Als iets oudere mensen een relatie hebben, is het meestal zo dat de verliefde persoon de niet - verliefde persoon voor zich probeert te winnen. Als iemand goed is voor jou, om je geeft, die persoon aan jou duidelijk wilt maken dat je belangrijk bent voor hem/haar en dat je hem/haar voor de volle procent met alles kan vertrouwen, dan wordt die persoon vroeg of laat ook verliefd op jou. Dan vind je ze eerst niet echt speciaal, maar omdat ze zo goed zijn voor je ga je op de duur denken van wat een lieve jongen/lief meisje. Wat niet is kan nog komen.
Mensen zijn dankbaar en waarderen het als je hen liefde schenkt, dan geven ze het vaak terug. "Je oogst wat je zaait", hoe meer liefde je geeft aan mensen, hoe meer je terugkrijgt, zo gaat het vaak. Waarschijnlijk maak je de fout om het hen gewoon te zeggen, probeer eerst er te zijn voor de persoon en gevoelens bij hen aan te kweken en zeg het pas dan. Dan kun je nog worden afgewezen maar de kans is een stuk kleiner. Ik denk dat bij de meeste koppels er altijd wel één is die eerst het oog op de ander liet vallen.
Trouwens, zoals iedereen het zegt, het is de normaalste zaak van de wereld om nog geen relatie te hebben gehad aan je 13de. (;
Bovendien vat het niet persoonlijk op als je afgewezen wordt. Dat wilt niet zeggen dat je niet leuk bent of mooi of aardig genoeg. Soms lijkt iemand me een prima jongen waar niets van te zeggen is, maar sluit de persoonlijkheid gewoon niet genoeg aan op die van mij om dat soort band mee te kunnen delen.
[ bericht aangepast op 30 juni 2017 - 13:35 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.
