Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Jo
"Jo niet doen je brengt je alleen maar in gevaar, ga Vittoria halen die is buiten met Jens."
Ik barste, barste van vragen, "Oké, wie is Vittoria? Wat is Neverland en wat wil je?" schreeuwde ik uit

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

obsessive rage

Jo
Ik schrok van zijn opmerking maar ging naar buiten. daar zag ik een jongen en een meisje staan, "Kennen jullie Vittoria?' vroeg ik hoopvol, "Zoja, er is iemand die haar wil spreken..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Vittoria
'Ja dat ben ik wat is er?' Zei ik tegen jo

Jo
"Ah, dat ben jij dus..." ik liep naar haar toe en fluisterde zodat Jens het niet kon horen, "Rumple heeft problemen met Pan, Pan wil het boek hebben, het boek van allemaal spreuken volgens mij, en jij hebt hem. Pan gaat je wat aandoen als je hem niet geeft..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

(ik sta in de winkel)

Vittoria
Ik schok van wat Jo mij vertelde. Ik versteende Jens voor even zodat hij ons niet zou achtervolgen en liep dan nar het kamertje waar ik ene pan zag staan en mijn vader. Ik liep woedend naar Pan en duwde hem op de grond.
'Klootzak! Laat mijn vader met rust!' Door woede versnelde mijn ademhaling.
'Je moet mij hebben!'

obsessive rage

Jo
Langzaam liep ik haar achterna, "Klootzak! Laat mijn vader met rust!" riep ze terwijl ze hem tegen de grond duwde.
Vader? Alles duizelde voor mijn ogen,
'Ik weet heel goed wie ze is. Ze is een Lost Girl. Omdat je haar net zo achter hebt gelaten als Baelfire, je hebt haar verwaarloosd. Maar goed, maakt ook niet uit. Ze weet er nu toch niets meer van."
"Ik kan haar voor dingen gebruiken waar ik geen tijd voor heb en waar ik mijn andere dochter ook niet voor wil gebruiken"
"Nee Jo. Je hebt hem niet. Je bent je geheugen kwijt, je zat bij mij op Neverland."

De zinnen vlogen door mijn hoofd, bedoelde hij mij? Mocht mijn vader me niet? Wat was er gebeurt? Ik ging tegen de deur van de kamer van Rumple zitten, daar gebeurde nu alles...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Vittoria
'Prima maar wat krijg ik dan?' Zeg ik tegen hem terwijl hij mij rustig op de grond duwt kijk ik hem recht in zijn ogen doordringend aan.

obsessive rage

Vittoria
'Hmm eindelijk een keer wat Actie je mag het weten maar laat es maar zien of je t verdient om te weten waar ik die boekje heb.' Ik grijp hem naar zijn keel en knijp die dicht ik weet dat t weinig zin heeft met iemand met magie maar ik wil gewoon weten wat ik kan zonder.

obsessive rage

Jo
Zwijgend sta ik op en loop de kamer van Rumple binnen. Ik zie dat Vittoria al in bedwang is gehouden maar het doet me niets, het boeit me eigenlijk niet meer... Mijn vader gebruikte me, tenminste dat denk ik. Zwijgend ga ik op een tafel zitten en ga kijken naar de twee. Ik kijk vooral naar Pan, hij wist meer, maar hoe zou ik dat uit hem moeten krijgen?

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

Ik bleef even stil en probeerde aan het moment terug te denken wanneer ik de wolf neergeschoten had.
Voorzichtig sloop ik door de bossen. "Sssst, " fluisterde ik naar iemand. Daarna richtte ik mij wapen en schoot, raak.
'Dat zou Graham nooit doen,' riep Ruby plots uit. Ik schrok op uit mijn herinnering. 'Die wolf heeft niets misdaan.' Ruby keek Regina en mij boos aan. Wat had ik nu weer verkeerd gedaan? Ik legde mijn hand op Ruby's been. "Ruby, ik herinner het me. Ik heb..." waarschijnlijk zou ze vrij boos worden op mij. "die wolf neergeschoten." Even leek het alsof ik een opluchting in de ogen van Regina zag, maar haar boze blik verscheen al weer. "Graham, Ruby heeft nu even rust nodig. Het lijkt me beter als jij nu maar gewoon even weggaat." snel gaf ik Ruby nog een zoen op haar lippen voordat ik werd meegesleurd door Regina naar buiten. "Vanavond door het raam." fluisterde ze snel en gaf me snel een zoen op mijn wang. Ik bleef als een standbeeld staan toen de deur werd dicht gesmeten. "Lekker dit..." mompelde ik.

Regina

Ik liep terug de woonkamer in nadat ik Graham het huis uit had gezet. "Wil je iets hebben lieverd?" vroeg ik aan Ruby terwijl ik met een hand door haar haar streelde. "Ik heb het al zo vaak gezegd. Dat politiewerk is niks voor jou. Heb je al eens nagedacht over een andere baan?"

Do I look like Mother Teresa?