[RPG — 3OO] Melrose High • Speeltopic - Speeltopics

---

---

STORY Melrose High is een middelbare school zoals geen ander. Onder de leerlingen spelen er veel zaken die bij het puberleven horen. De één streeft naar populariteit, de ander naar de beste cijfers. Er lopen werkelijk alle soorten leerlingen rond, van de cheerleaders tot de gevreesde drugdealers. De dienst wordt uitgemaakt door de succesvolle atleten van de school, zij bepalen de norm. Bezwijk jij onder de druk van medestudenten of weet jij je eigen weg te gaan op deze hectische school? MELROSE HIGH Stad: Melrose (fictief) | Omschrijving komt nog Staat: California Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar) Schoolkleuren: geel en groen Sportteams: — Football: The Wolves. De jongens moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is. — Cheerleaders: The Vipers. De meisjes moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is. — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, honkbal en basketbal Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, schaakclub ROLLEN Naam • Grade • User • Status • Pagina Naam: Leeftijd: Grade: Status: Innerlijk: Graag meer dan alleen steekwoorden Uiterlijk: Probeer om geen dertigjarigen te gebruiken voor het uiterlijk van een zestienjarige Geschiedenis: Relaties: Geen toekomstige liefdesrelaties afspreken, vriendje en vriendinnetje mag wel zolang je maar geen ORPG gaat spelen Extra: Hobby's, clubs/sportteams, likes, dislikes etc. Mannen VOL — Isaiah Da Costa • Junior • Yugen • Wallflower • Diego Barrueco • 1.08 — Caleb Montana • Senior • Horvath • Drugsdealer • Daniel Bederov • 1.05 — Gus Charles Kingsley • Senior • Ziegler • Quarterback • Tim Borrmann • 1.07 — Cristiano Ignazio Barone • Senior • Desierto • Badboy • Zayn Malik • 1.02 — James Archibald MacTavish • Junior • PeterMaximoff • Weirdo • 1.11 — Dallas Corey Eathons • Senior • Jughead • The athletic guy • Joe Collier • 1.11 — Owen Cameron Green • Grade • Griffel • Geek • 1.11 — Luke Isaac Hughes • Senior • Wemel • Rebel • 1.10 — Osckar Chambers • Senior • Perrfect • Vreemde vogel • Olly Alexander • 1.10 — Vincenzo Santino Alesi • Senior • Zelda • Jock • Stephen James • 1.10 — Michael Gabriel Sherman • Senior • Griffel • Status • 1.11 — Jeremiah Bodhi Geauxinue • Senior • Greenlight22 • Pitcher • Lucky Blue Smith • 1.10 Vrouwen VOL — Kamryn Montgomery • Junior • Ziegler • The new girl • 1.11 — Cassie Da Costa • Junior • Desierto • Cheerleader captain • 1.09 — Stacey Sara Hale • Junior • Sunrises • Cheerleader • Baskin Champion • 1.10 — Juniper Lia Ahearne • Senior • Marlow • Rebel • Faceclaim • 1.11 — Roxy Sayen Pierce • Senior • Dougal • Bitch • Kimmy Schram • 1.06 — Ayden Reynolds • Senior • McCrory • Gangbitch • 1.07 — Aliz Nicola Harrington • Senior • Brinvi • Status • Taylor Hill • 1.10 — Jacinta Isabelle Fray • Senior • Faolan • Dancer • 1.07 — Libby McKenna • Senior • Ameliorate • Hippie • 1.11 — Charlie Kate Green • Senior • Wemel • Punker • 1.11 — Sofia Maria Edwards • Senior • Zelda • Rapper • 1.11 REGELS — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden — Maximaal drie personages per persoon met verschillende geslachten en statussen — Geen perfecte personages — Nieuwe topics worden gemaakt door mij, tenzij anders aangegeven — Bespreek relaties en overige zaken in de praattopics — Heb je een vragen? Stel ze gerust — Have fun! Let op! Op dit moment geldt er de 4 post regel. Dat wil zeggen dat je minstens 4 posten wacht nadat jezelf gepost hebt, alvorens je weer een post mag plaatsen. Dit om te voorkomen dat de RPG bij de start al meteen in een sneltreinvaart schiet.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

18 • SENIOR • BITCH • SCHOOL GROUNDS • ALONE Met een sigaret tussen mijn lippen stap ik de schoolbus uit en ik pak de aansteker uit mijn zak waarna ik deze sigaret aansteek en meteen een trek neem. Dit is mijn ontbijt en dat is het al jaren. Ik durf er best openlijk voor uit te komen dat ik verslaafd ben aan de nicotine en andere stoffen in dit ongezonde stokje. Toch trek ik me er niks van aan. Ik ben verslaafd aan wel meer ongezonde dingen en dit is er slecht een van. Ik zie dat sommige cheerleaders hun neus ophalen als ik voorbij loop en de rook uitblaas. Ach, van een klein beetje rook gaan ze echt niet dood en anders moeten ze maar niet midden in het pad — mijn pad — naar de ingang van de school gaan staan. Heel simpel, makkelijk op te lossen, denk ik zo.       Voor de deur blijf ik stilstaan. Goed, ik ben niet zo van de regeltjes en zo, maar ik zal niet binnen gaan roken. Thuis doe ik dat ook nooit. Misschien heeft dat ook de reden omdat mijn ouders niet weten dat ik rook. Ik verberg altijd alles zorgvuldig, maar zelfs dat hoeft niet eens want ze zijn toch nooit thuis. Kan ik ook niet helpen dat ik slechte gewoontes ga ontwikkelen. Als ik nog maar een klein stompje sigaret over heb, gooi ik dit op de grond en loop ik het schoolgebouw in. Ik kan niet zeggen dat ik heel veel zin heb om vandaag lessen te volgen, simpelweg omdat ik gewoon geen zin heb. Het interesseert me ook voor geen meter en ik heb echt wel wat beters met mijn leven te doen. Ik wil gewoon lol maken voor mijn ouders weer thuis zijn en ik me weer voor moet doen als de perfecte dochter. Die hebben ze niet. Ik ben hun enige dochter en ik ben verre van perfect. Ik wil niet naar de universiteit en het liefst zou ik nu meteen al stoppen met school. Waarom zou ik het überhaupt willen, hierna nog jaren verplicht lessen volgen?       Nadat ik mijn tas in mijn kluisje heb gedumpt en slechts een pen en mijn telefoon en een pakje sigaretten in de zak van mijn spijkerjasje heb gestopt, loop ik door de school in, richting de kantine. Verveeld staar ik rond en ik kauw op het stuk kauwgum dat ik nog snel heb gepakt. Ik heb mijn oortjes mee, dus met een beetje geluk kan ik straks gewoon mijn muziek gaan luisteren in plaats van op te moeten letten in de les.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

---

Senior • The athletic guy • 19 • Lockers • Jacinta

---

Dallas zijn mondhoeken weten langzaam iet wat grijnzend omhoog te kruipen wanneer de eerste klanken van het nummer I feel it coming van The Weeknd door zijn witte oortjes denderen en hem automatisch in een vrolijke gemoedstoestand weten te brengen. Hij heeft er op dit moment alweer een ronde opzitten, ditmaal langs Aliz haar huis richting de kerk om vervolgens een van de eerste afslagen rechts te nemen om uiteindelijk in een half uurtje terug bij zijn huis te belanden.       Het deed hem goed om de energie door zijn lichaam te voelen tijdens het joggen en zo zijn gedachte ergens anders op te kunnen focussen. Al zal het over het algemeen lijken alsof hij nergens wat om geeft, woelen zijn gedachte onbewust heen en weer, iets wat niet zo snel van zijn gezicht af te lezen is. Echter, valt het voor de mensen die hem goed genoeg kennen, wel aan zijn gedrag te merken. Na het nieuws over zijn moeder heeft hij zich wat afwezig gehouden en is hij zich nog meer gaan richten op het sporten om zich zo op iets anders te kunnen richten.       Naast het sporten, is muziek ook een middel om hem uit zijn gedachte te halen. Al zorgt dit er tevens voor dat hij zichzelf kan afsluiten voor de mensen om zich heen en heeft hij geen enkel idee welke gezichten hij op weg naar zijn kluis al is gepasseerd.       Eenmaal bij zijn kluis aangekomen, weet hij deze met een simpele beweging open te krijgen. Terwijl hij de kluisdeur met zijn rechterhand openhoud, tikt hij met zijn vingertoppen mee met het ritme van de muziek en bekijkt hij twijfelend de ruggen van de boeken die zich hier in bevinden. Twee vakken verschijnen in zijn gedachte en net wanneer hij deze uit zijn kluisje wilt halen, voelt hij een hand op zijn schouder.       Dallas fronst zijn wenkbrauwen en werpt een nonchalante blik naast zich, niet echt geïnteresseerd in de persoon die hem weet te storen. Echter, weet een glimlach zijn gezicht te sieren wanneer hij Jacinta voor zich ziet staan.       ’Oh, hé.’ Zegt hij net iets te luid, gezien hij boven het geluid van zijn eigen muziek uit probeert te komen waarvan hij zeker weet dat de klanken ook voor haar te horen zijn. Hij weet zijn oortjes op een relaxt tempo uit zijn oren te halen en bergt ze op in de hals van zijn marine blauwe T-shirt, waarna hij haar weer aan weet te kijken.       ’How is mon petit ami?’ Dallas weet haar kin even kort aan te raken met zijn duim en wijsvinger, maar weet al snel zijn blik op zijn kluisje te richten om zijn boeken in zijn tas te stoppen en zijn kluisje te sluiten om zich op Jacinta te richten.

[ bericht aangepast op 8 maart 2017 - 23:26 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

---

'I made lots of mistakes in the past, but if you judge me on what I did in the past,
then you don't belong in my future.'

---

---

'Try to break me
And I'll break you ten times harder.'

---

Veel te gauw hoorde ik het schelle geluidje van de wekker de slaapkamer vullen. Vermoeid stak ik mijn hand uit en drukte ik blindelings mijn alarm uit. Om het hele huis wakker te maken, had ik ook nou niet bepaald zin in. Niet dat de jongen achter me wakker geworden leek te zijn. Zijn adem streek rustig in mijn nek, terwijl zijn armen stevig rond mij heen getrokken lagen. Eigenlijk té stevig. Ik poogde dan ook voor enkele secondes om als een walrus uit zijn armen te rollen, maar dat leek ze alleen maar meer aan te spannen in zijn slaap. Perks of sleeping with Chris. Als hij je eenmaal vast had, kwam je niet zo snel los. Zelfs niet als hij sliep. Bij Owen was het een heel ander verhaal. Meestal als ik bij hem sliep, schopte ik hem in mijn slaap het bed uit. Ik was eenmaal een wilde slaper, oké. Niet dat Chris daar last van leek te hebben.
Moeizaam wist ik me weer verder te rollen als een walrus – of om het origineel te houden – een rolmops in zijn armen, zodat onze gezichten nu behoorlijk dicht bij elkaar kwamen. Plagend beet ik kort in zijn neus, wat hem wel wakker moest maken. ‘Wakker worden sunshine. Je hebt drie seconden de tijd om op te staan, voor ik de gordijnen opentrek.’ Plaagde ik de jongen zachtjes. Ik schoot snel uit zijn armen, voor ik behendig kuchkuch, de bed uit rolde in de shirt die ik gisteravond van Chris gestolen had. You can bring the girl out of the hood, but the hood not out of the girl aye.
Ik trok de shirt een beetje recht, hoewel ik niet in de gaten had dat aan de achterkant van het shirt, een plukje nog in mijn onderbroek stak. Oeps.
Snel glipte ik naar de gordijn, die ik even vast hield alsof Chris een stier was, die ik uitdaagde naar het rode lap te komen. Was misschien ook wel zo. Had ik hem tenminste zijn bed uit en had ik ook meteen een lift naar school. Het was een win-win situatie, die ik niet kon laten schieten. Plagend wierp ik dan ook een mierzoet glimlachje naar de jongen, voor ik begon met aftellen. ‘Drie…. Twee….’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

MICHAEL 'MICAH' GABRIEL SHERMAN

Nog een laatste keer haalde ik mijn handen door mijn lichtgekrulde blonde haren voordat ik tevreden was met hoe ik eruit zag voor vandaag. Ik had een licht grijs shirt aan met een design op van één of ander satanisch kruis. Ah zolang het goed zat en mijn figuur accentueerde vond ik het goed. Je kon me zeer zekers een ijdeltuit noemen en hier schaamde ik me ook niet voor. Ik sportte veel en at gezond, dus dan mag mijn afgetraind lichaam wel gezien worden niet? Iets waar ik vroeger nooit aan had willen denken, het is dat ik nu nog steeds erg lette op mijn voeding want ik wilde nooit meer zo'n dieptepunt bereiken in mijn leven. Moddervet worden genoemd, nee dat nooit meer. Na nog wat deo opgespoten te hebben verliet ik mijn ietswat rommelige badkamer en stormde ik de trappen af. Mijn ouders waren er zoals altijd niet dus kon ik lekker veel lawaai maken in het huis, enkel mijn zusje en broertje waren er en die zouden zo meteen ook naar school moeten. "Hey Michael." werd ik begroet eens ik de keuken binnenkwam wat me even deed glimlachen naar mijn zusje. "Morgen, Louise." zei ik met een klein lachje waarna ik mijn hand door haar blonde krullen woelde waardoor ze een tegenruttelend geluidje maakte en me een stomp verkocht. "Aw." zei ik quasi gepijnigd voordat ik plagend naar haar grijnsde en een appel uit de kom nam. "Oh ik moet gaan, bye Michael!" zei het meisje haastig voordat ze haar koffiekoek in haar mond propte en half roepend naar mijn jongere broertje seinde dat ze te laat gingen komen. Kort mijn hoofd schuddend nam ik een hap uit mijn appel waarna ik mijn mobiel boven haalde.

'To Charles: Ben er over 5 minuten, be ready.'

Na op verzenden geklikt te hebben at ik nog een laatste hap van de groene appel waarna ik deze weg gooide en naar de achterdeur toe liep. Nog mijn zwarte leren jacket aan, en daarna de sleutels van mijn motor voordat ik als laatste ook het huis achterliet en naar de garage toe liep aan het eind van de tuin. Zo koppig als ik was had ik al jaren de gewoonte om het huis langs achteren te verlaten en te betreden. De kans dat er iemand van school me zou zien binnen komen in deze villa was te groot, dus deed ik het maar op deze manier. Hierdoor zou ik vanuit de achterwijk vertrekken en meteen naar Charlie's plek doorrijden waardoor ik enkele binnenbaantjes kon nemen. En zo gezegd zo gedaan. De weg die ik nam voelde vertrouwd aan, het was ook iets wat ik de afgelopen 5 jaar haast dagelijks deed, te voet of met een brommer.
Eens ik bij het bekende huis aankwam wachtte ik op mijn brommer voor haar deur, Charlie kennende zou ze meer dan 5 minuten nodig hebben om klaar te zijn, vandaar dat ik haar ook meestal vroeger een bericht stuurde zodat ze min of meer klaar was als ik bij haar huis van toegekomen. " Come on Darlin!" riep ik naar het huis.

OWEN CAMERON GREEN

Deze ochtend was ik best al vroeg wakker, dit kwam door het kleine diertje dat ik in mijn kamer hield en mijn aandacht nodig had. De kleine Peeves, een babyegel die ik een week geleden ziekjes terug had gevonden in onze tuin. Ik kon het arme beestje niet laten liggen dus had ik na veel onderzoek het kleine beestje verzorgd. Hij hield van belly rubs en eet enorm graag , maar was ook erg actief in de nacht, waardoor ik meestal na school wat slaap inhaalde zodat ik in de nacht het ventje kon helpen met eten enzovoort. Peeves was nu eindelijk in slaap gevallen waardoor ik naar beneden kon gaan. "Morgen mam." begroette ik mijn moeder die bezig was met ontbijt te maken. "He schat, is Charlie al wakker?" vroeg ze waardoor ik even mijn schouders ophaalde. "Geen idee." haf ik haar eerlijk toe, Charlie kennende lag vast nog in haar bed, tenzij Michael haar kwam omhalen. Ik had het niet echt op die jongen en hij had Charlie nogal op een slechte manier ingepalmd waardoor ik me af en toe zorgen maakte over haar.
Ik bedankte mijn moeder voor de bacon and eggs die ik van haar kreeg en schoof haast alles meteen naar binnen, de hele nacht opblijven had een boel van mijn energie genomen waardoor ik deze weer moest opladen. Ik keek naar buiten eens ik het luide gebrom van een motor hoorde waardoor ik even met mijn ogen rolde. "Charlie! Micah is er!" riep ik naar boven toe waarna ik mijn bord in de vaatwaslachine stak. " Ik ga ook maar, zie je vanavond mam." zei ik eens ik nog een kus op haar wang drukte en mijn tas op mijn schouder hees. "Doe je vriendinnetje de groeten van me." glimlachte ze nog waardoor ik even afwezig knikte en naar buiten liep. Ik negeerde Micah die zijn best deed om mij ook te negeren waarna ik mijn fiets uit de garage haalde. Ik had mijn rijbewijs wel, maar het was niet dat ik de auto ging gebruiken voor dat kleine eindje, daarbij moest mijn moeder ook nog op haar werk geraken dus vond ik het zeker geen last om mijn dagelijkse sport binnen te slepen door te gaan fietsen.

Eens ik onderweg was dacht ik nog even na over wat er afgelopen weekend was gebeurd. Ik hield nu al een tijdje vol dat ik een vriendinnetje had, gezien ik doodsbenauwd was om me te gaan outten. Ik had geen idee wat mijn ouders wel niet van me zouden denken, of Charlie waardoor ik nu al een maandje een nep relatie had met Aliz. De engel had na een nogal gênante date doorgehad dat ik geen aantrekking had tot het vrouwelijke geslacht waardoor ze me hiermee besloot te helpen, totdat ik de moed had en de zekerheid om mijn geaardheid te aanvaarden en te uitten. Ayden, Charlie en Libby wisten dan ook dat ik niet 100% hetero was, maar toch was het moeilijk voor mezelf om te weten wei ik werkelijk was. Deze relatie hielp me toch een beetje en had ook wel nadelen en één daarvan was dat ik Aliz heb moeten voorstellen aan mijn familie. Ik hield er niet van om hen voor te liegen en ik had -ondanks dat Aliz een prachtige verschijning is- ook niets van gevoelens voor haar, naast vriendschap. Maar ik deed er haast alles aan om dit zo echt mogelijk te laten lijken.

In gedachten vezonken merkte ik niet op dat ik al bijna op school was aangekomen en zette mijn fiets in de daarvoor bestemde plek waarna ik deze sloot en de school binnen liep. Ik liep naar mijn kluisje toe, nam mijn boeken en zag net een flits van Libby die richting de kantine liep, een voorbeeld wat ik ook volgde gezien ik nog niets gedronken had en ook oprecht benieuwd was naar het weekend van de jonge dame. Na een flesje water gekocht te hebben liep ik naar de brunette toe en glimlachte naar haar. "Hey Libby!" begroette ik haar waarna ik een kus op haar wang drukte als spontane begroeting voordat ik naast haar ging zitten. Ik blikte even naar de pose dat ze inzat en besloot dat niet na te doen gezien ik echt niet zo lenig was als haar. "Hoe is het met je?" vroeg ik haar vervolgens en leunde wat tegen de tafel aan. Libby was niet alleen mijn kluisjesbuur maar we hadden een soort van gemeenschappelijke struggle met onze geaardheid.

[ bericht aangepast op 8 maart 2017 - 23:36 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Charlotte 'Charlie' Kate Green “Cutting class for the thrill of it – getting drunk on the past we were livin' in.” Eén van mijn meest favoriete momenten in het leven was de staat tussen slaap en wakker zijn. Als je in précies die ene houding lag die het meest comfortabel was. Als je al je ouders kon horen ruzieën om iets onbenulligs als het koffiezetapparaat, terwijl jij nog op één oor lag. En dan had je één verschrikkelijke uitvinding die dit vredige moment elke dag weer verpestte: een wekker. Een protesterend gekreun verliet mijn lippen toen de mijne afging. Agressief sloeg ik een paar keer op de uit-knop. Ik drukte eigenlijk nooit op snooze, simpelweg omdat ik dat kut geluid niet vaker dan een keer op een dag kon verdragen. Met een flink ochtendhumeur begon ik aan deze nieuwe dag. Nadat ik had gedoucht en me had aangekleed, checkte ik mijn telefoon op nieuwe berichtjes. Mouse >> Ben er over 5 minuten, be ready. Ik wilde net een antwoord typen, toen ik Owens stem van beneden hoorde komen. Ik verstond iets met ‘Micah’ en ‘hier’. Er hoefde geen Einstein aan te pas te komen om te weten dat Micah op mij stond te wachten. Nou maak van die vijf minuten van je maar vijf seconden.       ‘Come on darlin!’ hoorde ik iemand roepen van buiten. Grijnzend rende ik naar mijn raam en opende deze. Micah stond buiten, te wachten op zijn brommer, op mij. Ik ging wat uit mijn raam hangen.       ‘Ik moet nog even wat eten, dus je moet me nog even missen, Mouse.’ Ik zond hem een plagend, sarcastisch luchtkusje en sloot mijn raam toen weer. Vervolgens slingerde ik mijn rugzak over mijn schouder en hobbelde ik met een hoop kabaal de trap af, terwijl ik Blitzkrieg Bop van Ramones neuriede. Aan de ontbijttafel vond ik alleen mijn stiefmoeder. Van mijn vader wist ik dat hij waarschijnlijk al naar zijn werk was, maar waar Owen uithing was me een raadsel. Ik propte een eierkoek in mijn mond. ‘Is Owen al weg?’ vroeg ik met volle mond, terwijl ik een appel en wat geld in mijn tas stopte. Ze knikte. Oké... tot zover ons ochtend stiefmoeder-stiefdochter-momentje.       ‘Mouse!’ riep ik opgwekt toen ik mijn huis uit kwam hollen. Ik rende op hem af en sloeg mijn armen enthousiast om zijn nek heen. ‘Hey, ik heb je gemist,’ verzuchtte ik dramatisch en drukte een kus op zijn wang. ‘Heb je zin in weer een übersaaie dag op school?’ vroeg ik sarcastisch en ging bij hem achterop zitten waarna ik mijn armen stevig om zijn middel heen sloeg. 17 • Senior • Punker • Goalgetter @ Soccer team • Home > School • Micah

[ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 17:28 ]

---

I just caught the wave in your eyes

PARKING LOT || WITH LUKE || SENIOR

---

---

Een lichte frons verscheen op haar gezicht toen ze Caleb's berichtje las dat hij haar niet kon ophalen. Zou er iets mis zijn? Sinds zijn zestiende had ze bijna altijd met hem meegereden naar school. De keren dat ze niet met hem mee had gereden, waren zo'n beetje op twee handen te tellen. Een verontrustend gevoel trok door haar lichaam, ze voelde zich er haast misselijk door. To: Caleb. Oh, okay. Are you okay? Hierna stuurde ze ook een naar Vincent, want ze was er vrij zeker van dat Caleb niet eerlijk zou zijn. To: Vince Vince? Weet je of alles goed gaat met Caleb? Met een diepe zucht rolde ze uit bed, om te douchen en zich klaar te maken.       Toen ze beneden kwam was zowel haar vader als moeder nergens te bekennen. Niet verbazend, na hun ruzie gisteravond. Haar vader was waarschijnlijk eerder naar zijn werk getrokken, waar haar moeder langer in bed bleef liggen, enkel om elkaar maar te vermijden. De honger die ze had verdween al snel, maar voor de zekerheid gooide ze toch een bakje met druiven en een muffin in haar tas.       Ze was nog erg vroeg, maar besloot om alvast naar school te gaan. Veel nut had het niet om thuis te blijven als ze geen zin had in ontbijt en haar ouders toch niet beneden waren. Terwijl ze door de woonkamer naar de voordeur liep, viel haar blik op de bank. De dekens verraadden dat haar vader alweer een nacht op de bank had gespendeerd.       Met grote tegenzin liep ze naar haar auto. Het was niet voor niets dat ze eigenlijk altijd met Caleb mee reed. Ze had een ongelofelijke hekel aan autorijden en was er dan ook niet bepaald goed in. Het maakte haar ontzettend zenuwachtig en ze had meerdere malen over haar praktijkexamen gedaan.       Zo'n vijftien minuten later kwam ze aan bij de parkeerplaats op school. Twijfelend keek ze om zich heen. Hadden mensen vaste plekken? Ze lette er nooit zo op, maar nu wilde ze dat ze het wel had gedaan. Als er vaste plekken waren, werden mensen vast behoorlijk pissig als iemand anders hun plek in nam. Aliz had nou niet bepaald zin om ruzie te maken met iemand om een fucking parkeerplaats. [tav]Ze was nogal afgeleid terwijl ze over de parkeerplaats reed, door dat in combinatie met haar nervositeit om het rijden, zag ze de motorrijder over het hoofd. Ze zag hem pas last minute (meer last second eigenlijk), en trapte hard op de rem, waardoor degene die achter haar luid toeterde. Oops. Way to be stupid, Aliz.       Haar hart bonsde nog in haar keel toen ze haar auto parkeerde. Vanuit haar zijspiegel zag ze van een afstandje de motorrijder op haar auto aflopen en ze opende haar raam alvast. Here we go.       ‘What the f– Aliz? Als je wilt dat ik voor je val, kun je dat ook op een andere manier doen, weet je?’ Luke. Ze wist niet eens dat hij motor reed, maar nu ze er zo over nadacht, leek hij zeker het type ervoor.       'Je kent me toch? Ik ben meer van het agressief dan het passief-agressief. Bovendien, als ik je voor mij wil laten vallen, is je bijna aanraden more memorable dan je laten struikelen,' plaagde ze, waarna ze haar raam dicht deed, uitstapte en Luke een verontschuldigende blik toe wierp. 'Of misschien is mijn hobby wel stiekem mensen een hartaanval bezorgen op de vroege ochtend. Anyway, Het spijt me echt. Kan ik het goed maken door koffie voor je te kopen?' Ze glimlachte naar hem. 'Trouwens, is er een soort parkeerplaats hiërarchie? Ik wil niet één of andere gek achter mij aankrijgen die geobsedeerd is door zijn parkeerplek.

[ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 17:11 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mt

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Op de paar keer dat ik wakker werd van mijn nachtmerries, was het een goede nacht geweest. Eenmaal in de vroege ochtend waren mijn armen sterk om de dame naast mij gekruld en hield ik haar dichtbij me. Vaag drong het geluid van een wekker tot me door maar echt wakker worden deed ik niet. Ik was nog toe aan wat rust na een paar keer wakker te hebben gelegen. Ayden leek hier echter anders over te denken en ik werd toen echt wakker toen ze kort in mijn neus beet. ‘Wakker worden sunshine. Je hebt drie seconden de tijd om op te staan, voor ik de gordijnen opentrek.’ plaagde ze me en ik laat een zachte, vermoeide kreun over mijn lippen rollen. Al snel voel ik haar uit mijn armen glippen en langzaam open ik een oog om naar haar te kijken, al sluit ik die ook alweer snel. 'Je moet vaker mijn shirts dragen..' merk ik casual af op. Ik open mijn ogen weer langzaam en kijk naar haar, mijn blik beland al snel op haar achterkant en ik grijns even. Ik blijf een man eh, ik kan wel een goed beeld waarderen. Zeker in de ochtend. Ik kijk toe hoe ze bij mijn gordijn staat en ik vernauw mijn ogen wat. Drie…. Twee….’ begint ze en ik sta op, waarna ik haar optil en al snel weer met haar op het bed beland. 'Wat doe je me aan gorgeous...' mompel ik en sla mijn armen om haar heen, waarna ik een snelle kus druk in haar nek. 'Het is veel te vroeg, we kunnen ook gewoon hier blijven.' zeg ik met een kleine grijns. Ik wist dat ze er niet mee in ging stemmen, sinds school wel belangrijk voor haar was. Maar proberen kan geen kwaad. Na een tijdje laat ik haar toch langzaam los en sta op, waarna ik naar mijn kast loop voor een handdoek en wat kleding. 'Ik ga maar douchen.. Wanna join me?' plaag ik met een brede grijns en knipoog even. Ondertussen trek ik mijn joggingbroek uit zodat ik alleen in mijn zwarte boxers daar sta, schamen deed ik toch niet. Langzaam vervolg ik mijn weg naar de badkamer. Nog geen tien minuten later sta ik weer in mijn kamer voor de spiegel en trek een zwarte jeans aan. Een shirt nog steeds niet aan de orde. Ik doe mijn haar goed en kijk even naar mijn spiegelbeeld. Mijn vingers gaan kort over het korte baardje wat ik sinds de laatste week of twee weken heb. Ik ben erg lui als het hierop aankomt. 'Scheren of niet gorgeous?' vraag ik aan Ayden en kijk naar haar via de spiegel met een kleine grijns.

---

El Diablo.

Jamie
James Archibald MacTavish || 16 || Junior || Weirdo || Same old shit but a different day || Gymnasium
Het was weer zover: Tijd voor school. Ik was zoals altijd vroeg gewekt door de honden aan mijn kamerdeur. Zonder veel moeite te doen had ik mijn kleren voor vandaag aangetrokken. Het waren dezelfde kleren als gister, een moderne kilt en een blauw t-shirt, waardoor ik al snel aangekleed was en de honden uit kon laten. Dit was mij dagelijkse routine. Ik werd wakker, trok kleren aan, liet de honden uit, douchen, opnieuw aankleden, haren doen, ontbijten, en naar school. De routine deed me goed, net als wakker zijn op de tijden dat het nog niet zo erg warm was. De hitte van het middaguur was namelijk niet mijn grootste vriend, net als de zon. Ik mocht hier dan misschien geboren zijn, maar mijn huid was nog even bleek en gevoelig voor verbranden als die van mijn neven en nichten in Schotland. Na mijn rondje van een uur sprong ik dan ook onder de douche, in de hoop dat ik mijn krullen nat wat kon temmen, wat nooit het geval was, voor ik weer in dezelfde kleren schoot en mijn natte haren in model probeerde te brengen, of in elk geval zo dat ik er niet uitzag als een poedel als ik eenmaal op school kwam. Toen dat eenmaal gedaan was, liep ik naar de keuken, waar mijn moeder voor Addie en mij ontbijt had klaarstaan, terwijl zij bezig was met onze lunches. Nu was er een cafetaria, maar mijn moeder vond het fijner om ons gezonde lunches mee te geven. Ik ging naast mijn zusje zitten, die vrolijk begon te babbelen over het feit dat ze vrijdag Gracie mee mocht nemen naar school. Ik wou dat ik Malcolm mee naar school mocht nemen, maar het feit dat ik een kilt droeg had me al vaker dan eens in het kantoor van de rector doen belanden, dus ik ging de gok er niet op wagen. Ik hees intussen de cornflakes naar binnen en dronk rustig mijn glas sap op. "Jamie, manieren. Dat het ochtend is betekent niet dat je niet gewoon netjes hoeft te eten." zei mijn moeder, terwijl ze voor mijn neus en die van mijn zusje allebei een broodtrommeltje en een drinkfles neerzette. Ik ging rechtop zitten, om de laatste happen en slokken soldaat te maken, voor ik mijn lunch en drinken in mijn schooltas deed, die naast mijn stoel stond. "Lieverd, breng jij je zusje naar school? Jullie vader en ik hebben vandaag een uitje van zijn werk, dus er liggen pizzas in de vriezer en er staat salade in de koelkast. Dat betekent wel dat we nu weg moeten." Mijn vader, die net de keuken in kwam lopen, met zijn jas aan en die van mijn moeder over zijn arm, knikte en drukte een kus op mijn moeder's lippen. "Is goed. Geniet van het uitje en wij zullen proberen het huis niet af te branden." zei ik met een grijns, waardoor ik meteen een fronzende blik van mijn vader kreeg, voor onze ouders ons allebei een kus gedag gaven en vertrokken. Niet veel later, waren ook wij klaar om te gaan, en vertrokken we naar school.
Nadat ik mijn zusje naar school had gebracht, liep ik zelf het kleine stukje naar Melrose High. Onderweg kwam ik wel mensen tegen die ik kende, maar ik wilde ze eigenlijk niet kennen, gezien het aardigste wat ze konden zeggen was: 'Heb je vandaag weer de rok van je zusje geleent?' Ik gaf ze dan een middelvinger en liep door, tot ik uiteindelijk door de drukte voor de school, toch echt de gangen naar de kluisjes in liep. Ik stopte snel mijn boeken die ik niet nodig had in het klusje, net als mijn lunchdoos, en liep richting de gymzaal. Voor schooltijd was er nooit iemand, en door de kleine ramen en dikke muren was het er altijd lekker koel, in elk geval voor er gesport werd. Ik liet me ergens halverwege de tribunes op een van de banken zakken en haalde een boek uit mijn tas. Ik had nog zeker een kwartier voor ik naar mijn lokaal moest, en even in stilte kunnen lezen was zeker wel iets wat ik kon waarderen, voor ik weer aan een dag begon vol beledigingen en opstootjes. Wat ik alleen niet doorhad was dat ik niet de enige in de gymzaal was.

[ bericht aangepast op 11 maart 2017 - 15:21 ]

---

Bowties were never Cooler

MT.

---

That is a perfect copy of reality.

(Zou iemand een nieuw praattopic kunnen openen?)

---

Big girls cry when their hearts are breaking

[on it!]

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

---

---

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

---

'I made lots of mistakes in the past, but if you judge me on what I did in the past,
then you don't belong in my future.'

---

---

'Try to break me
And I'll break you ten times harder.'

---

Buiten een kleine kreun, leek Chris nog ver in dromenland te liggen. Maar voor schijn natuurlijk. Toen ik namelijk me maar amper had omgedraaid, voelde ik mijn lichaam al de grond verliezen.
‘Arrghhh.’ Gleed er dan ook als een strijdkreet uit mijn mond. Sorry opi – en de rest die nog sliep. ‘Wat doe je me aan gorgeous…’ mompelde hij – naar mijn mening nog slaapdronken. Echter kon ik niet klagen toen hij zijn armen weer rond me heen legde en een snel een kus in mijn nek drukte. That cheeky bastard. Gelukkig kende ik hem langer dan vandaag, om van deze kleine gebaar te kunnen blozen.
‘Het is veel te vroeg, we kunnen ook gewoon hier blijven.’ Poogde hij met een kleine grijns. Ongetwijfeld al bewust van mijn antwoord. Ik schudden dan ook direct mijn hoofd, hoewel een speels grijnsje mijn gezicht bleef sieren. ‘Pas maar op dat je niet te veel spijbelt, Barone. Nu ik Prez ben. Ik zit dicht bij de directeur.’ Pestte ik de jongen, hoewel we beide wel wisten dat ik niet zo streng was. Natuurlijk wilde ik dat de jongen ook dit jaar met mij ging slagen, maar ik ging hem niet dwingen. Dat hielp toch niemand.
Toch leek mijn dreigement ergens wel te werken. De jongen liet me dan ook los, waar hij zijn joggingsbroek uitdeed en enkel in zijn zwarte boxers stond. Hij zond me dan ook een van zijn bekende grijnsjes met een knipoog. De oude chippendale dat hij was.
Ik wapperde even met mijn hand naar mijn gezicht, waarbij ik deed alsof ik naar adem moest happen dat een hotty als hem dit naar me deed. ‘Weet je; fuck school. Word stripper.’ Raadde ik hem dan ook aan. Deze keer was het mijn beurt om hem een knipoog te gunnen, voor ik plagend met mijn hand op zijn kont nog sloeg, voor hij al naar de douche kon schieten. ‘Magic Chris… mmh.’ Poogde ik nog plagend, voor ik hem liet douchen. Misschien als ik nudist was geweest, dat ik mee gegaan was.
Ik zocht zijn kamer even af naar mijn broek en stal een set sokken voor hem. Het was niet alsof hij nooit mijn enkelsokjes jatten. Snel trok ik deze aan, voor ik mijn haar even goed deed voor de spiegel. Kort rook ik even onder mijn oksel, voor ik besloot klaar voor school te zijn. Zie je; vrouwen waren wél veel sneller met hunzelf klaarmaken dan mannen. Ik keek licht zelfvoldaan dan ook opzij, waar Chris de kamer in kwam. Hij stond alleen in zijn zwarte jeans, wat mij aanspoorde om een van zijn shirts uit zijn kast te trekken. Met een shirt en een jas zou hij het wel overleven toch?
Twijfelend betastte ik even de stof van de shirt, voor ik weer naar de jongen toe liep.
‘Scheren of niet gorgeous?’ vroeg hij, waar hij me vanuit de spiegel met een kleine grijns aanstaarde.
‘Well…. Ik mag hopen dat je het laat staan, want als je ook nog moet scheren…’ ik tikte even op de horloge rond mijn pols. ‘Daarnaast zal er vast nog wel genoeg duifjes op school rondlopen die je nog wel willen kussen. Zélfs met schuurpapier op je gezicht. Is er eindelijk iets mannelijks aan je lichaam.’ Plagend wierp ik de jongen een handkusje, waar ik mijn tas van de grond greep. Hij was licht gelukkig. Dit omdat mijn boeken voor vandaag nog in mijn kluis lagen. Huiswerk had ik gister al af. ‘Ready pretty, of moet je jezelf nog langer bewonderen in de spiegel. Straks valt dat arme ding nog van de muur af en aan één mess hebben we hier al genoeg.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

Gus was al vroeg ontwaakt door het geblaf van de hond van de buren. Normaal gesproken vond hij het een heerlijk beestje, maar op dat moment zou hij het liefste een schoen naar de kop van het beest gooien. Na veel draaien en woelen in bed besloot Gus om uiteindelijk toch op te staan. Zijn school- en sporttas had hij de avond van tevoren al ingepakt, waarna hij nog een uur had doorgewerkt aan zijn huiswerk. Zelfs de eerste dagen van het nieuwe schooljaren wisten veel docenten het toch te maken om de leerlingen huiswerk te geven.       Gus hulde zich in zijn welbekende groen-gele sportjack dat hij had gekregen zodra hij bij het team kwam. Hij besteedde niet al te veel tijd voor de spiegel, omdat hij daar niet zo van was. Hij holde naar beneden en trok in de keuken zijn ouders aan. 'Goedemorgen, schat,' hoorde hij zijn moeder meteen zeggen. Gus groette zijn ouders, propte wat ontbijt naar binnen en pakte toen zijn tas al om te vertrekken naar school. Veel van zijn leeftijdsgenoten gingen met hun eigen auto naar school, maar daar had Gus het geld niet voor. Daarom moest hij met de bus naar school. Dat vond hij in principe niet heel erg, maar het betekende wel dat hij relatief lang onderweg was naar school.       Eenmaal op school aangekomen, werd Gus meteen begroet door wat jongens uit het team. Gus had echter niet zo'n zin om op de vroege ochtend met hen te praten, waardoor hij snel zei dat hij nog ergens langs moest voor de les. Hij haastte zich naar zijn kluisje toe en gooide er wat boeken in die hij voorlopig niet nodig had. Opnieuw riep iemand zijn naam, dit keer was het een van de cheerleaders. Gus glimlachte vriendelijk, maar geforceerd naar haar. Hij pakte zijn telefoon erbij en besloot een berichtje te sturen naar Chris. To: Chris Hey, Al op school?

---

Big girls cry when their hearts are breaking