• Is op dit moment best een ding, natuurlijk. Veel in het nieuws geweest, met wijzigingen bij de NS en genderneutrale toiletten en zo. Allemaal niks mis mee, maar naar mijn idee loop ik nog een stukje achter. Namelijk - ik snap er geen ruk van. Ik snap echt helemaal niks van genderneutraliteit, bigender, genderfluid, enzovoorts. Hoe kun je je nu de ene dag een man voelen en de andere dag een vrouw? Hoe voelt het überhaupt om je vrouw te voelen, of man? Ik ben lichamelijk gezien een vrouw, maar hoort daar een gevoel bij? Ik snap transgenders al beter, die heel sterk voelen dat ze écht in het verkeerde lijf zitten, maar ik snap er dus helemaal niks van als je je allebei wel of niet voelt of de ene dag weer anders dan de andere dag. HOE voelt dat? Wat voel je, wat gaat er door je hoofd? Wat merk je daarvan in je dagelijks leven? Wordt je wakker en bedenk je wat je die dag bent? Hoe uit zich dat? Is er met mij iets mis, dat ik me niet 'vrouw' voel of zo? I don't get it.
    Het wordt gewoon steeds meer een ding in deze wereld en ik vind dat ik het maar eens moet snappen, want ik volg het gewoon niet. Ik wil niemand beledigen, maar ik probeer het oprecht te begrijpen omdat het voor mij zo'n onbekend fenomeen is.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Dit verward me zo erg altijd dus ben echt benieiwd naar de antwoorden


    --

    Amen, ik snap het ook echt niet


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Ik snap het geen vrouw of geen man voelen enigszins, maar het 'geen van beiden' snap ik niet zo goed tbh.

    [ bericht aangepast op 3 aug 2017 - 22:14 ]


    26 - 02 - '16

    Ik denk dat mensen die zich genderneutraal/genderfluid/bigender/enz. zelf ook niet goed weten hoe het zit. Ik denk dat het voor hen meer een gevoel is. Iets wat ze zelf niet aan kunnen sturen, maar wat er wel is.

    Ben wel benieuwd wat zo iemand zelf zou antwoorden op jouw vraag.

    Ik ben zelf niet genderfluid, maar mijn beste vriendin is dit wel.

    Het beste kan je dit beschrijven (zoals ik dat van haar ervaar) is dat je niet specifiek wordt aangetrokken door de eigenschappen van een man of die van een vrouw. Het is niet dat ze zich optimaal vrouw voelt, maar ook niet optimaal man om zich te laten ombouwen. Voor omstanders is dit heel moeilijk te begrijpen, vind ik. Vooral als je alleen al kijkt naar het gezeik dat 'dames en heren' wordt omgezet in 'beste reizigers' door NS. Voor genderfluid mensen is deze verandering wel een wereld van verschil (wat viraal ging op Facebook onder de genderfluids).

    Om op de vragen terug te komen:
    Wat voel je? - Je voelt je niet aangetrokken tot de """stereotype""" kenmerken van zowel man of vrouw. (zoals ik dat opvat)
    Wat gaat er door je hoofd? - Dit weet ik niet, aangezien ik het niet zelf ben. Het enige wat ik weet van mijn vriendin is dat mensen hier heel moeilijk over doen en dat het echt niet mee zit om genderfluid te zijn. Het is niet dat je het ziet van de buitenkant, maar zodra het gezegd wordt, vinden mensen het al heel raar. Vooral de voorstanders van "er zijn 2 genders, klaar." Dus ze hebben te maken met heel veel tegenstrijd van de maatschappij.
    Wat merk je daarvan in je dagelijks leven? - Van de buitenkant, niets. Het is niet dat als je op straat loopt je raar aangekeken wordt 10/10 keer. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar veel genderfluid mensen zul je niet zien met lang golvend haar en dertig lagen make-up. Het is een mix van wat de maatschappij zou beschouwen als kenmerken van zowel man als vrouw qua uiterlijk.
    Wordt je wakker en bedenk je wat je die dag bent? - Nee en ja tegelijk. Natuurlijk de enige dag heb je zin in iets meer van dit als van dat. Mijn vriendin draagt bijvoorbeeld veel broeken (wie niet), maar is niet bang om een rok/jurk te dragen. Maar bij haar rok/jurk draagt ze soms ook een binder.
    Hoe uit zich dat? Is er met mij iets mis, dat ik me niet 'vrouw' voel of zo? - Als je je niet vrouw voelt, ben je meer transgender als je wordt aangetrokken door de mannelijke eigenschappen die je wilt hebben of wilt zijn. Je voelt meer geen van beide.

    Het is heel ingewikkeld om in woorden te beschrijven en ik (als non-genderfluid) kan hier echt geen diepgang op geven. Dit moet echt van een genderfluid persoon zelf komen om het te begrijpen. Het is een hele ingewikkelde gedachtegang, voor zowel anderen als voor die persoon zelf. Het kost namelijk heel veel struggles om te achterhalen dat je genderluid bent en wat je hiermee gaat doen.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Quorra schreef:
    Ik snap het geen vrouw of geen man voelen enigszins.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Je hebt 3 dingen die je man of vrouw maken: het geslachtsdeel, je gevoel in je hart en wat er in je hoofd zit. Bij nongenderfluid mensen, geven die dingen allemaal hetzelfde aan. Bij mij allemaal vrouw. Maar bij genderfluid mensen, geeft een of meerdere iets anders aan. Zo kan je bijvoorbeeld een mannelijk geslachtsdeel hebben, maar een vrouw zijn in je hart. Die mensen kiezen er soms voor om een vrouwelijk geslachtsdeel te laten opereren (transgenders), maar er zijn ook mensen, die helemaal geen man willen zijn, bijvoorbeeld omdat ze in hun hoofd een vrouw zijn. Of je -je laat ombouwen tot het andere geslacht, ligt aan de haat of afkeer die je voelt tegen het geslacht wat je nu hebt, de wens om het andere geslacht te zijn en het gevoel dat je het andere geslacht ben. Mensen die niet speciaal afkeer en een wens hebben om te veranderen, maar wel het gevoel te hebben dat je het andere geslacht bent, zijn genderfluid.

    Ik hoop dat ik het zo goed verwoord heb.


    Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.