• Bondi
    Boardriders


    Good Vibes Happen On The Tides




          Setting                       


          Bondi Beach, Sydney, Australia; heaven on earth voor iedereen in het bezit van een surfboard. Zo ook voor de surfers die zich willen kwalificeren voor de welbekende en felbegeerde Bondi Boardriders Cup.
          Bondi Beach is een van de meest bekende surf walhalla's van de wereld en het winnen van de Boardriders Cup is een mooi opstapje naar wedstrijden verderop in het seizoen. Voor pro's is het een mooie kers op de taart. Voor amateurs is het echter hetgeen het verschil kan maken tussen blijven surfen voor de fun, of je naam op de kaart zetten en uitgenodigd worden voor andere en grotere evenementen.
          Het surfseizoen begint met een twee weken lang durende feestweek, gedurende de kwalificaties zullen plaatsvinden. Op de laatste dag is de finale van de Bondi Boardriders Cup.




    Welcome to Bondi Beach



    Verblijf


          De Pro's worden per zes in een appartement geplaatst, wat inhoudt dat degenen die een professional kiezen automatisch bij elkaar in komen te 'wonen'. Het zijn luxe appartementen complexen grenzend aan het strand. Er zijn vier tweepersoons slaapkamers en men deelt twee badkamers, èèn keuken en èèn woonkamer. Je loopt vanuit de woonkamer door een glazen schuifwand zo het bordes op en vanaf het bordes regelrecht het strand op. Dit is de sfeer van het appartement.

    De Locals mogen zelf kiezen wat ze willen. De appartementen zijn inbegrepen bij het geld wat je neer hebt moeten leggen om mee te doen aan de wedstrijd en dus mogen ook zij gebruik maken van de ideale locatie bij het strand. Mocht je personage echter liever thuis blijven, aangezien hij of zij toch in Sydney woont, dan mag dat ook en geef je zelf aan hoe je woonsituatie is.

    De Lifeguards doen niet mee aan de wedstrijd en beschikken dus gewoon over hun eigen huis of appartement. Of dat nog met ouders is, of dat ze samen misschien een appartement hebben, laat ik aan jullie zelf over. Het kan ook zijn dat er maar twee met elkaar wonen, maar ook met de hele groep of helemaal niemand. Overleg dit uiteindelijk met elkaar en maak het duidelijk voor het speeltopic er is.



    Wedstrijd


    Zaterdag opening Festival met feest
    Maandag, opening Cup met free ride
    Woensdag eerste ronde, 44 deelnemers – vallen er 10 af
    Zaterdag, tweede ronde, 34 deelnemers – vallen er 10 af
    Dinsdag, derde ronde, 24 deelnemers – vallen er 8 af
    Vrijdag, vierde ronde, 16 deelnemers – vallen er 8 af
    Zondag, finale, 8 finalisten – komt een top drie uit

    Alle Pro's en Locals komen door tot de vierde ronde en ik denk dat ik dan een programma ga gebruiken om random te bepalen wie er winnen. Je mag natuurlijk ook aangeven wanneer je niet wilt dat je personage wint, of zelfs wanneer je wil dat hij of zij al eerder uitvalt. Het is maar wat je bij je personage vindt passen.




    Surfing
    Informatie






                            Rollen                       


                De Professionals

    •      Thomas Colton – Zac Efron – Mahigan – 1.2
    •      Bjorn Starrett – Diego Barrueco – Necessity – 1.3
    •      Jackson Stanford – Christopher Mason – Plunkett – 1.5

    •      Sage Ripley – Bree Kleintop – Cunning – 1.3
    •      Raina Rosanna Ramalho – Faceclaim – Greenlight – 1.4
    •      Samantha Patterson – Scarlet Leithold – JudithSuzann– 1.4


                De Locals

    •      Milo Collard – Jay Alvarrez – Cunning – 1.5
    •      Solomon Asher Aitkin – Froy Gutierrez – Greenlight – 1.5
    •      Oliver James Wilson – Luke Davis – ForbesBrooks_ – 1.6

    •      Ryan Olivia Marshall – Lindsay Hansen – Tulua – 1.1
    •      Brooke Morgan – Alexis Ren – Limnaden – 1.5
    •      Ava Eastwood – Malia Manuel – Sempre – 1.2


                De Lifeguards

    •      Jesse Lachlan Cooper – Evan Geiselman – IrisWestAllen – 1.3
    •      Roscoe 'Roz' Jonesy – Mario Blanco – Obeah – 1.5
    •      Darryl Christian Di Marco – x – Alegayrol – 1.6

    •      Alice Marina Hemsworth – Kelly Rohrbach – Sombre – 1.3
    •      Susie Eloise Murray – Magdalena Zalejska – philocaly – 1.3
    •      Noi Binda Aitkin – Gwen Cox – Virago – 1.5




    See You On The Next Wave



    Regels


    – Quizlet huisregels
    – Reservering staat 72 uur
    – Geen perfecte personages
    – 16+ is toegestaan in overleg
    – Een post heeft minstens 250 woorden
    – Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
    – Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
          – Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week     






    Your Wave Is Waiting



    [ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 10:59 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep


          Welcome To Bondi Beach     




    Wassup Dude's and Betty's,

    We zijn momenteel in de aanloop naar het Festival en daarmee uiteraard de Bondi Boardriders Cup. Het is vrijdag 3 maart 2O17 en de lucht is azuurblauw en onbewolkt. De temperatuur loopt op naar 27°C. De zee heeft een redelijke golfslag vandaag, maar niet extreem. De meeste Pro's zullen vandaag aan komen in het appartement. So go catch some waves, enjoy the sun and;

    A Hui Hou!


    [ bericht aangepast op 25 sep 2017 - 15:56 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Mt.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Mt.


    Salty eyelashes and the endless Ocean

    Mt!


    I have seen my own sun darkened

    MT


    Bowties were never Cooler

    Mt


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    JudithSuzann schreef:
    Mt


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    MT


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Björn ‘de Beer’ Starrett
    23 jaar – professional – Met Ryan

    Work until you no longer have to introduce yourself.



    Het weer was veel te mooi om in een appartement te blijven hangen, dus zodra Björn zijn spullen in een van de slaapkamers had gegooid, vertrok hij richting het strand met zijn surfboard. Hij had nog net de tijd genomen om zijn zwembroek aan te trekken, zich in te smeren en zijn door de lange reis bezwete kleding aan de kant te gooien. De temperatuur begon al richting de dertig graden te neigen vermoedde hij. Perfect weer dus om op het strand door te brengen en nog beter weer om zijn stijve spieren van al het zitten even los te werken met surfen.
    Hoewel het fantastisch weer was om te surfen, kreeg Björn al snel dorst, maar gelukkig waren er wel gelegenheden om drinken te halen aan het strand. Helaas was hij niet de enige die dat idee had, waardoor het beredruk was bij de bar. Gelukkig voor Björn kwam er nog net één barkruk vrij toen hij aan kwam lopen.
    “Hé, kan ik hier zitten?” vroeg hij aan het meisje wat ernaast zat. Zijn surfboard had hij iets verder in het zand gezet. Er was weinig plek verder, dus waarschijnlijk zou ze toch weinig keuze hebben dan ja zeggen, maar het even vragen was wel zo beleefd besloot hij. Hij was hier voor de Boardriders Cup, niet om op dag een al gedoe met de locals te hebben.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

          Ryan       Marshall
    PROVE THEM WRONG
    18 jaar • Local • Strandtent • Met Björn


    Ryan zat aan de bar van de strandtent waar ze al zolang als ze zich kon herinneren kwam. Ze was eigenlijk naar het strand gekomen om van het mooie weer te genieten en misschien een beetje te surfen, maar besloot dat ze beter eerst wat kon drinken om haar vochtgehalte op peil te houden. Vandaar dat ze met een afwezige uitdrukking op haar gezicht met een rietje zat te spelen. Er zat nog maar een heel klein bodempje in haar glas, maar als ze dat leeg zou zuigen, zou dat gênante geluidje alle aandacht van iedereen aantrekken. En dat was ze dus niet van plan.
    Ze had haar surfboard een eindje verderop neergeplant in het zand, waar hij fier rechtop bleef staan. Daarna was ze op blote voeten op de kruk geploft en had ze wat drinken bestelt. Zonder op de rest van de gasten te letten, schoof ze haar glas wat opzij en legde haar hoofd op haar handen. Ze kwam pas met een ruk overeind toen een stem haar uit haar mijmeringen over de Boardriders Cup haalden en ze zag een lange jongeman naast haar staan bij de enige nog lege barkruk.
    “Hé, kan ik hier zitten?” Ryan trok een wenkbrauw op en gebaarde luchtig naar de lege stoel. “Moet je dat überhaupt vragen?” Ze rolde met haar ogen en bekeek de onbekende jongen aandachtig. “Jij komt hier niet vandaan, of wel?” Tja, haar nieuwsgierigheid nam weer eens te overhand en voordat ze twee keer na kon denken, floepte die vraag er al uit. Ach, wat maakte het ook uit. Zo stak ze nou eenmaal in elkaar en als deze jongen daar problemen mee had, was dat zijn probleem en niet het hare.

    [ bericht aangepast op 25 sep 2017 - 19:14 ]


    I have seen my own sun darkened


    Björn ‘de Beer’ Starrett
    23 jaar - Professional - Strandtent - Met Ryan

    Work until you no longer have to introduce yourself.



    Het meisje schoot overeind, duidelijk uit haar gedachten getrokken door Björn. “Moet je dat überhaupt vragen?” vroeg ze hem terwijl ze met haar ogen rolde. Björn lachte. Eigenlijk had hij dat ook niet hoeven te doen, maar het was beleefd. En het zorgde voor aanspraak, wat ook wel eens fijn was. Hij reisde de hele wereld rond en bleef nooit lang op dezelfde plek. Was hij ergens, dan was hij veel aan het trainen. Tijd om echt te socialisen had hij niet veel.
    Dat het voor aanspraak zorgde, bewees het meisje nu ook wel. Terwijl hij namelijk ging zitten, bekeek ze hem aandachtig, om daarna “jij komt hier niet vandaan, of wel?” te vragen. Björn moest wel lachen om haar directheid.
    “Zie ik er niet plaatselijk genoeg uit?” vroeg hij haar plagend. Hij had het idee dat ze dat wel zou kunnen hebben. En zo niet: zij was degene die zo niet subtiel aan het vragen was, terwijl hij het idee had dat het antwoord wel overduidelijk was. Dus dan was het een beetje haar eigen schuld, toch?
    Hij bestelde een cola en draaide zich terug naar haar. “Je hebt wel gelijk trouwens. Ik kom hier inderdaad niet vandaan. Ik ben hier alleen voor de Boardriders Cup.” Bijna had hij haar gevraagd of ze ervan gehoord had, maar hij wist zich op tijd in te houden. Normaal gesproken vroeg hij altijd of mensen van de wedstrijd waarvoor hij er was gehoord hadden – en meer dan eens was het antwoord nee -, maar dat zou hier niet echt nodig zijn. Deze hele plek draaide op dit moment om de Boardriders Cup. Als je daar dan niet van gehoord had terwijl je hier woonde – waar Björn bij haar vanuit ging – moest je wel echt onder een steen leven.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

          Ryan       Marshall
    PROVE THEM WRONG
    18 jaar • Local • Strandtent • Met Björn


    Ryan's vraag ontlokte de jongen een lachje en ze moest wel toegeven dat dat hem niet misstond. Bij die gedachte fronste ze lichtjes, maar snel trok ze haar gezicht weer in de plooi. De jongen nam plaats naast haar en toen iemand kwam om mijn glas op te halen, bestelde hij gelijk een cola.
    In eerste instantie nam Ryan aan dat hij haar vraag niet ging beantwoorden, dus net op het moment dat ze zich weer van hem af wilde draaien, zei hij op een plagende toon: “Zie ik er niet plaatselijk genoeg uit?” Ryan maakte een snuivend geluid, dat te midden hield tussen een lach en een zucht. Het veiligste geluid als ze weer eens niet doorhad of ze het serieus meenden of niet.
    “Je hebt wel gelijk trouwens. Ik kom hier inderdaad niet vandaan. Ik ben hier alleen voor de Boardriders Cup.” Die opmerking zorgde ervoor dat Ryan hem nog eens in haar opnam, maar hem nu bekijkend als potentieel tegenstander. Ze hield haar hoofd schuin en op een onschuldige toon vroeg ze: "Dus, je bent een professioneel surfer?" Als er nog meer pro's werden aangetrokken door de Cup, verdampten haar kansen op hem te winnen bijna onmiddelijk. Niet dat ze slecht was, maar ze was wel nog een amateur surfer, die nog maar net om het hoekje kwam kijken.
    Het water in zijn haar, bewees wel dat hij net nog in de zee was geweest. Ryan verlegde haar blik van Björn naar haar surfplank niet zo ver van haar vandaan. Haar plank, die ze voor haar zestiende verjaardag had gekregen en die van haar moeder was geweest. "Gewoon een vraagje uit nieuwsgierigheid," voegde ze er snel nog achteraan om geen argwaan te wekken.


    I have seen my own sun darkened

    Mt


    Do I look like Mother Teresa?

    Sage Ripley
    ___________________________________________


    ♚      ♔      ♚


    Next Wave Please


    Professional       -       Photo Shoot Sydney      -       Alleen


          Sage neemt een laatste pose aan, kijkt nog eenmaal met brandende ogen richting de camera en is dan al in beweging tegen de tijd dat de cameraman deze heeft laten zakken. Met lange passen snelt ze de set af, regelrecht langs een paar mensen van de crew die haar aandacht duidelijk willen hebben. Momenteel kan het haar even gestolen worden, want het moment is eindelijk daar, binnen handbereik.
          'Sage, schat. Wat zeggen we dan?' wordt haar nageroepen door de enige stem die ze op deze set moeilijk kan negeren. Ongeduldig draait ze zich terug, zet haar gezicht op standje vriendelijk en werpt een blik de ruimte rond.
          'Great job everyone! Bedankt voor de prettige samenwerking.' Waarop een boel instemmend gemompel klinkt. Ze is al weer met haastige pas onderweg naar haar kleedkamer voor haar moeder haar goed en wel kan bereiken.
          'Sage,' roept deze haar na, waarop ze eigenlijk niet van plan is te gaan reageren. Ze loopt dan ook door zonder om te kijken.
          'Sage!' klinkt het dwingender, en nu houdt ze haar pas iets in zodat haar moeder gelijk op kan komen lopen.
          'Zeg het eens,' zegt ze gemaakt enthousiast. Haar gedachten zijn al bij hele andere dingen dan waar haar moeder het nu over wil hebben, dat weet ze zeker. Klaarblijkelijk begrijpt haar moeder dat ook, want Lora zucht lang en een tikkeltje vermoeid en brengt haar dochter dan met een dwingende hand op haar schouder tot stilstand.
          'Sage, ik wil maar een ding weten.' En nog voor haar moeder verder kan spreken weet Sage al wat ze gaat vragen en wat haar antwoord daarop gaat zijn.
          'Weet je het honderd procent zeker? Zo snel? Je wil echt niet wachten tot volgend seizoen?'
          En over veel dingen is ze de afgelopen maanden niet zeker geweest, maar hierop kan ze zonder enige twijfel antwoord geven.
          'Honderd procent. Zo snel. Dit seizoen,' antwoord Sage vastberaden.

          Bondi Beach, here I come.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2017 - 12:02 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Thomas Colton


    22 • On his way to the apartment •



    Nog één laatste blik wierp Thomas op zijn tas om te controleren of hij alles gepakt had wat hij nodig had. Hij liet een diepe zucht, terwijl hij met zijn handen door zijn haar ging. Hij had alles gepakt wat hij nodig had, dus was er klaar voor om naar het appartement te gaan die hij zou delen met 5 andere Pro surfers. Bondi Beach was in de buurt van zijn huis, maar Thomas besloot om het toernooi door te brengen in het appartement om toch wat meer onder de rest van de deelnemers te komen. Na het vreselijke ongeluk had Thomas zijn hele leven omgegooid en wilde hij niet meer die chagrijnige man zijn die enkel aan zichzelf dacht. Nee, dit jaar zou hij proberen om zelfs nieuwe vrienden te maken. Althans dat was zijn doelstelling. "Zal ik je tassen inladen?" Thomas keek om en zag dat zijn vader zijn kamer was binnengekomen. Thomas gaf een kort knikje, waarna hij een schouderklopje kreeg van zijn vader. Een zwak glimlachje was zichtbaar op het gezicht van Thomas, maar die nam al snel plaats voor een bezorgde blik. Dit zou het eerste toernooi zijn waar hij weer aan meedeed na zijn ongeluk. Thomas zuchtte nogmaals diep waarna hij zijn kamerdeur achter zich dicht deed en zijn vader volgde richting de auto, waar zijn surfplank al op was vastgebonden.

    De hele rit naar het appartement was het stil geweest tussen vader en zoon. Het was Ethan die de stilte verbrak, nadat hij gestopt was voor het appartement. "We weten dat je het nog steeds in je hebt en we zullen komen kijken," zei hij waarna Ethan zijn hand op de schouder van Thomas lag en er een beetje in kneep. "Thanks dad," glimlachte Thomas waarna hij zijn vader omhelsde en de auto verliet.

    In het appartement was het geheel rustig al was Thomas niet de eerste persoon in het appartement geweest, want één kamer was al geclaimd. Thomas besloot de kamer naast die kamer te nemen en ruimde zijn tas alvast wat uit, waarna hij richting het raam liep en uitkeek op Bondi Beach, waar het aardig druk was, maar Thomas gaf de mensen op het strand geen ongelijk. Met dit weer wilde hij ook wel naar het strand. Thomas sloot zijn kamerdeur en begon zich om te kleden naar zijn zwemkleding om te kunnen genieten van het goede weer.


    Do I look like Mother Teresa?