• U N T I L      D A W N

    •••

    "A tiny butterfly flapping its wings today may lead to
    a devastating hurricane weeks from now."



    5 oktober 2015. Het leek een normale avond te worden voor de vriendengroep. Zoals ze elk jaar een aantal keer deden, gingen ze naar een vakantiehuis van iemand uit de groep. Buiten het ouderlijk zicht deden ze hier van alles, natuurlijk met de nodige hoeveelheid alcohol erbij. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om voor hun nieuwste lid, Jack, een dare te verzinnen. Dares zijn gebruikelijk in de groep, van onschuldige voorstellen als “probeer de nieuwe chips smaak” tot “ren naakt een rondje rond het huis”. Jack kreeg de uitdaging om in te breken bij de boerderij van Joseph Anderson, een man die erom bekend stond om gewelddadig te reageren wanneer iemand zonder toestemming zijn land betrad. En niet alleen dat, Jack moest het ook verkleed als een clown doen. Zo gezegd, zo gedaan. De groep maakte zich klaar en ging op weg naar de boerderij, die grensde aan de rand van het bos. Eenmaal bij het bos wachtten de vrienden op een afstandje, terwijl Jack het terrein betrad. Al snel klonk er geschreeuw uit het huis, waardoor de vriendengroep dacht dat Jack's dare gelukt was. Die gedachte sloeg snel om in twijfel toen het geschreeuw bleef aanhouden. Uiteindelijk gingen ze zelf ook richting de boerderij. Ze raakten nog ongeruster toen daar niemand was. Jack niet. De eigenaar niet. De hele plaats bleek verlaten te zijn. De vrienden zochten twee dagen lang naar hem, en schakelden uiteindelijk ook de politie in, maar tot vandaag de dag is er nog steeds geen spoor van beide mannen gevonden.

    Één jaar later: 31 oktober 2016. Halloween. De vriendengroep maakt zich opnieuw klaar om naar het vakantiehuis te gaan, waar ze niet meer geweest zijn sinds Jack’s verdwijning. Al snel blijkt dat ze niet zo alleen zijn als ze denken. Een killer in een clownsmasker sluipt in de bossen rond het huis en dat is pas het begin van de ellende...


    “We were just playing a joke. It was supposed to be funny.”


    • Omgeving

          De plaats
    Montana, USA. Vlakbij Flathead National Forest. Het huis staat op de voet van een berg en er is enkel één kleine weg die ernaartoe leid. Links, voor en achter het huis is er bos en enkele meters naar rechts is er een groot meer waar men kan vissen en kanovaren (als je zelf een kano hebt). Het dichtstbijzijnde dorp is kilometers ver en het dichtstbijzijnde huis is de nu leegstaande boerderij van Joseph Anderson aan de andere kant van het meer.
    Er wordt afgeraden te diep het bos in te gaan aangezien hier grizzlyberen, lynxen en ook de grijze wolf huizen, al is dit voornamelijk dieper in Flathead National Forest.

          Het huis
    Based on this house.
    Het huis behoort toe aan de oom van Lola (zij is dan ook de host) en het is opgedeeld in twee delen: een hoofdgebouw en een gasthuis. Deze worden verbonden door een overdekte brug/gang. Vooraan heeft het hoofdgebouw een terras en een klein prieeltje. Ook het gasthuis heeft een klein terrasje.
    Het huis heeft één garage onder het hoofdgebouw. De poorten onder het gasthuis dienen als 'buitenversiering' en werken dus niet. In plaats van de garage bevind er zich daar een indoor zwembad met verlichting en een bar.
    Het huis heeft acht slaapkamers (drie master bedrooms, twee met een dubbelbed en twee met twin bedrooms). Één master bedroom bevind zich op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, een andere op de eerste verdieping van het gasthuis en een derde op de tweede verdieping van het gasthuis. Één slaapkamer met dubbelbed bevind zich op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en de twee twin bedrooms bevinden zich aan de andere kant van de tweede verdieping (waar nu exercise en office staat op het plan). Het tweede dubbelbed staat op het gelijkvloers. Naast die slaapkamer is er een cinemaroom, een kleine gameroom en een fitnessruimte/storage room.
    Daarnaast is er natuurlijk ook een grote eetkamer, een grote zitkamer, een keuken, etc. Er zijn vijf badkamers: een grote masterbadkamer op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, twee badkamers op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en elk een badkamer op de verdiepingen van het gasthuis.
    Denk voor het interieur zoals hier, enkel alles veel groter natuurlijk. Allemaal heel erg lodge-y en ouderwets, maar modern tegelijkertijd.

    — Master bedroom 1 (hoofdgebouw, eerste verdieping):
    — Master bedroom 2 (gasthuis, eerste verdieping):
    — Master bedroom 3 (gasthuis, tweede verdieping):
    — Slaapkamer met dubbelbed 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping):
    — Slaapkamer met dubbelbed 2 (hoofdgebouw, gelijkvloers):
    — Twin bedroom 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping, links):
    — Twin bedroom 2 (hoofdgebouw, tweede verdieping, rechts):


    • Rollen
    Jongens
    JC_ — Daniel Cayden Lawley — 20 — The Hothead — Diego Barrueco — Pagina 3
    Sigil — Connor Levi Wyatt — 22 — The Party Animal — Jack Falahee — Pagina 4
    Maslany — Brontes King Sawyer — 21 — The Parent — Tyler Posey — Pagina 4
    Cotrona — Elijah Jamal Lockwood — 23 — The Leader — Toni Mahfud — Pagina 3

    Meisjes
    Zusak — Charlotte Dakota Niven — 20 — The Sweetheart — Carmella Rose — Pagina 2
    Douceur — Abigail Ruby Johnson — 20 — The Responsible One — Bridget Satterlee — Pagina 3
    HeyitsGraham — Layla Victoria Wilson — 19 — The Slut — Claire Julien — Pagina 3
    Miall — Robin Bree Moore — 20 — The Bitch — Sophie Turner — Pagina 4
    Canagan — Jazmín Valeria Fuensanta — 22 — The Rebel — Diana Melison — Pagina 4



    • Regels
    — De huisregels gelden altijd.
    — Minimaal 200 woorden per post.
    — Perfecte personages bestaan niet. Iedereen heeft flaws. Lees de andere rollen ook eerst, zodat we geen drie stoere, dominante jongens hebben en één nerdje, om even een voorbeeld te geven.
    — Enkel Cheryl, Zusak, en ik, Byers, maken nieuwe topics aan. Vragen kunnen ook aan ons gesteld worden.
    — Deze RPG is horror-themed, dus als je daar gevoelig aan bent is deze RPG misschien niks voor jou. Als bijgevolg is de RPG dan ook 16+.
    — Naamsveranderingen en afwezigheden doorgeven, alsjeblieft.
    — Er staat geen deadline op het afwerken van rollen, maar het spreekt voor zich dat je geen maand moet wachten tot je rol af is. We hopen dat alle rollen klaar zijn op het moment dat we het speeltopic openen.
    — De killer wordt enkel bestuurd wanneer wij dat willen en andere griezelige dingen gebeuren ook met onze toestemming zodat er niet te veel tezelfdertijd gebeurt. Voorstellen mogen altijd gedaan worden.


    Begin
    Het is 31 oktober 2016. De meeste van de groep zullen al bij het huis zijn of net aankomen. Gezien niet iedereen nog in hun hometown woont, reist niet iedereen samen. Ze maken zich klaar voor een leuk weekend, van geen kwaad bewust. Momenteel regent het lichtelijk en is het 8 graden, maar dat mag de pret niet bederven.
    P.S. vergeet de halloween kostuums niet

    Current time 08.25 PM
    11 hours and 59 minutes until dawn



    Rollentopic
    Based on Until Dawn doh.
    ©Supermassive Games, Sony Computer Entertainment, Zusak & Byers.

    [ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 20:06 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    MT!


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    - Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Mine.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Mt!


    chaos makes the muse

    Minee :3


    El Diablo.

    Mt!


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Bananen zijn driehoekig (cat)


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    MT!


    Do I look like Mother Teresa?

    Mt! c:


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Brontes King Sawyer
    23 • The Parent
    "I'm friends with the monster that's under my bed, get along with the voices inside of my head."


    De radiozender die ik via de oortjes van mijn telefoon nog weet te ontvangen hapert, en valt dan plots weg. Jammer, ik had net zoveel zin in het zoveelste horror-gerelateerde nummer. Echt waar, hoe vaak kunnen mensen liedjes schrijven over Halloween? Na Thriller van Michael Jackson had ik het wel weer gezien.
    Maar goed, nu heb ik dus geen muziek meer, behalve de sexy R&B playlist die vast op mijn telefoon staat. Voor de rest heb ik internet nodig, en laat dat nou net niet haalbaar zijn zo midden in de bossen.
    Het is een flinke wandeling, zelfs voor iemand met een goede conditie. Gelukkig weet ik mezelf op te vrolijken met de gedachte dat ik mijn vrienden zo weer ga zien, sommigen van hen heb ik al veel te lang niet meer gezien. Iedereen doet een beetje zijn eigen ding, dat is maar goed ook, maar dat zorgt er wel voor dat er soms maanden overheen gaan tot de volgende ontmoeting.
    Een rilling gaat over mijn lijf als het huis in mijn blikveld komt. Er lagen hier zoveel goede herinneringen, maar die werden overschaduwd door de gebeurtenis van vorig jaar. Zet je er overheen, Bron. Dit was ook de plek waar je voor het eerst Lola zoende, bijvoorbeeld. Goede gedachten.
    Als er een ding is dat ik heb geleerd van al mijn therapiesessies is dat het wel. Focus je niet op het negatieve. Richt je alleen op het goede in je leven, hoe schaars dan ook.
    De voordeur gaat, met moeite, open als ik er tegenaan duw. Als het goed is zijn Eli en Lola er al, dus ik ben in ieder geval niet alleen. Ik haat dat, alleen zijn. Echt heel enthousiast om Eli te zien ben ik niet, maar des te meer zin heb ik om Lola weer te zien.
    "Hallooooooo?" doorbreekt mijn stem de stilte, "Lolie?" Om haar vriendje hoef ik niet te roepen, die komt toch wel achter haar aan. "It's me!"


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    MT.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Alexis 'Bailey' Wallace
    The Joke/Pranker • Ready to partehhh • @ On the way to Looolsss with Connor•

    'I wanna be the one you call, every day and night
    Are you gonna be the one who's always gonna treat me right'



    I fucking love hate you.



    Kinderachtig volgde ik met mijn voeten de route van het kleine stenen muurtje, waar ik op balanceerde. Mijn armen had ik wijd uitgespreid, hoewel dit niet was omdat ik daarmee zonder zou gaan vallen. Het was gewoon het kleine kind – wat zoals wel vaker – naar boven kwam.
    Voor ik het wist eindigde het korte muurtje al, waar ik met een salto ervan af sprong en perfect er af landen. Ik keek gauw om me heen of ik iemand zag die bewonderend naar me keek; maar zoals verwacht was ik té vroeg. Damn. Wat had ik nu graag een applausje gewild. Ik hoopte eigenlijk een van de jongens tegen te komen – behalve Connor natuurlijk; of misschien juist Connor. Een kleine zucht verliet mijn lippen; waarbij ik aan de binnenkant van mijn lip beet. Als ik een ding wilde was een Connor vrij weekje; maar natuurlijk moest die gast ook weer meekomen. Natuurlijk had ik al pranks voor hem voorbereid. Hoe gruwelijker hoe beter, maar ik was nuchter genoeg om te weten dat ik al bij het idee van het zicht van Connor slapend zou zien, zou smelten. Wat een asshole was hij toch ook.
    Lichtelijk geïrriteerd trapte ik tegen een losliggend steentje; terwijl ik een hand door mijn blond, geverfde lokken haalde. Yup. Ik hield er eenmaal van om mijn haar te misbruiken met zoveel mogelijk kleurtjes. Ik zat er nog aan te denken om blauw, paars en nog een paar kleuren aan toe te voegen maar ik vermoedde dat dadi, aka bronnie bear me zou vermoorden. Moest hij eens proberen.
    Over bronnie bear gesproken.. door mijn super snelle gewandel – kuch kuch – zag ik een bruinharige jongen voor me lopen. Eenzaam en alleen. Net zoals Dadi wel vaker deed. Een valse grijns verscheen op mijn gezicht; voor ik zo zacht mogelijk achter de jongen aan renden. Echter toen er nog maar paar millimeters tussen ons waren, sprong ik met een raar geluidje op zijn rug. Mijn handen klemden zich om zijn nek; waar mijn benen zich optrokken tot zijn middel. ‘Daaaaaddiiiii’ riep ik dan ook enthousiast, tot mijn gezicht wel lichtjes betrok. Niet omdat ik spontaan moest gaan kotsen en ik de neiging had om het in zijn gezicht te doen; maar omdat dit niet de persoon was als ik dacht. Halloween started early this year… in plaats van het vertrouwde gezicht van Brontes herkennen; zag ik die van mijn ex. Niet dat hij mij zo zou benoemen. Volgens hem ben ik toch niks waard. Ik beet zachtjes op mijn lip, waarbij ik mijn gezicht algauw in zijn nek verstopte en mijn lichaam dichter tegen hem klemde. Totaal niet in de gaten hebben dat ik nu troost zocht bij de vijand; die nog steeds mijn hart in zijn hand hield.

    [ bericht aangepast op 20 okt 2016 - 23:15 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Charlotte "Lola" Dakota Niven
    THE SWEETHEART || IN THE KITCHEN WITH BRONTES

    there is peaceful
    there is wild
    i am both at the same time.

    Lola was die dag al vroeg aangekomen met Elijah, om haar oom's huis Halloween klaar te maken. Afwisselend hadden ze Halloween-themed eten gemaakt, waaronder een hele lading cupcakes, en het huis versierd. Ze was ontzettend blij dat haar lieve vriendje had willen helpen, anders was ze zeker in stress-modus gegaan en had ze veel niet af gekregen.
          Inmiddels was het tegen vijf uur en was het huis zo'n beetje klaar, dus het ging goed met Lola's stresslevels. Ze was nog bezig de laatste puntjes op de i te zetten in de woonkamer (die verdomde nepspinnen wilden maar niet goed hangen), toen een bekende stem, en gelijk ook één van haar lievelingsstemmen, door het huis klonk. 'Hallooooooo? Lolie? It's me!' Brontes. Ze sprong van de bank, waarbij ze typisch voor haar bijna haar enkel verzwikte. Snel pakte ze nog een cupcake, je kon geen betere begroeting krijgen dan eentje met een cupcake, waarna ze zich snel door het huis haastte. Toen ze hem eindelijk zag, rende ze het laatste stukje en sloeg ze haar armen stevig en enthousiast om hem heen, even vergetende dat ze een cupcake in haar handen had. Het was veel te lang geleden dat ze hem gezien had, en Skype gespreken waren lang zo goed als het echt. 'Ik heb je gemist, Brontosaurus (credits to dore),' murmelde ze. Pas toen ze hem los liet, zag ze de groene frosting op zijn wang en in een deel van zijn haar zitten.
          'Oepsie,' lachte ze verontschuldigend. Met haar wijsvinger haalde ze een beetje van het goedje van zijn wang en stopte ze het in haar mond. Smaakte nog steeds goed. 'Hophophop, keuken.' Veel kans gaf ze hem niet om te reageren, want ze sleurde hem al mee.
          In de keuken maakte ze zijn wang en donkere haren schoon met een nat doekje. 'Ga je zo mee zwemmen?' vroeg ze. 'Je hebt niet het excuus dat het te koud is, want zoals je weet is het zwembad binnen en verwarmd,' vervolgde ze opgewekt.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Layla Victoria Wilson


    19 • The Slut • On her way to the cabin • Outfit


    "Nee, ik ben niet thuis vanavond," sprak ik geïrriteerd tegen mijn moeder die andere kant van de lijn was van dit telefoongesprek. "Hallo? Ik ben met mijn vrienden naar dat huisje toe. Je weet wel, dat huis waar ik je over verteld had," Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen. Wanneer luisterde zij eens een keer als ik haar iets vertelde? Ze was vast en zeker weer druk geweest met haar klanten. Ik wierp snel een blik over mijn schouder of niemand achter mij stond. "Ik heb het je verteld hoor, misschien moet je dan ook die agenda van je gebruiken." Vervolgens haalde ik snel mijn mobiel bij mijn oor vandaan. Ondanks dat ik mijn mobiel wat verder weg van mijn oor had gehouden kon ik nog alles horen wat mijn moeder tegen me schreeuwde. Uiteindelijk bleef het stil aan de andere kant van de lijn, maar dit bleek omdat mijn moeder had opgehangen. Ik slaakte een diepe zucht waarna ik mijn mobiel diep in mijn jaszak wegstopte. Ik hoefde mijn ouders gelukkig nu een tijdje niet onder ogen te zien, dus ik kon mij rustig focussen op de party met de vriendengroep. Ik verheugde me er alweer op om bijna iedereen te zien. Ik zag wel op tegen de confrontatie met Daniel. Onderaan de berg bleef ik staan. Ook al was het nog vrij licht, ik had geen zin om in mijn eentje de hele berg op te lopen. Ik hoopte dat nog andere mensen zouden arriveren en ik niet de laatste was, anders zou ik toch helemaal alleen naar boven moeten gaan. Ik verborg mijn gezicht wat meer in de sjaal die ik had, waarna ik mijn armen over elkaar sloeg. Al snel zat ik met mijn handen alweer in mijn jaszakken opzoek naar mijn mobiel.

    Is er iemand die een arm zielig meisje naar het huis wilt begeleiden?

    Nog voordat ik het berichtje had verstuurd had ik het alweer verwijderd. Ik zou gewoon net alsof doen dat ik op iemand aan het wachten was en vervolgens met de eerste en de beste persoon die ik tegen kwam meelopen richting het huisje. Ik borg mijn mobiel weer op in in mijn jaszak en nam plaats op het stenen muurtje aan het begin van het pad. De regen kon me op dit moment niet zoveel schelen. Ik zou voor geen goud in mijn eentje dat pad bewandelen, ook al was het zo'n kort weggetje. Rillend van de koud hield ik mijn ogen gefocust op het bos. Het leek wel alsof er achter elke boom iemand stond verscholen.

    [ bericht aangepast op 21 okt 2016 - 1:20 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    Connor Levi Wyatt

    •22•The PartyAnimal• In the Front yard of the cabin• with Bailey•

    Just Take A Leap of Faith

    Ik had me al een tijd verheugd op deze trip, iedereen weer zien die ik lange tijd niet gezien had. Natuurlijk zag ik Elijah en Jaz vaak, want ik zat met Eli op school en Jaz is mijn meisje. Die slaapt vaak bij me, wat ik natuurlijk graag wil. Maar er zijn genoeg die ik niet gezien heb en die ik ook wel degelijk echt gemist heb. Ik haal mijn telefoon tevoorschijn en stuur Elijah en Jazmín Beide een smsje.

    To: Eli
    Yo man, ben je al daar? Bij het huisje? Ik ben er bijna, maar die freaking berg. Lola kennende is er al eten? Zeg aub dat er eten is? Ik heb honger! Give Lole a kiss from me


    Lola is mijn ex, dat weet Elijah natuurlijk. Maar Lola en ik zijn op goede voet uit elkaar gegaan. We zijn dus ook nog steeds goede vrienden. We gaan nog steeds goede vrienden en ik kan nog steeds bij haar terecht als ik ergens mee zit. Ik was dan ook erg blij voor zowel Lola en Elijah toen ze wat kregen.

    To: Jaz <3
    Hey babe, ben je al in de buurt? Ik ben er bijna, ik zie je daar. xx


    Terwijl ik de berg beklim stuur ik deze smsjes en ik zucht diep als ik eindelijk bovenaan de berg ben en ik het huisje zie. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik loop nog een stukje verder, als ik bijna voorover val, omdat er iemand op mijn rug spring. Benen worden om mijn middel geklemt en armen om mijn nek terwijl ik mijn ex Bailey "Daaaaaddiiii" hoor roepen. In de stilte die volgt voel ik zijn gezicht in mijn nek. Ik wil zuchten maar ik doe het niet, daarmee jaag ik hem alleen maar weer weg. In plaats daarvan sla ik mijn armen om zijn benen en loop door. "Ook goedemiddag Bailey" Antwoord ik met een glimlach. "Blij te horen dat je zo enthousiast bent me weer te zien" zeg ik geamuseerd. "Hoewel ik ook kan zeggen dat ik blij ben je weer te zien, want ondanks alles, heb ik je toch gemist. Maar het regent en ondanks de berg die ik beklommen heb, heb ik het fris, en ik heb honger. Dus vind je het erg om mee naar binnen te gaan?"


    [ bericht aangepast op 21 okt 2016 - 10:27 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]