[RPG • 300] Project X: A bridge too far || Speeltopic|| 16+ - Speeltopics

---

Go hard or go home, till the break of dawn

---

Dit is een RP van Kian. Geïnspireerd en gekopieerd door de film Project X en Project X Haren 2012.
Deze rp mag niet gekopieerd worden voor andere doeleinden of sites.

---

---

---

---

---

---

---

[ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 17:57 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

MT c:

---

El Diablo.

Mt

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

MT.

fucking excited

---

Up with the sun. Gone with the wind.

---

If you don't think I am a princess, than you are goddam right.
I don't need to wear a crown to be called a Queen.'

---

---

Ik fronste geïrriteerd mijn wenkbrauwen terwijl er nog steeds irritante gepingel vanuit mijn mobiel hoorbaar was. Zachtjes verlieten wat scheldwoorden mijn mond, terwijl ik blindelings mijn mobiel zocht vanaf het nachtkastje wat naast mij stond. Mijn vingertoppen stuitte tegen het harde materiaal, die ik algauw optilde voor ik mijn ogen opende. Bijna zou ik mijn ogen weer dichtgeknepen hebben bij het felle lichtje vanaf het apparaat, ware het niet dat ik een nieuwe groepsapp bovenaan zag staan genaamd Project X. Oh wee als Jonah in een vlaag van verstandsverbijstering me in een studiegroepje had gegooid. Dan was de jongen nog lang niet jarig.
Ik opende de app, waar mijn blauwe kijkers de tekst scande die er weergeven was, voor ik bekeek of Jonah hierin betrokken was. Ik vond dan ook algauw Jonah tussen de mensen die in deze app gegooid waren. Echter leek de jongen nog in slaapmodus te zitten gezien deze voor het laatst een aantal uren geleden gezien was. De appgroep was dan ook opgericht door een jongen die ik niet bepaald kende en ook niet echt wilde kennen als ik zo zijn foto bekeek. Het was namelijk echt een eerste klas loser om te zien die zich bij de popi’s probeerde te voegen. Echter was gratis drank altijd welkom; hoewel ik dit ook altijd wel van Jonah kon krijgen. Ik zal wel kijken wie er heen gingen voor ik besloot te gaan of niet te gaan. Het leek me ergens wel leuk om die gozer eens te sarren.
Met lichte tegenzin sprong ik uit bed; waar ik meteen naar de koeling liep beneden. Ik viste er een pakje cheesefingers uit, die ik op zijn beurt in de magnetron deed, voor ik de chilisaus uit de kast viste. Ik deed wat saus in een bakje, waar algauw de bel van de magnetron afging. Gezamenlijk zetten ik het op een bordje; waarbij ik met mijn pyjama en voedsel naar Jonahs kamer ging. Dat mijn pyjama enkel bestond uit een strak shirt – zonder bh – en een klein, dun gymbroekje interesseerde me niet. Als haast een dagelijks ritueel, duwde ik het meisje naast de jongen uit bed, voor ik aan haar kant naast de jongen ging liggen en naar de afstandsbediening viste. Snel zetten ik deze aan en koos de juiste zender uit – mtv – voor ik een cheesefinger in de saus dipte en onder Jonahs neus hield. ‘Rise and shine, babe.’ Fluisterde ik dan ook speels, voor ik het al in zijn mond duwde. Zelf nam ik ook een cheesefinger, terwijl ik het meisje dat haast knock out lag naast me op de grond negeerde. Ik rijke naar een halflege cola fles, waar ik even aan rook voor ik een slok ervan nam.
‘Heb je je mobiel al bekeken. We zijn uitgenodigd op een feest. Volgens mij is het die nerd die je wel eens in de container heb gegooid – maar ik weet het niet zeker.’ Onverschillig gooide ik mijn mobiel op zijn schoot zodat hij deze kon bekijken. Ik was al veel te gefixeerd op het tafereel wat op tv gaande was.

[ bericht aangepast op 1 sep 2016 - 19:27 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Mt.

---

Aan niets denken is ook denken.

MT.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Het was allemaal begonnen als een simpel avondje stappen. Even met wat mensen naar de kroeg, wat drinken en wat vleeskeuringen. Er had die avond veel moois rondgelopen en ook genoeg die met hem mee zouden gaan. Hij had wel gezien hoe de dames elkaar blikken toewierpen als hij naar ze geknipoogd had of ze had aangesproken. Uiteraard was de avond ook met wat meer drank en een meisje geëindigd. Dat was het voordeel van een eigen appartement. Hij kon meenemen wie hij wilde en niemand kon klagen. Nou ja, Robin zou kunnen klagen, maar zij woonde gratis bij hem in aangezien hij huur van haar weigerde, maar het was en bleef zijn huis en hij deed daar wat hij wilde. Dat de kamers redelijk geluidsdicht waren, hielp wel. Zo was het dan ook niet verwonderlijk dat hij wakker werd met een meisje in zijn armen van wie hij de naam niet wist. Verbaasde dit hem? Nee, hij had vanaf het moment dat hij besloten had te gaan stappen geweten dat de avond zo zou eindigen. Hij kreeg het altijd voor elkaar. Ook dat Robin zonder kloppen zijn kamer binnen liep en het nog altijd slapende meisje zijn bed uit duwde, was vast ritueel. Het gebeurde vaker wel dan niet en zoals gewoonlijk deed hij alsof hij nog sliep – wat hij ook nog half deed. Het was verdomme zes uur ’s ochtends! – tot ze een cheesefinger half in zijn mond duwde. “Rise and shine, babe,” fluisterde ze in zijn oor, waarna ze mtv aanzette. Het volume stond hard genoeg om het meisje op zijn grond te wekken. “Heb je je mobiel al bekeken. We zijn uitgenodigd op een feest. Volgens mij is het die nerd die je wel eens in de container heb gegooid – maar ik weet het niet zeker,” zei Robin terwijl de ander langzaam de situatie door begon te krijgen en duidelijk niet blij was met wat ze zag. Jonathan pakte Robins mobiel en las het bericht. “Je zou best gelijk kunnen hebben over de afzender,” antwoordde hij Robin ongeveer net zo onverschillig als zij had gedaan. “In elk geval probeert iemand populair te lijken door ons uit te nodigen.” Hij haalde half zijn schouders op. Het zou de eerste of laatste keer dat dat gebeurde niet zijn. “Maar er is zo te horen wel drank, dus wellicht zouden we toch eens langs kunnen gaan? Gratis drank en daarna vertrekken we naar een interessantere plek.” Op dat moment stond het andere meisje – Lisa, Nina? – op, haar naaktheid nog proberend te bedekken met een kussen die op de grond was beland. Als blikken konden doden was Robin waarschijnlijk nu dood neergevallen. Nou ja, misschien ook niet. Er waren niet veel mensen die Robin zouden kunnen verslaan. “Goedemorgen schoonheid,” zei Jonathan tegen het meisje met de glimlach waar hij haar de avond ervoor mee betoverd had. Nog steeds kon hij zien dat het invloed op haar had. Hij knikte naar de stapel waar hun kleding de avond ervoor geëindigd was. “Je kleren liggen daar. De deur kan je zelf wel vinden toch?” Ze was er duidelijk niet blij mee om zo het huis uitgezet te worden, dat kon hij wel zien toen ze zich begon aan te kleden. Eigenlijk had het meisje willen protesteren, maar ze deed het alleen in stilte. Hem interesseerde het niet. Ze was enkel vermaak geweest, meer dan dit zou het toch niet worden en hij had nu wel betere dingen te doen, zoals cheesefingers eten en het komende avondje bespreken.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Mt c:

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Mt

---

We've lived in the shadows for far too long.

MT!

---

I was an angel living in the garden of evil

LARS JORIS DAELMANS
INFORMATICA , 2DE JAAR , LOSER , AT BENJI'S HOUSE

---

Opgewekt en zo'n 97% gevuld met energiedrank stuiterde ik haast door Benji's huis heen terwijl ik niet kon geloven dat het ons werkelijk gelukt wel. Well, ik kon het wel geloven gezien ik geweldig goed met computer overweg kon, maar dit... Gisteren hadden Ben en ik het gekke idee gehad om in één dag razend populair te worden, dat betekende dus een giga feest gooien. Het was voornamelijk Benji's plan geweest gezien we het feest in zijn huis gingen starten en ik hielp hem met alle telefoonnummers te bemachtigen door de school database te kraken - wat vreemd genoeg best een makkie was- en daarna hadden we onze fuif een naam gegeven. Project X
Adrenaline en energiedrank zorgden er dan ook voor dat ik enorm actief stond en ik was enorm benieuwd naar vanavond. De whatsappgroep was nog redelijk stil wat ik wel kon geloven rond zes uur s'ochtends maar ah ze moesten toch naar school zo meteen. "Ben?" vroeg ik de jongen. "Dus wat voor drank en eten gaan we regelen?" vroeg ik mijn beste vriend en tevens ook de enige van ons twee dat wat afwist van feestjes. Ik werd nooit uitgenodigd en als ik er dan eens heen ging werd ik buiten gegooid. Ah nu is het ons feestje en het zal onvergetelijk worden! We moesten enkel nog ... alles regelen. Kort haalde ik een hand door mijn korte haren waarna ik begon met de vele lege energiedrankblikjes te verzamelen waarna ik naar de vuilbak liep om ze daar allemaal te dumpen. Zo stilaan begon mijn mobiel meer en meer leven te geven als teken dat mensen aan het antwoorden waren. Nieuwsgierig sprong ik op het rommelige bed van Benji waarna ik op mijn rug rolde en de berichten bekeek. Zo kon ik zien wie er geantwoord had en wie het al had gezien. Op mijn lip bijtend keek ik toe hoe meer en meer mensen toezegden op het feestje en zelfs dat Robin het had gelezen. Ik kan wel een vreugdedansje doen , maar deed het nog niet - ik was een vreselijke danser hmm - Ik liep de badkamer binnen en begon mezelf wat op te frissen zodat ik er wat beter uitzag want de wallen onder mijn ogen en de geur van suiker en vet kon je van meters ver ruiken.

[ bericht aangepast op 2 sep 2016 - 16:14 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ik kom net uit de douche en werp een blik op de klok. Iets over zessen.. Het was zeker vroeg, maar ik was gewoon opeens wakker om half zes. En als ik eenmaal wakker ben, is het erg moeilijk om weer in slaap te komen. Ik rek me iets uit en sla de handdoek om mijn lichaam heen waarna ik mijn haar in een snelle knot doe. Ik zing zachtjes mee met de muziek die uit mijn telefoon komt terwijl ik hem ontgrendel en zie dan pas dat ik ben toegevoegd aan een nieuwe groep. Ik frons lichtjes, Project X? Waar ging dit dan weer over.. Ik laat mijn blik snel over de reacties gaan en knik dan lichtjes. "Well okay..." stuur ik terug en haal mijn schouders op. Ik zal wel zien wat het wordt. Als het niks is ga ik wel gewoon lol maken met Robin ofzo. Ik loop naar mijn kast en schiet in een rood lingeriesetje, waarna ik even kijk. Het was al vrij warm, waardoor er een short op mijn bed belande. Al snel pakte ik ook een wit Adidas shirt en mijn zachtroze Adidas sneakers. Ja, daar moest het wel mee lukken vandaag. Ik doe alles aan en kan het niet laten me om te draaien naar de spiegel en snapchat te openen. Ik maak een foto van mijn outfit, "Hey boo, wanna match today? x ;p" tik ik snel, waarna ik er ook nog de lach-huil emoji erachter plak, voor ik hem naar Robin verstuur. Ik grijns even en loop naar mijn keuken, waar ik wat koffie maak. Koffie is altijd wel een goed begin van de dag. Nadat ik mijn kop koffie heb neem ik plaats bij mijn raam en ga rustig door mijn berichtjes heen. Geen haast, toch?

---

El Diablo.

Met een irriterend soort hoofdpijn werd Ryan wakker. Niet dat de jongen zich daar iets van aan trok. Hij kon prima tegen elk soort pijn: fysiek of mentaal, je zou hem niet snel horen piepen. Wat een ander tegen een kater zou doen kon hem niet zoveel schelen. Hij volgde bijna altijd zijn eigen pad. Dat dit pad vaak gevormd werd door impulsiviteit en erg aan verandering onderhevig was, maakte hem ook niet uit. Hij deed dingen zoals hij ze wilde doen en als een ander daar problemen mee had, was dat niet zijn probleem.

Neem nu het moment dat Ryan wakker werd in een ander zijn bed. Geen verbazing of spoortje onrust dat in de jongen opkwam. Dit mocht dan niet zijn huis zijn, hij maakte zich er wel thuis. Maar deed hij dat eigenlijk niet bij iedere ruimte waar hij binnen kwam? Hij nam de tijd om zich uit te rekken, om vervolgens een blik op de klok te werpen. Het was niet twee uur ’s middags, dus hij vond dat hij al aardig vroeg wakker werd, voor na een avondje stappen. Jezus, het was veel te vroeg!, realiseerde hij zich toen hij de tijd op zijn mobiel zag. Half slapend gooide hij zijn mobiel op de grond. Whatever. Hij graaide even naast het bed naar zijn mobiel om deze terug te krijgen. Appjes checken was toch iets wat zowat iedereen met enigszins een leven ’s ochtends deed.

Wiens bed was dit eigenlijk? Ja, Ryan zijn aandachts-spanningsboog was niet een van de besten. Met zijn mobiel in zijn hand, knipperde hij even met zijn ogen. Na even iets beter de ruimte hebben doorgekeken, kwam hij erachter dat dit Robin haar bed was. Ha, wat grappig. Hoe hij hier terecht was gekomen, maakte hem niet uit. Wat er allemaal gisteravond gebeurd was, of wat er niet gebeurd was, hij zou het niet weten. Niet dat hij zich daar zorgen over maakte, hij kwam altijd wel weer op zijn beide benen terecht. Zin om lang in bed te liggen had hij niet. Impulsief stond hij op en keek hij weer naar zijn mobiel die nog in zijn hand lag. Pffft, hij was in een of andere groep geplaatst. Wat voor onzin was dit?. Als allereerste keek hij naar de oprichter van de groep. Een gezicht dat hem niet aanstond, die nobody van een Lars, en waar hij zeker nu geen aandacht aan ging verspillen. Hij besloot dus om niet te reageren maar ook niet uit de groep te gaan. Dit laatste omdat er stond ‘gratis drank’. Hij speelde een beetje met zijn mobiel terwijl hij even geamuseerd de kamer rondkeek. Naar zijn idee was er niet echt veel veranderd sinds hij deze voor het laatst had gezien.

Dat hij enkel zijn boxer en loszittend hemd aan had toen hij de kamer uit liep, kon hem niets schelen. Hij wist niet precies hoe dit huis in elkaar zat, dus trok hij maar een aantal deuren open voordat hij bij de wc terecht kwam. Nadat hij daar klaar was vervolgde hij zijn weg, op zoek naar diegene die hier ongetwijfeld wel zou zijn. Robin. Hoewel ze geen relatie meer hadden, bleef hij het leuk vinden om haar dwars te zitten. Hij liep af op het geluid en trok zich niets van, het voor hem onbekende meisje, dat wat beteuterd naar hem keek in het voorbijgaan, aan.

Aangekomen bij het geluid, zag hij Robin en Jonathan zitten. Die twee zagen er ook nog niet wakker uit. Zonder zich ergens van aan te trekken, liep hij rustig door het beeld van de tv, om de halve fles cola die bij Robin stond te pakken. Dat hij hierbij half over haar heen moest buigen, was voor hem geen probleem. Hij strekte zich naast Robin even uit en nam een aantal slokken van de cola. ‘Heb je niets sterkers?’ vroeg hij, terwijl hij even naar Jonathan keek. Alcohol was wat hem betreft de beste oplossing voor een kater, dat snack eten waar zij zich mee bezig leken te houden, hoefde hij niet.

---

Aan niets denken is ook denken.

---

If you don't think I am a princess, than you are goddam right.
I don't need to wear a crown to be called a Queen.'

---

---

Ik nestelde mijn hoofd op de schouder van de jongen naast me, terwijl mijn ogen druk het programma ‘catfish’ bleven volgen. Als ik me ergens mee kon vermaken was het wel met deze show of ‘the undateables.’ Vooral als er een onverwachte plottwist in het spel kwam doordat iemand jaren lang dacht met een jongen te praten, maar het plotseling een oude oma bleek te zijn. Daarnaast was Nev topless zien ook een enorme pluspunt – mits hij zijn borst eens geschoren had. Ik hield dan ook niet bepaald van harige mannen. Een stoppelbaardje mocht dan wel zo nu en dan, maar echt een baard waar etensresten in kon verdwijnen was walgelijk. Het was niet voor niks dat Perkamentus na al die jaren nog steeds single was en daarnaast heeft niemand ooit wetenschappelijk kunnen bewijzen dat de Kerstman een vrouw had, anders had hij vast wel een slof condooms op zijn kamer. Die oude viezerik. Mits het betekende dat hij de elfen die hij bezat zijn kinderen waren. Je hoeft dan ook niet veel van rechten te weten om dan te weten dat dat het reinste vorm van slavernij was.
Voor ik echter dieper in mijn hersenspinsels kon belanden, rees het meisje wat ik het bed uit getrapt op. Ze poogde haar naaktheid te verbergen met een verloren kussen, wat mislukte. Niet dat ze veel had om te verbergen met haar kleine – naar mijn mening – ietwat scheven decolleté, maar ach.
Ik dipte weer een cheesefinger in de saus, waar ik smakelijk van at en weer naar de tv scherm staarde terwijl Jonah het meisje ‘gedag’ zegde. Ergens wist ik dat ik medelijden met haar moest hebben, maar ik kon er enkel om lachen. Ze had moeten weten dat ze enkel vermaak was voor mijn lieve beste vriend. Ik en Jonah waren dan ook closer met elkaar dan peper en zout ooit konden zijn.
Net toen ik dacht dat de rust wedergekeerd was; werd weer de deur geopend. Echter in plaats van het meisje daar te vinden, kwam een veel te bekende jongen tevoorschijn. Ryan. Mijn mond viel half open toen ik de jongen naar ons toe zag komen en voor me langs boog om mijn halflege cola fles te stelen. Ik kon me hem al helemaal niet meer in mijn bed herinneren, hoewel ik wel kon raden wat er gebeurd was. Altijd als mijn zelfvertrouwen tot de bodem gezakt was als Jonah weer iemand had weten te strikken en ik niemand, dan belde ik de jongen op. Echter had ik er iedere keer spijt van en dit was dan ook geen uitzondering. Zonder hier wat van te laten merken, trok ik de jongen naast me het bed in zodat hij niet mijn blik met de televisie kon scheidden. Het was namelijk nog veel te vroeg om een moeilijke conversatie te starten die ongetwijfeld ging komen als het tot Jonah ingedrongen was dat ik voor de zoveelste keer na onze break up met mijn ex in bed had gelegen. Het was ook niet slim, vooral niet na de vele roddels die ik over Ryan verspreid had – maar ach. Het was liever iets dan niets, nietwaar? Ik hield niet van alleen zijn.
Ik nestelde mijn hoofd wat meer op Jonah’s borst, voor ik mijn mobiel weer af hoorde gaan. Ik viste mijn mobiel van Jonahs schoot, waarbij ik mijn snapchat opende. Een snap van Nicole – ofwel mijn bae – was binnengekomen, waar ze haar kleedje voor vandaag stuurde met de vraag of ik hetzelfde setje als haar aan zou doen. We hadden dan ook een tijd geleden samen dezelfde kledij gekocht – ware haar adidas shirt wit en de mijne zwart om nog enig verschil te hebben. Echter in plaats van op haar vraag te antwoorden, stuurde ik haar een snap terug, waarin ik mij, jonah – en toch ook maar – Ryan opzetten, voor ik op het eten richtte. I got food. Save me? Ik stuurde er nog een kus emoji bij, voor ik de app weer afsloot en als ma flodder in de bed ging liggen. Ik vond dat dat wel kon met mijn beste vriend in bed en mijn ex. Daar hoefde ik niet charmant voor te zijn.
‘Dus… Ryan… ben je ook uitgenodigd voor het feest vanavond na Uni, ik denk wel dat je iets beters te doen hebt dan dat, nietwaar?’ vroeg ik poeslief, hoewel ik ergens hoopte dat hij zo ver weg als mogelijk ging zijn. Twee keer achter elkaar in bed belanden zou namelijk iets te veel van het goede worden en dit wilde ik dan ook maar al te graag vermeiden.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik neem nog een slok van mijn, inmiddels tweede, kop koffie. Dan hoor ik het bekende geluidje van mijn mobiel en ik kijk op. HEt gele lichtje bevestigt dat het van Snapchat afkomstig is, zoals verwacht. Ik open de snap van Robin en grijns even als ik de foto zie, waarna ik snel het kleine stukje tekst lees. Ik zet mijn lege kop weg en begin mijn tas in te pakken. Macbook, het boek wat ik vandaag nodig heb en al die andere kleine dingetje. Ook prop ik snel een dun vest erin, gewoon voor de zekerheid. Ik maak een foto van de tas. "Supergirl is on her way bae!" typ ik met een kusemoji erachter. Ik grijns en loop naar mijn badkamer. Mijn haar doe ik in een hoge staart. Niet te strak, maar ook niet te los zodat het binnen vijf minuten weer raar ziet. Mijn tanden poets ik ook. Snel doe ik nog wat mascara, eyeliner en lipgloss op, voor ik mijn tas pak en vertrek. Van mijn studio naar Robin was zeker niet ver weg, maar hier en daar werd ik wat afgeleid. Ik kan er niks aan doen dat alle leuke jongens, en ook een paar meisjes, willen joggen in de ochtend. Als ik nou het super sportieve type was zou ik het ook iedere ochtend doen, waarschijnlijk. Maar tot nu toe vind ik twee keer per week naar de sportschool wel weer mooi genoeg. Even later zie ik dan toch het huis opdoemen en mijn grijns staat weer present op mijn lippen, voor ik mijn pas versnel. Ik druk op de bel en leun ondertussen tegen de muur, waarna ik kort om me heen kijk. 'Robin baby! Je redder in nood is geariveerd!' roep ik even later lachend.

---

El Diablo.