[RPG • 300] Royal Blue Secrets [Speeltopic] - Speeltopics

11 juli 2017 - 17:34 Arcturus is offline

Royal blue secrets ♕♕♕ Pure golden mistakes

Welcome back, Australians. After a long, hot summer away I see it didn’t take much time for you to dirty up the clean slates I gave you. My inbox is overflowing, so let’s jump straight into the good and juicy gossips, shall we? You know you love me, xoxo Gossip Girl

University of Sydney — Australië. De zomervakantie is weer voorbij en een nieuw jaar is aangebroken. Studenten van over de hele wereld staan te popelen om aan hun eerste jaar te beginnen. Alles lijkt te mooi om waar te zijn, totdat de studenten erachter komen dat de campus meer is dan enkel een paradijs. De eerste dag krijgt elke student een bericht van een anonieme blogger: Gossip Girl. Hoewel de directeur het geld beheert, is Gossip Girl degene die bepaald hoe de school in zijn werk gaat. Dagelijks verschijnen er nare geruchten — die niet altijd evenveel waarheid bevatten. Het is nou eenmaal zo dat iedereen wel een geheim heeft, waarvan niemand wilt dat die de wereld ingaat; hebben je ouders de universiteit omgekocht zodat je tóch kan studeren aan één van de prestige universiteiten van de wereld? Heb je je docent verleid voor dat ene punt hoger? Ben je niet wie je zegt dat je bent? Of heb je een geheel ander geheim? Niks blijft geheim als het aan Gossip Girl ligt, vooral niet omdat iedereen tips door kan sturen. Blijf jij staande in deze wereld van secrets en backstabbing? Of ben jij de eerste die het af laat weten?

speeltopic ♕ rollentopic ♕ praattopic

"One thing about being on the top of the world: It gives you a long, long way to fall."

R O L L E N

STUDENTS VOL
♀ Verona Kinsley Ambrose • status {Alycia Debnam-Carey} || Timberwolves [1.3]
♀ Aliya Omarov • The Prankster {Diana Kurkunova} || Gadot [1.5]
♀ Mia Bennett • The Thrill Seeker {Bree Lynn} || Sempre [1.5]
♀ Chrysanthe Hayes • The Theater Nerd {Jasmine Cephas-Jones} || Punzie [1.5]
♀ Naihi Oneroa • The Wannabe activist {Ming Xi} || Sappho [1.4]
♀ Robin Christina Martin • status {Arizona Muse} || Soco [1.4]
♀ Amalia Rachel Stenberg • The Cheeky Sweetheart {Barbara Ferreira} || Vaiana [1.3]
♀ Christine Groeneveld • The perfectionist {Nora 'o Neil} || Phorthos [1.6]
♀ Ji Min Choi • The Drama Queen {Steffie Harner} || Gareth [1.5]
♀ Alianora Daisey Pruitt • The Queen's Right Hand {Valentina Cytrynowicz} || Bathsheba [1.5]

♂ Nikkolaus Adrian Bath • The Narcissistic Playboy {Matthew Bell} || Bathsheba [1.3]
♂ Jesse Lachlan Cooper • The Lifeguard {Evan Geiselman} || SebastianVerlac [1.2]
♂ Yusíf Aslan Rajadov • The Nice Guy {FC} || Ziegler [1.3]
♂ Christian Michael DiAngelo • The Badboy {Jensen Ackles} || Campeon [1.4]
♂ naam • status {FC} || Conaway [page]
♂ Micheal Alan Hale • The Hot Mess {Justin Lacko} || Vaiana [1.3]
♂ Julio Bryan Martin • The Nerd {Jackson Hale} || Elvendork [1.3]
♂ Jason Raiden Clemence • The Player {Austin Butler} || karmahitsyou [1.5]
♂ Kai Arthur Simmonds • The Two-Face Guy {Janis Ancens} || Sappho [1.4]
♂ Axel Christian Richardson • The Pink King {Simon van Meervenne} || Marlow [1.5]

S T A R T E R

4th of february — ☀ 26℃

Good morning newbies, have you unpacked yet? Be careful, because before you know it, I will be unpacking your secrets. Enjoy your first day at school... while you still can and don't worry, if you need me, I will be glad to offer you a shoulder to cry on... or a knife to fall in. You know you love me, xoxo Gossip Girl.

Alle studenten zijn vandaag gearriveerd op de campus en hebben hun spullen gedropt op de kamers. Morgen beginnen de lessen, maar vandaag krijgt iedereen de kans om de campus te verkennen. Op het strand wordt een kampvuur avond georganiseerd voor de eerste jaars, waar iedereen naartoe mag. Hierbij zit een BBQ inbegrepen en iedereen krijgt de kans om te zwemmen en mee te doen aan surfen en beach volleybal. Net als iedereen op het strand staat, gaan alle telefoons af. Gossip Girl heeft een nieuwe post op haar blog gezet waarmee ze alle nieuwelingen welkom heet. Hoe lang zal het duren voordat de drama begint?

Vanaf nu kan iedereen Gossips insturen via de blog. Dit kunnen teksten zijn, maar via deze link is het ook mogelijk om foto's en video's te uploaden. (Dit mag natuurlijk ook een zogenaamde video zijn.) Veel RPG plezier!

"You know you love me, xoxo Gossip Girl."

INFORMATIE

De school is een universiteit gelegen in Sydney, Australië. Vanuit de hele wereld komen studenten om hier te studeren. De meeste wonen op de campus van de school. Onze groep studenten wonen allemaal in hetzelfde gebouw en zijn allemaal eerstejaars. Er is een gezamenlijke ruimte, een oostvleugel waar de jongens slapen en een westvleugel, waar de meiden slapen. De campus bevindt zich vlakbij de zee waar onder andere surflessen gegeven worden. University of Sydney.

SPORTEN
Om het makkelijk te houden hebben we het op vier sporten gehouden die te beoefenen zijn op de campus van de universiteit. Voor alle sporten is het mogelijk op elke doordeweekse avond te trainen van zes tot tien. Daarnaast mag iedereen ook gebruik maken van de fitness hallen.

Surfen
♕ Aliya
♕ Jesse
♕ Mia
♕ Jason
♕ Christine

Atletiek
♕ Verona
♕
♕
♕
♕

Football
♕
♕
♕
♕
♕

Beachvolley
♕ Alianora (cap)
♕ Robin
♕ Chrysanthe
♕ Micheal
♕ Chrysanthe
♕ Axel

GOSSIP GIRL
Voor dit RPG is er een speciale tumblr geopend waar je roddels in kan sturen. Zo nu en dan zullen die roddels in het speeltopic gepost worden. Je mag ook dingen over je eigen personage insturen, maar probeer het wel een beetje te verdelen (dus niet 50 roddels over één personage op één dag). Wij zullen ook niet meteen alle roddels posten, maar zorgen ervoor dat iedereen een beetje aan de beurt komt. Natuurlijk kan je ook roddels insturen om andere personages zwart te maken en niet alleen roddels mogen, maar foto’s en videos kunnen ook gestuurd worden! Geheimen en fouten zijn waar dit RPG om draait. Stuur hier je roddels in en stuur hier foto’s, video’s en dergelijke in.

RPG

REGELS

©Lizor
Mag niet gekopieerd worden tenzij specifiek gevraagd.

[ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 22:45 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

11 juli 2017 - 20:32 glowfaery is offline

glowfaery 1525

Chrysanthe “Chryssa” Hayes

19 ✧ Theatre Nerd ✧ Bachelor of Arts ✧ @Beach

I am the one thing in life I can control. I am inimitable, I am an original.

Chryssa was meteen na haar eenentwintig uurs vlucht door gegaan naar de universiteit. Kort gezegd was ze best bekaf maar ondertussen was ze wel enthousiast. De taxi had haar bij het grote campus afgezet en vanaf daar was ze gaan lopen richting het gebouw waar haar kamer zich zou bevinden. In haar rechterhand bevond zich een grote beker met koffie terwijl ze met haar andere hand haar koffer achter haar aan trok, een grote zonnebril op om mensen niet een hartaanval te bezorgen met haar vermoeide gezicht. Het zorgde voor wat moeite om de deur van het grote gebouw open te maken maar uiteindelijk kwam ze in haar kamer aan.
Ze legde snel haar koffer op een van de vrije bedden voor ze haar toilettas meenam naar de badkamer om zich even op te frissen. Nadat haar korte haren waren geborsteld en ze haar make-up bijna opnieuw aan had moeten brengen vond ze toch wel dat ze er toonbaar genoeg uit zag. Met alleen een handtas liet ze al gauw de deur achter zich dichtvallen terwijl ze richting het strand ging.
Ze had verwacht dat dat toch makkelijk te vinden zou zijn maar met Chryssa’s gevoel voor richting deed ze er al snel twee keer zo lang over dan nodig maar toch wist ze haar weg te vinden en glimlachte ze kort toen ze het grote strand zag. Nadat ze haar slippers had uitgeschopt om in haar hand vast te houden, liep ze richting het kampvuur. Ze bleef staan toen haar telefoon een zachte melding gaf en opende het bericht. Ze trok haar wenkbrauw op bij het lezen van het bericht en haar blik bleef kort hangen op Gossip Girl. Ze stopte haar telefoon weer weg voor ze naar het kampvuur liep. Ze wist niet of ze dit nou als grap moest nemen of dat er serieus dingen gingen gebeuren.
Chryssa begroette kort de jongen die al op een stoel zat voor ze op een halve boomstronk ging zitten.

11 juli 2017 - 21:01 Ziegler is offline

Ziegler 20534

YUSÍF ASLAN RAJADOV
19 • The Nice Guy • Media & Communications • The beach • Klaus

Yusíf had er een behoorlijke reis op zitten de laatste paar dagen. Het duurde niet alleen lang om van Azerbaijan naar Australiïe te vliegen, het bezorgde hem ook een flinke jetlag. De jongen had kort zijn spullen neergelegd op zijn kamer en deed de moeite niet om alles nauwkeurig uit te pakken. Hij trok schone kleding aan, friste zichzelf op en daarna verliet hij zijn kamer alweer. Hij had iets vernomen over een kampvuuravond en dat wilde hij voor geen goud missen. Hij zou liegen als hij zei dat hij niet spannend vond om bijna aan de andere kant van de wereld naar school te gaan, maar ergens was dat juist wat hem naar Australië liet gaan. Hij kon alles achter zich laten zonder om te kijken. Zijn ouders steunden hem volledig. Dit was zijn kans om een nieuw leven te beginnen, waarin hij zijn herinneringen kon vergeten.
Yusíf wandelde over het strand en keek opgewekt om zich heen. Overal liepen studenten en hij kon het niet laten om hen allemaal te bekijken. Dit deed hij niet om over hen te oordelen, maar om iedereen in zich op te nemen. Iedereen leek vriendelijk en dat gaf hem een goed gevoel. Volledig uit het niets trilde zijn telefoon. Hij haalde zijn telefoon uit zijn broekzak en las het berichtje dat door ene Gossip Girl was verstuurd. Ergens wist hij niet of hij moest geloven wat hij las, niemand kon weten wat zijn geheimen waren, maar ergens beangstigde hem dat ook. Wat als iemand het wel wist?
Yusíf besloot om zich er niet te veel van aan te trekken. Hij was naar Australië gegaan voor een nieuwe ervaring en die ging hij dan ook zeker opdoen.
Hij wandelde richting één van de BBQ's. Ietwat verloren bleef hij staan, totdat hij iemand tegen hem hoorde praten. 'Hey jij daar, maak eens wat eten voor me klaar.' zei de jongensstem. Yusíf keek naar de jongen die voor zijn neus zat. Acuut bekroop een naar gevoel hem, een gevoel van herkenning en dat was wel het laatste wat hij wilde voelen.
'Ik ben niet van de organisatie,' antwoordde Yusíf sukkelig. Hij merkte dat zijn accent ineens erg hoorbaar was, terwijl hij er zo op had geoefend om zo accentloos mogelijk te praten. Hij bekeek de jongen van top tot teen. Zijn houding liet Yusíf zich ongemakkelijk voelen. 'Ik kan wel voor je kijken of iemand je kan helpen?' Van nature was Yusíf behulpzaam ingesteld, maar dat was niet de eigenschap die naar boven kwam. Het was de angst om gekleineerd te worden.

Big girls cry when their hearts are breaking

11 juli 2017 - 22:30 Sombre is offline

Sombre 2828

» JASON RAIDEN CLEMENCE «

Jason - Walking towards the beach - Alone - Listening to music

Ik liep met mijn koffie richting het strand, het was ongeveer tien minuten lopen vanaf hier, dat was prima te doen. Uit het niets trilde mijn telefoon en hoorde ik door mijn oordoppen een *ping*. Ik greep mijn telefoon uit mijn broekzak en bekeek het scherm, wat redelijk lastig was aangezien de zon er vol op scheen. Ik hield mijn hand voor het scherm en zag een SMS.

Welcome back, Australians. After a long, hot summer away I see it didn’t take much time for you to dirty up the clean slates I gave you. My inbox is overflowing, so let's jump straight into the good and juicy gossips, shall we?
You know you love me, xoxo
Gossip Girl

Wat moest dit nou weer voorstellen. Een blog die roddels verspreid? Fantastisch, dat had ik nou net nodig. not. Ik stopte mijn telefoon weer terug in mijn zak en liep door naar het strand. Ik bekeek de gebouwen, er waren grote kantoren en veel kledingzaken in de straat waar ik door heen liep. Ik had geen idee waar ik was, maar ik wist wel waar het strand was. Mijn richtingsgevoel is geweldig, al zeg ik het zelf. Ik zag de horizon toen ik op een stoep stond, een paar meter hoger dan de waterspiegel. Ik keek over de horizon uit, het was prachtig. Snel liep ik door. Ik zag op het strand een kampvuur, en ik hoorde muziek.
'Dat zal het wel zijn' mompelde ik in mezelf. Ik liep er op af en plofte in het zand neer, met mijn rug leunde ik tegen een boomstam aan, die bij het kampvuur lag. Ik deed mijn oordoppen in en bekeek de lucht. Er waren nog niet echt leerlingen, dus ik besloot hier maar gewoon even te liggen. Ik had het volume van mijn muziek op het hardst gezet en staarde voor me uit.

- thank you for existing -

11 juli 2017 - 22:58 Ken_ is offline

Ken_ 18286

MICHAEL ALAN HALE

The hot mess , 19 , Batchelor of arts , at the beach, with Aliya

Wat eenzaam slenterde ik rond aan het strand ik was een dag vroeger uit huis vertrokken gezien ik koste wat het koste wilde vermeiden dat mijn moeder en stiefvader me zouden gaan verplichten om samen met Alianora hierheen te gaan. Op zich had ik niets tegen het meisje en was ze enkel maar lief voor me geweest, maar dat was net het probleem. Haar lieve kant had me iets laten doen waar ik enorm veel spijt van had, namelijk ik had haar misbruikt voor mijn eigen goed. Nu ik hier dan ook stond, bij de intrede voor de school waar ik eindelijk iets van mijn toekomst kon gaan maken, had ik dan ook een enorm dubbel gevoel. Hadden mijn moeder en rotstiefvader maar geen probleem moeten maken dat ik wilde gaan studeren. Als Alianora het mocht, waarom ik dan niet? Een diepe frons rustte zicht op mijn gezicht terwijl ik peinzend op mijn lip beet, kort grabbelde ik dan ook een pakje peuken uit mijn broekzak waarna ik deze naar mijn lippen bracht en zo één wist uit te vissen. Daarna zocht ik een aansteker al leek deze spoorloos te zijn waardoor ik geïrriteerd een zucht slaakte. Verdomme, dat kon je toch niet menen. Nog steeds met de peuk tussen mijn lippen liep sjokte ik door het water heen en schopte hier en daar eens tegen de golven aan om mijn frustratie erop uit te werken. Kut peuk, rot water, stomme Noo... Een trilling in mijn jaszak deed me even stoppen met alles waar ik mee bezig was een haalde mijn oude mobiel te boven. Wat voor bullshit was dit? Veel aandacht aan die flauwe grappenmaker schonk ik ook niet. Mijn blik viel nu op een meisje met donkere haren die niet ver van me af stond. Veel zin om hier alleen te gaan zitten mokken had ik niet dus wandelde ik rustig naar haar toe. "Ey, jij hebt zo toevallig geen aansteker bij je zeker?" vroeg ik haar met een schuin glimlachje om toch wat vriendelijk over te komen. "Ben die van mij ergers verloren "

AMALIA RACHEL STENBERG

Cheecky sweetheart , 17 ,Bachelor of Science and Laws,

Ik was erg blij om in het warme Australië te mogen vertoeven, in tegenstelling tot hier was het in mijn thuisland, Duitsland ijskoud geweest met hier en daar zelfs een heuse sneeuwbui. Ik genoot dan ook op en top van dit prachtweer en had mezelf uitgedost in een witte tanktop met een zwarte jeansshort eronder, maar niet één van die super korte waar je eigenlijk je bilkaken kon zien, nee ik had nog wat zelfrespect. Vanuit mijn bruine poelen zag dan ook het strand in de verte opdoemen. Zo kon ik het water al zien schitteren en ook enkele vlammen van het verwelkomingskampvuur waren al te zien. Deze week had ik al héél wat van Australië gezien, gezien mijn familie eerst een week op verkenning was geweest, zodat ik ook al wat had kunnen wennen aan het heuse uur verschil. De eerste dagen had ik dan ook een hevige jetleg gehad, maar nu was alles weer op orde. Ik was klaarwakker en keek er al erg naar uit om nieuwe mensen te leren kennen en ze zou ook wel moeten als ik niet de einzelgänger van de universiteit wilde zijn. De afgelopen weken had ik dan ook mijn Engels goed geoefend, gezien ik soms wel moeite had om van Duits naar Engels te switchen .
Terwijl ik stevig doorliep werd ik dan ook afgeleid door het *pingeling* geluidje van mijn mobiel, waardoor ik deze uit mijn broekzak viste. Fronsend keek ik dan ook naar het bericht van ene Gossip girl. Geheimen? Wat... Verward keek ik dan ook niet uit waar ik liep en schrikte toch even toen de stevige vloer onder mijn zandalen plots zacht was waardoor ik struikelde en mijn mobieltje in het zand liet vallen. "Oh nee... " mopperde ik mezelf vervloekend voor mijn lompheid, waarna ik me neerhurkte om het stukje electronica uit het zand te gaan vissen. Hij was eigenlijk al best kapot, en ene oude samsung maar ik was enorm gehecht aan het ding en was dan ook opgelucht dat alles in orde was.Toen ik dan ook opkeek zag ik dat ik mijn mobiel vlak voor de voeten van een blonde meid had gegooid en keek haar dan ook met een schuin glimlachje aan. "Eh hai ! Het was niet mijn bedoeling om dit ding naar je te gooien hoor" zei ik met een lachje toen ik mijn mobiel even heen en weer schudde alsof het nog niet duidelijk was dat mijn projectiel mijn ongelukkige gsm was geweest. Een perfecte eerste ontmoeting ...
"Ik ben Amalia trouwens, ben je ook een studente hier? " vroeg ik haar vriendelijk terwijl ik mijn mobieltje weer veilig weg stak.

[ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 22:59 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

11 juli 2017 - 23:19 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Alianora "Noora" Daisey Pruitt

19 • The Queen's Right Hand • Bachelor of Nursing • The Beach • Jason • Outfit

Ik ben behoorlijk enthousiast om naar school te gaan. Ik ben blij dat ik eindelijk het huis uit kan zodat ik niet constant met mijn stiefbroer en onze ouders opgescheept zit, want de hele situatie is nogal ongemakkelijk geworden na wat er tussen mij en Micheal is gebeurd. Hij gaat helaas wel naar dezelfde school, maar deze school is zo gigantisch dat ik hem niet verwacht veel tegen te komen. Het is in ieder geval makkelijker om hem te ontwijken dan in ons kleine huisje. Met mijn rugzak op mijn rug stap ik het strand op. Het vuurtje knappert al en er zijn al behoorlijk wat mensen. Ik zie een jongen in het zand zitten tegen een boomstronk aan en besluit maar naast hem te gaan zitten, gezien de andere allemaal al in gesprek lijken te zijn. Ik ben niet perse een verlegen persoon, maar iedereen is nerveus op zo'n eerste dag en daarnaast, het is nooit een verkeerd iets om naast knappe jongens te gaan zitten.
'Hey,' zeg ik met een glimlach in mijn Australische accent. Ik steek mijn hand uit om me voor te stellen. 'Ik ben Alianora, of Noora. Ik ga nu aan mijn eerste jaar Nursing beginnen en jij?' Precies op dat moment gaat mijn telefoon. Ik frons wat en haal mijn toestel tevoorschijn. Op het scherm staat het berichtje van een of andere Gossip Girl. Ik ken de serie vaag, dus dit lijkt een beetje op een soort grap. Ik hou mijn mobiel naar de jongen op. 'Weet jij wat dit betekent?' vraag ik met een nerveus lachje. Ik wil het afwimpelen, maar deze Gossip Girl heeft het over geheimen en van die heb ik er genoeg. Natuurlijk zal nooit iemand daar achter komen, want niemand weet het. Tenminste, bijna niemand weet ze. Ik zie Micheal aan de overkant zitten en werp een korte blik naar hem voordat ik me weer richt op de blonde jongen.

“I wonder how many calories bitches burn by jumping to conclusions.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

11 juli 2017 - 23:29 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Nikkolaus "Klaus" Adrian Bath

19 • The Narcissistic Playboy • Bachelor of Architecture • The Beach • Yusíf

'Ik ben niet van de organisatie,' antwoord de jongen dommetjes. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Dus? Je kan al gelijk zien dat deze jongen niet opgewassen is tegen mijn karakter en een diepe, geërgerde zucht rolt over mijn lippen. 'Ik kan wel voor je kijken of iemand je kan helpen?' vraagt hij dan, maar ik schud mijn hoofd. Ik kom overeind, waarbij ik doe alsof het enorm veel moeite kost en stap op de barbecue af.
'Ik doe het zelf wel,' zeg ik en ik pak lichtelijk demonstratief een of andere tang vast die naast de barbecue hangt. Ik pak er een stuk rauw vlees mee en gooi deze op de plaat. Wat ongemakkelijk pook ik in het stukje vlees. Ik heb nog nooit mijn eigen vlees gebakken, dus ik heb daadwerkelijk geen idee wanneer het goed is. Ik pak een bord en na ongeveer een minuut lijkt het vlees iets verkleurd te zijn. Ik gooi het op mijn bord en pak er wat brood en salade bij. Ik kijk naar de jongen die nog steeds naast me staat en frons. 'Wat?' vraag ik. 'Ik kan wel koken hoor. Ik heb gewoon geen zin om het zelf te doen.' Ik grijp een mes en vork en prik dan in het vlees. Wat onhandig leg ik het op een broodje zodat er een soort van hamburger ontstaat. Ik ga terug zitten op mijn stoel en snij een stukje van de hamburger af. Met mijn ogen nog steeds op de jongen gericht, alsof ik iets wil bewijzen, neem ik een hap. Ik stik bijna in het rauwe vlees, maar weet het nog wel binnen te houden. Het bord valt enkel van mijn schoot af, in, je raadt het al, het zand. Ik kijk wat beteuterd naar mijn bord.
'Is hier ook een restaurant in de buurt? Of is dit alles?'

“He was pretty cute for a monster.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

11 juli 2017 - 23:40 Vanth is offline

Vanth 23147

Christian Michael DiAngelo
20|The badboy|@ a chair by the pool loner af

Een paar dagen voor de start van het jaar was ik al gearriveerd in Sydney. Zo had ik geen last meer van de jetlag en kon ik de buurt al wat verkennen. Met andere woorden, de beste bars en clubs vinden. Wat toch wel aardig gelukt was. Ik kijk even op van mijn sigaret en het uitzicht vanaf het balkon, als Guliano mijn hotelkamer binnen loopt. Ik kende hem als hulpje van mijn vader, niks bijzonders eigenlijk. Van mij hoefde hij in eerste instantie niet eens mee, al kwam ik daar later op terug omdat een chauffeur wel handig was. Voor deze dagen dan, zodra die me bij de school heeft gedumpt keert hij weer terug naar Sicilië. 'Het is tijd om te gaan.' zegt hij en ik knik enkel, waarna ik naar mijn tassen knik en me weer omdraai naar het uitzicht. Na een aantal minuten loop ik dan toch naar beneden, waar hij al klaar staat bij de auto. Een zwarte Rolls Royce Phantom met getinte ramen. Heerlijke wagens en deze is helemaal voor mij tijdens mijn tijd hier. Ik kan het dan ook niet laten even te grijnzen en stap dan in bij de bijrijdersstoel. Eerst maar eens alles dumpen op die school, dan zien we wel weer verder.
Zo gezegd, zo gedaan. Nog geen uur later sta ik weer bij de auto. Deze keer al bij de school geweest en de tassen daar achtergelaten. Uitpakken had ik nog niet gedaan. Komt vanavond wel. Of morgen. Overmorgen... Ach, zoiets. Guliano was al vertrokken, I was on my own. Eindelijk. Ik grijns even. Iedereen op Sicilië kende mijn familie, en dus mij. En ik ken ook teveel mensen. Maar hier kon ik doen en laten wat ik wou, this is gonna be fun... Ik stap in de auto. Er was een feest op het strand hoorde ik, voor het begin van het jaar. Nou ja, als het heel saai is kan ik nog altijd een bar opzoeken. Het duurt niet lang voor ik de auto parkeer bij het strand en ik stap net uit als ik mijn telefoon hoor afgaan. Gaan we nou weer krijgen.. Ik lees het berichtje en haal mijn wenkbrauw wat op, voor een korte lach over mijn lippen rolt. Tuurlijk. Can't wait. Ik stop mijn telefoon weer weg en loop verder, waarna ik uiteindelijk plaats neem op een stoel bij het vuur. Tot nu toe zag ik nog niemand die er echt interessant uitzag, dus bleef ik maar even stilletjes kijken naar het vuur.

El Diablo.

12 juli 2017 - 13:03 Sombre is offline

Sombre 2828

» JASON RAIDEN CLEMENCE «

Jason - At the beach - Listening to music - Alianora

Ik zat een beetje voor me uit te staren, ik was de jongeren aan het bekijken. Een aantal waren met elkaar aan het klooien, beachvolley aan het spelen, en sommige zaten gewoon met een groepje in het zand met elkaar te praten. En hier zat ik dan, ik kende niemand, maar ik had in ieder geval mijn koffie, of nouja, eigenlijk ook niet meer, want die was ondertussen al op.
Het verbaasde me wel hoe de leerlingen er uit zagen, er zat geen enkel lelijk persoon tussen. Of misschien willen die gewoon niet naar zo'n strandfeest komen, dat kon natuurlijk ook nog.

Ik zat alleen, tot ik en plof naast me voelde. Ik keek op zij en zag een meisje zitten, ze had lang blond haar en hele volle lippen, dat viel me op. Ze was erg mooi, en ze had ook zeker geen verkeerd lichaam.
"Hey" klonk er naast me, ik staarde haar even kort aan omdat ik nog steeds een beetje verbaasd was dat ze naast me zat.
"Eh, hey" Stamelde ik terwijl ik haar gezicht bekeek en even kort met mijn hand door mijn haar ging. Ze stak haar hand naar me uit.
"Ik ben Alianora, of Noora. Ik ga nu aan mijn eerste jaar Nursing beginnen en jij?" Ze vertelde heel zelfverzekerd wie ze was en wat ze deed, dat kon ik zeker wel waarderen. Ik nam haar hand aan en schudde hem.
"Jason, leuk je te ontmoeten. Ik studeer de bachelor of applied science. Dat is met sport en gezondheid." Ik gaf haar een tevreden glimlach en zat ondertussen op een velletje op mijn onderlip te bijten. Ik haatte het als ik dat had, ik kon er nooit van af blijven. Ik hoorde dat haar telefoon af ging, ze fronste en haalde hem uit haar zak, ik zag haar quasi-verward naar het toestel kijken. Ik keek haar vragend aan, had zij ook een berichtje gekregen van die Gossip Girl?
"Weet jij wat dit betekend?" vroeg ze me terwijl ze me haar mobiel liet zien. Ik bekeek het berichtje en zuchtte even diep. Ja hoor, zij ook al.
"Dat berichtje heb ik zelf ook gehad, het zal wel zo'n stom mens zijn die denkt dat ze alles weet. Ze heeft duidelijk te veel naar die serie gekeken."
Ik moest even kort lachen en keek haar aan terwijl ik zag dat ze soort van geschokt was.
"Geloof je het? Ik denk dat het pure onzin is hoor, en maak je maar geen zorgen. Mooie meiden zoals jij hebben geen geheimen die groot genoeg zijn om je van je troon te stoten." Ik knipoogde even kort naar haar en keek weer naar de rest van de leerlingen naar het strand, ik zag dat ze keek naar een van de jongens.
"Wie is dat?" Zei ik terwijl ik met kort wees naar de jongen waar haar blik op gericht was.

- thank you for existing -

12 juli 2017 - 14:28 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Alianora "Noora" Daisey Pruitt

19 • The Queen's Right Hand • Bachelor of Nursing • The Beach • Jason • Outfit

De jongen lijkt wat verdwaasd door mijn aanwezigheid. Ik had eigenlijk verwacht dat hij een van die jongens zou zijn die altijd zijn woordje klaar had, maar blijkbaar niet. 'Jason, leuk je te ontmoeten. Ik studeer de bachelor of applied science. Dat is met sport en gezondheid.' Hij bijt op zijn lip en het lijkt bijna alsof hij nerveus is. Zo eng ben ik toch ook weer niet of is hij gewoon geïntimideerd door mijn uiterlijk? Dat hebben jongens wel vaker. Ik gooit mijn haren over mijn schouder heen. 'Dat berichtje heb ik zelf ook gehad,' zegt hij als ik het berichtje laat zien, 'het zal wel zo'n stom mens zijn die denkt dat ze alles weet. Ze heeft duidelijk te veel naar die serie gekeken.' Hij kijkt me aan het lacht. 'Geloof je het? Ik denk dat het pure onzin is hoor, en maak je maar geen zorgen. Mooie meiden zoals jij hebben geen geheimen die groot genoeg zijn om je van je troon te stoten.' Ik grinnik zachtjes en kijk weg als hij naar me knipoog. Hij moest eens weten. Ik ben er bijna zeker van dat ik van mijn troon gestoten word als iemand erachter komt wat mijn geheimen zijn.
'Je hebt gelijk, ik heb niks om me zorgen te maken. Waarschijnlijk is het gewoon zo'n eerste jaars prank.' Ik haal mijn schouders op. 'Een rare vorm van een ontgroening of zoiets.' Ik schop een klein takje in het vuur en kijk toe hoe de vlammen het binnen enkele seconden opgevreten hebben.
'Wie is dat?' De stem van Jason doet me opschrikken. Blijkbaar heeft hij me naar Micheal zien kijken. Ik blijf even stil en haal dan mijn schouders op.
'Uhm, dat is is Micheal. Hij is...' mijn geheim, 'mijn stiefbroer.' Opnieuw haal ik mijn schouders op en ik speel wat met het zand. Langzaam laat ik het door mijn vingers glijden. 'Maar ik ken hem niet echt goed, eigenlijk kennen we elkaar pas net. Het hele stiefbroer gedoe is nogal nieuw.' Ik kijk Jason aan. 'Ken jij al iemand hier?'

“I wonder how many calories bitches burn by jumping to conclusions.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

12 juli 2017 - 15:44 Tahani is offline

Tahani 10511

JI MIN CHOI

"I went through a lot you don't know about."

19 • North-Korea • The dramaqueen • Political, Economical and Social Sciences • At the beach • Alone

Nadat ik zeer tevreden in mijn kamer ben gaan kijken, mijn kleding in de kast en mijn toiletspullen in de badkamer heb neergelegd, begeef ik me nu naar het strand dat dichtbij de campus van de universiteit ligt. Vandaag, of eigenlijk morgen, begint mijn studie aan de Universiteit van Sydney en ik heb er oprecht veel zin in. Ik zou alles honderd keer beter willen doen dan de politiek in Noord-Korea, waar ik vandaan kom, en de manier omdat te doen, is om in ieder geval deze studie met hoge cijfers te halen. Moet lukken, toch? Wie weet krijg ik nog enigszins een voordeel omdat ik, hoewel ik nu bijna vier jaar in Australië ben, de taal nog altijd niet helemaal machtig ben. Ik heb er wel voor gezorgd dat ik aangenomen ben op de universiteit, dus dan moet de rest ook wel lukken, maar zij weten niet wat ik allemaal heb meegemaakt...
Ik loop het strand op en bekijk de mensen die zich hier al verzameld hebben. Stuk voor stuk zien ze er redelijk westers uit en ik merk dat ik de enige met een Aziatisch uiterlijk ben. Voor nu, tenminste. Ik zou niet weten hoeveel mensen uit dat stuk van de wereld hierheen komen. Het aantal Noord-Koreanen zal ontzettend klein zijn en het zou me niet verbazen als ik hier de enige ben. Dat wij konden ontsnappen uit de klauwen van het dictatorschap is een waar wonder geweest. Helaas kon papa niet meekomen. Ik mis hem elke dag, maar ik weet ook wat voor enorme fouten hij gemaakt heeft. We werden daar gehersenspoeld en we moesten geloven dat alles wat de regering deed, goed was. Dat zij het beste met ons voor hadden en dat de rest van de wereld, waar wij helemaal niets over te horen en weten kregen, ervoor wilde zorgen dat wij het slechter zouden hebben. Ik geloofde het, tot papa opbiechtte waar ze mee bezig waren. Toen zijn we gevlucht, we konden nog net de grens naar Zuid-Korea oversteken en weggaan. Pap werd tegengehouden toen hij achter ons aan wilde komen. Sindsdien hebben we niks meer van hem vernomen.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

12 juli 2017 - 15:50 Ziegler is offline

Ziegler 20534

YUSÍF ASLAN RAJADOV
19 • The Nice Guy • Media & Communications • The beach • Klaus

Yusíf keek de jongen verbaasd aan toen hij opstond en verwaand achter de BBQ ging staan. 'Ik doe het zelf wel,' sprak hij vol vertrouwen in zichzelf. Hij ging aan de gang met een hamburger en vanaf de eerste seconde zag Yusíf dat er weinig goeds uit zou komen. Hij kon het dan ook niet laten om zacht te lachen toen de jongen onhandig in het vlees prikte. Yusíf bakte vaak vlees met zijn vader, ze aten zelfs iedere week samen met hun hele familie en Yusíf vond het erg leuk om mee te helpen. Hij vond het geen probleem om klusjes te doen, zeker omdat zijn ouders het ook druk hadden.
Yusíf kantelde verbaasd zijn hoofd toen de jongen na een minuut het vlees al van het vuur af haalde. Hij wilde ingrijpen, maar deed dat niet toen de jongeman zei dat hij wel degelijk kon kopen. Wellicht hield hij van rauw vlees? Yusíf keek even sukkelig toe toen hij een hap nam uit zijn hamburger en bij de gedachten van het rauwe vlees alleen al kreeg hij een misselijk gevoel. Niet geheel vreemd reageerde de jongen ook niet bepaald goed op het nog rauwe vlees.
Hij liet dramatisch zijn bordje op de grond vallen. 'Is hier ook een restaurant in de buurt? Of is dit alles?' vroeg hij als een ware koning. Yusíf lachte kort, ging achter de BBQ staan en gooide er een nieuwe hamburger op. Alsof hij geboren was als een kok greep hij naar een tang en draaide vlug de hamburger om.
'Waarschijnlijk wel,' zei hij kalm op de vraag van de jongen. 'Maar dit vlees ziet er prima uit.'
Hij draaide het vlees nogmaals om en wachtte geduldig totdat het vlees helemaal verkleurd was. Hij draaide de hamburger nog eens om en toen hij bijna zeker was dat het vlees volledig doorbakken was, pakte hij een nieuw bordje, legde het vlees erop en overhandigde deze aan de jongen. Hij begreep niet geheel waarom de jongen geen vlees kon bakken, maar hij besloot er geen conclusies uit te trekken. 'Ik ben Yusíf,' stelde hij zichzelf voor. 'En geen zorgen, er zijn altijd mensen die je kunnen helpen met bakken,' lachte hij.

Big girls cry when their hearts are breaking

12 juli 2017 - 16:18 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Nikkolaus "Klaus" Adrian Bath

19 • The Narcissistic Playboy • Bachelor of Architecture • The Beach • Yusíf

De jongen lacht en ik knijp mijn ogen samen. Hij legt een nieuwe hamburger op de barbecue en draait deze soepel om. Het is duidelijk dat hij wel eerder een hamburger gebakken heeft. 'Waarschijnlijk wel,' zegt hij, 'maar dit vlees ziet er prima uit.' Ik snuif, daar verschillen we van mening. Dit vlees is rauw en over het algemeen eet ik geen rauw vlees. Hij neemt de tijd om de hamburger te bakken en wat ongemakkelijk ga ik verzitten. Over het algemeen ben ik niet de jongen die hulp nodig heeft, maar ik kan er weinig aan doen dat ik nog nooit in mijn leven een hamburger gebakken heb. Het is er gewoon nooit van gekomen. Als ik eten wil, dan bestel ik dit bij mijn dienstmeisje. 'Ik ben Yusíf,' stelt de hamburger genie zich voor. Hij legt een gegaarde burger op een bordje en ik pak het aan. Het ziet er niet slecht uit. Ik pak schoon bestek en leg de burger op een broodje met wat salade en sauzen erbij. 'En geen zorgen, er zijn altijd mensen die je kunnen helpen met bakken,' lacht hij. Ik neem een hap van de burger en kijk wat verbaasd. Het is daadwerkelijk lekker. Ik besluit dit echter niet hardop te zeggen en ga weer zitten op mijn stoel.
'Klaus,' stel ik me voor zodra ik mijn mond leeg heb. 'Ik kom uit Engeland en ga Architectuur studeren,' zeg ik er vervolgens achteraan. 'Ik weet niet of we bij elkaar in de dorm zitten, maar je zult me daar niet zien. Ik hem namelijk een suite gehuurd in het hotel dicht bij de school,' zeg ik alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat een negentienjarige jongen een suite voor zichzelf kan betalen. 'Wat doe je nog meer behalve... hamburgers bakken? Ben je een kok of zo?' vraag ik hem met een opgetrokken wenkbrauw. 'Of doe je dit als hobby?' Ik trek een gezicht waaruit het duidelijk wordt dat ik niet begrijp dat iemand dit als hobby zou kunnen hebben.

“He was pretty cute for a monster.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

12 juli 2017 - 20:40 Ziegler is offline

Ziegler 20534

YUSÍF ASLAN RAJADOV
19 • The Nice Guy • Media & Communications • The beach • Klaus

Yusíf kijkt toe hoe de jongen een hap neemt van de hamburger. Hij hoopte dat hij het vlees goed gebakken had, anders zou dat het moment nog veel ongemakkelijker maken dan dat het al was. Hij zuchtte dan ook opgelucht toen de jongen een hap nam en het vlees niet acuut uitspuugde. Dat moest betekenen dat het in ieder geval beter te eten was dan het vlees dat de jongen eerder naar binnen gepropt had.
Hij stelde zichzelf voor als Klaus en hij vertelde meteen daarna dat hij afkomstig was Engeland. Vervolgens voegde hij daar praktisch in één adem aan toe dat hij architectuur ging studeren. Yusíf knikte als teken dat hij onder de indruk was. Hij wist eigenlijk niet goed waarom hij dat was, maar iets aan Klaus dwong af dat hij dat wel moest zijn. 'Ik weet niet of we bij elkaar in de dorm zitten, maar je zult me daar niet zien. Ik hem namelijk een suite gehuurd in het hotel dicht bij de school,' Yusíf keek verbaasd op na zijn woorden. Hij kon niet helemaal begrijpen waarom een jonge student een suite zou huren? En waarom hij dat überhaupt zou kunnen betalen. 'Klinkt goed,' zei Yusíf, ondanks dat hij er niets van begreep. Hij was zelf blij dat hij een dorm deelde, omdat hem dat de mogelijkheid gaf om nieuwe mensen te leren kennen.
Yusíf kon het niet laten om te lachen na de vraag van de jongen of hij kok was. Hij schudde zijn hoofd. 'We eten iedere week samen met de hele familie en het is een soort traditie dat ik meehelp met koken,' vertelde hij. 'Iedereen heeft zo zijn eigen taak tijdens die etentjes. Zo zorgt mijn zusje, Rinat, er altijd voor dat de tafels netjes gedekt zijn.'
Yusíf keek kort naar Klaus. Hij was een aparte verschijning zonder letterlijk apart te zijn. Hij zag er niet gek uit, maar had iets vreemds in zijn uitstraling dat Yusíf niet kon plaatsen. 'Mocht je ooit, om één of andere reden, in Azerbaijan zijn, dan ben je altijd welkom voor ons etentje.' Yusíf kon zichzelf voor zijn kop slaan toen hij dat zei. Hij kende Klaus letterlijk vijf minuten en hij nodigde hem al uit voor een familiediner aan de andere kant van de wereld. 'Maar als je dat niet wilt, is dat geheel begrijpelijk natuurlijk.' voegde hij daar onhandig aan toe.

Big girls cry when their hearts are breaking

12 juli 2017 - 21:03 Sombre is offline

Sombre 2828

» JASON RAIDEN CLEMENCE «

Jason - At the beach - Alianora

"Je hebt gelijk, ik heb niks om me zorgen te maken. Waarschijnlijk is het gewoon zo'n eerste jaars prank." antwoordde Alianora op mijn opmerking over dat ze zich nergens zorgen over hoefde te maken. Ze haalde haar schouders op.
"Een rare vorm van een ontgroening of zoiets." vervolgde ze terwijl ze een takje het vuur in tikte. Het takje was al redelijk snel vergaan, en er lag nu alleen nog een vaag stukje as in het vuur.
"Wie is dat?" vroeg ik wijzend naar de jongen waar ze eerder naar keek. Ze schrok van mijn vraag en bleef even stil, ze haalde kort haar schouders op.
"Uhm, dat is is Micheal. Hij is... mijn stiefbroer." stamelde ze, het woord stiefbroer kwam er vaag uit. Ze zat met zand te spelen, ze liet het sierlijk door haar vingers glijden. Het zag er erg fascinerend uit, hoe het korreltje voor korreltje naar beneden dwarrelde.
"Maar ik ken hem niet echt goed, eigenlijk kennen we elkaar pas net. Het hele stiefbroer gedoe is nogal nieuw." vertelde ze terwijl ze nog steeds met het zand speelde. Ik keek haar quasi-verward aan. Zal ze haar stiefbroer nog maar net kennen?
"Ah, vandaar. Mijn beste vriend heeft een tijdje een crush gehad op zijn stiefzus, erg ongemakkelijk was dat." ik moest even kort lachen toen ik terug dacht aan het moment, het was zo ongemakkelijk. Hij had geprobeerd het haar te vertellen en ze was compleet geflipt.
"Ken jij al iemand hier?" vroeg ze geïnteresseerd, terwijl ik het gevoel had dat ze van onderwerp wilde veranderen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, dus ik laat het gewoon gaan.
"Nope, helemaal niemand, behalve jou natuurlijk, en ik moet zeggen dat ik mezelf een geluksvogel vind." ik vond mezelf een geluksvogel omdat, ze gewoon ontzettend mooi was. Het is altijd fijn om op je eerste dag iemand te ontmoeten waar je goed mee om kan gaan, en ik had het geluk om gewoon meteen een van de mooiste meisjes van school te ontmoeten. - dat dacht ik tenminste, ik had nog niet veel meiden gezien, maar ik was er redelijk van overtuigd. -
"Ken jij al wel mensen dan? Behalve die Micheal dan?" vroeg ik terwijl ik een andere houding aan nam, ik kreeg nogal last van mijn rug van het stilzitten.

[ bericht aangepast op 12 juli 2017 - 21:06 ]

- thank you for existing -

12 juli 2017 - 22:42 JamesPotter is offline

JamesPotter 14103

Julio "Juul" Bryan Martin
Come to the nerd side, we have π

Julio "Juul" Bryan Martin - the Nerd - Bachelor of Oral Health - Beach

'Oke, Julio, wel een beetje lachen he?' zegt mijn vader die trots grijnst als hij de tiende foto voor de school wil gaan maken. Daarom grijns ik toch maar even in de hoop dat er niet meer foto's gemaakt hoeven te worden. Ik houd er niet zo van om op foto's te staan. Ik raak even afgeleid en kijk om me heen. Niemand anders heeft zijn ouders mee. Oh nee, nu ben ik vast al heel raar.
'Vamos a echar de menos,' glimlacht mijn moeder en ik loop naar haar toe om haar een knuffel te geven. Ik houd van mijn ouders, maar het is toch een beetje beschamend om hier met mijn ouders te zijn.
'Ik ga jullie ook missen,' antwoord ik voordat mijn moeder in tranen uitbarst. Oh nee he... Hopelijk ziet niemand dit. Ik had moeten weten dat ik mijn ouders niet mee kan nemen om me weg te brengen. Mijn vader begint me dan ook te knuffelen. Oh, dit is ongemakkelijk. Ik laat ze weer los en zet een aantal stappen achteruit. Mijn ouders zetten me voor schut nog voordat ik dat zelf kan doen, 'Ik heb mijn boeken al een aantal keer goed bestudeerd, dus het komt vast helemaal goed. Jullie... jullie mogen anders ook wel naar huis gaan...' Alsjeblieft, snap de hint. Snap alsjeblieft de hint...
'Nee joh! We willen je kamer nog zien. Dan helpen we even met de spullen!' zegt mijn vader en ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Wat is er niet te snappen dat ik nu volwassen ben en ga studeren?
'Dat kan ik zelf ook wel doen. Ik wil nieuwe vrienden gaan maken,' zeg ik nog ongemakkelijker terwijl er allemaal mensen langs me lopen. Please don't judge me... Ik steek mijn hand op naar een vreemde jongen die echt al veel ouder lijkt. De jongen negeert mij straal en ik haal mijn hand door mijn haar.
'Je wilt ons wel weg hebben, he?' zegt mijn moeder dit keer in het Engels. Ik grijns ongemakkelijk naar haar, 'oke nog een foto en dan zullen we gaan.' Ik haal opgelucht adem en ga dan klaar staan voor nog een laatste foto. Great, reputatie verpest. Daarna neem ik uitgebreid afscheid van mijn ouders, maar zodra ze zich omdraaien om naar de auto te gaan, veeg ik de kussen op mijn wang weg en draai me meteen om om mijn spullen te droppen. Mijn telefoon begint te trillen en ik kijk nogal fronsend naar het berichtje wat ik net heb gekregen. Het is niet echt een aardig berichtje... en Gossip Girl? Is dat niet zo'n serie voor tienermeisjes? Ik sta even stil en typ in google "Gossip Girl" in. Ah, blijkbaar zijn het boeken waar een tvserie van gemaakt is. Waarom ik dit bericht krijg is mij nog niet helemaal duidelijk, maar ik besluit eens te kijken of ik in de bibliotheek deze boeken kan vinden. Later dan. Nu is het eerst tijd om naar het strand te gaan.
Ik heb mijn boeken al uit mijn koffer gehaald en netjes neergezet en pak dan toch maar het boek wat ik aan het lezen was. Die neem ik anders wel mee. Ik ben momenteel bezig in Miss Peregrine's Home for Peculiar Children van Ransom Riggs. De film mocht ik pas van mezelf kijken als ik het boek uit had, hoewel ik niet heel erg dol ben op films. Boeken zijn veel beter.
Ik besluit nu echt op weg te gaan naar het strand en begin ook steeds nerveuzer te worden. Mensen zitten rond een kampvuur en ik houd mijn boek stevig vast terwijl ik nerveus de groep rond kijk. Wat veel mensen... Ik besluit iets van de groep af te gaan zitten en open mijn boek op de juiste pagina. Hoewel lezen niet echt lukt. Daar ben ik veel te zenuwachtig voor.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Index RPG Actieve Topics Zoek