[RPG | 200] Until Dawn • Speeltopic O1 - Speeltopics

20 okt 2016 - 21:49 reguluswife is offline

U N T I L D A W N

•••

"A tiny butterfly flapping its wings today may lead to
a devastating hurricane weeks from now."

5 oktober 2015. Het leek een normale avond te worden voor de vriendengroep. Zoals ze elk jaar een aantal keer deden, gingen ze naar een vakantiehuis van iemand uit de groep. Buiten het ouderlijk zicht deden ze hier van alles, natuurlijk met de nodige hoeveelheid alcohol erbij. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om voor hun nieuwste lid, Jack, een dare te verzinnen. Dares zijn gebruikelijk in de groep, van onschuldige voorstellen als “probeer de nieuwe chips smaak” tot “ren naakt een rondje rond het huis”. Jack kreeg de uitdaging om in te breken bij de boerderij van Joseph Anderson, een man die erom bekend stond om gewelddadig te reageren wanneer iemand zonder toestemming zijn land betrad. En niet alleen dat, Jack moest het ook verkleed als een clown doen. Zo gezegd, zo gedaan. De groep maakte zich klaar en ging op weg naar de boerderij, die grensde aan de rand van het bos. Eenmaal bij het bos wachtten de vrienden op een afstandje, terwijl Jack het terrein betrad. Al snel klonk er geschreeuw uit het huis, waardoor de vriendengroep dacht dat Jack's dare gelukt was. Die gedachte sloeg snel om in twijfel toen het geschreeuw bleef aanhouden. Uiteindelijk gingen ze zelf ook richting de boerderij. Ze raakten nog ongeruster toen daar niemand was. Jack niet. De eigenaar niet. De hele plaats bleek verlaten te zijn. De vrienden zochten twee dagen lang naar hem, en schakelden uiteindelijk ook de politie in, maar tot vandaag de dag is er nog steeds geen spoor van beide mannen gevonden.

Één jaar later: 31 oktober 2016. Halloween. De vriendengroep maakt zich opnieuw klaar om naar het vakantiehuis te gaan, waar ze niet meer geweest zijn sinds Jack’s verdwijning. Al snel blijkt dat ze niet zo alleen zijn als ze denken. Een killer in een clownsmasker sluipt in de bossen rond het huis en dat is pas het begin van de ellende...

“We were just playing a joke. It was supposed to be funny.”

• Omgeving

De plaats
Montana, USA. Vlakbij Flathead National Forest. Het huis staat op de voet van een berg en er is enkel één kleine weg die ernaartoe leid. Links, voor en achter het huis is er bos en enkele meters naar rechts is er een groot meer waar men kan vissen en kanovaren (als je zelf een kano hebt). Het dichtstbijzijnde dorp is kilometers ver en het dichtstbijzijnde huis is de nu leegstaande boerderij van Joseph Anderson aan de andere kant van het meer.
Er wordt afgeraden te diep het bos in te gaan aangezien hier grizzlyberen, lynxen en ook de grijze wolf huizen, al is dit voornamelijk dieper in Flathead National Forest.

Het huis
Based on this house.
Het huis behoort toe aan de oom van Lola (zij is dan ook de host) en het is opgedeeld in twee delen: een hoofdgebouw en een gasthuis. Deze worden verbonden door een overdekte brug/gang. Vooraan heeft het hoofdgebouw een terras en een klein prieeltje. Ook het gasthuis heeft een klein terrasje.
Het huis heeft één garage onder het hoofdgebouw. De poorten onder het gasthuis dienen als 'buitenversiering' en werken dus niet. In plaats van de garage bevind er zich daar een indoor zwembad met verlichting en een bar.
Het huis heeft acht slaapkamers (drie master bedrooms, twee met een dubbelbed en twee met twin bedrooms). Één master bedroom bevind zich op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, een andere op de eerste verdieping van het gasthuis en een derde op de tweede verdieping van het gasthuis. Één slaapkamer met dubbelbed bevind zich op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en de twee twin bedrooms bevinden zich aan de andere kant van de tweede verdieping (waar nu exercise en office staat op het plan). Het tweede dubbelbed staat op het gelijkvloers. Naast die slaapkamer is er een cinemaroom, een kleine gameroom en een fitnessruimte/storage room.
Daarnaast is er natuurlijk ook een grote eetkamer, een grote zitkamer, een keuken, etc. Er zijn vijf badkamers: een grote masterbadkamer op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, twee badkamers op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en elk een badkamer op de verdiepingen van het gasthuis.
Denk voor het interieur zoals hier, enkel alles veel groter natuurlijk. Allemaal heel erg lodge-y en ouderwets, maar modern tegelijkertijd.

— Master bedroom 1 (hoofdgebouw, eerste verdieping):
— Master bedroom 2 (gasthuis, eerste verdieping):
— Master bedroom 3 (gasthuis, tweede verdieping):
— Slaapkamer met dubbelbed 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping):
— Slaapkamer met dubbelbed 2 (hoofdgebouw, gelijkvloers):
— Twin bedroom 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping, links):
— Twin bedroom 2 (hoofdgebouw, tweede verdieping, rechts):

• Rollen
Jongens
JC_ — Daniel Cayden Lawley — 20 — The Hothead — Diego Barrueco — Pagina 3
Sigil — Connor Levi Wyatt — 22 — The Party Animal — Jack Falahee — Pagina 4
Maslany — Brontes King Sawyer — 21 — The Parent — Tyler Posey — Pagina 4
Cotrona — Elijah Jamal Lockwood — 23 — The Leader — Toni Mahfud — Pagina 3

Meisjes
Zusak — Charlotte Dakota Niven — 20 — The Sweetheart — Carmella Rose — Pagina 2
Douceur — Abigail Ruby Johnson — 20 — The Responsible One — Bridget Satterlee — Pagina 3
HeyitsGraham — Layla Victoria Wilson — 19 — The Slut — Claire Julien — Pagina 3
Miall — Robin Bree Moore — 20 — The Bitch — Sophie Turner — Pagina 4
Canagan — Jazmín Valeria Fuensanta — 22 — The Rebel — Diana Melison — Pagina 4

• Regels
— De huisregels gelden altijd.
— Minimaal 200 woorden per post.
— Perfecte personages bestaan niet. Iedereen heeft flaws. Lees de andere rollen ook eerst, zodat we geen drie stoere, dominante jongens hebben en één nerdje, om even een voorbeeld te geven.
— Enkel Cheryl, Zusak, en ik, Byers, maken nieuwe topics aan. Vragen kunnen ook aan ons gesteld worden.
— Deze RPG is horror-themed, dus als je daar gevoelig aan bent is deze RPG misschien niks voor jou. Als bijgevolg is de RPG dan ook 16+.
— Naamsveranderingen en afwezigheden doorgeven, alsjeblieft.
— Er staat geen deadline op het afwerken van rollen, maar het spreekt voor zich dat je geen maand moet wachten tot je rol af is. We hopen dat alle rollen klaar zijn op het moment dat we het speeltopic openen.
— De killer wordt enkel bestuurd wanneer wij dat willen en andere griezelige dingen gebeuren ook met onze toestemming zodat er niet te veel tezelfdertijd gebeurt. Voorstellen mogen altijd gedaan worden.

Begin
Het is 31 oktober 2016. De meeste van de groep zullen al bij het huis zijn of net aankomen. Gezien niet iedereen nog in hun hometown woont, reist niet iedereen samen. Ze maken zich klaar voor een leuk weekend, van geen kwaad bewust. Momenteel regent het lichtelijk en is het 8 graden, maar dat mag de pret niet bederven.
P.S. vergeet de halloween kostuums niet

Current time 08.25 PM
11 hours and 59 minutes until dawn

Rollentopic
Based on Until Dawn ~~doh~~.
©Supermassive Games, Sony Computer Entertainment, Zusak & Byers.

[ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 20:06 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

22 okt 2016 - 14:47 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Layla Victoria Wilson

19 • The Slut • On her way to the cabin • Outfit • Bailey

Nog steeds zat ik op het stenen muurtje te wachten tot iemand voorbij zou lopen om mij naar het huisje te kunnen begeleiden. Uit verveling wikkelde ik één van mijn vingers in met een lok haar, terwijl ik nog steeds mijn ogen op het bos gefocust had. Plots klonk er geraak waardoor ik geschrokken opsprong met een gilletje. Ik keek naar de kant waar het geluid vandaan kwam. Ik slaakte een kleine zucht van opluchting toen het een tak was die van een boom was gevallen. "Stomme tak," mompelde ik zachtjes, waarna ik weer op het muurtje ging zitten. Ik pakte mijn mobiel weer uit mijn zak en zag dat er al enkele minuten waren verstreken. Ik was nog steeds niemand tegengekomen waardoor ik steeds meer het gevoel kreeg dat ik de laatste zou zijn die bij het huisje zou aankomen. Ik moest nu een knoop doorhakken. Ik zou nog een lange tijd buiten kunnen wachten met een grote kans dat iedereen er al was of ik moest mijn angst aan de kant zetten en 'de tocht' naar het huisje in mijn eentje maken. Opnieuw klonk er geritsel achter een boom en opnieuw draaide ik geschrokken om. Ditmaal was het een eekhoorn die door een hoopje bladeren rende. Ik pakte een takje en smeet het richting de eekhoorn. "Stom beest!" schreeuwde ik naar het dier waarna ik het pad betrad op weg naar het huis. "Daar gaan we dan Layla," sprak ik mezelf moed in. Langzaam had ik enkele meters gemaakt, toen ik opeens een geluid hoorde. Het waren voetstappen, dit keer geen tak of een eekhoorn. Ik slaakte een zucht van opluchting toen een jongen met blonde lokken voor me verscheen. "Bailey!" Ik sprong naar hem toe en omhelsde hem. "Wat ben ik blij jou hier tegen te komen." Ik hoefde de tocht nu toch niet alleen te maken. Om hem mijn dankbaarheid te tonen gaf ik hem een zoen op zijn wang. Nu de zoen deed ik een stapje achteruit. Nu pas merkte ik dat er tranen over zijn wang aan het rollen waren. Met mijn veegde ik aan één kant de tranen weg. "Wat is er aan de hand?" vroeg ik bezorgd.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 18:46 ]

Do I look like Mother Teresa?

22 okt 2016 - 15:14 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Brontes King Sawyer

23 • The Parent • in de keuken met Lola

"I'm friends with the monster that's under my bed, get along with the voices inside of my head."

Barf. Barf. Barf. We snappen het nu wel, Elijah. You guys fuck. Maar dat begrijpen we ook wel als je niet overdreven seksueel praat over het lichaam van je vriendinnetje, dat we overigens allemáál wel eens in bikini hebben gezien. En zoenen waar ik bij is is ook echt nergens voor nodig.
"Natuurlijk ga ik mee," glimlach ik in de richting van Lola, haar vervelende vriendje ontwijkend. "Voor jou doe ik alles." Ik knipoog naar haar en neem een stapje afstand van Eli, voor hij me levend verscheurt. Het is maar goed dat hij niet weet dat ik ooit zijn vriendinnetje zo gezien heb als hij nu doet, want hij zou me echt aan stukken rijten.
Kijk, hij vindt het echt niet erg dat Lola exen heeft, want hij gaat gewoon met Connor om.. maar ik denk niet dat hij het leuk zou vinden om te weten dat Lola en ik het bed gedeeld hebben, en we nu nog steeds redelijk.. klef zijn. We hebben nooit gedatet, maar wel alles dat daar bij hoort. Wel knap dat we dat verborgen hebben weten te houden. Als mensen vroegen naar overduidelijke zuigzoenen bij een van ons hadden we altijd wel een smoesje, want geen van ons wilde dat het uit zou komen. Dat zou ingewikkeld worden.
"Ik heb trouwens ook non-alcoholische Halloween cocktails," vertelt Lola dan, en ik kan het niet laten om te glimlachen. Dat meisje houdt ook echt overal rekening mee. Ik heb de beste beste vriendin ooit. "Ik heb ze allemaal geproefd, en stiekem smaken die eigenlijk beter dan die met alcohol." Ik druk een kus op haar wang en haal even mijn hand door haar haar, plagend.
"Je bent de beste, Lolie."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

22 okt 2016 - 15:23 Douceur is offline

Douceur 2758

Abigail Ruby Johnson

Let me help you. It's my favourite thing to do.

The responsible one | On her way to the cabin

Terwijl ik bezig was de knopen van mijn jas open te maken, hoorde ik een zacht gerinkel van flessen. Ik fronste even en liet mijn blik door de hal gaan, maar net als ik me om wil draaien, voel ik hoe iemand een arm om mijn schouders slaat. Een kort hoog geluidje ontsnapt uit mijn keel.
"Hallo dames!" Zegt de bekende stem van Connor, die met een grote grijns naar mij en Jazmín, die me nu pas opvalt, kijkt. Jazmín kijkt geschrokken en een zachte jezus verlaat haar lippen via een zucht.
"Missed me?" Vraagt Connor vervolgens en ik voel een klapzoen op mijn wang belanden, waarna hij bij Jazmín een zoen op haar wang plant.
”I do,” Hoorde ik Jazmín zeggen. Ik glimlachte even, missen was misschien een groot woord, maar ik was blij dat ik iedereen weer zou zien.
"Hoe is het ermee? zijn jullie er al lang?" Vraagt Connor direct daarna. Even trek ik één van mijn wenkbrauwen op. Het leek mij vrij duidelijk dat ook wij pas net binnen waren gekomen. Toen ik zag dat Jazmín dichterbij Connor kwam en een kus op zijn lippen drukte, bukte ik zodat mijn schouders onder Connors arm vandaan kwamen en liet mijn jas van mijn lichaam glijden. Jazmín werpt me een warme, begroetende glimlach toe nadat ze Connor heeft gevraagd of alles goed was.
“Ik heb je helemaal niet binnen horen komen,” Lacht ze me vervolgens toe. Ik haal mijn schouders op.
''Ik heb jou ook niet gezien.'' Lachte ik vervolgens terwijl ik zacht mijn hoofd schudde.
''Hebben jullie er zin in?'' Vroeg ik, het was voornamelijk om hen te peilen. Ik vroeg me af hor de rest van de groep achter deze hele gebeurtenis stond, na wat er vorig jaar was gebeurd. Maar dat wilde ik niet direct vragen en daarbij, ik wilde de sfeer niet verpesten. Ik keek hen glimlachend aan.

chaos makes the muse

22 okt 2016 - 15:29 Vanth is offline

Vanth 23147

Elijah Jamal Lockwood
23 || The Leader || In the kitchen with Lola and Brontes || Outfit

'Nou, het is niet alsof je dat nooit eerder hebt gezien, want eh, we hebben natuurlijk al vaker gezwommen hier ja, dus ehm, ja dus je weet hoe het er uit ziet, snap je? Maar, eh, zo gelijk zwemmen? En je moet wel mee hoor Bron, anders sleur ik je mee.' ratelde ze en ik kon de zachte glimlach die op mijn lippen ontstond niet tegenhouden. 'Cutie..' mompel ik en druk nog een snelle kus op haar hoofd, voor ik de laatste slokken neem van mijn blikje en hem met een boogje in de prullenbak werp. "Natuurlijk ga ik mee, voor jou doe ik alles." zegt Brontes ondertussen en ik kon nog net mijn rollende ogen tegenhouden. Ja natuurlijk doe je dat.. Je bent natuurlijk ook de enige hm?
Ik zucht zacht. 'Ik heb trouwens ook non-alcoholische Halloween cocktails, ik heb ze allemaal geproefd, en stiekem smaken die eigenlijk beter dan die met alcohol.' zegt Lola en ik kijk even naar haar. "Je bent de beste, Lolie." zegt Brontes als hij een kus op haar wang heeft gedrukt en ik knik lichtjes. 'Hm.. Indeed... Houdt ook overal rekening mee eh?' glimlach ik en ik leg mijn hand op haar onderrug, waarna ik haar wat naar me toe trek. 'En dat is een van de vele redenen dat ik je leuk vind, princess..' fluister ik zachtjes in haar oor, waarna ik nog snel een kus plaats op haar slaap. Ik buig weer wat terug maar hou mijn hand nog steeds op haar rug. 'Dus.. Zwemmen right?' zeg ik en loop langzaamaan naar de trap.

El Diablo.

22 okt 2016 - 15:50 Sigil is offline

Sigil 10158

Connor Levi Wyatt

•22•The PartyAnimal• In de hal• Met Jazmín en Abigail•Outfit•

Sometimes You'll Never Know The Value Of A Moment Untill It Becomes A Memory

Ik hoor van Abigail een hoog geluidje komen en Jazmín zucht zacht "Jezus" terwijl ze haar hand op haar borst legt. Mijn grijns word hierdoor beter. "I do" beantwoord Jazmín mijn vraag of ze me gemist hadden. Ik voelde hoe Jazmín me aan me jas naar haar toe trok en een zachte kus op mijn lippen plantte. Terwijl zij dat deed, glipt Abigail onder mijn arm vandaan. Ik beantwoord de kus even, maar niet te lang gezien we in gezelschap zijn. Ik liet Jazmin dan ook los en rits mijn jas los. "Alles goed?" vraagt Jazmín zacht en ik knik even afwezig met een korte glimlach. Ik zat nog heel even met mijn hoofd bij dat fiasco van net, maar schrik er uit als ik Jazmín lachend naar Abigail hoor zeggen dat ze haar niet gezien had.

Als ik mijn blik weer naar Abigail laat gaan heeft ze haar jas inmiddels uit. Abigail haalt haar schouders op "Ik heb jou ook niet gezien" lacht ze terwijl ze haar hoofd schudden. Ik glimlach even. Ik heb wel een idee waar ze beide zaten met hun hoofd. Jack....we zijn je nog niet vergeten maatje... Hoe kan ik je ook vergeten... Ik stop mijn handen in mijn broekzakken waardoor mijn schouders iets opgetrokken zijn. Ik merk dat ik mijn adem inhoud en laat het zachtjes ontsnappen. "hebben jullie er zin in?" vraagt Abigail glimlachend.

Ik bijt even op mijn lip terwijl ik hun beide blikken ontwijk. Iedereen weet dat ik redelijk in paniek raakte vorig jaar. Iedereen kent dan ook mijn geschiedenis, met mijn ouders. Hoewel iedereen begrip had voor mijn reactie schaam ik me er nog wel voor. "Ik moet zeggen" antwoord ik aarzelend. "Dat ik even moest nadenken of ik wel terug wilde komen" maak ik mijn zin af, nadat ik even naar woorden had gezocht. "Gezien ik.. " weer zocht ik naar woorden terwijl ik rond keek en bijt even nadenkend op mijn lip. Ik haal diep adem en zucht. " Nouja Gezien het even niet goed met me is gegaan sinds vorig jaar.... Sinds Jack" Ik haal mijn rechterhand uit mijn zak en haal die door mijn haar, waardoor dit nog warriger gaat staan, dan het al stond door het weer. "Maar het feit dat iedereen weer samen is, wat naar mijn idee alweer veels te lang geleden is, heeft me doen besluiten toch weer te komen" Ditmaal besluit ik om Abigails vraag te beantwoorden, al wist ik dat ze op het andere doelde.

"Ik heb er zin in iedereen weer te zien. Ik ben daar echt blij mee, jullie.. Ik heb jullie nodig in mijn leven toch" Ik lach zacht en ongemakkelijk. "Ja, ik ben blij weer iedereen te zien. Ik heb zin weer met jullie te feesten" Ik kijk even kort glimlachend naar Jazmín, voor ik eindelijk Abigail weer recht durf aan te kijken, met een brede glimlach terwijl ik me vanbinnen helemaal niet zo vrolijk voel als ik doe blijken, helemaal nu Jack weer terug in mijn gedachte is. Ik heb het heel lang weten te verdringen. Maar nu komt het allemaal weer naar boven. Zelfs de paniek voel ik weer in mijn borst. "En jij dan?" van Jaz wist ik het natuurlijk. Die liep er de afgelopen dagen alleen maar over te ratelen. "Zin om iedereen weer te zien? te feesten?" terwijl ik mijn gezicht, en heupen even heen en weer beweeg, als een van de lelijkste dans moves die ik ooit heb gezien. God weet dat dit natuurlijk expres ging. Ik grijns er ook nog eens bij, al is er in mijn ogen geen vreugde te zien

[ bericht aangepast op 22 okt 2016 - 15:54 ]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

22 okt 2016 - 18:27 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Charlotte "Lola" Dakota Niven

THE SWEETHEART || AT THE POOL || BIKINI O1 O2

there is peaceful
there is wild
i am both at the same time.

Ze glimlachte tevreden toen Bron een kus op haar wang drukte. 'Je bent de beste, Lolie.' Nou, dat waarschijnlijk niet, maar het was fijn om te weten dat hij dat dacht.
'Hm... Indeed... Houdt ook overal rekening mee eh? En dat is een van de vele redenen dat ik je leuk vind, princess...' Ditmaal drukte Eli een kus op haar hoofd. Wat het soms nationale "Kus Lola dag"? Niet dat je haar zou horen klagen. She liked kisses. A lot. Of zoals ze zelf graag zei "a lottle". 'Wel, ik weet zeker dat Bron het ook voor mij zou doen.'
'Dus.. Zwemmen right?'
'Zwemmen,' bevestigde ze, waarna ze richting de slaapkamer liep die ze met Eli deelde. Onderweg kwam ze langs de hal, waar Jaz, Connor en Abi stonden. 'Hoi hoi!' begroette ze hen vrolijk, waarna ze hen omstebeurt een stevige knuffel gaf. 'Eli, Bron en ik gaan zwemmen, in de koelkast staat drinken, in de woonkamer staat al wat te eten.' Bij de laatste woorden tikte ze Connor zachtjes op zijn neus. 'En niet allemaal in één keer op eten jij, straks word je ziek.' Na zo'n 2,5 in een relatie met gehad te hebben, wist ze zo'n beetje alles van hem.

Een kleine tien minuten later stond Lola bij het zwembad, waar ze opblaasbare dingen in gooide. Haar favoriet was de flamingo. Zo, klaar. Nu nog wachten op Eli, Bron en anderen die wilden zwemmen. Omdat ze toch nog moest wachten, zette ze alvast wat drankjes op de bar, samen met wat kleine snacks. De muziek ging ook aan. Haar oom had heel handig en muziekinstallatie door het hele huis dezelfde muziek liet horen, en natuurlijk kon ze niet anders dan een Halloween-playlist opzetten.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

22 okt 2016 - 19:03 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Brontes King Sawyer

23 • The Parent • in de keuken met Lola

"I'm friends with the monster that's under my bed, get along with the voices inside of my head."

Ik ben de eerste, na Lola, die aankomt bij het zwembad. Heads Will Roll klinkt door de speakers, en ik glimlach terwijl ik Lola, die niets door lijkt te hebben, van achter besluip.
"Braiiiiiins," weet ik uit te brengen, in mijn beste zombie-stem, mijn lippen vlakbij haar oor. Het was een van onze favoriete bezigheden, elke Halloween, onze slechtste monsterstemmen uitproberen.
Als ik voor haar sta bestudeer ik haar, in bikini gehulde, lichaam even goed. Hot damn, girl.
Gelukkig heb ik haar weer heel eventjes voor mezelf, voordat Eli komt. Om haar een plezier te doen wil ik best mijn best doen om zo aardig mogelijk tegen hem te doen, maar zijn gedrag staat me gewoon niet aan. Zijn bezitterigheid.. doe eens even niet. Ik ben de oudere broer van drie zusjes, ik moet er niet aan denken dat een jongen zich zo gedraagt naar een van die meisjes toe. Nu zijn zij gelukkig met hun twee keer 12 en een keer 6 jaar nog te jong voor serieuze, vieze vriendjes, maar zodra die tijd komt kun je rekenen dat ik de beschermende broer uit ga hangen. Hun vaders zijn niet in beeld, dus ben ik de eerste de beste oplossing voor vreemde jongenshanden die op plekken zitten waar ze niet horen.
En ja, ik weet dat dat hypocriet is omdat ik ook ooit zelf een tienerjongetje ben geweest. En ik wil Lola niet vergelijken met mijn zusjes, of beweren dat mijn handen nooit op plekken gezeten hebben waar oudere broers of vaders ze weg zouden slaan, maar ik doe graag alsof dat de enige reden is dat ik een hekel heb aan Eli.
"Must.." de zombie stem is terug en kraakt terwijl ik een arm om Lola's middel sla, gevolgd door nog een, waardoor ze volledig in mijn houdgreep vast zit, "eat. pretty. girls'. brains."
Met die laatste combinatie aan woorden til ik het meisje van haar voeten, neem ik een klein sprintje en spring ik het water in.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

22 okt 2016 - 19:25 Vanth is offline

Vanth 23147

Elijah Jamal Lockwood
23 || The Leader || At the pool with Lola and Brontes

Ik haal een hand door mijn haar zodat het weer goed zit, al zou dat in het zwembad toch weer veranderen. Ik zucht even en laat mijn blik nog even over mijn spiegelbeeld gaan, waarna ik mijn zwarte zwembroek goed trek. Vervolgens loop ik met een langzame pas naar het zwembad, waar Lola al heen was gegaan. Mijn blik is op mijn mobiel gericht waar ik zo nu en dan een foto op Instagram van like. Ik kijk even naar Lola en Brontes in het zwembad en glimlach lichtjes. Toch loop ik eerst naar de bar waar ik een van de cocktails pak.
Zo nu en dan neem ik een slok en knik lichtjes. Ze had wel een punt, die zonder alcohol waren erg lekker. Ik kijk weer even naar Lola voor ik mijn blik weer op mijn mobiel richt. Ik kijk naar de foto's die ik van haar had gemaakt toen we bezig waren in de keuken en glimlach weer, waarna ik het toch niet kan laten. Ik plaats een van de foto's op Instagram onder de caption "Princess *hearteyesemoji*", voor ik mijn mobiel weg leg op de bar. Langzaam loop ik naar het zwembad en neem plaats op de rand, waarna ik mijn benen in het water laat hangen. Ik fluit even en geef haar een knipoog. 'Well hello gorgeous..' glimlach ik.

El Diablo.

23 okt 2016 - 1:39 Elentiya is offline

Elentiya 12351

——————————————————————————

——————————————————————————

Jazmín Valeria Fuensanta

”Put me second and I'll make you ~~nonexistent~~.”

• Twenty-two• The Bitchy Rebel • Time to ~~have~~ fun! • Outfit •

”Ik heb jou ook niet gezien,” lacht Abigail terug als reactie op mijn opmerking. Grinnikend schud ik zacht mijn donkere lokken heen en weer. Het was een kleine troost te horen dat ik niet de enige bleek te zijn die diep in gedachten verzonken was geweest. “Hebben jullie er zin in?” vroeg ze vervolgens. Onbewust glijden mijn poelen direct naar Connor. De gebeurtenissen van afgelopen jaar hadden ons allen vreselijk getroffen, maar ieder op een andere manier. Ik vond het nog altijd vreselijk, maar de behoefte naar het weerzien van de gehele vriendengroep was er nog altijd - ondanks dat er nu een bedompte sfeer tussen alles door leek te sluimeren.
”Ik moet zeggen,” begint Connor aarzelend. “Dat ik even moest nadenken of ik wel terug wilde komen. Gezien ik. . “ Terwijl hij lijkt te zoeken naar de juiste woorden, zinken mijn tanden zacht in mijn onderlip. Ik was zijn reactie van vorig jaar niet vergeten, niks was me ontgaan op dat moment waardoor vele dingen weigerde mijn geheugen te verlaten; als een plaaggeest die me traag bleef achtervolgen. “Nouja Gezien het even niet goed met me is gegaan sinds vorig jaar.... Sinds Jack.”
Een nieuwe vlaag aan kippenvel trekt door me heen en mijn donkere kijkers sla ik af naar een bedenkelijk puntje in de verte van de hal. Misschien was ik naïef, of wilde ik te graag niet al te veel stil staan bij wat er gebeurd was daar de gebeurtenissen rondom jack me harder hadden geraakt dan ik hardop durfde uit te spreken. Ik had het plezier, de gezelligheid en mijn vrienden om me heen nodig om te weten dat we er samen sterk in stonden.

”. . . Ik heb er zin in iedereen weer te zien. Ik ben daar echt blij mee, jullie.. Ik heb jullie nodig in mijn leven toch? Ja, ik ben blij weer iedereen te zien. Ik heb zin weer met jullie te feesten.”
Delen van Connor zijn woorden waren compleet langs me af gegleden daar ik subtiel in gedachten verzonken raakten. Echter wist ik net op tijd de draad weer op te pakken en beantwoorde ik Connor’s glimlach door hem een flauwe terug te schenken. “En jij dan? Zin om iedereen weer te zien? te feesten?"
De move die de jongeman vervolgens maakt doet me zachtjes grinniken en opnieuw met mijn hoofd schudden. “Erg charmant,” plaag ik hem zacht en trek mijn pet van mijn hoofd af waarna ik mijn vingers er een keer doorheen laat glijden alvorens ik hem weer terug zet. “Ik heb er in ieder geval zin in,” breng ik uit als een verlaat antwoord op Abigail haar vraag en schik mijn tas een keer goed over mijn schouder. Ik had niet de behoefte om er verder dieper op te gaan gezien Connor zijn ziel al deels bloot had gelegd en ik daarbij geen grote prater was over dit soort gevoelige onderwerpen.
”Ik ga mijn tas wegbrengen naar de slaapkamer,” sprak ik vervolgens uit en laat mijn poelen een keer tussen beide heen en weer gaan. “Hij wordt een beetje zwaar.” Subtiel krullen mijn mondhoeken zich iets op als ik me bedenk dat ik opnieuw ga voor de master bedroom in het gastenverblijf; een plek waar ik al meerdere malen vertoefd had. Echter, wel met een ander gezelschap dan ik dit jaar ging doen. .
Nog voor ik me goed en wel weet om te draaien zodat ik richting het gastenverblijf kan lopen, komt Lola tevoorschijn. 'Hoi hoi!' klinkt haar vrolijke, begroetende stem waarna ze ons één voor één in een omhelzing trekt die ik zonder aarzeling beantwoord. "Eli, Bron en ik gaan zwemmen, in de koelkast staat drinken, in de woonkamer staat al wat te eten," vervolgt ze, waarop ze Connor nog toespreekt over het eten en dat hij dit niet te veel moest doen. Een zachte grinnik rolt over mijn lippen heen. "Ik kijk wel even of ik kom zwemmen, eten klinkt namelijk ook erg verleidelijk, " glimlach ik Lola toe alvorens ze na enkele minuten de hal weer verlaat, waarop ik dan toch echt besluit mijn spullen weg te brengen.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 1:52 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

23 okt 2016 - 16:10 Douceur is offline

Douceur 2758

Abigail Ruby Johnson

Let me help you. It's my favourite thing to do.

The responsible one | Talking to Connor, Jazmín, Lola

Ik keek toe hoe Connor kort op zijn lip beet en mijn blik ontweek.
"Ik moet zeggen" antwoordde hij aarzelend.
"Dat ik even moest nadenken of ik wel terug wilde komen. Gezien ik.. " Ik perste even mijn lippen op elkaar toen Connor voor de tweede keer in zijn antwoord naar woorden moest zoeken. Mezelf afvragend of ik het wel had moeten vragen.
"Nouja, gezien het even niet goed met me is gegaan sinds vorig jaar.... Sinds Jack. Maar het feit dat iedereen weer samen is, wat naar mijn idee alweer veels te lang geleden is, heeft me doen besluiten toch weer te komen." Ging Connor verder. Ik glimlachte zachtjes, ik had zelf ook getwijfeld of ik wel wilde komen, maar met dezelfde reden als Connor stond ik nu ook hier.
"Ik heb er zin in iedereen weer te zien. Ik ben daar echt blij mee, jullie.. Ik heb jullie nodig in mijn leven toch. Ja, ik ben blij weer iedereen te zien. Ik heb zin weer met jullie te feesten" Terwijl Connor dat zei, zag ik zijn blik van Jazmín naar mij gaan en er verscheen een lag rond zijn lippen.
"En jij dan? Zin om iedereen weer te zien? te feesten?" Vroeg hij vervolgens. Ik schoot in de lach toen hij op een verschrikkelijke manier wat danspasjes maakte. Ik knikte als antwoord op zijn vraag.
“Erg charmant,” Hoorde ik Jazmín zeggen en ik lachte opnieuw even.
“Ik heb er in ieder geval zin in,” geeft ze nog antwoord op mijn vraag.
”Ik ga mijn tas wegbrengen naar de slaapkamer. Hij wordt een beetje zwaar.” Ik knik begrijpend naar Jazmín als ze dit zegt en laat mijn blik even door de hal gaan.
''Hoi hoi!'' Ik kijk op als ik de vrolijke stem van Lola hoor die ons begroet. Ze omhelst ons alledrie even, als ze bij mij is aangekomen sla ik mijn armen even stevig om haar heen.
"Eli, Bron en ik gaan zwemmen, in de koelkast staat drinken, in de woonkamer staat al wat te eten," vervolgt ze dan. Ik knik kort en glimlach dan.
''Ik ga even mijn spullen ergens dumpen en dan kom ik denk ook maar richting zwembad.'' Zeg ik terwijl ik buk om mijn spullen op te rapen.

chaos makes the muse

23 okt 2016 - 18:33 Ken_ is offline

Ken_ 18286

DANIEL CAYDEN LAWLEY
THE HOTHEAD, WITH ROBIN, GOING TO THE HOUSE

De klim op de berg was zeker niet gemakkelijk te noemen, ook niet voor mij. Het was een heuse bergop en dat ging ik zeker nog navoelen aan mijn kuiten morgen, gelukkig niet zo erg als Robin die om te drie minuten halt leek te houden om haar voeten te masseren. 'Stop met lachen, jij,' zei ze dan ook waardoor er enkel een geamuseerde grijns om mijn lippen sierde. "Doe ik ook niet." loog ik. Hoe koppig ze ook was om met hoge hakken deze berg op te klimmen hoe grappiger het was voor mij om haar zo te zien sleuren. Lichte dampwolkjes verlieten mijn lippen al had ik het nu nog niet echt koud -kwam vast ook door de inspanning terwijl we de berg beklommen-. Met mijn sporttas om mijn schouder kon ik met gemak een pakje malboro uithalen en stak ik een peuk tussen mijn lippen en hield mijn pakje even voor Robin zodat ze ook één kon nemen als ze wilde. Ze leek het toch even druk te hebben met haar schoenen dus stak ik het pakje weer weg en ruilde deze in voor een aansteker zodat ik na enkele seconden mijn eerste hijs kon nemen. Zalig gewoon, dit nam toch iets het nare gevoel van deze plek weg.
Ik had best getwijfeld of ik hier überhaupt nog naartoe wilde komen na het incident van vorig jaar. Jack was een goede vriend van me geweest en om nu te beseffen dat de jongen al een jaar vermist is... Het was geen fijn aandenken en de enige reden waarom ik dan ook terug mee ben is om te voorkomen dat ik nog een goede vriend of vriendin kwijtraak -tenzij het Layla is, die mogen ze hebben- Nee oké, ik mocht haar niet maar ik wilde haar niet hetzelfde lot als Jack toewensen...
Eens Robin weer klaar was en haar koffer vastnam nam ik weer vaart richting het gigantische huis bovenop de berg, eentje waarvan ik er zo snel mogelijk wilde geraken want ik kreeg alweer de rillingen als ik naar de omgeving rondom ons keek. Alsof we bekeken werden, ik blies de rook uit mijn longen waarna ik de laatste meters richting het huis vertoefde en de deur opende die open leek te zijn (?). Ik sloeg even mijn arm om Robin heen. "Zie je dat het je toch gelukt is met die zware koffer van je? Wat heb je eigenlijk allemaal mee, je hele kleding kast?" zei ik met een zacht lachje om de sfeer wat op de krikken . Wijselijk had ik haar koffers niet genomen, want als ik dit had gedaan ging ik toch commentaar gekregen hebben dat ik voorzichtiger moest zijn, Robin was mijn beste vriendin logisch dat ik haar door en door kende. Ik liep het huis binnen die rijkelijk versierd bleek te zijn met Halloween spullen. "Hey! Iemand thuis!?" riep ik door het huis heen en keek even naar Robin. " Ik heb nogsteeds de kriebels van deze plek." mompelde ik.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

23 okt 2016 - 18:36 Sigil is offline

Sigil 10158

Connor Levi Wyatt

•22•The PartyAnimal• In de slaapkamer• Met Jazmín•Outfit•

Sometimes You'll Never Know The Value Of A Moment Untill It Becomes A Memory

Jazmín glimlachte slechts flauwtjes terug, waardoor ik wist dat ze zelf ook in gedachten verzonken was geweest. Vervolgens zei ze dat mijn dansmoves "erg charmant" waren. Abigail lachte, om zowel mijn dansmoves als om wat Jazmín erover zei. "Ik heb er in ieder geval zin in." ik knikte. "Ik ga even mijn tas wegbrengen naar de slaapkamer. Hij word een beetje zwaar" zei ze, Lola knikt begrijpend en ik ook.

Ik zie Lola de keuken uit komen. "Hoi hoi!" zegt ze vrolijk als ze ieder van ons een voor een een stevige knuffel geeft. Ik druk haar dan ook even stevig tegen me aan. Ja haar heb ik ook echt gemist. "Eli, Bron en ik gaan zwemmen, in de koelkast staat drinken, in de woonkamer staat al wat te eten." Ik grijns maar voor ik wat kan zeggen tikt Lola me al tegen mijn neus. "En niet allemaal in één keer op eten jij, straks word je ziek." Ik lach even. "Oh, don't tempt me baby" Ik maak een raar gayhand gebaartje bij mijn opmerking.

Net zo snel als Lola gekomen was, was ze ook weer verdwenen. "Ik ga even mijn spullen ergens dumpen en dan kom ik ook richting het zwembad" Abigail bukt zich ondertussen om haar spullen bij elkaar te rapen. Ik knik even. "Oké, misschien zien we je daar wel. Ik ga ook even mijn spullen dumpen, en dan ga ik mijn eigen flessen in de keuken zetten en opzoek naar Lola's eten" Ik grijns even en leg dan kort mijn hand op Abigail haar schouder. "tot zo, Ga je mee Boo?" ik kijk Jazmín even aan. Ik pak vervolgens haar hand. Ik knipoog nog even naar Abigail, niets meer dan een vriendelijk gebaar, om vervolgens Jazmín met me mee te trekken naar onze kamer, nadat ik mijn eigen tas had gepakt.

Vorig jaar sliep ik in de master met Lola, nu slaap ik in de andere master met Jazmín. Hoewel de andere iets mooier was, is deze ook zeker niet verkeerd. Ik zet mijn tas op het bed en sluit dan de deur na Jazmín. Binnen vijf minuten heb ik de flessen alcohol op het dressoir naast de deur gezet, zodat ik ze niet vergeet, mijn kleren in de bovenste la van dezelfde dressoir gedaan, gezien ik geen kledingkast zag, en mijn tas onder het bed geschoven. "Zo" zeg ik. Ik loop weer naar Jazmín toe, sla mijn armen om haar heen, waarbij mijn handen op haar billen eindigen. "Nu ben je van mij" zeg ik alvorens ik een zachte kus op haar lippen druk.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 18:38 ]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

23 okt 2016 - 18:56 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Alexis 'Bailey' Wallace
The Joke/Pranker • Ready to partehhh • @ On the way to Looolsss with Layla. Atleast she loves me.•

'I wanna be the one you call, every day and night
Are you gonna be the one who's always gonna treat me right'

I fucking ~~love~~ hate you.

Zacht getjirp van vogels hoorde ik vanuit de bomen komen, waar een loslopende eekhoorn over het pad rende. Niet dat ik er enorm veel van afgeleid raakte, helaas.
Het feit dat Connor nog steeds te zwak was om voor mij te vechten, stak me behoorlijk. Het was net een bot mes wat in mijn hart gestoken werd en op geen enkele manier eruit getrokken wilde worden. Het maakte me kapot. Hetgeen wat ik het meest liefhad was mijn grootste vijand en het ergste was het wel dat ik met niemand hierover kon praten. Daarnaast kende mensen mij dan ook niet anders dan de vrolijke, grappenmaker die ik was. Niet dat ze me anders dan dat wilde kennen. Het enige wat mensen wilde was lachen en niet droevig zijn. Mensen waren egoïstisch en gaven niet om gevoelens van andere.
Kort keek ik nog achterom, waar Connor zoals te verwachten al verdwenen was. Waarom zou hij ook een zier om mij geven. Achterbakse leugenaar. Ik ging dan ook echt niet terug naar dat krocht. Zeker niet naar vorig jaar. Eigenlijk had het me nooit geïnteresseerd wat er met Jack gebeurt was. Waarschijnlijk omdat ik behoorlijk numb was voor onverwachte invloeden. Ik zag veel te vaak geen gevaar in dingen; hoewel op de duur wel tot me doorgedrongen was dat de jongen niet meer terug kwam na het afgrijselijk geschreeuw. Ik had namelijk eerst nog beweert dat het een grote prank van hem was, waar ik weliswaar chagrijnig was omdat hij mij niet daarin betrokken had. Wie had dan ook verwacht dat je zomaar van het leven beroven kon worden op zo’n onverwachte avond.
Pijnzend beet ik op mijn lip, waar ik mijn hand weer door mijn blonde lokken haalde. Als er een ding was wat ik direct thuis ging doen, dan was het wel zuipen en niet zo’n beetje ook. Ik wilde het liefst alles aan Connor vergeten en hoewel drank soms daarin niet de oplossing bleek te zijn, hadden we ook nog mijn goede vriend met zijn pillen verzameling. Ik was niet bang voor het onbekende als het qua sterke middelen betrof.
Voor ik er erg in had, voelde ik al twee armen rond mijn nek geslagen worden door een blonde gedaante die mijn naam uitriep. Ik herkende haar stem meteen als Layla. Een van mijn beste vriendinnen waar ik niet beschaamd voor was om zo nu en dan mee te flirten. Een van de weinige voordelen van biseksueel zijn is dat je zowel de mannelijke als vrouwelijke geslacht onwijs aantrekkelijk kon vinden. Soms voelde het aan alsof ik geboren was in een snoep pot, vol achterlijke imbecielen als ik kijk naar mijn smaak af en toe. Connor was namelijk veruit mijn slechtste keuze ooit geweest.
‘Wat ben ik blij jou hier tegen te komen.’ Zachtjes voelde ik haar lippen kort op mijn wang, wat toch een klein – weliswaar waterig – glimlachje bezorgde. Echter was ik te sloom om de tranen van mijn wangen te vegen, waardoor ze deze zag en meteen veranderde in haar bezorgde zelve. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ze dan ook direct. Hard beet ik op de binnenkant van mijn wang, voor ik mijn handen wat hopeloos ophief. ‘You know. Die kut vliegjes hier springen de hele tijd in mijn ogen. Was ik voor een keer niet zo aantrekkelijk voor die krengen.’ Ik lachte zachtjes; al dan niet gemeend. Echter veegde ik gauw de tranen weg, waar ik haar een vriendschappelijke kus op haar lippen drukte. Deels om haar af te leiden en ook mijzelf; gezien ik nu al wist door haar aanwezigheid dat ik hier niet weg ging geraken. Nu maar hopen dat Lola wat drank had en anders ging ik wel lekker alleen drinken op mijn kamer, als iemand me wilde hebben. Ik vermoedde echter dat ik wel weer met Brontes zou eindigen, omdat het geen geheim was dat iemand me in toom moest houden en Brontes de enige was die dat kon.
Zonder dat mijn neppe grijns van mijn gezicht gegleden was, ving ik Layla’s hand alweer en begon wéér af te lopen. ‘So where have you been up to? Nog leuke jongens ontmoet… of meiden. I don’t judge after all.’ Ik zond het meisje een kleine knipoog, terwijl ik haar een kneepje in haar hand gaf. ‘And don’t worry. Ik weet dat ik wel als eerste op je lijstje staat, dus dat hoef je niet te benoemen.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

23 okt 2016 - 19:06 Elentiya is offline

Elentiya 12351

——————————————————————————

——————————————————————————

Jazmín Valeria Fuensanta

”Put me second and I'll make you ~~nonexistent~~.”

• Twenty-two• The Bitchy Rebel • Time to ~~have~~ fun! • Outfit •

”Ik ga even mijn spullen ergens dumpen en dan kom ik ook richting het zwembad" was Abigail haar reactie geweest op de woorden van Lola, waarna de jonge vrouw zich bukt om haar spullen op te rapen. “Oké, misschien zien we je daar wel. Ik ga ook even mijn spullen dumpen, en dan ga ik mijn eigen flessen in de keuken zetten en op zoek naar Lola's eten,” grijnst Connor. Subtiel legt hij zijn hand even kort op de schouder van Abigail, waarna hij vervolgens mijn hand beetpakt. “Tot zo,” roep ik nog naar Abigail toe, als mijn lieftallige vriendje me uiteindelijk met zich mee loodst richting het gastenverblijf.

De ruime slaapkamer zag er nog altijd uit zoals ik hem me kon herinneren van vorig jaar, wat dan ook een van de redenen was dat ik me al vrij snel terug thuis leek te voelen — ook al was het maar voor de paar dagen die we er verbleven. Met een kleine glimlach rondom mijn lippen draaide ik een klein rondje om mijn as en terwijl Connor zijn flessen uit laaide liet ik mijn tas met een plof op het grote bed terecht komen —wat ik later wel een keer uitruimde. Vorig jaar had ik hier meerdere nachten met Dan gespendeerd, enkele verhitte zelfs, en dat waren herinneringen waar ik beter aan deed deze ver buiten mijn geheugen te houden als ik niet wilde dat mijn relatie nu er onder leed. Hoe moeilijk soms ook. .
”Zo,”hoor ik Connor zeggen, waarmee hij direct de eventuele stroom aan gedachten weet te doorbreken. Nog voor hij me in zijn armen trekt weet ik me te ontdoen van mijn leren jack, evenals mijn pet, en gooi deze vluchtig nog op het bed. “Nu ben je van mij,” vervolgt hij, nadat zijn armen om me heen glijden en zijn handen tactvol op mijn billen terecht komen — wat een tevreden uitdrukking op mijn gezicht doet brengen. Gewillig beantwoord ik de kus die hij op mijn lippen drukt en leg mijn armen in zijn nek. “Helemaal van jou,” zucht ik tevreden, waarna ik hem opnieuw een keer kus alvorens ik mijn hoofd iets naar achteren breng om hem aan te kunnen kijken.
”Weet je zeker dat alles daarnet goed was?” vraag ik hem vervolgens doelend op hoe hij niet geheel in zijn vel leek te zitten nadat hij binnen was gekomen terwijl mijn poelen over zijn gezicht heen gleden.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 19:07 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

23 okt 2016 - 19:27 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Layla Victoria Wilson

19 • The Slut • On her way to the cabin • Outfit • Bailey

Na mijn kus zag ik een glimlach op het gezicht van Bailey verschijnen. Het was dan weliswaar een kleine, maar beter een kleine glimlach dan geen glimlach. Aan de manier waarop Bailey zijn handen ophief merkte ik dat er een leugen aan zou komen. ‘You know. Die kut vliegjes hier springen de hele tijd in mijn ogen. Was ik voor een keer niet zo aantrekkelijk voor die krengen.’ Ik moest lachen om de opmerking van Bailey. Ik besloot om er verder niet op in te gaan. Als hij erover wilde praten zou hij er zelf mee moeten komen. Ik wilde niet de ouder zijn die het uit hem probeerde te krijgen. Mijn taak zou nu zijn om hem wat meer op te vrolijken. Ik was blij dat hij zijn tranen al had weggeveegd en ik voelde dat ik lichtjes bloosde nadat Bailey een kus op mijn lippen had gedrukt. "Ik zou oppassen als ik jou was," zei ik met een ondeugend stemmetje. "Straks worden die vliegjes nog jaloers." ik fronste een keer met mijn wenkbrauwen. In gedachte vroeg ik me af waarom Bailey gehuild had. Hij was altijd degene die in was voor een grap en een grol. Dit was volgens mij dan ook de eerste keer dat ik hem zo zag. Zag hij er tegenop om terug te gaan naar het huisje door het incident van vorig jaar? Als ik er alleen al aan dacht voelde ik de kippenvel opkomen. Het was wel duidelijk dat Bailey weg wilde van het huis, maar toch greep hij mijn hand vast en liep weer in de richting van het huisje. ‘So where have you been up to? Nog leuke jongens ontmoet… of meiden. I don’t judge after all.’ Ik grinnikte toen hij me een kneepje in mijn hand gaf met tegelijkertijd een kleine knipoog. ‘And don’t worry. Ik weet dat ik wel als eerste op je lijstje staat, dus dat hoef je niet te benoemen.’ Ik duwde mezelf wat dichter tegen de jongen aan en legde mijn hoofd op zijn borst. Met Bailey voelde ik me hier wat veiliger en hij was lekker warm. "Ik kon alleen maar aan jou denken Bailey," zei ik met een pruil lipje. Ik probeerde een zielig gezicht te trekken, maar acteren was niet mijn beste skill. "Maar je hebt er concurrentie bij gekregen." ik trok een speels lachje waarna ik voor hem ging staan en begon met achteruit te lopen, met mijn blik op hem gericht. "En hoe zit het mijn concurrentie?" Net toen ik de vraag had gestelde voelde ik iets bij mijn enkel waardoor ik achterover viel. Ik probeerde me nog aan Bailey vast te grijpen, maar ik in plaats van dat ik overeind bleef, trok ik hem met me mee op de grond. "Sorry," Snel deed ik een pluk haar uit mijn gezicht achter mijn oor.

Do I look like Mother Teresa?

Index RPG Actieve Topics Zoek