[RPG • 300] Project X: A bridge too far || Speeltopic|| 16+ - Speeltopics

---

Go hard or go home, till the break of dawn

---

Dit is een RP van Kian. Geïnspireerd en gekopieerd door de film Project X en Project X Haren 2012.
Deze rp mag niet gekopieerd worden voor andere doeleinden of sites.

---

---

---

---

---

---

---

[ bericht aangepast op 12 nov 2016 - 17:57 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

Op haar telefoon kwamen de berichten in grote nummers binnenstromen, van de Project X groepchat. Zo zag ze Robin, Nicole, Daan en Daniëls namen voorbij komen die elk leuke opmerkingen maakten over het onderwerp. Dus natuurlijk besloot Eleonora dat het voor haar ook wel tijd was om haar zegje over het onderwerp te doen. From: Eleonora To: Project X Message: Guess who's coming y'all *smirk emoji*       Bij het bericht stuurde ze een foto van zichzelf, gemaakt op een feest een week geleden. Op de foto staat ze naast Beaudine, een vriendin uit Breukelen die ze kent sinds dat de twee op de basisschool zaten. In groep zes hadden ze beide een 'crush' op de leukste jongen van de school, Maxime. Hij zat in groep acht en was de droomman van tienjarige Noor. Zijn bruine krullen en blauwe ogen stalen altijd de aandacht van iedereen. Maar ze besloot dat ze wel genoeg over haar eenzijdige kalverliefde had nagedacht en draaide zich naar Daniel. "Ja, je hebt best wel een gevoel voor timing ja." Zei hij met een scheve glimlach waardoor ze wat moest grinniken. Dat zeiden haar coaches ook altijd. "Heb jij ook een uitnodiging voor dat Project X gebeuren vanavond?" Hij stelde de vraag voordat hij naar het kraampje liep en naar de producten keek, waardoor Eleonora naast hem ging staan. "Ik trakteer." Dat klonk als muziek in haar oren. "Dankjewel, wat attent." Mompelde terwijl ze naar het eten staarde. Het avocadobroodje met een notentopping keek haar verleidelijk aan. "Wat betreft Project X, ik zit ook in de groepschat. Ik kom zeker wel, neem je booze mee of een plus one?" Ze keek de jongen kort aan voordat ze richting het broodje wees, "That one please." Een warme glimlach vormde langs haar lippen en pakte haar telefoon maar eens en keek naar de groepschat met haar meiden, Robin en Nicole. From: Eleonora To: Robin & Nicole Message: Come and get me baby mamas *tongue emoji*

Be so good they can't ignore you, and don't let the skirt fool them Actions speak harder than your coaches

---

Up with the sun. Gone with the wind.

Dat Floortje hem nog geantwoord had, was hem even ontgaan omdat Robin had besloten om zijn bier te stelen en zich voor zolang het duurde tegen hem aan te nestelen. Plagend begon hij met haar haren te spelen. Dit duurde echter niet lang want zodra de bel ging, sprong ze overeind– nou ja, sprong… ze kwam in ieder geval overeind, al was haar enthousiasme niet al te hoog. Voor Jonathan was dat, in combinatie dat het inmiddels zeven uur was en dat hij misschien toch op moest staan, het teken dat hij ook zijn bed uit moest komen. Voor hij echter de dames met zijn gezelschap zou vereren, stapte hij even onder de douche. Verfrist, aangekleed en met nat haar pakte hij zijn mobiel erbij en begon het laatste nieuws even bij te lezen. Zoals hij al wel had verwacht, was Robin degene die nog wat orde probeerde te scheppen in de chaos van alle verdwaasde mensen, door te zeggen dat ze anders wel voor een feestje zouden zorgen. Wat hadden al die anderen dan verwacht? Er is gratis drank beloofd op dat adres, dus dat feest zou echt wel goed komen. Pas toen viel hem het bericht van Floortje op. ”Mijn deur staat altijd voor je open,” stuurde hij haar terug, met nogmaals een knipoog. Waarschijnlijk was hij veel te laat met reageren, maar misschien zag ze het nog. Nogmaals ging de bel, meteen gevolgd door een uitroep van Robin die zelfs hij kon horen. Nog even en ze zouden hier alvast met het feest kunnen beginnen, bedacht hij grinnikend. Misschien was opnieuw neerploffen op zijn bed om alles bij te lezen niet het slimste idee geweest, want nu moest hij weer opstaan en dat kostte erg veel moeite op dit tijdstip. Een ding was wel: met al het geluid dat de dames maakten, hoefde hij niet bang te zijn om weer in slaap te vallen. Of misschien wel, hij had nooit zoveel last van geluid… Om te voorkomen dat hij echt in slaap zou vallen, stond hij toch maar opnieuw op en liep in de richting van al het geluid. “Goedemorgen dames,” zei hij en hij haalde even een hand door zijn nog natte haar, waarna hij ontspannen tegen de deurpost aanleunde.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Go to the people and the places that set a sparkle in your soul."

Terwijl ik haar afwachtend aan keek, voelde ik hoe ze me kort omhelsde en even haar lichaam tegen me aan drukte. Ik ging er niet op echt op in, ik kende Floortje nog niet heel lang, maar had in die tijd dat ik haar kende wel mee gekregen dat dit voor een hele normale manier was om iemand te begroeten. Zelf vond ik dingen niet snel ongemakkelijk, maar ik kon het wel begrijpen als mensen dat wel vonden. Toen ze me losliet keek ze me even aan. 'Ja, dat berichtje kreeg ik ook. Heb jij enig idee wie de afzender was? Ik herkende hem niet van foto,' Ze beet kort op haar onderlip en keek me vervolgens opnieuw aan. Voor ik kon antwoorden op haar eerste vraag had ze de volgende alweer gesteld. 'Heb je nog tijd voor een kop koffie?' Er verscheen een lach rond mijn lippen en ik keek Floortje aan. 'Alsof je mijn gedachtes kon lezen.' Ik grijnsde even. 'Ik was zelf ook op zoek naar koffie, thuis kon ik niks vinden wat je fatsoenlijk een ontbijt kunt noemen.' Ik stopte even en keek om heen. 'Waar wil je heen? En trouwens, die jongen van dat berichtje is Lars. Je kent hem waarschijnlijk wel van gezicht. Hij is wel oké, niet zo populair, maar wel vriendelijk.' Opnieuw richtte ik mijn blik op Floortje. 'Ga jij naar dat feestje? Ik ga denk wel, er zijn altijd wel wat gezellig mensen en dat kan nooit kwaad, toch?' Terwijl ik de woorden uitsprak viste ik mijn portemonnee uit mijn zak en hield hem omhoog. 'Zal ik trakteren?' Ik lachte kort baar Floortje.

"Be kind to unkind people. They need it the most."

---

chaos makes the muse

• Rebellious bitch • Twenty • Veterinaire dierengeneeskunde • Outfit •

Hoewel ik het Whatsapp berichtje had gelezen, dat in de ochtend om zes uur op mijn telefoon was verschenen, schonk ik er minder aandacht aan dan ik normaliter gedaan zou hebben. Ik kende de jongens die het verstuurd hadden aardig goed en ik stond er dan ook voor even van de te kijken dat het ze gelukt was om aan vele nummers te komen —niet dat me dat ergens niet verbaasd had; tenslotte waren de jongens er vindingrijk genoeg voor om er op een andere manier aan te komen, dan het daadwerkelijk te vragen.
      Bubba sjokte onaangelijnd tevreden naast me, waarbij hij geen centimeter van mijn zijde afweek. Nadat ik wakker was geworden, en het berichtje had gelezen, was ik mijn bed uitgerold en de douche in gestapt. Daar had ik zoveel mogelijk van mijn rollende gedachten geprobeerd te kalmeren — tevergeefs — waarna ik mezelf had klaargemaakt voor een wandeling met mijn trouwe viervoeter. Een klein half uurtje later en nog steeds verzonken in diepe gedachten besloot ik langs mijn nichtje te gaan, in de hoop dat zij me wellicht kon helpen; al was ik eerder bang voor de bevooroordeling die ze voor me klaar zou hebben liggen.
      Sinds een kleine drie maanden was ik samen met JC en hoewel we het goed leken te hebben, begon ik ondertussen één bijzonder aspect te missen in onze relatie; hetgeen wat ik maar niet bij hem voor elkaar kreeg en waar ik ondertussen lichtelijk gefrustreerd van begon te raken. Kauwend op mijn onderlip belde ik daarom dan ook bij het huis van Robin en Jonah aan en terwijl Bubba zich langs me neer liet zakken verscheen er een vertwijfelende frons op mijn gezicht.
      ”TESSS!” klonk er enkele tellen later, waarna mijn lieftallige nichtje uit het raam hing en me pervers toe floot alvorens ze weer verdween. Grinnikend schudde ik mijn hoofd. Het duurde niet veel langer vooraleer de voordeur geopend werd en de brunette opnieuw verscheen, ditmaal op ooghoogte. “Hi tess. *Bu borçluyum.” Voor even perste ik mijn lippen opeen terwijl Robin door haar knieën zakte om mijn vriendje aan te halen, die op zijn beurt kwispelde van plezier zonder boven op haar te springen, en vroeg ik me voor enkele tellen af of ik mijn nichtje echt de reden van mijn komst ging vertellen.
      ”JC,” zuchtte ik zacht en woelde losjes met mijn handen door mijn haren heen. “Het gaat volgens mij niet zo goed,” mompelde ik er haast direct achterna, waarbij ik poogde geen zorgelijkheid te laten doorklinken. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Jonah verschijnen. Voor kort schonk ik hem een begroetende blik toe, maar haalde mijn poelen al snel weer van hem af zodat ik me op mijn nichtje kon richten. Normaliter zou ik een plagende opmerkingen durven te maken, helaas waren mijn eigen zorgen op dit moment te zwaar om de vrolijkheid ‘t zelve te zijn.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

'I'm not here to be average..
i'm here to be awesome.'

---

---

Moeizaam viste ik naar mijn mobiel die voor de zoveelste keer vandaag afging. Niet zozeer door de appjes die er gestuurd werden of het feit dat ik eventueel gebeld kon zijn, maar meer door mijn wekker die ik altijd tienduizend keer weg drukte in de ochtend. Ik wilde nog niet wakker worden. Het was veel te vroeg.
Met moeite hield ik mijn ogen open, waar ik Whatsapp open drukte. Zoals altijd was ik weer helemaal onder gespamt in de ochtend. Niet dat dat zo vreemd was met zo’n grote familie als ik had.
Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik de kleine tweeling dreumesen hun vet gaf, die blijkbaar de grootste plannen hadden gemaakt voor vandaag op het HAVO. Een plek waar ik binnenkort dringend langs moest gaan om de nodige jongens een nachtmerrie in hun brein te laten prenten als ze aan een van mijn zusjes kwamen.
Mijn ogen gleden algauw verder naar de rest van de chat gesprekken tot ze even stil vielen op een vreemde genaamd Project X. Ik herkende algauw Lars als groepsbeheerder; wat me even verbaasd liet fronsen. Sinds wanneer hield Lars feesten en sinds wanneer had hij de nummers van alle mensen die in deze chat zaten. Ik herkende algauw vele vrienden en kennissen van me, waar natuurlijk mijn ogen voor een paar secondes langer op een meisje met beeldige zwarte lokken rond haar licht getinte gezicht bleven hangen. Tessa. Ik klikte onze gesprek open, waar ik mijn camera opende. Stacey, de kleine pup, was nog in een diepe slaap verwikkelt, wat me de ultieme gelegenheid gaf om samen met haar een selfie te maken. Ik stak mijn tong uit als een dood lam, waarbij ik mijn ogen even gesloten had.
Mijn ogen schitterde even bij het typen van het onderschrift; voor ik het naar Tessa verstuurde. *‘Just woke up, with this fine ass lady next to me. Don’t be jealous, boo. I like you furry more.. Xxx :monkey with hands on eyes emoji: :Heartemoji:'
Ik zetten mijn mobiel weer op mijn nachtkastje; waarbij ik op stond – tot Staceys ergernis – het kleine hondje kefte een enkele keer zachtjes, wat mijn lippen even liefkozend op haar hoofd deed drukken.
Ietwat vermoeid rekte ik me uit, waarbij ik naar buiten keek. Het beloofde mooi weer te worden als ik het zo zag en besloot dan ook maar niet meer dan nodig was aan te trekken. Ik koos dan ook een simpele korte broek met een blouse en bandana. Ik kon na de lessen altijd de blouse nog uittrekken, gezien de free- the- nipple wet nog steeds niet toegestaan was tijdens de lessen. Niet dat ik dat raar vond. Ik zag bepaalde leraren liever niet topless dan wel. Er was wel een leuke leraar tho..
Ik beet snel die gedachten weg, door mijn kamer uit te lopen en die van Niels in te lopen. Als verwacht sliep het grote ei nog, wat me expres zachtjes zijn kamer in deed sluipen. Stilletjes kwam ik aan bij zijn bedrand, waar ik kort – maar krachtig – Niels bij zijn schouders door elkaar schudden, voor ik lachend zijn dekbed stal en deze van hem aftrok. ‘Rise and shine… babe. Volgende keer doe ik het niet zo lief als nu.’ Plagend stak ik mijn tong uit, waar ik schaamteloos op zijn voeteinde plaatsnam. Ik liet mijn blik even over mijn beste vriend gaan, voor ik even weer een blik op mijn mobiel wierp. ‘De tijden zijn weer wedergekeerd om onszelf populair te gedragen, van As. Schijnbaar schijnt er een top feestje te zijn vanavond en gezien jij nog steeds single bent, ben jij mijn grootste zorg momenteel.’

*

[ bericht aangepast op 15 sep 2016 - 20:01 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

NIELS LUKAS VAN AS
GENEESKUNDE , 2DE JAAR

---

Hoe lang ik al aan het slapen was wist ik niet, maar ik wist wel hoe erg ik van slapen hield. Mijn laken strak om me heen gerold als een burrito en net zo warm als één ook. Het geluid van mijn vibrerende mobiel had ik al lang genegeerd net zoals de geluiden die van beneden kwamen. Dit was een gewoonte voor me. Rond dit uur maakte Ruben - wie ik vaak ook mijn papi noem, maar niet in bijzijn van anderen - zich klaar om naar zijn werk te gaan rijden en maakte Coen - aka dadi- ontbijt klaar voor ons. Rond dit uur sloeg ik vaak de laken over mijn hoofd en negeer ik lekker dat ik zo ook moest opstaan.
Echter is deze ochtenroutine niet altijd hetzelfde en dit kon ik bewijzen met de deur die wagenwijd open gegooid was en de vermoeide kreun die van mijn lippen rolde. "Nog vijf minuutjes" mompelde ik schor al duurde het niet lang voordat ik nog wat door elkaar geschud werd en daarna werden mijn laken gestolen waardoor ik koppig mijn kussen over mijn hoofd drukte. ‘Rise and shine… babe. Volgende keer doe ik het niet zo lief als nu.’ zei JC lachend en een zucht verliet mijn lippen waarna ik het kussen van mijn bed gooide en naar de krullenbol keek die aan mijn voeteind zat. "Lul." mopperde ik zachtjes met een scheve grijns waarna ik rechtop ging zitten en hem een duwtje haf. Zoals gewoonlijk zat ik halfnaakt in mijn bed, met enkel mijn Boxershort aan en Justin was helemaal aangekleed. "Hoe laat is het?" mopperde ik zacht en keek even naar mijn mobieltje die vol stond met Whap berichten uit een nogal vreemde groep.
‘De tijden zijn weer wedergekeerd om onszelf populair te gedragen, van As. Schijnbaar schijnt er een top feestje te zijn vanavond en gezien jij nog steeds single bent, ben jij mijn grootste zorg momenteel.’ Schaapachtig keek ik mijn beste vriend aan en keek toe hoe zijn pup, de kleine Stacey binnen komt gekwispeld. Met een handige beweging pak ik het hondje op en zette deze op mijn bed. " Komaan, JC, ik ben echt geen boyfriend material. De enige die me wilt hebben is Stacy." zei ik met een vage grimmas en aaide de pup even over zijn koppie. "Daarbij ik moet eerst weten wat dit zogenaamde feestje is, ik bedoel hoe komt Lars aan mijn nummer? Ik ken hem niet eens, behalve dat hij tegen zichzelf praat in de bibliotheek..."

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

We laten de tijd toch iets sneller gaan op aanvraag c:

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

'I'm not here to be average..
i'm here to be awesome.'

---

---

Behendig ontweek ik de – toch wel verwachte – kussen van de jongen, waarbij een witte tandpasta grijns nog duidelijk op mijn gezicht prijkte. Mikken was nooit een sterke punt van de jongen geweest als hij net wakker was. De slaapkop.
Voor ik er erg in had, werd ik bijna genadeloos van het bed geduwd, waardoor een klein protesterend geluidje mijn keel verliet, wat gepaard ging met een pruillipje. ‘NIEHIEEELS.’ Pruilde ik dan ook kinderachtig, waar ik de jongen een duw terug gaf, voor de jongen tijd had om zijn mobiel te controleren. Waarschijnlijk was hij nu het gesprek aan het volgen in de onverwachtse appgroep van Lars. Ik moest echt eens aan de jongen gaan vragen wat hem in vredesnaam bezield had. Waarschijnlijk zat dat joch van een Bakker er gewoon achter. Hij was altijd de jaloerse type geweest van het stelletje met een grote bek. Dat Lars hem niet allang gedumpt had verbaasde me nog steeds.
‘Komaan, JC, ik ben echt geen boyfriend material. De enige die me wilt hebben is Stacy.’
Ik schudde afkeurend mijn hoofd, terwijl hij Stacey op het bed tilde en het kleine prinsesje over haar hoofd aaide.
‘Daarbij ik moet eerst weten wat dit zogenaamde feestje is, ik bedoel hoe komt Lars aan mijn nummer? Ik ken hem niet eens, behalve dat hij tegen zichzelf praat in de bibliotheek…’ ik rolde met mijn ogen bij zijn laatste opmerking, waarbij ik op de halfnaakte jongen klom. ‘Sinds wanneer kom jij in de bibliotheek van As. Straks word je nog intelligent en dat willen we niet hebben he.’ Ik drukte speels zijn armen, boven zijn hoofd in het matras, waar mijn ogen plagend in zijn koele kijkers priemde.
‘Daarnaast is niemand goed genoeg voor Stace, zelfs jij niet NieliePielie. Vandaar krijgen jullie beide mijn zegen niet.’ Plagend liet ik een arm los om naar de kussen achter me te grijpen, voor ik deze een paar keer tegen hem aansloeg, waarna ik een poging ondernam om van zijn schoot te klimmen en weg te rennen met mijn moordwapen…

[ bericht aangepast op 15 sep 2016 - 22:35 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

NIELS LUKAS VAN AS
GENEESKUNDE , 2DE JAAR

---

‘NIEHIEEELS.’ pruilde de jongen waardoor ik even zacht begon te lachen, als er iets was dat ik echt hilarisch vond, was het wel JC plagen. Hij haf me een duw terug waardoor ik languit weer in mijn bed ging liggen, Nadat ik mijn mobiel terug had gelegd en Stacy op het bed had getild keek de krullenbol me afkeurend met zijn hoofd geschud waardoor zijn lokken vrolijk meesprongen. Jc rolde even met zijn ogen toen ik het over het feestje had en klom even op mijn schoot. 'Sinds wanneer kom jij in de bibliotheek van As. Straks word je nog intelligent en dat willen we niet hebben he.’ zijn woorden waren speels en voordat ik doorhad wat hij van plan was had hij mijn polsen al vastgegrepen deze boven mijn hoofd gepind. Mijn lippen had ik op elkaar geperst , mijn best doen om niet in lachen uit te barsten want als er iets was waar ik niet tegen kon dan was het wel kriebels. ‘Daarnaast is niemand goed genoeg voor Stace, zelfs jij niet NieliePielie. Vandaar krijgen jullie beide mijn zegen niet.’ een lachje verliet mijn lippen waarna ik puppyogen naar Jc trok en met mijn arm die ik vrij had gekregen prikte ik hem tegen zijn ontblootte borstkas aan. " Nou nou, Jc ik neem je enkel serieus als je je bloes hebt geknoopt." zei ik plagend en stak mijn tong uit naar de krullenbol. "Daarbij zijn Stacy en ik net Romeo en Juliet, ons krijg je nooit uit elkaar." serieus keek ik de jongen aan maar barste dan ook in lachen uit toen Stacy mijn gezicht begon af te likken. "Staaaceyy, dat kietelt!" riep ik lachend en kreeg daarna een kussen tegen mijn hoofd aan.
Verbaasd keek ik naar Jc die van mijn schoot af klom en meteen verscheen er ook een kinderlijke blik in mijn ogen. "Hé! Ik krijg je wel !" riep ik waarna ik nog een kussen van mijn bed greep en de jongen achtervolgde. " NIELS, JC, ETEN!" hoorde ik Dadi roepen. "We komen zo!" riep ik terug naar beneden en haf Jc daarna een mep met mijn kussen en grijnsde even als ik enkele veertjes zag vastzitten tussen zijn krullen. "Nu lijk je net een indiaan." gniffelde ik waarna ik mijn kussen weer op het bed gooide en JC hielp met de pluimpjes uit zijn krullen te halen. " Blijf stil zitten, straks trek ik nog aan je krullen." zei ik waarna ik hem op mijn bed duwde en keurig de kleine donsjes hielp uit te halen. " Tip aan mezelf, pak geen donskussen." zei ik met een grimas. Ik leunde wat tegen de jongen aan zodat ik zeker was dat alle pluisjes eruit waren en stond daarna recht, niet echt beseffend dat ik nog steeds halfnaakt was.
De geur van verse omeletten was nu te ruiken in mijn kamer wat betekende dat mijn vader alles al op tafel aan het leggen was. "Ik ga me even aankleden." melde ik met een knipoog naar de jongen en woelde plagend door zijn krullen heen waarna ik naar mijn klerenkast toeliep en een setje kleren uithaalde. "Zeg JC, is er een dresscode voor dat feestje of iets? Ik heb het nog niet echt gelezen." vroeg ik hem terwijl ik mijn boxer uitdeed en deze inruilde voor een nieuwe. Na ook de rest van mijn kleren aangetrokken te hebben liep ik naar de deur. "Kom volgens mij heeft mijn pa Omelet gebakken voor ons." zei ik waarna ik kort een hand door mijn blonde haren haalde.

[ bericht aangepast op 16 sep 2016 - 18:14 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

'I'm not here to be average..
i'm here to be awesome.'

---

---

Zijn puppyogen wisten me alles behalve week te maken. Echter wist de jongen een arm uit mijn greep vrij te maken, waar deze tegen mijn borst aan tikte. ‘Nou nou, JC ik neem je enkel serieus als je je bloes hebt geknoopt.’ Hij stak zijn tong uit, waarbij ik – enorm sensueel – mijn wenkbrauw wiebelde. ‘Leid het je te veel af dan?’
Echter begon, zodra ik deze woorden amper mijn lippen had laten verlaten, Stacey en Niels elkaar de liefde aan het verklaren. Stacey begon Niels gezicht te likken door ze – zogenaamd – lieve woorden van Niels, terwijl we beide wisten dat hij Stacey enkel maar voor een nachtje zou gebruiken en niet meer. Stacey was meer iemand die een jongen – of meisje - zal vinden op een latere leeftijd. Ze was nog maar een onschuldige pup. Ze hoefde nog niet te denken aan zwangerschappen en kinderen.
Ik sloeg Niels expres nog een keer met het kussen, waar ik Coens vertrouwde stem van onder naar ons hoorde roepen. Ik wilde al snel op de etensgeur afrennen, zodat Niels geen wraak op me kon uiten, maar het was al te laat. Ik voelde een kussen tegen mijn gezicht komen, waar allerlei veertjes te ronde gingen in de kamer. ‘NIEHIEEELS.’ Klaagde ik, voor Niels de opmerking over een indiaan maakte. Ik begon rondjes in zijn kamer te redden, waar ik speels met mijn hand op mijn mond sloeg om daarbij een indianen geluid te produceren. Voor ik echter mijn wigwam kon zoeken, of deze bouwen om in te gaan slapen, trok Niels me al op zijn bed. Net als een moeder aap bij zijn kind, begon Niels de veertjes tussen mijn krullen uit te vissen. ‘Tip aan mezelf, pak geen donskussen.’ Pruilend keek ik omhoog naar de blondharige jongen, wat nogal mislukte omdat zijn borst op dit moment nogal in mijn gezicht hing. Ik voelde zijn lichaam wat warmte naar me afsteken, wat me toch wat ongemakkelijk op mijn plek heen en weer deed wiegen.
Gelukkig liep de jongen na – naar mijn mening – super lange secondes wat wel als een minuut benoemd kon worden, weg bij mij om zich aan te kleden. Hij wierp me dan ook een vette knipoog, wat me iets wakker liet schudden uit te roes. ‘Ook niet met carnaval dan? Dan hoef ik geen kostuum meer te komen en wie houd nou niet van een sexy, ontsnapte indiaan.’ Ik stak mijn tong uit, waarbij Niels besloot dat dat het perfecte moment was om zijn onderbroek uit te doen. Soms vroeg ik me wel af of ik er wel goed aan deed om samen te gaan wonen bij zijn ouders met hem. Heel soms maar.
‘Zeg JC, is er een dresscode voor dat feestje of iets? Ik heb het nog niet echt gelezen.’ De jongen liep naar de deur, waar ik hem naar toe volgde nu hij aangekleed was.
Ik gunde hem een zacht duwtje van de deur weg, zodat ik voor de deur stond in plaats van hij, waar mijn ogen speels in zijn koele kijkers haakte. ‘Ik denk dat het niet uitmaakt wat je draagt. Al zou je naakt gaan.’ Ik grijnsde breed voor ik nog iets geheimzinnig naar hem toe boog. ‘Maar even tussen ons; als je naakt zal gaan doe dan wel een tarzan slip aan; wil je?’ deze keer gunde ik hem een vette knipoog, waar ik de trap af holden na nog kort kinderachtig te roepen wie het eerste beneden was.
Ik rende de keuken in waar Coen, Niels vader stond met een pan. Hij was een omelet op onze borden aan het schuiven; wat me direct straalverliefd op de man liet worden. Ik rende naar de man toe; waar ik een kus op zijn wang drukte en aan tafel plaats nam. ‘Hi Dads!.’ Riep ik enthousiast, waar ik mijn tong uitstak naar Niels die net naar beneden kwam, voor ik de volledige onschuld ging spelen. ‘Niels heeft mijn wigwam kapot gemaakt en mijn haar door de war gemaakt. Dads. Straf hem.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Benjamin 'Ben' Bakker ‘’Ja al enkele,’’ mompelde hij en ik beet op mijn lip, het klonk niet heel enthousiast. ‘’Wat? Nee, Robin ziet me niet eens staan,’’ zuchtte hij vervolgens en ik haalde mijn schouders op. ‘’Echt wel.’’       Lars vervolgde zijn speech al gauw met dat hij geen pak had en ik fronste, ‘’het enigste feestje waar ik ooit in pak naartoe ben geweest was een begrafenis… Ik denk niet dat een vrouwen houden van een te klein pak dat ruikt naar dood.’’ Ik lachte en hield even mijn hand voor mijn hoofd, ‘’ik zou er best geïnteresseerd in zijn, maakt het wel mysterieus.’’ Ik stapte van de bureaustoel af en wreef even in mijn handen, ‘’ik heb anders nog wel een pak van mijn vader; hij merkt het toch niet, hij heeft er duizenden. Daarnaast, alles staat jou Lars,’’ schreeuwde ik zodat Lars het zou horen in de badkamer. Toen ik hem riep voor zijn mening en hij niet reageerde wachtte ik ongeduldig af op zijn antwoord, ‘’Mag ik eerst even? Al die blikjes monsters zijn niet goed voor mijn blaas.’’ Ik kn het niet laten om weer te lachen, toen hij terug was komen lopen en op het luchtbed neerzakte beet ik op mijn lip.       “ Fast food is een optie? Dat vind ik toch lekker,’’ sprak hij toen en ik rolde met mijn ogen. ‘’Ben je gek? Het is een feest voor mensen boven de twaalf jaar Lars.’’ Ik zuchtte, proberend om zelf op een goed idee te komen maar het leek niet te lukken. ‘’Goed, we halen wel fastfood,’’ sprak ik met een iets teleurgestelde toon. "Drank ehm, cola? Of bier, maar daar word ik zo gassig van weet je. Zoals die keer dat we de harry potter marathon wilden doen en je me eens wat pills liet drinken. Ik denk dat we de marathon moesten cancelen door de stank.’’ Toen ik Lars zo hoorde praten gooide ik een shirt van het bureau gauw zijn kant op, ‘’jij moet echt je mond houden, ik word nu al weer misselijk van je.’’       ‘’Of dat kwam doordat we bedorven pizza hadden gegeten, dat kan ook wel.’’ Toen hij dat er aan toevoegde leek de hele walm geur weer terug te komen en probeerde ik een kokhalsneiging terug te houden. ‘’Oh ehm, terug naar Project X,’’ sprak Lars en ik knikte hevig, ‘’weet je nog die ene keer in die club? Daar hadden ze wodka en bacardi, sterke drank toch? Dat klinkt toch cool, of martini,’’ zei hij. ‘’One martini , shaken not stirred,’’ sprak ik toen met hem in harmonie en barstte toen in lachen uit, ‘’precies!’’ Zei ik enthousiast en gaf hem een duw. ‘’Dit is nou wat ik bedoelde met teamwork!’’       "Maar, geen school? Wow, dus we skippen lessen.” Ik rolde met mijn ogen, ‘’ja, Lars,’’ zuchtte ik en leunde even achterover, ‘’laten we maar naar het winkelcentrum gaan en alsjeblieft doe gewoon normaal, net als ik.’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

‘Als je dat wilt hoef je het alleen maar te vragen. Daarvoor hoeft het niet persé ’s avonds voor te zijn, namelijk.’ zei ze en ik grijns even als ze haar lippen kort op die van mij drukt. Ik grinnik zachtjes als ze me naar achter duwt en lach vervolgens hard als ze me begint te kietelen. Het wordt echter verstoord door de bel en ik grinnik weer als ik langzaam omhoog kom. ‘Kan je het alsjeblieft iets netter hier voor me maken, voor ik haar naar boven laat?’ hoor ik haar zeggen en ik knik, waarna ik opsta en haar help met opruimen. 'Geen probleem sweetie' zeg ik ondertussen. Ik ruim nog snel hier en daar wat dingen op en kijk om me heen, waarna ik knik. Oké, goed genoeg. Ik werp een blik in de spiegel en haal een hand door mijn haar, waarna ik het niet kan laten snel een lipgloss van Robin te pakken. Snel doe ik het op en leg het weer terug, waarna ik ook besluit om rustig mijn weg naar beneden te maken. Hier en daar schuif ik nog wat dingetjes aan de kant voor ik uiteindelijk met een klein sprongetje van de trap beneden kom. Ik loop naar de anderen toe en glimlach naar Tess als ik haar zie. 'Hey hey' zeg ik en leun uiteindelijk maar tegen de muur. Ik kende haar wel, we deden nou eenmaal dezelfde studie waardoor ik haar geregeld tegenkwam op school. Ik kijk even naar de anderen en speel wat met mijn haar, iets wat echt een tic van me was eigenlijk. 'Something wrong?' vraag ik even later als ik haar niet zo vrolijke blik opmerk.

---

El Diablo.

---

Ik word wakker en het eerste dat ik voel is pijn.
Niet zo zeer fysiek, al is het bonzen van mijn hoofd niet het meest aangename gevoel dat er bestaat.
De pijn is voornamelijk mentaal. Mijn geest lijkt verkruimeld, geen enkel druppeltje motivatie of levenslust is nog te vinden.
Zo is het al dagen, weken. Sinds het gesprek dat ik voerde met mijn nu ex lijkt alles me nog meer moeite te kosten, alsof er een blok lood aan mijn lichaam hangt dat me bij alles dat ik doet naar beneden weegt.
Ik hoopte dat ik er wel overheen zou komen, zo na een aantal weken. Maar niets is minder waar. Elke dag mis ik hem meer en meer, en elke ochtend word ik er weer pijnlijk aan herinnerd dat ik nu helemaal alleen ben.
Met een zucht hijs ik mijn beurse lichaam uit bed. Mijn telefoon, die altijd op de tafel een aantal meter van mijn bed afligt, licht op en ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.
Een aantal losse berichtjes, vooral van mijn broers, en een stroom berichten in een groepsapp waar ik naar mijn weten gisteravond nog geen lid van was. Project X. Een feest.
Aan de ene kant het laatste waar ik zin in heb, aan de andere kant een ideale afleiding. En wie weet, misschien doet het me wel goed. Wie weet lost een goede beurt al mijn problemen in een klap op. Een pilletje of een boel drank doen dat namelijk niet, dat heb ik al aan de lijve ondervonden.
Ik denk oprecht dat ik gek ga worden als ik niet snel een beetje gelukkiger word.
Met frisse tegenzin, maar met het geluid van Nicki Minaj op de achtergrond, kleed ik me aan en wing ik mijn eyeliner. Een simpele hand door mijn haar, en we kunnen er wel weer tegenaan vandaag.
Snel typ ik een berichtje naar Eleonora, peilend.

From: Suus
To: Noor
Ga jij naar dat Project X gedoe? Ik twijfel...
Weet nog niet of ik klaar ben voor onder de mensen zijn, maar wil me ook niet aanstellen. Ik ga alleen als jij gaat..

Ik heb meteen spijt van het berichtje, want zijn we wel goed genoeg vrienden om dit zo te doen? Misschien vindt ze me wel vreselijk irritant nu.
Dan sluit ik mijn deur achter me en loop ik de gang op. Misschien kom ik nog wel bekenden tegen, iemand om een praatje mee te maken, maar tegelijkertijd gok ik dat veel mensen me liever uit de weg gaan.
Dat zou ik ook doen, zeker na de woede-uitbarsting die ik nog niet al te lang geleden had na een fout gevallen biertje.. of twintig. Maar goed.
Ben benieuwd. Mijn hart bonst lichtelijk in mijn keel en ik moet diep ademhalen om verder te lopen. Kom op, Suza, je kunt dit. In de verte hoor ik stemmen, maar ik kan ze niet zo goed thuisbrengen. Alsjeblieft, vandaag, wees goed voor me.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

NIELS LUKAS VAN AS
GENEESKUNDE , 2DE JAAR

---

‘NIEHIEEELS.’ Klaagde JC opnieuw voordat ik hem met mijn donskussen geslagen had. Hij kon er wel om lachen en voor ik het wist liep hij rondjes door mijn kamer, terwijl hij indianen geluidjes maakte. Het was een grappig zicht en ik had best wel zin om het te gaan filmen, maar ik deed het niet gezien ik het dubbel zo erg terug zou krijgen. ‘Ook niet met carnaval dan? Dan hoef ik geen kostuum meer te komen en wie houd nou niet van een sexy, ontsnapte indiaan.’ grapte JC en ik moest even lachen. " Dan gooi ik lekker al mijn kussens naar je, tot je de perfecte sexy indiaan bent." grijnsde ik naar de jongen toen ik aangekleed was.
‘Zeg JC, is er een dresscode voor dat feestje of iets? Ik heb het nog niet echt gelezen.’ De jongen liep naar de deur, waar ik hem naar toe volgde nu hij aangekleed was. De jongen liep ook naar de deur toe waar hij me een duwtje haf zodat hij als eerste door de deur was en keek me aan met een speelse blik.
‘Ik denk dat het niet uitmaakt wat je draagt. Al zou je naakt gaan.’ zijn antwoord op mijn vraag deed me even met mijn wenkbrauwen wiebelen. "Hmm, en alle meiden meteen op me? Dat is een droom van vele" lachte ik maar JC deed er nog een schepje bovenop. ‘Maar even tussen ons; als je naakt zal gaan doe dan wel een tarzan slip aan; wil je?’ Met een vette knipoog er nog aan toegevoegd deed me hem een duw geven waarna ik samen met hem als een klein kind als eerste beneden wilde geraken. Eens we dan ook in de keuken kwamen was het duidelijk dat JC het wedstrijdje had gewonnen en ik , ik kon enkel maar kijken naar het lekkere eten dat op de tafel uitgestald stond. JC liep meteen naar mijn vader toe en drukte een kus op zijn wang waardoor mijn vader even moest lachen. "Wat ben jij lekker enthousiast JC, goed geslapen?" vroeg Coen hem en ik liep ook even naar hem toe waarna ik mijn vader een knuffel haf en mijn tong terug uitstak naar JC ‘Niels heeft mijn wigwam kapot gemaakt en mijn haar door de war gemaakt. Dads. Straf hem.’ zijn onschuldigheid was altijd al een zwakte geweest en wild schudde ik met mijn hoofd. "Nietes! Ik mag van JC niet met Stacy trouwen, Dadi." zei ik met een pruillipje waardoor de man in lachen uitbarstte. "En jullie zijn dan 'volwassenen'. Wat nou als we na school een wigwam maken voor Stacy, hebben jullie beiden dan eens wat te doen." zei hij waarna mijn vader even met zijn hand door mijn blonde haren ging waardoor ik een tegenpruttelend geluidje maakte en hem los liet. " Gaat niet, er is een feestje vanavond waar JC en ik heen gaan." zei ik waarna ik aan tafel ging zitten en wat ei op mijn bord schepte en ook in deze van mijn beste vriend deed.

LARS JORIS DAELMANS
INFORMATICA , 2DE JAAR , LOSER , AT BENJI'S HOUSE

---

‘’Echt wel.’’ Had Ben nog gezegd toen ik het over de onbereikbaarheid van Robin had want eerlijk was eerlijk ze was veel te ver uit mijn bereik. Als ik er zo over nadacht was het enige waar ik aan kon van bereik een eekhoorn al moest ik deze dan wel nog te pakken zien te krijgen. Ben moest lachen en facepalmde zichzelf even voordat hij weer sprak ‘’ik zou er best geïnteresseerd in zijn, maakt het wel mysterieus.’’ was zijn antwoord geweest. Ja een man ik pak was wel mysterieus, zoals James Bont of man in black... al zocht ik niet achter aliens, dus laat die referentie maar zitten... ‘’ik heb anders nog wel een pak van mijn vader; hij merkt het toch niet, hij heeft er duizenden. Daarnaast, alles staat jou Lars,’’ ik had er niet op geantwoord maar zijn woorden hadden me toch aan het denken gezet. Ik kon toch niet met een pak van zijn vader rondlopen! Die dingen waren een fortuin waard en daarbij was zijn vader wel twee keer zou oud als mij. Okay niet twee keer maar je snapt mijn punt wel. Ik wilde er niet als een 'volwassene' uitzien. Jonathan droeg ook geen pak en nogsteeds vielen meisjes als blokken voor hem. Misschien moest ik maar eens aan JC of aan Daan vragen wat voor kleren zij zouden aandoen op feestjes. Misschien ook weer niet. Straks vonden ze me ook nog een loser... Welke kerel organiseert er nou een feest en weet niet eens wat hij zelf zou aandoen voor dat feestje? Deze hier
Naast kleren was dan ook het eten en drank een groot probleem. Fast food was mijn voorstel al wist Benji dit niet echt te waarderen. ‘’Ben je gek? Het is een feest voor mensen boven de twaalf jaar Lars.’’ zuchtte de jongen terwijl hij even door de kamer heen liep. ‘’Goed, we halen wel fastfood,’’ teleurstelling was te horen in zijn stem en kort beet ik op mijn lip. Salade dan? In films doen ze dat toch ook niet?
Ben gooide een shirt mijn richting op waardoor ik de jongen wat verbaasd aankeek. ‘’jij moet echt je mond houden, ik word nu al weer misselijk van je.’’
kort bloosde ik waarna we algauw weer terug naar het oorspronkelijke onderwerp gingen. Mijn volgend idee vond hij dan een geweldig idee want beiden zeiden we in koor. ‘’One martini , shaken not stirred,’’ voordat we in lachen uitbarsten ‘’precies!’’ enthousiast haf de jongen me een duw waardoor ik me al was vrolijker voelde. ‘’Dit is nou wat ik bedoelde met teamwork!’’ zei de jongen al rolde hij gauw weer met zijn ogen ‘’laten we maar naar het winkelcentrum gaan en alsjeblieft doe gewoon normaal, net als ik.’’ ik knikte . "Normaal doen, no problemo." zei ik en leunde wat tegen zijn bureau aan, al haperde ik waardoor ik pardoes op de grond viel. "Auw." mopperde ik. "Ik doe wel normaal vanaf nu" mompelde ik eens ik weer rechtop klauterde.

Niet veel later hadden we onze spullen bijeen genomen en liepen we Bens huis uit zodat we naar de winkelstraat konden gaan. "Dus drank, eten, wie weet wel coole party outfits." somde ik vrolijk op. "Oh ! en gaan we nog langs de comic shop? De nieuwe superman strip is uit en ik wil hem hebben." grijnsde ik naar Ben. "Oh gaan we met de auto?" vroeg ik hem eens we op zijn oprit stonden

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

De zo'n verwarmde de rechterkant van haar gezicht terwijl Eleonora uit het raam van de bus tuurde. Haar ontbijt had ze naar binnen gewerkt en vervolgens afscheid genomen van Daniel. Nu was het tijd om iets anders te doen, een nieuwe manier om haar dag te vullen. Aangezien ze maar één klas had vandaag en geen belangrijke training, had ze veel vrije tijd. Vanavond zou ze nog naar het Project X feest gaan, een event waar ze om moest grijzen als ze eraan dacht. Ze werd afgeleid door het zoemende geluide van haar telefoon in haar tas. Ze pakte met haar linkerhand de iPhone op en ontgrendelde hem, om een zee aan notificaties binnen te krijgen. "Damn." Mompelde ze kort naar haar mobiele telefoon die het nog maar net kon trekken. Één bericht sprong eruit, die van Suzannah. Ze was onzeker of ze naar het feest zou gaan, een kleine confidence boost kon je wel aan Noor overlaten. From: Eleonora To: Suus Message: Ik ga zeker darling! Kom je anders me tegemoet in de stad? Dan kopen we meteen en nieuwe outfit. Love you loads & don't worry *clapping emoji*       Na hoe Suzannah's relatie was geëindigd snapte Noor hoe ze zich voelde, maar het was haar taak als vriendin om haar op te vrolijke. Over de intercom van de bus hoorde ze dat haar halte werd aangekondigd, deze was al dicht bij het treinstation waarna het nog één halte zou zijn naar Utrecht Centraal. Leuke kleding zou niet moeilijk te vinden zijn in de stad. Ze drukte op de stop-knop en groette de buschauffeur toen ze uitcheckte en uit de bus stapte.       De dag ging vrij snel toen Eleonora haar weg baande richting het station. Ze had op haar reisplannen gekeken en zag dat haar trein naar het centrum van Utrecht van spoor twee zou vertrekken. Ze had nog kort wat koffie gehaald en pakte haar ov-chipkaart en checkte in. From: Eleonora To: Suus Message: Ik ben over 15 minuten in de stad!

Be so good they can't ignore you, and don't let the skirt fool them Actions speak harder than your coaches

---

Up with the sun. Gone with the wind.