• ★ MELROSE HIGH ★




    STORY
    Melrose High is een middelbare school zoals geen ander. Onder de leerlingen spelen er veel zaken die bij het puberleven horen. De één streeft naar populariteit, de ander naar de beste cijfers. Er lopen werkelijk alle soorten leerlingen rond, van de cheerleaders tot de gevreesde drugdealers. De dienst wordt uitgemaakt door de succesvolle atleten van de school, zij bepalen de norm. Bezwijk jij onder de druk van medestudenten of weet jij je eigen weg te gaan op deze hectische school?


    MELROSE HIGH
    Stad: Melrose (fictief) | Omschrijving komt nog
    Staat: California
    Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
    Schoolkleuren: geel en groen
    Sportteams:
    Football: The Wolves. De jongens moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is.
    Cheerleaders: The Vipers. De meisjes moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is.
    Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, honkbal en basketbal
    Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, schaakclub


    ROLLEN
    Naam • Grade • User • Status • Pagina
    Naam:
    Leeftijd:
    Grade:
    Status:
    Innerlijk: Graag meer dan alleen steekwoorden
    Uiterlijk: Probeer om geen dertigjarigen te gebruiken voor het uiterlijk van een zestienjarige
    Geschiedenis:
    Relaties: Geen toekomstige liefdesrelaties afspreken, vriendje en vriendinnetje mag wel zolang je maar geen ORPG gaat spelen
    Extra: Hobby's, clubs/sportteams, likes, dislikes etc.

    Mannen VOL
    — Isaiah Da Costa • Junior • Yugen • Wallflower • Diego Barrueco • 1.08
    — Caleb Montana • Senior • Horvath • Drugsdealer • Daniel Bederov • 1.05
    — Gus Charles Kingsley • Senior • Ziegler • Quarterback • Tim Borrmann • 1.07
    — Cristiano Ignazio Barone • Senior • Desierto • Badboy • Zayn Malik • 1.02
    — James Archibald MacTavish • Junior • PeterMaximoff • Weirdo • 1.11
    — Dallas Corey Eathons • Senior • Jughead • The athletic guy • Joe Collier • 1.11
    — Owen Cameron Green • Grade • Griffel • Geek • 1.11
    — Luke Isaac Hughes • Senior • Wemel • Rebel • 1.10
    — Osckar Chambers • Senior • Perrfect • Vreemde vogel • Olly Alexander • 1.10
    — Vincenzo Santino Alesi • Senior • Zelda • Jock • Stephen James • 1.10
    — Michael Gabriel Sherman • Senior • Griffel • Status • 1.11
    — Jeremiah Bodhi Geauxinue • Senior • Greenlight22 • Pitcher • Lucky Blue Smith • 1.10
    Vrouwen VOL
    — Kamryn Montgomery • Junior • Ziegler • The new girl • 1.11
    — Cassie Da Costa • Junior • Desierto • Cheerleader captain • 1.09
    — Stacey Sara Hale • Junior • Sunrises • Cheerleader • Baskin Champion • 1.10
    — Juniper Lia Ahearne • Senior • Marlow • Rebel • Faceclaim • 1.11
    — Roxy Sayen Pierce • Senior • Dougal • Bitch • Kimmy Schram • 1.06
    — Ayden Reynolds • Senior • McCrory • Gangbitch • 1.07
    — Aliz Nicola Harrington • Senior • Brinvi • Status • Taylor Hill • 1.10
    — Jacinta Isabelle Fray • Senior • Faolan • Dancer • 1.07
    — Libby McKenna • Senior • Ameliorate • Hippie • 1.11
    — Charlie Kate Green • Senior • Wemel • Punker • 1.11
    — Sofia Maria Edwards • Senior • Zelda • Rapper • 1.11


    REGELS
    — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
    — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden
    — Maximaal drie personages per persoon met verschillende geslachten en statussen
    — Geen perfecte personages
    — Nieuwe topics worden gemaakt door mij, tenzij anders aangegeven
    — Bespreek relaties en overige zaken in de praattopics
    — Heb je een vragen? Stel ze gerust
    — Have fun!

    Let op! Op dit moment geldt er de 4 post regel. Dat wil zeggen dat je minstens 4 posten wacht nadat jezelf gepost hebt, alvorens je weer een post mag plaatsen. Dit om te voorkomen dat de RPG bij de start al meteen in een sneltreinvaart schiet.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Jeremiah 'Jem' Bodhi Geauxinue

    Sometimes, to stay sane you have to go a little crazy

    18 Jaar | Baseball | Na(voor)blijven| Met Kamryn en Sofia

    Spijbelen leek altijd zo'n goed idee wanneer je het deed, niet naar een les gaan en een extra uur vrij zijn leek allemaal helemaal geweldig wanneer je het deed. Echter werd Jem keer op keer op de harde waarheid gedrukt dat spijbelen echt niet alleen zonneschijn en rozengeur was. Hoewel spijbelen hem een extra vrij uur gaf zorgde het er wel voor dat hij nu een uur eerder uit zijn bed had moeten komen iets waar Jem niet bepaald blij mee was geweest. Vanochtend was hij niet uit zijn bed te branden geweest, maar uiteindelijk had de jongeman zich met veel tegenzin toch uit zijn bed weten te slepen. Ongeveer vijf minuten te laat was hij het nablijf lokaal binnen gelopen, iets wat als nog een opmerking van de surveillant had opgeleverd, terwijl slechts vijf minuten te laat voor Jem een record was.
    In ieder geval had de jongeman daarna plaats genomen naast het enige wat het nablijven nog een klein beetje beter maakte Sofia. Sofia en haar nichtje Kamryn dan, maar Jem kon nog niet zeggen dat hij het laatste uur bijzonder veel met haar had gesproken. Jem wist niet of dit nou kwam door het feit dat elke keer dat Jem wel zijn mond open deed hij meteen tot stilte werd gemaand of door het feit dat hij wist dat Sofia nog niet zo dol was op haar nichtje. Jem vond de jongedame er echter wel schattig uit zien, maar dat had hij Sofia nog niet verteld.
    Kort gleden Jem zijn ogen terug af naar de klok die aangaf dat ze niet heel lang meer te gaan hadden tot dat de eerste officieel les van de dag begon, wat dan ook wel betekende dat het nablijven voor bij was. 'Ik ruik onze vrijheid al bijna.' fluisterde Jem in Sofia haar oor, terwijl hij om dit te demonstreren nog een keer de lucht overdreven inhaleerde. 'Of wacht nee, ik denk dat het haar zweet is.' doelde Jem op de surveillant die nietsvermoeden over haar eigen bureau zat gebogen druk met iets wat waarschijnlijk schoolwerk zou moeten zijn. 'Ik durf te wedden dat er plasjes onder haar stoel liggen van al het zweet.'
    De laatste woorden had de surveillant blijkbaar op kunnen pikken, want haar hoofd schoot plotseling omhoog. 'Het is hier geen theekransje, meneer Ge...' de vrouw stopte midden in haar zin, want zoals één van de velen leek het uitspreken van Jem zijn achternaam nog een hele bezigheid. 'Goes-in-you.' sprak Jem overdreven, alles wat je ook maar liet denken dat het een Franse achternaam was viel weg en de surveillant keek Jem raar aan. 'Mijn achternaam.' zei Jem alsof het niks was. De vrouw knikte verward waarna ze zich maar vlug terug naar haar papiertjes draaide. 'God, ik hou van nablijven.' sprak Jem sarcastisch.

    [ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 17:06 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Lucas 'Luke' Isaac Hughes
    “I seek to cure what's deep inside, frightened of this thing that I've become.”



    Aliz leek ook geschrokken te zijn, maar ze had haar tong en humor in ieder geval niet verloren.
          ‘Je kent me toch? Ik ben meer van het agressief dan het passief-agressief. Bovendien, als ik je voor mij wil laten vallen, is je bijna aanrijden more memorable dan je laten struikelen,’ plaagde ze en ik grinnitke zachtjes. Ze stapte uit en keek me verontschuldigend aan ‘Of misschien is mijn hobby wel stiekem mensen een hartaanval bezorgen op de vroege ochtend. Anyway, Het spijt me echt. Kan ik het goed maken door koffie voor je te kopen?’ Ze glimlachte en ik keek kort op mijn horloge. We hadden ruim de tijd. ‘Trouwens, is er een soort parkeerplaats hiërarchie? Ik wil niet één of andere gek achter mij aankrijgen die geobsedeerd is door zijn parkeerplek.’ Ik lachte hoofdschuddend.
          ‘Memorabel zou het zeker zijn, maar ik denk dat er toch wel wat anders wordt bedoeld met to crush... Dat je niet iemand letterlijk crusht,’ zei ik met een speelse grijns. Het was me ter oren gekomen dat Aliz een vriendje had, maar desondanks kon ik het niet laten om soms een beetje te flirten met haar. Sowieso beschouwde ik haar vriendje niet echt als concurrentie, noch als een bedreiging. Haar vriendje was namelijk Owen. Hoe hij het voor elkaar had gekregen om een meisje als Aliz aan de haak te slaan was me überhaupt een raadsel. Vooral gezien ik er 99.9% van overtuigd was dat die jongen toch echt niet hetero was. Ik keek op haar neer en leunde met één arm nonchalant tegen haar auto aan. ‘Hm, ik heb nog geen koffie op en heb eigenlijk wel wat nodig – dus graag. Wil je slechte, slappe koffie uit de automaat in de kantine – of zullen we naar de koffieroom verderop, we hebben nog even tijd.’ Ik keek haar vragend aan en beet kort op mijn onderlip. ‘Hm geen idee eigenlijk, maar gezien je auto nu toch hier staat, zou ik hem vooral laten staan.’ Ik blikte naar haar auto. Hij stond enigszins netjes tussen de lijntjes van de parkeerplek geparkeerd – enigszins. ‘En als er iemand komt klagen moet je het even zeggen.’



    18 • Senior • Bad News/Troublemaker • Parkinglot • Aliz


    I just caught the wave in your eyes

    Cristiano Ignazio Barone
    19 • Senior • Desierto • Badboy • @home with Ayden

    Ik kijk naar het shirt in haar handen en pak hem niet veel later, waarna ik hem over mijn hoofd trek. De grijze stof wikkelt zich ietwat strak om mijn lichaam en de v hals laat net een klein stukje van de tattoo op mijn borst zien. Hmh, de dame heeft een goede smaak. Dat wist ik al natuurlijk, sinds ze nu hier is. ‘Well…. Ik mag hopen dat je het laat staan, want als je ook nog moet scheren…’ zei ze en ik zie haar even op haar horloge tikken. Ik lach even en bijt zachtjes op mijn lip. 'Ja ja.' zeg ik. 'Daarnaast zal er vast nog wel genoeg duifjes op school rondlopen die je nog wel willen kussen. Zélfs met schuurpapier op je gezicht. Is er eindelijk iets mannelijks aan je lichaam.’ Plagend wierp ze me een handkusje terwijl ik even pruilde. 'Hoor jij daar ook bij meanie?' vraag ik haar en pak mijn zwarte rugzak. Een simpele. ‘Ready pretty, of moet je jezelf nog langer bewonderen in de spiegel. Straks valt dat arme ding nog van de muur af en aan één mess hebben we hier al genoeg.’
    Ik haal mijn wenkbrauw wat op en kijk haar aan met een kleine, lichte grijns. 'Waarom zo gemeen gorgeous...' zeg ik en loop door tot ze met haar rug tegen de muur staat. 'Staat een straf op eh..' zeg ik en kijk even in haar ogen, mijn grijns wordt langzaam breder. Dan schieten mijn handen naar haar toe en ik begin haar te kietelen. Iets waar ik pas na een minuut of twee, drie mee stop. Ik kijk weer naar haar met een speelse blik`. 'Let's go'. Ondertussen hoor ik kort mijn mobiel en ik lees het berichtje wat ik heb. Van Gus. Snel stuur ik iets terug.
    To: Gus
    Nog niet, jij wel?

    [ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 18:09 ]


    El Diablo.



    Sofia Maria Edwards


    ‘Verdomme,’ zuchtte ik toen mijn wekker ging en liet hem dan ook even extra lang doorgaan zodat niet alleen ik er last van had maar ook mijn nieuwe kamergenootje Kamryn die mij tot nu toe alleen nog maar had geërgerd en ze was er nog geen eens een volle week.
    Ik was langzaam opgestaan en na mij volledig te hebben klaargemaakt ging ik pas ontbijten, ik moest vroeger op staan omdat ik moest nablijven, of voorblijven– had dat eigenlijk een naam?
          Afgelopen vrijdag hadden Jeremy en ik het voor gezien gehouden en dat was als karma recht in ons gezicht terug geboomerangd.
    Helaas voor Kamryn was zij er ook de dupe van want ze was deze week volledig van mij afhankelijk en ik jammer genoeg ook van haar. Mijn moeder en ook haar moeder hadden er op gehamerd dat ik haar rond zou leiden en zou laten zien hoe onze school er uit zag.
    Daar zat natuurlijk ook een voordeel aan dat ik haar auto mocht lenen, Kamryn had er misschien niet zo een, twee, drie mee ingestemd maar we wisten allemaal dat ik daar echt helemaal niks om gaf.
          Toen ik klaar was met ontbijten besloot ik bij de deur te wachten maar het duurde me allemaal echt te lang waardoor ik met mijn ogen rolde voordat ik op de muur klopte en aangezien dit hele huis zwaar echode moest ze het wel gehoord hebben. ‘Schiet nou eens op,’ riep ik er achter na die net niet hard genoeg was dat het hele huis wakker werd gemaakt.
    Kamryn was na een goede tien minuten uiteindelijk aangekomen en had bij mij in de auto alleen maar kunnen mokken, iets wat ik niet had gewaardeerd en er misschien wat oneerlijk op had ingespeeld en de radio op een iets té hoog volume gezet. ‘De bestuurder bepaalt de muziek,’ had ik er aan toegevoegd zonder haar een blik waardig te gunnen. Sinds zij er was leek het wel alsof ik haar schoonmaakster was in plaats van familie.
          Ik parkeerde de auto met goede gierende banden en zuchtte wanneer ik de auto deuren dichtsloeg, ‘volg mij maar gewoon en verwacht er niet te veel van, deze school is misschien wat intimiderend op het begin.’
    Ik had Kamryn meegeleid naar een lokaal waar alleen nog maar een surveillant, drie leerlingen en Jem zaten. Ik glimlachte even sarcastisch en wees naar Kamryn, ze zou vast niet vragen waarom we hier waren– niemand kwam hier vrijwillig.
    Rustig zakte ik neer naast Jem en liet Kamryn lekker zitten waar ze zelf wilde aangezien ik niet de hele dag haar handje zou vasthouden.
          De tijd ging best snel voorbij en ik had wat aantekeningen gemaakt voor wat nieuwe liedjes die ik in mijn hoofd had, Jem had het laatste halfuur nog een paar dingen in mijn oor gefluisterd en ik lachte even zacht toen hij zei dat hij vrijheid rook en vervolgens op haar zweet doelde. De surveillant had het gekwebbel van hem ondertussen wel al opgemerkt maar kreeg moeite de achternaam over haar lippen te krijgen, ik schudde lachend mijn hoofd toen hij het zelf moest zeggen en gaf hem een zacht duwtje.
    ‘God, ik hou van nablijven,’ zei Jeremy sarcastisch en ik knikte, ‘en nablijven houdt ook van jou,’ voegde ik er aan toe en schoof de stoel naar achter toen de bel ging. ‘Dit is trouwens Kamryn, mijn nichtje,’ mompelde ik en wees met een vluchtig handgebaar naar het roodharige meisje die in geen enkel opzichte op mij leek.
    Toen ik me weer terugdraaide naar Jem haalde ik even uitdagend mijn wenkbrauwen op en rolde mijn ogen, ‘dus, zullen we nog even een sigaretje roken voordat we naar de les gaan?’





    [ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 18:46 ]


    Everything is illuminated by the light of our past.

    LIBBY MCKENNA

          Zelfs op school ben ik nog bezig met mijn muziek. Tegenwoordig wordt dat dan ook alleen maar belangrijker voor mij, gezien dit jaar mijn senior jaar is en ik hierna meer dan graag iets met mijn muziek zal willen doen. Daarnaast is het ook de enige gedachte die me door een schooldag als deze heen kan werken. Eerlijk gezegd voel ik me niet erg gemotiveerd voor school op dit moment. Meestal weet ik de gespeelde geïnteresseerde blik de eerste maand na de vakantie wel vol te houden, maar op dit moment lijkt het stoffige plafond van de kantine - waar ik even naar zit te staren - een stuk interessanter dan een les.
          Ondertussen stroomt de kantine al iets voller met een stroom aan vermoeid uitziende hoofden. Hun gedachten zijn zo makkelijk te raden dat er net zo goed met een viltstift op hun hoofd had kunnen staan geschreven: 'Ik wil weer terug mijn bed in.' Een klein glimlachje verschijnt op mijn lippen als ik mijn oortjes uit het voorvakje van mijn schooltas pak. Sinds ik vastloop met mijn eigen muziek, kan ik maar beter een poging doen om geïnspireerd te maken. Even scrol ik door YouTube heen, waarna ik één van mijn favoriete nummers aanklik: You van Petit Bescuit. Daarna neem ik weer dezelfde comfortabele kleermakerszit aan en doe ik een poging om alle prikkels van buitenaf weg te laten vallen.
          Al na een aantal seconden dringt een prikkel genaamd Owen mijn gedachten wel binnen. "Hey Libby!" Gelijk herken ik de stem van één van mijn beste vrienden en doe ik mijn ogen wijd open.
          "Owen! Hey." Begroet ik hem terug. Voordat ik hem kan vragen hoe het met hem gaat, werpt hij die vraag al naar mij toe. Daarnaast krijg ik een kus op mijn wang gedrukt en komt hij naast mij zitten.
          "Deze ochtend voel ik me niet erg gemotiveerd om iets uit te voeren in de wereld, maar verder voel ik me wel erg goed. Bedankt voor het vragen." Antwoord ik, waarna ik mezelf iets verplaats zodat ik mijn gesprekspartner beter aan kan kijken. Ik buig voorover om mijn tas te kunnen pakken, welke ik op mijn schoot zet zodat ik mijn oortjes er weer terug in kan stoppen. "En hoe gaat het met jouw? Kan je ook al niet wachten totdat deze extreem educatieve lesdag van start zal gaan?" Vervolg ik met een sarcastische stem. Meestal is sarcasme niet helemaal mijn ding, maar deze dag vraagt erom.

    Senior • Seventeen • Schoolband • Hippie • In the cantine • With Owen


    She was always looking for more..

    KAMRYN FLORÈNCE FALLON MONTGOMERY
    Junior ★ 16 ★New girl ★ Sofia & Jem

    Normaal gesproken was Kamryn een rasechte vroege vogel. Op haar oude school stond ze om 06:00 naast haar bed en daar had ze absoluut geen moeite mee, maar toen de wekker van Sofia zo'n tien minuten lang rinkelde, werd Kamryn toch bloedchagrijnig van het geluid van de wekker. Voor onbepaalde tijd moest Kamryn een kamer delen met haar nicht Sofia en hoewel ze haar dankbaar was dat ze überhaupt in haar huis mocht verblijven, betekende dat niet dat zij en Sofia met elkaar konden opschieten. Ze mochten misschien familie zijn, maar qua innerlijk én uiterlijk leken ze niets op elkaar.
          Kamryn rolde uit haar bed en kleedde zichzelf aan. Ze had nog geen woord gewisseld met Sofia en dat wilde ze even zo houden, aan het geïrriteerde hoofd van haar nichtje te zien. Kamryn besteedde 's ochtends veel tijd aan haar routine en het kon haar dan ook niet schelen dat Sofia al een kwartier stond te wachten op haar.
          Normaal gesproken was Kamryn een hele oorlog begonnen als iemand zo tegen haar sprak zoals Sofia deed, maar ze wist zich gedeisd te houden. Ze reden samen naar school en Kamryn wist zich rustig te houden door naar buiten te kijken en haar gedachten wat te verzetten. Eenmaal op school aangekomen, liep het tweetal naar het lokaal waar Sofia haar uren in moest halen. Kamryn vond het verschrikkelijk dat ze daarvoor eerder naar school moest, maar ergens plezierde het haar wel dat Sofia was betrapt op spijbelen. In het lokaal vond Sofia meteen een vriend van haar, waardoor Kamryn er alleen voor stond. Ze liet zich neerzakken op een van de stoelen en griste een boek uit haar tas, om er vervolgens in te gaan lezen. Ze kreeg amper iets mee van wat er om haar heen gebeurde, totdat ze hoorde dat Sofia het over haar had.
          "Dit is trouwens Kamryn, mijn nichtje," stelde Sofia haar voor aan haar vriend. Kamryn legde haar boek op tafel en keek naar de jongen, waarna ze een glimlach op haar gezicht toverde. Ze stak overdreven haar hand uit naar de jongen. "En jij bent?' vroeg ze. Ze liet haar ogen over hem heen glijden en glimlachte opnieuw. "En wees niet verbaasd, ik heb deze rode haren van mijn vader"


    Big girls cry when their hearts are breaking



    MICHAEL 'MICAH' GABRIEL SHERMAN

    Bully/punker/jock , With Charlie, On his way to school

    🐭




    Eens de deur opende keek ik op al rolde ik kort met mijn ogen toen ik merkte dat de gedaante niet Charlie, maar haar halfbroer Owen was geweest. .Gezien ik beloofd had aan Charlie om haar maffe broer niet uit te maken voor loser, besloot ik om de jongen te negeren. Eens hij dan ook weg was werd mijn interesse gewekt door een ruit die opende waarin de welbekende blondine naar beneden keek. Even moest ik dan ook grijnzen om de gedachte dat ik net een prins leek die haar redde uit haar toren terwijl er nog steeds een draak binnen rustte. Aka Charlies stiefmoeder.
    ‘Ik moet nog even wat eten, dus je moet me nog even missen, Mouse.’ Waren haar woorden vervolgd door een kushandje waardoor ik zacht lachend met mijn hoofd schudde en haar een knipoog schonk voordat ze weer verdween. Het verbaasde me echter niet dat de blondine me op haar liet wachten, maar ik had wel geduld. Soms....Ik stapte van mijn motor af en leunde hier wat tegen aan, afwachtend.
    Met mijn vinger tikte ik ietswat ongeduldig tegen het stuur aan en keek even kort naar mijn horloge, niet dat ik me druk maakte op het telaat komen, gewoon om mijn gedachten op iets anders te kunnen houden dan deze al veel te bekende wijk. Pas toen de deur openzwaaide keek ik op en grijnsde tevreden naar mijn beste vriendin die enthousiast het huis uit liep. ‘Mouse!’ het meisje vloog me om mijn hals waardoor ik lachten en haar stevig terug omhelsde. "Charles! Hoe is het met mijn meissie?" vroeg ik haar lachend waarna ik mijn grip op haar wat lostte. ‘Hey, ik heb je gemist,’ zuchtte ze dramatisch waarna ik een kus op mijn wang gedrukt kreeg en ik haar geamuseerd aankeek. "Ah je hebt me toch niet zo lang moeten missen? Maar ik heb je ook erg gemist hoor." zei ik oprecht met een lichte grijns om mijn lippen waarna ik een losliggende lok terug achter haar oren streek.
    Ik ging terug op mijn motor zitten en startte alvast zodat ze meteen achterop kon springen. ‘Heb je zin in weer een übersaaie dag op school?’ vroeg ze sarcastisch waardoor en kort met mijn ogen rolde en een tegenpruttelend zuchtje mijn lippen deed verlaten. " Nooit, maar met jou erbij is het gewoon ene saaie dag op school, dus dat is al wat beter." zei ik plagend en lachte even, haar armen waren stevig om mijn middel heen geklemd dus ik kon met gemak gas geven en reed zo op een snel tempo naar de school toe. Iets sneller dan eigenlijk hoort, maar ik was niet zo'n lome motorrijder die zich veilig aan de regels ging houden. Na zo'n kwartier kwamen we toe op de school en zette ik mijn vervoersmidel op zijn vaste plekje, nee ik hield er niet van als iemand deze van me af nam. Mijn naam stond dan ook in de tegels gekrast en wie dit niet wilde zien, die ging het dan maar voelen. Eens ik de motor uit had gezet stapte ik van mijn motor af en tilde Charlie op waarna ik haar ook met haar beide voetjes op de grond kon zetten. "Jeez, lichtgewicht." knipoogde ik naar haar waarna ik even lachtte en een pakje sigaretten uit mijn jaszak nam. Ik bood haar ook eentje aan en stak daarna één tussen mijn lippen voordat ik deze aanstak en mijn vuurtje ook aan haar aanbood. " Dus hoe was je weekend blondie?"



    OWEN CAMERON GREEN

    The Nerd / Geek, In the cantine , with Libby

    👓




          "Owen! Hey." begroette Libby me terug die haar oortjes vervolgens uit deed.   "Deze ochtend voel ik me niet erg gemotiveerd om iets uit te voeren in de wereld, maar verder voel ik me wel erg goed. Bedankt voor het vragen." zei ze wat me even deed grinniken, in de ochtend hadden niet veel mensen zin om ook maar iets te doen, dus ik begreep haar maar al te goed. Ze ging wat beter zitten al was ik nog steeds gefascineerd door de lenigheid van de jongedame die nog steeds in dezelfde houding leek te zitten terwijl ze ook haar tas nam en haar oortjes van net terug hierin verborg.
    "En hoe gaat het met jouw? Kan je ook al niet wachten totdat deze extreem educatieve lesdag van start zal gaan?" vroeg ze me vervolgens het laatste sarcastisch bedoeld wat me even deed lachen. "Eerlijk? Ik ben wel benieuwd wat we gaan doen in bio vandaag." zei ik met een zacht lachje, al was ik wel eerlijk, ik was dol op biologie dus daar keek ik altijd naar uit ."En het gaat wel, wat vermoeid gezien Peeves me s'nachts wakker houd, maar ik heb een aangenaam weekend gehad." zei ik schouder ophalend, hoewel ik mezelf hier een klein beetje voorloog. Hoewel het etentje met Aliz, Charlie en mijn ouders wel fijn was geweest, had ik toch veel geacteerd. "Aliz is komen eten, mijn ouders vinden haar leuk dus dat is goed." legde ik Libby uit al kon de jongedame vast wel zien in mijn gezicht dat ik er ook niet zo enthousiast mee was als een echt vriendje hoorde te zijn als hij over zijn vriendinnetje sprak. Gezien ik Libby niet met mijn problemen wilde lastig vallen besloot ik het onderwerp snel te veranderen. "Hoe gaat het met je liedje?"


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Caleb Montana

    Senior • 18 • Dealer • Alcoholic • With Vincenzo, in Calebs car

          ‘En anders jij wel.’
          Grijnzend schudt Caleb zijn hoofd heen en weer. Vincent was de enige persoon in de wereld die hem kon vertellen dat hij er verschrikkelijk uit zag, zonder een klap tegen z’n gezicht te krijgen. Eigenlijk was Vincent überhaupt één van de weinige personen die Caleb volledig kan vertrouwen — ten minste, dat mag hij in ieder geval toch hopen.
          Terwijl Vincent aan het zinspelen is op het gegeven dat hij gisteren nog een meisje in bed heeft weten te praten, baalt Caleb diep van binnen omdat hij vannacht alleen heeft moeten slapen. Nadat hij thuis was gekomen van zijn nacht met zijn beste vriend, had hij het niet meer aangedurfd om iemand te SMS’en, bang voor afwijzing.
          ‘Hoe zit het met jou? Hoe voel je— je?’
          Met een serie van huffen en puffen weet Caleb duidelijk te maken dat hij zichzelf beter heeft gevoeld dan het moment, vooral omdat hij nog niet heeft gegeten en vodka aan het drinken was op een lege maag.
          ‘Ik ben mijn telefoon trouwens kwijt, Caleb. Heb jij hem toevallig? Ik hoop niet dat iemand anders hem in handen heeft gekregen. Dit heb ik voor ons geregeld, na school. Of heb je al andere plannen?’
          ‘Behalve een meisje zoeken om Aliz te vergeten? Nee. Maar die twee kan ik perfect combineren,’ Calebs stem is een zacht gegrom. ‘En je telefoon ligt in het dashboardkastje, kneus. Gisteren stond een of ander wijf ermee in haar handen op de wc, volgens mij had ze je fotoreportage met die blonde chick gevonden.’ Er weet een lichte glimlach rondom Calebs mondhoeken te verschijnen, Vincent was een verschrikkelijk persoon — precies passend bij hem zelf.

    Uiteindelijk rijdt Caleb met veel geweld de parkeerplaats van de school op, waarbij hij op het nippertje twee juniors weet te ontwijken die kauwgom kauwend oversteken zonder te kijken of er auto’s aan komen. Nadat hij zijn middelvinger op heeft gestoken naar de twee jongens, schudt hij zijn hoofd — eikels.
          ‘Godverdomme. Vince, steek me neer alsjeblieft.’
          Caleb had zijn auto ingedraaid voor een parkeerplaats, maar zag te laat dat Aliz en Lucas daar samen stonden te praten naast Aliz rommelbak van een auto — als dat al een auto te noemen mocht zijn. Snel nam hij een grote slok van zijn flesje, dat al voor de helft geleegd was. Tijdens het ritje naar school had hij haar SMS’je gelezen, maar besloten niet te reageren — hij moest haar vergeten nu ze een nieuwe vriend had.
          ‘Kunnen we die wiet nu niet doen?’ gromt Caleb, terwijl hij zijn veiligheidsgordel los klikt en een dramatisch gezicht richting Vincent trekt.

    [ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 20:16 ]


    Ayden
    Student Prez • Ex- Gang Member • Dance club • @ Chris house • My cuddly boyfriend

    'I made lots of mistakes in the past, but if you judge me on what I did in the past,
    then you don't belong in my future.'




    'Try to break me
    And I'll break you ten times harder.'



    Ik draaide me weer op toen ik Chris stem hoorde. Mijn ogen vlogen even over de strakke contouren van zijn lichaam in het shirt. What could I say. I had an eye for fashion. Het was eigenlijk wel hilarisch dat er dames op school hierover gingen kwijlen, thanks to me. Ik zelf deed dat echt niet. Ik had eigenlijk al the whole package gezien. Daarnaast had ik zijn package in zijn broek allang gevoeld, gezien hij me altijd haast in een houdgreep trok als ik bij hem bleef slapen. Ik wist eigenlijk niet of hij dat bij alle meiden deed die hij mee naar huis nam. Vast wel. Ik zou geen uitzondering voor meneer zijn. Ik vond het al knap van hem dat ik de enige was, waar hij zijn ding wel in de broek mee kon houden.
    Hij pakte zijn zwarte rugtas, voor hij zijn wenkbrauwen iets ophaalde. ‘Waarom zo gemeen gorgeous..’ zei hij, waar hij naar me af kwam lopen. Automatisch deed ik stappen opzij. Ik wist wel dat hij me geen pijn ging doen, maar toch was het een instinctief iets, wat ik bij lange na nog niet afgeleerd had. Sommige littekens kon je met geen enkel vorm van make up verschuilen.
    ‘Staat een straf op eh..’ vervolgde hij, wat even mijn adem deed stokken. Ik keek op, voor hij zijn handen naar mijn middel uitstak en zijn lange vingers in mijn huid priemde. Kietelen. Als er iets was waar ik niet tegen kon…
    Als een kleine zeekoe, die gevoed ging worden, spartelde ik onder zijn vingers. ‘CHRIISS.’ Kermde ik dan ook, terwijl ik met mijn gezicht tegen zijn borst botste. Talking about meanies. He was one.
    Gelukkig ging zijn mobiel algauw af, waar hij begon te appen. Misschien moest ik ook maar eens met mijn friends communiceren, zeker met Jacinta, maar ik was te lui. Ik had nou niet bepaald een verslaving van elektronica en het zou dan ook niet vreemd zijn als ik het ergens had laten rondslingeren in haar slaapkamer – of die van Chris. Oh wait – nope ik voel hem in mijn broek. Lucky people today.
    ‘Kan je vriendinnetje nu al niet wachten tot je ze ziet..’ plaagde ik de jongen, waar ik op mijn tenen ging staan om speels mijn hand in zijn haar te leggen.
    ‘Maar gesproken over straffen; je staat nu zo dik bij mij in het krijt. Like you don’t even know.’ Voor de jongen wat kon doen, sprong ik dan ook op zijn rug en rekende erop dat hij mijn benen vasthield, terwijl ik op zijn rug zat. ‘Laten we zeggen dat als jij vandaag mijn persoonlijke vervoersmiddel ben – en we nog voor school wat lekkers gaan halen in de winkel, je vergeven bent. Is dat goed, Honey.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Jeremiah 'Jem' Bodhi Geauxinue

    Sometimes, to stay sane you have to go a little crazy

    18 Jaar | Baseball | Na(voor)blijven| Met Kamryn en Sofia

    In de vier jaar dat Jem op Melrose high zat was hij al zo vaak in het nablijf lokaal geweest, zo vaak dat hij ongeveer elk detail van het lokaal kende. Hij wist hoeveel boeken er in elke kast stonden, hij wist hoeveel tafeltjes er in de ruimte stonden en hoeveel poten dat dan zouden moeten zijn. Exclusiev de poten van de aanwezige leerlingen natuurlijk, want die veranderden elke keer wel weer. Jem kende het hele lokaal, maar toch liet hij zijn ogen er voor de zoveelste keer door heen glijden alsof er iets nieuws in zou hangen, wat opnieuw niet waar was. Niets veranderde ooit in het nablijf lokaal.
    ‘En nablijven houdt ook van jou,’ zei Sofia tegen Jem, nadat Jem haar had verteld hoeveel hij wel niet hield van nablijven. 'Oh wauw, ik voel me vereerd.' sprak Jem lachend, waarna ook hij zijn stoel naar achteren duwde om het lokaal te verlaten op weg naar zijn 'vrijheid' hoewel dat overdreven was. Hij zou niet naar zijn vrijheid gaan, maar naar de volgende les. ‘Dit is trouwens Kamryn, mijn nichtje,’ mompelde Sofia terwijl ze met een kort handgebaar de rood harige jongedame aanwees die zich bij Sofia had bevonden toen de jongedame het lokaal binnen was gelopen. Jem glimlachte naar Kamryn die al snel haar hand naar Jem uitstak. 'En jij bent?' Vroeg de jongedame aan Jem. 'Ik ben Jem, aka Sofia haar wederhelft.' zei Jem, waarna hij even naar Sofia keek en naar haar knipoogde. 'Isn't it sweetheart' Hierna trok Jem zijn hand weer terug en stak zijn handen in de zakken van zijn broek. "En wees niet verbaasd, ik heb deze rode haren van mijn vader" zei Kamryn, waardoor er een kleine speelse glimlach op Jem zijn lippen verscheen, want die woorden had ze niet beter kunnen uitspreken. 'Van je vader gekregen, als in hij schoor zich zelf kaal en heeft ze aan jou cadeau gegeven?' vroeg Jem lachend, waarna hij ook naar deze jongedame knipoogde, want het was nou niet perse Jem zijn doel om haar meteen belachelijk te maken voor wat ze had gezegd. Met een knipoog leek alles vriendelijker.
    ‘Dus, zullen we nog even een sigaretje roken voordat we naar de les gaan?’ vroeg Sofia nu aan Jem, waarna Jem direct knikte. 'Yes please.' sprak Jem, waarna hij nogmaals naar Sofia haar nichtje keek. 'Wil je mee?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Cristiano Ignazio Barone
    19 • Senior • Desierto • Badboy • @home with Ayden

    ‘Kan je vriendinnetje nu al niet wachten tot je ze ziet..’ plaagde ze me en ik haal lichtjes mijn wenkbrauw op. 'Geen idee, zou wel ernstig zijn sinds ze me nu ziet no?' plaag ik grijnzend. ‘Maar gesproken over straffen; je staat nu zo dik bij mij in het krijt. Like you don’t even know.’ zei ze. 'Oh?' vroeg ik, waarna ze op mijn rug sprong en ik snel haar benen vast pakte voordat ze viel. ‘Laten we zeggen dat als jij vandaag mijn persoonlijke vervoersmiddel ben – en we nog voor school wat lekkers gaan halen in de winkel, je vergeven bent. Is dat goed, Honey.’ Ik knik lichtjes. 'Sounds good gorgeous.' zeg ik, voor ik haar hand pak en er een lichte kus op druk.
    Vervolgens loop ik zachtjes naar beneden, zodat ik de rest niet wakker maak en zo naar buiten. Mijn opa woonde in een vrijstaand huis en had ook aardig wat grond. Al was het niet heel ver van de 'bewoonde wereld'. Hoogstens tien minuten langzaam lopen richting de winkels en sinds ik niet van het langzame ben, vijf minuten. Zo gezegd, zo gedaan. Vijf minuten later loop ik de lokale supermarkt in, Ayden nog steeds op mijn rug. 'Ik heb heel veel suiker nodig.' zeg ik en geef haar ondertussen een mandje. Vervolgens begin ik verschillende soorten snoep en andere zoetigheid erin te gooien, samen met wat frisdrank en broodjes. Ook pak ik twee pakjes sigaretten, sinds ik daar ook bijna doorheen ben. Slechte gewoonte, maar wel een die ik nog niet van plan was op te geven. Je moet ergens dood aan gaan uiteindelijk, dan kan je maar beter leven zoals jij het wil. 'Nog wensen verder gorgeous?' vraag ik ondertussen aan haar.

    [ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 20:55 ]


    El Diablo.



    Vincenzo Santino Alesi


    Het gehijg en gepuf van Caleb sprak op dit moment boekdelen op mijn vraag en ik vroeg het ook meer uit beleefdheid aangezien ik het antwoord zelf ook wel wist.
    Ik nam een hijs van mijn peuk en blikte even naar buiten, ‘behalve een meisje zoeken om Aliz te vergeten? Nee. Maar die twee kan ik perfect combineren,’ hij gromde zachtjes en ik zweeg wijselijk.
    Aliz was een knappe verschijning en die twee hadden drie jaar rond en met elkaar gehangen maar ik wou alles behalve tussen hun drama inkomen op dit moment al was ik daar akelig slecht in. Laatst hadden Aliz en ik misschien een kleine interventie maar er was niks gebeurd, we zouden misschien wel een beschuitje met elkaar willen eten maar dat is geen oud nieuws. Dat zou iedereen wel willen– daarbij was mijn plicht op dit moment om haar te haten, zeker omdat Caleb duidelijk niet over haar heen leek te komen, iemand moest die jongen gewoon even wakker schudden en vertellen dat een relatie maar een eindstation heeft en dat eindstation is pijn en verdriet. Een stekend mes wat in je hart boort en dat maal tien.
          ‘En je telefoon ligt in het dashboardkastje, kneus. Gisteren stond een of ander wijf ermee in haar handen op de wc, volgens mij had ze je fotoreportage met die blonde chick gevonden.’ De lichte glimlach op zijn gezicht weerkaatste al snel op de mijne terwijl ik het dashboardkastje opende en opgelucht zucht bij het zien van mijn telefoon die ik gelijk opende. ‘Ik hoop dat ze in ieder geval niks verwijderd heeft,’ voegde ik er grijnzend aan toe en kon het niet laten om even te lachen.
    De vraag of hij zelf nog had gescoord gister liet ik achterwege zodat hij misschien voor een minuutje even niet aan Aliz kon denken.

    De auto was met plankgas het parkeerterrein opgereden en de hobbel die duidelijk als waarschuwing was geweest voor dit gedrag hield hem niet tegen waardoor ik even de lucht inschoot en gelijk merkte dat ik vergeten was mijn riem om te doen. Ook de twee juniors ontvluchtte niet aan zijn rijgedrag en ik kon het niet laten om te lachen en boog voorover om even overdreven te toeteren.
          Toen Caleb eindelijk was ingeparkeerd en al klaar stond om uit te stappen, keek ik op bij zijn gevloek. ‘Godverdomme. Vince, steek me neer alsjeblieft.’ Verward keek ik om me heen om te zien waarop hij doelde en het was ook niet te missen. Aliz en Lucas.
    Gefrustreerd rolde ik met mijn ogen voor ik me terug in de stoel liet zakken en vermoeid naar Caleb keek. ‘Gozer…’ Voor ik mijn speech kon geven werd ik al onderbroken door het feit dat hij liever nu al die wiet zou willen doen. ‘Prima,’ antwoordde ik en had niet veel verdere overtuiging nodig voor ik al begon met het rollen. ‘Dit kan echt niet langer hoor Caleb,’ mompelde ik vervolgens wat zachter, ‘je gaat maar wat andere wijven neuken dit weekend want je bent hopeloos naar de klote.’ Ik likte het vloeitje en had met trillende handen de gerolde joint opgepakt en even in de lucht gehezen. ‘Je mag dit alleen met mij roken als je het de hele dag niet meer over haar hebt,’ sprak ik met een grijns.
          ‘En als jij de volgende keer weer wat nieuwe wiet voor mij mee neemt want dit was het laatste wat ik had,’ voegde ik er zachtjes aan toe en overhandigde hem de joint.
    Ik blikte nog even op mijn telefoon en zag Aliz haar sms’je en keek even over mijn schouder naar de twee die stonden te praten maar negeerde het en duwde de telefoon in mijn zak. ‘Weet je wat het is, toen het met Charlie uitging heb ik geen minuut om haar gerouwd, ik ging uit die avond nog en ik scoorde– ik heb geen minuut aan haar gedacht,’ sprak ik.
    ‘Je moet gewoon denken aan al die vrijheid die je nu hebt, je zit nergens meer aan vast, je hoeft niemand te knuffelen tot je arm er dood bij neer valt want vrouwen houden daar echt geen rekening mee. Ik kan het weten.’ Ik lachte zachtjes en gaf hem een zacht duwtje tegen zijn schouder terwijl ik een blik wierp op Aliz en als ik het goed begreep Luke. Ze kon beter krijgen dan dat.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Charlotte 'Charlie' Kate Green
    “Cutting class for the thrill of it – getting drunk on the past we were livin' in.”



    Micah sloeg zijn armen stevig om mij heen.
          ‘Charles! Hoe is het met mijn meissie?’ vroeg Micah lachend en jammer genoeg liet hij me al snel weer los. Hij keek mij geamuseerd aan toen ik een kus op zijn wang drukte. ‘Ah je hebt me toch niet zo lang moeten missen? Maar ik heb je ook erg gemist hoor,’ zei hij met een lichte grijns. Ik keek hem glimlachend aan terwijl hij een hardnekkig plukje haar achter mijn oor stopte.
          ‘Prima hoor, al helemaal nu ik jou weer zie, Mous,’ zei ik en haalde mijn hand plagend door zijn haren heen. ‘En beter heb je me gemist,’ zei ik op een zielig toontje en pruilde naar hem. Micah ging zitten op zijn motor en ik nam achter hem plaats. Onderzoekend keek ik om mij heen en kwam tot de conclusie dat Micah geen helmen bij zich had. Wat nou safety first. Ach ja, het was toch maar vijftien minuutjes rijden, zoveel kon er toch niet misgaan, behalve wat ongelukjes hier en daar... misschien.
          ‘Nooit, maar met jou erbij is het gewoon een saaie dag op school, dus dat is al wat beter,’ zei Micah plagend en hij lachte. Ik grinnikte en verkocht hem een speelse tik tegen zijn achterhoofd. Ik sloeg mijn armen stevig om zijn middel en dat was maar goed ook, want Micah scheurde weg. Ik twijfelde er niet eens over dat hij ver boven het snelheidslimiet aan het rijden was.
    Eenmaal aangekomen op school, zette Micah zijn motor weg op zijn vaste plekje. Eigenlijk bestond een principe als 'vaste plekken' niet op Melrose, maar toch had Micah het voor elkaar gekregen om een plekje voor zichzelf te claimen. Zijn naam stond zelfs in de tegels gekrast. Ik wilde net zelf van zijn motor afkomen, maar Micah gaf me hier de kans niet toe. Hij tilde me met gemak van zijn motor af.
          ‘Jeez, lichtgewicht.’ Hij lachte en ik rolde met mijn ogen.
          ‘Oh houd je bek – je weet dat ik nog net in staat ben om zelf van een motor af te komen, hè?’ zei ik grinnikend en gaf hem een zacht duwtje tegen zijn schouder. Hij haalde een pakje sigaretten uit zijn zak en bood er eentje aan mij aan. Ik pakte er dankbaar eentje uit. Vervolgens stak hij zijn en mijn sigaret aan.
          ‘Dus hoe was je weekend blondie?’
          ‘Niet zo bijzonder eigenlijk, behalve een extreem saai etentje met pa, mevrouw de stiefmoeder, Owen en zijn nieuwe vriendinnetje,’ zei ik mompelend en nam een trekje van mijn sigaret. Ik keek het schoolplein rond en zag verderop Luke en Aliz staan ‘Dat is Aliz trouwens, geen idee wat ik ervan moet denken, maar ik vind het leuk voor hem... denk ik. Hoe was jouw weekend, krullenbol?’ Ik keek het plein verder rond en zag net Vince uit de auto stappen. Ik rolde kort met mijn ogen. ‘Oh top – deze ochtend was nog redelijk oké – wás.’



    17 • Senior • Punker • Goalgetter @ Soccer team • Home > School • Micah


    I just caught the wave in your eyes




    MICHAEL 'MICAH' GABRIEL SHERMAN

    Bully/punker/jock , With Charlie, On his way to school

    🐭




    Charie had gegrinnikt bij mijn opmerking waarna ik algauw een tik kreeg op mijn achterhoofd. Ik kon zeker tegen een stootje en kon het ook niet laten om te grijnsen. Nee school was stukken beter als Charlie erbij was, als de blondine ziek was skipte ik meestal dan ook de lessen tenzij ik wat spul wilde kopen van Caleb. Nu ik daarover ook nadacht had ik wel erge behoefde aan wat nieuws. Een hele weel geen drugs of sex, nee dat was niet voor mij dus moest ik maar een nieuw middeltje vinden, Iets waar Caleb me altijd erg goed mee leek te kunnen helpen.
    Eens we aangekomen waren en ik de blondine op de grond had gezet leek ze even met haar ogen te rollen. ‘Oh houd je bek – je weet dat ik nog net in staat ben om zelf van een motor af te komen, hè?’ grinnikte ze en haf me een duw tegen mijn schouders waardoor ik grijnzend deze ophaalde. " Ah heef toe, stiekem vind je het leuk." zei ik plagend en nam een hijs van mijn peuk. Wat een klein beetje nicotine toch niet kon doen op een ochtend.
    Eens ik haar vroeg over haar weekend leek ze niet zo enthousiast maar het leek ook niet vreselijk te zijn geweest. ‘Niet zo bijzonder eigenlijk, behalve een extreem saai etentje met pa, mevrouw de stiefmoeder, Owen en zijn nieuwe vriendinnetje,’ Mompelde ze en ik keek haar fronsend aan, maakte ze nu een grapje? Die nerd van een halfbroer van haar had een vriendinnetje? Eens Charlie dan ook de naar een richitng knikte keek ik op. 'Dat is Aliz trouwens, geen idee wat ik ervan moet denken, maar ik vind het leuk voor hem... denk ik. Hoe was jouw weekend, krullenbol?’ wat schaapachtig keek ik naar Aliz en Luke, you got to be kidding me right? Owen mocht van geluk spreken dat Caleb hem nog niet vermoord had. "Saai". antwoorde ik kort terug waarna ik Charlie weer aankeek gezien ze toch veel interessanter was dan Luke en Aliz. Ik nam nog een trekje van mijn peuk voor ik haar verder uitleg haf. "Ik heb Louise wat moeten helpen met een shoolproject en gisteren heb ik gewoon wat gesport, dus nee niet zo spectaculair." vertelde ik haar, Mijn kleine zusje Louise was een slimme meid en toch begreep ik nooit waarom ze mijn hulp nodig had bij projecten, hoewel het deze keer wel meeviel - althans dat hoopte ik voor haar- .Ik zag Charlie met haar ogen rollen en keek even om naar de bekende auto van Caleb waar hij en Vincenzo uit te wagen stapten ‘Oh top – deze ochtend was nog redelijk oké – wás.’ zei de blondine geërgerd. De relatie tussen Charlie en Vince was nogal meer haat dan liefde waardoor ik de opmerking van haar wel snapte. " Ah Charles, kijk gewoon naar mij, dan is je dag automatisch weer goed." grijnsde ik en zond haar een flirterige knipoog. "Daarbij moet je blij zijn dat je van hem verlost bent, je kan zoveel beter krijgen, en ja dat kwam uit de mond van deze fuckboy." lachte ik om haar wat op te beuren. Even keurend keek ik haar aan, Vince had een grote fout begaan om haar te laten gaan. Ik nam de zoom van haar shirt even vast en trok haar truitje iets meer naar beneden zodat ze wat meer van haar sexy boezem toonde en trok haar iets dichter tegen me aan. " Hij is een idioot weet je, mocht ik je vriendje geweest zijn, dan liet ik je nooit uit mijn vingers glippen."






    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Ayden
    Student Prez • Ex- Gang Member • Dance club • @ Chris house • My cuddly boyfriend

    'I made lots of mistakes in the past, but if you judge me on what I did in the past,
    then you don't belong in my future.'




    'Try to break me
    And I'll break you ten times harder.'



    Zachtjes drukte de jongen onder me een korte kus op mijn hand, voor hij begon te lopen. Zijn kamer uit en vervolgens de trap af. Oh god – hier had ik nog niet over nagedacht. Maar goed dat ik zo klein was, want anders had ik ongetwijfeld mijn hoofd aan iets gestoten.
    Algauw kwamen we levend het ‘Witte Huis’ uit, zoals ik deze noemde. Trump zou hier zo in kunnen leven, zo smetteloos wit was het. Het stond dan ook in een redelijk nette buurt, waar mijn ouderlijk huis nooit aan zou kunnen tippen. Gelukkig had ik die tijdperk achter me gelaten.
    Binnen vijf minuten stonden we al in de vertrouwde lokale supermarkt van Chris, waar we wel vaker kwamen. We hadden namelijk wel vaker last van onze ongestelde buien – ofwel in chocola en zoetigheden. ‘Ik heb heel veel suiker nodig.’ Beaamde Chris dan ook mijn gedachtes. Ik nam het mandje van hem aan, zodat hij mijn benen nog vast kon houden en ik niet van zijn rug af viel. Ongetwijfeld zouden mensen ons nu raar aanstaren, maar ze wisten niet wat ze miste. Het voelde nu voor even aan alsof ik in India was, alleen trok Chris me niet voor in een kar, maar op zijn rug. Ik had het toch maar weer goed voor elkaar.
    Keurend keek ik naar de snoepjes die hij erin gooide. Skittles, Smarties en M&M pinda’s, I like were this was going. ‘Nog wensen verder gorgeous?’ vroeg hij pas nadat hij de halve winkel had leeggeroofd. Ik knikte dan ook, voor ik op zijn borst klopte. Normaal klopte je paarden op hun bibs, maar ik kon daar nu even niet bij. Ach, zijn male boobies voldeden ook.
    ‘Ik wil wel wat te knabbelen hebben hoor. Ham kaas croissant it is..’ Ik wachtte tot hij bij het rek stond, voor ik wat knabbels in de zak stopte. Echter voor de jongen kon weglopen, boog ik snel mijn hoofd en plaatste ik mijn lippen op zijn voorhoofd. ‘SPIDAAAMANNNN KISS ATTACK.’ Tetterde ik licht plagend in zijn oren, voor ik me van zijn rug liet zakken en met de croissant zak er vandoor ging. ‘Wie het eerste bij de kassa is, Wifey.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya