DoII schreef:
(...)
- Hoe zit het met taal? Moest je een cursus doen of een bepaald niveau hebben?
- Bij de school waar ik naar gekeken heb, moest je gemiddeld een zeven of hoger staan op je eindexamen VWO, ik heb Havo gedaan, maar ik heb hier al een mail over gestuurd om na te vragen of je ook deze studie met HBO kan doen, waren er bij jou zulke eisen?
- Wat was je ervaring in het algemeen?
- Wat was je ervaring met het vinden van een huis/kamer? Was er bijvoorbeeld een campus?
- Werd je begeleid als exchange student?
Dankje! (:
Ik ben tijdens mijn derde bachelorjaar naar Australië gegaan aan de hand van een zogenaamd contract dat er bestond tussen mijn thuisuniversiteit en de gastuniversiteit. Ik betaalde daarbij gewoon het Nederlandse collegegeld en volgde in Australië vakken ter waarde van zo'n 20 000 dollar zonder daar ook maar iets voor te betalen. De toelatingseisen binnen een exchange student programma verschillen van universiteit tot universiteit. Deakin had een wegpagina online staan waar per faculteit stond aangeven welk niveau van Engels je moest hebben. Er stonden onder andere cijfers bij die je bij een TOEFL of IELTS test gehaald moest hebben, maar mijn Nederlandse vwo diploma wordt ook erkend. Ik had een 8 voor mijn eindexamen Engels en omdat het minder dan vijf jaar geleden was, was dat geldig. Daarnaast was een deel van min bachelor in het Engels en had ik de mogelijkheid een aanbevelingsbrief door een docent en tevens de buitenlandcoordinator te laten schrijven. Binnen komen was dus relatief easy. Over HBO weet ik minder, maar ik weet dat eigenlijk iedereen die ik het buitenland wil studeren voor een korte periode op basis van een contract wel toegelaten wordt.
Ik heb zelf gewoond op de campus. Deakin University is een erg internationaal gerichte universiteit en op de campus werd er dan ook ieder semester een beperkt aantal kamers gereserveerd voor inkomende buitenlandse studenten (zowel mensen die hun bachelor daar doen als exchange students zoals ik). Dat was een hele ervaring. Een hele dure, maar ook een hele gave - omdat het zo'n andere wereld is dan waar ik thuis aan gewend was. Dan heb ik het over bijeenkomsten en feestjes per verdieping, evenement voor alle resi's (bewoners op de campus) etc. etc. Ook heel fijn om 10 minuutjes loop afstand van de campus te zitten en in een grote stad zoals Melbourne niet voor alles afhankelijk te zijn van het openbaar vervoer. Er waren echter ook studenten die goedkoper wilden wonen en ter plekke iets zochten; hoe meer eisen je hebt, hoe moeilijker, maar ik ken niemand die geen woonruimte heeft gevonden.
Ik werd heel beperkt begeleid en was wel geacht het meeste zelf uit te zoeken. Ik kreeg bijvoorbeeld wel instructies welk visum ik aan moest vragen, maar moest het aanvragen en invullen van alle formulieren zelf doen. In Australië ben je bijvoorbeeld verplicht om een zekere zorgverzekering aan te schaffen voor je het land in mag en daar ontstond wat miscommunicatie over. Zat ik daar, om zes uur 's ochtends naar Down Under te bellen. Dat soort dingen moest ik dus wel zelf doen. Enkel het eerste contact met de universiteit (de nominatie, na een selectieproces) werd door mijn universiteit thuis gedaan.
En hoe het was? Absoluut overweldigend en het allerleukste, spannendste, engste en bijzonderste wat ik ooit gedaan heb. Iedere dag nog wil ik terug. De herinneringen doen sommige dagen bijna pijn, zo sterk is de heimwee.
Ik heb tijdens het voorbereiden op mijn blog uitgebreid verslag gedaan, mocht je dus meer willen lezen/weten zou je daar naar kunnen kijken.
Heb ik zo een beetje je vragen beantwoord?
[ bericht aangepast op 14 sep 2016 - 22:04 ]
