[RPG | 200] Until Dawn • Speeltopic O1 - Speeltopics

20 okt 2016 - 21:49 reguluswife is offline

U N T I L D A W N

•••

"A tiny butterfly flapping its wings today may lead to
a devastating hurricane weeks from now."

5 oktober 2015. Het leek een normale avond te worden voor de vriendengroep. Zoals ze elk jaar een aantal keer deden, gingen ze naar een vakantiehuis van iemand uit de groep. Buiten het ouderlijk zicht deden ze hier van alles, natuurlijk met de nodige hoeveelheid alcohol erbij. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om voor hun nieuwste lid, Jack, een dare te verzinnen. Dares zijn gebruikelijk in de groep, van onschuldige voorstellen als “probeer de nieuwe chips smaak” tot “ren naakt een rondje rond het huis”. Jack kreeg de uitdaging om in te breken bij de boerderij van Joseph Anderson, een man die erom bekend stond om gewelddadig te reageren wanneer iemand zonder toestemming zijn land betrad. En niet alleen dat, Jack moest het ook verkleed als een clown doen. Zo gezegd, zo gedaan. De groep maakte zich klaar en ging op weg naar de boerderij, die grensde aan de rand van het bos. Eenmaal bij het bos wachtten de vrienden op een afstandje, terwijl Jack het terrein betrad. Al snel klonk er geschreeuw uit het huis, waardoor de vriendengroep dacht dat Jack's dare gelukt was. Die gedachte sloeg snel om in twijfel toen het geschreeuw bleef aanhouden. Uiteindelijk gingen ze zelf ook richting de boerderij. Ze raakten nog ongeruster toen daar niemand was. Jack niet. De eigenaar niet. De hele plaats bleek verlaten te zijn. De vrienden zochten twee dagen lang naar hem, en schakelden uiteindelijk ook de politie in, maar tot vandaag de dag is er nog steeds geen spoor van beide mannen gevonden.

Één jaar later: 31 oktober 2016. Halloween. De vriendengroep maakt zich opnieuw klaar om naar het vakantiehuis te gaan, waar ze niet meer geweest zijn sinds Jack’s verdwijning. Al snel blijkt dat ze niet zo alleen zijn als ze denken. Een killer in een clownsmasker sluipt in de bossen rond het huis en dat is pas het begin van de ellende...

“We were just playing a joke. It was supposed to be funny.”

• Omgeving

De plaats
Montana, USA. Vlakbij Flathead National Forest. Het huis staat op de voet van een berg en er is enkel één kleine weg die ernaartoe leid. Links, voor en achter het huis is er bos en enkele meters naar rechts is er een groot meer waar men kan vissen en kanovaren (als je zelf een kano hebt). Het dichtstbijzijnde dorp is kilometers ver en het dichtstbijzijnde huis is de nu leegstaande boerderij van Joseph Anderson aan de andere kant van het meer.
Er wordt afgeraden te diep het bos in te gaan aangezien hier grizzlyberen, lynxen en ook de grijze wolf huizen, al is dit voornamelijk dieper in Flathead National Forest.

Het huis
Based on this house.
Het huis behoort toe aan de oom van Lola (zij is dan ook de host) en het is opgedeeld in twee delen: een hoofdgebouw en een gasthuis. Deze worden verbonden door een overdekte brug/gang. Vooraan heeft het hoofdgebouw een terras en een klein prieeltje. Ook het gasthuis heeft een klein terrasje.
Het huis heeft één garage onder het hoofdgebouw. De poorten onder het gasthuis dienen als 'buitenversiering' en werken dus niet. In plaats van de garage bevind er zich daar een indoor zwembad met verlichting en een bar.
Het huis heeft acht slaapkamers (drie master bedrooms, twee met een dubbelbed en twee met twin bedrooms). Één master bedroom bevind zich op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, een andere op de eerste verdieping van het gasthuis en een derde op de tweede verdieping van het gasthuis. Één slaapkamer met dubbelbed bevind zich op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en de twee twin bedrooms bevinden zich aan de andere kant van de tweede verdieping (waar nu exercise en office staat op het plan). Het tweede dubbelbed staat op het gelijkvloers. Naast die slaapkamer is er een cinemaroom, een kleine gameroom en een fitnessruimte/storage room.
Daarnaast is er natuurlijk ook een grote eetkamer, een grote zitkamer, een keuken, etc. Er zijn vijf badkamers: een grote masterbadkamer op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, twee badkamers op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en elk een badkamer op de verdiepingen van het gasthuis.
Denk voor het interieur zoals hier, enkel alles veel groter natuurlijk. Allemaal heel erg lodge-y en ouderwets, maar modern tegelijkertijd.

— Master bedroom 1 (hoofdgebouw, eerste verdieping):
— Master bedroom 2 (gasthuis, eerste verdieping):
— Master bedroom 3 (gasthuis, tweede verdieping):
— Slaapkamer met dubbelbed 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping):
— Slaapkamer met dubbelbed 2 (hoofdgebouw, gelijkvloers):
— Twin bedroom 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping, links):
— Twin bedroom 2 (hoofdgebouw, tweede verdieping, rechts):

• Rollen
Jongens
JC_ — Daniel Cayden Lawley — 20 — The Hothead — Diego Barrueco — Pagina 3
Sigil — Connor Levi Wyatt — 22 — The Party Animal — Jack Falahee — Pagina 4
Maslany — Brontes King Sawyer — 21 — The Parent — Tyler Posey — Pagina 4
Cotrona — Elijah Jamal Lockwood — 23 — The Leader — Toni Mahfud — Pagina 3

Meisjes
Zusak — Charlotte Dakota Niven — 20 — The Sweetheart — Carmella Rose — Pagina 2
Douceur — Abigail Ruby Johnson — 20 — The Responsible One — Bridget Satterlee — Pagina 3
HeyitsGraham — Layla Victoria Wilson — 19 — The Slut — Claire Julien — Pagina 3
Miall — Robin Bree Moore — 20 — The Bitch — Sophie Turner — Pagina 4
Canagan — Jazmín Valeria Fuensanta — 22 — The Rebel — Diana Melison — Pagina 4

• Regels
— De huisregels gelden altijd.
— Minimaal 200 woorden per post.
— Perfecte personages bestaan niet. Iedereen heeft flaws. Lees de andere rollen ook eerst, zodat we geen drie stoere, dominante jongens hebben en één nerdje, om even een voorbeeld te geven.
— Enkel Cheryl, Zusak, en ik, Byers, maken nieuwe topics aan. Vragen kunnen ook aan ons gesteld worden.
— Deze RPG is horror-themed, dus als je daar gevoelig aan bent is deze RPG misschien niks voor jou. Als bijgevolg is de RPG dan ook 16+.
— Naamsveranderingen en afwezigheden doorgeven, alsjeblieft.
— Er staat geen deadline op het afwerken van rollen, maar het spreekt voor zich dat je geen maand moet wachten tot je rol af is. We hopen dat alle rollen klaar zijn op het moment dat we het speeltopic openen.
— De killer wordt enkel bestuurd wanneer wij dat willen en andere griezelige dingen gebeuren ook met onze toestemming zodat er niet te veel tezelfdertijd gebeurt. Voorstellen mogen altijd gedaan worden.

Begin
Het is 31 oktober 2016. De meeste van de groep zullen al bij het huis zijn of net aankomen. Gezien niet iedereen nog in hun hometown woont, reist niet iedereen samen. Ze maken zich klaar voor een leuk weekend, van geen kwaad bewust. Momenteel regent het lichtelijk en is het 8 graden, maar dat mag de pret niet bederven.
P.S. vergeet de halloween kostuums niet

Current time 08.25 PM
11 hours and 59 minutes until dawn

Rollentopic
Based on Until Dawn ~~doh~~.
©Supermassive Games, Sony Computer Entertainment, Zusak & Byers.

[ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 20:06 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

25 okt 2016 - 12:20 Sigil is offline

Sigil 10158

Connor Levi Wyatt

•22•The PartyAnimal• In de woonkamer• Met Jazmín, Robin and Daniel•Outfit•

Sometimes You'll Never Know The Value Of A Moment Untill It Becomes A Memory

"Ik kom er in ieder geval ongestraft mee weg" zegt Jazmín zoetjes. Vervolgens grinnikt ze "dief" op dat ik haar sigaret even stal. Ik merk dat ze geniet van mijn aanraking. En lacht als ik haar kietel. "Eens verander je nog in een cupcake" zegt ze plagend als ik weer een cupcake grijp. Ik neem een grote hap. 'Wel een lekkere cupcake" zeg ik met volle mond. Nog twee happen en de cupcake is weg,

"Let's get this party started!" roept Robin vrolijk als ze binnen komt en vrolijk breng ik mijn handen in de lucht en zwaai er een beetje mee. "Hell yeah!" reageert Jazmín er vrolijk op en ik grijns even. "Connor man, hoe is ie?" zegt Dan vrolijk voor hij me een boks geeft. "Fantastisch" lach ik. Dit was natuurlijk een leugen, maar dat maakt niet uit. "Jou heb ik ook gemist" zegt Daniel als hij Jazmín een kus op haar wang geeft. Even haal ik een wenkbrauw op. Ik was me natuurlijk bewust van hun geschiedenis. Betekent niet dat ik er blij mee ben. Dan ploft naast me op de bank en ik weet nog net op tijd mijn benen weg te trekken en ga dan maar normaal zitten, al zak ik nog wel onderuit. "Ik jou ook" hoor ik Jazmín nog zeggen. Ik besluit het nog te negeren.

"Hoe is het leven?" vraagt Dan als hij eenmaal gesettled is naast me. "Als het goed is goed" Antwoord Jazmín, ze haalt geamuseerd een wenkbrauw op voor ze Daniel strak aankijkt. Ik voel de spanning gewoon tussen die twee. Ik voel me er dan ook best ongemakkelijk bij en schraap kort mijn keel. "Hoe is het met je voeten Robin? Hebben ze de martelgang van de berg overleefd?" vraagt Jazmín als ze zich op Robin richt.

Ik richt me dan maar ook op Dan. 'Leven is prima, en bij jou dan" Ik sla hem even kort op zijn schouder en grijns. Ik weet niet hoelang ik dit toneelstukje nog ga volhouden. Misschien dat ik straks even naar mijn kamer ga. Even stoom afblazen zodat ik straks gewoon gezellig met iedereen kan feesten.

[ bericht aangepast op 25 okt 2016 - 12:21 ]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

25 okt 2016 - 12:25 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Alexis 'Bailey' Wallace
The Joke/Pranker • Ready to partehhh • @ On the way to Looolsss with Layla. Atleast she loves me.•

'I wanna be the one you call, every day and night
Are you gonna be the one who's always gonna treat me right'

I fucking ~~love~~ hate you.

Ik nam gauw nog een slok van het tweede glaasje in mijn hand, terwijl de kwijl al haast uit mijn mond liep bij het aanblik van de cupcakes.
‘Iemand is overduidelijk verslaafd aan dit.’ Lachte de blondine naast me zachtjes, waar haar hand weer over haar lichaam gleed. Duidelijk vragend om aandacht. Someone really needs to get laid..
Ze zetten de bloedrode vloeistof aan haar lippen, voor ze beweerde dat het niet vreemd was dat iemand verslaafd werd aan Layla’s bloed. Als iemand dat tegen mij zei dan was ik allang weggerend. Run Bitch Run! Echter bleef ik gewoon staan, terwijl Layla weer de afstand tussen ons overbrugde om een hapje cupcake te nemen, die tussen mijn vingers lag. Een stuk frosting bleef aan haar mondhoeken hangen, die ze zo sensueel mogelijk leek weg te vegen. ‘Hmmm, lekker.’ Ik schudden speels mijn hoofd, voordat ik mijn tong uitstak en langs haar mondhoek liet gaan, gezien ze duidelijk geen spiegel had om de frosting weg te vegen. Het lag er namelijk nog. Mijn tong likte het weg, voor ik weer terug boog en eindelijk bevredigt werd door het luchtig cakeje in mijn hand. Damn. I want to die, like right now.
Ik hoorde al allerlei stemmen van de woonkamer vandaan komen en herkende dan ook direct Connor en Jaz. Eigenlijk had ik geen zin om er heen te gaan, maar mijn nieuwsgierigheid wekte zich naar Daniel en Robin. Ik dronk dan ook gauw mijn tweede glas leeg, voor ik weer een nieuwe erbij pakte. Waarschijnlijk was ik alles behalve slim bezig vanwege mijn pillen dieet waar ik weer aan zat, toen ik weer terug naar mijn ouders ging, maar ik was toch niet van plan om tachtig jaar oud te worden. Daarnaast zal het heus niet verkeerd gaan. Zoveel alcohol zat hier ook weer niet in en ik was ook niet van plan om mijn ritalin pillen nog te gaan slikken hier. Mijn ouders waren er toch niet.
‘Kom.’ zei ik dan ook tegen Lays, voor ik haar de kamer in trok en direct Jaz in een omhelzing trok. ‘Jaaaazz..!’ riep ik dan ook in haar oor en duwde dan ook plagend een kus tegen haar lippen. Deels om Connor te irriteren en deels omdat het me geen fuck interesseerde wat mensen er over dachten. Als ik iemand wilde zoenen dan deed ik dat toch. Daarnaast was het toch maar een simpele ‘peck.’ I am single and I don’t give a fuck who wants to mingle.
Ik liet mijn hand nog even plagend door haar haar gaan, voor ik ook Daniel en Robin in een omhelzing trok en ieder twee kussen op hun wangen bezorgde. ‘Hiiiiii baaabbeees. How ‘ru.’
Voor ze echter wat konden zeggen, plofte ik al op de grond neer en trok Lays met me mee. We zaten dicht bij de haardvuur en ik had nu dan ook ontzettend zin in een stok met marsmellows. Echter moet ik het maar met mijn cupcake doen. Ik hing deze ook een klein beetje in de vuur, waar ik de frosting zag smelten en mijn maag ietwat erdoor begon te knorren.
‘Damn… wie heeft marsmellows want ik heb zat horror story’s te vertellen. Vooral een recentelijke. Ik ben nog steeds niet of het waargebeurd is of niet. Gaat ieder geval over een jongen met donker haar, die harten van onschuldige uitrukt en met spijkers in zijn kamer ophangt..’ ik haalde mijn schouders op; hoewel mijn ogen expres bij het laatste bij Connor waren blijven hangen. ‘..Of zoiets. Je moet er maar van houden...’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

25 okt 2016 - 14:01 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Layla Victoria Wilson

19 • The Slut • On her way to the cabin • Outfit • Bailey

Blijkbaar was mijn poging om het stukje forsting naast mijn mond weg te vegen mislukt. Bailey schudde speels met zijn hoofd waarna ik zijn tong langs mijn mondhoek voelde gaan. Heel even had ik mijn ogen gesloten en mijn tong ging over hetzelfde plekje, nadat ik voelde dat zijn tong daar weg was. Ik zette mijn lege glas weg en pakte nog een drankje. Hier had ik echt behoefte aan. Vooral om Daniel te kunnen negeren, terwijl ik druk bezig was bij de andere jongens. Ik merkte dat Bail zijn aandacht had gefocust op de stemmen in de woonkamer. ik concludeerde dat de party animals Connor en Jaz ook al aanwezig waren nadat ik hun stemmen had gehoord. Bailey ging snel met de glaasjes en dronk zijn tweede alweer op. Ik volgde snel zijn voorbeeld en pakte zelf ook nog een drankje waarna ik meegetrokken werd naar de woonkamer door die blonde hunk. Toen we eenmaal de kamer in waren begroette Bailey gelijk iedereen. Ik volgde zijn voorbeeld en begroette Jazmin met kus op haar wang. "Lange tijd niet gezien. We moeten echt weer een keer chillen." zei ik met een zielig pruil lipje, maar ik kon mijn lach opnieuw niet onderdrukken net zoals eerder was gebeurd buiten bij Bail. Ook Connor gaf ik een zoen, waarna ik Daniel voorbij liep, maar voordat ik Robin kon begroette slaakte ik een klein hoog gilletje, omdat ik onverwachts door Bailey naar beneden werd getrokken. Lachend deed ik mijn haar weer goed, die Bailey uit model had gebracht. "Fijn om jullie weer te zien, guys." Ik keek iedereen lachend aan op Daniel na. Hij moest eens weten wat hij uit zijn leven had laten gaan.
Bailey en ik zaten lekker dicht bij de haardvuur wat ik héérlijk vond, echter had ik liever eerst even een snelle warme douche genomen waarna ik bij de open haard zou gaan zitten. ‘Damn… wie heeft marsmellows want ik heb zat horror story’s te vertellen. Vooral een recentelijke. Ik ben nog steeds niet of het waargebeurd is of niet. Gaat ieder geval over een jongen met donker haar, die harten van onschuldige uitrukt en met spijkers in zijn kamer ophangt..’ bij de gedachtes alleen al voelde ik een rilling over mijn rug lopen. Horror was totaal niet mijn ding, maar dit wist bijna iedereen wel. Ik was vrij makkelijk bang te maken. ‘..Of zoiets. Je moet er maar van houden...’ vervolgde Bailey. Nou ik hield er overduidelijk niet van. De gedachtes alleen al... "Bedankt Bailey," ik gaf hem een kleine stoot tegen zijn schouder. "Nu krijg ik nachtmerries."

[ bericht aangepast op 25 okt 2016 - 14:01 ]

Do I look like Mother Teresa?

25 okt 2016 - 17:49 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Charlotte "Lola" Dakota Niven

THE SWEETHEART || AT THE POOL WITH BRON, ELI AND ABI || BIKINI O1 O2

there is peaceful
there is wild
i am both at the same time.

'Ja, leuk.' Bron's enthousiasme stak haar nog meer aan, en een brede glimlach verscheen op haar gezicht. Hij gaat al snel iets door zijn knieën. 'Stijgt u op, prinses.' Nu zou eigenlijk de perfecte gelegenheid zijn om hem toch onderwater te duwen, maar ze besloot dat dat nogal gemeen zou zijn en besloot om het niet te doen. Als het haar ooit zou lukken, dan wilde ze dat geheel zelf doen. Lola klom op zijn schouders, en pakte Bron's handen vast om in evenwicht te komen.
'Je weet toch wel, babe... Dat je net onze overwinning hebt bevestigd?' grijnst Eli. 'Geen zorgen.. Volgende ronde mag je met mij.' Als Bron en zij zouden verliezen, dan gokte Lola dat dat aan haar zou liggen, en niet aan bron, gezien ze niet erg sterk was en ook niet veel evenwichtsgevoel had, wat toch wel kinda een ding was met dit "spel". 'Come on, ik zal je naar de overwinning leiden,' zei hij vervolgens tegen Abi.
'Ik heb dit nog nooit gedaan, maar ik voel gewoon dat wij dit gaan winnen. Ja, toch?' was Abi's antwoord, met haar ogen op Eli gericht.
'We shall see,' lachte Lola. 'Twee uit drie wint, dus hophop, let's go,' vervolgde ze. 'De winnaars krijgen morgen ontbijt op bed, gemaakt door de verliezers. Deal?'.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

25 okt 2016 - 18:10 Tahani is online

Tahani 10512

Robin Bree Moore

20 — The bitch — Walking up to the house — with Daniel

I used to be a perfect angel
but now I'm dancing with the devil.

Ik begroet de twee op de bank en krijg niet eens meer de kans om plaats te nemen, omdat Daniel al luidruchtig naast het kleffe koppeltje zakt en geen ruimte meer voor mij overlaat. Ik snuif even en kijk hem aan als hij een kus op Jaz' wang drukt. Ik vertrouw het voor geen meter, die twee. De hele tijd... hoe ze eerder al naar elkaar keken en hoe ze met elkaar omgingen. Ik snap het gewoon niet. Dan snapt mijn subtiele hints ook niet echt, geloof ik.
'Hoe is het met je voeten, Robin? Hebben ze de martelgang van de berg overleefd?' trekt Jaz me uit mijn gedachten en ik kijk naar de brunette. Lachend schud ik mijn hoofd even en ik haal mijn hand door mijn haar heen.
'Min of meer. En iemand hier,' ik blik even naar Daniel, op wiens schoot ik dan maar plaatsneem omdat ik geen zin heb om nog langer te staan, 'wilde me niet helpen met mijn koffer, dus arme ik moest het helemaal zelf doen,' snuif ik even en ik geef Daniel nog een stomp tegen zijn borst aan. Eigen schuld, zal ik maar zeggen.
Niet veel later voegen ook Bailey en Layla — mijn kamergenote — zich bij ons en ik grijns wel als ik ze begroet en naar ze kijk. Ik nestel me toch een beetje tegen Daniel aan. Zo lang hebben we niet gereisd, maar die martelberg en die schoenen hebben me voor nu even uitgeput. Ik speel met mijn vingers en lange haren en borstel er een beetje doorheen.
Dan en ik gaan ver terug samen. Hij was vroeger al mijn buurjongen, eigenlijk al sinds ik van LA naar Montana verhuisde. Ik had al snel contact met hem, en nog altijd zijn we beste vrienden. Ik vind het fijn, maar sinds een paar maanden voelt het toch anders tussen ons. Ik durf het niet te zeggen, hij zal me alleen maar voor gek verklaren, dat weet ik haast zeker. We zijn beste vrienden en ik wil het niet verpesten.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

26 okt 2016 - 10:06 Ken_ is offline

Ken_ 18286

DANIEL CAYDEN LAWLEY
THE HOTHEAD, WITH ROBIN, GOING TO THE HOUSE

De spanning was zeer zeker aan te voelen tussen ons twee als deed ik mijn best het niet te laten opvallen daarbij waren Jazmin en ik goede vrienden naast het FBW gedeelte en zou ik dan mijn gedrag daarop kunnen schuiven als iemand me er naar zou vragen. “Ik jou ook,” bracht de brunette nog uit vooraleer ik neer was geploft naast Connor. Het feit dat de geur van sigaretten hier rond ging liet me snakken naar nog een peuk, waardoor ik even in mijn zakken zoek naar het doosje terwijl ik ook luister naar de anderen. "Fantastisch" Lachte Connor waardoor ik mijn blik even op de jongen rustte, ik kende hem al lang als de vrolijke Connor maar op één of andere manier leek hij dit nu niet helemaal te zijn. Had hij misschien wat opgemerkt tussen Jaz en ik? I hope not. Mijn vraag over hoe 'het leven' is werd als eerste door Jazmin beantwoord waardoor mijn bruine kijkers nu van Connor naar haar glijden. "Als het goed is goed" haar puppybruine ogen haakten zich even vast met mijn blik waardoor mijn mondhoek even omhoog krulde, als ik zou willen zou ik haar in mijn gedachten zo uitkleden want dit was zo goed als maar kon eyeseks, maar ik mocht me niet laten meeslepen dus scheurde ik mijn blik van haar af en richtte deze op Robin
”Hoe is het met je voeten, Robin? Hebben ze de martelgang van de berg overleefd?” Vroeg Jaz 'Min of meer. En iemand hier,' Robins hellblauwe kijkers richtte ze even op mij waarna ze zich nestelde op mijn schoot, 'wilde me niet helpen met mijn koffer, dus arme ik moest het helemaal zelf doen,' snoof ze waarna ze me een stom haf tegen mijn borst kas wat me lachend met mijn hoofd deed schudden, normaal voelde ik zoiets amper maar ik moet zeggen Robin had toch wel kracht in haar kleine vuistjes. "Hey rustig aan tijger." zei ik geamuseerd tegen mijn red head waarna ik weer naar Connor keek. 'Leven is prima, en bij jou dan" de jongen haf me een schouderklopje waardoor ik even grijnsde. " Valt wel mee, als mis ik de feestjes met jou wel." lachte ik al meende ik het wel. Nu met het werk kon ik niet iedere week naar een feestje en daar baalde ik wel van. "Verder is het met ups en downs." zuchtte ik en keek op toen ik Bailey en Layla zag, over een heuse down gesproken.
‘Jaaaazz..!’ riep Bailey enthouasiast waarna hij zich op de brunette storte al had ik mijn blik enkel op Layla gehouden, wat was ik blij dat ik van haar af was, maar minder om haar hier weer terug te zien. Daarna sloeg Bailey Connor over waarbij hij nogal onhandig Robin en mij een vriendschappelijke omhelzing haf gevolgd door twee kussen op mijn wang. Ik liet de jongen maar zijn hang gaan en grijnze even naar hem. Bailey was eveneens een goede vriend van me en ik was ook blij hem weer terug te zien, al voelde ik hoe een spinnenweb van spanningen zich rondom ons heen vormde.
Soweiso de enge sfeer, sinds het acidend met Jack, maar ook Connor en Bailey, Layla en ik en Jazmin en ik... Dit ging nog eens een weekend worden..
‘Hiiiiii baaabbeees. How ‘ru.’ Vroeg de jongen tevreden waarna hij zih op de grond neerplaatste en Layla bij hem trok. ‘Damn… wie heeft marshmallows want ik heb zat horror story’s te vertellen. Vooral een recentelijke. Ik ben nog steeds niet of het waargebeurd is of niet. Gaat ieder geval over een jongen met donker haar, die harten van onschuldige uitrukt en met spijkers in zijn kamer ophangt..’de woorden van Bailey en natuurlijk de blik die hij wierp op Connor kon je niet ontzien waardoor ik kort een vragende blik naar Connor wierp. ‘..Of zoiets. Je moet er maar van houden...’ Bailey was bezig met een cupcacke te verorberen dus sloeg ik maar mijn armen om Robins middel en liep mijn hoofd even rusten op haar schouder. "Jeez Bailey, cupckaes EN marshmallows, volgens mij ben ja al 80% suiker en 20% glitter." zei ik plagend , de jongen kon het wel hebben zolang ik hem maar niet mijn beste vriendin noemde. Mijn ene hand liet ik even los van Robin zodat ik het pakje sigaretten eindelijk kon nemen en een peuk in mijn mond stak waarna ik er ook eentje aanbied aan Robin en Connor gezien deze het dichtsbij zaten.

[ bericht aangepast op 26 okt 2016 - 10:06 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

26 okt 2016 - 11:37 Elentiya is offline

Elentiya 12349

——————————————————————————

——————————————————————————

Jazmín Valeria Fuensanta

”Put me second and I'll make you ~~nonexistent~~.”

• Twenty-two• The Bitchy Rebel • Time to ~~have~~ fun! • Outfit •

Lachend schudt Robin haar rode krullen licht op en neer, waarna ze haar handen er een enkele keer doorheen haalt alvorens ze me van een antwoord voorziet. “Min of meer. En iemand hier wilde me niet helpen met mijn koffer, dus arme ik moest het helemaal zelf doen.” Een kleine lach glijdt tussen mijn lippen door als ze haar woorden kracht bij zet door Dan een stomp op zijn borst te geven — een die voor hem vermoedelijk een stuk zachter aan zou voelen dan het eruit zag daar de jongeman door de jaren heen al vele hardere stompen te verduren gehad had. Hoe vaak had ik geprobeerd hem tijdens een training neer te halen? En hoeveel pogingen daarvan waren compleet mislukt, of eindigde in geheel iets anders uitputtend? Resoluut dreef ik haast wanhopig de gedachten weg en woelde voor een paar tellen afwezig door mijn haren heen terwijl ik de steek in mijn binnenste trachtte te negeren zodra Robin zich op Dan’s schoot nestelde. Dit werd een regelrechte ramp.
Ik had me niet voorbereid opdat het weerzien zo’n effect op me zou hebben en dat alleen de verschijning van Dan de aantrekking direct terug op zou rakelen, evenals de diepgewortelde gevoelens. Mijn hoop was enigszins groot geweest dat ik het uit mijn systeem kon houden zolang we vriendschappelijk rondom elkaar waren en dat mijn gevoelens voor Connor dusdanig sterk waren geweest om me ertegen te verzetten — hetgeen waar ik me dan ook hopeloos aan poogde vast te klampen. Ik slaak een zachte zucht terwijl mijn vingers afwezig plukken aan de rafels van mijn gescheurde broek.
Zodra ik besluit om ergens een grote fles drank vandaan te halen, gezien mijn behoefte voor een alcoholische beneveling om de een of andere reden drastisch toegenomen leek, werd ik plots door mijn allerbeste vriend Bailey in een omhelzing getrokken. “Jaaazz..!” roept hij in mijn oren, waarna hij zonder blikken of blozen zijn lippen plagend op de mijne drukt. Een oprechte grijns siert mijn gezicht als ik me weinig tot niet schroom om deze te beantwoorden daar iedereen in deze ruimte maar al te goed wist hoe de vork in de steel zat; zelfs mijn lieftallige vriendje hoefde zich om deze jongen geen zorgen te maken. Ik hield van Bailey op mijn eigen manier en hij mocht me altijd zoenen. “Well Hello, Baby,” begroet ik hem lachend als hij vervolgens zo goed mogelijk het rijtje afgaat en Layla in mijn gezichtsveld verschijnt. Vrolijk druk ik een zoen op haar wang en sla mijn armen kort om haar heen als ik me realiseer hoe sterk ik haar gemist had. De jonge vrouw was tot op enkele weken geleden mijn partner in crime geweest als het aankwam op het veelzijdig flirten met mannen. Een onhoorbare zucht verliet mijn lippen dan ook als er kort door mijn hoofd heen schiet hoe tam ik wel niet over moet komen nu ik in een relatie zat.
”Lange tijd niet gezien. We moeten echt weer een keer chillen,” pruilt de blondine me toe, waarop we haast beide tegelijk in een lachen schieten. “Misschien spreken we hierna snel eens af,” knipoog ik haar toe en sla mijn hand voor mijn mond als Bailey besluit de jonge vrouw met een ruk naar de grond te halen. “Damn… wie heeft marshmallows want ik heb zat horror story’s te vertellen. Vooral een recentelijke. Ik ben nog steeds niet of het waargebeurd is of niet. Gaat ieder geval over een jongen met donker haar, die harten van onschuldige uitrukt en met spijkers in zijn kamer ophangt. Of zoiets. Je moet er maar van houden.”
Lichtjes haal ik mijn neus op en haal mijn vingers vluchtig door mijn donkere lokken heen alvorens ik opnieuw een grabbel naar mijn peuken doe. Voor heel even glijdt mijn blik van mijn beste vriend naar Connor toe en til ik niet geheel begrijpend mijn wenkbrauw op als in een stille vraag waarom Bailey hem een aparte blik schonk. “Laten we het verhaal dan maar eindigen met dat zijn hart vastgenageld aan een muur komt te zitten, of zoiets,” mompel ik dan en frons even een keer als ik mijn blik naar de dansende vlammen in de haard laat glijden; mijn snak naar drank haast alweer vergeten door de sluimering aan stille gedachten die opnieuw door mijn hoofd heen glijden terwijl ik afwezig een peuk naar mijn lippen bracht.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

27 okt 2016 - 13:33 Sigil is offline

Sigil 10158

Connor Levi Wyatt

•22•The PartyAnimal• In de woonkamer• Met Jazmín, Robin,Daniel,Layla and Baileyl•Outfit•

Sometimes You'll Never Know The Value Of A Moment Untill It Becomes A Memory

" Valt wel mee, als mis ik de feestjes met jou wel." lachte Daniel en ik grijns breed. Vervolgens begon Robin over dat Daniel haar niet hielp met de koffer en gaf ze hem een stomp op zijn borst. "Verder is het met ups en downs." Daniel zucht. Als ik Bailey en Layla binnen zie komen moet ik ook een zucht onderdrukken. Bailey roept vrolijk Jaz haar naam voor hij op haar duikt om haar een kus te geven. Ik wist dat ze beste vrienden waren dus dat deed me ook eigenlijk niets. Zoals verwacht sloeg hij me over. Maar begon de andere wel uitgebreid te kussen. Layla daar in tegen gaf me wel een zoen.

Verder luisterde ik niet echt naar de begroetende gesprekken die er gevoerd werden. Waarom moest Bailey nou hier komen? Het huis is zo groot, en uitgerekend hier moest hij komen. "Damn… wie heeft marshmallows want ik heb zat horror story’s te vertellen. Vooral een recentelijke. Ik ben nog steeds niet of het waargebeurd is of niet. Gaat ieder geval over een jongen met donker haar, die harten van onschuldige uitrukt en met spijkers in zijn kamer ophangt. Of zoiets. Je moet er maar van houden.” Ik sla mijn ogen ten hemel maar zie nog net op tijd dat hij mij expres aankeek, waardoor Zowel Daniel als Jazmin me vragende blikken werpen. Ik schuld heel kort even mijn hoofd. "“Laten we het verhaal dan maar eindigen met dat zijn hart vastgenageld aan een muur komt te zitten, of zoiets," zegt Jazmin. Oh god ik wist het. Ik wist het, Zij mag het echt nooit te weten komen.

Ik heb hier echt geen zin in. Moet Bailey echt dit verpesten? Ik sta op "Excuse me. Wc roept me" mompel ik als ik me langs Robin en Daniel wurm. Ik loop door naar de keuken waar ik een van de halloween cocktails pak, de alcoholische en gooi er nog wat van mijn eigen vodka bij. Vervolgens loop ik door naar buiten waar ik op het stoepje van de voordeur ga zitten en een peuk opsteek. Verdomde Bailey ook. Als hij zo door gaat komt straks iedereen het te weten en word ik vermoord. Tenzij dat natuurlijk het plan is van die smiegt, Dat betekent ook dat ik hier niet te lang kan blijven zitten. Ik neem een slokje en kijk dan naar mijn sigaret. Ik ga wel weer terug naar ze als mijn peuk op is. Ik stop de sigaret terug tussen mijn lippen en neem een heis.

[ bericht aangepast op 27 okt 2016 - 13:34 ]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

28 okt 2016 - 14:28 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Het is nu 20.05 en iedereen is in de woonkamer, die uitkijkt op het meer, pizza aan het eten. Plots is er aan de overkant van het meer een vaag licht te zijn, maar het enige huis dat daar staat, is de boerderij van Joseph Anderson, waar een jaar al niemand gezien is...

To the stars who listen — and the dreams that are answered

28 okt 2016 - 15:32 Vanth is offline

Vanth 23147

Elijah Jamal Lockwood
23 || The Leader || In the living room || Outfit

Eventjes leun ik naar voren om een nieuwe pizzapunt te maken, maar leun dan weer naar achter en laat me lichtjes wegzakken in de kussens van de bank. Mijn blik gaat even naar het vuur van de open haard, waar die even blijft hangen. Tot ik weer kijk naar Lola die naast me zit. Een glimlach vormt zich op mijn lippen en ik leun naar haar toe om een zachte kus op haar haar te plaatsen, voor ik mijn arm om haar heen sla en haar nog wat dichter naar me toe trek. Vervolgens gaat mijn blik weer over de rest van de groep.
'Weetje..' begin ik zachtjes en een kleine grijns verschijnt op mijn gezicht. 'We missen alleen nog een gestoorde psychopaat. Met een masker, uit een van de vele verhalen.. Dan zou dit het perfecte begin kunnen zijn van een cliché horrorfilm..' zeg ik op een kalme, maar vrij speelse toon. Mijn duim streelt ondertussen zachtjes over Lola's schouder, voordat ik een van de cocktails pak. 'I'm just saying..' zeg ik met een klein lachje, waarna ik een paar kleine slokken neem.

[ bericht aangepast op 28 okt 2016 - 15:34 ]

El Diablo.

29 okt 2016 - 13:15 Ken_ is offline

Ken_ 18286

DANIEL CAYDEN LAWLEY
THE HOTHEAD, WITH ROBIN, GOING TO THE HOUSE

Ik had mijn grijze hoodie aangetrokken terwijl ik samen met de anderen in de woonkamer zat, pizza te verorberen. Ik had net een extra cheesy pizza punt genomen en deze nogal gulzig in mijn mond propte. Eten was geweldig, zeker als deze pizza genaamd was. 'Weetje..' begon Elijah die wat verderop aan mijn rechte kan zat. Mijn beste vriend grijnsde even waarna hij verder ging met spreken. 'We missen alleen nog een gestoorde psychopaat. Met een masker, uit een van de vele verhalen.. Dan zou dit het perfecte begin kunnen zijn van een cliché horrorfilm..' zei de jongen kalm en speelse. Hoewel het Halloween was en ik dit wel begreep vond ik het niet meteen de gepaste plek om dit te zeggen. Kort keek ik naar mijn beste vriend die wat zat klef te doen met Lola. 'I'm just saying..' zei de jongen met een klein lachje al keek ik weer weg en moffelde het plaatste stukje pizza in mijn hand weer in mijn mond. " Yeah right, mocht er zo iemand hier opdagen dan sla ik de tanden uit zijn mond." mompelde ik waarna mijn blik even naar Bailey gleed, die zat hier gelukkig dus er kwam geen stomme ongepaste prank aan komen lopen. Als ik ergens een hekel aan had dan waren het wel jumpscares en die persoon mocht er dan zeker van zijn dat hij mijn vuist in zijn gezicht kreeg. -net zoals mijn computer eens ik een horrorspel speel.
"Dus Lola, wat staat er nog geplant op je Halloween lijstje?" vroeg ik dan maar want dit leek me wel zo het moment voor horrorverhalen. zolang ze maar niet over de lijn gingen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

29 okt 2016 - 13:24 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

MT. (Cheryl, zullen we anders doen dat Dylan en Emma ze beetje laten schrikken door hard te kloppen op de deur ofzo en dat ze daarna die vent zien?)

Everything is illuminated by the light of our past.

29 okt 2016 - 21:35 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Dylan Josh Woods

19 • the asshole • impatient and not excited • outfit

En verdomme ook nog eens regen, de dag leek niet slechter te beginnen maar we hadden mazzel dat we er nu al gelukkig bijna waren. De GPS gaf in ieder geval nog maar vijf minuten aan en dat was maar goed ook, ik werd helemaal benauwd van deze wagen. Toen we voor het stoplicht stopte keek ik even naar Emma voor ik het raampje iets open draaide en een sigaret opstak, toen het stoplicht op groen schoot leek de wagen voor mij het niet door te hebben waardoor ik binnensmonds begon te vloeken en te toeteren. ''Niks lijkt ons mee te zitten hé,'' mompelde ik tegen Emma en probeerde een zwakke glimlach te forceren om een enthousiaste stemming te behouden. Althans, er was niks om enthousiast voor te zijn.
Voorzichtig greep ik mijn telefoon om te zien hoelaat we waren maar besloot niks tegen Emma te zeggen en reed richting het huisje waar ik al snel de rillingen kreeg van die verdomd enge boerderij. Ik was nogal een schijterd met Halloween maar na een paar biertjes viel het eigenlijk altijd mee tot Jack verdween, nog steeds weten we niet wat er is gebeurd maar ik vond het geen leuke grap meer.
''We zijn er,'' vermeldde ik en stapte uit om vervolgens de sigaret op de grond te gooien en de rits van mijn jas goed dicht te doen. ''Ik hoop dat er nog wat te zuipen is en dat niet iedereen alles al in zijn mik heeft zitten.''
Ik pakte de koffers uit de kofferbak en overhandigde haar eigen koffer aan Emma en sloeg een arm om haar heen en drukte een kus op haar slaap. ''Ik heb alleen geen deken mee maar jij houdt me wel warm hé?'' Fluisterde ik terwijl ik met haar richting de deur liep en daar mijn vinger op mijn mond legde en hard op de deur begon te kloppen. Ik keek even over mijn schouder richting de boerderij maar ik zei niks.

[ bericht aangepast op 29 okt 2016 - 21:36 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

29 okt 2016 - 23:11 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Charlotte "Lola" Dakota Niven

THE SWEETHEART || AT THE POOL WITH BRON, ELI AND ABI || BIKINI O1 O2

there is peaceful
there is wild
i am both at the same time.

Ondanks dat het simpele pizza's uit de diepvries (en daarna de oven natuurlijk) waren, leek iedereen het prima te vinden. Dat moest ook wel, want de dichtstbijzijnde restaurants bezorgden niet bij haar oom's huis, omdat het te ver weg was. Als Eli en zij ook nog zelf avondeten hadden moeten maken, dan hadden ze al helemaal vroeg in de keuken moeten staan. Echter, Lola kennende had ze dat alsnog gedaan, als haar vrienden dat gewild hadden.
'Weetje... We missen alleen nog een gestoorde psychopaat. Met een masker, uit een van de vele verhalen.. Dan zou dit het perfecte begin kunnen zijn van een cliché horrorfilm...' plaagde Eli. 'I'm just saying...' Lola hoopte toch echt van niet. Ze vond horror films wel leuk, maar keek ze eigenlijk alleen met Bron. Ze stond er altijd op dat hij daarna altijd bleef slapen, of zij bij hem, omdat ze niet meer alleen durfde te slapen, en met als gevolg dat ze de arme jongen midden in de nacht wakker maakte omdat ze naar de wc moest, en ook niet alleen daar heen durfde.
'Dus Lola, wat staat er nog geplant op je Halloween lijstje?'
'Oh, iedereen kan gewoon doen waar hij zin in heeft,' glimlachte ze. 'In de mini-bios liggen films klaar, en bij de Xbox liggen als het ook wat horrorspelletjes. En ik zou ook nog de jacuzzi aan kun-' Vanuit het niets werd er luid op de deur geklopt, waar Lola zichtbaar van schrok en ze greep Eli's hand vast. Door het gepraat van de jongens durfde ze nauwelijks naar de deur, niet bij nadenken dat Emma en Dylan nog moesten komen.
'Dus, ehm, iemand die de deur open wilt doen, of mee wilt lopen?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

30 okt 2016 - 19:28 Tahani is online

Tahani 10512

Robin Bree Moore

20 — The bitch — in the living room with everybody else

I used to be a perfect angel
but now I'm dancing with the devil.

Terwijl we ons tegoed doen aan de vele pizza's die er staan, hang ik een beetje tegen Daniel aan die naast me zit. Ik voel me weer op mijn gemak bij mijn vrienden, bij sommigen meer dan bij anderen natuurlijk, maar dat mag de pret niet deren.
Elijah maakt weer een opmerking over een zogenaamde echte psychopaat die het feestje moet op komen leuken. Ik rol slechts met mijn ogen en pak nog een pizzapunt waarna ik ook een slokje van mijn cola neem. Ik snak naar een sigaret, maar eerlijk gezegd heb ik geen zin om in mijn eentje naar buiten te gaan. Het is leuk hier, maar de gebeurtenissen van vorig jaar zijn me nog niet ontschoten. Dacht het niet dat ik in mijn eentje wegga.
Ineens wordt er op de deur geklopt en ik kijk naar Lola, die meteen opschrikt. Ik grinnik wel eventjes en schud mijn hoofd. Kijk, ik vind het nog altijd eng dat we niet weten wat er in godsnaam met Jack is gebeurd, maar ik ben niet zo'n watje dat ik van elk geluid en elke beweging opschrik.
'Dus, ehm iemand die de deur open wil doen, of mee wil lopen?' vraagt ze ons allemaal. Dat zullen Dylan en Emma wel zijn.
'Ik ga wel,' zeg ik en ik duw me omhoog waarna ik de woonkamer verlaat en de voordeur voor de laatste twee van onze vriendengroep. Ik grijns naar ze en ik omhels ze meteen wel even als begroeting.
'Eindelijk,' lach ik kort en ik schud mijn hoofd als ik kort naar de twee kijk en ze meeneem naar de woonkamer. 'Als jullie geluk hebben, hebben we nog wat pizza voor jullie overgelaten.' Ik plof meteen weer op de bank neer en kijk naar buiten, waar het pikdonker is. Mijn ogen glijden over het zwarte vlak heen en terwijl ik afwezig een hap neem van de peperoni. Ik haal diep adem en kijk kort opzij naar Daniel, die zijn zoveelste pizzapunt naar binnen schuift. Waar die jongen het allemaal laat, is mij een raadsel.
Mijn blik glijdt weer richting het raam als ik buiten licht zie flikkeren. Het is niet van een kaars op de vensterbank of van de maan buiten — want het regent, dus er is niks te zien — maar het komt uit het huis tegenover het huis waar we nu zitten. Het huis waar al een jaar niemand gezien is.
Ik stoot Daniel even aan en wijs naar het huis. 'Zie je dat?'

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Index RPG Actieve Topics Zoek