[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre
~ Myles Kennith Oakley|18|Nerd - Vaiana

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - Vaiana
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is maandag 17 oktober en er is voor de hele dag een fundraiser geplanned op het terrein van Willow Creek. Iedereen heeft verschillende manieren om geld op te halen, niks is te gek!

[ bericht aangepast op 24 nov 2016 - 17:04 ]

---

El Diablo.

De jongen lijkt zijn ogen uit te kijken in mijn huis, en het duurt even voor ik doorheb waarom. Niet iedereen is het gewend om in zo'n kast te wonen, Maisie. ''Wist je ik al de hele avond zoek naar iemand die gewoon kan praten? Iedereen wordt altijd zo agressief van drank, ken je Dominic?'' vraagt hij me dan ook terwijl ik de eerste paar stappen richting de voordeur doe en hem gebaar me te volgen. Bij de naam van de jongen worden mijn wangen rood, maar dat kan hij gelukkig niet zien in het donker. "Eh...," ik steek de sleutel in de voordeur en haal mijn schouders op. "Nee, dat geloof ik niet." Na het eerste slot volgen er nog drie - wat kan ik zeggen, mijn vader is erg gehecht aan zijn en mijn veiligheid - en dan zwaait de deur open. "Welkom," mompel ik dan maar. Ik gooi mijn tas op de bank in de hal, die zo goed als nooit gebruikt wordt. Blijkbaar betekent het veel om allerlei onnodige woon-, eet- en slaapkamers te hebben in Amerika. Zodra Owen ook binnen is draai ik de deur op slot, waarna ik even goed luister. Het huis klinkt.. verlaten. "Athair? Allan?" Geen reactie. Dat betekent niet per se dat hij er niet is - dit huis is zo groot dat je het niet altijd hoort als er iemand thuiskomt, maar ik neem aan dat hij weg is. Vast weer uit met een van zijn vriendinnetjes. "We zijn alleen," glimlach ik dan maar. Langs de eerste eettafel en de wijnopslag loop ik naar de keuken, terwijl ik hier en daar een lamp aandoe. "Je wilt vast wat drinken..." Uit de enorme koelkast, die altijd volledig gevuld is, haal ik twee biertjes, die ik aan het aanrecht van hun dop ontdoe. Ik glimlach als ik de jongen er een overhandig. Hij moet vast denken dat hij bij een of andere rijke troela is beland - wat ook wel waar is, maar het stereotype gaat hier niet op. Ik laat het jasje dat ik aanheb van mijn schouders glijden, mijn tatoeage blootgevend, terwijl ik de radio aanzet, die zachtjes een nummer van Sia speelt. Vervolgens ga ik op het keukeneiland zitten - stoelen zijn overbodig als alles een zitvlak heeft en neem ik een slok uit mijn flesje. "Sorry voor mijn ongemakkelijkheid," mompel ik dan maar, glimlachend. Ik kan er nou eenmaal niks aan doen dat ik bij alles ga blozen.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Owen Bell Na een gebaar dat ik haar moest volgen haalde ze haar schouders op, ‘’eh… Nee, dat geloof ik niet.’’ Mijn blik bleef hangen op de verschillende sleutels en ik knikte, ‘’nou, gelukkig maar. Ik dacht dat hij een vriend was maar blijkbaar niet,’’ mompelde ik zachtjes terwijl ik het huis binnenkwam en verwonderd rondkeek. Dit was geen huis meer hoor, dit was een enorme villa bijna.       Verbaasd liep ik het huis binnen nadat ik me schoenen had uitgetrokken, ‘’Athair? Allan?’’ Riep ze vervolgens door het huis heen maar echter klonk alleen een echo. ‘’Zijn ze niet thuis?’’ Vroeg ik dan ook waarop ze antwoordde dat we alleen waren, ik liep achter haar aan naar de keuken en leunde tegen het keukeneiland aan. ‘’Je wilt vast wat drinken,’’ sprak ze en nam uit de koelkast twee biertjes waardoor ik even een gelukkig geluidje maakte terwijl ik een slok er van nam, alsof ik al niet genoeg had gehad.       Het jasje liet ze van haar schouder afglijden en mijn blik bleef hangen bij haar rozentattoo, het stond haar in ieder geval goed. Wat betrapt keek ik op toen ze haar mond opende, ‘’sorry voor mijn ongemakkelijkheid.’’ Ik schudde mijn hoofd en lachte, ‘’nee joh, dat maakt niks uit. Ik ben ook niet de meest charismatische moet ik eerlijk zeggen.’’ Ik plaatste mijn handen stevig op het keukenblad en draaide me om richting haar, ‘’iedereen is een beetje ongemakkelijk soms hé, wat vind je van de nieuwe school? Zo gemengd? Ik neem namelijk aan dat jij niet op Jefferson zit,’’ tijdens het praten keek ik het huis bewonderd rond en keek tenslotte Maisie weer aan, ‘’ik vind je tattoo wel erg…’’ Ik blikte even naar haar schouder en weer terug naar haar ogen, ‘’mooi.’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

"Dankjewel," glimlach ik voorzichtig, mijn vingers even over de inkt op mijn onderarm glijdend. "Hij is voor mijn moeder.." Mijn vader wilde het ding er afschrobben toen ik hem net had laten zetten, maar lijkt het nu wel geaccepteerd te hebben. Hij moet wel, hij kan moeilijk zijn enige dochter het huis uit schoppen. Dan zou mijn oma hem meteen een mep komen verkopen. "En de school is wel oké," mompel ik dan, een slokje nemend uit mijn flesje. "Ik kom van een all-girls school, dus dit is.. een verandering." Ik bind mijn haren vast bovenop mijn hoofd, in een knot, terwijl ik zachtjes meebeweeg op de muziek op de radio. Mijn ogen glijden even over de foto's aan de muur - foto's van mijn ouders van voor mijn geboorte, van onze familie in Schotland, en van mijn vader en mij. De nieuwste toevoeging is er eentje van hem en zijn vriendinnetje. Het verkleinwoord is nodig, want het meisje is maar drie jaar ouder dan ik. Ze zou mijn zus kunnen zijn, maar dan een mooiere, fittere versie. Nicole, heet ze volgens mij. Maar helemaal zeker weten doe ik het niet, omdat ik haar zoveel mogelijk ontwijk. Het verbaast me dat ze al zo snel een plaats aan onze muur heeft gekregen, de vorige heeft toch minstens twee maanden haar best moeten doen, maar deze hangt er na een maandje al. Nou ja, over maximaal drie maanden kan de foto weer weg. "Ik denk dat mijn vader bij zijn vriendin slaapt," spreek ik dan maar hardop uit, "We wonen hier met z'n tweetjes, dus dan zijn we alleen." De gedachte is een beetje beangstigend - in een ruimte zijn bij een jongen, dat is me nog niet vaker voorgekomen. Voor alles is een eerste keer, toch?

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

---

Ze schrok lichtelijk op toen ze plots een arm rondom haar schouders voelde. 'He, rustig maar Isa, hij is weg.' Hij mocht wel weg zijn, het deed niet veel voor haar gemoedstoestand. Ze vond het nog steeds lastig te geloven, wat Owen gedaan had.       Op een zachte toon vroeg ze hem of hij niks tegen iemand wilde zeggen over wat er gebeurd was.       Het bleef enige tijd stil en ze was bang dat hij het niet wilde doen. Ze wist dat hij bevriend was met Ty en als hij er achter zou komen... Ze wilde niet de vriendschap tussen Ty en Owen verpesten.       'Vooruit dan. Maar als er weer zoiets gebeurd dan wil ik dat je me een bericht stuurt.'       'Dankjewel,' snifte ze zacht. 'Dat is fijn.' Het was een geruststellende gedacht dat hij haar weer zou willen helpen, gezien hij er zeker uitzag alsof hij zijn mannetje wel kon staan. Al wist ze eigenlijk wel van zichzelf, mocht Owen het weer doen, dat ze Dominic er niet over zou inlichten.       'Nou, kom je met me mee? Ik ben hier met Madison en Tyler. De laatste was opzoek naar je, vandaar dat ik je zag.' Verbaasd keek ze op naar hem. Tyler had haar gezocht? Het duurde echter niet lang voordat er tot haar doordrong waarom. De stroomuitval. Hij wist dat dat haar enkel banger en paniekerig zou maken, waarom hij haar waarschijnlijk ging zoeken. Haar onderlip trilde lichtelijk, een teken dat ze bijna weer ging huilen. Het enige waar haar beste vriend aan kon denken toen de stroom uitviel, was hoe hij in haar broek kon komen, maar haar ex had haar daadwerkelijk wilde zoeken, en dat terwijl ze hem achtergelaten had om haar beste vriend te zoeken.       'Graag.' Voor ze opzoek naar de andere twee gingen, wurmde ze zich snel uit Owen's trui en jas. Ze had het liever koud dan dat ze die nog aan moest.       Ze vonden Maddie en Ty aan het begin van de lounge, bij een stel banken. Snel veegde Isa nog wat tranen van haar wangen, waarna ze naast donkerharige jongen op de bank ging zitten. De alcoholwalm kwam haar al snel tegemoet en een bezorgde frons verscheen op haar gezicht. 'Ty, gaat alles wel goed?' Ondertussen zag ze vanuit haar ooghoeken dat Maddie naast Dominic was gaan staan. 'Wat is er gebeurd? Je kijkt nogal gespannen...' hoorde ze haar hem vragen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Uiteindelijk had ik mijn blik maar op een punt gericht en dat was het lichtgevende, nooduitgangsbordje. Ik zucht en even boren mijn tanden zich weer in mijn lip. Ik vond het maar niets, Isa alleen laten met dit soort dingen. Ze was mijn ex, maar dat betekent niet dat ze niks meer voor me betekent. Integendeel, ze- Mijn gedachtes worden verstoord als ik opeens die bekende bos blonde krullen zie en een glimlachje kruipt op mijn gezicht, al verdwijnt die al snel als ik haar de tranen zie wegvegen. Ik wist wel dat ik hier sneller moest zijn.
Ik kijk naar haar als ze naast me zit en dan glimlach ik toch maar weer lichtjes. 'Ty, gaat alles wel goed?' vroeg ze me en ik knik. 'Jawel, perfect. Altijd toch?' zeg ik snel, zodat ze zich geen zorgen om mij hoeft te maken. 'Ze serveren hier babyshots. Dat is het enige probleem.' zeg ik nonchalant, voor er een toch wel bezorgde blik in mijn ogen plaats neemt. Ik frons lichtjes en til langzaam mijn hand op, om een traan weg te vegen van haar wang. Vervolgens sla ik mijn arm losjes om haar schouders. 'Gaat het?' vroeg ik zachtjes en hou mijn hoofd schuin. 'Moet ik iemand in elkaar slaan? Wacht... Dan moet ik de storm gaan slaan.. Dat gaat niet werken denk ik...' zeg ik, het laatste meer mompelend. Ik bijt weer zachtjes op mijn lip en scan haar gezicht even. 'Sorry.. Ik probeerde je eerder te vinden, maar het lukte niet echt.' zeg ik weer wat zachter.

---

El Diablo.

"She's whisky in a teacup"

SARAH ARCHER | 17 | AT THE PARTY | THOUGH CHICK | | JEFFERSON HIGH | OUTFIT | Sebastian haalde in reactie op mijn vraag zijn autosleutels tevoorschijn. "Home alone vandaag en morgen, hehe." Heel even ging het door mijn hoofd dat dat echt niet slim zou zijn, maar een blik op zijn gezicht liet die gedachten verdwijnen, fuck it.       Hij nam me mee naar zijn auto waar hij galant de deur voor me open hield. Ik grijnsde even voor ik instapte. Ergens wist ik bij mezelf te bedenken dat het waarschijnlijk niet slim was om Seb te laten rijden aangezien hij gedronken had. Maar goed, het was niet alsof het mij wel zou lukken. Zachtjes trommelde ik met mijn vingers op het dashbord in het ritme van een nummer dat opstond.       "Nou, zo'n 5 minuutjes karren en we zijn bij het meest geweldige huis van de meest geweldige familie, kuch." Ik trok vragend mijn wenkbrauw op bij zijn woorden maar besloot er niet verder na te vragen. Waarschijnlijk had hij een goede reden om er zo bitter over te zijn en ik wilde niet riskeren dat de sfeer verpest werd.       Ik overwoog om nog een berichtje te sturen naar Cas of Juliana maar deed het niet toen ik bij mezelf bedacht dat ze waarschijnlijk al naar huis waren. Bovendien hadden zij mij ook geen bericht gestuurd en zij waren tenminste nog samen. Even keek ik naar Seb die reed en mijn hand gleed even over zijn been waarna ik hem een plagende knipoog toewierp. Ja, dit was de goede beslissing geweest.       "Hoe is jouw leven?" Vroeg de jongen opeens en opnieuw trok ik een wenkbrauw op. Wauw, hij kon dingen ongemakkelijk maken. Ik besloot niet te antwoorden aangezien hij a) het waarschijnlijk toch niet echt wilde hoor en b) het de sfeer echt zou verpesten. "Dit is een gaaf nummer," zei ik dan ook waarna ik de volume omhoog draaide en mee begon te neuriën.       Het duurde niet lang voor Seb een oprit in reed en ik een enorm huis zag. Mijn mond viel een beetje open terwijl ik vol verwondering ernaar staarde. Ik was een beetje vergeten dat de jongen die naast me zat filthy rich was. "Wauw," mompelde ik om vervolgens mijn gordel los te klikken. Sebastian was in de tussentijd al uitgestapt en had mijn deur geopend om mij soepel uit de auto te trekken. Mijn rug drukte tegen de auto aan terwijl ik gretig zijn kus beantwoordde.       "Kom je mee?" Vroeg hij na onze kus te hebben onderbroken en ik greep zijn hand vast terwijl ik naar hem op kom. "Graag, of je moet dit buiten willen voortzetten," reageerde ik adrem om vervolgens weer naar het huis op te kijken. Ergens was het nogal intimiderend dat hij zo rijk was. Ik vroeg me af wat hij zou doen als hij zou weten in wat voor huis ik woonde.       Toen we eenmaal binnen waren kon ik het niet laten om zijn hand los te laten. Ik keek mijn ogen uit. Ja, ik had in films weleens mensen in rijkdom zien leven maar om het in het echt te zien was.. absurt. Gelukkig wist ik mezelf aardig snel te herpakken en draaide me naar de jongen toe.       Hij zag er echt onwijs goed uit en ik besloot het heft in eigen handen te nemen. Langzaam liep ik op hem af terwijl mijn ogen de zijne vast hielden. Ik stapte makkelijk uit mijn hakken waarna mijn vingers de knopen van mijn short opende en deze soepel samen met mijn panty over mijn heupen liet glijden waar het in een hoopje op de grond viel.       "Dus rich boy, ga je me een rondleiding geven?" Zei ik terwijl ik lichtjes mijn hoofd kantelde en de rand van mijn shirt vast greep. Een brede grijns stond op mijn lippen toen ik het shirt over mijn hoofd trok en tegen hem aan kwam te staan. Thank god had ik vanmorgen mijn mooiste lingerie setje aangetrokken. "Of doe je dat liever wat later?"

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Owen Bell ‘’Hij is voor mijn moeder,’’ sprak ze en ik keek er even gefascineerd naar, het was een mooie tattoo dat moest hij toegeven. ‘’En de school is wel oké, ik kom van een all-girls school, dus dit is een… Verandering.’’ Ik knikte begrijpelijk en volgde haar bewegingen die leidde tot een knotje in haar haar. Ik volgde dan ook met mijn blik de foto’s op de muur en had moeite met de puzzelstukjes in elkaar te leggen, was dat haar zus en haar vader? Ik ging er van uit en staarde even naar het meisje die naast de oudere man stond.       ‘’Ik denk dat mijn vader bij zijn vriendin slaapt,’’ sprak ze vervolgens hardop uit waardoor mijn hersenen overuren begon te draaien. Een rijke vent met een jonge vriendin kon natuurlijk ook. ‘’We wonen hier met z’n tweetjes, dus dan zijn we alleen.’’ Was dit een hint? Ik knikte langzaam en nam een slok van mijn bier, ‘’hé,’’ stelde ik voor en vervolgde mijn zin na nog een slok van het bier te nemen. ‘’Wat nou als ik gewoon bij je kom liggen vannacht? Het is toch helemaal niet leuk om apart te slapen, koud en eenzaam,’’ voegde ik toe en glimlachte zwakjes naar Maisie. ‘’Ik neem aan dat we veel op elkaar lijken toch? We weten allebei wat we willen of niet?’’ Ik knipoogde vluchtig waarna ik me uit rekte en het biertje weg schoof. Mijn handen gingen naar de onderkant van het shirt en ik trok hem soepel over mijn hoofd voor ik richting de trap stapte maar iets opzij ging. ‘’Wijs jij de weg?’’ Vroeg ik, wijzend naar boven.

[ bericht aangepast op 6 nov 2016 - 21:04 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Holy shit. Holy shit. Holy shit. Mijn hart klopt in mijn keel als de jongen zijn shirt uittrekt en iets zegt over dat we allebei wel weten wat we willen. Is dat zo? Ik heb geen idee, namelijk. "Wijs jij de weg?" vraagt de jongen dan, en ik knik een beetje twijfelend. Ik laat me langzaam van het keukeneiland zakken en zet een aantal stappen naar de trap. Met de schakelaar naast de trap zet ik zowel de radio uit als alle lampen. Terwijl ik de traptreden beklim kan ik zweren dat ik zijn ogen op mijn billen voel branden, maar ik schud het idee zo snel mogelijk weg. Doorlopen, Maisie. Op de eerste etage aangekomen sta ik even stil, waarna ik naar de jongen glimlach. "Hier," ik wijs naar de deur aan mijn linkerhand, "is een logeerkamer.." De deur daarnaast is die van mijn vader's kamer, en mijn kamer ligt aan de andere kant van de gang, compleet met haard, dakterras, walk-in-closet en en-suite badkamer. Wat kan ik zeggen, ik ben verwend. Ik denk terug aan de opmerking van de jongen. Wat nou als ik gewoon bij je kom liggen vannacht? Het is toch helemaal niet leuk om apart te slapen, koud en eenzaam. "Mijn kamer is daar.." Na een aantal passen weet ik de deur te openen, en knip ik het licht in de kamer aan. "Ik ga even..," ik wijs naar de deur naar de badkamer, "tot zo.. Maak het jezelf gemakkelijk.." Ik heb nog nooit zo snel gelopen, en ik draai de deur van de badkamer op slot, waarna ik me er tegenaan laat vallen. Wat heb ik mezelf nou weer op de hals gehaald? Zijn Amerikaanse jongens zoveel makkelijker dan Schotse, of heeft deze gewoon slecht zicht? Ik sta op van de verwarmde badkamervloer en bekijk mezelf in de spiegel. Mijn wangen zijn roze door de hoeveelheid alcohol in mijn systeem, mijn knot heeft overal uitsteeksels. Met een vluchtige beweging trek ik het elastiekje uit mijn haar, haal ik een tandenborstel over mijn tanden en houd ik mijn polsen onder de koude kraan. Uit het kleine kastje in mijn badkamer haal ik een pyjama, en ik kleed me om met mijn ogen nog steeds op de spiegel gericht. Kan dit zo? Durf ik de kamer weer terug in te gaan? Ik haal het slot van de deur, haal diep adem, en zwaai de deur weer open.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

"Er is weinig dat ik niet lekker vind" Antwoordde Levi toen ik mezelf hardop had afgevraagd of hij het drankje lekker zou vinden. Ik grijnsde even knikte begrijpend. Ik zie hoe ook Levi opnieuw de ruimte door kijkt. "Het is inderdaad een lame party." antwoordt hij vervolgens. "Ik ben ze ook leuker gewent." Zei hij toen. Ik grinnikte even en keek hem gespeeld verbaasd aan. ''Dus dit is niet typisch Willow Creek?'' Ik hield mijn hoofd ietwat schuin om vervolgens nog een slok van mijn drankje te nemen. "Heb alleen geen idee, hoe ik het nu op dit moment gezelliger te maken, sorry." Verontschuldigde Levi zich toen. Ik trok een pruillipje en keek hem toen recht aan. ''Ik denk ook niet dat zo snel ga-'' voordat ik mijn zin af kon maken, werd het donker in de ruimte. Ik keek Levi's kant op, het was behoorlijk donker in de club en daardoor kon ik hem amper zien. ''Ook dat nog.'' Mompelde ik lichtelijk geïrriteerd. Al snel maakte de irritatie plaats voor vermaak. ''Dit maak je ook niet dagelijks mee,'' grijnsde ik en ik haalde een hand door mijn haar. ''Het kan nog leuk worden.'' Een lach verliet mijn lippen waarna ik nog een slok van mijn drankje nam.

---

chaos makes the muse

Owen Bell ‘’Hier,’’ Ze wees naar een nogal lege kamer maar het was niet klein, het was groot en er zat naast een bed nog een tv bij ook. ‘’Is een logeerkamer.’’ Ik knikte kort en bleef bij de deuropening hangen maar volgde haar toen ze haar kamer liet zien. Dat was niet niks, dacht ik toen ze het licht aandeed en er eerder een soort suite verscheen dan een kamer. ‘’Mijn kamer is daar…’’ Zou ze dat zeggen zodat ik bij haar zou kunnen liggen of was dit gewoon een nutteloze mededeling?       ‘’Ik ga even…’’ Toen ze naar de badkamer wees knikte ik en luisterde niet echt meer waardoor ik niet meekreeg wat ze nog meer zei. Ik leunde even tegen de muur voor ik me afzette en zachtjes de deur van de kamers opende en naar binnen gluurde, wat een huis. Ik stapte met een voet naar binnen en keek even rond nadat ik het licht aan had gezet, het was hier namelijk pikkedonker. Het duurde niet lang voor ik de glinsterende ring op het nachtkastje zag en hem voorzichtig oppakte en bekeek.       Het was geen makkelijke keuze maar ik had hem wel snel genomen en liet hem in mijn broekzak glijden terwijl ik weer nonchalant naar buiten liep, ‘’Maisie, ben je al klaar?’’ Vroeg ik en zag net de deur open zwaaien. Ze stond nu in haar pyjama en haar, haren vielen losjes over haar schouders. Ze leek niet echt in de stemming al moest ik eerlijk zijn maar misschien was ze gewoon zenuwachtig? Ik staarde echter enkel en wist niet zo goed wat ik moest zeggen, ‘’sorry als ik je zenuwachtig heb gemaakt, dat was niet mijn bedoeling.’’ Ik had mijn spijkerbroek nog aan en het begon me behoorlijk te irriteren dus ik wees naar de logeerkamer, ‘’ik ga denk maar slapen, ga je mee?’’ Ik deed twee stappen naar achter voor ik me omdraaide en de kamer inliep, zoekend naar het licht op de muur die ik na enkele seconden vond. Mijn riem trok ik los en gooide hem op de laminaten vloer. ‘’Ongelovelijk dat je in z’n groot huis woont,’’ mompelde ik en verwachtte eigenlijk niet dat ze het zou horen.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

"Graag, of je moet dit buiten willen voortzetten," reageerde Sarah terug, terwijl ze mijn hand vast pakte. Ik pakte de huissleutel, die aan de autosleutel vast zat, en draaide het slot om. Ik trok de deur open, liet Sarah voor naar binnen gaan, en liet hem daarna weer in het slot vallen. Ik drukte de knip naar beneden, zodat niet iemand alsnog moest gaan proberen binnen te komen. Hehe, denk maar. Als het een bekende zou zijn dan belt ie me daarna wel op mn telefoon.       Ohja, die is stuk. Nouja, dan zoeken ze het maar uit. Deurtje gewoon goed op slot.       Sarah stapte, bijzonder gemakkelijk uit haar hakken, waarna ze de knoopjes van haar short losmaakte en deze samen met haar panty naar beneden liet glijden. "Dus, rich boy, ga je me een rondleiding geven?"       Ik grijnsde en stapte uit mijn schoenen. Mijn grijze shirt trok ik over mijn hoofd heen (wat er ook weer voor zorgde dat mijn haar alle kanten op stond) en gooide hem op de grond. Met als resultaat dat ik met een ontbloot bovenlijf tegenover Sarah stond.       "Of doe je dat liever wat later?" vervolgde Sarah nog, die net haar shirt over haar hoofd had getrokken en tegen mij aan kwam te staan.       Voordat ik antwoord gaf, keek ik haar alleen maar grijnzend aan, terwijl ik mijn riem losmaakte. Ik liet mijn broek naar beneden glijden, waar hij samen met mijn shirt en riem bleef liggen. Het enige wat ik nu nog aanhad, was mijn Calvin Klein ondergoed.       "Die rondleiding spreekt mij wel aan," zei ik. Mijn hand bewoog naar haar nek, en ik boog me voorover, waardoor mijn lippen nu nog een centimeter van die van haar verwijderd waren. "Ohja, niet vergeten, lichamelijk contact tussen klant en werknemer is niet toegestaan, nu dus de rondleidinggevende en de rondleidingkrijgende." mijn hand gleed uit haar nek, terwijl ik nog steeds bleef grijnzen.       "Boven beginnen met de rondleiding werkt trouwens het beste." en achteruit liep ik de trap op, terwijl ik met mijn linkerhand de leuning vast had. Waarom achteruit? Zo kon ik Sarah blijven aankijken.       "Hierzo," zei ik, terwijl ik de deur van mijn slaapkamer open gooide. Mijn slaapkamer, waar mijn bureau zich letterlijk boven mijn bed bevond. Lol.       "Hierzo is slaapkamer nummer 1." Ik liep mijn kamer binnen, trok het laadje naast mijn bed open, en viste een condoom uit een pakje.       Ook mijn onderbroek, gleed nu van mijn billen af, en ik keek naar Sarah, die in de deuropening stond.       "Zegt u eens, zullen we de tour onderbreken, of wat denkt u?"

---

take risks

WE GAAN SKIPPEN! Het is maandag 17 oktober en er is voor de hele dag een fundraiser geplanned op het terrein van Willow Creek. Iedereen heeft verschillende manieren om geld op te halen, niks is te gek!

---

El Diablo.

Samen met een aantal van de cheerleaders had ik de carwash al opgezet deze ochtend. Tientallen emmers met schuimend water. Een paar waterslangen hier en daar en heel veel doeken & sponsen. Buiten het schoolterrein hadden we dan ook een aantal borden neergezet die mensen naar ons toe zouden leiden, zodat hun auto's gewassen konden worden voor slechts vijf dollar. Ik zwaai even naar de man die nu weg rijd en draai me om naar de anderen. Vervolgens loop ik naar het kistje wat bij Seibold stond en stop daar de tien dollar in. Vijf extra, de man vond het een goed doel.
'Dit gaat goed dames! We zitten al zeker over de 200 dollar.' glimlach ik. Er waren dan ook al aardig wat mensen geweest en een aantal lieten ook een bonus achter. Het schoot aardig op. Opeens merk ik Jessica op, die we op pad hadden gestuurd voor wat drankjes bij de Starbucks om de hoek. 'Jessy!' zeg ik enthousiast en loop op haar af, om een paar van de drankjes over te nemen. We delen ze uit aan de andere meiden en dan pak ik mijn eigen rode drankje. Een refresher, een van mijn favorieten van de lijst. Ik kijk naar de nieuwe auto's op de parkeerplaats en zet mijn drankje weg. 'Okay girls! Back to work' zeg ik en loop naar een zwarte Range Rover.

[ bericht aangepast op 7 nov 2016 - 19:37 ]

---

El Diablo.

Owen Bell Verveeld zat ik in mijn auto met een vies schort om, ik had de opdracht gekregen om hotdogs te gaan verkopen als straf voor het uit de hand gelopen gevecht op het feest. Daarover gesproken deed ik geen moeite om het blauwe oog te verstoppen, het was er nou eenmaal en ik ging geen make-up op doen. Mijn blik viel op de jongen die zat te roken tegen een paal en ik stapte vluchtig uit terwijl ik het schort rommelig om mijn lichaam liet hangen– tot nu had Daniel het van me over genomen mits ik snel terug was; ik kon niet altijd iedereen blijven plezieren en was dan ook in mijn auto gaan zitten tot ik Tyler had gespot.       ‘’Hé man,’’ begroette ik hem en gaf hem een vriendschappelijk stootje tegen zijn schouder. ‘’Jij was er zaterdag niet helemaal bij meer of wel?’’ Vroeg ik lachend waarna ik mijn ogen haastig over zijn gestalte liet glijden voor ze op zijn sigaret bleven hangen. Ik pakte hem zonder pardon tussen zijn vingers vandaan en stopte de peuk tussen mijn lippen, ik had eigenlijk nog niemand gesproken en ik wist niet zo goed hoe ik me erover moest voelen. Ik had niet het idee dat ik een ramp had begaan maar ik had immers geen smsjes van Isabelle meer terug gekregen. ‘’Ik ook niet hoor,’’ voegde ik er uiteindelijk aan toe en trapte een steentje weg. Ik was hoog nodig aan nieuwe schoenen toe, mijn tenen puilde bijna uit de gaten die in mijn schoenen waren ontstaan. Ik wist niet zo goed wat ik nog meer tegen Tyler moest zeggen, ''hoe was jij thuis gekomen dan? Ik had Levi gevraagd maar die eikel had me gedumpt. Ik schaam me dood dat hij hier op school zit.'' Ik nam een hijs, ''ik moest net hotdogs verkopen, hoe vind je die? Ik in een hotdog-''       Abrupt stopte ik mijn zin en tikte ik Tyler aan toen mijn oog op de kissingbooth viel, daar zou ik nou veel geld voor betalen, twee prachtige dames waarvan de één me al twee dagen negeerde en er over de ander roddels gingen dat ze met iemand van Willow Creek was gegaan. ‘’Zullen we er heen?’’ Vroeg ik terwijl ik alvast een stap voor uit zette, ‘’gewoon om te kloten, heb je geld bij je?’’ Met één hand probeerde ik het schort los te knopen maar ze hadden wel een erg stevige knot gemaakt dus liet ik het er maar bij. Ik zette nog enkele stappen richting de booth en probeerde zo nonchalant mogelijk voor de dag te komen al ging dat moeilijk na z'n weekend. ''Dames, wij zijn zo ongelofelijk blij met deze fundraiser,'' sprak ik en lachte zachtjes terwijl ik tegen de booth aanleunde en Sarah en Isa een voor een aankeek al bleef mijn blik langer hangen op Sarah aangezien ik moeite had met het blonde meisje onder ogen te komen. Had ze me niet gewoon even kunnen smsen? Ik schaamde me rot en ik wist niet eens voor wat, wat betekende die kus nou voor haar? Ik was degene die boos zou moeten zijn.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Verveeld stond ik tegen een paal aan en rookte rustig mijn sigaret, mijn derde onderhand maar dat maakt niet uit. Ik had me toch een kater gehad zaterdag en ik had het gevoel alsof ik hem nog steeds lichtelijk voelde. Maar goed, pijnstillers doen wonderen. Ik kijk even naar mijn gesprekken op Whatsapp en mijn blik blijft even hangen op Isa. Een klein glimlachje speelt op mijn lippen. Ik had het gevoel dat ik na zaterdag heel misschien wat vertrouwen had kunnen winnen. Ik hoopte het tenminste. Ach, ze leek in elk geval blij te zijn met het ontbijt wat ik voor haar had gemaakt. Hetzelfde als ik altijd voor haar maakte als ze vroeger eens bleef slapen bij mij, ik deed het bijna automatisch. Dat ze ook weer vrij hoog in mijn gesprekken stond, was ook een goed teken. Right? Ik hoop het tenminste.
‘’Hé man,’’ hoor ik opeens en ik kijk op, recht in het gezicht van Owen. Ik neem net een hijs en daardoor geef ik hem voor nu enkel een knikje als begroeting. ‘’Jij was er zaterdag niet helemaal bij meer of wel? Ik ook niet hoor,’’ sprak hij en ik lach even. 'Vriend luister... Ik heb het gevoel alsof ik die fucking kater nog steeds voel. Wat denk je.' sprak ik en ik schudde mijn hoofd. ''hoe was jij thuis gekomen dan? Ik had Levi gevraagd maar die eikel had me gedumpt. Ik schaam me dood dat hij hier op school zit.'' Ik lach weer, nu wat harder. 'Aii, gewoon. Ik heb mijn manieren..' sprak ik met een brede grijns. ''ik moest net hotdogs verkopen, hoe vind je die? Ik in een hotdog-'' hij stopte abrupt en ik frons even, voor ik zijn blik volgde naar de kissing booth. Ik kijk even naar Sarah en Isa. Wat Sarah deed kon me niks schelen -al zou ik vechten met iemand die haar pijn zou doen, al kan ze prima voor zichzelf opkomen-, maar bij het zien van Isa voelde ik toch weer mijn jaloezie opborrelen. Iets wat volkomen onterecht was, aangezien we niks meer waren. Maar toch kon ik het niet tegenhouden. De grijns op mijn lippen verdween dan ook langzaam.
‘’Zullen we er heen? Gewoon om te kloten, heb je geld bij je?’’ vroeg hij en ik knik lichtjes. Ik had wat geld mee ja, maar dat is vooral te danken aan die twee deals die ik voor school had gemaakt. Een paar Willow Creek figuren weten blijkbaar wat ik doe. Maar verrassend genoeg houden ze hun bek en geven ze nog veel ook. Oh well, je hoort mij niet klagen. Zonder dat ik wat heb gezegd trekt hij me al mee en ik zucht even. ''Dames, wij zijn zo ongelofelijk blij met deze fundraiser,'' sprak hij en ik kijk hem even aan. Speak for yourself.. Ik sla mijn armen lichtjes over elkaar en laat dan mijn blik afdwalen naar Isa. 'Hmh.. Nog geen voedselvergiftiging gehad van dat ontbijt..?' sprak ik op een speels toontje, waarna een plagende knipoog al snel volgt. Uiteindelijk weet ik een klein glimlachje op mijn lippen te krijgen en ik zucht zachtjes, waarna ik kort naar Sarah kijk. 'En.. Levert het al wat op?' vroeg ik

[ bericht aangepast op 7 nov 2016 - 22:24 ]

---

El Diablo.