[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre
~ Myles Kennith Oakley|18|Nerd - Vaiana

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - Vaiana
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is maandag 17 oktober en er is voor de hele dag een fundraiser geplanned op het terrein van Willow Creek. Iedereen heeft verschillende manieren om geld op te halen, niks is te gek!

[ bericht aangepast op 24 nov 2016 - 17:04 ]

---

El Diablo.

---

---

Op maandag voelde Isa zich nog steeds niet helemaal top. Ze was wat er afgelopen zaterdag gebeurd was zeker nog niet vergeten. Owen blijkbaar wel, want hij had haar ge-sms't alsof er niks gebeurd was. Het werkte op haar zenuwen en uiteindelijk had ze gisterochtend zijn nummer geblokkeerd. Met Tyler was het daarentegen juist de andere kant opgegaan, ze sms'ten meer dan voor het weekend. Gelukkig stond ze nu met Sarah bij de booth en hoefde ze zich daar geen zorgen over te maken. Al twijfelde ze wel of ze het tegen haar zou zeggen, dat van Tyler dan. Zij zou tenslotte vast ook wel weten of hij nog dingen bij Cassidy had geprobeerd...       'Zeg, Sarah...' begon ze. 'Tyler, volgens mij wil hij weer samen zijn...' Alsof je het over de duivel had, zag ze vanuit haar ooghoeken hoe niet alleen Tyler, maar ook Owen hun kant op kwam. Zenuwen begonnen lichtelijk door haar lichaam te lopen en toen het tweetal voor hen stond, ontweek ze duidelijk Owen's blik.       'Dames, wij zijn zo ongelofelijk blij met deze fundraiser.' Isa zelf op dat moment not so much.       'Hmh.. Nog geen voedselvergiftiging gehad van dat ontbijt..?'       'Niet zo ver ik weet,' lachte ze zacht. 'Je pannenkoeken met bacon is één van de beste manieren om mee wakker te worden.' Het had haar ergens verbaasd dat hij nog steeds wist wat ze lekker vond, ook al hadden ze lang een relatie gehad. Het gaf haar zeker het gevoel alsof hij nog om haar gaf. Al was dat zaterdag ook wel gebleken, dat hij aan haar dacht ondanks dat hij zoveel drank op had.       'En.. Levert het al wat op?'       'Oh, ja, het gaat goed! Sarah en ik zijn geliefder dan ik gedacht had.' Isa sloeg haar arm rondom Sarah's schouders en trok haar tegen zich aan. 'Al ben ik onderhand wel zat van de vraag of we elkaar niet een kus kunnen geven.' sorry voor de crappy post .

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Ik was vanochtend redelijk vroeg opgestaan, aangezien ik had voorgesteld de wafelbus op te halen. Vandaag was de fundraiser, en samen met Levi en Evelyn ga ik geld inzamelen door wafels te gaan maken. Eerlijk gezegd stijg ik boven mezelf uit: Sebastian die vrijwillig wat uitvoert om geld in te zamelen voor anderen. Juist. Nouja, is ook een keer wat anders, of niet? Kan ik ooit nog een keer trots op mezelf zijn.       Maar inmiddels reed ik al in de te gekke wafelbus, richting Levi's huis, waar we zouden verzamelen. Eigenlijk was het echt onzinnig dat ik die bus op haal, want ik ben nu tegenover mijn eigen huis. Eigenlijk hadden Levi en Evelyn net zo goed meteen mee kunnen gaan. Maar goed, zo denk ik dan. Wat maakt het eigenlijk ook uit, het gaat nu om de wafels.       Ik draaide de wafelbus de straat in, en parkeerde hem vervolgens voor Levi's huis. Drie keer drukte keer op de toeter, die weergalmde door de straat. Ik stapte uit, gooide de deur achter me dicht en liep richting de voordeur van Levi's huis.       Ik zette mijn vinger op de bel, en bleef hem vervolgens net zo lang indrukken totdat de voordeur open werd gemaakt door Levi.       "Ha, Levi," zei ik opgewekt. "En hoi, Evelyn," vervolgde ik, toen ik zag dat Evelyn een paar meter achter hem stond. "Klaar om wafels te gaan verkopen?" lachte ik.       Zaterdagmorgen toen ik wakker werd, was Sarah al uit mijn huis verdwenen. Of ik me daar goed bij voelde, geen idee eigenlijk. Of ik er blij mee was, ook geen idee. Alleen sindsdien heb ik haar niet meer gesproken en zin om nou echt Sarah tegen te komen en lekker tegen haar gaan praten, nouuuu, niet bepaald. Hoe zou ik uberhaupt het gesprek moeten beginnen?       "Hebben we de slagroom? De chocoladesaus? De caramelsaus? De aardbeiensaus? Fruit, ijs?" vroeg ik, meer in het algemeen dan aan gericht aan iemand. "Ohja, en het wafelbeslag, niet te vergeten," vervolgde ik gauw. Wat zou dat een ramp zijn, als alles aanwezig is behalve de wafels zelf.       Na alles te hebben gedubbelchecked, leek het erop dat alles in de bus aanwezig was. Oftewel, we konden gaan.       Nou, wie wil er rijden, wie gaat de wafels maken en wie gaat de wafels versieren?" vroeg ik lachend. "Ik wil me namelijk wel opofferen voor het bakken van de wafels, tenzij een van jullie dat liever doet?" vroeg ik aan Levi en Eve, terwijl ik tegen de bus aanleunde.       "Nouja, in ieder geval, ik denk dat we kunnen gaan beginnen met verkopen!" ik glimlachte.       Misschien mocht het de eerste keer zijn dat ik wafels ging verkopen, maar ik ga toch zeker proberen er het beste van te maken.

---

take risks

---

Elijah had zich zelfs een tijdje geleden neergezet op een paaltje wat recht achter hun stand stond en volgde met zijn ogen Gia haar bewegingen. Nadat Elijah zijn eerste poging had gedaan tot het maken van een smoothie had de jongeman het ook al meteen weer opgegeven. Het leek niet zo moeilijk te zijn, je gooide wat fruit in een blender, goot er nog wat sap bij van het een of ander en daar had je het een smoothie. Als het echt zo makkelijk was geweest dan had Elijah niet bij zijn eerste poging gefaald. De jongeman had de deksel van de blender er niet goed opgedaan en zodra hij het apparaat aanzette was alles naar boven gespat. Het volgende half uur had Elijah vlekjes rood/ roze smurrie weg kunnen boenen. En nog altijd vond hij zo nu en dan een nieuw vlekje op het zwarte shirt wat hij droeg. Daarom had Elijah de taak van smoothies maken al vrij snel aan Gia over gelaten en had hij gezegd dat hij wel de kas zou beheren en op zou schrijven wat ze hadden verkocht. Dat was iets waar je vrij weinig skills voor nodig had, maar ook iets waarvoor Elijah rustig kon blijven zitten op het paaltje. Elijah keek net even op zijn mobiel toen er een man van middelbare leeftijd naar hun stand toe kwam lopen. De man droeg zijn redelijk lange haar in een knotje en had ook nog eens zo'n lange baard. Hipster was hoe Elijah hem zou benoemen, hoewel hij helemaal niks 'hips' vond aan de manier waarop de man zijn baard haar en haar stijlde. De man leek de keuze aan smoothies die ze hadden heel goed te inspecteren, wat er voor zorgde dat Elijah niks anders kon dan zijn ogen rollen. Hoe moeilijk kon het zijn? Elijah had een hekel aan twijfelaars die altijd een eeuw over een bepaald ding na moesten denken. Uiteindelijk koos de ban voor de smoothie met bosvruchten en was het weer Gia haar taak om dat te maken terwijl Elijah zijn geld aannam en in de kas legde. Snel krabbelde Elijah wat op zijn blaadje waarna hij wachtte totdat ze man weg was gelopen. Hierna draaide hij zich naar Gia. 'Waarom zijn we dit ook alweer gaan doen, ik verveel me nu al.' Zei Elijah waarna hij haar even zielig aan keek.

[ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 16:11 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Ik heb het uiteindelijk nog erg leuk met Evelyn gehad tijdens het feest. Ik heb niet echt iets geprobeerd, al heb ik wel met haar geflirt. Ondanks dat ik het wel wilde tho, maar ik was bang dat het alleen maar verkeerd zou uitpakken zo vroeg, alleen maar een domper zou leveren. Vandaag gaat ze met mij en Sebastian mee wafels verkopen, dus dat betekent dat ik gewoon weer verder ga met flirten. Ondanks wat ik heb of had met Isa, ik heb echt geen idee hoe het daar nu mee staat. Ik heb haar met die Tyler gozer naar huis zien gaan, ze heeft geflikflooid met mijn neef in de wc's. Ik weet het niet meer hoor. En mijn ego heeft een deuk opgelopen. Maar Evelyn laat me dat vergeten. Evelyn was al vroeg bij mijn huis, omdat Sebas de bus zou halen. Ik had me letterlijk net gedouched enaangekleed toen ze op de bel drukte. Ik gaf haar verse koffie en wat ontbijt terwijl ik een onschuldig, licht flirtend gesprek met haar aanknoopte. Jazeker, ik was zeer geïnteresseerd. Zij mag dat ook best weten, maar het moet niet desperate overkomen. Ik wil niet dat ze van me gaat walgen. Ik hoor de toeter van de bus, vervolgens word er lang op de bel gedrukt. "Ja, ja doe rustig" lach ik als ik de deur open doe. "Ha Levi" zegt Sebastian opgewekt. "Hallo Evelyn, klaar om wafels te verkopen?" lacht Sebastian. "Ik wel" ik lik over mijn lippen terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebel. "best idea ever" voeg ik er aan toe. "Hebben we de slagroom? De chocoladesaus? De caramelsaus? De aardbeiensaus? Fruit, ijs?" vraagt Sebastian. "Ohja, en het wafelbeslag, niet te vergeten," Ik grinnik. "Het zou al in de vriesvakken van de bus zitten toch?" vraag ik. "De rest staat hier" Ik wijs op de kratten naast de deur met de flessen met caramel saus. bakken met chocolade om te smelten, potten nutella, bakken met verschillende soorten fruit, bussen slagroom, flessen aarbeiensaus en de grote emmers met wafelbeslag. "Het moet alleen nog ingeladen worden" voeg ik er aan toe. " Nou, wie wil er rijden, wie gaat de wafels maken en wie gaat de wafels versieren?" vraagt Sebas lachend. "Ik wil me namelijk wel opofferen voor het bakken van de wafels, tenzij een van jullie dat liever doet?" Sebastian leunt tegen de bus aan."Nouja, in ieder geval, ik denk dat we kunnen gaan beginnen met verkopen!" ik glimlachte. "Ik rijd wel, tenzij jij dat wilt doen?" vraag ik aan Sebastian. "Ik vind zowel het versieren als het bakken goed, maar ik denk dat je het bakken leuker vind? of heb ik dat mis?" Ik kijk Evelyn even glimlachend aan. "Anyhow, zijn er niet twee van die bakdingen? De bus is groot genoeg toch dat bakken door 2 personen gedaan kan worden?" Ik haal mijn schouders even op. "Laten we het daar zo over hebben, eerst maar eens daarheen gaan" Ik begin de kratten en de emmers in te laden. Ik doe deur met een klap dicht als alles er in staat. "Let's go!"

[ bericht aangepast op 9 nov 2016 - 9:26 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

---

---

Met een sigaret in mijn handen stap ik het terrein van Willow Creek op. Ik zie een carwash en that's it. Nu nog mensen waar ik me bij aan wil sluiten. De rector had me verplicht om aanwezig te zijn bij de fundraiser, omdat ze me anders na schooltijd tot half zeven zouden houden. Ik kijk nog eens goed om me heen en zie Hailey. Ik gooi mijn sigaret op de grond en loop hierna richting de brunette.
'Hello Hailey.' Ik voel gewoon dat mijn ogen twinkelen. 'Zeg, dit had ik je op het feest nog willen vragen, maar toen is het me een beetje ontschoten. Jij bent toch de cheer captain?'
Ik bestudeer mijn korte nagels met afgebladerde zwarte nagellak. Hailey is de aardigste van alle Willow Creek meiden. Ik bedoel, ze is praktisch mijn beste vriendin, als je iemand die je echt een aantal dagen kent zo mag noemen. Mijn andere hand zit al in mijn tas, op zoek naar mijn heupflesje. Ik vind deze uiteindelijk, vast getapet aan het blikje cola.
Ik giet de alcohol in mijn blikje cola en het overige stop ik weer in mijn tas. 'Slokje?' vraag ik dan. 'Oh, als je al cheer cap bent, kan ik dan alsnog try-outs doen? In mijn vorige jaren hier was ik ook een cheer.'
Ik sla mijn armen over elkaar, waardoor er wat alcohol-cola op de grond spat. Ik bijt op mijn lip. Sukkel, denk ik dan. Mijn ogen dwalen af naar de smoothie stand. Gia en Elijah staan daar.
'Ben zo terug!' Ik kus Hailey op haar wang en ren richting de smoothie stand. 'Ik wil de smoothie die het meest smaakt naar druivensap gemengd met aardbeiensap.' Ik grijp tien dollar uit mijn tas en druk het in de handen van Elijah.
'Is dat genoeg of moet je meer hebben?'

---

all because i liked a girl

Redelijk vroeg had ik bij Levi voor de deur gestaan, met als hoofdoorzaak dat ik mijn huis voor de overbekende ochtenddrukte kon verlaten. Ergens vond ik het ook fijn om Levi weer te zijn, ik had het zaterdagavond nog best gezellig gehad, al kon je het niet echt het feest van de eeuw noemen. Ik had me een tikkeltje opgelaten gevoeld toen ik van Levi vrijwel direct koffie en ontbijt kreeg. Kort staarde ik naar mij lege beker koffie in mijn hand, lang kreeg ik daar echter niet de tijd voor. Je kon het toeteren, wat hoogstwaarschijnlijk door Sebastian veroorzaakt werd, makkelijk horen. Het getoeter werd gevolgd door het luide geluid van de bel dat door het huis galmde. "Ja, ja doe rustig," hoor ik Levi lachend zeggen terwijl hij de deur opent. Ik volg zijn weg en blijf iets achter hem in de hal staan. "Ha, Levi," klinkt de stem van Sebastian opgewekt. "En hoi, Evelyn," vervolgde hij, toen hij me had opgemerkt. Ik glimlachte even en leunde tegen de muur. "Klaar om wafels te gaan verkopen?" vroeg hij vervolgens met een lach op zijn gezicht. Nadat Levi instemmend heeft geantwoord en heeft benadrukt dat hij het een geweldig idee vind, knik ik lachend. "Hebben we de slagroom? De chocoladesaus? De caramelsaus? De aardbeiensaus? Fruit, ijs?" vroeg Sebastian. "Ohja, en het wafelbeslag, niet te vergeten," voegde hij toe. Ik schudde even mijn hoofd. ''Jij hebt er zin in op de vroege ochtend,'' ik grijns even. ''Het zou al in de vriesvakken van de bus zitten toch?" vroeg Levi, maar ik twijfelde of het een vraag was, en niet eerder een bevestiging. "De rest staat hier." Ik kijk naar de kratten naast de deur waar alle spullen in zitten. "Het moet alleen nog ingeladen worden," voegde Levi vervolgens nog toe. "Nou, wie wil er rijden, wie gaat de wafels maken en wie gaat de wafels versieren?" vroeg Sebastian lachend. "Ik wil me namelijk wel opofferen voor het bakken van de wafels, tenzij een van jullie dat liever doet?" vroeg hij aan Levi en mij. "Nouja, in ieder geval, ik denk dat we kunnen gaan beginnen met verkopen!" Sebastian lachte even. "Ik rijd wel, tenzij jij dat wilt doen?" vraagt Levi aan Sebastian. "Ik vind zowel het versieren als het bakken goed, maar ik denk dat je het bakken leuker vind? of heb ik dat mis?" Levi kijkt me even glimlachend aan. Ik haal mijn schouders op. ''Dat heb je inderdaad mis," grijns ik. ''Bakken is niet mijn sterkste kant, maar versieren moet lukken." Kort kijk ik beide jongens aan en vraag me af of één van hen dit ooit als eens eerder heeft gedaan. "Anyhow, zijn er niet twee van die bakdingen? De bus is groot genoeg toch dat bakken door 2 personen gedaan kan worden?" Vraagt Levi terwijl hij zijn schouders ophaalt. "Laten we het daar zo over hebben, eerst maar eens daarheen gaan." Als ik zie dat Levi begint met het inladen van de spullen loop ik ook een paar keer heen en weer om wat spullen in de kar te zetten. Als alles erin staat, wordt de deur met een klap dichtgegooid. "Let's go!" Zegt Levi. Ik grijns even. ''No offence to you, guys, maar we moeten echt even heel veel geld ophalen.'' Ik haal kort mijn hand door mijn haar. ''Des te sneller staat Jefferson weer." Ik schud kort mijn hoofd. Ik kon er niks aan doen, ergens kon ik maar niet aan Willow Creek wennen, maar aan de andere kant had het ook wel leuke kanten. ''Over geld gesproken, kost dit hele ding en die spullen niet al onwijs veel geld?" Ik keek even om me heen.

---

chaos makes the muse

"She's whisky in a teacup"

SARAH ARCHER | 17 | KISSING BOOTH WITH ISA | THOUGH CHICK | | JEFFERSON HIGH | OUTFIT | Hetgene wat zich afgelopen vrijdag tussen mij en Sebastian had afgespeeld was iets wat ik uit mijn hoofd probeerde te zetten. Gelukkig had ik hem sindsdien niet meer gezien want ik had geen idee wat ik ermee moest. Toen ik the morning after wakker werd wist ik niet hoe snel ik mijn spullen bij elkaar moest rapen en was ik er vandoor gegaan. Niet bepaald mijn beste plan, maar het was makkelijker om dit hele gebeuren te zien als een one night stand dan te moeten gaan denken over gevoelens.. Brr.       Gelukkig beurde Isa me op wat fijn was aangezien ik Cas na de desbetreffende avond ook niet meer had gesproken. Way to go Saar, bedacht ik nors om vervolgens met wat tegenzin tegen de booth te leunen waar Isa en ikzelf onze bijdrage deden aan het goede doel.       "Zeg Sarah," begon Isa waarna ik haar even aankeek. "Tyler, volgens mij wil hij weer samen zijn.." Hoewel dit niet bepaald als een verassing kwam wist ik niet goed hoe ik moest reageren. Ik wilde Cas niet kwetsen maar het leek me met de dag duidelijker worden dat Tyler zonder twijfel voor de blondine naast me ging. Gelukkig hoefde ik ook niet te reageren want de jongen kwam aanlopen samen met Owen.       Het gesprek dat daarna plaats vond kreeg ik niet helemaal mee omdat ik — zoals wel vaker was gebeurd de afgelopen dagen — mijn best deed om subtiel te kijken of ik Seb of Cas ergens zag. Dit was niet het geval en ik wist niet of ik er blij mee was of juist teleurgesteld.       Vastbesloten mijn aandacht op iets anders te richten glimlachte ik toen Tyler ons vroeg of het wel wat opleverde. Een rilling ging door me heen terwijl ik een vies gezicht trok, denkend aan de laatste kus.       "Iets te goed," sprak ik en grijnsde breed toen Isa mij tegen haar aan trok. "Al ben ik onderhand wel zat van de vraag of we elkaar niet een kus kunnen geven." Sprak de blondine. Ik moest me inhouden om te zeggen dat ik het helemaal niet zo'n probleem vond om de wens van vele uit te laten komen, maar mijn impulsieve gedrag had me deze week al een keer te veel in de problemen gebracht.       Toch gleed mijn hand over haar middel en legde ik mijn hoofd tegen haar schouder terwijl ik naar de twee jongens keek. "Dus, gaan jullie ook iets aan ons doneren?" Vroeg ik waarbij ik vragend een wenkbrauw op trok.

[ bericht aangepast op 13 nov 2016 - 17:47 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

ASHER JORDAN MONTERO
THIEF , JEFFERSON HIGH, WITH GRAY, AT SCHOOL]

---

Het weekend was wel oké geweest, het is namelijk onmogelijk om je te vervelen met een broer zoals Grayson. Al had ik de jongen wel duidelijk gemaakt dat ik niets voor Hailey voel terwijl hij zelf als een blok voor haar viel. Ik nam de taak dan ook op mij om die twee te gaan koppelen en dat terwijl ik mijn geheimpje nog veilig voor mezelf hield. Dit weekend daarentegen hadden we ons voorbereid op de fundraiser vandaag. Gezien mijn broer en ik al maanden het idee hadden een super dare te doen had ik besloten de fundraiser niet met de andere cheerleaders te doen -daarbij denk ik dat iedereen liever een sexy meid prefereerd dan ik die hun auto staat te wassen-. Daarbij vond ik onze fundraiser veel spannender. We hadden via twitter gevraagd voor enkele Dares die we nu aan het opschrijven waren op een bord, mensen betaalden zodat ze konden stemmen op hun favoriete dare - waaronder okselhaar waxen, door de gangen naakt rennen, hoofd scheren en nog enkele - waardoor Gray en ik niet meer terug konden keren en mensen maar al te graag betaalden om ons te zien lijden. We hadden ook alle spullen klaar en natuurlijk als we over de 500 dollar waren gingen Grayson en ik in een truck zitten voor 5 minuten, vol met ijskoud water - nee echt letterlijk ijs- We waren idioten, but hey it's for a good cause. Ik had zelf op twitter getweet dat als we 1000 dollar zouden verdienen, ik een liptattoo ging zetten en hack that is some painfull shit. En ik was dronken terwijl ik dat schreef yay...
Ik wachtte in onze booth totdat de klok 14:00 streek en dan pas gingen de dares van start

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Het voelt redelijk ongemakkelijk, om bij deze fundraiser aanwezig te zijn. Ik heb het gevoel dat niemand me kent, waarschijnlijk omdat ik niemand ken, en ik ben niet creatief genoeg om iets te verzinnen om geld mee op te halen. Gelukkig heb ik wel geld, dus kan ik dat gewoon uitgeven en heb ik toch iets gedaan om te helpen. Iets dat het nog ongemakkelijker maakt is dat ik waarschijnlijk Owen weer ga zien. Er is niets, maar dan ook echt niets, gebeurd toen hij bleef slapen. Het tegenovergestelde, zelfs - ik wist niet hoe snel ik mijn kamer in moest lopen, 'welterusten' moest mompelen en de deur op slot moest draaien. Pas de volgende ochtend kwam ik hem weer tegen, toen ik hem wees waar het ontbijt stond. Mijn vader kwam pas uren na Owen's vertrek thuis, dus ik hoefde hem niets uit te leggen. Gelukkig maar. De jongen was waarschijnlijk ontzettend dronken, dat is de enige reden dat hij er ook maar over na heeft gedacht om met mij te zoenen.. of meer te doen dan dat. Op momenten als deze wou ik dat mijn moeder er nog was, of dat ik vriendinnen had om dit mee te bespreken. Nu blijft het gewoon door mijn gedachten spoken. Ik loop een beetje verdwaald rond als ik Owen spot. We maken kort oogcontact, dus ik kan hem niet ontwijken, dus steek ik maar ongemakkelijk mijn hand op. Ik zie er nu echt uit alsof ik geen vrienden heb - wat ook waar is - en dat denken de mensen naast hem vast ook.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

---

Het was de middag, dag of week van de fundraiser. Ceira wist het niet meer. Ze wist dat de bedoeling van deze fundraiser was om zoveel mogelijk geld op te halen. De vraag was alleen, voor wat? Een goed doel? De school zelf? Ceira had in ieder geval geen intentie om een poot uit te steken om te helpen.       Op het terrein van de fundraiser rondlopen was geen probleem - maar aan liefdadigheid deed Ceira niet per se.       Ze zette een voet neer op het terrein. Nu ze was aangekomen vond ze dat het tijd was om een maatje te vinden - een persoon met wie ze deze dag zou doorbrengen. Echter, tot haar grote ergernis leek iedereen al bezet. Zuchtend zette ze enkele stappen verder het terrein in.       ”Iemand loner hier?” Deze gedachte ging enkele keren door haar hoofd heen. Ceira hield niet van alleen ergens rondwandelen, dat stond zo stom. Terwijl ze verder liep, keek ze het terrein rond om iemand te vinden en aan te spreken. Misschien was Maisie ergens. Ze zag Maisie echter voor iemand aan die heel hard zou bijdragen aan zo’n fundraiser. Daar was ze wel het type voor.       Omdat Ceira niet aan het opletten was, botste ze - terwijl ze aan het rondwandelen was - tegen iemand aan. “Oeps, sorry,” verliet al snel Ceira’s mond. Ze pakte degene waar ze zojuist tegenaan gebotst was bij de arm, zodat deze persoon niet zou vallen.       Ze keek degene nu aan, het was een meisje. Ceira had haar al vaker gezien. “Maddie, toch?” vroeg ze toen. “Heb je zin om met mij hier rond te wandelen anders? Aangezien je ook alleen lijkt te zijn.”

---

That is a perfect copy of reality.

---

'Is it hot in here or is it just me, being incredible?'

---

---

Smoother than a Smooth Criminal

---

---

Mijn handen hadden zich in elkaar gevlochten, terwijl ik toch wat nerveus voor me uit staarden. Ik had zat dares in mijn leven gehad om te weten waar ik bang voor mocht zijn. Natuurlijk zaten er ontzettende kloten dares. Echter was de ijs bad voor ons beide onontkoombaar. Iets wat ik bewust had gedaan, gezien mijn naam ervoor getekend was. Ik kende Asher maar al te goed. Ik was altijd de lul met dit soort dingen. Niet dat truths beter voor mij waren. Mijn tweeling wist ze maar al te goed voor me uit te kiezen… Echter bepaalde de kijkers vandaag wie een dare uit de hoed ging vissen. Ik wist maar al te goed dat er veel serpenten waren om mij te kiezen. Ik was misschien niet gehaat; maar ik had wel een paar mensen die zeker mijn leven zuur wilde maken. Fuck. Waarom was ik niet gewoon gaan carwashen met Asher? Ik wist zeker dat ik met mijn ass wel een strak rokje kon acen. Oké misschien was het wel logisch waardoor ik er niet was. Hailey. Sinds die ene avond zat Asher maar aan mijn kop te zeuren over Hailey. Blijkbaar had Asher besloten om Cupido te worden. Ik wist niet sinds wanneer de jongen besloot om zo betrokken te zijn met mijn liefdesrelatie; maar ik ging echt niks met Hailey doen. De laatste keer dat ik met een meisje een relatie had, was het met Maddie. Iets wat niet bepaald goed afgelopen was, gezien het alleen maar was om haar rijke pappa dwars te bomen. Liefde had er aan haar kant niet in gezeten, hoewel het bij mij duidelijk was van wel. Rijke – en zeker slimme meiden zochten niks in mij. Daarnaast had ik toch Sarah. We waren misschien fuck buddies; maar ik zou liegen als ik nooit beweerd had meer te willen. Echter leek ieder meisje hard to get te zijn in mijn buurt. Schijnbaar was liefde dus niet voor me voor bestemd en bleef ik maar voor eeuwig achter met mijn tweelingbroer. Ik ging wel met hem samen worden. Er was niemand op de aardbol dan Asher waar ik samen mee in het bejaardentehuis zou willen zitten. Wie weet kon ik zijn banaan wel voorkauwen, zodat ik het in zijn mond kon spugen. Net zoals mama vogels bij hen kinders. Oké gatver. You went to the wrong side of your mind, Grayson. Wake up.
Zachtjes kneep in mijn arm, waar ik besefte dat ik al wakker was. Godver. Ik gunde Ash dan ook een korte stomp; zodat hij ook wat wakker kon worden. Ik wist maar een paar dares die hij erin had gedaan. Onder andere je haar wegscheren. Iets wat ik zo en zo niet ging doen. Echter was Ash weer een ASH-OLE door het gewoon erin te steken. Puur omdat de publiek het wilde. Damn, boy. Laten we maar hopen dat karma naar hem keert. Echter wist ik niet wat voor andere gruwelijke dingen erin zaten. Dan kon het – hopelijk – alleen maar meevallen. Hoop ik.
‘We kunnen nog terug, you know. Onze eigen car wash beginnen.. ik denk heb ik nog wel wat pikante kledij in de kluis liggen… I mean is het niet gemeen dat er alleen maar een car wash is voor jongens? Where is that pussy power; Aye?’

[ bericht aangepast op 14 nov 2016 - 23:35 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Owen Bell Isa had niks anders gedaan dan mijn blik te ontwijken, kon ze me dan niet een glimlach gunnen? Onze vriendschap leek in een klap verdwenen en ik had mezelf niet eens kunnen uitleggen. Tyler en Isa hadden het over ontbijt en het was een steek in mijn hart dat ze met hem was meegegaan, ik gaf Tyler dan ook een korte, vragende blik.       ‘’En… Levert het al wat op?’’ Beide meiden sloegen hun armen over elkaar en ik beet even op mijn lip omdat ik het gevoel had dat ik wat buiten hun gesprek stond. ‘’Oh, ja, het gaat goed! Sarah en ik zijn geliefder dan ik gedacht had, al ben ik onderhand wel zat van de vraag of we elkaar niet een kus kunnen geven.’’ Ik lachte zachtjes en keek naar Sarah die haar hoofd op Isa’s schouder had gelegd.       Ik vroeg me af hoe haar avond was gegaan, in ieder geval wild met die stomme Willow Creek kakker. ‘’Dus, gaan jullie ook iets aan ons doneren?’’ Ze trok vragend haar wenkbrauw op en er maalden vele gedachten door mijn hoofd. Moest ze ons nou zo voor het blok zetten? Uit mijn zakken haalde ik een pakje sigaretten en haalde mijn schouders op, ‘’ik heb geen geld maar gratis is zeker geen optie?’’ Lachte ik zachtjes en leunde tegen de tafel aan doen met een simpel kleed er over heen gegooid, ik keek bij mijn woorden Isa niet meer aan; ik vermeed liever dat soort situaties. ‘’Het is voor het goede doel dus het gaat om de gedachten uiteindelijk,’’ voegde ik er aan toe en keek naar Tyler. ‘’Toch, Ty?’’ Mijn handen, nog wat vettig van de hotdogs die ik kort had vastgehouden, veegde ik af aan mijn schort voor ik een sigaret in mijn mondhoek stak.       ‘’Hoe vonden jullie het feest eigenlijk?’’ mompelde ik, voor ik er erg in had en eigenlijk het feit dat Isa niet meer met mij had gesproken, bespreekbaar wou maken. Toen ik om me heen keek viel mijn oog echter op Maisie die eigenlijk op het onderwerp aansloeg, ze zwaaide waardoor ik pas na enkele seconden doorhad dat het naar mij was. Er was niks gebeurd ookal hoopte ik op het tegenovergestelde, de volgende ochtend was ik vreselijk misselijk geweest en had met moeite het ontbijt naar binnen gekregen maar ik had in ieder geval lekker geslapen.       Ik zwaaide vriendelijk terug en merkte op dat ze alleen liep waardoor ik haar wenkte en ondertussen de sigaret aanstak. ‘’Doe even lief tegen die meid, ze kwam nog al onzeker over laatst.''

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Zwaaide hij nou naar mij? Ik kijk even rond, maar ja, het lijkt toch dat hij terugzwaaide. En als hij me dan ook nog eens die kant op wenkt ben ik al helemaal verbaasd. De meeste mensen willen niet met mij gezien worden, laat staan me aan hun vrienden voorstellen. Terwijl ik die kant op loop, en het is een redelijk stuk, steek ik een sigaret tussen mijn lippen en steek ik het ding aan met mijn zippo. Owen staat daar met een andere jongen en twee meisjes, maar geen van de drie komt me bekend voor. Niet zo gek, maar dan nog. Ik wou dat ik beter was met gezichten, zodat ik niet constant het gevoel zou hebben dat ik alleen maar nieuwe mensen tegenkwam. Als ik me bij de groep voeg glimlach ik, de ongemakkelijkheid waarschijnlijk te lezen op mijn gezicht. Toch doe ik mijn best niet over te komen als een loser, iets dat moeilijk is als je toch echt een loser bent. "Hey," ik begroet eerst Owen en kijk daarna de rest van de groep vriendelijk aan. "Ik ben Maisie.."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

Nadat vastgesteld werd dat ik ging bakken (yeas, Sebastian gaat z'n kookskills laten zien hoor), Evelyn ging versieren en Levi ging rijden, vroeg Levi: "Anyhow, zijn er niet twee van die bakdingen? De bus is groot genoeg toch dat bakken door 2 personen gedaan kan worden?"       Ik wou net mijn mond open trekken om antwoord te geven, toen Levi vervolgde: "Laten we het daar zo over hebben, eerst maar eens daarheen gaan." Hij begon met inladen van de spullen, waarna ik glimlachte en samen me Evelyn zijn voorbeeld volgde.       "No offence to you, guys, maar we moeten echt even heel veel geld ophalen," zei Evelyn. "Des te sneller staat Jefferson weer."       Ik knikte. "Als jij dan je allerliefste en leukste lach opzet, komt het vast goed. Iedereen wil wafels die gebakken zijn door Sebas en versiert door Evelyn, bestuurd door meneer Jackson hier," grinnikte ik.       "Over geld gesproken, kost dit hele ding en die spullen niet al onwijs veel geld?" vroeg Evelyn vervolgens.       "Jawel," zei ik meteen. "Maar ik heb even mijn leuke vader opgebeld of hij een busje kon regelen. Het is echt een geweldige man hoor, hij is alleen nooit thuis en weet niet hoe hij goed een vader moet zijn. Door dit soort dingen probeert hij het nog een beetje. Dusja, gratis busje en gratis spullen," zei ik, terwijl ik op de bus klopte en grijnsde.       "Anyway, get in," zei ik, terwijl ik de deur opentrok aan de bijrijderskant. Ik klom over te stoel heen, tussen de twee stoelen door, en belandde in het busje zelf, waar dan weer net geen stoelen stonden. ik pakte een kratje, ging erop zitten, en zei: "Laten we maar beginnen dan!"       "Ohja, en Levi, er zijn wel degelijk twee wafelbakdingetjes ja. Misschien dat jij zegmaar eerst gewoon rijd, en als we dan op een plek zijn met veel mensen jij gaat helpen met bakken, en als er daar niemand meer wat koopt jij weer gaat rijden naar een plek met veel mensen, enzovoort, snap je?"       Ik probeerde zo stevig mogelijk op het kratje te gaan zitten, wat nou niet bepaald lukte, dus schoof ik het kratje tegen de achterkant van de bus aan en ging opnieuw zitten. "En ik denk dat we het best bij school kunnen beginnen, aangezien de fundraiser nou eenmaal daar is, zeg maar. En dan kijken we daarna wel weer verder, denk ik."       Terwijl het busje Willow Creek naderde, drukte ik op een knopje, waarmee het "raampje" (of hoe je het noemen wilt) van het busje open ging. Ik ging vast staan, zette twee flessen met de wafelmix naast het wafelbakding en ging staan. Ik keek in het rond, in de hoop een grote groep mensen tegen te komen. Levi minderde al vaart met het busje, dus waarschijnlijk had hij bedacht dat het hier wel ergens kon, ofzo.       "Iets verder door en dan stoppen," riep ik door het busje, terwijl ik naar buiten bleef kijken. "Dan staan we wel goed! Nou Evelyn, klaar om de wafels prachtig te versieren?" grinnikte ik.       Mijn blik bleef hangen op de kissing booth van Sarah en Isa. Niet naar kijken, gewoon blik afwenden en geen reden geven om ooit een gesprek met Sarah te beginnen. Ik had dr gewoon helemaal geen zin meer in en wist ook meteen waarom ik geen vrienden was met Sarah. Al is ze 's avonds en 's nachts wel zo geweldig, 's ochtends en 's middags is daar niet meer veel van te zien.       "Nou guys, laten we maar beginnen dan." Ik zette mijn handen als een toeter om mijn mond, en schreeuwde: "WAAAAAFELS!"

---

take risks

'Niet zo ver ik weet, je pannenkoeken met bacon is één van de beste manieren om mee wakker te worden.' sprak Isa en ik lach zachtjes. Het was het minste wat ik kon doen. Ze was bij mijn stomme dronken kop gebleven en in eerste instantie zelfs de stoel gekozen om in slaap te vallen. Toen ik midden in de nacht wakker werd had ik echter de plekken verwisselt. Zij in mijn bed en ik in de stoel, aangezien ik lang niet zeker was of ze het zou waarderen als ik naast haar zou gaan liggen. Het ontbijt was een kleine moeite.
'Oh, ja, het gaat goed! Sarah en ik zijn geliefder dan ik gedacht had.' Antwoordde ze op mijn andere vraag, al voelde ik weer een lichte jaloezie opkomen. 'Al ben ik onderhand wel zat van de vraag of we elkaar niet een kus kunnen geven.' Ik lach zachtjes en bijt kort op mijn lip. 'Dat krijg je eh? De droom van elke jongen after all' plaag ik. "Dus, gaan jullie ook iets aan ons doneren?" vroeg Sarah op haar beurt en ik haal lichtjes mijn schouders op. Voordat ik echter kan antwoorden, spreekt Owen naast me al. ‘’ik heb geen geld maar gratis is zeker geen optie? ’Het is voor het goede doel dus het gaat om de gedachten uiteindelijk, Toch, Ty?’’ Ik kijk even naar hem en rolde mijn ogen kort, waarna er een korte lach over mijn lippen rolt. 'Hmh.. I could... Waarschijnlijk de beste kus die je hier kan krijgen.' zeg ik speels en geef Isa een snelle knipoog, omringt met hetzelfde speelse randje.
‘’Hoe vonden jullie het feest eigenlijk?’' Vroeg Owen vervolgens en ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Verschrikkelijk. Het was zo saai dat ik bereid was mezelf in een coma te zuipen.' mompel ik. 'Ey, mijn verjaardag komt eraan. Dat wordt een écht feest.' zeg ik vervolgens en ik knik, al wist ik eigenlijk nog niks zeker. Ik wist niet eens of ik wel een feest zou geven, of gewoon uit zou gaan met een groep. ‘’Doe even lief tegen die meid, ze kwam nog al onzeker over laatst.'' hoor ik hem opeens zeggen en ik frons, waar had hij het nou weer over. "Hey," hoor ik opeens en ik kijk op. "Ik ben Maisie.." Ik kijk even naar het meisje en knik lichtjes. 'Tyler..' zeg ik en steek mijn hand kort op, voor ik een sigaret opsteek en plaats neem op de booth zelf. Ik kijk weer naar Isa. 'Ze wouden me bijna laten samenwerken met een jock. Heb even medelijden met me.' zeg ik en lach kort. Ik kon het al niet vinden met de jocks, die dachten dat ze regelrechte geschenken uit de hemel waren. Maar deze guy was echt het toppunt van arrogantie en irritante trekjes. 'Hou je het nog een beetje vol?' vroeg ik vervolgens aan haar met een kleine glimlach.

---

El Diablo.