[Rpg • 200] Marshall High || Speeltopic 1 - Speeltopics

9 juni 2017 - 16:55 bubbIes is offline

bubbIes 1176

Lay out komt ooit nog,
verwacht het maar niet.

Begin situatie:
Het is zeg maar een gewone middag, en de bel is net gegaan. Langzamerhand druppelen de leerlingen steeds verder de klaslokalen uit en proberen zich een weg te banen tussen de menigte. Het is toegestaan om van het plein af te gaan, dus ook druipen soms kleine groepjes naar het omringende gebied. Het is aan jullie hoe deze pauze eruit gaan zien, gaat de leerling van het plein af of besluit hij/zij in de bieb te blijven hangen?

[ bericht aangepast op 9 juni 2017 - 16:59 ]

''With all due respect, which is none...''

13 juni 2017 - 21:22 Drumstick is offline

Drumstick 925

[Ruelle -> Verstappen]

kip is lekker daarom heet ik drumstick

14 juni 2017 - 19:44 Ken_ is offline

Ken_ 18286

OLIVIA 'LIV' DAWN BARNES

Social Butterfly, With Nicky, Kantine

🌺

Toen ik Nicholas vertelde over de waarschijnlijk overrated pizza die ze vandaag serveerden zag ik zijn gezichtuitdrukking al veranderen "Uh, yum!," zei de jongen overdreven, wat me deed lachen om het grappige zicht. Eens we bij de kluisjes waren aangekomen leek Nicky dan ook wat meer moeite te hebben met zijn kluisje, dan dat ik had. Hij kreeg deze namelijk niet open en ik keek met opgetrokken wenkbrauwen op toen ik het ijzeren voorwerp jammerend hoorde kraken. " Ik weet immer als dat het schoolbudjet laag staat, maar dat zelf de kluisjes in zo'n slechte toenstand zijn." zei ik op een verbaasde toon en wist toch zacht te applaudisseren toen de jongen met alle moeite zijn kluisje toch wist te openen en er toch trots op leek te zijn -ookal waren we beiden opgeschrokken dat zijn techniek gelukt was- . Gezien Nicholas nog zijn spullen moest omwisselen en ik al klaar was, kwam ik naast hem staan en vroeg ik uit intresse dan ook wat hij mee had om te lunchen.
"Voor mij vandaag een flinterdunne kalkoenfilet, met compote van veenbessen op een bedje van salade en volkoren brood," vertelde hij me waarbij ik me eerst een geweldige maaltijd had voorgesteld en dan op de conclusie kwam dat hij een broodje kalkoen had omschreven wat me weer zacht deed grinniken om zijn act. "Oh als het zo lekker is als je me het weet te omschrijven, dan moet ik zeker eens bij Chez Nicholas komen eten." plaagde ik hem terug. "Was je van plan een artikel te maken over het aankomend debat rond de wel-of-niet-vervangen van de frisdrankautomaten voor gezondere alternatieven?" vroeg hij me vervolgens toen we richting de kantine liepen waarbij ik knikte. "Het staat op mijn to do lijstje dus ik hoop er wel een goed artikel van de kunnen maken, hoewel ik betwijfel of er überhaupt wel één komt. Ik heb via andere al horen zeggen dat onze principal liever zou gaan investeren in het sportteam." vertelde ik Nicky eens we de kantine bereikten. " Al zal ik mijn best wel doen om de pluspunten aan te gaan halen waarom we nood hebben aan gezondere voeding en drank." zei ik vastberaden met een glimlachje. Niet iedereen drinkt graag suiker, en daarbij zorgt het deels ook ervoor dat studenten sneller afgelijd geraken door het te veel aan zoetigheid. "Heb jij misschien pluspunten dat ik zou kunnen aanhalen in het artikel? " vroeg ik Nicky vervolgens gezien hij diegene was die opkwam met het gespreksonderwerp. De krant was erg leuk om te doen, maar soms ook erg vermoeiend, dus ik was wel erg blij met Kellin en Geneve die in ons schrijversteam zaten.
"En heb je trouwens Jane gezien? Ik kreeg haar al de hele week maar niet te pakken," vragend keek ik Nicky aan die wat verward leek te zijn. Mensen ontwijken leek me dan ook niets voor Jane. "Ik heb haar deze ochtend korts gezien, maar ik had niet genoeg tijd om met haar te kunnen praten... Antwoord ze niet op je berrichtjes dan?" vroeg ik de jongen iets verward en plofte me naast hem neer, hij leek er wel van streek door te zijn. "Als je wilt kan ik haar er wel over vragen? " vervolgde ik met een glimlachje en hees mijn tas op mijn schoot waarna ik mijn pasta en een flesje water tevoorschijn haalde. "Het is vast niets erg." zei ik nog geruststellend tegen Nicky voordat ik mijn tas weer op de grond zette.

DEVIN ALEXANDRO GOMEZ

populair kid, With Tessa, Halway

🏀

“Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen,” glimlachte Tessa met haar befaamde glimlach en eens ze haar spullen bijeen geraapt had, haakte ze haar arm om die van mij heen wat me tevreden deed grijnzen. Zo liepen we dan naar de kantine toe waar het al behoorlijk druk was. ”Waar gaan we zitten? Of waar wil je zitten?” vroeg Tessa me waarbij ik mijn schouder ophaalde. "Maakt voor mij niet zo veel uit, zolang het maar niet de vloer is." grinnikte ik en keek ook even de kantine rond. Ik zag al snel Cadi, Des, Thomas en Boyd zitten op de gebruikelijke tafel al wist ik niet zo gauw of ik zin had me erbij te gaan voegen. Eens we bij de rij aankwamen voor de pizza zakte de moed me al haast in mijn schoenen, so many people. Daymmn. “Blijkbaar zijn we niet de enige pizza-liefhebbers,” zei Tessa grinnikend eens ik de rij gezien had, waardoor ik even pruilde. "Oh man, tegen dat we bij de lunchdame zijn is de pizza al op." zuchtte ik dramatisch, nee ik hield te veel van eten om er niets om te geven. " Okay, nieuw plan. We kunnen buiten school gaan eten, pizza hut of ughh Dunkin Donuts. Maar geen pizza donuts, volgens mij zou dat maar vreemd zijn." ratelde ik, na zo'n saaie les had ik hoogste nood aan suiker, wetende dat de volgende les net zo rampzalig gaat zijn om me te gaan concentreren. "Zeg Tessa, waarom heeft Nicky altijd zijn eigen Lunch bij?" kwam er uit mijn mond gerold eens ik haar broer in de menigste opmerkte. "Hij kon al lang een stuk pizza bemachtigd hebben." zei ik iets verwonderd.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

16 juni 2017 - 1:02 Sempre is offline

Sempre 5089

JANE MEADOWS

««« Plain Jane | 18 | Halway | Bodhi »»»

Voor een seconden stokte Jane's adem in haar keel. Bodhi had haar zojuist gezegd dat hij verveelt raakte en een gekwetste blik was duidelijk in Jane's ogen te zien. Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar zoals gewoon bleven de woorden steken in haar keel. In plaats daarvan kreeg ze er alleen een kleine "oh" uit en richtte ze haar ogen op de grond, hopende dat daar een gat zou verschijnen zodat ze weg kon van de situatie.
"Niet van jou hoor." voegde Bodhi er toen snel aan toe en een vlaag van opluchting schoot door Jane heen. "Gewoon van hier, er gebeurt hier echt nooit iets spannends snap je?"
Hoewel Jane instemmend knikte had ze eigenlijk geen idee waar hij het over had. Wat wilde hij dan, dat er mensen á la high school musical op tafels gingen dansen. Ze kon zich niet voorstellen dat dat was wat hij bedoelde, maar een lichte glimlach verscheen toch op Jane's lippen bij dat idee.
"Ja, het zou eh, leuk zijn als er wat meer zou gebeuren." Jane deed haar best om overtuigend te klinken en wierp hem een glimlach toe alvorens ze naast hem plaats nam. Met een weemoedige blik keek Jane naar de overprijsde sandwich die voor haar lag, proberend niet te veel te denken aan het heerlijke broodje dat gewoon in haar tas zat. Twijfelend nam ze een grote hap, meteen beseffend dat ze beter niks te eten had kunnen halen.

"En Jane, hoe staat jou leven ervoor?" Bodhi's stem liet haar opkijken en opnieuw kleurden haar wangen rood. "Je zit in het debatteam toch?"
Aangezien Jane nog haar mond vol had probeerde ze op een hoog tempo de hap sandwich weg te werken, wat er toe leidde dat ze zich erin verslikte en hard begon te hoesten. Haar toch al rode wangen bleken in staat te zijn nog wat tintjes donkerder te kunnen worden en Jane moest haar best doen om te voorkomen dat ze onder de tafel kroop uit schaamte.
Toen ze uiteindelijk een beetje was bijgekomen keek ze hem van onder haar wimpers aan.
"S- Sorry.. voor dat." Haar stemt trilde lichtjes en Jane hoopte dat iemand haar zou komen helpen. Hopelijk hadden Olivia en zijzelf door de jaren heen een goede telepatische band opgebouwd. Dat zou nu wel van pas komen.
"Ehm, mijn leven is niet zo bijzonder." Jane richtte haar blik tijdens het praten vooral op het bord voor haar niet in staat Bodhi na haar sukkelige gedrag nog aan te kijken. "Het debatteam is wel leuk, ik wil misschien ook bij de dramaclub, maar ik weet niet of ik goed genoeg ben.."

[ bericht aangepast op 16 juni 2017 - 1:05 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

16 juni 2017 - 15:20 Scorn is offline

Scorn 708

JUDE WALSH ——
Chill en relaxt was de jongeman nog zijn peuk aan het roken — hij probeerde op rust te komen. Het irritante geluid van zijn berichttoon haalde hem uit zijn zen—mode. 'Als je lacht ben je veel knapper, weet je dat? Al heeft die donkere blik ergens ook wel iets.. ;p Alles oke? X.' Las hij. Op het punt dat hij stond erop te reageren, werd hij afgeleid door een stel idioten. Hij besloot er eerst naar te roepen, maar wanneer hij de scene zag stopte hij.
'Lekker ding, ik heb gehoord dat je cijfers slecht zijn... Dus deze D zal vast niet pijn doen.' Grinnikte de jongen met blond stekelhaar stom naar zijn vrienden — dat hen aanmoedigden en besloten mee te doen. Ondertussen bleven ze het meisje nalopen. 'Heb je ooit een konijn tussen de oren gekust?' Hij trok zijn zakken naar buiten. 'Wil je dat?' Grijnst hij vunzig. Het meisje bleef zeggen dat ze haar met rust moesten laten, maar ze bleven haar achterna lopen alsof ze honing op haar kont had.
Jude besloot de leider te pakken — de rest zou dan vanzelf afdruipen.
"Hey man!" Riep hij naar een jongen die zijn aandacht had getrokken. De jongen keek op, leek even te schrikken door degene die hem riep, en had uiteindelijk een korte zwaai gegeven. Totaal onbewust was hij van hoe Jude het bedoeld had — en met dit sprong Jude achteloos van de tafel af en slofte naar Het Zooitje Ongeregeld toe, die zich ondertussen in de kantine bevond.
"Lekker ding hé?" Hij knikte met zijn hoofd naar de jonge vrouw, die met een ongeruste blik de zijne beantwoordde. In tegenstelling tot de jongen die haar lastig viel, zijn hoofd enthousiast te knikken met een grijns tot zijn oren. "Ja?" Jude begon gevaarlijk te glimlachen.
Uit het niets stopte hij met zijn quasi glimlachen, een koelbloedige blik op zijn gezicht en pakte hij ferm de jongen bij zijn achterhoofd die hij hard vooruit tegen de muur aan klapte. Toen het hoofd van de jongen terugdeinsde liep er een lange straal van bloed uit zijn neus — die verstoppertje speelde in het donkerrode bloed. Met een pijnlijke kreet sloeg de jongen een hand over zijn neus, bijna enkele tranen die over zijn gezicht liepen.
"Lekker he die ontmoeting, konijntje?" Grijnsde Jude nu wel met plezier. "Of gaat het een beetje te snel voor je?"
Er volgde een gejoel van 'Vechten! Vechten!' in de kantine. De andere jongens die erbij stonden hadden voor een twijfelende seconde naar hun vriend gekeken en renden toen weg. "Ik zou even wat watjes op die neus leggen — het ziet er niet zo best uit," keek hij quasi bezorgd.
Met een onwerkelijke blik, wat er zojuist bij hem was gebeurd, keek hij Jude aan — Jude zag hem denken: aanvallen of niet? Echter toen hij "Problemen?" vroeg, schudde hij zijn hoofd, sloeg zijn ogen neer en liep toen mompelend met een 'Klootzak, ik krijg je nog wel,' weg. Daarentegen riepen een paar gasten die hij niet kende, 'Jude is de man!'
Het luchtte hem wel wat meer op. Voortaan als hij zo'n pokkehumeur had, moest hij dus klappen uitdelen, of dit nu een boksbal of een hufter was.
Alleen met een afkeurende blik keek hij naar het meisje dat schaars gekleed was, zei "Bedek je de volgende keer wat meer," en liep vervolgens weg. Zijn ogen waren op Tessa gevallen en Devin die ernaast stond.
"Ey," begroette hij hen. "Wie zijn dat?" En hij wees naar de gasten die hem hadden toegejuicht. "Ken ze niet," gaf hij nonchalant toe.
Hij dacht aan het berichtje van Tessa eerder. Als die gasten er niet waren geweest, had hij eerder gereageerd. Jude besloot haar iets te plagen. "Leg uit, Tessa, wat voor iets heeft mijn donkere blik?" Stelde hij de vraag — nieuwsgierig als hij was. "Zeg niet zulke gevaarlijke dingen." Er schoot snel een donkere blik over zijn gezicht, wat snel weer weg was.

Veroorzaakt gejoel in de kantine.
Devin en Tessa | In de kantine.

I got my own back ——

"If you're going through hell, keep going." † Winston Churchill.

17 juni 2017 - 12:14 Venustic is offline

Venustic 2690

JUNI LOVISE YORK

That akward moment between birth and death

Junior | 17 Years | Band-Geek | Outside | Allistar

Rustig opende Juni haar broodbakje in het vel roze bakje was gevuld met twee stukjes bruin brood en twee manderijntjes. Juni pakte één van de laatste twee uit haar bakje en zette deze naast zich neer. Hierna keek ze weer op naar Alistair die inmiddels alweer vrolijk tegen Juni sprak. ''Een zesje is ook zeker niet verkeerd.'' zei de jongeman, Juni knikte. 'Als ik een zesje zou halen op welk vak dan ook zou ik een gat in de lucht springen, een zesje is zeker niet verkeerd.' zei Juni. Juni zelf was het soort leerling met een goede werkhouding, maar het probleem was alleen dat deze houding zich niet altijd vertaalde naar haar werk helaas.
Ze werkte er hard voor, maar haar cijfers kwamen vaak niet veel verder dan iets tussen de zeven en zes als het niet lager was.
''Ze is je echt niet zat, ze wil gewoon dat je plezier hebt in je leven.'' zei Alistair daarna als reactie p Juni haar verhaal over haar moeder die volgens Juni haar maar al te graag het huis uit wou hebben. Iets wat misschien ook wel een lichtelijke overdrijving was geweest. 'Oké ze is me misschien niet zat, maar ze zou er wel erg blij van worden als ik vaker iets 'leuks' ga doen.' zei Juni, waarna ze eindelijk haar mandarijntje begon te pellen.
''Ik wil anders ook best iets met je gaan doen, maar ik heb nou ook niet bepaald het spannendste sociale leven.'' zei Alistair plotseling, iets wat ervoor zorgde dat Juni voor een paar seconden niet meer wist wat ze moest doen. Het was dat Alistair haar gezicht niet kon zien, maar anders zou de jongeman zien hoe verbaasd Juni nu voor zich uit keek. Voor hem was het enkel een onschuldige opmerking, maar wat hij nu zei klonk een date. Tenminste in Juni haar oren, hoewel het voor Alistair waarschijnlijk helemaal niet zo was bedoelde. 'Ja, lijkt me leuk we kunnen wel eens iets samen doen.' zei Juni toen, ze probeerde maar niet al te enthousiast hierover te klinken, waarschijnlijk zag hij haar toch niet zitten en dat was Juni. ''Maar je kunt natuurlijk ook gewoon met één van de meiden wat gaan doen.'' zei Alistair, iets wat Juni wel een beetje teleurstelde. Natuurlijk deed ze graag iets met haar vriendinnen, maar het was Alistair waar ze het hier over hadden. 'Kan natuurlijk ook, ik weet het nog niet. Ik heb nu in ieder geval veel geld, misschien spendeer ik het stiekem wel aan eten. Ik bedoel dat is toch uiteindelijk wel mijn grootste vriend.'

Bodhi Desiderio Davis 'Youngblood'

Sometimes, to stay sane you have to go a little crazy

Senior | 18 Years | Canteen | With Jane

Jane had Bodhi zijn opmerking over het feit dat er nooit iets gebeurde bij hen op school bevestigd, maar erg enthousiast kwam de jngedame nieet over. Misschien was Bodhi zijn opvatting van spannend dan ook wel wat anders dan dat van Jane, hoewel Bodhi zo één twee drie ook niet kon speciferen wat in zijn opinie nou spannend zou zijn. Het was een vrij vaag begrip.
Toen Bodhi de jongedame naast hem vroeg hoe het met haar ging leek ze zich direct te verslikken in haar broodje als of Bodhi de raarste vraag ooit vroeg. Kort fronsde de jngeman, nee dat had hij niet verwacht. Een beetje ongemakkelijk zat Bodhi dan ook naast haar, hij had geen flauw idee wat hij nu moest doen, moest hij de jongedame op haar rug kloppen of was dat niet nodig? Dit leek echter al niet meer nodig te zijn, want Jane was al uitgehoest. Meteen verontschuldigde de jongedame zich voor haar gehoest, wat ervoor zorgde dat Bodhi zijn hoofd kort schudde. 'Je hoeft niet te verschuldigend.' maakte hij de jongedame duidelijk. 'Iedereen verslikt zich wel eens denk ik. Het kan de beste gebeuren.' Kort liet Bodhi een lachje over zijn lippen rollen als of hij een grappige opmerking had gemaakt. Iets wat helaas nog wel mee viel.
"Ehm, mijn leven is niet zo bijzonder." zei Jane uiteindelijk om dan toch Bodhi zijn vraag te beantwoorden. "Het debatteam is wel leuk, ik wil misschien ook bij de dramaclub, maar ik weet niet of ik goed genoeg ben.." Kort knikte Bodhi, waarna hij eerst een hap nam van het broodje wat had had gekocht, hierna reageerde hij op wat Jane had gezegd. 'De dramaclub.' begon hij. 'Ja, daar heb ik ook wel eens over na gedacht.' Of over nagedacht, Bodhi kwam wel vaker eens de dramaclub binnen vallen om bij ze te kijken, maar hij hoorde er niet echt bij. Meestal zat hij dan gewoon stilletjes naar ze te kijken, maar niemand leek zich hier ooit echt aan te irriteren ofzo. 'Ik zit niet in de dramaclub, maar ik kom er wel eens, misschien kun je een keer meegaan ofzo. Als je een keer bij ze bent wanneer ze zo'n club dingetje hebben dan weet je misschien nog beter of je het leuk zou vinden of niet.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

17 juni 2017 - 13:56 Valkyria is offline

Valkyria 3772

NICHOLAS "NICKY" VALENTINE
16 • The Sweetheart • Kantine • Olivia

"Ik heb haar deze ochtend korts gezien, maar ik had niet genoeg tijd om met haar te kunnen praten... Antwoord ze niet op je berrichtjes dan? Als je wilt kan ik haar er wel over vragen?" stelt Olivia voor terwijl ze haar lunch uit haar tas op diept. Het ziet er heerlijk uit en even komt het idee dat ik misschien best wel een keertje zou willen koken met Liv in me op. Het is slechts een vluchtige gedachte en ik richt mijn aandacht al snel weer op het gesprek, terwijl het blondje voor me er me vn probeert te overtuigen dat er vast niks ernstigs is. Ik glimlach pover terwijl ik wat met de sluiting van het ziplock zakje waarin mijn boterham zich bevindt pruts.
"Het is niet dat ze niet antwoord, maar het is... anders," stel ik luidop vast. Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak, en open mijn berichtwisseling met Jane. Vervolgens schuif ik mijn mobiel richting Olivia zodat ze zelf kan zien wat ik bedoel.

>> Hé Jane. Morgenavond na school een smoothie halen bij Frenchie's?
<< Oh jammer, maar morgen lukt niet. Ander keertje?
>> Natuurlijk. Heb je vrijdag tijd?
>> Ik laat het je nog weten?
>> Ik hoor het wel

"Dat was vorige week," verduidelijk ik. Het is helemaal niets voor Jane om in de eerste plaats Frenchie's af te wijzen en dan vervolgens niks meer van zich te laten horen. "Maar ze heeft niks gezegd tegen jou, dat ik iets verkeerds gezegd of gedaan heb?" vraag ik nog een keer aan Olivia. Ik snap er gewoon helemaal niks van.
Nog steeds een beetje van mijn melk af neem ik een hap van mijn boterham, die ik vervolgens dan toch smakelijk weet weg te kauwen.
Ondertussen zie ik ook mijn zusje binnen komen, samen met Devin, en glimlach een keer naar de beide. Op de achtergrond begint er zich een rumoer te verspreiden en ik kijk nieuwsgierig om mee heen, zoekend naar de oorzaak er van. Het duurt niet lang voor ik enkele gasten een meisje lastig zie vallen, en net wanneer ik recht wil staan om haar bij hen uit de buurt te proberen krijgen besluit Jude zich ermee te moeien. Helaas lijkt zijn intentie er niet uit te bestaan de situatie minder giftig te maken, maar net om daar nog aan toe te voegen. In een flits wordt de aanstichter van het hele gedoe met zijn hoofd tegen een muur aan geknald, waarop een rijkelijke stroom van bloed te zien is. Gedurende enkele momenten ben ik in tweestrijd; moet ik me werkelijk aan de kant van een agressieveling als Jude schoren en niks doen -juichen zoals enkele andere jongens zit er al helemaal niet in- of moet ik de gewonde jongen belonen voor zijn primitieve gedrag en hem proberen helpen? Uiteindelijk beslis ik me er gewoon buiten te houden en straks op zoek te gaan naar het meisje waar Jude zo "galant" voor op kwam. Mijn hart mist een slagje als ik zie hoe de Noorse God bij Tessa gaat staan. Oh shit. Oh fuck. Laten we het er op houden dat mijn zus en ik het helemaal niet eens zijn wat haar keuze in mannen betreft. Ik was al lang blij dat ze eindelijk van Boyd af was, zeg nu niet dat ze voor Ruigbaard gaat. Omdat het echter wel haar leven is kies ik ervoor me niet al te veel erin te mengen. Ik richt me met opgetrokken wenkbrauwen terug tot Olivia en schuif mijn mobiel weer naar me toe.

TO: Tessa Mae - ICE
Doe je wel voorzichtig? Love you, sis.

"Wel dan, als je artikel over de automaten zou weg vallen dan heb je in elk geval genoeg andere stof," grinnik ik terwijl ik in de richtig van het gepasseerde gebeuren knik. "Mijn nicht studeert trouwens dieetkunde en haar thesis gaat over het verband tussen suikers, bepaalde bewaarmiddelen en het gedrag van jongeren. Als het je artikel kan helpen wil ik je gerust haar nummer geven," bied ik aan, waarna ik nog een keer in mijn broodje bijt.

[ bericht aangepast op 17 juni 2017 - 14:00 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

17 juni 2017 - 14:56 Frisk is offline

Frisk 8242

(Kian) TANNATEK
17 ~ Badboy/Eenzaat ~ Fietsenstalling ~ Cam & Kalani

Tevreden pakte ik de sigaret aan. Dat het een rib uit je lijf kon kosten, hoefde Cam me niet te vertellen. Ik kocht zelden zelf sigaretten, omdat ik het gewoon niet kon maken daar wel geld aan uit te geven. Gelukkig hield dat wel de verslaving wat in toom.
"Zie ik er uit alsof ik een afspraak met een cheerleader zou hebben?" vroeg Cam me. Hij had een punt maar je wist maar nooit.
"Niet echt, nee. Maar is het tegenwoordig geen mode om met de buitenbeentjes om te gaan? De mysterieuze antagonist en de heldin van het verhaal, samen op een romantisch bootje?" zei hij. Hij wist dat hij aan het leuteren was, maar het was soms wel wie hij was. Elk vrij moment dat hij niet sliep of voor zijn broertje moet zorgen, bracht hij door in de buurt van boeken. En ja, hij had dus ook twilight en al die wattpad verhalen onder ogen gekregen. Ondertussen stak Cam eindelijk zijn sigaret aan. Ik haalde mijn schouders op bij zijn opmerking. Over mijn reputatie hoefde ik me niet druk te maken, die was toch sowieso naar de kloten, panda-aansteker of niet.
"Zeg, ga je de rest van de pauze naar haar lopen staren, of ben je nog van plan om naar haar toe te gaan?" vroeg hij. Ik fronste en stak ook mijn eigen sigaret aan.
"Waarom zou ik dat doen?" vroeg ik, na een hijs. Een tel later was het ook niet meer nodig, want Kalani leek een besluit te hebben gemaakt.
"Goedemiddag," zei ze terwijl ze dichterbij kwam. Ik trok een wenkbrauw op en wachtte af. "Ik zocht naar gezelschap en ik hoop dat ik dat gevonden heb. Oftewel, mag ik mijn pauze met jullie doorbrengen?" Het klonk alsof ze solliciteerde voor een job bij één of ander chique kantoor en onwillekeurig moest ik glimlachen. Misschien omdat ze het zelf ook door leek te hebben.
"Kia-..." Ze verbeterde zich snel. "Tannatek, bedoel ik. En Cameron, was het toch?" Dat verbaasde me. Ze kende niet alleen onze namen, ze kende ook mijn voornaam, ondanks de verbetering.
"Kian is prima," floepte ik eruit, al kon het me in principe geen donder schelen. Dat vertelde ik mezelf toch.

Mhm?

19 juni 2017 - 12:56 Baxter is offline

Baxter 4988

C A M E R O N " C A M " R U S S O

18 • Outcast • Fietsenstalling • Tannatek en Kalani

Ik grinnikte even toen Tannatek mij gelijk moest geven, en haalde mijn schouders op na zijn opmerking. "Ik kijk niet zo naar de trends van tegenwoordig, of ik er nou zelf onder val of niet." zei ik. Hij had wel gelijk, en ik merkte het ook wel. Ineens leek ik veel meer aandacht te krijgen dan voorheen. Veel had ik er niet aan, van veel aandacht hield ik toch niet.
"Weet ik veel, je zei het net zelf. Wil jij niet met een cheerleader samen op een "romantisch bootje"." lachte ik, terwijl ik hem aanstootte met mijn schouder. "Nee man, je weet dat ik alleen maar aan het geinen ben." zei ik en ging verder aan mijn sigaret, en keek toe hoe het meisje naar ons toe gelopen kwam.
Ze sprak heel formeel, maar leek het zelf ook door te hebben want haar worden werden gevolgd met een grinnik.
Ik keek naar Tannatek, of Kian, of hoe hij ook genoemd wilde worden. Ik keek even verrast op toen ze mijn naam noemde. Hoewel ik mijn naam nooit volledig gebruikte, puur omdat ik er een rot hekel aan had, wist ze hem wel. "Cam, ja," mompelde ik. "En jouw naam is?" vroeg ik. Natuurlijk kwam ze mij wel bekend voor, maar ik had werkelijk geen idee wat haar naam was. Waarschijnlijk had ik het ooit wel geweten, maar was ik het gewoon vergeten. Ik hang dan ook niet elke dag rond met meisjes, en zeker niet meisjes uit het cheerleader team, dus ja.
"Maar wat mij betreft ben je aangenomen voor je sollicitatie als pauze maatje," zei ik met een grinnik. "Wil je ook?" vroeg ik terwijl ik mijn pakje sigaretten voor haar hield. Nu ik toch aan het uitdelen was, maakte één meer of minder ook niet meer uit.

How far is far

19 juni 2017 - 19:21 Elentiya is offline

Elentiya 12352

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Tessa Mae Valentine

”Don’t ever ~~underestimate~~ my ability to find shit out."

• Eighteen • Little Rebel • ~~Don’t~~ mind me • With Devin & Jude • Outfit •

”Oh man, tegen dat we bij de lunchdame zijn is de pizza al op.” Als Devin hieraan een dramatische zucht toevoegt kan ik het niet helpen zachtjes te moeten lachen, puur om de manier waarop hij het neer weet te zetten. “Okay, nieuw plan. We kunnen buiten school gaan eten, pizza hut of ughh Dunkin Donuts. Maar geen pizza donuts, volgens mij zou dat maar vreemd zijn.”Bedenkelijk tuit ik mijn lippen, dit plan klonk ergens zo slecht nog niet — vooral niet met het zicht op het naderende gegeven dat we wellicht echt een stuk pizza konden gaan mislopen. “Ik stem dan toch echt voor Pizza,” breng ik daarom dan ook uit en aai een keer zacht over mijn buik heen als mijn maag een keer zacht gromt ten teken van instemmen.
”Zeg Tessa, waarom heeft Nicky altijd zijn eigen Lunch bij? Hij kon al lang een stuk pizza bemachtigd hebben.”
Heel even kan ik niks anders doen dan opnieuw zachtjes te grinniken. Een pizza ging je er bij Nicky echt never nooit niet in krijgen, zelfs niet als het in een weddenschap zou zijn. Mijn poelen vangen al snel mijn lieftallige broertje op in de menigte, waardoor er een warme glimlach over mijn lippen heen glijdt die vervuld is met haast alleen maar zusterlijke liefde. “Nicky heeft enkele allergieën, dus uit voorzorg is het beter voor hem om zijn eigen lunch mee te nemen. Ik kan je verzekeren tho, als je eens geproefd zou hebben daarvan dan zou je willen dat hij er af en toe ook een voor jou maakt.” Ik knik haast heftig als verduidelijking van mijn woorden, om ze zo ook wat extra kracht te geven omdat ik wist hoe lekker de jongen zijn maaltijden wist te maken. Als ik mijn lippen van elkaar af haal om er nog iets aan toe te voegen wordt mijn aandacht getrokken naar wat rumoer een eindje verderop in de gang. Zo nieuwsgierig als ik ben kantel ik mijn hoofd licht om beter zicht te krijgen, waarop mijn donkere kijkers al snel een glimp opvangen van Jude en een klein groepje wat ik ergens maar al te goed weet te herkennen; vooral als er een schaars gekleed jong ding bij aanwezig is. De paar jongens hadden vaker enkele meiden van schuine opmerkingen voorzien.
”Dat gaat volgens mij zo fout,”mompel ik als ik zie dat Jude zich erin mengt door het haantje van de groep bij zijn nekvel te grijpen. Eens de jongen met zijn gezicht — samen met een flinke smak — kennismaakt met de schoolmuur van dichtbij, krimp ik heel even ineen. Ik kon niet zeggen dat de jongen het misschien niet ergens een beetje verdient had, waarbij ik van harte hoopte dat het stelletje hiervan zou leren, maar het zou vermoedelijk niet helemaal mijn manier van aanpak zijn geweest. Hoogsten een klap in het gezicht, ofzo. Kauwend op de binnenkant van mijn wang kijk ik toe hoe de blonde woesteling vervolgens onze kant in komt gelopen, eens zijn aandacht het onze gevonden heeft. Het was moeilijk om enige vorm van aantrekking te ontkennen als mijn poelen over hem heen glijden, zelfs na wat er zich zojuist had afgespeeld.
”Ey,” begroet Jude vervolgens zowel mij als Devin. “Wie zijn dat? ken ze niet.” Kort wijst hij vervolgens naar een groepje jongeren dat hem zojuist begroet had. Heel even kijk ik ernaar, waarna mijn schouders lichtjes schokschouderen. “Voor mij ook zo gauw geen bekende.” Schuins kijk ik dan even naar Devin op om te zien of hij ze wellicht wel weet te herkennen, maar wordt al snel weer in mijn aandacht naar Jude gelokt als deze besluit iets over de dubbelzinnigheid van mijn berichtje eerder vragen. “Leg uit, Tessa, wat voor iets heeft mijn donkere blik? Zeg niet zulke gevaarlijke dingen."
Onbewust bijt ik kort op mijn onderlip en trek een van mijn wenkbrauwen geamuseerd doch speels op als Jude eenzelfde donkere blik vluchtig door zijn poelen heen laat schieten. Dit soort dingen waren verleidelijk — te gevaarlijk om er juist wel in te stappen — en het verscherpte het gedeelte waarin hij sexy te noemen was. “Want wat gebeurd er anders?” Een tikkeltje uitdagend hef ik mijn kin iets naar hem op en tuit inwendig tevreden een keer mijn lippen als ik de tevredenheid in een golf door me heen voel stromen.

To: My Nicksel
No worries, ik doe altijd voorzichtig. Dat weet je toch? Love you too, baby. Xxx

“Wij wilde overigens Pizza gaan eten,” breng ik vervolgens uit, alsof ik zojuist niks uitdagend in de schoot van Jude geworpen had, en werp een zo onschuldig mogelijk blik naar hem op alvorens ik naar Devin kijk. “Of wilde je de gok hier toch wagen?”

[ bericht aangepast op 19 juni 2017 - 19:22 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

21 juni 2017 - 12:13 Ziegler is offline

Ziegler 20534

KALANI MEREDITH MONTGOMERY
17 • Junior • Cheerleader • Cameron & Tannatek

Kalani was oprecht verbaasd toen de jongen voor haar neus aangaf dat ze hem ook gerust Kian mocht noemen. Op de één of andere manier was dat bij hem altijd een raadsel, zeker omdat ze er al die tijd vanuit was gegaan dat hij de voorkeur gaf aan Tannatek. Waarschijnlijk was het ook van haar gezichtsuitdrukking af te lezen dat ze ietwat verbaasd was. Ze wist dat te maskeren door zwakjes te lachen, maar eigenlijk deed ze meer alsof ze precies wist waar het allemaal over ging, terwijl ze geen flauw benul had van waarom ze zich eigenlijk met die jongens gemengd had. Ze kende beide jongens niet goed en wellicht hadden zij absoluut geen behoefte aan een bemoeizuchtige cheerleader, want helaas heerste er op die doelgroep vooralsnog een stereotype: dom, bitchy en oppervlakkig. Kalani kon alle drie die dingen met tijden weleens zijn, maar ze probeerde alles behalve de doorsnee cheerleader te zijn.
'Oké, Kian it is,' lachte Kalani onverschillig. Vervolgens bevestigde Cameron dat ze zijn naam goed had. Dat stelde haar gerust. Ze zou het vreselijk ongemakkelijk vinden als ze iemand een totaal andere naam had gegeven, zeker omdat dat waarschijnlijk uitstraalde dat ze zich te goed voelde voor hen. Toen hij naar haar naam vroeg, keek ze hem enkele seconden verbaasd aan. Hoe arrogant het ook mocht klinken, ze was oprecht niet gewend dat iemand haar naam niet wist. Dat was één van de voordelen (maar soms ook nadelen) van een cheerleader zijn. Ze schudde die gedachte weg in haar hoofd. 'Ik ben Kalani,' sprak ze vriendelijk.
"Maar wat mij betreft ben je aangenomen voor je sollicitatie als pauze maatje," zei Cameron. Kalani glimlachte breed en kon het niet te laten om hardop te lachen. 'Als jullie graag mijn CV willen, is dat geen probleem hoor,' zei Kalani. 'Ik heb een behoorlijke waslijst met ex-pauzeplaatsen. Ik ben gepromoveerd naar de cheerleadersquad nadat ik een jaar lang mijn eigen tafel had geclaimd. Ik ben zo veelzijdig als iets,' Het sarcasme droop er vanaf, tenminste dat hoopte ze, want ze wilde niet overkomen alsof ze dat daadwerkelijk meende.
Toen Cameron haar een pakje sigaretten voorhield, kon ze het niet laten om er even naar te kijken. Ze had nog nooit gerookt en was ook niet van plan om dat te gaan doen. Maar wat als haar pauzemaatjes haar dan niet meer wilde? Ze viel even stil en wist eigenlijk geen echt antwoord te formuleren. "Ehh...' was het enige wat ze uitbracht.

Big girls cry when their hearts are breaking

23 juni 2017 - 10:45 Ken_ is offline

Ken_ 18286

OLIVIA 'LIV' DAWN BARNES

Social Butterfly, With Nicky, Kantine

🌺

"Het is niet dat ze niet antwoord, maar het is... anders," vertelde Nicky me terwijl hij bezig was met het ziplockzakje van zijn broodje. Eens hij deze eruit had gehaald nam hij zijn telefoon boven en schoof deze naar me toe zodat ik het gesprek tussen de jongen en mijn beste vriendin kon lezen. Het kwam er op neer dat ze een smoothie afwees -iets wat amper voorkwam- en ze hem nog wat ging laten weten. Het was inderdaad wat vreemd want zelf wist ik ook niet waarmee Jane het druk zou gehad hebben. "Dat was vorige week," zei hij waardoor ik hem even moeilijk aankeek. "Maar ze heeft niks gezegd tegen jou, dat ik iets verkeerds gezegd of gedaan heb?" vroeg hij me waardoor ik mijn hoofd zacht schudde "Nee, geen idee. Ik vind het ook best vreemd." zei ik met een zachte zucht. " Als ik haar zie, zal ik het haar vragen. Maar je hebt vast niets verkeerd gedaan, Nicky. Je bent één van de liefste jongens die ik ken, dus dat is haast onmogelijk." zei ik met een glimlachje om hem op te fleuren. "Je broodje ziet er trouwens net zo goed uit als je hem beschreven hebt." zei ik vervolgens met een grinnikje waarna ik nog een hap nam van mijn pasta.
Echter voordat we echt konden eten hoorden we rumoer opkomen waardoor ik me ook omdraaide om te zien waar het vandaan kwam. Ik zag hoe twee jongens een meisje van mijn jaar lastig viel of zelfs jonger, en Jude kwam er zich bijmengen. Iets geschrokken keek ik dan ook toe hoe de kwajongen tegen de muur geramd werd door hem en sloeg dan ook iets geschrokken mijn hand voor mijn mond toen ik zag dat hij bloedde. Terwijl de andere meer joelde bleven Nicky en ik stil en liet ik mijn hand weer zakken om vervolgens de jongen voor me met grote ogen aan te kijken. "Wel dan, als je artikel over de automaten zou weg vallen dan heb je in elk geval genoeg andere stof," zei hij zacht eens hij ook zijn mobiel weer bij zich getrokken had. "Ik snap niet waarom mensen hiervoor juigen.. ze zijn beide fout." zei ik zachtjes. "Mijn nicht studeert trouwens dieetkunde en haar thesis gaat over het verband tussen suikers, bepaalde bewaarmiddelen en het gedrag van jongeren. Als het je artikel kan helpen wil ik je gerust haar nummer geven," vervolgde hij waardoor ik weer een zwak glimlachje weet te toveren op mijn gezicht. "Dat zou fijn zijn," zei ik tegen de jongen en zag wel hij hoe bezorgd naar zijn zus had gekeken gezien Jude naast haar stond. "Geen zorgen, Tessa kan haar mannetje wel staan tussen die kerels." zei ik met een knipoogje tegen Nicky om hem op te vrolijken.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

23 juni 2017 - 11:15 Ken_ is offline

Ken_ 18286

DEVIN ALEXANDRO GOMEZ

populair kid, With Tessa, Halway

🏀

Tessa keek me bedenkelijk aan terwijl ze haar volle lippen erbij tuitte. “Ik stem dan toch echt voor Pizza,” zei ze na even denken waarbij haar maag instemmend meegromde. wat best grappig was. "Pizza it will be then." grijnsde ik terwijl ik terwijl ik tevreden in mijn handen vreef want vanaf hier zag ik nog maar enkele stukkies liggen die we sowieso niet meer gingen halen. Toen ik Tessa vroeg waarom Nicky geen heerlijk stuk gesmolten kaas pizza had moest ze even grinniken waardoor ik haar nieuwsgierig aankeek. “Nicky heeft enkele allergieën, dus uit voorzorg is het beter voor hem om zijn eigen lunch mee te nemen. Ik kan je verzekeren tho, als je eens geproefd zou hebben daarvan dan zou je willen dat hij er af en toe ook een voor jou maakt.” vertelde ze me waardoor ik haar met opgetrokken wnekbrauwen aankeek. "Allergisch voor pizza? Dat lijkt me één grote nachtmerrie." zei ik verbaasd .Geen idee of ik liever een stuk pizza zou gaan inruilen voor zijn lunch, misschien als het eens wat slechts was in de kantine, misschien kon ik dan eens pijlen bij Nicky wat hij mee heeft zodat ik het misschien een andere keer ook kon proberen. hmm ja zou best kunnen lukken, ik ging de jongen er wel over vragen als ik weer eens bijles van hem kreeg.
Eens er wat gefluister en gejoel opkwam in de zaal keek ik nieuwsgierig op naar wat er gaande was. Twee kerels die ik herkende uit het footballteam zaten een jonger meisje , met een erg kort rokje waarbij ik duidelijk haar rode ondergoed kon zien achterna. Normaal boeide me die dingen niet zo erg, gezien ik het haast iedere dag zag gebeuren. Ik vond het erg opvallend en slecht geflirt, maar het meisje leek er niet op in te willen gaan. Zelf zou ik het dan ook gelaten hebben, maar de jongens leken niet op te willen houden, totdat Jude met hen ging praten.”Dat gaat volgens mij zo fout,”mompelde Tessa waardoor ik haar even vragend aankeek en zo gauw hij er nog maar stond, werd één van die kerels al tegen de muur gepind. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik dan ook toe naar het tafereel en joelde mee toen iedereen dat deed. Waarom ze joelden wist ik nu ook weer niet, maar het was leuk.

Eens Jude ons dan ook had opgemerkt leek hij naar ons toe te komen waardoor ik hem met een grijns begroette. ”Ey,” begroette Jude ons terug waarna hij even kort naar de jongens van daarnet keek. “Wie zijn dat? ken ze niet.” geen idee of hij oprecht geintereseerd was of niet, “Voor mij ook zo gauw geen bekende.” zei Tessa schouderophalend, maar voor één keer wist ik wel een antwoord op de vraag. "Juniors die nog maar net lid zijn van het footbalteam. Dean en PJ volgensmij ." zei ik schouderophalend. "Niet zo'n goede flirters als je het mij vraagt." grapte ik waarna ik nog eens naar de twee keek. “Leg uit, Tessa, wat voor iets heeft mijn donkere blik? Zeg niet zulke gevaarlijke dingen." vroeg Jude plots waardoor ik van hem naar Tessa keek niet wetend over wat het ging. Ik keek dan ook even naar Jude, zo donker was zijn blik nu ook weer niet, misschien een tikkeltje maar dat viel wel goed mee. Mijn blik stond dan ook geconcentreerd op Jude en ik tuitte even mijn lippen. Nee ik zag het niet dus keek ik dan maar nieuwsgierig naar Tessa want ik was ook wel benieuwds naar het antwoord.
“Want wat gebeurd er anders?” vroeg Tessa uitdagend aan Jude, met hun insider. "Zeg wat is dat ding nou? Kun je mij als volgende bestuderen? Heb ik een donkere blik? Volgens mij niet van mijn ogen zijn blauw maar hé ik snap niet veel van dat soort dingen." ratelde ik weer vrolijk door hun insider dus totaal niet snappend en onschuldig vindend.
“Wij wilde overigens Pizza gaan eten, Of wilde je de gok hier toch wagen?” merkte Tessa op en ik blikte nog even naar de kantine waar ze net het laatste stuk hadden uitverkocht. Muh, mijn maag knorde teleurgesteld. "Nee ik denk dat het toch de pizzahut word, daar hebben ze van die pizza's met kaas in de kortst weet je? Kom je mee Jude? Het is pizza dag man." vroeg ik hem met een grijns.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

23 juni 2017 - 22:56 Douceur is offline

Douceur 2758

Alistair Jones

"Be brave enough to listen to your heart."

With Juni || Senior || 18 y/o

"Oké ze is me misschien niet zat, maar ze zou er wel erg blij van worden als ik vaker iets 'leuks' ga doen.'' Ging Juni in op wat hij eerder gezegd had over dat haar moeder haar echt niet zat was. Hij hoorde hoe ze de nadruk legde op het woordje leuks, en kon er niks aan doen dat er vervolgens een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij begreep wat ze bedoelde, hij had het thuis vaak genoeg te horen gekregen, maar sinds hij veel tijd op school doorbracht voor de dramaclub, was het -tot zijn opluchting- gestopt.
''Ja, lijkt me leuk we kunnen wel eens iets samen doen.'' Reageerde Juni na een korte stilte op zijn idee dat hij wel wat leuks met haar wilde doen en hij grijnsde even toen hij wat enthousiasme in haar stem hoorde, iets wat hij niet zozeer verwacht had, maar hij was dan ook niet altijd even goed in het peilen van mensen. Juni ging er verder niet echt instemmend op in toen hij begon over haar vriendinnen, hij zag haar houding iets veranderen, maar kon zijn vinger er niet op leggen wat het nou precies was.
''Kan natuurlijk ook, ik weet het nog niet. Ik heb nu in ieder geval veel geld, misschien spendeer ik het stiekem wel aan eten. Ik bedoel dat is toch uiteindelijk wel mijn grootste vriend.'' Alistair voelde een lach opkomen en keek even opzij.
"Eten is vanzelfsprekend een goed idee natuurlijk." Even keek hij bedenkelijk voor zich uit.
"Er zit een nieuw tentje hier niet ver vandaan en daar hebben ze echt heerlijke taarten. Zin om van de week een keertje mee te gaan?" Nadat de vraag zijn mond had verlaten nam hij een grote hap van zijn platte boterhammen.
"Dan sla je twee vliegen in één klap, eten en iets leuks doen." Bij het woord leuks maakte hij aanhalingstekens met zijn vingers in de lucht.
"We zijn vrienden, toch? Ik bijt heus niet hoor. Alleen in taart." Vervolgens schudde hij lachend zijn hoofd om zijn eigen stomme grap, waarna hij Juni afwachtend aankeek.

chaos makes the muse

1 juli 2017 - 11:25 Valkyria is offline

Valkyria 3772

NICHOLAS "NICKY" VALENTINE
16 • The Sweetheart • Kantine • Olivia

"Dat zou fijn zijn," antwoordt Olivia op mijn aanbod. Ik leg rustig mijn boterham neer en buig me naar de grond, waar mijn tas staat, toe om een papiertje en een pen te nemen. Ik krabbel snel Audrey's naam, studie en telefoonnummer neer zodat het voor Olivia over enkele dagen ook nog duidelijk is waarom ze dit nummer alweer gekregen had. God weet wat voor een warhoofd ik zelf soms kan wezen.
"Geen zorgen, Tessa kan haar mannetje wel staan tussen die kerels," gaat het blondje ondertussen verder. Terwijl ik het dopje terug op mijn pen doe kijk ik haar met een schuine glimlach aan.
"Wie zegt dat Tessa degene is om wie ik me zorgen maak?" lach ik zachtjes. Ik schuif het papiertje in Olivia's richting en gooi mijn pen terug in mijn tas. Terwijl ik nog een hap van mijn boterham neem laat Tessa's pas binnen gekomen smsje een glimlach op mijn lippen verschijnen. Een jaar of vier geleden kon ik er zo boos om worden dat ze me steevast "baby" bleef noemen. Ik vond het niet gepast, tenslotte was ik toch een stoere bonk, niet waar? Ondertussen zijn de meeste puberhormonen echter alweer uit ons lichaam verdwenen en kunnen we het steeds beter met elkaar vinden. Sterker nog, ik beschouw Tessa soms meer als vriendin dan als zusje. En ik ben er eigenlijk best trots op dat te kunnen zeggen.
"Nee, maar je hebt gelijk," beken ik dan toch maar aan Olivia. "Ik kan het niet helpen. Ze lijkt er altijd net de kerels uit te kiezen die haar niet verdienen en ik vind het niet prettig dat ze zichzelf niet beter inschat. Ze verdient echt iemand die het goed met haar voor heeft en die haar gelukkig kan maken. Dan is Jude niet meteen de persoon die ik bij dat beeld voor ogen heb, of ze nu haar mannetje kan staan of niet." Ik haal een keer mijn schouders op en druk mijn lippen op elkaar, beseffend dat Olivia hoogstwaarschijnlijk geen behoefte heeft aan dit gesprek.
"De feestcommissie is trouwens op zoek naar een goed thema voor het herfstbal, had je misschien ideeën?" breng ik het gesprek op een ander spoor. Ik hoop alleen maar dat er niet opnieuw iets standaards als "Onderwaterwereld" of "Disney" uit de bus komt. 't Is niet dat ik plannen heb om te gaan, maar het is natuurlijk wel leuker als je iets origineels in elkaar kan helpen steken dan alweer een slap aftreksel van een slap aftreksel.

[ bericht aangepast op 1 juli 2017 - 11:25 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

4 juli 2017 - 14:44 Ken_ is offline

Ken_ 18286

OLIVIA 'LIV' DAWN BARNES

Social Butterfly, With Nicky, Kantine

🌺

Nicky de schat dat hij was nam een papiertje uit zijn tas, evenals een pen en schreef de contactgegevens van zijn nicht voor me op.Toen ik Nicholas dan ook verzekerde dat Tessa wel veilig zat tussen de twee mannen in de kantine rij leek hij even geamuseerd te zijn. "Wie zegt dat Tessa degene is om wie ik me zorgen maak?" lachte hij waardoor ik ook zachtjes moest lachen. Dankbaar dam ik dan ook het briefje aan en haalde mijn agenda uit mijn tas zodat ik het papiertje hier veilig kon in opbergen. In tegenstelling tot veel anderen verloor ik haast nooit iets in mijn agenda en keek ik hier ook dagdagelijks in. "Bedankt, ik zal haar zeker contacteren." zei ik vrolijk eens ik mijn agenda weer veilig opgeborgen had. "Nee, maar je hebt gelijk, Ik kan het niet helpen. Ze lijkt er altijd net de kerels uit te kiezen die haar niet verdienen en ik vind het niet prettig dat ze zichzelf niet beter inschat. Ze verdient echt iemand die het goed met haar voor heeft en die haar gelukkig kan maken. Dan is Jude niet meteen de persoon die ik bij dat beeld voor ogen heb, of ze nu haar mannetje kan staan of niet." haf de jongen voor me schouderophalend tie en ik keek hem even begrijpend aan. De band tussen Nicholas en Tessa was erg sterk en dat bewonderde ik wel gezien ik en mijn broertje totaal niet overeen leken te komen. Dus miste ik dat ergens wel, een grote broer die ook voor me uitkeek. " Dan toch, afgezien van welke jongen tessa nou leuk vind, ze heeft nog altijd een top broer waar ze op kan steunen." zei gemeend tegen Nicky. Tessa zou iedere jongen kunnen krijgen dat ze maar wilde en dat besefte ze zelf niet eens. Als het nou Jude of Boyd was.. Wie zou er nou niet op Tessa willen lijken... Kort beet ik op mijn lip, beseffend dat ik toch jaloers was op de dame en dat wilde ik zeker niet aan Nicky laten blijken dus was ik erg blij dat hij het onderwerp veranderde.
"De feestcommissie is trouwens op zoek naar een goed thema voor het herfstbal, had je misschien ideeën?" mijn blik richtte ik weer geïnteresseerd op de jongen voor me. Ik was al helemaal vergeten dat het herfstbal er weer aan kwam. Zelf zat ik niet in het feestcommisie al hielp ik af en toe wel mee als ze dringend iemand nodig hadden. Zoals ieder jaar hoorde ik wel dat er veel ideën waren om iets Disney themed of zelf hawaiaans achtig erg populair waren, maar dat was dan ook ieder jaar. "Hmm daar vraag je me nu wat.. Je vermoord me zeker als ik zeg Frozen." ik grijnsde plagend naar de jongen en schudde lachend mijn hoofd. "Grapje , hmm nee even denken. Misschien zou een jungle thema wel iets leuk zijn, bloemen, dieren en veel kleuren. Of wat ik zelf interessant vind is het oude rome? Witte jurken, iedereen die er eens goddelijk mag uitzien " ik grinnikte en droomde even weg van de knappe jongens die misschien met een blote torso en opvallende sixpack zouden rondlopen. " Of je houd het simpel en gaat voor herfst." ik haalde mijn schouders op een bal is ook maar een bal en gezien nog niemand me gevraagd had was het ook één van de laatste zorgen die ik had al wilde ik Nicky natuurlijk wel helpen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek