[RPG | 150] School of Magic | Speeltopic ] - Speeltopics

WE ALL HAVE MAGIC INSIDE US. Wanneer een paar eeuwen geleden vier dames een school creëren maakten ze het zo dat stervelingen er niet konden komen. De vier dames waren blind, om die reden droegen ze een alle vier een andere vogel op hun arm. De vogels en de dames waren zeg maar ''bloedverwanten''. De dames zagen echter toch wel, omdat ze konden kijken door de ogen van hun dier. Een paar eeuwen later hebben de directrices dat nog steeds. Wel zijn het anderen. Op School of Magic heb je verschillende leerlingen. Heksen, tovenaars, weerwolven, vampieren en noem maar op. Magie staat voornamelijk in het midden van de school. Echter zijn er geen stervelingen in de school te vinden. Deze wezens zijn er echter verboden. Zoals verwacht is het een kost school. De leerlingen slapen met zijn vier, qua afdeling, in huisjes die op loopafstand van de school gebouwd zijn. Deze rpg speelt zich binnen de school af. Hier, waar de leerlingen hun lessen volgen, gaat het voornamelijk om de afdelingen. Wij volgen de leerlingen, die echter andere lessen volgen, maar wel met elkaar te maken kunnen krijgen, op deze school en leven met hun mee. Welkom op School of Magic. IT'S TIMES TO SPREAD YOUR WINGS AND FLY AWAY.

WE ALL HAVE MAGIC INSIDE US. • Masarian • Night Creatures • Dit zijn voornamelijk de vampieren&de weerwolven die zich op deze afdeling bevinden. De uil is hun embleem. Dat komt door de kracht van de uil, die lijkt op die van hen. Net zoals de meesten van de leerlingen kan de uil ook speciale krachten. Hij heeft betere zintuigen, net zoals weerwolven en sommige vampiers. De dames en de heren dragen echter wat anders. Hun uniform is dit. De dames dragen een wit hesje en bloesje met een zwart geruit rokje en stropdas. De heren dragen een wit bloesje met een zwart hesje, broek en stropdas. Het vestje is hier niet verplicht. • Vulas • Winged • Dit is de afdeling van de gevleugelde. Ze hebben als vogel de ooievaar. De engelen, feeën, elven en andere wezens die hier de lessen volgen hebben als embleem een zilveren ooievaar. Dit komt omdat de wezens voornamelijk sociaal zijn, maar ook tijd voor henzelf nodig hebben. Hun uniform is dit De meiden dragen een rode trui met een rood, zwart geruit rokje. De jongens dragen ook een rode trui, maar dan opnieuw met een zwarte broek. Natuurlijk het embleem op hun borst gespeld. • Oncith • The Wands • Dit is de afdeling van degene die zich met een toverstok verdedigen. Hier ontwikkelen de heksen en de tovenaars zich. Ze hebben als vogel de spotgaai gekozen. Echter is het voor heksen een woordgrap, aangezien ze ''de spot'' met je drijven. Ook kan je het anders zien. Aangezien de meeste heksen snel en luidruchtig zijn, net als sommige tovenaars. Dit hoeft echter niet. Hun kleding is voor de dames en de heren ongeveer dit. De dames een wit bloesje met een zwart rokje, de heren een witte polo met een zwarte broek. Het embleem is een een rode ster die op elk pak duidelijk te zien is. • Emmyth • Elemental&Talented • Hier zijn degene die een element besturen. Vuur, water, aarde en lucht wordt hier beoefend. Ook kunnen hier gaves beoefend worden. De afdeling staat in stand van de zwaan. De zwanen zijn eerlijke wezens. Volgens bijgeloof zorgt een zwanenveer die in het hoofdkussen van de echtgenoot wordt genaaid ervoor dat hij of zij zijn vrouw of man trouw blijft. Echter zijn deze leerlingen niet allemaal als een zwaan. Het embleem is ook een zwaan. Hun uniform is dit. De dames dragen een wit bloesje, met een wit&donkerblauw vest en een donkerblauwe stropdas. Hierbij is ook een donkerblauw met wit rokje passend. De jongen dragen echter alleen een een wit bloesje met de stropdas en een donkerblauwe broek. DON'T BELIEVE IN LIES, BELIEVE IN MAGIC.

ALWAYS KEEP THAT LITTLE PLACE WHERE THE MAGIC GROWS INSIDE OF YOU, ALIVE. Lessen VERPLICHT Mathematics History of Magic Transformation * Magic (Wands) *** Magic *& ** Fly ** Elements Study (Only Elemental) **** Medice Study Talented Training (Only Talented) **** EXTRA Dragon Riding Archery / Swordplay / Throwing Knives Horse riding Music / Dance Acrobatics Football Swimming English,Chinese, Spanish or French Je moet minstens 2 sporten na school&1 taal kiezen. * Alleen Night Creatures ** Alleen Winged *** Alleen The Wand **** Alleen Elemental Gebouw Het kasteel licht gelegen in een bergachtig gebied. Overal waar je om je heen kijkt zie je de mist om de bergen heen hangen. Om bij de school te komen loop je over een ravijn heen, wel is hier een brug voor gebouwd. Om je heen zie je een groot bos in voornamelijk herfst kleuren. Om de school heen ligt een rivier waar leerlingen voornamelijk in de zomer zwemmen. Op een loopafstand kun je de huisjes vinden. Hier slapen, 2 meisjes in de ene slaapkamer en 2 jongens op de andere, van dezelfde afdeling. Het is zeldzaam als andere afdelingen samen slapen. Je hebt echter 4 slaapkamers, dus woon je met zijn 8. Op de huisjes staat een embleem gespijkerd om onrust te voorkomen. In elke kamer staan 2 bedden en een bureau. Bij de meiden staat ook nog een make-up tafel. Ook zijn er twee badkamers in elk huisje en een kleine huiskamer. Eten doe je gezamenlijk in de kantine van de school. In de school is ook nog een grote bibliotheek te vinden, een klassieke balzaal die voor de dans&muzieklessen gebruikt wordt, veel klaslokalen en op loop afstand kan je een arena vinden. Hier kun je draken vinden, paarden en ook worden hier vecht lessen gegeven. Als je na school vrij hebt is je uniform niet meer verplicht. THOSE WHO DON'T BELIEVE IN MAGIC WILL NEVER FIND IT.

MAGIC IS EVERYWHERE IF YOU KNOW WHERE TO LOOK. Rollen Masarian -Luperca Tala Hamilton - Grindywald (Weerwolf/Ashley Moore) -Rosalyn Julia Hunter "Roos" - MissRosaline (Vampier/Merinda Kerr) -Gazy ❝Gasoline❞ O'Line - Forvo (Vampier/nadezhda pakhomova) -Xavier Flint Cunningham - Choctaw (weerwolf/Garrett Neff) -Dragomir Răzvan Drăgoi - DarkOne (Vampier/Ben Barnes) - Vulas -Riley Kate O’Briain - JudithSuzann (Engel/Olivia Holt) -Caina Hardwell - Grindywald (Demoon/Amanda Steele) -Irane Florence Zhouis- Autophobia (Elf/Chrissy Constanza) -Gereserveerd door Evaethas - Oncith -Gaia Claudia Pulchra - Kowalski -Calulla ''Call'' Academia Dimitrov - dyavol - - Emmyth TIJDELIJKE STOP OP DE DAMES -Kennedy Rosie Kane Sophamoara (Geest/Kennedy Dawn) -Lucy Elizabeth Jackson Pua (Aarde/Elle Fenning -Aurelie Alaina Dubois - DarkOne (Vuur/katherine mcnamara) -Gereserveerd door - Ball (Water/?) -Darius «Fiercy» Louis Lawrence - Kowalski (Illusies/Darren Criss) -Abilio ''Abil'' Oidhche Barclay -dyavol (?/Brandon Flynn) Slaapkamer 1 Girls - Night Creatures Slaapkamer 2 Boys - Night Creatures Slaapkamer 1 Girls - Winged Slaapkamer 2 Boys - Winged Slaapkamer 1 Girls - The Wands Slaapkamer 2 Boys - The Wands Slaapkamer 1 Girls - Elemental Slaapkamer 2 boys - Elemental Lijst Naam Leeftijd Afdeling Geslacht Innerlijk Uiterlijk Verleden Lessen Extra Sporten Beschermdier Overig Info De leerlingen komen uit de gewone wereld waar wij ook leven. Ze kunnen geboren zijn overal ter wereld. Elke leerling krijg bij hem of haar thuis een havik met een brief aan zijn poot. In elke brief staat het zelfde, net als dat er een ketting aan elke brief hangt. Als je die sleutel in een deur doet, maakt niet uit welke, kom je niet in je huis, maar in een soort teleport die je op het plein van de school brengt. Aan het begin van het jaar krijgt iedereen ook een bescherm dier. Deze hoort je het hele jaar door te helpen, maar ook is het een soort huisdier. Wij spelen de rollen van het eerste jaar, dat betekend 15/17. Je rol kan al een magische familie hebben en de school kennen, maar ook kan je rol nieuw zijn en geen idee hebben wat er gebeurd. Op de school heb je verschillende jaren, maar de meeste leerlingen zitten er van 2 tot 3 jaar. Regels • Schrijf minstens 150 woorden • • Geen perfecte personages • • Graag naam veranderingen doorgeven • • Geef het aan als je een paar dagen niet kan reageren • • Topics worden alleen door mij geopend • • Probeer de dames en de heren gelijk te houden • YOU CALL IT ''INSANE'', I CALL IT ''MAGIC''.

praattopic 1
rollentopic

---

Do I look like Mother Teresa?

Kennedy Rosie Kane Elemental • Ghost • Sixteen years • Talking to: Dragomir • Outfit Nothing stays. Nothing is permanent. Feelings, people, circumstances. They all change. That's not being negative, that's being realistic. Hij rendde van me weg en startte op een afstand zijn verhaal. ‘Goed, honderden jaren geleden waren er vampier jagers die sterfelijk waren maar ze hebben wel honderden vampiers naar hun ondergang gebracht, daarom denk ik zeker dat jij ook kan leren om je tenminste te verdedigen tegen mijn ras.’ ik keek hem verbaasd aan dit verhaal klonk heel erg als mijn lievelingsserie teen wolf, alleen dan met vampieren. ‘Wij zijn sterker en sneller ook al dan lijken we de machtigste wezens die ooit hebben bestaan toch heeft een ieder een zwakke plek belangrijk is dat jij die zwakke plek vindt.’ ik knikte en hij ging verder waar hij was gebleven. 'Het kan van alles zijn, een bepaalde plek op hun lichaam, een voorwerp, een dier, een gedachte en jij hebt het geluk dat je kan gedachte lezen. Jij kan in de gedachtes van vampiers naar hun diepste geheimen en angsten zoeken en die tegen hun gebruiken zo zijn ze misschien wat afgeleid waardoor ze je niet zo snel meer kunnen aanvallen.’ ik keek hem grijnzend aan en gooide hopeloos mijn handen in de lucht. 'Ik ben er slecht in bracht ik lachend uit hoe vaak wil je dat nog horen?' Leer een vampier kennen hoe ze denken, hoe ze bewegen, hun tradities en het zal makkelijker worden om je te verdedigen tegen een vampier en ooit als je er klaar voor bent zal ik je misschien veranderen.’ mijn gezicht klaarde op bij deze zin en ik versterkte mijn houding nog wat, ik schoot een kort gebedje de lucht in op hoop van zegen dat het voor een keer zou lukken. Ik sloot mijn ogen en luisterde. Ik raapte al mijn concentartie bij elkaar en toen van het ene op het andere moment leken zijn gedachten naar mij te schreeuwen, te hard en te luid. Wel hoorde ik het geluid verplaatsen, hij was aan het bewegen en dus bewoog ik mee, nog altijd met mijn ogen dicht en in dezelfde houding. Hoe moest ik in gedachten kunnen zoeken als ze zo hard schreeuwde, ik moest mijn best doen mijn handen in bedwang te houden zodat ze niet naar mijn oren zouden vliegen. Het werd te zwaar en mijn ogen vlogen open. Ik kon Dragomir nergens zien en dat gaf me een heel slecht gevoel, ik sprong weer in mijn houding en zorgde dat ik gemakkelijk bewegingen of voorwerpen kon ontwijken.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Xavier Flint Cunningham 17 • Werewolf • 'The moon can be so beautiful, but she can also be so terrifying' • Outfit • Ik vertelde Riley vrij kort iets over het weerwolf zijnde. Ik had nog nooit echt iemand op een normale manier gezegd dat ik een weerwolf was. Het ging altijd meestal op de manier dat iemand mij kwaad maakte en daarna pas achterkwam, nadat ik iets van hem of haar gebroken had. Mensen vonden weerwolven eng, maar een engel? Een engel was letterlijk een geschenk uit de hemel. Een weerwolf zijn was een nachtmerrie, maar voor de meeste tieners een droom. "het komt vast goed," stelde Riley me gerust. Ik glimlachte terug naar Riley als dank voor haar steun. “Ik bedoel, ze hebben vast vaker weerwolven gehad, dan zullen ze ongetwijfeld oplossingen weten,” Een kort gniffeltje ontsnapte uit mijn mond. Wat was ik nou aan het piekeren? Riley had gelijk, deze school zou me nooit uitgenodigd hebben als ze me niet konden handelen of... of ze wilde dit jaar de lat hoger leggen. Ik zat zo erg in gedachte dat ik over me eigen voeten struikelde en daardoor volop onderuit ging. Ik zat binnensmonds wat te vloeken, terwijl ik wat stof van mijn kleding afklopte. 'Ik had gehoopt dat dit niet zou gebeuren, ik had gehoopt dat je tijdelijk mijn beschermengel zou zijn,' ik probeerde het beste uit mijn val te halen.

---

Do I look like Mother Teresa?

the scent of fear is the best scent of everything

´Je moet je krachten dan ook oefenen en dat kan je perfect bij mij doen.´ zei ik, ik stond een eindje achter haar en voelde iets in mijn hoofd. ´Volgens mij zit je in mijn gedachtes rond te snuffelen.´ zei ik en ik grinnikte. ´Wat zie je? Of hoor je? Hoe voel je er bij? Denk je dat je het tegen mij kan gebruiken?’ ik wist niet zeker of ze al wat kon horen of zien, dat al mijn herinneringen helemaal door elkaar gingen, schreeuwde of weet ik veel wat waardoor ze het moeilijk had, ik was benieuwd wat ze zou zien en ik probeerde zo goed mogelijk om de ergste en de pijnlijkste herinnering die ik heb weg te stoppen. Ik rende weer richting haar toe verscheen even voor haar maar daarna weer aan andere kanten uit eindelijk stond ik vlak achter haar. Mijn arm klemde ik om haar middel heen, ik drukte haar tegen mij aan terwijl mijn hand haar keel vastpakte.
‘Ook als een vampier je vasthoudt kan je jezelf bevrijden uit zijn greep voor hij je vermoord.’ Fluisterde ik zachtjes in haar oor. ‘Je kan dezelfde tactieken gebruiken die ik net op noemde, maar je kan ook eens zelf kijken hoe je zorgt dat ik je los laat, of je vindt het niet erg dat ik je vast houdt.’ Zei ik en ik grinnikte.

Riley Kate O’Briain 16 - Angel - Outfit She’s bright like glitter and bubbly like champagne Het werd me snel duidelijk dat Xavier nog niet precies wist of het allemaal wel zo goed ging komen. Ik probeerde hem dan ook zo goed mogelijk gerust te stellen door te zeggen dat ze er vast ervaring mee hadden. Echt andere dingen dat dat kon ik nou eenmaal niet zeggen, alleen omdat ik de jongen niet goed genoeg kende. Ik had geen idee hoe zijn persoonlijkheid was, zover leek het wel een aardige en prima jongen maar ik kon er behoorlijk naast zitten dat had ik al vaak genoeg meegemaakt. Gelukkig leek hij wel wat te ontspannen en had het wel geholpen, mijn woorden. Iets wat mij een goed gevoel gaf, ik werd altijd blij als ik er voor iemand kon zijn. Ik keek rustig in de richting van de kant waar we heen liepen toen ik opeens Xavier in mijn ooghoek onderuit zag gaan. Ik schrok me te pletter en sloeg mijn handen voor mijn mond. “Gaat het wel?” vroeg ik geschrokken en bezorgd terwijl hij weer omhoog klom en wat stof van zich afklopte. Ik haalde nog een restje stof van zijn arm af en keek hem bezorgd aan. ”Ik had gehoopt dat dit niet zou gebeuren, ik had gehoopt dat je tijdelijk mijn beschermengel zou zijn,” ik kon een kort lachje niet onderdrukken. “Helaas voor jou ben ik nog geen afgestudeerde engel en zal ik niet alles kunnen voorkomen. Maar met een beetje geluk kan ik de pijn wel verzachten,” glimlachte ik rustig. Verdere grappen over zijn val zou ik absoluut niet gaan maken, dat verdiende hij niet, en zo was ik gewoon niet.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Kennedy Rosie Kane Elemental • Ghost • Sixteen years • Talking to: Dragomir • Outfit Nothing stays. Nothing is permanent. Feelings, people, circumstances. They all change. That's not being negative, that's being realistic. Ik voelde twee armen mijn middel omklemmen en voor enkele seconden vervloekte ik mezelf. Het was niet gelukt, weer niet. ‘Ook als een vampier je vasthoudt kan je jezelf bevrijden uit zijn greep voor hij je vermoord.’ zei Dragomir en ik kantelde mijn hoofde een stukje terwijl een briljant idee in me op kwam. Zou het kunnen werken? Nog altijd voelde ik de twee armen om me heen liggen en ik draaide me dus zo goed al mogelijk naar hem om. 'Je kan dezelfde tactieken gebruiken die ik net op noemde, maar je kan ook eens zelf kijken hoe je zorgt dat ik je los laat, of je vindt het niet erg dat ik je vast houdt.’ zei hij grinnikend en ik rolde met mijn ogen waarna ik ze sloot en weer probeerde in zijn gedachten te komen. Nu kon ik echter de verschillende gedachten onderscheiden, alsof iedere gedacht zijn eigen stem had en eigen emotionele randje eraan. Alsnog was het lastig om tussen de stemmen een zwakke plek te vinden en naar twintig seconden opende ik mijn ogen dan ook weer en keek hem recht in zijn ogen aan. 'Achh ik kan ook nog altijd los komen door mijn charmes' zei ik schouderophalend en met een stem dat barstte van het zelfvertrouwen. Ik zette me klaar om zodra zijn greep ook maar iets verslapt er onderdoor te glippen en zijn gedachten zo uit te pluizen dat hij even de weg kwijt was, al was het maar voor een paar minuten. Ik drukte mijn lippen op de zijne in de hoop dat zijn greep zou verslappen en ik mooi onder zijn armen door kon duiken.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

the scent of fear is the best scent of everything

‘’Achh ik kan ook nog altijd los komen door mijn charmes.’ Hoorde ik haar zeggen en voor ik het wist kuste ze me, ik verstarde even en er gebeurde vele dingen in mij, haar lippen voelde zacht aan ik drukte mijn armen steviger om haar heen als een bepaalde reactie, ik voelde haar bloed door haar lichaam stromen en haar hartslag al gauw liet ik haar loser te los, ik wist niet wat ik moest doen moest ik haar weg duwen? Doden? Door zoenen? Wat was ze van plan, mijn nieuwsgierigheid was gewekt, vele gedachtes gingen door me heen ze was slim, erg slim om dit zo te doen, maar ook gevaarlijk ik had me beheersing kunnen verliezen en dan? Dan had ik misschien een levenloos knap meisje in mijn armen, maar toch beheerste ik me beter dan ik had verwacht.

[ bericht aangepast op 3 juni 2017 - 20:50 ]

Kennedy Rosie Kane Elemental • Ghost • Sixteen years • Talking to: Dragomir • Outfit Nothing stays. Nothing is permanent. Feelings, people, circumstances. They all change. That's not being negative, that's being realistic. Zodra zijn greep verslapte dook ik onder zijn armen door en rende weg. Ik voelde mijn spieren verstrakken en sprinte nog een stukje verder. Pas toen durfde ik me om te draaien en zag ik hem staan. Een deel van mijn geweten schreeuwde dat ik hem had verraden door het zo aan te pakken maar een andere stem leek te zeggen dat dit precies was waarom hij had gevraagd. En dat was ook zo, ik moest de situatie te meester blijven en dat had ik nu gedaan, al voelde het verkeerd. Ik sloot mijn ogen en opnieuw ging ik op zoek naar zijn gedachten al hoorde ik nu ook die van anderen omdat ik midden op het plein was neergestreken. Het eiste veel van mijn concentratie om zijn gedachten tussen die van alle anderen uit te filteren en zodra me dat was gelukt was het enige wat ik deed luisteren, luisteren en verder vragen. Maar verder dan sommige simpele en oppervlakkige gedachten kwam ik niet en dus opende ik al snel mijn ogen weer. Ik was een ding in zijn gedachten tegengekomen dat me wel even versteld had doen staan, de kus die ik hem net had gegeven had verschillende gedachten bij hem opgewekt en misschien had ik hem daardoor juist nu wel teleurgesteld. Voorzichtig liep ik naar hem toe en legde mijn hand op zijn arm. 'Sorry gaat het?'

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

the scent of fear is the best scent of everything

Kennedy was ontsnapt van mijn greep, ik bleef even verstijfd staan geen benul van wat er net gebeurde en nog steeds de verschillende emoties.
Ze liep voorzichtig naar me toe n legde haar hand op mijn arm.
‘Sorry gaat het?’ vroeg ze ik keek haar aan, wist even niks te zeggen maar herpakte me snel weer.
‘Ik uhm er heeft nog nooit iemand me gezoend, het voelde raar.’ Zei ik geen idee wat ik nou eigenlijk moest zeggen.
‘Maar het was een goede tactiek, maar doe het nooit meer.’ Zei ik, stiekem was het wel fijn maar dat sprak ik niet uit het ging haar ook niks aan. ‘Ik wist wel dat je het kon.’ Ik glimlachte zwakjes naar haar en keek de plein even rond, ik had wat honger gekregen en wist dat ik hier niemand kon aanvallen nee dat moest ik echt afleren.
‘Ik vraag me af of ze hier van die bloedzaken hebben.’ Zei ik zachtjes tegen niemand in het bijzonder. Ik keek naar Kennedy en al gauw ging mijn blik naar de ader die door haar nek ging als verdoofd bleef ik er naar kijken.

Kennedy Rosie Kane Elemental • Ghost • Sixteen years • Talking to: Dragomir • Outfit Nothing stays. Nothing is permanent. Feelings, people, circumstances. They all change. That's not being negative, that's being realistic. Hij leek nog even perplex te staan maar reageerde dan toch en zijn reden leek best normaal te zijn, niet dat ik me er iets bij voor kon stellen, ik was op vrij jonge leeftijd al ontgroend maar haalde dan ook simpelweg mijn schouders op. 'Ik zal het niet meer doen, sorry' zei ik met een schuddend hoofd en ik zag zijn blik even het plein ronddwalen. De opmerking die op zijn lippen lag werd dan ook al gauw gezegd en ik knikte begrijpelijk. Ik wou met hem meelopen maar hij bleef staren naar mij, of althans dat dacht ik in eerste instantie, ik realiseerde me iets later pas dat hij naar mijn ader aan het kijken was. Een zucht verliet mijn mond en ik rolde snel even met mijn ogen. Snel zocht ik in mijn tas naar het mes dat ik mee had genomen voor mijn salade en zonder aarzeling zette ik hem op mijn pols waar ik klein snee maakte en mijn pols naar hem uitstak. 'Zorg er wel voor dat er ook wat bloed voor mij over blijft oké' zei ik grijnzend. Ondertussen keek ik het plein vast rond om te kijken of er nog wat andere mensen waren waarmee we dadelijk een praatje konden gaan maken. Mijn blik bleef op een blond meisje hangen ze had blonde, misschien wel iets van champagnekleurige haren en ze was enthousiast tegen een andere iets langere jongen aan het praten. Hij had bruine haren maar heel veel meer kon ik niet van hen zien en dus gleed mijn blik verder, het eindigde nu bij een ander paar. Weer een jongen en een meisje, net als ik en Dragomir bedacht ik me en ik zag eigenlijk vrijwel niemand met een meisje te staan kletsen iets wat me verbaasd mijn wenkbrauw deed optrekken.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Rosalyn Julia Hunter "Roos" Masarian — Outfit Een korte glimlach verscheen op het gezicht van Lucy na mijn bekentenis dat dit ook mijn eerste jaar was. Ze stelde voor om alvast te gaan lopen naar het grote kasteel waar we een lange tijd zouden doorbrengen dit jaar. Ik stemde met haar in en samen begonnen we vast te lopen naar het schoolgebouw. Ik keek even om me heen en mijn ogen vielen vervolgens op twee personen, een jongen met bruin haar en een blond meisje. Ik moest mijn lach inhouden toen ik de jongen onderuit zag gaan. Snel richtte ik mijn blik weer op Lucy, maar in mijn ooghoeken bleef ik ze toch in de gaten houden. Ik had geen idee waarom. 'Dus waar kijk jij het meest naar uit hier op deze school?' stelde ik snel als vraag om mijn aandacht wat meer bij Lucy te houden.

" Wanting to be someone else is a waste of who you are."

---

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

Xavier Flint Cunningham 17 • Werewolf • 'The moon can be so beautiful, but she can also be so terrifying' • Outfit • Ik zag een kort lachje op het gezicht van de blondine, terwijl ze nog wat stof van mijn arm afklopte. 'Dankje,' mompelde ik zachtjes. “Helaas voor jou ben ik nog geen afgestudeerde engel en zal ik niet alles kunnen voorkomen. Maar met een beetje geluk kan ik de pijn wel verzachten,” ik trok mijn wenkbrauwen nieuwsgierig omhoog. 'En mag ik vragen hoe je dat dan kan doen?' Plots kreeg ik een vreemd gevoel. Ik wierp een snelle blik naar achter, maar kon niks opmerken. Ik had het idee dat iemand mij of Riley in de gaten hield. Ik wierp nog een snelle blik over mijn schouder waarna ik het maar liet voor wat het was. We waren dan uiteindelijk aangekomen bij het schoolgebouw en er waren rijen opgesteld bij de deur. 'Wat heeft dit te betekenen?' vroeg ik mezelf hardop af. 'Je gaat in een rij staan voor je boeken en beschermdier,' klonk het plots voor me. Ik haalde hij schouders op en keek Riley aan. 'Dus welke rij word je?'

---

Do I look like Mother Teresa?

Riley Kate O’Briain 16 - Angel - Outfit She’s bright like glitter and bubbly like champagne Ik knikte even als teken dat het geen probleem was dat ik hem hielp. Hoewel, hielp, wat stof van iemand afhalen was nou niet echt helpen. Het was duidelijk dat ik iets had gezegd dat hem nieuwsgierig maakte, namelijk dat ik de pijn misschien kon verzachten. ”En mag ik vragen hoe je dat kan doen?” ik keek hem glimlachend aan en dacht kort na over hoe ik kon antwoorden. “Nou, als engel kan je wat verschillende krachten hebben. En een van die is healing, maar veel ervaring heb ik er niet mee. Dat hoop ik hier te leren en onder controle te krijgen,” glimlachte ik uiteindelijk. “Dus tot het zover is zal ik je gewoon blij moeten maken met mijn sprankelende persoonlijkheid,” grapte ik toen. Ook ik keek even om, puur omdat ik nieuwsgierig was waar Xavier naar keek, maar ook ik kon niets vreemds ontdekken, er waren alleen wat mensen die met elkaar aan het praten waren. Niet iets heel raars op een schoolplein dus. We kwamen aan en net als ik leek Xavier niet te weten wat de bedoeling hiervan was. Gelukkig was er iemand die het wel kon vertellen. Uit zijn woorden bleek dat we nu onze boeken en beschermdier zouden krijgen. Ik bedankte de persoon en keek weer naar Xavier. ”Dus welke rij wordt je?” ik haalde kort mijn schouders op en wees toen naar een willekeurige. “Deze? Voor zover ik kan zien maakt echt niet echt uit waar je staat. Welke rij ga jij heen?”

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light