OUAT || A New Curse || Speeltopic 3 - Speeltopics

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer. Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is. Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom? Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken. Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?' Wat kan je spelen? We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht. X. Bespreek relaties. Topics: SPEELTOPIC 1 SPEELTOPIC 2 ROLLENTOPIC PRAATTOPIC Lijstje: Naam: Leeftijd: Uiterlijk: Innerlijk: Hobby's: Magie: Wapens: Verleden: Relaties:

There is magic here... So...

[ bericht aangepast op 27 sep 2016 - 12:58 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Emma gaf een klein knikje naar ons. 'Maar ik zelf ben ook The Dark One geweest en ik weet wat Rumplestiltskin zijn volgende stap is. Hij heeft Graham en Elsa. Hij gaat op zoek naar zijn volgende slachtoffer.' Ze keek mij ernstig aan, ik had direct door wat ze wilde zeggen. 'Hij weet nog niet dat ik in de stad ben, dus hoogstwaarschijnlijk ben jij zijn volgende slachtoffer.' Ik knikte instemmend. Quinn's blik schiet naar mij. "Mijn moeder kan hem wel aan en sowieso met ons drieën." Het is fijn dat ze zoveel vertrouwen in mij heeft, maar ze is ook een beetje naïef, de Dark One is één van de sterkste tovenaars die ooit bestaan heeft. Voordat ik kan antwoorden verschijnt er plotseling een meisje naast ons. Geïrriteerd staar ik haar aan, wat moet zij hier nou opeens. Ik ken het meisje overigens niet. 'Sherrif, ik bedoel, Emma,' zegt ze tegen Emma. 'We hebben een probleem. Gold heeft je liefje Graham gevangen genomen.' Een minachting lachje verschijnt op mijn lippen. Wat wist zij er nou van? Liefje? Graham was niet het liefje van Emma, niet meer in ieder geval. Beschamend kom ik er achter dat ik een soort van jaloezie voel. "Iemand heeft vandaag ook eens de krant gelezen." mompelt Quinn sarcastisch. Ik kan alleen geïrriteerd reageren. "Vertel ons iets wat wij niet weten, en waar bemoei jij je eigenlijk mee?" Ik wil naar het meisje toe lopen om haar weg te sturen, als mijn blik op een gestalte in de verte valt. "Ik ben ontsnapt van Rumplestiltskin." Mijn hart maakt een klein sprongetje. "Graham," roep ik verschrikt uit. Hij ziet er gehavend uit en lijkt veel pijn te hebben. Zo snel als ik kan ren ik naar hem toe. Maar voordat ik hem kan bereiken verschijnt er een zwarte mist waaruit een gestalte opduikt. Prompt blijf ik staan, "Wel wie hebben we daar? Rumplestiltskin." Er verschijnt een lachje op mijn gezicht. Van binnen kook ik van woede en ben ik bezorgt om Graham, maar ik moet zijn spelletje meespelen. Anders kan het nog veel slechter met ons aflopen. "Vanwaar dit genoegen?" vraag ik hem.

---

When you believe your dreams come true

Ana(ïs)MoonCat Hood
Puss In The Boots || Moonfairy || Page 7 || Daughter of Robin Hood
Outfit
Boots

"When te moon shines, I become alive." "I don't care a f*ck that I'm different."

Regina en Quinn geven me een kattig antwoord. Let op je worden bitch, denk ik. Opeens verschijnt Graham. En daarna Rumplestiltskin. 'Vanwaar dit genoegen?' vraagt Regina. Ik wend me tot Regina. 'Ongelofelijk dat mijn vader met zo'n dom wijf als jij gaat,' zei ik tegen haar. 'Wauw, blijkbaar is mijn vader snel tevreden.' Zo, nu moet ze wel weten dat ik de dochter van Robin Hood ben. Ik wend me nu tot Rumplestiltskin, of Gold, of... Nou ja, wat boeit het wie hij is. Ik verander in een kat, dan voel ik me altijd tien keer sterker. Mijn bruine vacht is mooi en glanst. Als kat kan niemand mij op dat moment kwaad doen....

[ bericht aangepast op 18 okt 2016 - 12:22 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Emma Swan "The Savior" America, Storybrooke, Regina&Quinn — Outfit Regina gaf me een klein knikje. Het was fijn dat ze begreep hoe ernstig de situatie hier aan het uitlopen was. "Mijn moeder kan hem wel aan en sowieso met ons drieën." Ik wierp een bezorgde blik naar de dochter van Regina. Ze moest nog veel over The Dark One leren. Plots verscheen er een meisje tussen ons drieën in. 'Sherrif, ik bedoel, Emma,' zegt ze tegen mij. Ik keek vrij verbaasd naar het meisje. Wie was zij? 'We hebben een probleem. Gold heeft je liefje Graham gevangen genomen.' Ik trok een wenkbrauw omhoog en een klein zwak lachje ontsnapte uit mijn mond. 'Sorry, maar Graham is niet mij liefje,' vertelde ik haar. "Iemand heeft vandaag ook eens de krant gelezen." mompelt Quinn sarcastisch. "Vertel ons iets wat wij niet weten, en waar bemoei jij je eigenlijk mee?" zowel Quinn als Regina kon niet iets aardig zeggen tegen het meisje. "Ik ben ontsnapt van Rumplestiltskin." versteend blijf ik staan als ik die stem hoor. Het was dus echt zo. hij was terug, maar hoe? "Graham," riep Regina uit.. Hij ziet er gehavend uit en lijkt veel pijn te hebben. Regina rende al naar hem toe, maar dat verschijnt er een zwarte mist voor Regina waar Rumplestiltskin uit is verschenen. "Wel wie hebben we daar? Rumplestiltskin." Er verschijnt een lachje op het gezicht van Regina. Ik ging naast Regina staan en wierp snel een blik achter Rumplestiltskin naar Graham. "Vanwaar dit genoegen?" vroeg Regina hem. 'Ongelofelijk dat mijn vader met zo'n dom wijf als jij gaat,' zei het meisje plots tegen Regina. 'Wauw, blijkbaar is mijn vader snel tevreden.' Ondanks dat mijn aandacht op Rumplestiltskin moest blijven, bedacht ik me dat het meisje een dochter zou moeten zijn van Robin. Eerst Quinn nu zij? Ik schudde snel mijn hoofd om met mijn gedachtes weer terug te zijn bij de werkelijkheid.

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

[ bericht aangepast op 2 okt 2016 - 14:45 ]

---

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

Ik zag een bezorgde blik bij Emma. Had ik soms iets verkeerds gezegd? Ze had overduidelijk geen vertrouwen in mij. Ik kon die Rumplestiltskin heust wel zelf aan. 'Bewijs jezelf Quinn Reyna Mills, ik geloof in je.' opnieuw hoorde ik de stem van grootmoeder Cora. Toen het meisje was verschenen had ook mijn moeder een hatelijke opmerking geplaatst, maar Emma toonde geen haat. 'Sorry, maar Graham is niet mij liefje,' klonk het uit de mond van Emma, nadat er een apart lachje uit haar mond was ontsnapt. Ik vond het niet erg gelovig klinken, maar mijn moeder deed ook opeens even raar. Althans, dat was mijn gevoel. "Ik ben ontsnapt van Rumplestiltskin." ik keek om, toen ik een stem hoorde. "Graham," riep Regina uit. De man die aan kwam strompelen, herkende ik. Het was de Sheriff, die mij wilde arresteren voor het doden van de reuze inktvis. Emma bleef verbaasd staan, terwijl mijn moeder naar hem toe rende, maar ze bleef opeens stilstaan. Zwarte verscheen en daaruit kwam Rumplestiltskin opeens. "Wel wie hebben we daar? Rumplestiltskin." Er verschijnt een lachje op het gezicht van Regina. Emma liep ook naar voren en ging naast mijn moeder staan. "Vanwaar dit genoegen?" vroeg Regina hem. 'Ongelofelijk dat mijn vader met zo'n dom wijf als jij gaat,' zei het meisje plots tegen Regina. 'Wauw, blijkbaar is mijn vader snel tevreden.' ik wierp een blik naar het meisje en besef dat ik een soort van familie nu met haar ben. Geweldig dit... zeg ik tegen mezelf in gedachten. Ik liep ook dichter naar Rumplestiltskin toe. "Rumplestiltskin," sis ik naar hem. Graham Humbert / / Sheriff of Storybrooke&Underbrooke / / Outfit "Graham," hoor ik Regina roepen. Ik zie dat ze naar me toe komt rennen, maar ze blijft al vrij snel stilstaan als er een zwarte mist tussen ons beide verschijnt. ik slaak een zucht en laat me via de muur naar beneden glijden. Enkel zijn naam zeggen was al voldoende. Mij taak zat er nu op, maar ik wist dat Gold me niet zo snel liet gaan. Ik had mijn vrienden verraden... "Wel wie hebben we daar? Rumplestiltskin." hoor ik zachtjes van Regina's kant komen. Alsjeblieft laat dit snel klaar zijn, dacht ik. "Vanwaar dit genoegen?" vroeg Regina hem. Ik zie dat Emma haar blik naar naar mij wend, net langs Gold heen. Ik draai mijn hoofd van hen weg. Ik was opnieuw zwak voor de liefde net als de vorige keer. Ik had beter moeten weten.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ik negeerde wat iedereen tegen me zei, ik zag dat een of ander stom meisje in een kat veranderde zuchtend rolde ik met mijn ogen, dom whicht! Quinn kwam dicht bij me staan en siste mijn naam, weer rolde ik met mijn ogen en met magie blies ik Quinn tegen een boom aan, snel voordat hun in een tegen aanval konden gaan toverde ik krachtige armbanden om hun polsen zodat ze geen magie konden gebruiken en konden ontsnappen, die vervelende kat toverde ik weg ergens ver weg. 'Dankje Graham.' ik keek emotieloos naar de Sherrif. Ik zag dat hij zijn hoofd voor die blonde weg draaide en een glimlachje verscheen. 'Ah onze sheriffje vind die blonde ook nog leuk...' ik grinnikte. Met een hand beweging kwam er mist om ons allen heen ik toverde ze gelijk in hun cellen Regina, die blonde en de Sheriff zette ik expres bij elkaar in de cel de rest zette ik apart neer..

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes
Ik keek Damian vriendelijk aan, wat lief van hem. Maar toch, landmensen zijn raar, hij kuste Jo even terwijl hij nu dit doet voor mij. Ik snap er helemaal niets meer van! 'Dat is al goed.' hij keek bemoedigend naar mij waardoor ik zwak teruglachte, ook hield hij mijn hand stevig vast, ik voelde een tinteling door mijn lichaam gaan. 'Zullen we dan gaan? we kunnen je vader beter niet laten wachten.'

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Shirt | Jeans and Shoes | Choker

'Zullen we dan gaan? we kunnen je vader beter niet laten wachten.' ik knik, "Dat is waar..." ik leg mijn hand even op de arm van Damian en laat ons verdwijnen in een grote zwarte wolk. Ik deed mijn ogen open toen we er waren en zag dat The Dark One bij de cellen stond, ik liep langzaam naar hem toe, "Volg me..." zei ik tegen Damian en Ariël. Ik keek naar de mensen in de cellen, "Zozo... Jij hebt wel iets gedaan toen ik weg was.." zeg ik zacht tegen The Dark One. "Ik heb Damian..." ik houd mijn blik nog steeds op de mensen gericht. "Is het handig om hun er ook bij te hebben of kunnen we beter naar de woonkamer gaan ofzo..." ik ben even stil, "Of alleen jij en Damian natuurlijk..." herstel ik mezelf snel.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Emma Swan "The Savior" America, Storybrooke, Regina&Quinn — Outfit "Rumplestiltskin," hoorde ik naast me. Ook Quinn was net als ik bij Regina gaan staan. Wanneer ik Graham zijn kant opkijk, zie ik dat hij zijn hoofd van mij wegdraait. Ik weet niet wat er dan gebeurd, maar Quinn schiet naar achter richting een boom. Daarna ging alles vrij snel. 'Quinn?' ik draai me om naar haar, maar voel tegelijkertijd iets om mijn pols verschijnen. Het was zo'n armband die Cora en Pan ook al eens eerder hadden gebruikt. 'Dankje Graham.' ongelovig keek ik naar Rumplestiltskin. 'Wat?' vroeg ik of. Had ik het nou goed gehoord? Bedankte hij nou Graham? 'Ah onze sheriffje vind die blonde ook nog leuk...' Rumple grinnikte. Die blonde? Wist hij niet meer wie ik was? Hier kon ik mijn voordeel uithalen. Voordat ik iets kon zeggen verscheen er zwarte mis om mij en was ik in een donkere koude kamer beland. Ik was echter niet alleen Regina en Graham lagen waren hier ook verschenen. 'Ik had Killian nog beloofd om niet in de problemen te komen.' mompelde ik zachtjes. ik wilde de plek bestuderen waar we waren, maar ik kon al snel concluderen dat we in de kerkers van The Dark one waren. "Zozo... Jij hebt wel iets gedaan toen ik weg was.." hoorde ik een stem zeggen. Ik liep richting de tralies en zag Gold met een meisje praten en achter haar stonden nog een jongen en een meisje. Dei jongen had aardig wat weg van Killian. "Ik heb Damian..." ik zag dat het meisje onze kant opkeek. Ik liep weg van de tralies bestuurde mijn polsarmband eens goed. 'Dus je bent net terug en hebt ons verraden,' maakte ik als opmerking naar Graham.

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

---

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

'Ongelofelijk dat mijn vader met zo'n dom wijf als jij gaat,' zei het onbekende meisje tegen mij. 'Wauw, blijkbaar is mijn vader snel tevreden.' Mijn mond viel open van verbazing, hoe durfde zij zo'n toon tegen mij aan te slaan. Ik besefte dat ik zelf ook een fout had gemaakt door haar niet te herkennen als dochter van Robin. Maar zovaak had ik haar nog niet gezien, meestal vluchtte ze het huis uit als ik er was. Voordat ik kon reageren was ze in een kat veranderd. "Rumplestiltskin," sist Quinn die naast mij is komen te staan. Ik wil haar toefluisteren dat ze zich in moet houden, maar meteen wordt ze naar achteren geblazen door Rumplestiltskin. "Quinn," roep ik verschrikt. Een vuurbal verschijnt in mijn handen, maar voordat ik hem kan afvuren verdwijnt hij plotseling. Een zwarte band om mijn pols is hiervan de oorzaak. 'Dankje Graham.' Rumple keek emotieloos naar de Sherrif. Verbaast kijk ik naar Graham, wat had hij er mee te maken? 'Ah onze sheriffje vind die blonde ook nog leuk...' grinnikte hij. Die opmerking had zijn werking, weer voelde ik een steek van jaloezie. Er verscheen zwarte mist om ons heen en we belanden in een cel. Moeizaam kwam ik overeind, ik was hier alleen met Graham en Emma. 'Quinn,' roep ik met lichtte paniek in mijn stem. Ik wilde haar nu niet weer kwijtraken. 'Dus je bent net terug en hebt ons verraden,' maakte Emma als opmerking naar Graham. Ik draaide mij naar het tweetal. Hier was ik ook wel nieuwschierig naar. Ik liep naar Graham en stopte in één beweging mijn hand in zijn borstkas, er zat geen hart in. 'Net wat ik dacht,' zei ik terwijl ik mijn hand terug haalde. 'Hij had geen keus,' ik richtte mijn blik naar Emma. 'Rumplestiltskin, wat wil je met ons?' Riep ik geïrriteerd.

---

When you believe your dreams come true

Ik negeerde wat mijn gevangenen tegen mij zouden, ik negeerde ze al helemaal toen Jo binnen kwam met de zoon van Hook.
Damian zei iets wat voor mij gevoel gericht was op het blondje, ik grijnsde en knipte mijn vingers hierdoor zakte Damian door zijn benen en viel bewusteloos op de grond. 'Jullie drieetjes zijn braaf, zo niet gaan jullie gezellig mee naar de martelkamer.' ik lachte en tilde Damian hardhandig op, ik keek Jo aan. 'Kom,' zei ik het klonk als een bevel en zo zou ze het ook moeten opvatten ik liep de kerkers uit. 'Voordat ik onze vriend onder handen neem wil ik eerst weten of onze gast er nog is.' met Damian nog in mijn armen liep ik naar de bibliotheek waar ik een bank toverde waar ik Damian bijna erop gooide. 'Hades!' riep ik. 'Hades, ben je nog hier?' waar is die sukkel van een god.

"Rumplestiltskin," had ik naar naar The Dark One toegesist, waarna ik opeens achteruit werd geblazen en met mijn rug tegen een boom aankwam. Nadat ik de boom had geraakt viel voorover neer op de grond. Ik lag op mijn buik en mijn haar bedekte mijn gezicht. Tussen mijn plukjeshaar zag ik nog licht, maar dat verdween al snel voor duisternis. 'Quinn,' ik hoorde de stem van mijn moeder. Langzaam til ik mijn hoofd op. Het had heel de tijd op een oncomfortabele grond gelegen. Ik keek om me heen en zag enkel tralies en steen. Meteen voel ik me weer goed en ren ik naar de tralies toe. "Mam!" ik pak de tralies stevig vast en begin er aan te trekken. 'Wat doe ik ook moeilijk?" ik wil een grote vuurbal laten verschijnen, maar mijn handpalm blijft leeg. Echter zie ik wel opeens dat ik een armband draag. Ik laat mezelf naar de grond zakken. 'Waarom voegde je jezelf ook toe bij de helden?' ik kijk om me heen, maar zie grootmoeder Cora nergens. 'De helden winnen altijd? Waarom leeft Rumplestiltskin dan nog? Voeg je bij hem!' Ik maak mezelf klein en ga in een hoekje van de cel zitten. "Niet naar haar luisteren Quinn." zeg ik tegen mezelf. Graham Humbert / / Sheriff of Storybrooke&Underbrooke / / Outfit Mijn blik vliegt weer naar de groep toe als ik één iemand achteruit zie schieten. Gold had Quinn tegen een boom aan laten komen en Regina en Emma deden niks enkel haar naam roepen? Nu pas zie ik dat ze opeens armbanden om hebben. Hades gebruikte deze eerst ook in de onderwereld. 'Dankje Graham.' ik zag dat Gold mijn kant opkeek, maar ik staarde enkel naar de grond. 'Ah onze sheriffje vind die blonde ook nog leuk...' grinnikte hij. Nog steeds reageerde ik niet en gunde ik hem geen blik. Ik sloot mijn ogen en dacht na. Ik dacht na over dit alles. Eén enkele dag terug in Storybrooke en ik was mijn hart alweer kwijt. Wanneer ik mijn ogen weer open zie ik dat ik terug ben in mijn cel alleen nu met Emma en Regina. 'Quinn,' roept Regina. Ik hoor lichtte paniek in haar stem. "Mam!" klinkt het na enkele stille seconden. 'Dus je bent net terug en hebt ons verraden,' maakte Emma als opmerking naar mij. Ik keek op en zag dat Regina mijn kant op kwam lopen. Haar hand verdween in mijn borstkas, maar ik gaf geen kick. 'Net wat ik dacht,' zei ze terwijl ze haar hand terug trok. 'Hij had geen keus,' ze richtte haar blik naar Emma. 'Rumplestiltskin, wat wil je met ons?' Riep ze geïrriteerd. Ik slaakte een zucht en wilde overeind komen, maar dit lukte niet. Die verdomde zweepslagen ook weer. "Doe geen moeite Regina. Hij zal je niks vertellen. Hij praat alleen met je wanneer hij met jou wilt praten." Hades / / Lord of the Underworld / / Outfit Al die tijd dat Rumplestiltskin weg was, had ik zijn landhuis bestudeerd. ik was aardig onder de indruk van zijn privé-bibliotheek. 'Hades!' hoor ik opeens aan de andere kant van een boekenkast. 'Hades, ben je nog hier?' Rustig liep ik naar het geschreeuw toe. Ik verscheen van achter de boekenkast met het boek over mezelf nog steeds in mijn handen. "Rustig Dark One." Ik liep wat dichter naar hem toe maar passeerde hem en liep naar de jongen op de bank. "Hij doet me aan iemand denken... " Ik deed net alsof ik nadacht, maar wist het antwoord al weer. "Killian Jones Hook." zeg ik met een lach. "Een oud bekende van mij. Het was wel een irritant mannetje zeg. Let goed op die Damian Jones. Waarschijnlijk net zo erg als zijn vader." Ik richtte me weer tot The Dark One. "Goed aangepakt. Ik geef je een 8. Ik zou die kat in een kooitje hebben gedaan en betoverd dat ze een kat zou blijven en misschien zelfs gegeven hebben aan Cerberus."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes

Opeens viel Damian door zijn knieen bewusteloos op de grond. Ik knielde meteen naast hem neer, "Damian?" vraag ik. Ik sta op als die man, volgens mij de vader van Jo, hem hardhandig vastpakt en meeneemt. Ik volg hem, geen idee of hij me had opgemerkt, naar een soort bibliotheek. Wat moesten we hier? Er verscheen ook nog een man die waarschijnlijk Hades heet. Oh ja, die gast... Nors bleef ik de man aanstaren.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Shirt | Jeans and Shoes | Choker

The Dark One grijnsde en knipte zijn vingers hierdoor zakte Damian door zijn benen en viel bewusteloos op de grond, meteen keek ik naar achter. 'Jullie drieetjes zijn braaf, zo niet gaan jullie gezellig mee naar de martelkamer.' ik kijk naar de personen in de cel, "Succes..." zeg ik nog 'Kom,' ik draai me rustig om, dat was voor mij bedoelt. 'Voordat ik onze vriend onder handen neem wil ik eerst weten of onze gast er nog is.' ik volg Rumple naar de bib waar hij Damian hardhandig op de bank gooide en Ariël half achter me kwam staan. 'Hades! Hades, ben je nog hier?' oh, hij heeft een bezoekje gehad van Hades...?
"Rustig Dark One." opeens verscheen de man, Hades, en kijkt naar Damian "Hij doet me aan iemand denken... Killian Jones Hook." zegt hij met een lach. "Een oud bekende van mij. Het was wel een irritant mannetje zeg. Let goed op die Damian Jones. Waarschijnlijk net zo erg als zijn vader." Oh, nou ik had hem anders wel mee kunnen krijgen "Goed aangepakt. Ik geef je een 8. Ik zou die kat in een kooitje hebben gedaan en betoverd dat ze een kat zou blijven en misschien zelfs gegeven hebben aan Cerberus." een 8 voor mijn werk, dat is best goed! Yay...
Ik sla mijn handen om mijn buik, "Wat doet hij hier?" vraag ik aan mijn vader. Er waren trouwens heel veel vragen die ik me afvroeg maar ik stelde ze maar niet, "En kan ik nog iets doen...?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Mam!" hoor ik na een tijd die een eeuwigheid leek te duren. "Is alles goed met je?" roep ik bezorgt. Ze had een flinke klap gemaakt tegen de boom. Rumplestiltskin negeert mijn vraag en verdwijnt langzaam uit zicht. Ik had de conversatie tussen Jo en 2 andere mensen gevolgd, maar werd er niet veel wijzer van. Graham slaakte een zucht en wilde overeind komen, maar dit lukte blijkbaar niet. Bezorgt keek ik hem aan, wat had Rumplestiltskin hem aangedaan? "Doe geen moeite Regina. Hij zal je niks vertellen. Hij praat alleen met je wanneer hij met jou wilt praten." Ik knikte, er zat niets anders op dan af te wachten. Bovendien zouden wij drieën nog veel te bespreken hebben. Ik hurkte voorzichtig bij hem neer. Voorzichtig keek ik onder zijn kleren naar zijn rug. Wat ik daar aantrof zag er afschuwelijk uit. "Hier zal hij voor boeten,' siste ik. Ik baalde dat ik geen magie kon gebruiken, ik kon momenteel niets voor Graham betekenen om de pijn iets te verzachten. "Maar goed, we zitten hier nu met z'n drieën, dus het lijkt mij het beste dat we een plan verzinnen om hier uit te komen." opperde ik. Ik had momenteel geen zin om lastige vragen van hem of Emma te moeten beantwoorden. "Jij hebt zeker ook geen extra informatie," vroeg ik aan Graham. Ik wist wel zeker dat Rumplestiltskin hem niets zou vertellen over zijn kwade plannen. Ik richtte mij naar Emma. "Nou ex-Dark One, wat is zijn volgende stap?" merkte ik sarcastisch op.

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin[/center]
'Rustig Dark One.' hij liep wat dichter naar hem toe maar uiteindelijk passeerde hij mij en liep naar Damian toe. 'Hij doet me aan iemand denken..' ik merkte dat hij net alsof deed dat hij nadacht. 'Killian Jones Hook.' zei hij met een lach. 'Een oude bekende van mij. Het was wel een irritant mannetje zeg. Let goed op Damian Jones. Waarschijnlijk net z erg als zijn vader.' een klein glimlachje verscheen op mijn gezicht. 'Goed aangepakt. Ik geef je een 8. Ik zou die kat in een kooitje hebben gedaan en betoverd dat ze een kat zou blijven en misschie zelfs gegeven hebben aan cerberus.' ik lachte ik hoorde Jo wat zeggen maar tot nu toe negeerde ik haar. 'Wel dat ik daar niet eerder aan had gedacht op dat Cerberus gedeelte is het eigenlijk best een goed idee.' ik liep wat dichter naar Hades toe en keek hem recht aan. 'Wat moet je hier Hades, wat wil je?' ik liep ondertussen naar Damian en onderzocht zijn kleding tot ik het flesje vond die ik zocht snel liet ik die verdwijnen. 'Wil je Graham terug?' ik wilde naar hem toe lopen toen ik ineens een vreemd meisje zag staan, shit ben haar helemaal vergeten ik maakte een bepaalde beweging met mijn hand en zware sterke kettingen verscheen rond haar armen en benen die haar vastmaakte aan de muur.
'Wat doet hij hier?' vroeg ze aan mij, ik keek haar aan waar bemoeide ze zich mee. 'En kan ik nog iets doen?' ik keek Jo aan. 'Dat gaat je niks aan dearie, je hoeft niks meer te doen bedankt voor je diensten'.' ik grijnsde. 'Voor nu.' weer een handbeweging en Jo verdween terug naar Storybrooke, nu wende ik me weer naar Hades. 'Waar waren we?' deze keer deed ik net alsof ik nadacht. 'Of wil je Damian? om wraak te nemen op Hook? hem te irriteren? uit te dagen?' ik grijnsde. 'Ik bedoel Damian heb ik opzich niet echt meer nodig..'

[ bericht aangepast op 2 okt 2016 - 22:55 ]

Emma Swan "The Savior" America, Storybrooke, Regina&Quinn — Outfit 'Quinn,' riep Regina. Het drong nu pas tot me door dat alleen Regina, Graham en ik samen in één cel zaten. Er kwam niet direct antwoord. ik wilde Regina gerust stellen, maar toen klonk toch de stem van Quinn. "Mam!" Dan focuste ik mij opnieuw op Graham. Regina passeerde mij en liep richting Graham toe. Ze stak haar hand in zijn borstkas. Graham bleef rustig mijn kant opkijken. 'Net wat ik dacht,' zei Regina terwijl ze haar hand uit Grahams zijn borstkas haalde. 'Hij had geen keus,' ze richtte haar blik naar mij toe. Ik liep mijn ogen neervallen richting de grond. Het was een valse beschuldiging net nu hij terug was. 'Rumplestiltskin, wat wil je met ons?' Riep Regina geïrriteerd. 'Mijn vader zal gauw weten dat er iets mis is en hij zal ons gaan zoeken... dat weet ik zeker.' zei de jongen die op Killian leek. Het was dus zijn zoon. 'Hij red ons.' zei ik terug naar hem om hem ook hoop te laten houden. Ik hoorde een zucht van Graham zijn kant komen. "Hier zal hij voor boeten,' siste Regina. "Maar goed, we zitten hier nu met z'n drieën, dus het lijkt mij het beste dat we een plan verzinnen om hier uit te komen." ik knikte naar Regina. Dat was het beste wat we konden doen. "Jij hebt zeker ook geen extra informatie," vroeg Regina aan Graham. "Nou ex-Dark One, wat is zijn volgende stap?" klonk het sarcastisch van Regina's kant. Ik ijsbeerde rond door de cel. 'Zijn volgende stap?' vroeg ik. Zo ver had ik nog niet gedacht. 'Wat is onze volgende stap?' kaatste ik terug naar haar. 'Er moet toch wel iets zijn wat we kunnen doen om contact te maken met Killian. Dan kunnen we op zijn minst zeggen dat we in de problemen zitten.'

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

[ bericht aangepast op 3 okt 2016 - 10:42 ]

---

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

Rumplestiltskin moest lachen om wat ik zei. 'Wel dat ik daar niet eerder aan had gedacht op dat Cerberus gedeelte is het eigenlijk best een goed idee.' Hij kwam dichter mijn kant oplopen en keek me recht aan. 'Wat moet je hier Hades, wat wil je?' Rumplestiltskin liep ondertussen naar Killian zijn zoon. Ik keerde mijn rug naar de twee toe en bestuurde die dochter van hem eens goed. 'Wil je Graham terug?' Ik draaide me weer terug om naar Rumplestiltskin. "Nee, ik zie hem vanzelf wel weer in Underbrooke." Mijn aandacht gaat net zoals die van Rumple naar het meisje wat nog niks had gezegd. Zware kettingen verschenen om haar armen en benen, die haar vast maakte aan de muur. "Ach en daar hebben we onze kleine Ariël. Ik heb je nog zo gered uit die cel maar toch zit je hier weer vast." lachte ik. 'Wat doet hij hier?' klonk het van Jo's kant opeens. 'En kan ik nog iets doen?' Ik schudde ongeloofwaardig mijn hoofd. 'Dat gaat je niks aan dearie, je hoeft niks meer te doen bedankt voor je diensten'. Rumple grijnsde. 'Voor nu.' Jo was opeens weg uit de kamer. "Zo onbeschoft opgevoed door die Gold. Ik hoop dat jij haar wat manieren kan bijleren Dark One." Rumplestiltskin wende zich weer naar mij. 'Waar waren we?' deze keer deed hij net alsof hij nadacht. 'Of wil je Damian? om wraak te nemen op Hook? hem te irriteren? uit te dagen?' hij grijnsde. 'Ik bedoel Damian heb ik opzich niet echt meer nodig..' Ik wreef even in mijn handen en gaf een klein knikje. "Damian lijkt me een goede deal, maar wat wil je ervoor terug Dark One. Ik ken je langer dan vandaag." Ik liep naar Damian toe en streelde hem over de wang. "Wat dacht je van een sterk bondgenootschap met een God?"

---

Do I look like Mother Teresa?