[RPG • 250] Bondi Boardriders | Speeltopic - Speeltopics

25 sep 2017 - 15:55 Novilunium is offline

Bondi
Boardriders

Good Vibes Happen On The Tides

Setting

Bondi Beach, Sydney, Australia; heaven on earth voor iedereen in het bezit van een surfboard. Zo ook voor de surfers die zich willen kwalificeren voor de welbekende en felbegeerde Bondi Boardriders Cup.
Bondi Beach is een van de meest bekende surf walhalla's van de wereld en het winnen van de Boardriders Cup is een mooi opstapje naar wedstrijden verderop in het seizoen. Voor pro's is het een mooie kers op de taart. Voor amateurs is het echter hetgeen het verschil kan maken tussen blijven surfen voor de fun, of je naam op de kaart zetten en uitgenodigd worden voor andere en grotere evenementen.
Het surfseizoen begint met een twee weken lang durende feestweek, gedurende de kwalificaties zullen plaatsvinden. Op de laatste dag is de finale van de Bondi Boardriders Cup.

Welcome to Bondi Beach

Verblijf

Wedstrijd

Surfing
Informatie

Site met tricks en uitleg
Youtube filmpje met tricks
Youtube filmpje hoe het er aan toe kan gaan
Billabong Pro Tahiti filmpje
Lijst met Surf Slang
Golf Anatomie

Rollen

De Professionals

• Thomas Colton – Zac Efron – Mahigan – 1.2
• Bjorn Starrett – Diego Barrueco – Necessity – 1.3
• Jackson Stanford – Christopher Mason – Plunkett – 1.5

• Sage Ripley – Bree Kleintop – Cunning – 1.3
• Raina Rosanna Ramalho – Faceclaim – Greenlight – 1.4
• Samantha Patterson – Scarlet Leithold – JudithSuzann– 1.4

De Locals

• Milo Collard – Jay Alvarrez – Cunning – 1.5
• Solomon Asher Aitkin – Froy Gutierrez – Greenlight – 1.5
• ~~Oliver James Wilson – Luke Davis – ForbesBrooks_ – 1.6~~

• Ryan Olivia Marshall – Lindsay Hansen – Tulua – 1.1
• Brooke Morgan – Alexis Ren – Limnaden – 1.5
• Ava Eastwood – Malia Manuel – Sempre – 1.2

De Lifeguards

• Jesse Lachlan Cooper – Evan Geiselman – IrisWestAllen – 1.3
• Roscoe 'Roz' Jonesy – Mario Blanco – Obeah – 1.5
• Darryl Christian Di Marco – x – Alegayrol – 1.6

• Alice Marina Hemsworth – Kelly Rohrbach – Sombre – 1.3
• ~~Susie Eloise Murray – Magdalena Zalejska – philocaly – 1.3~~
• Noi Binda Aitkin – Gwen Cox – Virago – 1.5

See You On The Next Wave

Regels

– Quizlet huisregels
– Reservering staat 72 uur
– Geen perfecte personages
– 16+ is toegestaan in overleg
– Een post heeft minstens 250 woorden
– Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
– Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
– Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week

Rollentopic

Praattopic

Your Wave Is Waiting

[ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 10:59 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

2 okt 2017 - 23:57 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Thomas Colton

Pro • 22 • Terras van het appartement • With Sage and Jax •

Het moment waar Thomas al die tijd naar had uitgekeken kwam dichterbij. Ze zee kwam dichterbij en de golven leken van dichterbij nog mooier. Eindelijk was Thomas terug op het strand van jeugd, Bondi Beach. Dit strand was als het ware een groot gedeelde van zijn geschiedenis. Zijn allereerste golf, de surfwedstrijden met zijn vader en Ava. Hier op dit strand was alles tussen hem en Ava begonnen. Uit reflex gaat zijn blik richting de strandtent van Ava's vader. Ondanks dat het uitging tussen de twee had hij een goede band met haar vader weten te behouden. Thomas was zeker van plan om de oude man een bezoekje te geven als hij dienst had.
Echter was dit alles ook het moment waar Thomas juist al die tijd tegen op had gekeken. De zee kwam steeds dichterbij en de golven leken een stuk groter van deze afstand. Op één of andere manier leek de zee veel ruiger te zijn geworden na het incident van vorig jaar. Ondanks dat dit zijn oude vertrouwde strand was, wilde Thomas hier eigenlijk toch niet zijn. Op dit strand had hij het uitgemaakt nadat Ava en hij een grote ruzie kregen. Op dit strand had hij zijn familie in de steek gelaten en op dit strand was nu weer eerste toernooi.
Thomas plantte zijn surfboard rechtop in het zand en bleef er naast even stilstaan. Met blik gericht op de horizon zag Thomas Jax al het water in rennen, terwijl hijzelf nog altijd op een veilige afstand van het water stond. Thomas wierp een snelle blik naar de hut van de strandwachters. Hij kon geen bekende strandwacht zo snel spotten, maar het belangrijkste was dat er geen paarse vlag in de mast hing. Nu pas drong het tot Thomas door dat er al die tijd iemand naast hem had gestaan. Langzaam draaide hij zijn hoofd richting de blondine naast hem, Sage. Een zwak glimlachje betrad zijn gezicht, terwijl hij haar aankeek. Thomas zag een vragend blik in haar ogen en vroeg zich af of zij hetzelfde dacht als hem. "Zie je er tegenop?" vroeg Thomas haar. Hij sprak niet al te luid, zodat voorbijgangers het niet snel zouden horen. "Ik zie er althans wel tegenop," met dit gezegd te hebben, wilde Thomas aan Sage laten blijken dat het niet erg was om angst toe te geven.

Do I look like Mother Teresa?

3 okt 2017 - 9:45 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Sage Ripley
___________________________________________

♚ ♔ ♚

Next Wave Please

Professional - Bondi Beach - Met Thomas&Jax

'Zie je er tegenop?' vraagt Thomas, en even weet Sage niet wat te zeggen. Ze tuurt nog een keer over de zee en de tientallen mensen die daar hun eigen ding aan het doen zijn en het naar hun zin lijken te hebben. Ondertussen probeert ze het gevoel dat ze heeft te plaatsen.
'Ik zie er althans wel tegenop,' voegt Thomas toe en Sage kan zijn eerlijkheid en openheid enorm op prijs stellen. Ze had niet veracht dat ze iemand om zich heen zou hebben die het zou begrijpen of er ook moeite mee zou hebben. Ergens is ze enorm blij dat Thomas hier nu ook is, buiten kijf gesteld dat hij een tegenstander is om rekening mee te houden. Het is gewoon een stukje aanmoediging naar elkaar toe. Met een laatste blik over de zee kijkt ze weer terug naar Thomas.
'Nee, ik zie er niet tegenop. Ik heb er onwijs veel zin in en heb er naar uit gekeken om weer ergens anders te surfen dan de rustigere wateren van Virginia,' verteld Sage naar waarheid. 'Maar dat betekend niet dat ik niet bang ben,' voegt ze er zachtjes aan toe en ze slaat haar ogen af.
'Het scheelt dat hier geen rotsen aan het strand liggen. Ik weet dat ze er zijn, maar dat is iets verder naar de zijkanten van het strand en die plekken zal ik dus ook vermijden. Verder vertel ik mezelf constant dat de stroming hier niet zo sterk is als op Piha Beach,' ratelt Sage snel, waarna ze opgelaten lacht.
'Sorry, ik ben nerveus,' verontschuldigd ze zich en ze kijkt wederom naar hem terug.
'Voor jou maakt het waarschijnlijk niet uit aan welk strand je gaat surfen, of wel? Jouw angst heeft niets te maken met stromingen en de vormgeving van een strand en zijn omgeving,' vraagt Sage zich af. Haaien zitten overal, al gaat ze zoiets tactloos niet hardop uitspreken. Ze moeten uiteindelijk het water juist in, ze probeert hem niet terug te praten naar het appartement.

[ bericht aangepast op 3 okt 2017 - 9:48 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

3 okt 2017 - 13:45 Sempre is offline

Sempre 5089

AVA EASTWOOD

««« Local | Bondi Beach | Milo »»»

Onverwachts voelde Ava hoe Bobby tegen haar opsprong net op het moment dat Milo zichzelf met haar hulp overeind wilde helpen. Doordat ze niet meer stevig op haar benen stond viel Milo terug in het zand en Ava belandde enkele seconden later op hem.
Haar adem stokte in haar keel terwijl haar ogen in die van hem haakten. Voor een paar luttele seconden staarde Ava slechts naar hem, compleet afgeleid door de vrij intieme houding waarin ze waren beland.
Zodra Milo begon te lachen verscheen er ook een lach op haar lippen hoewel ze een verwarde blik in haar ogen bleef houden. Ava was zich iets te bewust van zijn warmte en zijn aanwezigheid liet haar hoofd duizelen.
Het duurde iets langer dan wellicht normaal was voor ze van hem afrolde en naast hem in het zand kwam te liggen.
"Gaat het? Heb je je bezeert?" Vroeg Milo
en Ava knikte ademloos. De plek waar zijn hand kort geleden nog had gelegen leek nog na te tintelen en zodra ze die gedachten opmerkte probeerde ze zichzelf weer bij elkaar te schrapen.
"Eh nee, ik heb niks," sprak Ava om vervolgens haar aandacht op Bobby te richten die enthousiast aan hun zijde aan het springen was. Als ze niet beter had geweten had ze bijna gedacht dat de hond iets te enthousiast was over de situatie waar hij hen in had gebracht.
Opnieuw ging Ava rechtop zitten waarna ze opzij keek naar Milo. Ditmaal was de lach op haar gezicht helemaal oprecht.
"Bobby's opvoeding laat nog wat te wensen over.." zei ze plagend waarna ze hem in zijn zij prikte. Ja, het was slimmer om te negeren wat zojuist gebeurd was, althans, voor nu.

[ bericht aangepast op 3 okt 2017 - 23:55 ]

When time and life shook hands and said goodbye.

3 okt 2017 - 14:18 Elentiya is offline

Elentiya 12410

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Noi Binda Aitkin

”To some it's just water..
To me it's where I regain my sanity.”

• 24 • Lifeguard • On board, with Roz •

Er verschijnt een brede grijns op mijn gezicht als Roz mijn eigen compliment bevestigd door me te voorzien van een applausje. Normaliter was ik niet gauw tevreden over mijn eigen kunsten, maar wanneer het op het surfen aan kwam — een gegeven waarvan ik wist dat het dusdanig rijkelijk door mijn aderen vloeide dat het een tweede natuur was geworden — dan durfde ik met iets meer gemak zo uitbundig te reageren.
Mijn blik volgt Roz vervolgens als deze, na even te hebben gewacht op het juiste moment, richting een nieuwe golf peddelt. Ondanks dat ik dit keer niet zelf over de golf heen zou glijden was ik haast even enthousiast als ik bij mezelf was geweest. Ik zit daarom dan ook zowat op het puntje van mijn board terwijl ik mijn poelen geen seconde van Roz afhaal als deze steeds verder ingaat op de golf, waarbij ik onbewust zacht op mijn onderlip knabbel. Mijn lippen vormen zich uiteindelijk tot een glimlach als ik zie hoe de jongeman met al zijn ervarenheid over het water heen gaat en ik bewonder hem daar — net als altijd — stilletjes om. “Perfect,” grijns ik hem toe als Roz me na een poosje weer tegemoet komt. Zachtjes bungelen mijn benen in het water, terwijl ik nog altijd wijdbeens op mijn plank zit.
”Ik denk dat het tijd wordt om aan de slag te gaan.”
Met een licht speelse uitdrukking vorm ik een pruilende uitdrukking op mijn gezicht. De krullenbol voor me had echter wel gelijk, onze eigen tijd zat er over enkele minuten op en dat betekende dat we het water uit moesten nu het niet meer voor ons eigen plezier zou zijn. Samen met Roz keer ik daarom dan ook om en peddel tevreden richting het strand toe. Ik had niks te klagen met een baan als deze en stelde me gelukkig in nu ik twee dingen kon combineren waar ik graag mee bezig was op de plek waar ik me het liefste bevond.
”Straks kijken wie er te vinden valt om vanavond een drankje te halen?”
Behendig laat ik me van mijn board afglijden eens we het ondiepe gedeelte bereiken. Her en der verscheen er al een enkeling op het strand, die zorgvuldig een beste plekje uit zocht om te kunnen gaan genieten van een mooie dag op het strand, Met een schuine blik kijk ik naar Roz en reageer als eerste met een instemmende knik. “Daar zeg ik zeker geen nee tegen,” glimlachend reik ik ondertussen met hand naar mijn rug, waar ik het lange koord beetpak om mijn wetsuit open te maken. “Ik ben benieuwd hoe druk het vandaag en vanavond zal zijn,” zeg ik dan, terwijl ik samen met Roz verder het strand op loop. De stilte die er nu nog voor even leek te heersen was er een voor de naderende storm. Met de surfwedstrijd in de planning beloofde het een drukte te gaan worden, vooral nu enkele profs ook al gearriveerd waren.
”Kijk jij er naar uit?” vraag ik Roz en kijk hem nieuwsgierig aan als ik doel op de wedstrijd.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

3 okt 2017 - 19:25 Sombre is offline

Sombre 2828

Alice Marina Hemsworth
- the blonde lifeguard -

At the beach - watching over the ocean - with Darryl and Raina - SUIT

Zodra ik me had omgedraaid met de Aloë Vera crème, zag ik dat Darryl de jongedame uitbundig stond te bekijken. Ze kenden elkaar duidelijk en dat liet de dame dan ook meteen merken door een opmerking. Darryl reageerde er meteen op, wat me verbaaste. Er ontstond een beetje een ongemakkelijke sfeer, vond ik zelf.
‘Lang niet gezien. Over een glow up gesproken, right back at ya girl.’ zei hij met een blos op zijn wangen tegen de dame, gevolgd door een ongemakkelijke omhelzing. Ik keek een beetje verward terwijl ik de crème aan de dame gaf.
'Hier lieverd, voor onder je voeten. Heel erg verzachtend, verkoelend en het heeft een herstellende en hydraterende werking.' zei ik terwijl ik de tube aangaf. Ze nam de tube aan en gaf een glimlach.
'Dank je wel,' zei ze dan ook vriendelijk terug. Darryl verbrak de stilte door ons aan elkaar voor te stellen. ‘Alice dit is Raina, Raina; Alice.’ zei hij met handgebaren gericht op mij en Raina. Raina stak haar hand uit en ik nam hem aan.
'Leuk je te ontmoeten,' zei ze dan ook. Ik gaf haar een glimlach en schudde haar hand. 'Van het zelfde!' zei ik opgewerkt terwijl ik me omdraaide en het ehbo doosje weer dicht deed en terug stopte in de kast.
‘Zeg vinden jullie het ook nou zo warm? Ik wel – Misschien moet ik maar even afkoelen in de zon.. - Buiten, bedoel ik. Natuurlijk. Wie koelt er nou af in de zon.’ ratelde Darryl uit het niets. Sinds wanneer rateld hij? Ik heb hem nog nooit zo gezien, hij is altijd zelfverzekerd en in voor wat lol. Dit is echt niet hoe ik hem ken.
'Voor je duidelijkheid, ik en Darryl hebben een relatie gehad en blijkbaar vind hij mij zien veel ongemakkelijker dan ik had verwacht.' zei Raina mijn kant op. Ik kon het niet laten, maar begon keihard te lachen. Darryl??? Wordt onzeker van zijn ex??? Bij de gedachte moest ik nog harder lachen. Hij altijd met zijn grote mond, het is stiekem gewoon een zachtgekookt ei.
'Wauw Darr, grow some balls, je kan het toch wel aan dat je toevallig een ex tegenkomt? Ze is ook nog eens bloedmooi, je zou trots moeten zijn, niet ongemakkelijk!' zei ik terwijl ik hem een por in zijn zij gaf.
'Ik dacht dat wij oké waren.' zei Raina richting Darryl met een vragende blik. Ik keek even met opgetrokken wenkbrauwen de twee aan, dit was echt hilarisch, heeft iemand een camera? Ik hield van drama en dit maakte mijn dag meteen goed.
'Ik denk dat hij ook wat Aloë Vera nodig heeft, for the burned areas.' giechelde ik.

[ bericht aangepast op 3 okt 2017 - 19:25 ]

- thank you for existing -

3 okt 2017 - 23:12 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Darryl'
19 y/o • Lifeguard with proud Italian blood • With Alice in Wonderland & Reina

Dat ik overdreef, was zelfs voor een dove makreel nog te merken. Zowel Raina als Alice keken me vreemd aan, alsof ik spontaan een puist op mijn voorhoofd had gekregen, die elk moment uit elkaar kon klappen. Waarschijnlijk waren ze bang dat het als een wilde vulkaan uit zou barsten en het hutje zou vullen met het binnenste goedje. Misschien was het toch nog een goed idee om nog even in de spiegel te kijken straks.
‘Voor je duidelijkheid, ik en Darryl hebben een relatie gehad en blijkbaar vind hij mij zien veel ongemakkelijker dan verwacht.’
Nog voor Raina überhaupt uitgesproken was, kwam er al een oor dovend gelach van Alice kant uit.
'Wauw Darr, grow some balls, je kan het toch wel aan dat je toevallig een ex tegenkomt? Ze is ook nog eens bloedmooi, je zou trots moeten zijn, niet ongemakkelijk!’
Ik draaide even met mijn ogen, terwijl ze me in mijn arme ribbenkast porde. Oef.
‘Ik dacht dat wij oké waren?’ deed Raina dan ook een schepje bovenop, wat Alice alleen maar voer gaf om door te gaan. Oh God; ze kennen elkaar amper of waren al aan het samen spannen tegen mij. Wat had ik toch een lieve ex en collega.
'Ik denk dat hij ook wat Aloë Vera nodig heeft, for the burned areas.’ Giechelde Alice door, wat deze keer haar een por opleverde.
‘Het is al goed, Al. Ik houd ook van jou.’ Zei ik dramatisch, voor ik me weer naar Raina richtte. ‘Nee, We good. Don’t worry.’ Stelde ik haar gerust, voor ik tegen het tafelblad in het hutje leunde.
‘Je bent alleen niet mijn enige ex die surfer is en me achtergelaten heeft.’ Bekende ik ietwat geheimzinnig aan de twee. Als Raina een beetje na kon denken, wist ze wel op welke persoon ik doelde. Mijn jeugdliefde en tevens de liefde waar zij me over heen had geholpen.
‘Het heeft me 340 dagen, 298 donuts, 94 romantische films, ontelbare liefdesliedjes, chocola en zakdoekjes gekost om erover heen te komen. Dus vergeef me als ik een hart heb.’
Ik haalde kort even een hand door mijn haar, voor ik toch de snoep pot – die ooit er is neergezet en vol vastgeplakt snoep zit – beroofde. Ik begon volgende week wel met mijn dieet en shakes. Voor de oefenpop om mond op mond beamingen te oefenen, hoefde ik toch niet knap voor te zijn. Dat ding was toch niet trouw aan mij. Iedere keer laat hij zichzelf weer zoenen door verschillende trainee’s en stonk de pop weer zweetsokken en pepermunt.
‘Maar om het goed te maken, mag je mij en Raina wel mee uit vragen om te gaan stappen, darling.’ Knipoogde ik naar Alice. ‘Ik vind wel dat ik een drankje verdien heb na de emotionele schade dat je me aangedaan heb vandaag.’ Pestte ik haar, waarna ik een soepje naar haar gooide.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

3 okt 2017 - 23:26 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Thomas Colton

Pro • 22 • Bondi Beach • With Sage •

Thomas volgde Sage haar blik richting de zee en keek haar vervolgens weer aan, waarna zij hem ook weer aankeek. 'Nee, ik zie er niet tegenop. Ik heb er onwijs veel zin in en heb er naar uit gekeken om weer ergens anders te surfen dan de rustigere wateren van Virginia,' Thomas was onder de indruk van Sage. Ze leek zo kalm ondanks alles wat er was gebeurd. Het was namelijk nog wel wat wat ze had meegemaakt en ze was zo goed hersteld daarvan. Thomas had echt respect voor haar. 'Maar dat betekend niet dat ik niet bang ben,' voegde ze op een zachte toon er aan toe. Thomas wist enkel instemmend te knikken. Hij had precies hetzelfde gevoel enkel verwoordde hij het anders. Het surfen is zijn leven, maar die passie die hij ervoor had was veranderd in angst.
Thomas hoorde maar half wat Sage vervolgens hem vertelde, omdat ze zo snel ratelde. Ondanks dat hij het maar voor de helft gehoord had kon hij het weggebleven aanbrengen. Waarschijnlijk probeerde Sage haar zelf gerust te stellen en Thomas leek gelijk te hebben. 'Sorry, ik ben nerveus,' Thomas glimlachte geruststellend naar haar. Hij had het idee dat Sage en hij nog vaker over dit onderwerp zouden praten ook al zouden ze nu de stap maken om het water in te gaan. De twee zouden elkaar steun zeker nodig hebben.
'Voor jou maakt het waarschijnlijk niet uit aan welk strand je gaat surfen, of wel? Jouw angst heeft niets te maken met stromingen en de vormgeving van een strand en zijn omgeving,' Thomas beet even op zijn wang, want het klopte wat Sage zei. De stranden waar goede golven waren, waren gevaarlijk. "Klopt," mompelde Thomas zachtjes, terwijl hij richting de zee staart en golven zie neervallen, waarna ze vervolgens aanspoelen en door de zee weer teruggetrokken worden. "Haaien zitten nu eenmaal overal," Thomas wist zeker dat Sage dit eigenlijk had willen zeggen, maar hij maakte het voor haar makkelijker om het zelf te zeggen. Thomas greep zijn board beet en wierp een lachende blik op Sage, ondanks zijn angst. "Op drie?" vroeg hij haar, waarna hij met zijn hoofd richting de zee knikte.

Do I look like Mother Teresa?

4 okt 2017 - 19:41 Valkyria is offline

Valkyria 3772

ROSCOE "ROZ" JONESY

26 | Lifeguard | Catching a wave | Noi

“Daar zeg ik zeker geen nee tegen." Ik grinnik even, dat dacht ik namelijk wel. Meestal als er onder collega's iets gedronken wordt ben ik automatisch bob, maar dat vind ik niet eens zo erg. Ik heb er veel meer plezier van te weten dat iedereen veilig is thuis geraakt dan zelf stomdronken al strompelend langs het strand terug te moeten keren. Sinds mijn opname heb ik geen druppel alcohol meer aangeraakt en ik ben van plan dat zo te houden. Gelukkig kunnen mijn collega's en vrienden er begrip voor opbrengen en probeert niemand me te pushen toch een keer een drankje te proeven. Hun consideratie hiervoor is namelijk de helft van mijn succes, in mijn ogen.
Net als Noi maak ik alvast de rits van mijn wet suit los, zodat ik straks makkelijker in mijn redders tenue kan springen. Tot mijn ongenoegen blijkt dat nog niet zo evident. Het lijkt wel alsof er iets tussen de rits vast zit, waardoor ik deze niet verder naar beneden krijg. Met een zucht besluit ik het onding even te laten voor wat het is en me het op het gesprek dat tussen mij en de blondine gaande is te focussen.
“Ik ben benieuwd hoe druk het vandaag en vanavond zal zijn. Kijk jij er naar uit?” Ik neem mijn board wat steviger onder de arm terwijl ik een momentje over de vraag nadenk. Het is een beetje een dubbel gevoel dat elke wedstrijd met zich meebrengt. Ik haal een hand door mijn natte haren, waarmee ik deze naar achteren strijk en mijn gezichtsveld toch weer iets groter word.
"Ik kijk vooral uit om de professionals bezig te zien, maar de fans die ze met zich meebrengen - die telkens de boel overhoop halen en een ongeluk zouden begaan om hun idool te ontmoeten- kan ik eerlijk gezegd vaak missen als kiespijn," geef ik eerlijk toe. Ik hoef er niet om te liegen dat er een drukke periode voor de boeg staat. Het is nu eenmaal een feit dat er tijdens het wedstrijdseizoen veel meer ongelukken gebeuren, met ernstige verwondingen, dan pakweg hartje de lente. Hoewel ik deze job met hart en ziel doe, valt het me soms ook heel erg zwaar iemand op zijn bek te zien gaan. Je wenst iedereen natuurlijk alleen maar de beste ervaringen met boards toe.
"Oké, Noi?" zucht ik gefrustreerd wanneer we zo goed als bij onze uitkijktoren zijn. "Kun je even helpen? Ik zit vast in dit ding," mompel ik terwijl ik mijn board in het zand steek. Vervolgens ga ik met mijn rug naar de dame toe staan, om duidelijk te maken waar het probleem precies gelegen is. Ik kijk een keer over mijn schouder, in de hoop dat mijn collega me hieruit kan bevrijden.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

4 okt 2017 - 20:35 Necessity is offline

Necessity 5612

Björn ‘de Beer’ Starrett
23 jaar - Professional - Strandtent - Met Ryan & Solomon

Work until you no ~~longer~~ have to introduce yourself.

Ryans antwoord op Sols vraag of ze elkaar kenden was ietwat anders dan Björns antwoord. Het was het soort antwoord dat echt alleen gegeven zou worden aan iemand met wie je goed bevriend was. Wie anders zou vragen of hij onder een steen geleefd had? Ondanks dat Björn er alwel achter was dat de twee naast hem wel goed bevriend waren, leek Sol een beetje ongemakkelijk bij de vraag en daardoor werd Björn dat ook. Ja, hij was een redelijk bekende naam inmiddels, maar meer dan genoeg mensen kenden hem niet. Het was ook zeker geen verplichting om zijn naam te kennen.
Zijn grap over zijn bankrekening leek niet al te goed te vallen, want Ryan antwoordde hem dat zoveel details niet nodig waren en Sol leek alleen maar ongemakkelijker te worden. Hoewel Ryans opmerking ook een afkapping van een grap kon zijn, klonk het in Björns oren eerder alsof ze niet doorhad dat het een grap was en ze zijn opmerking serieus nam.
“En even terug naar je vraag, ja inderdaad, ik surf veel. Eigenlijk ben ik al vanaf klein meisje op het water te vinden. En als jullie het niet erg vinden, de golven roepen me,” zei ze.
“Dat geldt voor mij ook,” zei hij. “Nou ja, vanaf dat ik jong was. Niet vanaf een klein meisje. Dat ben ik nooit geweest, obviously.” Crap, misschien moest hij maar gewoon zijn mond houden. Hij was zich echt compleet vast aan het praten. Normaal was hij zo welbespraakt en zeker met de media kon hij prima omgaan. Waar was die vaardigheid gebleven nu hij die nodig had? Misschien was het maar goed ook dat ze richting de zee vertrok. Dan kon hij zich in elk geval niet verder voor schut zetten.
Solomon en hij bleven in stilte achter. Geen van beide leken ze echt te weten wat ze nu moesten nu Ryan vertrokken was.
“Ehmm…” was uiteindelijk Solomon degene die de stilte verbrak. “Ryan geeft me surfles. Of gaf meer denk ik, inmiddels kan ik het wel. Nou ja niet zo goed als Ryan, Ryan is heel goed,” begon hij te ratelen. “Ehm ik doe ook mee aan de Bondi Boarding cup, ik denk niet dat ik win, maar niet geschoten is altijd mis.”
Vanbinnen voelde Björn zich net zoals Solomon nu duidelijk in zijn hele houding liet zien, maar hij liet het niet zien. “Echt? Wat leuk,” antwoordde hij. “Misschien komen we elkaar bij de Cup nog wel tegen dan. Ik kijk ernaar uit je te zien surfen.”
Hij aarzelde even, maar praatte toch verder. “En, ik denk dat ik me moet verontschuldigen voor mijn opmerking net. Het was nogal onrespectvol van me. Dus, sorry mate.”
Hij dronk zijn cola op en stond op. “Ik zoek de zee ook weer op denk ik. Ik zie je nog wel denk ik? Of ga je mee richting de zee?”
Björn liep in elk geval richting zijn surfboard, die naast een ander board stond, waar – uiteraard – Ryan bij stond. Hij moest er wel om lachen. Het zou ook eens niet natuurlijk.
“Wat dacht je ervan om die kickflip eens te demonstreren,” zei hij tegen haar terwijl hij zijn eigen surfboard pakte. “Ik stalk je niet, geloof me,” vervolgde hij lachend. “Maar iets wil ons geloof ik wel erg graag naast elkaar hebben.” En… dat klonk als een beroerde pick-up line, zoals het niet bedoeld was. Echt, hij ging zo goed vandaag met woorden. Misschien moest hij maar gewoon de rest van de dag zijn mond houden. Dan kon hij het niet nog ongemakkelijker maken dan het vandaag toch al telkens – door hem – werd.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

4 okt 2017 - 21:21 JudithSuzann is offline

JudithSuzann 1001

Samantha ‘Sam’ Patterson
19 years – professional – at the beach – Jesse

Onderweg naar Jesse waren er allerlei gedachten door mijn hoofd gevlogen, de meesten daarvan waren natuurlijk over de jongen zelf. Maar er zaten ook gedachten tussen die toch meer over het surfen gingen. De plek waar ik op dit moment weer liep was de plek waar mijn vader me ooit mee naartoe had genomen en me voor het eerst op een surfboard had gezet. De plek waar ik ongelofelijk veel trainingen had gedaan en dus positieve en negatieve herinneringen aan had over gehouden. Maar natuurlijk was het ook de waar ik Jesse steeds beter had leren kennen. Bij die herinnering verscheen er meteen weer een glimlach rond mijn lippen.
Toen ik eenmaal naast Jesse plaats had genomen wist ik niet, en hij duidelijk ook niet, wat te zeggen. Het was niet dat ik hem niks te vertellen had, dat absoluut niet. Maar het feit dat ik nooit contact meer had opgenomen maakte het allemaal wat lastiger.
Gelukkig antwoordde de jongen dat het goed met hem ging en dat hij op zichzelf woonde. Enthousiast keek ik zijn kant op. Ik wist dat hij al een tijd had gehoopt dat hij het huis uit kon maar ik had geen idee dat het hem daadwerkelijk was gelukt. Het harde werken dat hij deed als lifeguard had dus zeker gewerkt, daarbij was het ook werk waar hij super trots op kon zijn.
”Jesse! Ik ben zo blij voor je! Waar woon je? En deel je een woning of heb je alles voor jezelf?” antwoordde ik op mijn beurt en lachte vrolijk naar hem. Ik hoopte zo dat hij een plekje had gevonden waar mensen hem waardeerden voor wie hij was, en natuurlijk een plek waar hij gelukkig was.
”Met mij gaat het ook goed. Dit wordt weer de eerste wedstrijd waar ik aan mee ga doen. Ik ben ongelofelijk zenuwachtig, maar ik heb er voornamelijk heel veel zin in,” beantwoordde ik zijn vraag vervolgens. Het ging echt goed met me, de trainingen gingen over het algemeen erg goed en ik had na de pauze die ik had gehad veel nieuwe dingen geleerd. Daarbij was ik ook een stuk volwassener geworden en had ik mijn passie voor het surfen weer helemaal teruggevonden.
Ik had mijn blik weer even op de golvende zee gericht en de mensen die al aan het surfen waren. Opeens voelde ik een hand die een plukje van mijn haren terug achter mijn oor stopte. Ik voelde een tinteling door mijn lichaam gaan en haalde een keer diep adem. Ik glimlachte en keek weer terug in de richting van de jongen die naast me zat.
”Ik heb je zo gemist, Sammy. Sorry dat ik nooit heb gebeld,” hevig begon ik mijn hoofd te schudden. Dat het contact weg was gevallen was totaal niet zijn schuld geweest. Ja we hadden het beiden druk gehad, maar ik was de persoon die na lang wikken en wegen elke keer weer de telefoon weglegde. Ik was degene die hem niet eens had verteld dat ik mee zou doen aan deze competitie.
”Nee, dat is absoluut niet jouw schuld! Ik had beloofd te bellen…” begon ik toen, “ik weet niet eens waarom ik nooit gebeld heb… Jesse, je wil niet eens weten hoeveel ik je gemist heb,” maakt ik de zin uiteindelijk af. Ik keek kort naar de grond en beet zachtjes op mijn lip. Ik schaamde me gewoon voor het feit dat ik nooit het fatsoen had gehad wat van me te laten horen. Ook had ik min of meer gelogen over het feit dat ik niet wist waarom ik nooit contact had gezocht. Ergens was het te pijnlijk geweest, het feit dat ik nooit had gezegd hoeveel hij echt voor me had betekend, en misschien nog steeds wel deed.
Kort viel er weer een stilte waarin ik alleen maar even genoot van het feit dat ik weer thuis was. En natuurlijk ook van het feit dat ik weer in Jesse’s gezelschap was. Dit keer was hij het die de stilte verbrak door te vragen of ik het leuk zou vinden om met hem te gaan lunchen.
”Ik dacht dat je het nooit zou vragen,” antwoordde ik speels en schonk hem vrolijk een knipoog. “Natuurlijk wil ik met je lunchen! Hoe laat moet je werken?”

[ bericht aangepast op 4 okt 2017 - 21:24 ]

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

4 okt 2017 - 22:06 Venustic is offline

Venustic 2690

Raina Rosanna Ramalho

21 Year | Professional | At the beach | Spotting two hotties

Dat Raina weinig geduld had liet ze nu wel weer blijken, ze had de Aloë Vera nog maar net onder haar voeten gesmeerd of ze stond alweer op beide beentjes. Ze wist wel dat het misschien slim was geweest dat ze het spul eerst een klein beetje in liet trekken, maar ze kon er nu toch ook vrij weinig aan doen ze moest wel opstaan. Als ze daar zo op de grond bleef zitten moest ze de andere twee leuk van onderen bekijken en hoewel hun kinnen ook erg mooi waren zag ze ze toch liever recht in hun gezicht. Bovendien moest Raina ook zelf zeggen dat haar kruin nou niet direct haar beste kant was, vooral omdat haar haar nog altijd vrij nat was en als een stukje stro om haar gezicht hing.
Toen Raina Alice duidelijk had gemaakt dat zij en Darryl ooit eens een stelletje waren geweest leek de blondine hier maar al te enthousiast over te zijn. 'Wauw Darr, grow some balls, je kan het toch wel aan dat je toevallig een ex tegenkomt? Ze is ook nog eens bloedmooi, je zou trots moeten zijn, niet ongemakkelijk!’ zei de jongedame, iets wat Raina er deze keer voor zorgde dat Raina een blosje op haar wangen kreeg. 'Dank je wel.' zei ze terwijl ze zo nonchalant mogelijk een hand door haar donkere haar heen haalde.
'Ik denk dat hij ook wat Aloë Vera nodig heeft, for the burned areas.’ ging Alice toen lekker verder iets wat Raina net zoals Alice weer leet lachen. Vervolgens leek Darryl de blondine te verklaren dat hij van haar hield, waarna hij zich naar Raina draaide. ‘Nee, We good. Don’t worry.’ zei de jongeman, een glimlach verscheen op Raina haar lippen. 'Mooi, want ik vond je altijd nog wel een degelijk persoon.' zei Raina plagend.
‘Je bent alleen niet mijn enige ex die surfer is en me achtergelaten heeft.’ zei Darryl vervolgens ‘Het heeft me 340 dagen, 298 donuts, 94 romantische films, ontelbare liefdesliedjes, chocola en zakdoekjes gekost om erover heen te komen. Dus vergeef me als ik een hart heb.’ Raina keek de jongeman fronsend aan, niet helemaal begrijpend waar of op wie hij nou wou doelen. Hoorde ze te weten over wie de jongen het nu had? 'Oeh een concurrente, misschien kunnen we strijden om je hart.' zei Raina. 'Wie is het, dan weet ik alvast wie ik moest saboteren, je weet wel pilletjes in drankjes doen, surfboarden een beetje kapot maken, de normale dingetjes.'
Raina leek zich zelf maar al te grappig te vinden met haar opmerkingen, hoewel dat saboteren echt wel eens iets wat geweest waar Raina op een zwarte dag over na had gedacht. Niet in de mate waarin ze het net omschreef, maar op kleine relatief onschuldige schaal. Het was ook wel makkelijk te zeggen dat Raina vrij competitief kon worden, maar ze wist gelukkig nog altijd haar hoofd boven water te houden, letterlijk en figuurlijk.
‘Maar om het goed te maken, mag je mij en Raina wel mee uit vragen om te gaan stappen, darling.’ zei Darryl toen, wat Raina weer op deed kijken naar de jongeman. Hierna keek ze naar de blondine in haar vel rode badpakje. ‘Ik vind wel dat ik een drankje verdien heb na de emotionele schade dat je me aangedaan heb vandaag.’ Nogmaals leek Raina haar blik tussen Darryl en Alice te zweven, bijna wou Raina vragen of Alice de ex was, maar toen bedacht ze zich het woord surfer. Hoewel iedereen hier op Bondi Beach wel leek te kunnen surfen dacht Raina niet dat Alice het soort surfer was waarop Darryl doelde. 'Oeh, wanneer zijn jullie klaar met levens redden, ik kan wel een avondje stappen gebruiken voordat de bloederige strijd om de cup begint.'

Solomon Asher Aitkin

20 jaar | Local | Strandtent | Met Björn en Ryan

Ongemakkelijk beet Solomon op zijn onderlip, hij wist niet wat hij liever had dat Björn wegging of dat hij hier bleef. Aan de ene kant vond Solomon het ongelofelijk ongemakkelijk om met deze jongeman hier te zitten, maar aan de andere kant vond hij het nog erger om hier in zijn eentje te blijven zitten. Dan kon hij wel meteen weer naar huis toe fietsen, want als hij alleen in de strandtent bleef zitten gingen mensen vast en zeker denken dat hij totaal geen vrienden had. Hoewel Solomon ze ook niet volledig ongelijk kon geven, echt veel vrienden had hij ook weer niet.
“Echt? Wat leuk,” zei Björn nadat Solomon een klein beetje over zich zelf had verteld omdat hij geen enkel beter onderwerp had kunnen bedenken. Een kleine glimlach verscheen op Solomon zijn lippen toen de jongeman hem zei dat hij het leuk vond, hij zou Solomon nog eens moeten surfen dan zou hij het minder leuk vinden. Niet omdat Solomon zo goed was, meer omdat hij zich dan zou afvragen in wat voor cup hij was beland. “Misschien komen we elkaar bij de Cup nog wel tegen dan. Ik kijk ernaar uit je te zien surfen.” voegde Björn er nog aan toe. Solomon wist niet waarom, maar hij had zich helemaal niet gerealiseerd dat Björn daar natuurlijk ook aanwezig zou zijn. Als hij tegen iemand als deze jongen moest dan wist Solomon al helemaal zeker dat hij geen schijn van kans maakt, hij wou het bijna meteen opgeven, maar dit zou wel een beetje overdreven zijn. 'Ja het lijkt mij ook tof om jou en de andere Pro's die hier heen zijn gekomen te zien surfen.' zei Solomon uit eindelijk tegen Björn. Ja hen zien surfen was inderdaad wel 'tof', tegen ze surfen... niet zo 'tof'.
“En, ik denk dat ik me moet verontschuldigen voor mijn opmerking net. Het was nogal disrespectvol van me. Dus, sorry mate.” zei Björn vervolgens, Solomon glimlachte weer naar de jongen. 'Het is oké.' mompelde Solomon, hij wou Björn nog vertellen dat je tegen hem niet veel hoefde te zeggen en hij was al van zijn stuk, maar Solomon dacht dat dit misschien wat te veel informatie was voor de eerste ontmoeting. Hij probeerde nog 'cool' over te komen, maar waarschijnlijk was deze schijn allang weg gegaan toen Solomon had gerateld over hoe goed Ryan wel niet was.
“Ik zoek de zee ook weer op denk ik. Ik zie je nog wel denk ik? Of ga je mee richting de zee?” zei de jongen vervolgens terwijl hij al omhoog kwam van zijn kruk. Solomon dacht even na, hij kon Björn achter volgen naar de zee, maar hij had zelf geen board dus hij kon toch niet surfen. Zou de jongen het niet irritant vinden als Solomon hem achterna liep? Straks dacht hij nog dat Solomon dit enkel deed omdat hij beroemd was? Aan de andere kant had Solomon net wel duidelijk gemaakt dat hij geen flauw idee had wie de jongen was, Solomon was er gewoon niet over uit en toen hij dit wel was stond Björn alweer verderop bij Ryan. Nu wou Solomon er al helemaal niet meer heen lopen, hij wou niet lijken als een hond die anderen maar achterna rende dus bleef hij zitten waar hij zat. In zijn ééntje aan de bar, de schijn dat hij 'cool' was nu zeker wel helemaal verdwenen.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

5 okt 2017 - 9:48 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Sage Ripley
___________________________________________

♚ ♔ ♚

Next Wave Please

Professional - Bondi Beach - Met Thomas

'Haaien zitten nu eenmaal overal,' spreekt Thomas haar gedachten hardop uit en ze knikt instemmend voor ze de bewuste keuze maakt dit te doen. Thomas zijn voorval was iets buitengewoons zeldzaams, maar niet iets wat je van jezelf af zet. Al helemaal niet in het jaartje wat hij er voor heeft uit getrokken om er overheen te komen.
Ondertussen grijpt Thomas zijn Board en werpt Sage een lach die haar een hart onder de riem lijkt te steken.
'Op drie?' vraagt hij met een knikje richting het water en ze knikt wederom zonder een tweede gedachte. Het is zachtst gezegd bemoedigend om samen met hem deze stap te kunnen zetten.
In haar hoofd neemt Sage zich mentaal voor dat dit ook de enige keer gaat zijn dat ze dit zo doet. De eerste keer weer surfen in andere wateren dan haar vertrouwde Virginia Beach is een grote stap, maar hierna gaat ze daar niet meer bij stil staan. Niet met zo veel uiterlijk vertoon in ieder geval. Ze is een professioneel surfster for crying out loud. Haar andere concurrenten moeten al zeker geen lucht krijgen van haar angst.
Sage denkt niet dat iedereen er nu zo nodig iets mee zou doen of anders naar haar zou kijken, maar er zijn zeker een paar collega's waarbij hun beeld van haar zou veranderen. Het maakt niets uit zolang ze hen maar het tegendeel bewijst, maar ja, dan moet ze dat wel doen.
Geduldig wacht ze tot Thomas begint te tellen en kijkt ze uit over het water. Angst en verlangen strijden om voorrang.

[ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 9:50 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

5 okt 2017 - 10:06 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Milo Collard
___________________________________________

♦ ♢ ♦

Good Vibes

Local - Bondi Beach - Met Ava

Het verlies van lichamelijk contact is betreurenswaardig en Milo vervloekt zichzelf omdat hij niet gewoon eens iets laat blijken aan haar. Zijn 'grijp de stier bij de horens' instelling tegenover het leven lijkt compleet weg te vagen zodra Ava in de buurt is en hij weet heel goed waarom. Stel hij onderneemt wel actie en Ava wijst hem af. Dan blijven niet alleen zijn gevoelens onbeantwoord, maar is dat wat hij nu met haar heeft ook nog eens kapot.
'Eh nee, ik heb niks,' geeft ze gelukkig toe en Milo draait zijn hoofd naar haar toe, ondanks het zand wat hij hiermee in zijn ontembare krullen krijgt. Deze beginnen langzaamaan op te drogen en weer meer volume te krijgen. Ava haar blik is op Bobby gericht en in gedachten vervloekt Milo zijn hond. Als hij een wingman wil dan valt zijn keuze toch echt op iemand anders. Een daadwerkelijk persoon bijvoorbeeld. Maar wie houdt hij voor de gek, het is niet alsof iemand weet van zijn gevoelens voor Ava.
Zij gaat ondertussen weer overeind zitten en Milo volgt snel voorbeeld. Hij zit net als hij speels in zijn zij wordt gepord en in reflex iets in elkaar krimpt.
'Bobby's opvoeding laat nog wat te wensen over..' plaagt Ava en Milo zijn mondhoeken krullen automatisch om.
'Ava Eastwood. Porde jij mij nu net in mijn zij? Want je weet wat de gevolgen daarvan zijn, ja toch?' zegt hij met een veelbetekenende blik in haar richting.

[ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 10:06 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

5 okt 2017 - 10:28 Aynur is offline

Aynur 2380

Ryan Marshall
PROVE THEM WRONG

18 jaar • Local • Op het Strand • Met Björn

Zuchtend legde Ryan haar hoofd tegen de plank en mistte haar moeder plotseling erger dan ooit. Ze had graag gewild dat haar moeder erbij zou kunnen zijn om haar voor de Bondi Boardriderscup te zien vechten tegen de golven. Maar zoals haar vader altijd zei, je kon niet meer terug, je kon alleen nog maar vooruit. Dus dat was wat ze ook ging doen, naar voren en zien waar het leven haar zou brengen.
Net op het moment dat ze haar plank onder haar arm hees en een stap naar voren wilde zetten, zorgde een stem ervoor dat ze bijna haar board liet vallen. Ze had niet verwacht dat er iemand achter haar aan zou komen, en zeker hij niet, dus vandaar dat ze een spastische beweging maken om te voorkomen dat de plank het zand zou raken. Al sloeg dat nergens op, het zou niet het einde van de wereld zijn geweest als de plank in contact zou komen met de grond, maar het was nu eenmaal een reflex.
Björn reikte naar het board dat, zonder dat ze het had gezien, naast haar eigen board stond. Waarschijnlijk was ze zelf iets te druk bezig geweest met sentimenteel zijn dat ze dat detail over het hoofd had gezien. “Wat dacht je ervan om die Kickflip eens te demonstreren.” Verbeelde ze het zich nou of hoorde ze echt een vleugje sarcasme in die zin.
Met haar armen stevig om haar plank geklemd, keek ze Björn aan. Ryan moest haar hoofd onderhand in haar nek leggen, want hij was best wel lang nu hij zo naast haar stond. Of Ryan was gewoon klein… Darryl had haar daar vaak genoeg mee gepest totdat ze had gedreigd de honkbalknuppel van haar vader tevoorschijn te halen.
“Ik stalk je niet, geloof me,” zei hij lachend en Ryan deed ongelovig haar linkerwenkbrauw omhoog. “Maar iets wil ons geloof ik wel erg graag naast elkaar hebben,” vervolgde hij. Hoofdschuddend liet Ryan haar hoofd zakken en keek ze naar haar voeten. Brooke had geadviseerd om een lichtblauwe kleur te gebruiken, vandaar dat ze er best vrolijk uitzagen.
Even dacht Ryan snel na. Wat kon deze pro van haar nodig hebben? Ze was absoluut niet beter dan dat hij was, maar toch wilde hij haar kickflip zien. Ach, een beetje uitsloven was geen probleem, besloot ze. Meestal was ze daar tegen, behalve als ze het zelf mocht doen. Dan genoot ze er met volle teugen van.
“Hmmhmm, dat ‘iets’ doet dan wel heel erg zijn best.” Ryan’s stem droop van het sarcasme en daar kom ze niets aan doen. Iets in deze jongen zorgde ervoor dat ze zich absoluut niet op haar gemak voelde en ze had geen flauw idee wat ze hiermee moest. Vandaar dat ze afstand probeerde te nemen, al ging dat zo te zien niet erg gemakkelijk.
Ze schudde snel haar hoofd en glimlachte verontschuldigend. Zo hoopte ze aan te geven dat ze het niet zo sarcastisch bedoeld had. Om de aandacht weer te verleggen, vroeg ze: “Dus we gaan ons uitsloven op het water? Laten we dan snel opschieten, want nu is er nog veel publiek die we van hun sokken kunnen blazen.”
Op het water zou ze immers haar aandacht niet meer op hem gericht hebben en was het opperste concentratie om de goede golf te vinden. Met haar bord onder haar arm liep ze al een stukje vooruit waarna ze zich omdraaide en het niet kon laten om te zeggen: “Of ben je bang om onderuit te worden gehaald door een meisje?” Een knipoog volgde en vlug draaide ze zich weer om om naar het water te rennen. Toen het water haar tenen raakte, voelde ze de verbondenheid die ze al vanaf het begin had gevoeld. Ze zette de eerste paar stappen en stopte even toen ze tot haar knieën in het water stond om te kijken of Björn haar volgde. De zon scheen fel en ze moest een hand boven haar ogen leggen om alles goed te zien. Kippenvel verscheen op haar buik omdat het even moest wennen aan de temperatuur en even verlegde Ryan haar aandacht van de zoektocht naar Björn naar de golven voor haar. Dit zou wel eens interessant kunnen worden.

[ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 10:29 ]

I have seen my own sun darkened

5 okt 2017 - 12:01 Limnaden is offline

Limnaden 77

Brooke Morgan

☼ Local – Beach – Alleen ☼

’Kom op Ella, laat haar nou ha..’ met een knal valt de voordeur dicht voordat mijn vader zijn zin kan afmaken. Verslagen kijk ik naar mijn vader op.
’Sorry kiddo, maar ik vind het iniedergeval super gaaf,’ zegt hij
’Thanks pap, fijn dat er iemand is die me steunt.’ En met een kleine lach draai ik me naar Lana toe.
’Jij bent stil, te stil.’ Knipoog ik haar toe. Ik zie het pruillipje al ontstaan en bereid me voor op de tirade die gaat komt.
’Lana nee..’ waarschuwt mijn vader nog maar hij is al te laat.
’IK WIL OOK MEE DOEEEEN, WAAROM MAG IK NIET OP DE SURFPLANK. JULLIE ZIJN GEMEEN, IK BEN EEN GROTE MEID!’ schreeuwt ze terwijl tranen over haar wangen stromen.
Lachend kijk ik toe hoe mijn vader haar rustig probeert te krijgen. Deze tirade heeft ze minstens één keer per week en ik ga me er niet meer druk om maken.
Ik schuif mijn stoel naar achter en loop richting de achterdeur.
’Succes paps, ik zie je vananvond. Love you,’ giechel ik hem nog toe voor ik door de deur verdwijn.
Omkleden is niet nodig want ik had vanmorgen mijn bikini al aangetrokken.
Ik schiet een paar teenslippers aan, pak mijn board en ga richting de strandtent om te kijken of er leuke mensen te vinden zijn. Anders pak ik een paar golven in mijn eentje.
Ik wist dat mijn moeder het niet leuk zou vinden, maar deze reactie leek zo overdreven.
Prima dat ze zelf geen wedstrijden wil surfen maar waarom boos zijn op mij wanneer ik dat wel wil?
Ik kan er niets aan doen dat ze nooit meer op een surfplank staat, daar kiest ze zelf vooor. Mijn vader surft ook nog gewoon.
Met dat ik nog een stap wil zetten stoot ik mijn voet hard tegen iets. Ik schrik op uit mijn gedachte en vloek inwendig.
Ik wil al boos worden op iemand als ik opkijk en merk dat ik in gedachte tegen de lifeguardspost ben opgelopen.
Beschaamd kijk ik om me heen of niemand dit gezien heeft.
Ik ben ook nog is niet alleen tegen de lifeguardspost aangelopen, ik ben ook voorbij de strandtent gelopen.
Hoe dom kan je zijn! Ik draai me om en loop snel terug.
Deze dag is geweldig begonnen..

☼ Happiness Comes In Waves ☼

[ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 12:13 ]

Salty eyelashes and the endless Ocean

Index RPG Actieve Topics Zoek