[RPG | 150] School of Magic | Speeltopic ] - Speeltopics

‘Aurelie schiet eens op! Je komt dadelijk te laat.’ Hoorde ik mijn vader roepen even later verscheen hij in mijn kamer, hij glimlachte zwakjes naar mij toen hij mij op mijn opgemaakte bed zag zitten met een fotolijst in mijn handen mijn vader kwam naast me zitten en sloeg een arm om me heen verdrietig keek ik naar de foto van mijn moeder, mijn vader, ik en mijn zusje. ‘Ik mis haar ook.’ Zachtjes kneep hij in mijn schouders en drukte een kus op mijn hoofd. ‘Ik zou willen dat ze deze moment mee kon maken dat ze kon zien dat ik eindelijk naar deze school ging.’ Triest keek ik mijn vader aan. Die mij stevig tegen zich aan drukte. ‘Je moeder zou hartstrikke trots zijn op het mooie slimme meisje dat je nu bent geworden.’ Ik knikte. ‘En ze zal altijd met jou, met ons mee kijken.’ Hoorde ik mijn zusje zeggen die in de deur opening verscheen ik glimlachte en knikte naar ze, de fotolijstje legde ik in mijn koffer en mijn zusje maakte die dicht, ik stond op en omhelsde haar. ‘Dankje Lorraina, ik hou van je.’ Ze grinnikte en keek me aan. Snel nam ik afscheid van ze en ik vertrok naar school.
Al gauw was ik op het plein van de school en zag ik vele mensen die naar de school toe liepen, aan het praten waren of weet ik wat aan het doen waren, nieuwsgierig keek ik naar de school en liep ik er heen.

‘Dragomir Răzvan Drăgoi!’ hoorde ik mijn vader van beneden roepen op zulke momenten haatte ik het om een vampier te zijn ook al was ik nu op de vierde verdieping toch kon ik mijn vader van de begane grond mij horen roepen snel liep ik naar beneden en de woonkamer in. ‘Wat is er vader?’ zei ik nonchalant. ‘Ik heb gehoord dat je gisteren nacht alweer gevochten hebt en bijna een onschuldige jongen van zijn leven hebt beroofd.’ Zijn ogen leken bijna vuur te spuwen. Ik zei niks, het maakte toch niks uit. ‘Je bent een schande voor de familie, je bent een schande voor de vampiers spuwde hij uit en ik grijnsde. ‘Nee vader, u bent een schande u wilt zo graag dat vampiers geen bloed meer drinken, niet meer moorden jij schaamt je door onze aard!’ hij kneep zijn ogen dicht en liep dreigend naar me toe. ‘Jij! Ga verder met je spullen inpakken en vertrek!’ zonder nog afscheid te nemen van iedereen hier liep ik naar boven pakte de rest van mijn spullen in en verdween met die sleutel naar de school. Ik kwam uit op een plein en keek naar de school een grijns verscheen op mijn gezicht en met grote passen liep ik er heen.