[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre
~ Myles Kennith Oakley|18|Nerd - Vaiana

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - Vaiana
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is maandag 17 oktober en er is voor de hele dag een fundraiser geplanned op het terrein van Willow Creek. Iedereen heeft verschillende manieren om geld op te halen, niks is te gek!

[ bericht aangepast op 24 nov 2016 - 17:04 ]

---

El Diablo.

Noch zenuwachtig noch volledig vol zelfvertrouwen stapte ik het schoolplein van mijn nieuwe school op. Nou ja, nieuwe school, dat was even een dingetje.
Terwijl ik alles om me heen in me opnam, zocht ik ergens ook een beetje naar Meneer Nelson — Sebastian, zo mocht, beter gezegd moest, ik hem nu noemen. Het liefst had ik gewild dat mijn moeder hierbij geweest was, het liefst had ik gewild dat ik hier überhaupt niet heen had gehoeven — gemogen — want dat had betekent dat mijn moeder nu gewoon nog bij me geweest was.
In mijn gedachte hoorde ik de brief weer op de mat vallen, mijn moeders gezicht toen ze het afschuwelijke bevel las en voelde het verdrietige gevoel dat plaats in me had genomen sinds dat moment. Mijn moeder was terug naar huis gestuurd.
We leefden hier toen al zo'n dertien jaar, waarvan we een heleboel jaren bij de familie Nelson hadden gewoond en voor ze hadden gewerkt. We konden het goed vinden met de familie, die ergens een beetje als eigen familie voelde. Alhoewel wij voor hen moesten werken, was het een erg fijn thuis. Mijn moeder en ik zijn geen enkele keer teruggekeerd naar thuis, wat inmiddels als een vreemd land voelde. Ik had er nooit naar willen terugkeren, al was het maar om mijn geboortedorp te bezoeken.
Echter leefden we hier niet legaal. We waren beiden niet ingeschreven en hadden dus geen verblijfsvergunning of paspoort. Ook ging ik dus niet naar school. Lezen leerde ik door boekjes van de kinderen van de familie en de hulp van Mevrouw Nelson. Jammer genoeg eindigde het huwelijk van Meneer en Mevrouw Nelson in de put toen ik dertien jaar oud was. Wij bleven bij Meneer Nelson wonen en zorgden ervoor dat in het huishouden alles in orde was.
Maar goed, mijn moeder moest dus weg. Ik mocht blijven. Waarom ze ons hebben opgesplitst is nog steeds een vraag die me dagelijks najaagt. Ergens ben ik blij voor mijn toekomst, maar ik hoop mijn moeder zo snel mogelijk op te kunnen gaan zoeken en terug mee te nemen.
Dus nu begon het "normale" leven. Net als mijn meeste leeftijdsgenoten naar een high school. Ik vond het maar raar. Ook was ik bang voor hoe erg ik achter zou lopen op de rest. Ik kon lezen, schrijven, Engels en Spaans spreken, maar de rest zou gegarandeerd een ramp worden, dat wist ik zeker.

Vandaag zou er op de school één of andere markt zijn. Dit was wel enigszins een rare, maar ook fijne eerste dag. Ik zou niet gelijk aan de bak moeten en kon eerst even rustig kijken wie wie was en hoe het er allemaal aan toe ging.
Met het beetje geld dat mijn moeder en wat geld van Meneer Nelson dat hij me speciaal gegeven had om er enigszins normaal bij te lopen, had ik een aantal kledingstukken gekocht. in een aantal van deze exemplaren liep ik dan nu ook over het schoolplein. Het was raar, maar deze kleding zorgde ervoor dat ik me toch ergens wel iets meer op mijn gemak voelde.
Na enkele aarzeling besloot ik naar een kraampje te gaan, waar drankjes verkocht werden. Er stonden een aantal mensen bij, waarvan ik niemand kende, wat niet echt heel gek was, omdat ik überhaupt maar heel erg weinig mensen kenden door mijn leven dat haast een kluizenaarschap leek.
"Zou ik een" Ik wierp een blik op het bordje dat erbij stond. "smoothie mogen?"

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

MYLES KENNITH OAKLEY

The 'Nerd' , At the Parking, Talking to Hailey

'Dat zou best eens kunnen ja..' Knikte ze en schudde na mijn vraag haar hoofd waardoor haar lange lokken vrolijk meesprongen. 'Nah... Het is niet héél koud en je merkt het niet zo als je eenmaal bezig bent.' glimlachte ze, 'Besides.. Als je het hele jaar door in een rokje een team moet aanmoedigen, raak je vanzelf gewend aan verschillende weersomstandigheden.' lachte ze vervolgens en ik lachte ook even zacht.Bij mijn andere vraag haalde ze simpel haar schouders op en grijnsde lichtjes. 'Hmh... Misschien wel als ik er een had' zei ze nonchalant en ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen verbaasd aan. Had ze serieus geen vriendje? In iedere cliché USA highschool film was de cheerleader altijd een bitch die met de jocks date, maar Hailey was totaal niet deze stereotiep.
"Niet?" vroeg Hailey plagend over mijn opmerking van het carwashen waardoor ik even lachte. " Ik kom van Canada en zou nog niet eens in een rokje durven met dit weer." zei ik en besefte wat ik net gezegd heb waardoor ik rood werd. "I mean, niet dat ik een rokje zou gaan dragen. " stotterde ik, faal Myles enorme faal. "Uh, wat ben ik een sukkel zeg." mompelde ik zacht eerder tegen mezelf. Gelukkig werd Hailey geroepen door haar Coach waardoor ze even was afgeleid. Blijkbaar zou Hailey eten gaan halen voor haar sheersquad en ze keek me even vragend aan. 'Wil je mee?' glimlachte ze en ik glimlachte even zwakjes terug. Ik had niet echt iets te doen vandaag dus kon ik in principe wel met haar mee. "Als ik je daarmee kan helpen, graat je me nog mee wilt tenminste.? Ik wil je namelijk niet vervelen." zei ik iets onzeker. Het zou niet de eerste keer zijn dat een meisje me dumpte omdat ik niet zoals 'alle andere jongens' was. Ik was nu eenmaal geen feest beest , deed niet echt aan drugs en was niet bepaald super romantisch of stoer.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ik keek toe hoe Sebastian knikte op mijn uitspraak over het ophalen van het geld. Vervolgens gleed mijn blik naar Levi, die eigenlijk helemaal niet reageerde. Ik keek hem even met een schuin hoofd aan en glimlachte toen. "Als jij dan je allerliefste en leukste lach opzet, komt het vast goed. Iedereen wil wafels die gebakken zijn door Sebas en versiert door Evelyn, bestuurd door meneer Jackson hier," zei Sebastian vervolgens grinnikend. Ik keek hem even aan en schudde lachend mijn hoofd. "Oh, dus ik mag alleen maar rond rijden en mooi wezen?" Hoorde ik Levi zeggen en ik kijk hem even afwezig aan. "Nou moeten we het maar mee doen hé" Vervolgde hij, waarna ik hem met een uitdagende grijns aankeek. ''Maar dat mooi wezen is toch wel een van je sterke punten, right?'' "Jawel," zei Sebastian meteen toen ik naar het geld had gevraagd. "Maar ik heb even mijn leuke vader opgebeld of hij een busje kon regelen. Het is echt een geweldige man hoor, hij is alleen nooit thuis en weet niet hoe hij goed een vader moet zijn. Door dit soort dingen probeert hij het nog een beetje. Dusja, gratis busje en gratis spullen," Sebastian klopt op het busje terwijl hij grijnst. "Anyway, get in," Ik keek hem even aan en volg dan het voorbeeld van de beide jongens en klim ook in het busje. Ik laat me vallen op een van de stoelen en vis mijn telefoon uit mijn zak. Terwijl ik wat op social media scroll, hoor ik dat Sebastian alweer verder gaat met praten. "Laten we maar beginnen dan! Ohja, en Levi, er zijn wel degelijk twee wafelbakdingetjes ja. Misschien dat jij zegmaar eerst gewoon rijd, en als we dan op een plek zijn met veel mensen jij gaat helpen met bakken, en als er daar niemand meer wat koopt jij weer gaat rijden naar een plek met veel mensen, enzovoort, snap je?" Levi knikte als antwoord en keek even naar Sebas. "Ja dat is prima, Als we veel geld willen ophalen moeten we genoeg kunnen bedienen, en met één iemand die bakt gaat dat niet snel genoeg denk ik. En ik denk dat we het best bij school kunnen beginnen, aangezien de fundraiser nou eenmaal daar is, zeg maar. En dan kijken we daarna wel weer verder, denk ik.'' Ik voel hoe Levi het busje start en richting school begint te rijden. "Iets verder door en dan stoppen" roept Sebastian, die het raampje al geopend had. Ik kijk even het terrein van de school over en slaak een korte zucht. "Prima" antwoord Levi "Dan staan we wel goed! Nou Evelyn, Klaar om de prachtige wafels te versieren?" hoor ik Sebastian grinniken. "Nou Guys, klaar om te beginnen?" Ik knik lachend en hijs mezelf overeind. Ik hoor hoe Sebas wafels begint te schreeuwen en rol kort met mijn ogen. "Zeg maar wat ik kan doen baas" grijnst Levi als hij zich bij ons heeft gevoegd. "Naast hier staan en mooi wezen natuurlijk" vervolgt hij. Ik kijk hem even aan. ''En dat doe je heel erg goed, mijn complimenten.'' Zeg ik grijnzend. ''Ik ben dan niet de baas, maar misschien kan je gaan bakken?"

---

chaos makes the muse