Ruby
"Ik dacht nooit dat ik dit zou zeggen, maar ook ik ben blij met de vloek." Zijn lippen raakte de mijne. Ik was blij dat hij er een beetje vrede mee leek te hebben. Ik spitste mijn oren, ik had het gevoel alsof iemand ons stond te begluren. 'Er is daar iemand,' siste ik. Voorzichtig stond ik op en liep naar de plek waar ik iets had gehoord. Met een grote sprong stortte ik mij in de bosjes, maar er was niemand. Zelfs geen onschuldig diertje. Beschaamd kwam ik weer omhoog, terwijl ik wat blaadjes uit mijn haar haalde. 'Er was niemand en toch weet ik zeker dat ik iemand hoorde.' zei ik overtuigend.
Jos
Ik keek tussen de bosjes door naar het tweetal, waarom waren hun zo gelukkig samen? Dat was namelijk niet de bedoeling, al het geluk in StoryBrooke moest verwoest worden. Met één knip in mijn vingers stond ik in de woonkamer van Regina. 'Goedenavond my Queen,' zei ik spottend. Ik liep nonchalant door de kamer en schonk voor mijzelf een glas sterke drank in. 'Hoe gaat het ermee? Je lijkt aardig gelukkig de laatste tijd.' Ik dronk een slok. 'Waar is de Regina gebleven die een vloek wil uitspreken over heel Storybrooke? Hoe kan jij nou gelukkig zijn als Ruby er met je speeltje vandoor gaat?' Ik keek haar uitdagend aan. 'Je wordt zwak Regina, je hebt hem zelfs zijn hart teruggegeven. Moet jij nou je hele leven omgooien zodat Ruby en Graham gelukkig kunnen zijn?' Ik keek naar een foto van Henry en wees er na. 'Ruby is dan misschien wel een vervanger, maar hem krijg je er niet mee terug. En is dat nou net niet wat je het liefste wil?' Ik dronk mijn glas leeg en zette het neer op tafel. 'Ik zou toch nog eens gaan nadenken over die vloek.' Lachend verdween ik.
When you believe your dreams come true
