuurlijk, als jij hem opbelt en laat komen, dan," er verscheen een kleine glimlach. "plaats ik bij jou vriendje zijn hart op de juiste plek." Dit was het perfecte moment. Nu zou ik nog voldoende tijd hebben om het te kunnen afronden.

Graham

Nog steeds keek ik verbaast naar de lege deuropening waar Ruby eerst stond. Ik stond op excuseerde me bij Harry en Emma. "Sorry, ik moet ervandoor. Emma we spreken elkaar nog. Harry ik zoek Ginny. Ga eerst even langs bij het ziekenhuis er gebeuren..." nu pas besefte ik het weer. Ginny liet Ruby achter. "Ze is niet vermist beste vriend. Ziekenhuis zeker weten." ik gaf hem een schouderklopje pakte mijn leren jack en de autosleutel. Ik moest weten wat er in dat huis gaande was.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Ik was verrast doen Regina knikte. "Tuurlijk, als jij hem opbelt en laat komen, dan," er verscheen een glimlach op haar gezicht. "plaats ik bij jou vriendje zijn hart op de juiste plek." Ik knikte blij en sprong op naar de telefoon. Snel tikte ik het nummer van het politiebureau in. De telefoon ging over, maar er werd niet opgenomen. 'Graham waar ben je nou?' mompelde ik. Ik belde daarna naar zijn mobiel, waar ook niet opgenomen werd. Ik sprak een berichtje in. 'Hey Graham, met mij. Wil je zo snel mogelijk naar Regina's huis komen? Je krijgt je hart terug. Tot zo, kus.' Ik hing op. Vervolgens liep ik naar de bank, ik wilde neerploffen maar wist dat Regina hier niet van hield. Dus ging ik keurig netjes zitten. Ik hoopte dat Graham snel zijn voicemail zou beluisteren, hij moest komen. Gespannen wachtte ik af.

---

When you believe your dreams come true

Regina

Ruby knikte blij en rende bijna naar de telefoon. Ze had een nummer ingetikt, maar zei niks. Er werd blijkbaar niet opgenomen. Daarom belde ze een andere nummer. 'Hey Graham, met mij. Wil je zo snel mogelijk naar Regina's huis komen? Je krijgt je hart terug. Tot zo, kus.' Het zou de raarste voicemail zijn die iemand kon krijgen. "Voicemail?" vroeg ik aan Ruby. Terwijl ze weer op de bank weer ging zitten. Op dat moment werd er geklopt op de deur.

Graham

Met 80 door de bocht moest ik nu toch wel even afremmen. Ik slipte iets wat door. Die banden zou ik toch nog willen vervangen, dus zo erg maakte het niet uit. De vraag was nu of ik door de voordeur zou binnenvallen, via de regenpijp en dan Regina's kamer of toch subtiel aanbellen. Ook al keek ik er erg tegen op, ik moest weten of daar alles ging goed ging. Ik ademde een paar keer goed in en uit en bonsde vervolgens op de deur. Laat ze allebei gewoon thuis zijn.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Voicemail?" vroeg Regina mij. Ik knikte 'Ja,' zuchtte ik. Plotseling werd er op de deur gebonsd. Vragend keek ik Regina aan. 'Verwacht jij iemand?' Ik liep naar de deur. Zou het Graham zijn? Dat zou verklaren waarom hij niet bereikbaar was. Snel opende ik de deur en trof daar een jonge knappe man aan. 'Graham,' ik vloog hem in de armen. 'Je bent er al?' zei ik blij. 'Kom mee, dan krijg je je hart terug van Regina.' Ik trok hem mee naar binnen en sloot de deur achter hem dicht. 'Regina, hij is er al,' riep ik enthousiast.

---

When you believe your dreams come true

Ik bedank de bediener als ik mijn drinken krijg. Ik doe er wat suiker bij en ik neem er een flinke teug van.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Regina

Ruby knikte en zuchtte diep. 'Ja,' Beide keken we elkaar vragend aan. 'Verwacht jij iemand?' Ik schudde mijn hoofd. "Nee, niet dat ik weet." Ruby liep naar de deur toe en ik volgde haar, maar bleef bij de deurpost van de woonkamer toekijken vanaf de gang. 'Graham,' ze vloog hem in de armen. 'Je bent er al?' het was mooi om dat stel samen te zien 'Kom mee, dan krijg je je hart terug van Regina.' Ze trok hem mee naar binnen en sloot de deur weer .'Regina, hij is er al,' riep ze enthousiast. Ze had niet gezien dat ik er al stond.

Graham

Lang hoefde ik niet te wachten de deur ging open. 'Graham,' Ruby vloog me in de armen. 'Je bent er al?' zei ze blij. 'Kom mee, dan krijg je je hart terug van Regina.' Ze trok me mee naar binnen en sloot de deur achter mij. 'Regina, hij is er al,' ik zag Regina al staan in de gang. Er viel een korte ongemakkelijke stilte

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Ik sloeg beschaamd mijn hand voor mijn mond. Ik moest leren dat ik niet zo schreeuwde, Regina had daar een hekel aan. 'Waarom ben je hier al zo snel?' Doorbrak ik de stilte. Ik zie de spanningen tussen Graham en Regina weer opbloeien. Konden die twee nou nooit eens een keer normaal doen tegen elkaar? Ik trok hem mee de woonkamer in. 'Heb je zijn hart Regina?' Ik keek haar hoopvol aan. Ik had nog nooit de Graham met hart gezien, dus was benieuwd hoe hij zou zijn. Stiekem was ik ook een beetje bang. Wat nou als hij mij niet meer leuk zou vinden? Of dat hij verborgen gevoelens voor Regina of Emma had. Ik kon alleen maar van heg beste uit gaan.

---

When you believe your dreams come true