• Link naar 1:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
    Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
    Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
    Link naar 4:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770

    Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    [ bericht aangepast op 28 mei 2016 - 20:17 ]



    Elina 'Ellie' Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

    "Ik luister naar van alles en nog wat," zeg ik "what about you,"


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Ik luister niet naar een bepaald genre maar Angels is mijn lievelingsnummer."



    Elina 'Ellie' Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

    "Van welke artiest?" zeg ik "Mijn favoriete nummers zijn Afterglow van Laila Samuels, On it goes van Mikael Saari en Good enough van Annica Milàn."


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Dat is van Robbie Williams. Thriller van Michael Jackson vind ik ook goed!"



    Elina 'Ellie' Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

    "Micheal Jackson is ook goed," zeg ik terwijl ik een slok Amaretto neem.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Weet je een goed nummer, met een duo tussen man en vrouw?"



    Elina 'Ellie' Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

    "Dat lied, Good Enough waar ik het over had wordt ook deels gezongen door een man en de refrein als duo," zeg ik.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Oh ja, dat ken ik niet..."



    Elina 'Ellie' Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

    "Ik raad je aan om het te luisteren,"


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Graham

    'Goed, je herinnert je mij ook niet meer.' zucht met meisje. Herinneren? ik had haar nog nooit in mijn leven gezien 'Ik ben Ava, Ava Heart, en ik slaap hier. Jos, een creatie van Regina, heeft je geheugen waarschijnlijk afgepakt. Jij had iets met Ruby, of je me nu gelooft of niet, maar je hield van haar.' Ik keek haar aan alsof ze een onzin verhaal aan het vertellen was. O, wacht... Dat was ze ook. Ze zuchtte en kwam naast me zitten. In een gesprek had in nu echt geen zin. Ik moest naar Emma. 'Het is een lang verhaal. Wat herinner je je nog wel?' vroeg het meisje dat Ava heette. "Ik stierf in de armen van Emma en nu ben ik hier weer." zei ik geïrriteerd. "ik heb GEEN relatie met Ruby en ik ken jou ook niet."
    Op dat moment ging de deur opeens open. 'wat is hier aan de hand?' mijn ogen schoten wijd open. Die stem herkende ik uit duizende. "Emma?" vroeg ik verbaasd. Nog voordat ik naar Emma kon toegaan stond Ruby tussen mij en haar in. "Wat heeft dit te betekenen?" vroeg ik geïrriteerd.
    'Ruby!' riep Ava. Ava kalmeerde Ruby maar zette Emma het kamertje uit. Ik had geen woorden voor alles en keek hen alleen maar aan. De deur ging weer open en Emma kwam weer opnieuw binnen.
    Dit gezeik duurde mij te lang. Terwijl de drie meiden aan het praten waren glipte ik door het raam naar buiten. Ik stond in de buitenlucht en bestuurde de lucht ook eens goed. Het was fijn om terug te zijn. In de buurt van het politiebureau kon ik even niet blijven. Ik moest tot rust komen. Ik besloot om naar de plek te gaan waar alle ellende was begonnen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Ga ik doen!!!"

    Ruby

    Ik werd afgeleid door de kalmerende woorden van Ava, wat goed werkte. Ava zette Emma vervolgens de deur uit, maar met magie stond Emma binnen enkele seconden weer binnen. Gelukkig had Emma niet de intentie om met Graham te gaan praten, Ava en zij gingen Jos zoeken en ik zou bij Graham blijven. Maar toen ik mij opdraaide zag ik dat Graham weg was. Het raam stond wijd open, het gordijn wapperde in de wind. 'Shit,' snel rende ik er heen, maar buiten was ook geen spoor van Graham te bekennen. Ik merkte al snel dat ik een andere aanpak nodig had om Graham te benaderen. Hij wilde niet met Ruby praten, maar misschien kon ik in mijn wolfvorm wel met hem communiceren. Het was tijd om mijn oefeningen op de proef te stellen. Ik snelde het politiebureau uit en met een sprong stond ik op vier poten. Graham's geurspoor was nog vers, dus zover kon hij niet zijn. Bovendien was hij te voet, want de auto stond er nog. Ik volgde het spoor en al snel vond ik Graham. Ik wilde niet dat hij mij direct op zou merken en vervolgens zou vluchten. Dus ik verschool mij en sloop voorzichtig dichterbij. Plotseling verscheen ik voor zijn neus en staarde hem aan.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    Langzaam dwaalde ik door de stad. Niemand leek raar op te kijken toen ze mij zagen. Wat was er toch mis hier? Ik keek op en las het dag menu van Granny's. Hier begon alles. Hier had Emma mij de eerste keer afgewezen. Mijn auto stond een meter naast me vanaf de plek gezien waar ik nu stond. En ik stond precies op dezelfde plek. Ik zakte door mij knieën en streelde met mijn hand over de grond. Ik had mijn sleutels opgeraapt en toen opeens stond er een wolf voor mijn neus. Die wolf bleek later Omega te zijn. Ik keek op en zag nu opnieuw een wolf voor me. Ik viel neer op de grond en krabbelde langzaam een eindje terug. Ik voelde lichtte zweetdruppels van angst, net zoals de vorige keer.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Graham was door zijn knieën gezakt en nu ik voor hem stond krabbelde hij snel achteruit. Hij was bang, ik kon het ruiken. Toch liep ik steeds dichter naar hem toe en bleef hem strak aankijken. Voorzichtig besnuffelde ik zijn gezicht en gaf ik een lik over zijn wang. Vervolgens keek ik hem hoopvol aan. In de hoop dat hij iets zou herinneren. Hij kon toch niet in één keer alles kwijt zijn van de afgelopen weken? Voorzichtig ging ik naast hem liggen en kwispelde zachtjes. Scherp hield ik de omgeving in de gaten. Waar is Regina als je haar nodig hebt?


    When you believe your dreams come true

    Graham

    De wolf voor mij. "Chanouk?" vroeg ik voorzichtig. De wolf had een paar dezelfde kenmerken als mijn zus, maar al snel wist ik dat het haar niet was. Chanouk was ten eerste veel kleiner en de vorige keer verscheen Omega. Waarom nu niet weer? De wolf kwam langzaam dichterbij. Er werd gesnuffelt aan mijn geizcht en ik kreeg een lik over mijn wang. De wolf ging naast me liggen en kwispelde zachtjes met zijn of haar staart. Nee het was een zij, ik kon het merken aan haar gedrag. "Wat wil je van me?" mompelde ik, terwijl ik weer overeind krabbelde.

    Regina

    "Ik kom er nu gelijk aan." herhaal ik mompelend mijn eigen woorden. "Slim Regina. Misschien had je eerst moeten vragen waar ze waren." Ik opende de deur van het politiebureau, maar ik zag niemand binnen. Wel stond het raam wijd open. Ik nam de omgeving goed in me op. Ze waren hier wel geweest...


    Do I look like Mother Teresa?