• Jap. Ik heb net een stapel met belangrijke papieren doorgespit (dingen over zorgverzekeringen, bankrekeningen, studiefinanciering en ID-kaarten, dat soort eng spul), want middernacht is daar natuurlijk de perfecte tijd voor, duh. Ik was dit al een tijdje voor mij uit aan het schuiven, zoals zoveel dingen, maar hoe lang precies werd mij nog eens pijnlijk duidelijk toen ik een folder tegenkwam met "Je gaat binnenkort studeren!" uit 2011, nog netjes ingepakt in plastic. (Overigens is het me ook een beetje een mysterie wie er precies dacht dat ik in 2011 bijna ging studeren, want ik was toen 15 en zat in klas 3 en 4 van het vwo, maar oké.)

    Dus ja, tja. Wat waren momenten waarop het jullie nog eens helemaal kraakhelder werd dat je uitstelgedrag toch wel enigszins zorgwekkende vormen aan had genomen? Misschien kunnen we samen falen in het leven. (clown)


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Dat moment dat je grammatica moet leren en denkt: dit zijn maar 3 rijtjes dat leer ik vanavond wel. Vanavond: ach 5 minuten voor het proefwerk kan ook toch?


    And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)